Summa theologica

발행: 1859년

분량: 926페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

801쪽

les in eo forma esse indieativi modi sed per deprecativam rationem dari debet in

Respondeo dicendum, quod sorma hujus sacramenti est ratio deprecativa, ut patet per verba daeobi, et ex usu Ronanae Ecclesiae, quae solum verbis deprecativis utitur in colatione hujus sacramenti. Cuius alio multiplex assignatur. Primo, quia suscipiens sacramentum hoc est viribus propriis Iestitutus, unde indiget orationibus sublevari. Secundo, quia latur exeuntibus, qui jam desinunt esse de soro Ecclesiae, et solius ei manu requiescunt; unde et ei per orationem:ommittuntur. Tertio, quia hoc sacramentum non habe alia tuom effectum qui semper ex operatione ministri consequa-ur, omnibus quae sunt de essentia sacramenti etiam rii pe- actis, sicut character in bapiismo et confirmatione, et trans; stantiatio hi eucharistia, et remissio peccati in paenitentia dixistente contritione, quae remissio est de essentia sacramenti Menitentiae, non autem de essentia hujus sacramenti; et ideo hoc sacramento non potest esse sorma indieativi modi sicut praedictis sacramentis. Ad primum ergo dicendum, quod hoc sacramentum, sicut et raedicta, quantum est de se habet certitudinem; sed potest, fictione recipientis impediri, etiamsi sacramento se subjiciat,er intentionem, sic qud nullum effectum consequatur; et iropter hoc non est simile de hoc et de aliis sacramentis, in uitius semper aliquis effectus consequitur. Ad secundum dicendum, quod per ipsum actum qui ponitura forma scilicei: Per istam sanciam uncti0nem n satis xprimitur intentio.

Ad tertium dicendum, quod verba illa indicativi modi, quae

ocundum morem quorumdam praemittuntur orationi, non suntorma huius sacramenti, sed sunt dispositio ad sormam, in uantum intentio ministri determinatur ad actum illum pertia verba.

802쪽

ARTICULUS IX.

meramenti.

Ad non im sic proreditur. Videtur Obd praedi et oratio Masii eoaepetens forma hujus saeramenti unia in lamis alima moramentorum fit mentio de materia, ceu patet in eoiana1-tione, quae non fit in praedictis verbis. Ergo non est oesydiniens forma. s. Praeterea, simi effectus hujus saeramenti provenit iam per misericordiam divinam, ita et aliorum sacramentoria. Sed in lamis aliorum saeramentorum non fit mentio demi e

Moesia divina, sed magis de Trinitate et Pamone DFs militer debet hic esse. s. Iaeterea, duplex es eius hujus saeramenti in littere pinu IV. Sentent. . Sed in verbis praedictis non fit aetat, nisi de uno, scilicet remissione peccatorum, non aleae reorporali sanatione, ad quam nectus ordinat orationem isti, dicens: u oratio fidei salvabit infirmum. n Ergo sorma presta

est ineompetens. om Usio. - Conveniens verborum forma est deso eramenti ea qua Eeelesia utitur, sellicet u Peristavi sui tam, etc. η)Respondeo dicendum, quod praedicta oratio est e perii forma hujus sacramenti, quia tangi sacramentum in hoc Faldicitur a Per istam sanctam unctionem, i et illud quod leratur in sacramento, scilicet a divinam misericordiam; demetum, scilieet remissionem pectatorum. Ad primum ergo dicendum, qubd materia hujus merassi spotest intelligi per actum unctionis, non antem materia os mationis per actum in forma expressum et ideo no est 'mile. Ad secundum dicendum, quod misericordia respiei miseriam; et quia hoc sacramentum datur a statu miseriae, stilis,

iasirmitatis, ideo potitia hi quavi in aliis fit mentio de aut

Mordia.

803쪽

DE EFFECTU EuIUs sacra utRTI s Ad tertium dieendum, quod in sorma debet exprimi effectus principalis, e qui semps inducitur ex sacramento, nisi sit desectus ex parte recipientis. Non autem talis effectus es eo poralis sanitas, ut dicitur qu. 30 art. 2), quamvis quandoque sequatur ratione cujus Jacobus hunc effectum attribuit orationi, quae est forma hujus sacramenti.

ne si eιυ hujus saerame ιι , in res τι evios divisa. Deinde considerandum est de effectu hujus sacramenti. Circa quod quaeruntur tria 4 Utriim extrema unctio valeat ad remissionem peccatorum 2 Utrum sanitas corporalis sit effectus hujus sacramenti. 3 Utrum hoc sacramentum cli racterem imprimat.

ARTICULUS I.

Ad primum sic proceditur. Videtur quod extrema unctio non aleat ad remissionem peccatorum. Ad hoc enim quod per unum potest ellici, aliud non exigitur. Sed in eo qui e tremam unctionem accipit, requiritur paenitentia ad peccat eum remissionem. Ergo per extremam uno ae non dimi, turitur peccata. 2. Praeterea, in peceato non sunt nisi tria maeula, reatu poenae e reliquiae peccati. Sed per extremam unctionem non romittitur peccatum quoad maculam sine contritione, quae etiamsino unctione remittit ne iterum quoad poenam, quia adliuosi convalescat, tenetur perficere satisfactionem injunciam; nee quoad reliquias culpae, quia adhuc remanent dispositiones exactibus praecedentibus relictae, ut patet post eonvalescentiam. Em nullo modo per extremam unctionem fit peccatoruma missio.

804쪽

3. Praeterea, remissio peccatorem non fit sumessi vh, sed in instanti. Sed extrema unctio non fit tota simul, quia plures unctiones requiruntur. Ergo eius effectus non est remissis Meeatorum. Sed contra est, quod dicitur, De., Si in peccatis sit, dimittentur ei. Praeterea, omne sacramentum novae legis gratiam eonsert. Sed per gratiam iit remissio peccatorum. Ergo extrema uneta, elim sit sacramentum novae legis, operatur ad remission

peccatorum.

Comissis. Quamvis praecipu ad spiritualem illam dabilitatem, quae in nobis ex actuali vel originali peccato reli quitur, amovendam, extrema unctio aleat, quia tamen o tiam confert peccata remittentem, reci secundario pereati remittere dieitur. JRespondeo dicendum, qudd quodlibet sacramentum est i stitutum principaliter ad unum effectum, quamvis etiam alios ex consequenti inducere possit et quia sacramentum emi quod figurat, ideo ex ipsa significatione sacramenti debet Meipidus principalis effectus. Adhibetur autem hoc sacramentam secunditae modum cujusdam medicationis, sicut baptisma per modum ablutionis medioina autem est ad pellendam instreitatem. Unde principaliter hoc sacramentum est institutum ad sanandum infirmitatem peccati; undo sicut baptismus est quaedam spiritualis regeneratio, et paenitentia quaedam spiritualis suscitatio, ita et extrema unetio est quaedam spiritualis sanatis vel medicatio. Sicut autem eorporalis medicatio praesupponiteorporalem vitam in medicato, ita spiritualis spiritualem; et ideo hoc sacramentum non datur contra desectus quibus spiri tualis vita tollitur, scilicti contra peccatum originale vel aeddi tale, sed contra illos desectus quibus homo spiritualiter infirmatur, ut non habeat persectum vigorem ad actus vitae graua vel gloriae. Et hic desectus nihil allud est qukm quaedam debilitas et ineptitudo quae in nobis relinquitur ex peccato aedio vel originali et contra hane debilitatem homo roboratur per hoc sacramentum. Sed quia hoc robur gratia facii, quae semia non compatitur peccatum, ideo ex consequenti, si invenit meatum aliquod, vel mortale vel veniale, quoad culpam tolla

805쪽

ipsum, dummodo non ponatur obex ex parte recipientis, sicut etiam de eueharistia et confirmatione suprk dietum est III. Ρart. F. 62, art. 7, et qu. 79 art. 3). Et ideo etiam Iae us de remissione peccati conditionaliter loquitur, dicens a Si in peccatis sit, dimittentur ei, s scilicet quoad culpam; non enim semper delet peccatum, quia non semper invenit; sed semper remittit quoad debilitatem praedictam, quam quidam reliquias precati dicunt, ut dictum est III pari. qu. 65,ari l). Quidam vero dicunt qubd principaliter est institutum contra veniale, quod quidem non potest, dum haec vita agitur, persect curarici et ideo sacramentum exeunuum specialiter contra veniale ordinatur. Sed hoc n0 videtur verum, quia poenitentia sumetenter, etiam in hac vita, delet venialia peccata quoad culpam quod autem non p0ssunt evitari p0st peractam paenitentiam, non aufert praecedenti paenitentiae suum essectum, et iterum hoc pertinet ad debilitatem praedictam. Unde cirendum quod principalis effectus hujus sacramenti est remissio peccatorum quoad reliquias peccati, et ex consequenti etiam quoad culpam, si eam inveniat. Ad primum ergo dicendum, quod quamvis effectus principalis alicujus aenamenti possit haberi sine actuali perce tione hujus sacramenti, vel sine sacramento, vel per aliud sacramentum ex consequenti, nunquam tamen haberi potest sine proposito illius sacramenti. Et ideo, quia paenitentia est principaliter institui contra actualem culpam, quodcumque aliud sacramentum actualem culpam deleat ex consequenti, non excludi necessitatem paenitentiae. Ad secundum dicendum, quod exirema uncti aliquo modo, qua nilim ad illa tria, remittit peccatum. Quamvis enim culpa quoad maculam sine contritione non dimittatur, tamen hoc sacramentum per gratiam quam insundit, facit quod ille motus liberi arbitrii in pereatum sit contritio, sicut etiam in eucharistia et confirmatione potest accidere. Similiter etiam et reatus poenae temporalis diminuit, sed ex consequenti, in quanium nobilitatem tollit, quia eamdem poenam levitis portat lari sqnlim debilis unde non oportet quod propter hoc minuatur satisfactionis mensura. Reliqniae autem peccati non dicuntur hic dispositiones ex actibus relictae, quae sunt quidam habitus

806쪽

ine ali sed quaedam spiritualis debilitas in ipsa mente eri, tens; qua sublata, etiam eisdem habilibus vel dispositionidis

manentibus, non ita potest inclinari mens ad premium. Ad tertium dicendum, qud quando sunt multae aeuoras ordinatae ad unum effectum, ultima est formalis respectu omnium praecedentium, et agit in virtute earum. Et ideo a ultima unctione gratia infunditur, quae effectum meramento praebet.

ARTICULUS II.

Ad secundum sic proceditur. Videtur quod sanitas απο-ralis non sit effectus hujus sacramenti. 0mne enim acrium, tam est medicina spiritualis. Sed spiritualis medicina ad sp, ritualem sanitatem ordinatur, sicut corporalis ad corporalem. Ergo sanitas corporalis non est effectus hujus sacramenti. 2. Praeterea, saera nium semper habet essectum strum ui eo qui non fictus accedit. Sed quandoque nou sanat me Fraliter suscipiens hoc sacramentum, quantumcumque devotus accipiat. Ergo sanitas corporalis non est effectus ejus.

3. Praeterea, essicaeia lituus sacramenti nobis Iae. V. Sed ibi non attribuitur sanationis essecuta sed orationi dicit enim coralloide salvabit infimium. Ergo corporalis sanatio non est effectus hujus sacramenti. Sed contra: operatio Ecclesiae habe majorem emeaeiam paei Christi passionem quam ante. Sed ani oleo inuncti per apostolos sanabantur, ut patet, Nam, VI. Ergo et nvia habet effecium in corporali sanatione. Praeterea, sacramenta significando efficiunt. Sed hamisaeas per ablutionem corporalem quam exieritis iacit, significat ei es fidit spiritualem. Ergo et extrema unctio per sanationem eo diralem quam exterius efficit, significa et eausa spiritualem. ConcLusio. - Slauti ablutio baptismi tactum habet emporalis ablutionis, sic et extrema unctio habet corporalis aedidicationis effectum, sanationem scilicet corporalem quam tamen non nisi etiae ad principalem effectum e ducit, matare dieenda est.

807쪽

Respondeo dicendum, qub simi baptismus per ablationem corporalam rei spiritualem inundationem , maculis spisse

tuatibus, ita hoc sacramentum per medicationem astramentMlom exteriorem, laci sanationem interiorem. Et sim ablutio baptismi habet effectum eorporalis ablutionis, quia etiam eorporalem mundationem lacit, ita etiam extrema notio habet e cium corporalis medicationis, scilicet eorporalem sanati nom. Sed haec est differentia, quod corporalis ablutio ex ipsa naturali proprietate elementi iacit corporalem mundationem, et ideo semper eam facit; sed extrema unctio non dicit ratem sanationem ex proprietate naturali materiae, sed ex virtute divina, quae rationabiliter operatur. Et quia ratio operans nunquam induci secundarium effectum, nisi secundiim quod Oxpedit ad principalem, ideo ex hoc sacramento non sempersequitur corporalis sanasio, sed quando expedit ad spiritualem sanationem; et tunc semper eam inducit, dummodo non sit impedimentum ex parte recipientis.

Ad primum ergo dicendum, quod objectio illa probat Fbdeorporalis sanitas non sit effectus prineipalis hiuus sacramenti;

et hoc Verum est.

Ad secundum patet solutio ex dieiis. Ad tertium dioendum, quod oratio illa es forma hujus sa eramenti, ut dictum est M. 29 art. 8 et seq. . Et ideo hoe

sacramentum ex sua forma habet cicaciam, quantum est dage, ad sanationem corporalem.

ARTICULUS III.

Utrum hoc sacramentum haracterem imprimat.

Ad tertium sic proceditur. Videtur qub hoc sacramentum ditiaracterem imprimat Character enim est signum distinetia um. Sed sicut baptizatus distinguitur . non baptigato, ita anctus a non uncto Ergo sicut baptismus imprimit characterum, ita et extrema unetio. R. Praeterea, in ordinis ei confirmationis sacramentis estinctio, sicut et in hoc saeramento. Sed in illis imprimitur Baracter. Ergo ei in isto.

808쪽

3. Prieterea, in omni saeramento est Macpii quod est res tantum, et aliquid quod est sacramentum tantum, et aliquid quod est res et sacramentum. Sed non potest aliquid assignanin hoc saerament0 quod sit res et sacramentum nici character. Ergo et in hoc sacramento imprimitur charaeter. Sed contra Nullum sacramentum imprimens charaetereae iteratur. Hoc autem iteratur, ut dicetur qu. 33 . Ergo Maimprimit characterem. Prieterea, distinctio quae fit secundum characterem faciamentalem , est distinctio eorum qui sunt in praesenti Ecclesia Sed extrema unctio consertur ei qui exit de praesenti Ecclesia. Ergo in eo non imprimitur character. CONCLUAIO. - Hoc sacramentum, cum per illud non de putetur homo ad aliquid sacrum peragendum vel suscipiendum, sed solii sit in remedium, characterem nullum impi,

Respondeo dicendum, qud character non imprimitu ais in illis saeramentis, quibus homo ad aliquid sacrum deputatae Me autem sacramentum est solum in remedium, et non dintatur per ipsum homo ad aliquid sacrum agendum vel insipiendum et ideo non imprimitur in eo character. Ad primum ergo dicendum, qub character facit distinebFnem statuum, quantum ad ea quae in Ecclesia sunt agenda et talem distinetionem homo non habet ab aliis per hoe quoi ipse est inunctus. Ad secundum dieendum, quod unctio quae fit in ordine e confirmatione est unctio consecrationis, qua homo deputatur adi aliquid sacrum sed haec unctio est unctio medicatiouis. f. ideo non est simile. Ad tertium dicendum, quod in hoc sacrametito res et Feramentum non est character, sed quMam interior exo quae est spiritualis unctio.

809쪽

ARTICULUS I.

Utrum laicus Osai hoc sacramentum conferre.

Ad primum sic proceditur. Videtur quod etiam laicus possit hoc sacramentum conferre. Quia hoc saeramentum habet em-caciam ex oratione, ut Iacobus dicit. Sed oratio laici quandoque est ita Deo accepta sicut sacerdotis. Ergo potes hoc

sacramentum conferre.

2. Praeterea, de quibusdam patribus in AEgypi legitur, quod oleum ad instrinos transmittebant, et sanabantur. Et similiter dicitur de beata Genovesa, quod oleo infirmos ungebat. Em hoe sacramentum potest conserri etiam h laicis. Sed contra est, quod in hoc sacramento sit remissio peccatorum. Sed laici non liabent potestatem dimittendi peccata. Ergo, etc. CONcLusio. - Quamvis in mortis articulo, ne alicui via salutis praeeludatur, possit baptismis etiam . laico conserri, non tamen extrema unctio, cujus tanta non eSt necessitas, ut dispensatione egeat. Respondeo dicendum, qudd secundum Dion3gium in Meles. hieraris. sunt quidam exercentes otiones hierarchicas, et quidam recipiente ianthm, qui sunt laici. Et ideo nullius sacramenti dispensatio laicis ex officio competit; sed Fbd bain tigare possunt in casu necessitatis, ex divina dispensatione laetum est, ut nulli regenerationis spiritualis facultas desit.

Ad primum ergo dicendum, quod oratio illa non fit a sacer-

810쪽

dote in Emona sua, quia eam sit quandoque petrator, est emet exaudiuitis; sed fit imperam totius Edictae a, iamjas persona orare potest, quasi periona publiea, non autem tam qui persona privata est. Adae a m diuendum, quis illae unctio ea non erant meramentatis; sed ex quadam devotione recipientium a unctionem, et ex meritis ungentium, vel Meum intervi eo evehatur edictus sanitatis eorporalis per gratiam maiu- tum, non autem per gratiam satramenta L

Ad secundum sic proceditur Videtur quod maeoni magisthoe meramentum conserre sata secundum Bionvitam discimhaciem invidia purgativam. Sed line meramentum est iust, tutum tantum ad purgandum ab infimitate ruentis et eo sis Ergo et diaeoni pomum es lane a Praeterea, dignius saeramentum eat haptiam quin is, de quo hic agimus. Sed diagoni munita illare, ut palatos Murentis III pari. P. I, ML 2 . Ergo et aegis

Respondeo dieandam, quod diameus hahet vim purgati an tantum, non illuminativam Dunle eam illuminatio stat per gratiam, nullum aeramentum is quo gratia mularatur, didieonu potest dare eximio. Et ideo nee hoe, tam in eo grati

conseratur

A priarum ergo die dum, quod Mesammeatum it m nando per gratiae ollationem, purgata Et ideo diatono με Oollatio non eampetit Adseeundum dicendum, qaM et ramentum suesse e Silata meram tam a ut haptismus et undi non ita eam Hua omnibus, in artim o Meemitatis, sed

SEARCH

MENU NAVIGATION