장음표시 사용
731쪽
Respondeo dicendum, quod sicut participatio formae quae estnducenda in effectum, non lacii instrumentum, ita nee sub-raelio talis formae tolli usum instrumenti; et ideo citae homoui tantum instrumentaliter agens in usu clavium, quantum-rumque sit gratia per peccatum privatus, per quam gratiam1 remissio peccatorum, nullo tamen modo privatur usu ol
Ad primum ergo dicendum, quδd donum Spiritus sancti ex Iitur ad usum clavium, non ut sine quo fieri non possit, adicia sine eo incongru fit ex parte utentis, quamvis subjiciens
e clavibus, essecium clavium consequatur.
Ad secundum dicendum, quod rex terrenus in thesauro;si defraudari et decipi potest, et ideo dispensationem ejus 10sii n0n committit; sed Rex caelestis defraudari non potest, tuta totum ad ipsius honorem cedit, etiam quod aliqui clavibusnal utuntur; quia novit ex malis elicere bona, et per malos suam multa bona sacere. Et ideo non est simile. Ad tertium dicendum, quod Augustinus loquitur de remi
40ne peccatorum, secundum quod sancti homines cooperantur id ipsam, non ex vi clavium, sed ex merito congriit; et ideo lici quod si etiam per malos sacramenta ministrat; et interilia sacramenta etiam absolutio, quae est usus clavium, eominutari debet. Sed per a membra columbae, id est per sanctos iomines, facit remissionem peccatorum, in quantum eorum silercessionibus peccata remittit. Vel potest dici quod a me )ra columbae nominat omnes ab Ecelesia non praecisos. Qui 3nim ab eis sacramenta recipiunt, gratiam consequuntur, non
inteae qui recipiunt ab illis qui sunt ab Ecclesia praecisi, quia x hoc ipso peccant excepto baptismo, quem in casu nece tiatis licet etiam ab excommunicato recipere. Ad quartum dicendum, quod intercessio quam sacerdos malus x propria persona facit non habet efficaciam; sed illa quamaei ut minister Ecclesiae, habet efficaciam ex merito Christi; stroque tamen modo debet intercessio sacerdotis popul sub-ecio prodesse.
732쪽
Ad sextum sic proceditur. Videtur quod sebisaiasiet, haerei exeommunicati, suspensi et degradat usum clavium habeati fleui enim potestas clavium dependet ab ordine, ita ei potestatem ciendi. Sed non possunt amittere usum potestatis coiciendi, quia si conficiunt, conlectum est, quamvis petimeonsteientes. Ergo etiam non possunt amittere usum viri s. Praeterea, omnis potestas spiritualis activa, in eo habet usum liberi arbitrii, exit in actum quando vult. ἐpotestas clavium adhuc remanet in praedictis, quia simili detur nisi in ordine, oporteret reordinari eos quando ad foclesiam redeunt. Ergo cum sit potentia activa, possunt baetum ejus exire, cum voluerint. 3. Praeterea, spiritualis gratia magis impeditur per ealpaz quam per cenam. Sed excommunicatio, et suspensio, ei de gradatio sunt poenae quaedam cum ergo propter culpam stet amittat aliquis usum clavium, videtur quod nec propter ist2. Sed cuntra, Augustinus dicit, quod, Ecclesiae charius 'eala dimittit. Charitas autem est quae saei Ecclesiae se nem sitim ergo praedicti sint ab Ecclesia unione divisi, i detur quod usum elavium non habeant in remittendis peraei. Praeterea, nullus absolvitur a peccato secundum' quin peevat. Sed aliqnis a praedictis absolutionem peccatorum ditens peccat, contra praeceptum celesiae faciens. Ergo μ'
eos a peeeato absolvi non potest; et sic idem quod prius. coN Lusi0. - Ηaeretici, schismatiei et excommuniealitehent quidem potestatem quantum ad essentiam; sed vias eis impeditur ex desectu materiae, quia eos Ecclesia uti Syrivat, subtrahendo illis subditos. Respondeo dicendum, qube in omnibus praedictis manebis Hum potestas quantum ad essentiam, sed usus impedii ides tu materiae. Clim enim usus clavium in utenta prauis Rem requirat respectu ejus in quem utitur, ut supra dicitu'
733쪽
est D. 17 art. ), propria materia in quam exercetur usus Jlavium est homo subditus. Et quia per ordinationem Eccle-uae unus subditur alteri, ideo etiam per Ecclesiae praelatos boles subtrahi alicui ille qui erat ei subjectus. Unde elimgcclesia haereticos et schismaticos et alios hujusmodi privet iubtrahendo subditos, vel simpliciter vel quantum ad aliquid, luantum ad hoc quod privati sunt, no possunt usum clarium habere. Ad primum ergo dicendum, quod materia sacramenti m. haristiae, in quam suam potestatem exercet sacerdos, non est 10mo, sed panis triticeus, et in baptismo , homo simpliciter. Unde sicut si subtraheretur haeretico panis triticeus, constomaon posset, ita nec si subtrabatur praelato praelatio, abso vere poterit potes tamen baptigare et conficere, quamvis ad sui damnaιionem. Ad secundum dicendum, quod propositio habet veritatem luando non deest materia, sicut es tu proposito. Ad tertium dicendum, quod ex ipsa culpa non subtrabitur materia, sicut per aliquam paeaam; unde sena non impeda per contrarietaiem ad effectum inducendum, sed ratione pria-
Deinde considerandum est de his in quos usus clavium exerceri potest. Circa quod tria quaeruntur 1 Utrum sacerdos possi in quemlibet hominem uti clava quam habet vitri, sacerdos possit semper suum subditum absolvere. ' tritae aliquis possit uti clavibus in suum superiorem.
734쪽
inrtim aeredos possit uti lave quam habet, in Mammes
Ad primum sie proceditur. Videtur quod sacerdos possit nuclave quam habet, in quemlibet hominem. Potestas enim da- vim in sacerdotes descendit ex illa divina auctoritate indixit u Aeeipite Spiritum sanetum; quorum remiseritis pedieata, remittuntur eis. Sed illud indeterminat dictam est. Ergo habens elavem indeterminat potest ea uti in quoslilaei. 2. Praeterea, clavis corporalis quae aperit unam seram a uomnes alias rinsdem modi Sed omne peccatvi cujuscum hominis est ejusdem rationis obstaculum, respectu in mulieost. Ergo si potest unum hominem sacerdos Per clavera, quam habet, absolvere poterit et quoslibet alios. s. Praeterea, sacerdotium novi Testamenti ea perfectisqukm veteris. Sed saeerdos veteris Testamenti poterat uti mi potestate, quam habebat, discernendi inter lepram et lepram indifferenter in omnes. Ergo mulio sortilis sacerdo manete eus potest uti sua potestate in omnes. Sed contra est, quod dicitur, XVI, quaest tris Nulli satin dotum liceat parochianum alterius ahsolvere aut ligare narro non quilibet potest quemlibet absolvere. Praeterea iudieium spirituale debet esse ordinatius quis
temporale. Sed in iudicio temporali non potest quilibet juder quemlibet iudieare. Ergo tim usus elavium sit judicimquoddam, non potest sacerdos quilibet sua clavi in quemldii
comissio. Praelatus qui hallet indistinctam potestalis in omnes, potest uti potestate elavium in omnes at qui sab eo distinctas potestates coeperant, in eos sollim qui sibi leommissi sunt, clavibus uti possunt, nisi in arumlo rem talis. Respondeo dicendum, quod ea quae circa singularia προ rari oportet, non eodem modo omnibus competunt. Unda simiyraeter generalia medicinae praecepta oportet actium mesticos,
735쪽
mitiua praerepta miserealia medicinae singulis intimis aI. infirmitatibus seeandum quod debent, aptentur ita in quo ibo principatu neter illum qui universalia praecepta legis tradit, oporte esse aliquos qui ea singulis, secundum quod dehent, adaptent. Et propter hoc etiam in coelegit hierarchia, sub potestatibus quae indistinet praesunt, ponuntur principatus, qui singulis provinciis distribuuntur; et sub his angeli, qui singulis hominibus in custodiam deputantur, ut patet ex his quae diei sunt in n. lib. Sent. dist. 11. et I pari. Sumnu' qu. 113. Unde et ita debei esse in praelatione Eeelesiae militantis, ut apud aliquem esse praelatio indistines in omnes, et sub hoc essent alii qui super diversos potestatem dis eram acciperent; et quia usus clavium requirit aliquam praelationis potestatem, per quam ille in quem usus clavium communieatur, ellicitur materia propria illius eius, ideo ille qui habet indistinetam potestatem super omnes, potest utitaribus in omnes illi autem qui sub eo distinctas potestales
aeceperunt, non in quoslibet uti possunt clavibus, sed in eos tantiim qui eis in sortem venerunt, nisi in necessitatis articula, ubi nemini saeramenta sunt deneganda. Ad primum ergo dicendum, quδd ad absolutionem peccato requiritur duplex potestas, scilicet si potestas ordinis, et potestas iurisdictionis. n Prima quidem potestas est aequaliter in omnibus saeerdotibus, non autem seeunda; et ideo ubi Dominus, Dan. XX, dedit omnibus apostolis communiter potestatem remittendi pereata, intelligitur de potestate quae con- aequitur ordinem; unde et sacerdotibus, quando ordinantur illa verba leuntur; sed Petro singulariter dedit potestatem dimittendi pereata, Matth. XVI, ut intelligatur Ob ipse prae aliis habet potestatem jurisdictionis Potestas autem o dinis, quantum est de se, se extendit ad omnes absolvendos; et ideo indeterminat Dominus diei unorum remiseritis pereata : intelligens tamen quod usus illius potestatis esse deberet praesupposita potestate Petro collata, secundum ipsius ordinationem. Ad Meundum dieandum, Fbd elavis materialis non potest aperire, nisi inram propriam, nec aliqua virtus activa potest agere, nisi in propriam materiam materia autem prop)'' '
736쪽
potestatis ordinis ellicitur aliquis per jurisdie uisa et idis non potest aliquis clave si in eum, in qu a iuriacietis Madatur.
Ad tertium dicendum, Fb populus Israel, mini paruerat, et unum tantummodo temptu habes at unde non opiniebat sacerdotum iurisdinuones distingui, sicut nune in Enudicia, in qua congregantur diversi populi et nationea.
M secundum sic proceditur. Videtur quia moerilo mapossit semper suum subditum misere Sicut enim AM Ftinus in littera diei IV Sent dist. XIX si millum ossicia sacerdotis uti debet, nisi immunis ab illis si quae is aliis judicat Sed quandoque contingit, quod sacerdos eat pari,ceps criminis quod subditus suus commisit; sicut cum ae Aerem subditam cognovit. Ergo videtur quod non sella rpossit in suos subditos potestate elavium usi. 2. Praeterea, per potestatem avium homo ab onis vada. Retibus curatur. Sed quandoque Maii peccato amamus mirregularitatis desectus, vel excommunieationis tentantia, aqua simplex sacerdos absolvere non potest . Ergo videtur et non possit uti clavium potestat in illos qui talibus irretiti allui. 3. Praeterea, sacerdotu nostri judicium et poteata per i dictum veteris sacerdotii figuratum est. Sed minoribus , cibus secundum legem non omnia competebat discutere sala Superiures recurrebant, ut dicitur, Mod. XXIV , Si quid natum suerit quaestionis inter vos, etc. . ego vide quod nec sacerdos de gravioribus peccatis possit suum absolvere, sed debeat ad superiore remittare. Sed contra, cuicumque commitutur principalis, et accessorium. Sed sacerdotibus committitur quod suis Eucharistiam dispensent, ad quam ordinatur a Milatio . Peccatis quibuscumque. Ergo sacerdos ab omnibus pereatis missi subditum sua absolvere quantum eat de clavium p
737쪽
aeterea, gratia omne eecatum tollit, quantumcumque auparva. Sed sacerdos sacramenta dispensax, quibus gratia datur. Ergo quantum est de potestate clavium, de omnibus peccatis absolvere potest. Coscinsio. - P0les simplex sacerdos potestate ordinis remittere omnia peccata aliqua tamen peccata per desectum jurisdictionis, quam illi superior non cominiuit, remittere non potest. Respondeo dicendum, quod potestas ordinis quantum est de se, extendit se ad omnia peccata remittenda sed quia ad
usum hujusmodi potestatis ut dicium est requiritur jurisdictio, quae a majoribus in useriores descendit, ideo potes s perior sibi aliqua reservare, in quibus judicium inferiori non committat alias de quolibet potes simplex sacerdos habeas
jurisdictionem abs0lvere. Sunt autem quinque casus, in quis oportet quod simplex sacerdos sentientem ad superiorem miliat. Primus est, quando solemnis paenitentia est imponenda, quia ejus minister proprius est Episcopus Secundus est de excominunicatis, quando inserior sacerdos non potest absolvere, utpol quando est , superiori excommunicatus. Tertius, quando invenit irregularitatem contractam, pro cujus dispensatione debet ad superiorem remittere uuartus, de ubcendiariis. Quintus, quando est consuetudo in aliquo Episeopatu, quod enormi crimina ad terrorem reservetitur Episcopo, quia consuetudo da vel aufer in talibus potestatem. Ad primum ergo dicendum, qudd in tali casu, nec sacerdos debet audire consessionem mulieris cum qua peccavit, de illo peccato, sed debet ad alium mittere nec illa debet ei coa, tori, sed debet petere licentia ad alium eundi, vel ad superiorem recurrere, si ille licentiam denegaret tuae propter poriculum, tum quia est minor verecundia Psi tamen absolveret, absoluta esset. Quod enim Augustiuus dicit, quod non debeat esse in eodem crimine, intelligendum es secundum
congruitatem, non secundum necessiιatem sacramenti.
Ad seeundum dicendum, quod paenitentia ab omnibus deseetibus culpae liberat, non autem ab omnibus desectibus poenae, quia adhuc post peractam paeniteatiam de homicidio, aliquis remanet irregularis; unde Merdos potest de crimine abas
738쪽
Itere, et pro poena amovenda debet ad superiorem remittata, Bisi in excommunieatione, quia absolutio ab ipsa debetat redere absolutionem , peccato; quia quamdiu aliqui eat exeommunieatus, non potest recipere aliquod Ecclesiae aer
Ad tertium dicendum, quod ratio illa procedit manum adhue, in quibus sibi superiores potestatem jurisdietionis r
Utrum aliquis possit uti clavium in suum superiorem.
Ad tertium sic proceditur. Videtur qud aliquis non possit uti clavibus in suum superiorem Actus enim quilibet meramentalis requirit propriam materiam. Sed propria materi u clavium est persona subiecta, ut dictum est. Ergo in eo qui non est subditus, non potest sacerdos uti clavibus. 2. Praeterea Eeclesia militans imitatur triumphantem. Sed in ecclesii Ecclesia inferior angelus nunquam purgat, uitillaminat, aut perstet superiorem. Ergo nec aliquis inseriora eardos potest uti actione hierarchiea, quae est per Malalionem, in superiorem.
3. Praeterea, judicium penitentiae debet esse ordinatiusqnhm judicium exterioris fori. Sed in exteriori foro inlariae
non potest excommunicare aut absolvere superiorem. Ergo
videtur qubd nec in foro poenitentiali. Sed contra superior praelatns etiam circumdatus est i firmitate, et contingit ipsum peccare. Sed remedium matripereatum si potestas clavium. Ergo,im ipse non pingat in seipsum lave uti, quia non potest esse simul judex es reus, videtur quod possit interior in ipsum elavis potestalenti. Praeterea, absolutio quae fit per virtutem clavium, ordinatura perceptionem eueharistiae. Sed inferior potest superiori eucharistiam dispensare, si petat. Ergo et elavium potestate in ipsum uti, si se ei subjecerit. coN usio. - Cum superior praelatus non possit in se -- clave uti, et possit inferioris potestatem limitatam exte
739쪽
dere in se et in alios, consequens est quod inserior in superiorem uti possit clavium potestate sic extensa.)Respondeo dicendum, quod potestas clavium, quantum est de se, se extendit ad omnes, ut dictum est ari. in . Sed Fbd in aliquem sacerdos non possit potestate clavium uti, contingit ex hoe quod ejus potest fissi ad aliquos specialiter limitata unde ille qui limitavit, potes extendere in quem voluerit; et propter hoc etiam potestatem ei dare potest in seipsum, quamvis ipse in seipsum uti clavium potestate non possit, quia potestas clavium requirit pro materia aliquem subjectum, et ita alios sibi ipsi enim aliquis subjectus esse
Ad primum ergo dieendum, qu0d quam*is epise0pus quem simplex sacerdos absolvit, sit superior e simpliciter, est tamen inferior eo, in quantum ei se ut peccatorem subjicit. Ad secundum dicendum, quod in angelis non potest accidere aliquis defeetus, ratione cujus inferioribus suis superiores subdantur, sicut accidit in hominibus et ideo non est simile. Ad tertium dicendum, qubd judicium exterius es secundum homines sed judicium consessionis est quoad Deum, apud quem aliquis redditur minor ex hoc quod peccat, non hiemapud hominum praelationes. Et ideo in exteriori judicio, sicut nullus in seipsum sententiam dare potest excommunicationis, ita nec alteri committere ut se excommunicei; sed in foro conscientiae potest alteri committere suam absolutionem, qui ipse uti non posset. Vel dicendum, quod absolutio in soroconsessionis est prineipaliter potestatis clavium, et ex consequenti respicit jurisdictionem, sed excommunicatio respicit totaliter jurisdietionem quantum autem ad potestatem ore Bis omnes sunt aequales, non autem quantum ad jurisdieti nem. Et ideo non est simile.
740쪽
consequenter videndum es de excommunicatione. De qua primo considerandum est de desinitione excommunicationis, et congruitate, et causa secundo, de eo qui potest excommunicare et excommunicari tertib de participatione cum excommunicatis quarto, de absolutione ab excommunicatione. Cire primum quaeruntur quatuor: Utrum convenienter excommunicatio definiatur. 2 Utrum Ecclesia debeat aliqueae excommunicare. 3 Utrum aliquis pro aliquo temporali damno sit excommunicandus. 'Tuum excommunicatio imust laualiquem effectum habeat.
Ad primum sic proceditur. Videtur quod lucompetens s haec definitio excommunicationis , quibusdam posita: EMOmmunicatio est separatio a communione Ecclesiae , quoad fructum et sumasia generalia. Suffragia enim Ecclesiae valent eis pro quibus fiunt. Sed Ecclesia ora pro eis qui extra Ecelesiam sunt, sicut pro haereticis et paganis. Ergo etia pro excommunicatis, qui extra Ecclesiam sunι; et sic eis su Fgia Ecclesiae valent. 2. Praeterea, nullus amitti suffragia Ecclesiae nisi per eulpam. Sed excommunicatio non est culpa, sed poena. Ergo per excommunicationem nun separatur aliquis , suffragiis Ecelesia
3. Praeterea fructus Ecclesiae non videtur esse aliud quilia suffragia non enim potest intelligi de fruetu bonorum temporalium, quia haec excommunicatis Ma auleruntur. Ergo inconvenienter utrumque ponitur.