Summa theologica

발행: 1859년

분량: 926페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

811쪽

ARTICILUS III.

Utrum soIus episcopus possit hoc sacramentum conferre.

Ad tertium sic proceditur. Videtur quod solus episcopus possit hoc sacramentum conferre. Quia hoc sacramentum unctions perficitur, sicut et confirmatio. Sed solus episcopus potest confirmare. Ergo solus episcopus potest hoc sacramentum

conferre.

2. Praeterea, qui non potest quod minus est, non potest quod est majus. Sed major est usus materiae sanctificatae quam sanctificatio ejus, quia est finis ipsius. Ergo cum sacerdos non possit sanctificare materiam , nec potest materili sanctifi- easta uti. Sed contra AEujus saeramenti minister inducendus est ad eum qui suscipit sacramentum, ut palet, Iac. V. Sed epi

scopus non posset accedere ad omnes infirmos suae diceretis. Ergo non solus episcopus potest hoc sacramentum conserre. CONGusIO. - Clim hoc sacramentum in aliquo super

alios persectionis gradu suscipientem non constituat, sed cuneiis exhibeatur, non mod per episcopos, sed etiam per simplices sacerdotes administrari potest. Respondeo dicendum, quod secundum Dioursium episcopus propri habet perficiendi ossicium, sicut sacerdos illuminandi: unde illa sacramenta dispensanda solis episcopis reservantur, quae suscipientem tu aliquo statu persectionis super alios ponunt hoc autem non est in hoc sacramento, cum omnibus detur. Et ideo per simplices sacerdotes potes administrari. Ad primum ergo dicendum, qubd confirmatio imprimit characterem, quo collocatur homo in statu persectionis, ut suprὶ dictum est; non autem hoc est in hoc sacramento. Et ideo non est simile. Ad secendum dicendum, quod quamvis in genere causae sinalis, usus materiae sanctificatae sit potior quivi sanctificatio malariae, iamin in genere ausae essicientis sanctificatio mo-

812쪽

teriae est potior, quia ab eadem pendet usus, sicut is aestineausa. Et ideo sanctificatio requirit altiorem virtutem activam,

quam usus.

Deinde considerandum est de his quibus hoc sacramentum eonferri debet : et in qua parte corporis. Circa quod quaeruntur septem 1' Utrum sanis debeat eo ferri hoc sacramentum 2 Utrum debeat conserri in Malibet infrmitate 3 Utrum debeat conserti furiosis et amentibus. 4 Utrum pueris. 5 Utrum totum corpus in hoc sacramento inungi debeat. 6 Utrum convenienter determinentur partes in quibus iuungitur. 7 Utrum mutilati in praedictis partibus inungi debeant.

ARTICULUS I.

Utrum sanis debea eonferri Me sacramentum.

Ad primum sic proceditur. Videtur quod etiam sanis debeat consere hoc sacramentum. uia principalior effectus hujus sacramenti est sanatio meulis ulim sanatio corporis, ut dicium est qu. 30 art. 2ὶ Sed eviam sani corpore indigeat sanatione mentis. Ergo eis etiam debet hoc sacramentum coa- serri. 2. Praeterea, hoc sacramenium est Meuntium, sim ha timus es sacramentum intrantium. Sed omnibus intra tibus baptismus datur. Ergo omnibus exeuntibus debet dari hoc sacramentum. Sed quandoque illi qui sunt in propinquo exitus, sunt sani, sicut illi qui decapitandi sunt. Ergo talibus debet hoc sacramentum dari. SH conira, quod dicitur, Iam, Infirmatur quis ia obis, etc. , Ergo solis inlirmis compeu hoe aeramentari.

813쪽

CoMLsalo. Hoc sacramentum, cum sit spiritualis quaedam curatio, quae per quemdam corporalis eurationis modum significatur, sanis conferri non debet.)Respondeo dieendum, qab hoc sacramentum est quaedam spiritualis curatio, ut prius dictum est qu. 30 ari. 1ὶ, quae quidem per quemdam corporalis curationis modum significatur. Et iste illis quibus corporalis curatio non competit, scilicet sanis, non debet hoc sacramentum conserri. Ad primum ergo dicendum, qubd quamvis spiritualis sanitas sit principalis effectus hujus sacramenti, tamen oportet quod per curationem corporalem significetur curatio spiritualis hujus sacramenti, etiamsi corporalis anatio non sequatur. Et ideo sollim illis hoe saeramento sanitas spiritualis dari potest, quihus corporalis euratio competit, scilice infirmis; sicut ille solus potes baptismum suscipere, qui potest corporalis ablutionis esse particeps , non autem puer in ventre matris existens, ut dictum est III pari. qu. 68, ari. 11 . Ad secundum dicendum, quod etiam baptismus non est nisi illoriam intrantium, qui corporali ablutioni subjici possunt. Et ideo hoe saeramentum illorum tantum exeuntium est, quibus corporalis curatio competit.

ARTICULUS II.

Visum hos sacramentum dari debeat in qualibet infirmitate.

Ad secundum sic proceditur. Videtur quod hoc sacramentum dari debeat in qualibet infirmitate. Quia Iaci, , ubi hoc sacramentum traditur, nulla infirmitas determinatur. Ergo in omnibus infirmitatibus debet hoc sacramentum conferri. 2. Praeterea, quanto remedium est dignius, tanto debet esse generalius. Sed hoc sacramentum est dignius quam medicinaeorporalis. Cum ergo medicina corporalis omnibus infirmis detur, videtur quod etiam hoc sacramentum. Sed conira ino sacramentum ab omnibus dicitur exiremae unctionis. Sed non omnis instrinitas ad extremum vitae perducit, clim quaedam aegritudines sint causae longioris vitae, ut

diei Philosophus lib. De lavitudine et brevitate vitae,

814쪽

eap. li). Ergo non in omnibus instriniistibus debet hae meramentum dari. RcLusio. - Non quovis morbo laborantibus est Me saeramentum exhibendum, sed ad mortem proxim aliquὲ aegritudine assectis. Respondeo dicendum, Fb hoc sacramentum est ultimum remedium quod Ecclesia potest conferre, quasi immediati disponens ad gloriam. Et ideo illis tantum infirmantibus deis exhiberi, qui sunt in statu exeuntium, propter hoe camis aegitudo nata est inducere mortem, et de periculo timetur Ad primum ergo dicendum, quod quaelibet instrinitas a. mentata potest mortem inducere. Et ideo, si genera instrui, istum pensentur, in qualibet aegritudine potest dari Mera eramentum et hinc est quod Apostolus non determinat infidimitatem aliquam. Sed si pensetur iniirmitatis modus et status, non semper debet infirmantibus hoc gaeramentum dari Ad secundum dicendum, quod medicina corporalia habet pro principali Metu sanitatem corporalem, qua ora ea infimi in quolibet statu indigent. Sed hoc sacramentum habet pro principali effectu illam sospitatem, quae exeuntibus et iter ad gloriam agentibus est necessaria. Et ideo non est simila.

ARTICULUS III.

Ad tertium sic proceditur. Videtur quod lurimis et ame tibus hoc saeramentum dari debeat. Quia tales aegritudines sunt periculosissimae, et elio ad mortem disponunt. Sed perimis debet adhiberi remedium. Ergo et hoc sacramentum, quod est in remedium infirmitatis humanae debet talibus eonserat. 2. Praeterea, dignius sacramentum est baptismus quam istud. Sed baptismus datur suriosis, ut supta dictum ea III part. qu. 68 art. 12 . rgo et hoe sacramentum eis dabet dari. Sed contra Me sacramentum non est dandum nisi me gnoscentibus ipsum. Sed tales non sunt turiosi et amentes. Ergo eis dari non debet.

815쪽

concinsIO. - Furiosis et amensibus, inimis quibus deaudevotionis affectus, nullatenus hoc sacrameatum conferri M. Bot, nisi lucida intervalla habeant, quibus sacrameatum reo gnoscant.)Respondeo dicendum, quod ad effectum hujus sacramenti porcipiendum plurimum vale devotio suscipientis, et pergoniae meritum conserentium, et generale totius Molesiae; quod patet ex hoe qud per modum deprecationis forma hujus sacramenu eonfertur. Et ideo illis qui non possunt recognostera, et cum devotione suscipere hoc sacramentum, dari non debet, et praeeipu furiosis et amelltibus, qui possent irreverentiam sacramento per aliquam immunditia saeres nisi haberent Iucida intervalla, in quibus sacramentum recognoscerent; et sic eis conferri in statu illo posset. Ad primum ergo direndum, quod quamvis inperieula mortistiae quandoque sint, tamen remedium per devotionem priis priam non potest eis applicari. Et ideo non debet eis onserri. Ad secundum dicendum, quod baptismus non requiri motum liberi arbitrii, quia datur contra originale principaliter, quod non curatur in nobis ex nostro libero arbitrio. Sed in hoc sacramento requiritur motus liberi arbitrii et ideo non es s mile. Et praeterea baptismus est sacramentum necessitalis,

non autem extrem unctio.

ARTICULUS IV.

Utrum Me saeramentum debeat dari pueris.

Ad quartum si proeeditur. Videtur quhd hoc saeramentum debeat dari pueris. Quia eisdem infirmitatibus quandoque laborant pueri et adini Sed eidem morbo debet adhiberi idem remedium. Ergo sieut adultis, ita et pueris debet hoc sacra- montum dari. s. Praeterea, hoe sacramentum datur ad purgandum reliquias peccati ut suprὲ dictum est tam originalis quam aetualis. Sed in pueris sunt reliquiae originalis Mecasi Ergo eis debet hoc

sacramentum dari.

Sed contra est, quod nulli debet dari ho meramentum, mi

816쪽

non competit sorina saeramenti sed sorma hujus saeramellii non eompetit pueris, qui non peccaveriant per visum et me, tum, ut in forma exprimitur. Ergo eis dari non debet hoc sa

eramentum.

Conchumo . - Hoc sacramentum, eum actualem devotionem in suscipiente requirat, pueris consere non debet. Respondeo dicendum, quod hoc sacramentum exigit aetnaleae devotionem in suscipiente, sicut et eucharistia. Unde sicut e claristia non debet dari pueris, ita nec hoc sacramentum. Ad primum ergo dieendum, quod infirmitates in pueris insunt ex peceat actuali causatae, sicut in adultis. Et contra illa praeeipu infirmitate hoc sacramentum datur, quae sunt ripereat eausaue, quasi pereati reliquiae. Ad secundum dicendum , Fbd non datur contra reliquias originalis pereati, nisi secundum qud sunt per actualia pre- eat quodammodo consoriatae. Unde principaliter eontra aditualia pectata datur sui ex ipsa forma patet in quae non stat in pueris.

Utrum in hoc saeramento totum eorpus inungi aebeat.

Ad quinium sic proceditur. Videtur Fbd in hoc sacramento totum corpus inungi debeat. Quia secundi im Augustinvia lib. VI. De Trrn. cap. 6), α anima tota est in toto corpore. sSed praeeipu datur hoc sacramentum adis nandam animam. Ergo in eorpore isto debet inunctio fieri. 2. Praeterea, ubi est morbus, ibi debet apponi medicina. Sed quandoque morbus est universalis et in toto corpore , sient febris. Ergo totum corpus debet inungi. 3. Praeterea, in baptismo totum corpus immergitur. Ergo si es totum debet inungi. Sed eontra est universalis Ecclesiae ritus, secundlim quem non inungitur infirmus hoc sacramento, nisi in determinalis partibus eo oris. CONcLusio. - Non totum corpus, sed eae dumtaxata mani corporis partes inungi oleo hujus sacramenti debent, is quibus est aliqua spiritualis infirmitatis radix.

817쪽

Respondeo direndum, nb hoc sacramentum per modum eurationis exhib6tur curatio autem corporalis non oportet

modiat per medicinam toti corpori appositam, sed illis a binus ubi est radix morbi. Et ideo etiam unctio sacrame talis debet fieri in illis partibus antlim, in quibus est radix spiritualis infirmitatis. Ad primum ergo dicendum, quod anima quamvis sit tota in qualibet parte corporis, quantim ad essentiam, non tamen quanti im ad potentias, quae sunt radices actuum peccati. Et ideo oporte γω in determinalis partibus stat, in quibus illae potentiae habent esse. Ad secundum dicendum, qud non semper apponitur medicina ubi est morbus; sed congruentitis, Mi es radix morbi. Ad tertium dicendum, quod baptismus sti per modum ablutionis Ablutio autem corporalis non purgat maculam ab aliqua parte, nisi cui apponitur. Et ideo baptismus toti corpori adhibetur secus autem est do extrema unctione, ratione jam dicta.

Utrum eonvenienter determinentur partes ungendae.

Ad sextum sic proceditur. Videin quod inconvenienter determinentur istae paries, ut scilicet infirmus inungatur in oe lis in naribus, auribus, labiis manibus et pedibus uuia ga-piens medicus curat morbum in radice. Sed a de corde exeunt cogitationes quae coinquinant hominem n ut dicitur Natth., XV. Ergo in peeiore debet fieri inunctio. 2. Praeterea, puritas mentis non minus est necessaria exeuntibus, qukm intrantibus. Sed intrantes unguntur thrismate in veriles h sacerdote, ad significandam mentis puritatem. Ergo exeuntes hoc sacramento ungi debent in vertice.

3. Praeterea, ibi debet adhiberi remedium, ubi est major vis morbi. Sed spiritualis morbus praecipv viget in viris in renibus, et in mulieribus in umbilico, ut dicitur, ob X a Fortitudo ejus in lumbis ejus, et sortitudo illius in limbilico entris ejus, s seeundum expositionem Gregorii. Ergo ibi debet fieri inunctio.

818쪽

4. Praeterea, Neu per pedes pereatur, ita et per alia sua corporis. Ergo, sicut inungiantur pedes, ita et alia eor. poris membra inungi debent. ConcLusio. - Quinque sensuum organis membra inmipraecipu debent, quae cognitionis nostrae ac peceatorum maiprincipia in nonnullis autem, propter appetitivam et mot

V m inunguntur eae ac pedes.

Respondeo dicendum, quod principia peceandi in nobis

sunt eadem quae ei principia agendi, quia peccatum omisistin aeta Principia autem agendi in nobis sunt tria Primm est dirigens, scillae vis cognoscitiva; secundum est impari Milicet vis appetitiva tertium est saeequens Militet vis ae uva omnis autem nostra cognitio . sensu ortum habe Net quia ubi ea in nobis prima origo peccati, ibi debet medicina adhiberi ideo inunguatur loca quinque sensuum; scillae otia propier visum; aurra, propter auditum; nares propter od ratum νω, propter gustum manuε, propter tactum, qui iapulpis digitorum praecipvh viget et propter appetitivam immguntur aliquibus remes Pedes autem inunguntur propter m uvam, quia sunt principalius eius instrumentum. Et quia primum principium operationis humanae est cognoscitiva, ideo illa uncii ab omnibus observatur, quaerat ad quinque sensa quasi de Meessitate saeramenti: sed quidam n- servant alias, quidam vero illam servant, quae fit ad pedes, et non an ad renes quia appetitiva et motiva sunt Meundaria princi . Ad primum ergo dicendum, quod cogitatis corde non exit, nisi per aliquam imaginationem, quae est motus o mensu metua, ut dieitur tu II De anima. Et ideo eo non est prima radix eo lationis, sed organa sensuum nisi quatenus eor eat primeipium totius eo oris; sed hoc principium est radix remoti. Ad secundum dicendum qia intrantes debent aequirere puritatem mensis, sed exeuntes debeat eam purgare et et ideo exeuntes debent inungi in illis partilius, quihus contingit puritatem mensis inquinari. Ad tertium dicendum, quod secundum quorumdam mus diiudinem fit in renibus, propter Me quod ibi maximo viget appetitus eoncupiseibilis sed appetitiva non ea prima radix,

819쪽

Ad quartum dicendum, quod organa corporis quibus actus peccati exercentur sunt pedes, manus, et lingua, quibus etiam exhibetur unctio et membra genitalia, quibus propter immum ditiam illarum partium, et honestatem sacramenti, non debe, unctio adhiberi.

ειν- mutitati debeant intingi in illis illatis partibus.

Ad secundum sic praeeditur. Videtur quod mutilati non sunt inungendi in illis dictis partibus. Quia sicut hoc sacramentum exigi determinatam dispositionem in suscipiente, ut scilicet si infirmus, ita et determinatam partem. Sed ille qui non habet infirmitatem, non potest inungi Ergo nec ille qui non habet partem illam, in qua debet geri unctio. 2. Praeterea, ille qui est eiecus h nativitate, non delinquit per visum. Sed in unctione quaerat in oculis, fit mensio da delicto per visum. Ergo talis unctio meo nato non debet fieri; et si de aliis. Sed contra est, ob defeetus orporis non impedit aliquod aliud ineramentum. Ergo ne istud impedire debet. Sed daneeessitate illius sacramenti est quaelibet unctionum. Noomnes debent fleri mutilatis. ConmusIo. Mutilati, hae potentias animae illis membris dabitas habeant, et ideo interius Mecare possint in partibus proxim aecedentibus ad illas paries, quibus ali sinu gerentur, inungi debent.)Respondeo dicendum, Fb mutilati etiam inungi debent quant propinquitis fieri potest ad partus illas, in quibus unetis ueri debuerat; quia quamvis non habeant membra, habent tame potentias animae quae illis membris debentur, saltem in radice; et interius peccare possunt per ea quae ad partes illas

pertinent, quamvis non exterius.

Et perio patet solutio ad objeeta.

820쪽

Deinde considerandum es de iteratione hujus sacramenti circa quod quaeruntur duo ri Uuum hoc sacramentam debeat iterari 2 Utrum in eadem infirmitate debeat itinλ

Ad primum sic processiiur. Videtur quod hoc sacramentannon debeat iterrari: Quia dignior est unctio, quaerat homini, quam quae fit lapidi Sed uncito altaris non iteratur, nisi uine illud hacium luerit ut cap. Si motum, dist. II, De Canam habetur in Ergo nec unctio extrema, quae adhibetur homini, debet iterari. 2. Praeterea, post extremum nihi est. Sed haec unctis ei,

citur extrema. Ergo non debet iterari. Sed contra Hoc sacramentum es quaedam spiritualis e ratio per modum ei oralis curationis exhibita Sed curatio eorporalis iteratur. Ergo et hoc sacramentum iterari potesti CONCLUsio. - Sacramentum hoc, citae effectum perpetuum non habeat, siue sui aliqua injuria iterari poteat. Respondeo dieendum, quω nullum sacramentale, et ineramentum quod habe esseelum perpetuum, debet iterari: quia ostenderetur aeramentum non fuisse dicax ad laete dum illum effectum; et sic fieret injuria illi sacramento SDeramevium autem quod habet esseetum non perpetuum, potestiterari sine injuria, ut effectus deperditus iterato recuperetur. Ε quia sanitas corporis et mentis, quae est effectus hujus saeramenti, potest amitti postquam fuerit per sacramentam effecta, ideo hoc sacramentum sine sul injuria potest iterari.

Ad primum ergo dicendum, quod unctis lapidis fit ad ipsius altaris consecrationem, quae est perpetuo in lapide quamdiu

SEARCH

MENU NAVIGATION