장음표시 사용
711쪽
D MUM ET UI ITAT nua. Ista claves est minister remissionis peccatorum. Ergo debet hahera tres claves, ut Trinitati configuretur. CONCLUsIO. - Chin eius clavis requirat idoneilaiem ex parie recipientis, duplex clavis esse dicitur quarum una ad
judicium de idoneitate ejus qui absolvendus est, quae acientia discernendi dicitur; altera ad absolutionem ipsam pertinet, quae potestas iudicandi appellatur. Respondeo dicendum, quod in ovini actu qui requirit idoneitatem ex parte recipientis, duo sunt necessaria ei qui debet aetum illum exercere, scilicet judicium de idoneitate reci' pientis, et expletio actus. Et ideo etiam in actu justitiae, par quem redditur alicui hoc quo dignus est, oportet esse iudicium quo discematur an iste sit dignus ad ipsam redditionem; et ad utrumque horum auctoritas quaedam sive potestas exigitur. Non enim dare possumus nisi quod si potestate nostra ba hemus nec judicium diei potest, nisi viae coactivam habeat, e qub judicium ad unum jam determinatur: quae quidem determinatio in speculativis fit per virtutem primorum prinobpiorum, quibus resisti non potest, et in rebus praeticis per vim imperativam in judicante existentem. Et quia actus clavis requirit idoneitatem in eo, in quem exercetur, quia recipit peresave iudex Ecclesiasticus dignos, et excludi indignos, ut
ex dilata definitione patet ideo injige judicio discretionis,
quo idonestatem judicet, et ipso receptionis actu; et ad utrumque horum potestas quaedam sive auctoritas requiritur. Et secundum hoc distinguuntur duae claves, quarum una pertinet
ad judicium da idoneitate ejus qui absolvendus est, et alia ad
ipsam absolutionem et hae duae claves non distinguuntur is essentia auctoritatis, quia utrumque ex ossici eis competit; sed ex eomparatione ad actus, quorum unus alium nisu ponit. Ad primum ergo dicendum, quod ad unam geram aperien dam una clavis immediat ordinatur. Sed non es ineonu niens quod una ad actum alterius ordinetur, et sic est in proposito. Secunda enim clavis, quae dicitur potestas ligandi et solvendi, est quae inmediat seram aperit Mecali. Sed elavis quae dicitur scientia, ostendi cui aperienda sit sera illa. Ad secundum dicendum, quod elaea clarem solentiae duplea
712쪽
est opinio uuidam enim dixerunt, Fb scientia seeiindurn qud est habitus acquisitus vel infusus, dicitur hic clavis e qubd non est principalis clavis, sed in ordine ad aliam clavendicitur clavis. Et ideo quando est sine alia, non dicitur elavis. sicut in viro litterato, qui n0n est sacerdos. Et licet κelavi quandoque aliqui sacerdotes careant, quia neque habe: scientiam acquisitam, neque infusam, qua absolvere et ligare possint tamen quandoque industria naturali ad hoc tuntur, quae secundum eos avicula dicitur et sic scientia quamvicum ordine non iradatur, traditur tamen cum ordine qubd vi clavis id quod prius non erat ei haec videtur opini Magistrisuisse. Sed hoc non videtur verbis Evangelii concordare, ira claves Petro dandas promittunt, et ita non solum una, sed duae in ordine dantur. Et propter hoc alia opinio est, quolscientia quae est habitus non est clavis, sed auetoritas ait scientiae exercendi, quae quandoque sine scientia est, quandoqlle
autem scientia sine ipsa, sicut palat etiam in judiciis seeuh-ribus. Aliquis enim judex secularis habet auctoritatem jussi candi, qui non habet juris scientiam; et aliquis si contrario habet iuris scientiam , qui non habet auctoritatem judicandi Et quia actus judicii ad quem aliquis ex auctoritate Mevia obligatur, non autem ex scientiae habitu, sine utroque Messeri non potest ideo auctoritas judicandi quae clavis si scientiae), sine scientia non potest sine peccato accipi, sed scientia sine auctoritate sine peccato haberi potest. Ad tertium dicendum, ub potestas conficiendi est ac
unum anitiae actum alterius generis et ideo non connumeratur clavibus, nec multiplicatur, sicut potestas clavium, Faesi ad diversos actus, quamvis secundii potestatis sive ade-toritatis essentiam sit una, ut dictum est.
Ad quartum dicendum, quod velle unicuique est liberum ei ideo ad volendum non exigitur auctoritas, et propter hoc se
Ad quintum dicendum, quod tota Trinitas eodem modo remittit peccata, sicut una persona et ideo non oportet Fbi sacerdos, qui minister est Trinitatis, tres laves habeat ei praecipu cum voluntas, quae Spiritui sancio appropriatur, elavem non requirat, ut dictum est.
713쪽
Deinde considerandum est de effectu clavium. Circa hoc quaeruntur quatuor 1' Utrum potestas clavium extendat ad remissionem culpae vitrum sacerdos possit emittere peccatum, quoad poenam. 3 Utrum sacerdos per po-estatem clavium ligare possit. 4' Utrum possit solvere et ligare ecundum pr0prium arbitrium.
Ortim Potestas clavium se eoetendat ad remissionem cu*ar.
Ad primum sic proceditur. Videtur quod polestas clavium; exienda ad remissionem culpae. Dicitur enim discipuus, Ioann. XX sinuorum remiseritis peccata , remittuntur eis. nSed hoc non dicitur quantum ad manifestationem tantum, ut
Magisis in littera dicit IV, Sentent. dist. 18), quia sic
sacerdos novi Testamenti non haberet majorem potestatem quam sacerdos veteris Testamenti. Ergo exerce potestatemi culpae remissi0nem. 2. Praeterea, in paenitentia datur gratia ad remissionem peccati. Sed hujus sacramenti dispensator est sacerd0s ex victavium. Ergo cum gratia non opponatur peccato ex parte poenae, Sed ex parte culpae, videtur quod sacerdos ad remi sionem culpae operetur ex vi clavium. 3. Praeterea majorem virtutem recipit sacerdos ex sua
consecratione, quam aqua baptismi ex sua sanctificatione. Sed aqua baptismi hanc vim accipit ut uisorpus tangat et cor abluat, secundum Augustinum. Ergo multo sortius sacerdos in sui consecrati0ne hau polesialam accipit, ut cor a culpae maeula abluere possit. Sed contra Magister dicit, quod Deus hanc potestatem non reatulit ministro, quod ad interiorem mundationem eoopera-
714쪽
retur ei. Sed si pereat quoad culpam remitteret eooperaretur ei in miridatione interistri. Ergo potestas clarium non se extendit ad culpae remissionem. Praeterea, peceatum non remittitur, nisi per Spiritum Maditum. Sed dare Spiritum sanctum non est alicujus hominas, ain I. lib. Sent. dist. 14 Maoster dixit. Ergo nec Metauremiuere quoad culpam. concLusio. - Solus Deus remittit per se culpam: interdos ver ministerialiter virtute potestatis clavium, quae φαμdammodo ordinatur ad culpae remissionem. Respondeo direndum, quod satramenta secundit Memnem, lib. De Saeramentis, pari. IX, cap. 2ὶ a ex sanctifieatione invisibilem gratiam continent. Sed hujusmodi sarintilleatio quandoque ad netessitatem saeramenti requiritur tani materia, quk in ministro, sicut patet in confirmatione; et tune vis sacramentalis est in utroque eoniunctim euandoque autem ex necessitate sacramenti non requiritur niti sis tineatio materiae, sicut in baptismo, quia non habet, atrandeterminatum quantum ad sui necessitatem; et tunc tota in sacramentalis consistit in materia. Quandoque vero de Meta sitate sacramenti requiritur consecratio, et sanctineatio imnistri sine aliqua sanctificatione materiae; et tunc ista vis Feramentalis consistit in ministro, sicut est in poenitentia: unde eodem modo se habet potestas clavium, quae est in sDeerdote, ad effectum sacramenti paenitentiae, sicut achatii virtus quae est in aqua baptismi ad effectum baptismi Bapti mus autem et sacramentum paenitentiae eon eniunt quodammodo in effectu, quia utrumque contra fulpam ordinatur ἄ- recth, quod non est ita de aliis sacramentis sed in hoe dia runt, quia sacramentum paenitentiae, e quod hahet aetas suscipientis quasi materiales, non potest dari nisi adultis, is quibus requiritur praeparatio ad suscipiendum euectum aeramentorum. Sed baptismus quandoque datur adultis et quam doque pueris, et aliis arentibus usu auom Det ideo per baptismum datur gratia et remissio peccatorum pueris sine aliqua su praeparatione praecedente, non autem adultis, iaquibus praeexigitur praeparatio removens fictionem. Quae quidem praeparatio quandoque praecedit tempore, sumerens ad gratia
715쪽
B EFFEum L Ida. τοτ sua optionem, antequam baptismus actu percipiatur; sed non .anto motum baptismi, post tempus propalatae veritatis uua . doque autem talis praeparatio tempore non praecedit, sed est. simu cum baptismi suseeptione; et tune per baptismi susceptionem gratia remissionis culpae consertur. Sed periden tentia sacramentum nunquis datur gratia nisi praeparatio adsit, vel prses fuerit. Unde virtus clavium operatur ad culpae . remiasionem, vel in volo existens, vel in actu se exerceas, sicut in aqua baptismi sed sicut baptismus non agit sicut pri civimagens, sed sicut instrumentum, n0n quidem periingensa imam gratiae susceptionem causandam etiam instrument liter , sed disponens ad gratiam, per quam n remissio culpae; ita est de potestate clavium. Unde solus Deus remittit per se culpam, et in virtute ejus agit intrumentaliter baptismus ut instrumentum inanimatum, et sacerdos ut iustrumentum an, matum, quod dicitur servus, secundum Philosophum in VIII Eenac. et ideo sacerdos agit ut minister. Et sic patet, quod potestas clavium ordinatur aliquo modo ad remissionem culpae, non sicut eausans, sed sicut disponens ad eam unde si ante abaesutionem aliquis non fuisset persect dispositus ad gratium suscipiendam, in ipsa consessione et absolutione aer mentali gratiam consequeretur si obicem non poneret. Si enim ciavia nullo modo ad culpae remissionem ordinaretur, sed ad remissionem poenae tantum, ut quidam dicunt, non exigeretur votum suscipiendi effectum elavium, ad culpae remissionem, sicut non exigitur votum suscipiendi alia sacramenta, quae non ordinantur ad uulpae dimissionem, sed contra poenam. Sol hoc saei videri, qud non ordinetur ad culpae dimissionem, quia semper usus clavium ad hoc Fb effectum habeat, quirit Meparationem ex paria recipientis sacramentum; et similiter videretur de Baptismo, si nunquam daretur nisi adestis.
Ad primum ergo Meendum, quod sicut Magister dicit a
Intera IV Senti, dist. 18ὶ sacerdotibus commissa es potestas remittendi peccata, non ut propria virtute remittant, quia hoc Dei est, sed ut operationem Dei remittentis ostendant tanquam ministri. Sed hoc eontingit tribus modis. Uno modo, ut non vistendant eam praesenteae, sed promittant eam laturam, sina
716쪽
hoc ubd aliquid operentur ad ipsam et sic sacramenta veteris legis operationem Dei significabant; unde et saeerdos veteris legis ostendebat iantum, et nihil operabatur. Alio modo, ut significent praesentem, et nihil ad eam operentur et siequidam dicunt, quod sacramenta novae legis signisicent ollationem gratiae, quam Deus in ipsa sacramentorum collatione dat sine hoc quod in sacramentis sit aliqua virtus operans ad gratiam. Et secundum hanc opinionem, etiam potestas claviussi esse tantum ostendens divinam operationem in culpae re Psaone, tu ipsa sacramenti collatione factam Tertio modo, i significent divinam operationem ad remissionem culpae praesentem, et ad ipsam aliquid dispositive et instrumentaliter operentur; et sic secundum aliam opinionem quae sustinetur communius, sacramenta n0vae legis emundationem ostendunt dis, nitiis laciam : et hoc modo etiam sacerdos novi Testamentidstendit absolutos a culpa, quia proportionaliter oportet loqui de sacramentis et de potestate ministrorum. Nec obstat quia claves Ecclesiae ad remissionem culpae disponant, quia culp iam est remissa : sicut nec quod baptismus disponat quantuae in se est, in eo qui jam sanctificatus est. Ad secundum dicendum, quod neque Sacramentum paea, tentiae, neque sacramentum baptismi, operando periingit ebrecth ad gratiam, nec ad culpae remissionem, sed dispositi Φ. Unde etiam patet responsi ad tertium. Aliae rationes ostendunt quod ad remissionem culpa directe clavium poleSlas non operetur, quod concedendum est
Ufrum sacerdos possit remittere peccatum quocia pinnam.
Ad secundum sic proceditur. Videtur quod sacerdos adsipossit remittere peccatum quoad poenam. Peccato enim debela poena aeterna et temporalis. Sed adlinc post absolutionem Fcerdotis manet paenitens obligatus ad cenam temporalem istyurgatorio, Vel in hoc mundo faciendam. Ergo non dimittit aliquo modo poenam. 2. Praeterea, sacerdos non potest praejudicare iustitiae di-
717쪽
vinae. Sed ex divina justitia taxata es paenitentibus poena, quam debent subire. Ergo sacerdos non potest de ea aliquid
3. Praeterea, ille qui par um peccatum commisit, non est minus susceptivus essectus clavium, quam ille qui commisit maius peccatum. Sed si aliquid de poena per ossicium sacerdotis de majori peccato dimittitur, possibile est esse adeo parvum peccatum, cui non debeatur plus de poena , qui illud quod de majori peccato dimissum est. Ergo poterit istam cenam illius parvi peceat dimittere, quod salsum est. 4. Praeterea, tota poena temporialis peccato debita est unius rationis. Si ergo per primam absolutionem diaeittatur aliquid de poena, etiam per secundam ab eodem peccato absolutionem, poterit aliquid dimitti; et si tantum poterit multiplicari absolutio quod vi elavium iota cena tollatur, cum secunda absolutio non sit minoris efficaciae, quam prima Dei sic peccatum remanebit omnino impuntium, quod es inconveniens. Sed contra, clavis est potestas ligandi et solvendi. Sed p test sacerdos iniungere poenam temporalem. Ergo et potest absolvere a poena. Praeterea, sacerdos non potest dimittere peccatum quantum ad culpam, ut in littera dicitur IV Sent. dist. 18. , nec quanthin ad poenam aeternam, pari ratione. Si ergo non potest remittere quantum ad paeuam temporalem, nullo modo remittere poterit; quod est omnino contrarium dictis Evangelii. CoscissIO. - Etsi ex vi clavium non tota poena remittitur, aliquid tamen de poena temporali sacerdos remittere potest. Responde dicendum, quod idem iudicium est de effectu
quem potestas clavium actualiter exercita complei in eo, in quo contritio tempore praecessit, et de effeci baptista, qui jam habenti gratia datur. Aliquis enim per fidem et contritionem praeeedentem baptismum, gratiam remissionis peceatorum quantum ad culpam consecutus est sed quando actualiter postea aplismum suscipii, gratia augetur, et a reatu poenae totaliter absolvitur, e quod sit particeps passionis christi. Et similiter illi qui per contritionem consecutus est remissionem peeiniorum quantliae ad culpam, e per consequens
718쪽
quantum ad reatum poenae aeternae, quae simul cum culpa Gm litur, ex vi clavium, ex passione Christi essicaciam habe lium, augetur gratia, et remittitur temporalis poena, cujus reatus adhuc remanserat post culpae remissi0nem', non tamea
tota, sicut in baptismo, sed pars ejus quia in baptismo hoaeo regeneratus eonfiguratur passioni Christi, totaliter efficaciam passionis Christi quae sufficit ad omnem poenam delandamὶ in se suscipiens, ut nihil de prioris peccati actualis poena remaneat; quia non debet alicui imputari ad poenam, nisi quod
ipsemet secit. In baptismo autem homo novam vitam accipiens, fit per gratiam baptismalem novus homo; et ideo nullus reatus poenae in eo remanet pro praecedenti peccato. Sed iapaenitentia homo non mutatur in aliam Vitam, quia non est Fgeneratio, sed sanatio quaedam et ideo ex vi clavium, quae operantur in sacramento paenitentiae, non tota poena remittitur, sed aliquid de poena temporali, cujus reatus post abs lutionem a poena aeterna remanere potuit nec solum de sella illa, quam hic paenitens habe in confitendo, ut quidam di cunt; quia sic consessio et sacramentalis absolutio non essent nisi in onus, quod non compeii sacramentis novae legis; sed etiam de illa poena, quae in purgatorio debetur, aliquid remittitur, ut minis in purgatori puniatur absolutus, ante salis- factionem decedens, qui si ante absolutionem decederet. Ad primum ergo dicendum, quod sacerdos non retallit totam poenam temporalem, sed partem; et ideo adhuc manet obligatus ad poenam satisfactoriam.
Ad secundum dicendum, quod passio christi sumcienter satisfecit pro peccatis totius mundi; et ideo sine praejudicio divinae justitiae aliquid descena peccatori debita remitti potest, secundum ubd effectus passionis Christi ad ipsum per aer menta Ecclesiae pertingit. Ad tertium dicendum, qud pro quolibet peccato oportet
aliquam poenam satisfactoriam remanere, per quam medicina contra peccatum praestetur; et ideo quamvis virtute absol tionis dimittatur aliqua quantitas poenae debitae pro aliquo magno peecato, non oportet quod tanta quantitas poenae , mittatur respectu cujuslibet peccati, quia secundum hoc, at quod peeeatum remaneret omninb sine poena: sed virtute clavium
719쪽
de poenis singulorum peccatorum proportionaliter dimittitur. Ad quartum dicendum, quod quidam dicunt, quod in privia absolutione tantum dimittitur vi clavium, quantum dimitti potest; sed tamen valet iterata consessio, tum propter instrucιὰ nem , tum propter m 0rem certitudinem, tum propter intercessionem sacerdotis vel consessoris, tum propter verecundiae meritum. Sed h0 non videtur verum; quia etsi haec esset ratio consessionem iterandi non tamen esse ratio iterandi absolutionem, praecipvh ne qui n0n habet aliquam causam dubitationis de praecedenti absolutione; ι etiam poterit dubitare post secundam abs0luti0nem, sicut p0st primam Sidui videmus, quod sacramentum extremae unctionis non iteratur super eumdem morbum, eo quod totum quod per sacramentum fieri potuit, semel factum est. Et praeterea in secunda consessione n0 requireretur, quod haberet claves ille cui fit co
fessio, si nihil ibi vis clavium operaretur. Et ide dicunt alii, etiam in secunda abs0lutione aliquid vi clavium dimitti de
poena; quia in secunda abs0lutione gratiae consertur augmentum , et quanto major gralia recipitur, minus de impuritate praecedentis peccati manet, et ideo minor poena purgans de-hetur. Unde etiam in prima absolutione alicui plus et minus dimittitur vi clavium de cena, secundum quod se plus Vel mitius ad gratiam disponit, et potest esse tanta dispositio, quod etiam ex vi conirili0nis tola cena t0llitur, ut praedictum est qu. 5. art. 2). Unde etiam non est inconvenieus, si per requentem consessionem etiam tota cena tollatur, ut peccatum omnino remaneat impunitum, pro quo poena Christi satisfecit.
Utrum saeerdos per potestatem cIumium posau Iistare.
Ad tertium sie proceditur. Videtur quod sacerdos per potestatem clavium ligare non possit. Virtus enim sacramentalis Ordinatur contra peccatum ut medicina. Sed ligare non est medicina peccati, sed magis aggravatio morbi, ut videtur. Ergo sacerdos per vim clavium, quae est vis sacramentalis, non
720쪽
2. Praeterea, sicut absonere vel aperire est amovere eis, ealam, ita ligare est obstaculum ponere. Sed obstaculam regni meratum est, quod nobis ex alio imponi non potest, manon nisi voluntate pereatur. Ergo sacerdos ligare nona
3. Praeterea, claves ex passione Christi emeaciam hahesi sed ligare non est effectus passionis. Ergo ex clavium pote tate non potest saeerdos ligare. Sed contra est, Obd dicitur Matth. Quodcumdeligaveris super terram, erit ligatum et in celis. Praeterea, potestates rationales sunt ad opposita ex lib. V Metaph. l), text. 3.3 sed potestas clavium est potestas mtionalis, eum habeat discretionem adjunetam. Ergo habet se ad opposita ergo si potest solvere potest et ligare. scos Usio. - cum sacerdos in usu clavium operationi Dei, cujus minister est, sit conformis dimittit quodammodo eulpam, non vero ligat, nisi improprih, quatenus scillaevam absolvit in cenam autem habet potestatem et solven aligandi, solvendo a poena quam remittit, et ligando ad poenam Pae remabet.)Respondeo dieendum, qudd operatio sacerdotis in auri, vium est consormis Dei operationi, cujus minister est Magauiem habet operationem et in eulpam et in poenam sed iaeulpam, ad solvendum quidem directh ad ligandum antem indirecth, in quavium obdurare dicitur, dum gratiam non ladigitur. Sed in cenam habet operationem directh, quanium ad utrumque quia et poenae parcit, et poenam infligit. Similiter ergo et sacerdos, etsi in absolvendo ex vi clavium, habeat aliquam operationem ordinatam ad culpae dimissionem moti jam praedicto, non tamen ligando aliquam operationem habet in ulpam, nisi ligare dicatur, in quantum non absolvit, sed ligatos ostendit sed in cenam habet potestatem et ligandi et solvendi solvit enim hiscena quam dimittit; sed ligat quam uim ad cenam quae remanet. Sed ad hane ligare dupliciter dieitur : uno modo, eonsiderando ipsam quantitatem poena ia