장음표시 사용
891쪽
ILPars. Honorem meum heri non dabo, ait Dominus Esa. 2. Cum itaque hunc laonorem sibi rapuisset Herodes singulari supplicii genere punitur. Et quidem e vestigio percutitur ab Angeso. Neque etiam dignum ipsum iudicat Dominus, ut occidatur ab Angelo eo momento, vel
Vt armata manu pereat, sed in perpetuam illius ignominiam vermium esca fieri cogitur, dum adhuc vivit. Et quot vermes sensit, tot ipsi sunt immissi carnifices, qui iugulum ipsius petant. Nec quisquam es , qui huic malo medicinam faciat. Historiae reserunt, ipsum post maximos cruciatus quinto die extinctum fuisse. Factum hoc anno post resurrectionem Christi duodecimo anno tertio Caesaris Claudii. L. I. Memorabile exemplum est iudicii diuini, qui superbos Tyrannos, persequutores quoscunque alio sic debellare potest, ut ne a vilissimis quidem animal cu- Iis possint sese defendere omni sua potentia Pharaonem pediculi infestant. Exod. 8. v. I9. Vide exercitum Domini,
Nec desunt exempla Magnatum qui muribus intemfecti sunt, ut Hatto Episcopus Moguntinus: Item iide-rblphu, Ep scopusArgentinensium, Annosi T. Et Poplellus Polonorum princeps. Sic Nobilis quidam An. 1OJ6. vermibus&pediculis erosi praeter hunc Herodem leguntur, AntiochusEpiphanes, Herodes Magnus auus huius, Iulianus Apostatae illius Synonimi auunculuS,Galerius Maximinus Imperator, Honoricus Rex Vandalorum, Arnulphus septimus a Carolo Magno In perator c. Et haud ante multos annos potentissimus quidam Rex morbo pediculari extinctus scribitur. Pontificem Hadrianum quartum musca suffocauit gutturi a flacrrcns. Itaque dicant omnes, Non nobis sed nomini tuo da gloriam. Psal. IIs .v. I. Et Deum timeant si non clint experiri ipsius indictam. Nulli bi tuti impii. Amos'. vers 3. O
892쪽
L. II. Tyrannorum&impiorum quorumcunque po- sentiam , uti non tantopere metuendam cernimus: qui
nec seipsbs ab iniuria vermium defendere possitnt Deum timeamus atque ipsi confidamus.
In hoc capite describit Ioannes processum iudicialem, obseruandum in die nouissimo. Et ostendit mortuos magnos atque pusillos, sistendos coram tribunal Dei, iudicandos ex libris aperiendis. Ex his libris unum voeat librum vitae, in quo qui non inuentus fuerit atroci sententia iudicis damnandus sit. Quia aurem haec non si int fatura spe et acula ridiculi&inania, de his nobiserie Cogitandum accuratius. Vt autem rem omnem intelligamus, tria hoc loco notanda erunt.1 Qualis sit ille liber vitae. r. Quinam inscripti sint, vel non. 3. Quid de non inscriptis fiat L Pars. Initio notandum, scripturam his de rebus iuxta captum nostrum loqui, non quod Deus talem aliquem librum chartaceum in manu sua, aut tablino suo habeat, qui ex papyro vel membrana sit confectus, in quo literis atramento scribantur nomina hominum, sicut habent Magistratus singularum ciuitatum suam scriptam consignationem ciuium . Aut sicut Dux exercitus habet consignationem militum. Nuger oleo isteri alia enim in
Deum non cadunt, qui non ex indice demum suos cognoscere cogitur, sed iam nouit exactissime, qui sint sui. 2. 1m. 2. v. I9. Dicuntur autem haec de Deo usitata metaphora seu ἀνθρωτα θεία iuxta humanarum actio tririnmod intelli vere possimus aliquid. Est
893쪽
Est autem liber ille vitae, Iesus Christus, in quo ab 'te no sumus electiis praedestinati adoptati m filios, Scchari redditi. Eph. I. v. .&seqq. atq: etiam in tempore per sacramenta initiationis inscripti,&populo Dei assignati. De hoc libro vitae exstant plures script tuae loci. Exod.
Dicuntur alibi etiam nomina scripta in coelo, quod i
uentes scripti sunt. Et certe Christus iubet gaudere eos, quorum nomina inscripta sunt.Luc. IO.V.2OωIL Pars. Erit itaque dispiciendum nobis, quinam inscribantur in librum vitς Et hoc quidem non in arcano Dei consilio quaerendum nec statuendus fatalis aliquis electorum ex ab luto Dei decreto numerus, qui nec augeri nec minui possit sed ex dictis iam allegatis facile est colligere, quinam sint inscripti, qui non. Constat autem inscriptos esse solos in Christum credentes qui fide iustificati in beato illo elector una nume-xo aflignati sunt. Et iustos inscribi Psal. 69.vsis 29. innuita Hos etiam liberandos Daniel, sanetos appellandos Esaias, atque angelis aggregandos, Epistola ad Hebraeos,
locis supra citatis testantur. Et apertis libri S Dan. T. V. IO. Apoc. 2O V It tantum nomina eorum legentur, inter
angelos assumentur, qui fideles pii, Iesu Christo adfinem usque uuae adhaeserunt. Qui vicerit eum non delebo. Apoc. 3. vers s. sed confitebor nomen eius coram patre angelis. Sub Euangelio enim his certandum perscu randum Phil. . vers. Hi non adorant bestiam Apoc. I s. versa. 17. ver 8. De impiis vero infidelibus scriptura pronunciat, quod vel non inscribantur cum iustis Psal 69. veri 2 o. vel deleantur. Et hoc idem est, quod noni
scribi, Quia saltes haec duo coniungit, ut posterius sit explicatio priotis. Notanda autem grauis illa De sen-
894쪽
tentia Ex. 32. v. 33. Delebo de libro vitae eum qui peccaue
rit. Idem minatu Psalmus iam saepe allegatus impiis omnibus, persequutoribus inimicis Christi. Vide ibi.
Tales in librum vitae nunquam sunt relati ab exordio mundi. Apoc. 17. vers8. Possent habere partem in libro vitae. Sed non credunt. Ergo non inscribuntur, aut prodeletis habentur.
III. Pars. At nequis dicat, Mihi perinde est, siue sim inscriptus
siue non. Et si non inueniar in libro illo, forsitan obliuiscetur mei Donamus, ut si maxime in caelos non assumar, tamen etiam mihi non detur locus in inferno&c. Sic enim ludere olent prophanae mentes, cum his diuinis mysteriis. Ideoque iam tertio loco ex verbis praelectis discamus, quid futurum sit de non inscriptis: Qui
non inuentus erit in libro vitae, coniicietur in stagnum ignis, praecipitabitur in infernum. Etenim ubi ante Thronum Domini congregati fuerint omnes populi, tantum hi haereditatis caelestis futuri sunt participes, qui inuenientur habere ius ciuitatis, ὁ πολίταγμα in coelis. Phil. 3.v. to affinge fchriebeno Burger. Caeteri omnes rapientur a Diabolis ad ima tartara. Nec quisquam effugiet Praeter caelum enim Minfernum nullus erit locus alius. Et qui non assumentur in caelos, ad inferos detrudentur. Ibi ploratus, ignis&vermis.&c. De quibus supra saepius dictum in praecedentibus. Haec cum ita sint, opera danda, ut simus&stemus in fide. 1.
Cor. I . . .&I Cor. Ι6. Vers I3. tque eleectionem firmam faciamus 2 pet. I. vos Io. Taneta conuersatione exspe- ci emus Dominum. 2. Pet. 3.V. II.&u .
Et hoc studiose caueamus ne stipulationem in baptismo initam nefarie violemus,&partem, quam in libro vitae, per meritum Christi&vocationem, habere potuisse
895쪽
lis, siue auctarium, Continens
QUAESTIONES IRE VESEX DIVERSI, LIBRIS' AUGUSTINI
desumptas,&iucundas,&utiles, Materiae huic,quae in praecedentibus tractata est,conuenientes.
cus corporis sui. Primum, Utrum intersit aliquid ad inferendam Iib. Deen.
vel augendam miseriam post hanc vitam spiriti rapro mora, bus hominum, si eorum corpora sepulta non fue tuis. p. 2.rint: non secundum opinionem utcunq; Vulgatam, Tom. . sed potius secundum Religionis nostrae sacras literas est videndum. Neque enim credendum est, sicut apud Maronem legitur, insepultos nauigando atq; transeundo inferni amne prohiberi, quia scit. Nec datur horrendas, nec rauca fluenta, Transportare prius, quam sedibus ossa quierunt. Quis cor Christianum inclinet his poeticis fabulo sitq; sigmentis, cum Dominus Iesus, ut inter inimicorum manus qui eorum corpora in potestate haberent, securi occumberent Christiani, nec capillum capitis eorum asserat periturum, exhortMas, ne timeant eos, qui cum corpus occiderint, amplius non habent quod faciant. Vndet in primo libro de Ciuitate Dei satis . quantum existimo, sum locutus, ut eorum dentem retunderem, qui Barbaricam vastitatem, praecipuEquam nuper Romae perpessa est Christianis temporibus imputando,illud etiam obiiciunt, Quod suis
896쪽
illic non subuenerit Christus. Qui triis cum respon sum fuerit,animas fidelium pro fidei suae meritis ab illo fuisse susceptas, insultant de cadaueribus in seis pultis. Totum itaque istum de sepuli ura locum e bis talibus explicaui.Liιν. 1. De At, inquam, in tanta strage cadauerum nec sep Civit. Dei liri potuerunt. Neque istud pia fides nimium res GCapit. Ir. . midat tenens praedictum. Nec absumentes bestias Tem.1 resurrecturi corporibus obfuturas, quorum capillus capitis non peribit, nullo modo diceret veritas: Nolite timere eos, qui corpus occidunt, animam
autemmon post in occidere. Si quicquam obesset futurae vitae, quid inimici de corporibus occisorum
facere voluissent 3 1 si forte quispiam sic absurdus
est,ut contendat eos, qui Corpus occidunt, non debere timeri ante mortem, ne corpus occidant, tina eri debere post mortem, ne corpus occisum sepeliri non sinant. Falsum est ergo quod ait Christus, qui
corpus occidunt, postea non habent, quid facuant, si habent tanta,quq de cadaueribus faciant. Absit ut falsum sit, quod veritas dixit. Dictum est enim aliquid eos facere, cum occidunt, quia in corpore sensus est occidendo postea vero nihil habere quod faciat, quia nullus sensus est in corpore occiso. Multa itaq; corpora Christianorum terra non texit, sed nullum eorum quisquam a coelod a terra separauit, quam totam implet praesentia sui, qui nouit unde resusciter, quod creauit. Dicitur quidem in Psalmo: Pol ierunt mortalia seruorum tuor escam volatilibus coeli, carnes sanctorum tuoru bestiis terrae. ELfuderunt sanguinem eorum sicut aquam in circuitu Hierus alam, non erat qui sepeliret sed magis ad exaggerandam crudelitatem eorum, qui ista fecerit iri, non ad eorum infelicitatem , qui ista perpessi sunt. Quatarauis enim haec in conspectu hominum
desain dira videatitur:sed pretiosa in conspectu Do
897쪽
mini mors sanct orum eius. Proinde omnia ista, id est, curatio funeris, conditio sepulturae, pompa ex quiarum, magis sunt vivorum solatia quam subsidia mortuorum. Si aliquid prodest impio pretiosa sepultura oberit pio vilis aut nussa praeclara ex quias in conspectu hominum exhibuit purpurata illi diuiti turba famulorum, sed mulio clariores in conspectu Dominia ulceros illi pauperi ministerium praebuit Angelorum, qui eum non extulerunt in marmoreum tumulum, sed in Abrahae gremium sustulerunt. Rident haec illi, contra quos defendendam suscepimus Ciuitate Dei. Veruntamen sepulturae curam etiam eoru Philosophi contempserunt: dc saepe uniuersi exercitus, dum proterrena patria mo- Terentur, ubi postea iacerent, vel quibus bestiis esca fierent, non curarunt Licuitque de hac re plausibiliter poetis dicere: Celo tegitur, qui non habet
Quanto minus debent de corporibus insepultis insultare Christianis, qui b. ipsius carnis is embrorum omni una reformatio, non solum ex terra, Verum etiam ex aliorum elementorum secretissimo sinu, quo dilapsa cadauera recesserunt, in temporis puncto reddenda dein tegranda promittitur,
NEc ideo tamen contemnenda Cabiicienda Cap. I bb.
sunt corpora defunctorum, maximeque iusto I De Ciuiaxum atque fidelium, quibus tanquam organis&va late Dei. sis ad omnia bona opera, sanctus usus est Spiritus si E in lib.dsenim paterna vestis&annultus, ac si quid huiusmo cur prodi tanto charius est posteris, quanto erga parentes monuis adinator extitit affectus iusso modo ipsa spernenda Paulinum sunt corpora, quae utique inulto coniunctius atque cap. l.
familiarius, quam quaelibet indumenta gestamus.
898쪽
Haec enim non ad ornamentum vel adiutorium, quod adhibetur extrinsecus, sed ad ipsam naturam hominis pertinent. Vnde antiqiaorum iustorum funera ossiciosa pietate curata sunt,& exequiae celebratae,&sepultura prouisa ipsique dum viverent. haec de sepeliendis vel etiam transferendis suis comporibus filiis mandauerunt. Et Tobias sepeliendo mortuoS,Deum promeruisse, teste Angelo, comendatur. Ipse quoq; Dominus die tertio resurreeturus,& religiosae mulieris bonum opus praedicat, praedicandumque commendat, quod unguentum pretiosum super membra eius effuderit, atque hoc ad eum sepeliendum fecerit .Et laudabiliter commemorantur in Evangelio, qui corpus eius de cruce acceptum diligenter atq; honorifice tegendum sepeliendumque curarunt. Verum istae autoritates non hoc admonent, quod insit ullus cadaueribus sensus sed ad DEI prouidentiam, cui placent etiam talia pietatis officia, corporarii loq; mortuorum pertinere significat, propter fidem resurrectionis astruendam. Vbio illud salubritet discitur, quanta possit esse re muneratio proeleemosynis, quas viventibus sentientibus exhibemus, si neque hoc apud D TV perit, quod exanimis hominum membris offici diligentiaeque persoluitur. Sunt quidem alia, quae sancti patriarchae de corporibus suis vel condendis, Vel transferendis prophetico spiritu intelligi dicta
voluerunt. Non autem hic locus est, ut ea pertraiciemus, cti sufficiant ea quae diximus. Sed si ea, qu e sustentandis viventibus sunt neces Aria, sicut victus&amictus, quamuis cum graui amici ione desint, non frangunt in bonis perferendi tolerandique virtutem, nec eradicant exanina opietatem, sed exercitatam faciunt foecundiorem , quanto magi cum desunt ea, quae curandis funeribus condendisq; corporibus defunctoium adhiberi solent, non efficiunt mise-
899쪽
iniseros in occultis piorum sedibus iam quietos' Ac per haec quando ista cadaueribus Christianorum in illa magnae urbis, vel etiam aliorum oppidorum vastatione defuerunt, nec vivorum culpa est, qui non potuerunt ista praebere nec poena mortuorum, qui non possunt ista sentire.
SEd multi, inquiunt, Christiani etiam captiui du Cap. I .cti sunt. Hoc sane miserrimum est, si aliquo duci lib. I. potuerunt, ubi Deum suum non inuenerunt. Sunt inscripturis fanistis huius etiam cladis magna latia. Fuerunx in captiuitate tres pueri, fuit Daniel, fuerunt alij Prophetae, nec DEVS defuit consolator. Sic non deseruit si deles suos subdamnatione gentis, licet barbarae, tamen humanae, qui Prophetam non deseruit, nec in visceribus beluae. Hoc quoque illi, cum quibus agimus, malunt irridere quam credere: quitas'en in suis literis credunt Arionem Methymnaeum, nobilissimum citharistam, cum esciat deiectus e naui, exceptum Delphini dorsum, ad terram esse proue flum. Vertim illud nostrum de
Iona propheta incredibilius est, plane incredibilius, quia mirabilius: Et mirabilius, quia potentius.
poena vel dedecoris. NAm utiq; s non licet priuata potestate homi Cap. IV
nem occidere vel nocentem, cuius occidendi
licentiam lex nulla concedit, profecto etiam qui seipsum occidit, homicida est. Et tanta sit nocentior, cum se occiderit, quanto innocentior in ea causa fuit, qua se occidendum putauit. Nam si Iudae factum
900쪽
ctuin meritb detestamur, euinque veritas iudicat cum se laqueo suspendit, sceleratae ill rus tradition igauxisse potius quam expias. commissum, quonia in Dei misericordiam desiperando exitiabiliter poenitens, nullum sibi salubris poenitentiae locum reliquit quanto magis a sua nece se abstinere deber, qui tali supplicio, quid in se puniat, non habet. Iudas enim curn se occidit, sceleratum hominem oc- . Idit: Zc tamen non solum Christi, verum etiam suae mortis reus finiuit hanc vitam, quia licet propter suum scelus, alio scelere occisus est.
ΗVc pertinent etiam sequentia verbaAugustini
Lib. 1. cap. Neque enim frustra in sanctis canonicii 3 libris,
1 o. Ia usquam nobis diuinitus praeceptum permissium vureperiri potest ut vel ipsius adipiscendar immortalitatis,vel ullius carendi cauendive mali causa, nobis iuetipsis necem inferamus. Nam prohibitos nos esse intelligendum est,ubi lex ait: Non occides: priῖ- sertim, quia non addidit, proximum tuum, sicut falsum testimonium, cum vetaret:falsum, inquit, testimonium non dices aduersus proximum tuum. Nec
ideo tame si aduersus seipsum quisquam falsum te stimonium dixerit, ab hoc crimine se putauerit ali num: quoniam regulam diligendi proximum a semetipso dilector accepit, quandoquidem scriptum est: Diliges proximum tuum, sicut teipsum. Porro si
falsi testimoni non minus reus est, qui de se ipso falsum fatetur, quam si aduersus proximum hoc faceret: cum in eo praecepto, quo falsum testimonium prohibetur, aduersus proximum prohibeatur, possitq; no recte intelligentibus videri, non esse prohibitum,ut aduersus seipsum quisquam salsus testis as sistat quanto magis intelligendum est, non licere homini seipsum occidere, cum in eo quod scriptum est: Non occides, nihilo deinde addito, nec ipse utique cui praecipitu intelligatur exceptus. Vnde qui .