Summa theologica

발행: 1859년

분량: 926페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

831쪽

Deinde considerandum est de effectu hujus saeramenti. Circa quod quaeruntur quinque '' Utrtim in sacramento ordinis conseratur gratia gratum faciens. 'lud imprimatur Garacter quantum ad omnes ordines. 'mirum character odidinis praesupponat characterem aptismalem. 4 Utrum praesupponat de Messitate characterem confirmationis 5 Utrtim character unius ordinis praesupponat de necessitate chara terem alterius ordinis.

Utrum in sacramento Ordinis eo feratur ratia gravium faciens.

Ad primum sic proceditur. Videtur gube in sacramento o dinis non onseratur gratia gratum lactens quia communiter dicitur qub sacramentum ordinis ordinatur contra desectum ignorantiae. Sed eonira ignorantiam non datur gratia gratum faciens, sed gratia gratis data, quia gratia gratum faciens magis respicii allectum. Ergo in sacramento ordinis non datur gratia gratum satiens. 2. Praeterea, ordo distinclionem importat. Sed membra Ecclesiae non distinguuntur per grauam gratum facientem, sed secundum gratiam gralis datam, de qua dicitur, I Cor. XII: a Divisiones gratiarum sunt. Ergo in ordine non datur gratia gratum laetens. 3. Praeterea, nulla causa praesupponit effectum suum. Sed in eo qui accedit ad ordines .praesupponitur graua, perquamst idoneus ad susceptionem ordinis. Ergo talis gratia non eo sertur in ordinis collatione. Sed contra: u sacramenta novae legis efficiunt quod figurant, auidietum est III pari. qu. 62, art. 1 ad 1). Sed ordo per Minerum septenarium significat septem dona Spiritalis sanesi, ut

832쪽

eipitur quandoque enim similleat ipsam relationem, et Neest iam in inferiori, quhm in superiori, ut objectio tangit: et sic non accipitur hic quandoque autem accipitur pro ipso gradu qui ordinem primo modo acceptum lacit. Et quia ratis ordinis, prout est relatio, invenitur ubi prim aliquid superius altero occurrit, ideo hic gradus eminens per potestatio spiritualem, ordo nominatur.

Utrum ordo si sacramentum.

Ad tertium sic proceditur. Videtur quod ordo non sit inem mentum Sacramentum enim ut dicit Hugo de Sancto murare est materies elementum. Sed ordo non nominat aliqnida jusmodi, sed magis relationem, vel potestatem, quia Ora est pars potestatis secundum Isidorum. Ergo non est meram

tum.

s. Praeterea, sacramenta non sunt de Ecclesia triumphaate. Sed ibi est ordo, ut patet in angelo Ergo ordo non es s

cramentum.

3. Praeterea, sicut praelatio spiritualis, quae est ordo, data eum quadam consecratione, ita et praelatio saecularis, quia et reges inunguntur, ut dictum est qu. is, ari. 3 , ad 2 regia potestas n0 est sacramentum. Ergo nec ordo de hie loquimur. Sed contra est, quod ab omnibus enumeratur inter seplassi Ecclesiae sacramenta. Praeterea, si propter quod unumquodque tale ei illud mariss lib. I, Poster. text. 5). Sed propter ordinem fit homo di pensat0 aliorum sacramentorum. Ergo ordo habet magm-tionem, qubd sit sacramentum, quam alia. coNCLusio. - Cum in iisceptione ordinis consecretarhomo per visibilia signa, ordinem esse sacramentum comFquitur.)Respondeo dicendum, Fb sacramentum ut ex dictis patet nihil est aliud quam quaedam sanctificatio homini exhibita eum aliquo signo visibili nnde eum in suseemone orditis

833쪽

maedam eonMerali homini exhibeatur per visibilia signa,

constat ordinem esse sacramentum.

Ad primum ergo dicendum, quod quamvis ordo in suo nomine non exprimat aliquod materiale elementum, tamen ordo non confertur sine aliquo elemento materiali. Ad secundum dicendum, qud potestates proportionari dehon illis ad quae sunt communicatio autem divinorum, ad quam datur spiritualis potestas, no sit in angelis per aliqua sensibilia signa, sicut in hominibus contingit et ideo potestas spiritualis, quae est ordo, non adhibetur angelis eum aliquibus signis visibilibus, sicut hominibus et ideo in hominibus ordo est sacramentum, sed non tu angelis. Ad tertium dicendum, quod non omnis benedictio quae hominibus adhibetur, vel eonsecratio est sacramentum, quia et monachi et abbates benedimniur, tamen illae benedictiones non sunt sacramenta : et similiter nec regalis inunctio quia per hujusmodi benedictiones non ordinantur aliqui ad dispensati nem divinorum sacramentorum, sicut per benedictiones ordinis. Et ideo non est simile.

ARTICULUS IV.

Ad quartum sie proceditur. Videtur qubd forma hujus saeramenti inconvenienter in littera exprimatur : quia sacramenta essteaciam habent ex sorma. Sed emeacia sacramentorum est ex virtute divina, quae in eis secretius operMur salutem. Ergo in sorma hujus sacramenti debet fieri mentio de virtute divina per invocationem Trinitatis, sicut in aliis sacramentis. 2. Praeterea, imperare est ejus qui habet auctoritatem. Sed auctoritas non residet penes eum qui sacramenta dispensat,

sed ministerium tantum. Ergo non deberet uti imperativo modo, ut diceret, Astite, vel aeripite hoe aut illud, vel alia quid aliud hujusmodi. 3. Praeierea, in forma saeramenti non debet fieri mentionis de illis quae sunt de essentia saeramenti. Sed usus potestatis acceptae non est de essentia hujus sacramenti, sed co

834쪽

sequitur ad ipsum. Ergo non deberet de eo fieri mentis iasorma hujus sacramenti. 4. Praeterea, omnia sacramenta ordinant ad aeteream reai Pnerationem. Sed in formis aliorum sacramentorum ma amenti de remuneratione. Ergo nec in forma hujus -- menti deberet de ea fieri mentio, sicut fit cum dicitur Rabiturus partem, i deliter, etc. CONCLusio. - Ctim et ordinis usus, et potestatis tradiis. per formam qua oclesia in hoc sacramento utit , signiῆ-cetur, eam convenientem esse latendum est. Respondeo dicendum, quod hoc sacramentum principaliter consistit hi potestate tradita. Potestas autem a potestate inducitur, sieut simile ex simili et iterum, potestas per usaea innotescit, quia a potentiae notificantur per actua. Et de is forma ordinis exprimitur usus ordinis per aetum qui imperam, et exprimitur traductio potestatis per inperativum modum. Ad primum ergo dicendum, Fbd alia saeramenta nomaee, nantur principaliter ad Melus similes potestati pes quam cramenta dispensantur, sicut hoc sacramentum; et de tabo sacramento est quasi quaedam communicatio n--Γnde in aliis sacramenti exprimitur aliquid ex parte di- virtutis, cui effectus sacramenti assimilatur, non autem is hoc

sacramento.

Ad secundum dicendum, quod propter causam specialia hoc sacramentum prae caeteris per modum quemdam im milvum exhibetur. Quamvis enim in episcopo, qui est ministrebrius sacramenti, non sit auctoritas respectu collationis hajia sacramenti, tamen habet aliquam potestatem respectu potistatis ordinis, quae consertur per ipsum, in quantum haec ν testas a sua potestate derivatur. Ad tertium dicendum, quod usus potestatis est effectus potestatis in genere causae meientis, et sic non habe quod udefinitione ordinis ponatur; sed est quodammodo causaria mnere ausae finalis. Et ideo secundum hanc rationem poni νtes in desinitione ordinis.

Ad quartum dicendum, quod aliter se habet in hoe et ualiis sacramentis; nam per hoc sacramentum conserta es,

elum aliquod vel potestas aliquid faciendi et ideo eo γ

835쪽

vienter fit mentio reminerationis aequirendae, si fideliter a ministretur. Sed in aliis non consertur simile metum via similia potestas ad agendum; et ideo in illis nulla remunerationis mentio fit. Ad alia igitur sacramenta velut passivbquodammodo so habet suscipiens, quia recipit ea propter proprium statum perficiendum tantum; sed ad hoc sacrame tum se habet quodammodo activh, quia illud suscipit propter hierarchieas functiones in Melesia exercendas. Unde quamvis alia eo ipso quod gratiam conserunt, ordinent ad salutem, propri lamen ad remunerationem non ordinant, sicut hoc

sacramentum.

ARTICULUS V.

Utrum hoc aeramentum habeat materiam.

Ad quinium sic proceditur. Videtur quod hoc saeramentum non habeat materiam. Quia in omni sacramento quod habet materiam, virtus operans in sacramento, est in materia. Sed in rebus materialibus quae hic adhibentur, sicui sunt claves, candelabra ei hujusmodi, non videtur esse aliqua virtus sanctificandi. Ergo n0 habet materiam. 2. Praeterea, in isto saeramento consertur plenitudo gratiae septiformis ut in littera 1 dicitur in sicut in confirmatione. Sed materia confirmationis praeexigit sanctificationem. Cum ergo ea quae in hoc sacramento videntur esso materialia, non sint praesanctificata, videtur quod noli sint materia hujus sacramenti. 3. Praeterea, in quolibet sacramento habente materiam, requiritur contactus materiae ad eum qui suseipi sacramentum. Sed ut hquibusdam dieitur eontactus diciorum materialium ab eo qui suscipit sacramentum, non est de necessitate sacramenti, sed solum porrectio. Ergo praedictae res materiales non sunt materia hujus sacramenti. Sed contra est, quod a omne sacramentum consistit in rebus et verbisn ut jam supra). Sed res in quolibet sacramento si Sive Magistri textu, lib. IV. Sentent. dist. 24, it Aet B seu es et , ut ex professo quaest sequenti, art. i. argum SM--ιra, refertur.

836쪽

a24 suis Emmm, ollaeo. UTV, m. v. sunt materia ipsius. Ergo ei res quae in hoc saeramento an, heritur, sunt materia hujus sacramenti. Praeterea, plus requiritur ad dispensandum sacramenta, lim ad suscipiendum. Sed baptismus in quo datur potestis ad suseipiendum sacramenta, indiget materia. Ergo et ordo, is quo datur potestas ad ea dispensanda. Concissio. specialem oportet esse materiam hujus saeramenti, sicut et aliorum satramentorum. Respondeo dicendum, quod materia in sacramentis exteriti adlitata, significat virtute in sacramentis agentem, ab extri meo omino advenire. Unde tim effectus proprius diuus eramenti, scilicet character, non percipiatur ex aliqua operatione ipsius qui ad sacramentum accedit, sicut erat in μα- tentia, sed omnino ex extrinsem adveniat, competit ei Nateriam habere, tamen diversimod ab aliis sacramentis materiam habent. Quia hoe quod consertur in aliis sacramentis, derivatur tantum Deo, non a ministro, qui sacramentis

dispensat sed illud quod in hoe sacramento traditur, scilicet spiritualis potestas, derivatur etiam ab eo qui sacrameai dat, sient potestas imperfecta a persecta. Et ideo efficacia alii, rum sacramentorum principaliter consisti in materia, in virtutem divinam et significat et continet, ex sanctificati saepe ministrum adhibita Sed efficacia hujus sacramenti primcipaliter residet penes eum qui sacramentum dispensat. teria autem adhibetur magis ad demonstrandam potestatem, quae traditur particulariter ab habente eam completh, quam ad potestatem causandam quod patet ex hoc quod materia eo petit usui potestalis. Et per boc patet solutio ad primum. Ad secundum dicendum, quod materiam in aliis sacramentis oportet sanctificari propter virtutem quam continet; sed non est ita in proposito. Ad tertium dicendum, ube sustinendo illud dictum, ex dieiis apparet causa ejus; quia enim potestas ordinis accipitarx ministro, sed non a materia, ideo porrectio materiae magis est de essenii sacramenti quam tactus Tamen ipsa verba formae videntur ostendere quod tactus materia si de saeviis sacramenti, quia dicitur u Accipe hoe vel illud. n

837쪽

Deinde eonsiderandum est de effectu hujus saeramenti. Circa quod quaeruntur quinque : 1 Utrii in aeramento ordinis eonseratur gratia gratum faciens. 2 Utrtim imprimatur inaracter quantum ad omnes ordines. 'mirum character odidicia praesupponat charaeterem aptismalem. 4 Utrum praesupponat de necessitate characterem confirmationis 5 Utrtim character unius ordinis praesupponat de necessitate chara terem alterius ordinis.

ARTICULUS I.

Utrum in sacramento Ordinis eo eratur ratia gracum faeien8.

Ad primum si proceditur. Videtur qube in sacramentora dinis non conseratur gratia gratum diciens quia communiter dicitur qub sacramentum ordinis ordinatur contra desectum ignorantiae. Sed eontra ignorantiam non datur gratia graium faciens, sed gratia gratis data, quia gratia gratum faciens magis respicii affectum. Ergo in saeramento ordinis non datur gratia gratum aciens. 2. Praeterea, ordo distinctionem importat. Sed membra Ecclesiae non distinguuntur per gratiam gratum lacientem, sed secundum gratiam gratis datam, de qua dicitur, I Cor. XlI: a Divisiones gratiarum sunt. Ergo in ordine non datur gratia gratum laetens. s. Praeterea, nulla eausa praesupponit effectum suum. Sed in eo qui aecedit ad ordines .praesupponitur gratia, perquamn idoneus ad susceptionem ordinis. Ergo talis gratia non eo sertur in ordinis collatione. Sed contra: usaeramenta novae legis etficiunt quod figurant, aut dictum est III pari. qu. 62, art. 1 ad 1). Sed ordo per Minerum septenarium signitiat septem dona Spiritalis sancti, ut

838쪽

ia littera dicitur. Ergo dona Spiritus sancti, quae Ium amatae oatia gratum laciente, in ordine dantur. Praeterea, ordo est saeramentum n0vae legis. Sed in delabum talis saera ni ponitur IV. Sent. dist. 1 , a ut maneratiae existat. Ergo causa grauam in suscipiente. concissio. Cum divinorum operum persectio requirat, ut euieuinquo aliqua divinitus potentia datur, eidem et ea per quae illius potentiae exemti steri congruh possit, donentur, is meramento ordinis gratiam gratum facientem mulam, adiga sacramenta dispensentur, dubium non eat. Respondeo dueadum, quod a Dei persecta sunt opera, aut dicitiae Detiter. XXXII; et ideo euicumque datur pateat, aliqua divinitiis, dantur etiam ea per quae executis illim tentiae possi congru fieri. Et hoc etiam in naturalibus pamina animalibus dantur membra, quibus potentiae animae possint exire in actus suos, nisi sit defectus ex parte matenae. Sicut autem gratia gratum lactens est necessaria ad Me Philhomo dign sacramenta recipiat, ita eum ad hoc Mimassim sacramenta dispenset et ideo, sicut in baptismo per quem si homo susceptivus aliorum sacramentorum tibi gratia gratum iaciens, ita in sacramento ordinis, per es homo ordinatur ad sacramentoriun dispensationem. Ad primum ergo dicendum, qud ordo datur non in eam dium unius personae, sed totius Ecclesiae. Unde quod eiulaeontra ignorantiam dari, non est intelligendum ita vi per susceptionem ordinis pellatur ignorantia in suscipienta, relquia suscipiens ordinem estinis ad pellendam ignoravitatiis plebe. Ad seeundum dicendum, quod quamvis dona gratiae grataniacientis, communia stat ollinibus membris Ecclesiae, tame illorum donorum, secundiim quae attenditur distinctioria an 'hris Ecclesiae, idoneus susceptor aliquis esse non potati, visieliaritas adsit, quae quidem sim gratia gratum laetenta granon potest.

Ad tertium dicendum, qudd ad idoneam executumem ere, num non sumest bonitas qualiaeumque, sed requiritur Maius exeinens, ut sicut illi qui ordinem suscipiunt, super platimeonstitnuntur gradu ordinis, ita et superiore sint merito madi

839쪽

titatis. Et ideo praemigitur ginia, quae sumeta ad hoc et digno corinumerentur in plebe Christi; sed eonfertur in ipsa suscepta dimidinis amplius gratiae munus, per quod ad majora reddantur idonei.

ARTICULUS II.

- saeramento ordinis immimatur character, quantitari ad omnes Ordine3.

Ad meundum sic prooeditar. Videtur quod in sacramento ordinis non imprimatur inaracter quantii ad omnes ordines. Quia ordinis character est quaedam spiritualis potestas. Sed quidam tardines non ordinantur nisi ad quosdam actus corporales, scilicet ostiarii vel acolyti Ergo in his non imprimitis

character.

2. Praeterea, omnis haracter est indelebilis. Ergo per eM-racterem homo ponitur in tali statu . quo non possit ree dere. Sed illi qui habent aliquos ordines, possunt licite redire a Iairatum. Ergo non immanis charaeter in omnibus ordirunitius. 3. Praeterea, per characterem homo adseribitur ad aliquid sacrum dandum vel suscipiendum. Sed ad susceptionem sacramentorum homo sulficienter ordinatur per characterem bapti malem dispensator autem sacramentorum non constituitur homo, nisi in ordine sacerdotali. Ergo in aliis ordinibus non imprimitur character. Sed eonira omne sacramentum in quo non imprimitur ch racter, est iterabile. Sed nullus ordo est iterabilis. Ergo in quoli et ordine imprimitur character. Praeterea, inaracter est signum distinetivum. Sed in D

liin ordine es aliqua distinctio. Ergo quilibet ordo imprimiti raeterem.

s Cmcisio. - ctu per quemlibet opstinem eonstituatne aliquis supra plebem in aliquo gradu potestatis ordinatae ad sacramentorian dispensationem, perspicuum est in ringulis ordinibus charaeterem imprimi. 3 Respondeo direndum, quod circa hoe sint triplex opinio. Quidam enim dixerunt vi in solo ordine sacerdotali Oh -

840쪽

raeter impri M. Sed hoe non est veri , quia attam e eoni nullus potest exercere licith, nisi diaconus et ita paleiquod habet aliquam spiritualem potestatem in dispensatiore

saeramentorum, quam alii non habent. Et propter hoc a dixerunt quod in sacris ordinibus imprimitur character, Me autem in minoribus. Sed hoc iterum nihil est, quia perclae libet ordinem aliquis eonstituitur supra plebem in aliquo gradii potestaus ordinaue ad sacramentorum dispensationem Biae. elim charaeter sit signum distinetivum ab aIiis, oportet quia in omnibus character imprimatur; cujus etiam signiuria 'Me perpetu manent, et nunquam iterantur. Et haec ea tenuvinio, quae communior est.

Ad primum ergo dicendum, qud quilibet ordo es habet

actum irca ipsum sacramentum, vel ordinatum ad mera Florum dispensationem; sicut ostiarii habent actum a iurati homines ad divinorum sacramentorum inspectionem, e vide aliis. Et ideo in omnibus requiritur spitualis polaatas. Ad secundum dicendum, quod quantamcumque Mais alticatum se transserat, semper tamen mane in eo e munquod patet ex hoc Odd si ad clericatum revertatur, nae imrum ordinemque habuerat, suscipit. Ad tertium direndum, sient ad primum.

ARTICULUS V.

Utrum character Ordinis praesuppona characterem baptismalem.

Ad tertium sic proceditur. Videtur quod haraetor aetas non praesupponat inaracterem baptismalem. Quia per araeterem ordinis homo efficitur dispensator sacramento a per characterem baptismalem susceptivus eorumdem. Sed miratas activa non praesuppossit de necessitate passivam quia potest esse sine ea, sicut pate in Deo. Ergo character orditis aes praesupponit de necessitate characterem baptismalom. s. Praeterea, potest contingere ab ali iis non uti baatus, qui se Uugatum existimat probabiliter. Si ere uis ad ordines aecedat, non consequetur inaraetorem eredis, s

SEARCH

MENU NAVIGATION