장음표시 사용
621쪽
Oreum eo rario ait aetus virtutis.
Ad secundum si proreditur. Videtur quod consessio non sit actus virtutis omnis enim eius virtutis est de jura naturali, quia a ad virtutes apti sumus a natura, mut Philosophus diei in II Ethieor geo consessio non est de iura n iurati. Ergo non est actus virtuιis.1 Praeterea, aetus virtutis magis eonvenire potest innocenti, quis ei qui peneavit. Sed eonsessio peccati, de qua loquimur, non potest innocenti convenire. Ergo non est acius virtutis. 3. Praeterea, gratia quae est in gaerameniis, aliquo modo diger haratia, quae est in virtutibus et donis. Sed consessio est pars sacramenti. Ergo non est actus virtutis. Sed eontra, rareepta legis sunt da actibus virtutum. Sed edalestio cadit sub praecepto. Ergo est actus virtutis.
Praeterea, non meremur, nisi actibus virtutum. Sed eonsessi est meritoria, quia coelum aperit, ut in litterail magister dieit, IV. Sent. ubi supra . Ergo videtur quod sit actus
Concissio. Clim sit eonditio ad virtutem pertinens, quod quis corde tenet, ore confiteri, nsessio quae insul ratione eonditionem hane includit, bonum est ex genere, et actus virtutis.)Respondeo dieendum, quod ad hoe , qud aliquis actus dbeatur virtutis, ut prius dictum est, sudicit qubd in sui ratione aliquam conditionem implicet, quae ad virtutem pertineat. aritis autem uin omnia quae ad virtutem requiruntur, in pone eonsessio, tamen importa ex suo nomine manifestationem alicuius, quod in conscientia tenet aliquis; sic enim sirici in unum os et cor eonvehiunt: si enim quis aliquid preserat ore, quod ordo non tenet, non est consessio, sed
i Ex Ambrosio, sem. 24, vel potius incerto auctore, ubi legitur et consessi a moris animas aiberaι eonfessio P di in aperiι, est essio spem salpandi tribuiι.
622쪽
fiesio Hae aniem conditio ad virtutem perlinei, ut aliquis ore confiteatur quod eorde tenet et ideo consessio est bonum ex genere, et est actus virtutis; sed tamen potest mala lieri, nisi aliis debitis eireumstantiis vestiatur. Ad primum ergo dicendum, quod ad consessionem modo debito laetendam ut oportet, et cujus oportet, et quanta, in generali inclinat ratio naturalis, et secundum hoc consessio est de jure naturali sed determinatio circumstantiarum quandδ, et quomodo, et quid confiteri oporteat, et cui ho est ex
institutione juris divini in consessione de qua loquimur; et in patet quod jus naturale inclinat ad consessionem, mediante jure divino, quo ircumstantiae determinantur, fient etiam is omnibus est, quae sunt de jure positivo. Ad seeundum dicendum, quod illius virtutis cuius objectum
est peccatum eommissum, quamvis habitum possit innocens habere, tamen actum non habet, innocentia permanente; et ideo etiam eonfessio peccatorum, de qua nunc loquimur, non competit innocenti, quamvis sit actus virtutis. Ad tertium dicendum γω quamvis gratia sacramentorum et gratia virtutum sit alia, et alia; non tamen sunt eontrariae, sed disparatae. Et ideo non est inconveniens, ut idem ait aetas virtutis, secundum quod ex libero arbitrio gratia insonans procedit, et sit sacramentum vel pars sacramenti, secundum quod est medicina in remedium peccati ordinata.
Utrum confessio su actus poenitentis virtutis.
Ad tertium sic proreditur. Videtur quod eoalessio non sit actus paenitentiae virtutis. Quia actus illius virtutis est, quae est causa ejus. Sed causa consessionis est spes veniae, ut ex definitione inducta apparet. Ergo videtur quod sit actas spei,
et non paenitentiae. 2. Praeterea, vereeundia est pars temperantiae. Sed consessio ex erubescentia operatur, ut ex praeassignata destuatione apparet. Ergo est actus temperantiae, et non paenitentiae. 3. Praeterea actus poenitentiae ianititur divinae miserico
623쪽
diae. Sed consessio magis innititur sapientiae propter veritatem, quae in ipsa esse debet. Ergo non est actus paenitentiae. 4. Praeterea, ad poenitentiam movet articulus de judicio l), propter timorem, qui poenitentiae origo est. Sed ad eonsessi nem movet artieulus de vita aeterea, quia est propter spem veniae. Ergo non est actus paenitentiae. S. Praeterea, ad virtutem veritatis pertinet ut ostendat inquis talem, qualis est. Sed hoc facit constens. Ergo eonsessio est actus virtutis quae dieitur ueritas, et non paenitentiae. Sed contra laenitentia ordinatur ad destruetionem peccati. Sed ad hoc idem ordinatur consessio Ergo est actus paenistentiae. Coricissω - consessio est actus virtutis poenitentiae et,
et tus, quamvis imperati' ad mulius virtutes, prout in earum sinem trahi potest, pertinere possit. Respondeo dicendum, quod hoc in virtutibus considera dum est, quod quando supra objectum virtutis additur specialis ratio boni et Umilis, requiritur speetalis virtus; sicut magni sumptus ad magnificentiam pertinent, quamvis eo muniter sumptus mediocres et donationes pertineant ad liberalitatem; ut patet in II et IV. Ethicor. Et similiter est in consessione veri, quae quamvis ad veritatis virtutem portineat absoluth, tamen secundum quod aliqua ratio boni additur, ad aliam virtutem pertinere incipit; et ideo diei Philosophus in IV. Ethici, quod consessio, quae fit in judieiis, non pertinet ad veritatis virtutem, sed magis ad justitiam; et sim liter eonfessio beneficiorum Dei in laudem divinam, non pertinet ad virtutem veritatis, sed ad virtutem latriae; et ita etiam
consessio peccatorum ad remissionem eorum c0nsequendam,
non pertinet elicii ad virtutem veritatis, ut quidam dicunt,
624쪽
sed ad virtutem paenitentiae Limperativ autem ad multas viditates pertinere potest, secundum qQ in finem multarum vi tutum trahi potest consessionis actus. Ad primum ergo dicendum, quod spes est consessionis rauga, non fieri eiiciens, sed sient imperans. Ad secundum dieendum, quod erubescentia in illa deis, tione non ponitur quasi causa consessionis, elim magis nata sit impedire eontessionis actum; sed magis quasi concausa ad liberandum a poena, in quantum ipsa erubescentiassem quaedam est, sicut etiam claves Ecelesiae eoneausae conla tionis ad hoc sunt. Ad tertium dicendum, quod serendis quamdam adaptati nem partes paenitentiae tribus attributis personarum adaptari possunt ut contriti misericordiae, vel bonitati, respondeat propter dolorem de malo; consessio sapientiae, propter ver, latis manifestationem satisfaeti potentiae, propter satis μciendi laborem lin et quia eontritio est prima pars paenite tiae, emeaeiam aliis partibus praebens, ideo eodem modo iudieatur de tota paenitentia, sicut de contritione. Ad quartum dioendum, quod quia consessio magis ex spe proredit, quam ex timore, a dictum est, ideo magis innititat articulo de vita aeterea, quam respicit spes, quam artieulo de ludicio, quod respieit timor quamvis paenitentia, ratione contritionis, converso se habeat. Adriniatum patet solutio ex dictis.
si maeo eadem Albertus Magnus in IV Sent. dis . IO,
625쪽
Deinde eonsiderandum est de ministro consessionis. Circa hoe qiuarmaue septem ri Utriim necessariam siteonstrari meedioli. 2 inrtim in aliquo casu liceat astiis quhm sacerdotibus eonfiteri a strum extra easum necessitatis possit aliquis non sacerdos consessionem venialium audire. 4 Ulriim sit necessarium, quod homo confiteatur proprio sacerdoti.
5 Utrum possit aliquis alleri, quam reprio sacerdoti conmteri ex pridie o, vel mandato superioris. 6 Utrum paenitens in extremo vitae suae possit absolvio quolibet saeerdote. 2 Utrum poma temporalis taxari debeat semadum quantitatem
Ad primum si proe itur. Videtur quod non sit neeessarium sacerdoti maliteri. Ad eonsessionem enim non obligamur nisi ex divina institutione. Sed divina institutio nobis proponitur, lamb. V Da confitemini alterutrum pedeat vestra; nudi non sit mentio de Meerdote. Ergo non oportet coaeterisaeerdoti. 2. Praeterea, paenitentia est necessitatis sacramentum, sicut et baptismus. Sed in baptismo, propter necessitatem saeramenti est minister quilibet homo. Ergo et in paenitentia. Sed ministro paenitentiae laetenda est consessio Ergo sudicit cuilibet eoatieri. 3. Praeterea, consessio est ad hoc neeessaria, ut laxetur paenitenti satisfactionis modus. Sed quandoque aliquis non sa-eerdos diserelitis posset paenitenti dare satisfactionis modum, quis multi saeredotes. Ergo non es necessarium qudo consessio fiat saeerdoti. 4. Praeterea, eonsessio ad hoe Mi ordinata in Leclesia, ui
626쪽
rectores vallam meorum suorum ommeant. Sed rector vel practatus non est Merdos. Ergo minatio non semper facienda est meardoae Sed maera absolutio paenitentis, propter quam sit eo sessio, non pertinet nisi ad taeerdotes, quibus aves E elesiae eommissae sunt. Ergo eonfestio debet fieri medidoti. Praeterea, eonsessio mingaratur in Larari mortui vivirueatio . Sed Dominus solis discipulis praecepit, ut miserent Laxarum, ut patet, Man., M. Ergo saeardotibus laetenda eaeonsessio.
C cinno. Cain solus Meerdos nussisterium haheat aperverum christi orpus, illi soli facienda est aeramentata consessio. Respondeo dicendum, qab gratia, quae in aerameatis datar, Leapita in membra deaeendit; et ideo solus ille mi ueres saeramentorum, in quibus gratia datur, qui habet ministerium super eo pus ciristi verum quod solina Mordotis est, qui eonMerare Eueharistiam potest; et ideo, iam in saeramento paenitentiae gratia conseratur, solus sacerdos ministerest hujus saeramenti; et ideo ei soli facienda est saeraria talis eoasessio, quae ministro relesiae fieri debet. Ad primam ergo dicendum, bd Jacobus loquitur exaret, supposition divinae institutionis; et quia divinitus institatio praecesserat de consessione Merdotibus dicienda, per Me quod eis potestatem remittendi pereata in Apostolia dedit, ut patet, Dan. XX, ideo intelligendum est, quid nectus idotibus consessione esse iaciendam monuit. Ad seeundum dicendum, quod baptismus est magis mentum Messitatis, quam poenitentia, quoad eonfessionem et absolutionem; quia quandoque baptismus praetermitti mapotest sine periculo salutis aeternae, ut patet in pueris, qui non habe, usum rationis; sed non est ita de Galeationa et absolutione, quae innuim ad adullos pertineat, in quibus eo tritio eum proposito confitendi et vividerio ariolivionis aut, ei ad liberandum morte aeterea. Et ideo non est simila dabaptismo, et de consessione. Ad laruam diuendam, quod, si ea dictum ea, i satiata:-
627쪽
tion non solum attendenda est quantitas poenae, sed etiam virtus ejus, secundum quod est pars sacramenti; et si requirit saeramentorum dispensatorem, quamvis etiam ab alio; quam in sacerdote, quantitas paea taxari possit. Ad quartum dicendum, quod cognoscere vultam pecoris ad duo Potest necessarium esse : primo, ad hoc quod coordinetur gregi Christi, et si eognoscere vultum pecoris pertinet ad curam et sollicitudinem pastoralem, quae ineumbit quandoque inta qui non sunt saeerdotes; secundo, ad hoc quod Novideatur ei comvetans medicamentum salutis, et sic cognoscere vultum pecoris pertinet ad eum usus est medieamentum salutis scilicet sacramentum eucharistiae et alia iraebere, scilicet ad sa-eerdotem et ad talem onuitionem Moeris eoasesaio ordi
Ad Meundam si proceditur. Videtur quod in nullo casu limat aliis quam saeerdotibus confiteri. Quia consessio saer mentalis accusatio est, ut ex supis posita definitione habetur. Sed dispensatio sacramenti ad illum tantum pertinet, qui est meramenti minister citae ergo minister sacramenti paenite tiae proprius sit sacerdos, videtur quod nulli alii sit eossessio laetenda. 2. Praeterea, consessio in quolibet judicio ad sententiam ordinatur. Sed sententia in foro contentioso k non suo judice lata, nulla est. Ergo non est lacienda consessio nisi judici. Sed judex in loro conscientiae non est nisi sacerdos, qui babet potestatem ligandi et soIvendi. Ergo non es alii consessio facienda. s. Praeterea, in baptismo quia quilibet potest baptigare, si baptizat laicus, etiam absque necessitate, non debet a sacerdote baptismus iterari. Sed si aliquis confiteatur laico in casu necessitatis, iterum tenetur sacerdoti confiteri, si articulum necessitatis evadat. Ergo eoasessio non debet fieri laico in
628쪽
Sed eoatra est, quod in littera determinatur, IV. Sent. dist. si) num. 5. c musae. Nonnisi in necessitatis artieulo steri memmeerdoti Mocatorum eonfessio fieri potest. Respondeo direndum, qub sim baptisma est meramentam neregulaus, ita et paenitentia. Baptismus antem, quia est ineramentum Messitatis, duplicem habet miniatrem unum, mi ex ossicio baptizara ineumbit, scillae sacerdotem; alium, mi ratione Meessitatis, dispensatis raptismi eommi, titur; et ita etiam minister paenitentiae, eui eonsessio est melanda ex ossicio est Meerdos; sed in Messitata etiam late mee meerdotis supplet, ut ei eonlassio fleri possit. Ad primum ergo dicendum, quod in saeramento poenilenti non solliae est aliquid ex parte ministri, scilicet absolutio et satisfactionis injunctio; sed etiam aliquid ex parte ipsius qui auscipit saeramentum, quod est etiam deessentia saeramenti, sim maritio et consessis Satisfactio aviam jam incipit eam ministro, in quantum eam injungit et , paenitenta, inquantum eam implet et ad plenitudinem sacramenti utre qua debet eoaeurrere, quando possibile est. Sed quintam cessitas imminet, debet acer poeniteris quod ex parte sua est, selliret eoateri et eoante eui potest; qui quamvis saeramentum perstrere non possit, ut faciat id quod ex parta taeerdotis est, absolutionem scilicet, desectum tamen Meerdotis summus saeerdos supplet. Nihilominus eontestio ex e sectu saeerdotis Iala laeta, sacramentalis est quodammodo, quamvis non sit meramentum persectum, quia deest id quod est ex parte saeerdotis. Ad serundum dictatam, quod quamvis latera non sit iudex ejus qui sibi eonfitetur absoluia, tamen alione necessitatisaeeipit iudicium super eum, serendam quod eonnem exae secta saeerdotis se ei subdit. Ad tertium direndum, ques per saeramenta homo non solum Deo, sed etiam Molesiae oportet γω reeoncilietur Melesiae autem rem iliari non potest, nisi sanctisseatio Mesesiae ad
si Meus est Φ libro eui titulus, De vera e fati poenae
ιλ. auctore incerto excerptus.
629쪽
Q-n per mat; in baptismo autem sanctificatio Eeelegit ad nominam peremit per ipsum elementam exteritis adhibitum, uino verbo vitae sanetificatur secundum sormam Melesiae, amamumque detur; et ideo, ex quo semel baptizatus est quocumque, non oportet qub iterum baptizetur. Sed in paenitentia neclesiae sanctaretio non pervenit ad hominem nisi per ministrum, quia non est ibi aliquod elementum corporale exie-eio adhibitum, quod ex sanctificatione invisibilem gratiam conserat. Et ideo, quamvis illo laico confessus in animis ne--mitatis, eonsecuta sit veniam , Deo, eo quod propoiatum, quod eonoepit Galliendi secundi, mandatum Dei, sicuti tuit, implevit non tamen adhuc Leclesiae reconciliatas est vina saeramenta Melesiae admitti debeat, nisi prius sacerdolo a vivatur sient ille qui apusaeo minis baptizatus si, ast eueharistiam non admittitur. Et ideo oportet quod iterum eonfiteatur sacerdoti, cum copiam habere potuerit; et praeei-- quia i ut dictum est ysaeramentum paenitentiae persectum non tuli. Unda oportet quod perficiatur, ut ex ipsa pereeptions saeramenti pleniorem effectum eonsequatur, e ut mandatuaed podia entve sacramento recipiendo impleat.
Utrium eatra e vim nee salatia possit aliquia non saeerdos eo rationem veniatium audire.
Ad tertiam flair editur. idetur quod extra earum neces- altatis non possit aliquis non sacerdos consessiones venialium audire, quia saeramentum aliquod committitur late dispensandum ratione neeessitatis. Sed confessio venialium non est da Messitata ergo non committitur lateo. a. Praeterea, eontra venialia ordiaatur extrema unctio et
paenitentia sed illa non potest dari . laico, ut patet, M. I. Ergo ne eonsessio venialium potest ei fieri. Sed eontra est, quod dicit Beda in littera IV. Sentent..dist c): a Nempe coaequalibus nostris quotidiana et levia, sed graviora sacerdoti pandenda eaehu ab iis purgemur, est. D
630쪽
cc Lusis. Non est necessarium ut quia saeerdoti venialia eonfiteatur, eum per confessionem laico laetam, Pectoris tunsionem, et per aspersionem aquae benedictae r-ittatur. Respondeo dicendum, quω per precatum veniala tinnone hieo, nec saeramentis colem separatur et Ideo non indiget novae gratiae Ῥllatione ad ejus dimissionem, nequa indiget remnestiari Ecclesiae. Et propter hoc non oportet quM venialia alieni sacerdoti confiteatur, quia ipsa eonteam lateo tacta saeramental quoddam est, quamvis non sit saerama tum persectum, et ex haritate proeadens; et talibus nati est veniale retalli sim per tunsionem pectoris, et per a persionem aquae benedieis.
Et per De patet solutio ad primum, quia venialia maindigeat ineramenti pereeptione ad dimissionem sul, sed tu int ibi aliquid saeramentata, ut aqua benedicta, vel aliquid hujusmodi. Ad secundum dicendum, quod extrema motio non dat diraeia contra Maiale, ne aliquod aliud saeramentum
Ad quartum sic praeeditur. Videtur quod non sit neeessarium quia homo confiteatur proprio sacerdoti Gregorius enim dicit: i Apostolieo moderamine et seetatis ossici, nobis mammiam est, quod sacerdotibus monachis apostolorum Muram tene tibus licta praedieare, baptizare, communionem dare, rupereatoribus orare, paenitentiam imponere, atque Merata solvere. Sed monaeti non sunt proprii Meerdotes aliquorum, eum non habeant curam animarum. Ergo, eam eoasessio stat propter absolusionem, sussicit quod sia mimaeque Mardoti. s. Praeterea, sicut sacerdos est minister lituus saeramenti, ita et eueharistiae. Sed quilibet saeerdos potest eucharistiam conlicere. Ergo quilibet sacerdos potae sacramentum p --ientiae ministrare ergo non oportet quod stat proprio Meedi