Philosophia peripatetico-scholastica ex fontibus Aristotelis et S. Thomae Aquinatis expressa et ad adolescentium institutionem accommodata

발행: 1913년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

peraret, vel quae illis cupiditatibusque lavendis esse accommodata. Verum contra est; nam exsistere aliquod numen rerum mutabilium causam essectricem ita cognitu perfacile est, ut dicatur veritas anim0 naturaliter insculpta, id es quae ex primis e potissimis veritalibus naturaliter c0ncludatur, quaeque nedum vilia ac cupiditates s0Vel, sed p0lius h0mines in mici c0nline l. Concludendum laque est, c0mmunem illam consensionem apud omnes li0mines ab ipsa uinium natura orium ducere. Quare Tullius loquens de sententia, quae numen aliqu0d esse pro siletur, eleganter subdit: hi u0d nisi c0gnitum comprehensumque animis haberemus, non tam stabilis permaneret, nec c0nfirmaretur diuturnitate temp0ris, nec una cum seculis aetatibusque hominum in Velerare potuisset. lenim videmus celeras pini0nes telas atque vanas diuturnitate extabuisse . . . Opinionum enim c0mmenta

delet dies naturae iudicia e0nfirmatis l). 0u0d autem aliqu0 h0mines moribus corrupti ac depravati athei

Smum pr0sessi sint vel prosileantur, nullatenus infirmatur argumentum ductum ex c0mmuni generis humani suffragi circa Dei exsistentiam. 0n enim ex monstris natura aliqua diiudicanda est; athei autem humanae natura m0nstra iure dici p0ssunt eum, si sibi c0nstare Velint, nulla morali lege leneantur adstricli, nullumque discrimen ad millere p0ssint inter h0nestum e turpe quo discrimine sublat0, id eseliam et 80cietas humani generis et iustitia tollitur, h0minesque animantium rui0rum ritu vitam transigunt. Ea propter Laelanlius e0SSibi renuntiare, seque h0minum nomine abdicare voluit 2). Neque argumentum a nobis pr0 talum evertitur ex eo quod sere omnes populi lice numinis divini ex istentiam admissi riui salsas lamene absurdas de natura Dei amplexati sint piniones illud enim vox es naturae haec sunt imbecilla hominum mentis ligmenta. Rali 0 autem discriminis ex eo repetenda est, quod Veritas exsistentiae Dei est mnibus captu sacillima sed n0sse quid sit Deus, vix p0st 0ngam animi me dilationem et diuturnum studium polos a sapientibus imperfecte admodum c0gnosci opportune apud Tullium sic ut uitur L illa: Iluges in quid aut quale sit Deus auet 0re utar Simonide, de quo cum luaesivisse hoc idem lyrannus Ilistro, deliberandi causa

sibi unum distri postulavit. 'um id om ex eo postridie plastreret biduum pulixit. s um saepius duplicat et ulmorum di tum admirans plenter requireret, cur ita saceret Uuia fluanto inquit diutius consi dei 0, aut , mihi res videtur obscurior ). Iulus rei scientilicaeXplicatio sic assignatur a S. Bonaventura intellectit noster delicitin i0gilationes divinae veritatis oluantum ad cognitionem siti est,

32쪽

lamen n0n defici quantum ad 0gni li0nem, si est... quia et g intellectus n0sler nunquam descit in c0gni li0ne Dei, si est, ideo nec p0les ignorare ipsum esse, similiter n0n 0gilare non esse. uia Vero deficit in cogniti0ne quid est, de frequenter c0gila Deum esse, qu0dn0n est, sicut id itum vel n0n esSe qu0d est, sicut Deum non iustum; et quia qui c0gils Deum n0n SSe qu0d Sl. . . per c0nSequeBS 0gilat ipsum n0n esse, de ratione desecius intellectus, Deus p0les cogitarin0n SSe... 0n lamen Simpliciter, si V generaliter, Sive ex c0nsequenti,

sicut qui nega beatitudinem esse in De0, nega eam esse s 1 . uare universum h0minum genus numen aliqu0d essu saletur, et in h0c omnes homines illa ore c0ncordes sunt, sed in natura Dei explicanda n0n 0lum opini0nes p0put 0rum, sed etiam phil080ph0rum vehementer inter se dissentiunt, ita ui quaelibet gens suos pr0pri0s habeat De0s numero, natura, micii disserentes, mullumque intersilinier e0 R0 man0rum Graec0rum et Aegypti 0rum. Accedit etiam tu id illi ipsi phil0s0phi, qui De0s esse leslanlur, e0rum naturam ign0rare salentur, et de ipsis ea assii mare, quae Vulgo circumferri soleant, Vel quae aliqua c0niectura assequuti sint. His ita explicatis dissicultati qua dicebatur, n0n Valere argu mentum ductum ab unanimi omnium p0put 0rum persuasi0ne, eo qu0d0mnes gentes admiserint etiam salsam ei absurdam pini0nem de multiplici late De0rum resp0ndemus negando paritalem, cum in primo casu Summa Sil 0ncordia, in secundo ver casu si maxima dissensio pini0num et sententiarum. uam ad rem in errore thnicorum mullitudinem De0rum c0lentium dii apprime distinguenda sunt; nimirum quod numen divinum ad millebant, e qu0d numen illud credebant esse qu0d non erat, vel n0n esse quod erat Circa primum admirabilis sui c0nsensus, qui pr0ficisci n0n 0lui nisi a natura. Circa secundum infinita sui lum p0pulorum tum ips0rum phil080ph0rum disparilas pini0num sibi multi suecedentium opini0num enim commenta delet dies naturae iudicia confirmat. Hunc rerum delectum sic eleganter explicat Tuli ius et Ut 0rro firmissimum h00 3s- serri Videtur, cur De0s esse credamus quod nulla gens iam sera, nemo milium iam si immanis, cuius mentem non imbueri Deorum 0pini0. Multi de iis prava sentiunt; id enim vili 0s more essici 0-lel; mnes lamen esse vim et naturam divinam arbitrantur a 2ὶ.

33쪽

SOLVUNTUR DIFFICULTATES. 0ppon. l. ' sseclus finitus produci p0les a causa finita. Atqui si

ila est, connexis inter causam ei esseclum non pr0bal exsistentiam Dei. Erg0 Dei exsistentia n0n pr0batur ex creaturis. Res p. Dist. mui. Omnis esseclus nitus produci p0les a causa si ulla Reg. Aliquis esseclus, Subdist. Supposit subiectu de cuius p0- lentia ducitur, Cono. ullo praesupp0sit Subieci Reg. Explico. Si res pr0ducta e sinitae simul sumantur perspicuum es eas produci 0n 0sse a causa aliqua sinita quae et ipsa producta esse debet ide0que tandem aliquando deveniendum est ad primam causam essectricem, quae ab alio producta n0n sit. Verum si de aliquo essectu singulari ei determinal , quaeratur, resp0ndendum est cum distincli0ne; nam cum agentia ulla Vere ac realiter agant, pr0ducere debent esseclus sibi pr0p0rli 0nal0s. Porro nullus esseclus quantum Vis sui ius produci p0les a causa sinita licet 0bilissima quoad 0lam suam substantiam, cum causa nil non agal nisi ex praesupp0sila materia, eiusque cli nequeat esse uinin inde pendens ab aliqu0

extraneo.

0ppon. . cum Hegeli 0. Si tui liabet argumentum mel a physicum exsistentia Dei depende ab exsistentia mundi Atqui es absurdum, en improductum dependere ab ente pr0ducl0. Ergo. Resp. Dist meti. Exsistentia Dei depende ab exsistentia mundiu cogn0scatur, Coti . l sit, Neg. Contradisi et Reg. cons. Explico. Dissicultas ludi pueriliter in ambigu0 nemo enim sanus

a stir mali exsistentiam mundi esse causam cur Deus exsistat; sed Vicissim omnes d0cent, mundum esse a Deo conditum, ideoque Deum esse causam cur mundus exsistat. Verum nulladus a Deo ploductus et a n ibis sub hoc respectu e ignitus adhibetur ut principium cogn0scendi Deum esse ob necessalium nexum inter esseclum P causam qui nexus tironuntiato causalitatis continetur. Causa quippe non habet ab fluctu ui sit, sed ab eo habere certe lioles ut 0gn0scatur, Si ipsa per se non innotescit. Hic autem adnotamus mentem nostram argumento ex creaturis ductu non concluder impolli elice Deum esse, sed e contrario assii mare absolutam necessitatem exsistentiae Dei. quamvis altera praemissarum non si necessitatis absolutae. Nam contingentia creaturatim hoc solum sibi vindicat. luod non sint necessarium medium cognitionis sed iustio quod a nobis cognoscantur exsistere, ex ipsis interimus Deum esse necessario id est Deilm Psseens necessarium. on enim concludimus: Exsisti Deus, si exsistunt creaturae; sed potius: s ortu et e identer cogn0scimus exsistere Ur a luras. Ergo necessario exsistit Deus. 0ppon. . cum antiu Argumentum mel a physiculi coli eri po-

34쪽

les in argumentum ni0l0gicum S. Anselmi. Ergo illo argumento n0nprobatur Dei exsistentia Assumptum sic pr0batur 3 anli 0. In eo argument admissa exsistentia enii necessarii, ex ipsa eius notione insertur ipsum esse infinitum. Iam ero prop0sili haec: ns necessarium est insiluit perseclum, c0n Verti p0les in hanc: ns infinite pur- seclum es necessarium, id est necessari exsistit, ide0que ex n0li 0 nee lis persectissimi eruitur eius exsistentia. rgo. Resp. Reg. 38sumplum. Ad pr0bali0nem, Dis l. mai. x 0lione eulis necessarii, qu0d iam ex creaturis probatum est realiter exsistere, insertur eum esse realiter infinitum, Cono. x 0li 0n enlis necessarii, qu0d sit biective in intellectu deducitur ipsum esse insi- nilum extra intellectum, Reg. Contradisi. min. et Reg. onS. Explico. In explicanda ali 0ne, qua ex creaturi demonstramus, Deum esse, vel anlius salsus ei allucinatus si vel de industrias0phistic egit. Siquidem in argument a nobis allat n0n ex simpliein0li 0ne elatis necessarii ruuntur reliquae eius persectiones sed p0sl- quam ex creaturarum reali exsistentia c0nclusum est, en necessarium realiter exsistere, ex n0li 0n enlis necessarii realiter exsistentis c0lligitur ipsum esse infinitum ei actum purissimum. uare tantum interes tuler argumentum metaphysicum et Bl0l0gicum, quantum dister inter rem in seipsa subsistentem et rem exsistentem in intellectu e c0gilali 0ne. Neque mirum est, res tam diversas perperam permisceri a antio nam cum eius iudici essalum causalitatis exprima s0lum m0d subiectivum phaen0men0rum ordinem et n0n b-ieclivum rerum nexum et dependentiam, vi illius esiali, iuxta placita Κanlii, dem0nstrari et asseri poles exsistentia Dei subiectiva et hae-n0menica, n0n Vero biectiva et realis et c0nsequenter argumentum metaphySi cum minime egredi me atque i bem n0li in is subiectivae et 0rmarum a priori, quas antius commenlus St. 0ppon. .' Si unum contrari0rum ueri infinitum, lotaliter destrue lur aliud. Atqui Deus in hyp0lhesi esse b0num infinitum. Erg si Deus. esl, nullum erit malum in mund0. Resp. Dist. mai. Si unum H intrariorum ueri infinitum, lotaliter destruetur aliud in 00dem subieci0 Cone in divers subiect0, Reg. Explico. Unum c0ntrariorum p0les l0llere aliud vel 1 0rmaliter, nempe sicut 0rma iusserinans excludit pl)0silam 1 0rmam, Vel flective, id est agenti in aliud el 100 vel uni V0ce, Vel anal igice, quanti cauSain adaequale se c0mmunical Deus n0n excludit 0rmaliter malum a creaturi S, quia non es s0rma earum, Sed a se excludi i mne malum, cum in se si formaliter b0num in suillum Esseclive autem excludit malum a creaturis, sed non l0laliter, quia n0n est agens univ0cumc0mmunicans creaturis infinitam b0nitalem; sed aequi V0cum c0mmunican eis bonum limilatum, qu0d consister p0les plus Vel minus cum mal0, Secundum qu0d est magis vel minus limitatum. Si n in

35쪽

excludit absolute malum a creaturis, sed pr0 ut 0slulat ipsa rdinali 0 universi in qu aliqua debent esse in delectibilia, alia delicientia, ln0n omnia aequaliter b0na. In hoc autem maxime luce Dei p0lentiae b0nitas qu0d eliam ex malis multa p0les elicere b0na l).SΩΗ0 Ll0η. De atheis. Ad explendam dispulali 0nem de Dei exsistentia pauca dicenda supersunt de exsistentia et numero the 0rum. Principio quidem allisti, si utiminis significatio respicitur, idem s0nani ac si mines in Deo vel qui Dei cogniti0n au scientia vacant. Alii dicuntur praelici alii theo relici Primi ali 00rum n0men sibi vindicant. quia ita flagili 0sam vitam degunt, perinde a n in exsistere Deus Supremus legislal0r et vili 0rum ull0r ac vindex, licet nec ign0rent nec inficientur Deum esse The0reliei iterum tribuuntur in duas classes, nimirum in negati vos et positivos. egali vi illi dicuntur qui aetatem ad ullam assequuti Dei cognitione destituuntur. Posilivi vero, qui Deum impie et perfracle negant, vel suis cavillati inibus nituntur docere, Deum minime exsistere, licet non ign0rent ab aliis h0minibus ipsum agn0sci et adorari. D0400 triplici alli00rum genere pauca singillatim dabimus. Et ad

praclic0 qu id a linei, non s0lum e0s exsistere n0n repugnat, Verumeliam qu0lidian experiment constat n0n paucos h0mines animantium brutorum ritu vitam transigere omnesque divinas leges Vi 0 lare ac c0ntemnere, et insuper nullam pro sileri religionem. Verum si de allististhe0 relicis quaesti instituitur diversum sane serendum est iudicium; nam inter h0mines ad uti is et ali in utentes minime reperiri allie0s negati Vos c0ncedendum videtur. Si quidem c ignitio exsistentiae Dei si ila captu facilis et in medio p0sita ut ab ipsa natura animi inserta atque insculpta dicatur. Quare merit a Clemens Alexandrinus d0 cui in 0mnium p ipulorum animis esse quamdam utili istutionem Dei id est antecaptam animo quamdam in turmalionem. Hanc Dei notitiam S. Pa ire insitam animo dixerunt, quia homo praeditus est aluialibus instrumentis ad illam capessendam ignitio exsistendi Dei inqui loquinas dicitur omnibus naturaliter inserta splia ulianibus alui aliter insertum est aliquid unde p0les lier veniri ad 0gu0scendum Deum a 2).Η00 idem sic paulo secus dicitur a S. Augustino C Deus ubique secretus est, ubique publicus, luem nulli licet ut est cognoscere et luem nemo permittitur ign0rare a sa). Haec quae de allistis nugali vis breviter meminimus duceni fluidde allistis positivis censendum sit. Si iii in cognitio exsisl ni in cuius dam supremi numinis ita palatu facillima est, ill inter in inlin se nn -

36쪽

li0nes ac Veritates, quas natura suis digitis human intellectui inscripsit, recensenda Sit, fieri minime p0lest ut aliquis h0m qui si c0mpost ali 0nis, et naturam humanam non exuerit, certo sibi persuadeat Deum n0n esse. Quod autem S. Augustinus asserat, Dei nutionem primi traditam fuisse ab Anaxagora, tal0ne, et Socrate, 00 dictum sui ad significandum Veleres ante memoral0s phil0s0ph0 Deum materialem posuisse, et ex maleria et De illam m0 veni unum c0nstituisse principium cum e contrari Anaxag iras, Plat e S0erales inter dii illa

principia distincti inem p0suerint l).

Neque neg0lium facessit qu0d non rar apud script0res deprehendimus, aliquas ali 0nes dictas suisse allistas. Η00 cide j0nligit vel l quia genies illae ita esse ratis vivebant in tribus, ut inne Dei numen despicerent, ide0que gentes eorum 00ntemptrices nuncupatae; Vel 2 quia pr0 pri0s su0 De0s 0lentes, numina ali 0rum p0put 0rum ad 0rare detrectabani vel 3 quia erit in unumque Deum c0gn0ScenteS, Deorum multitudinem aspernabantur. Sic Iudaei a Plinii dicti sunt gen c0ntumelia numinum insignis; sic etiam Christiani V 0eali sunt allisti, ab thnicis, quia parati erant p0lius m0rlem 0ppelere, quam salsis e0rum iis sacrificia iserre. Huius rei estis est lustinus philosophus et martyr, qui inop0l0gia pr0 Christianis ad Imperatorem Aut ininum tum diserte declardi, ip80 appellat0s esse alli 00s quia a sals irum deorum et maturum daem0num culli abh0rrebant. Eu quom id l0quitur an elissimus Mai lyr Inde ortum ut thei appellaremur. Atque allie is quidem n0sessu 00nsi lemur si de pinalis huiusm0di diis agatur secus er si de verissim ill et iustitiae ac temperantiae ac celerarum Virtutuli Patre nulla admisi vili 0silai D00 3, 2). Η00 idem in altera Ap il0gia ad Senatum R0 manum luculentius repetit, adhibetque ut Christi athleta liberam c0nlumae iam ii in a superbia sed a magnitudine animiel veritalis fiducia ductam, atque ade cruciatus et ipsam m0rtem contemnens inimicos n0 minis christiani sic impavidus in sed latur: Ego etiam expeci ut ab eorum, qu0s dixi aliqu0, insidiis appetar et ad stipitem assigar aul certe ab illo strepitus et fleniali in is a maiore Crescente. 0que enim phil0s0phi appellati0ne dignus est, quippe qui de n0bis ea publice testetur, quae pr0lsus ign0rat, the03 et impi08 esse Christianos, ad gratiam e v0luptatem esse piae plebiculae 38Se- Verans. Nam si eum d00 trinam Christi n0n legerit, nos lamen exagitat, nequissimus pr0 secto es ac mullo deleri0r 0minibus imperilis, quisl C s. S. Tu0M. Contra gent. lib. I, cap. XX.

pro Christiani3 n. 6.

37쪽

saepe caven ne de rebus quas ignorant, l0 quantur e salsum testim0nium dicant. Sin autem legit n0n intellexi huius loci rinae maiestalem aut si intellexit, ne Christianum esse illum h0mines suspicentur,ila se gerit, a muli magis ignavus es et pessimus l .

QUAESTIO II.

de Dei exsistentia, quam c0ntra theos firmissimis Vindicavimus ali 0-nis c0nclusi0nibus, et sic alteri quaesii 0ni, quae circa Dei naturam Vel Satur, iam para Vimus. Duae quidem quaesti , 0nge dissicili 0r abstrusi 0rque est, aciemque intellectu humani superat, cum Deus cogn0seatur a n0bis c0gni li0ne mediata, id es per res Visibiles, quae illius infinita natura similitudinem gerunt imperfectissimam, ita ut iure a S. Di 0nysi nuncupata suerint dissimiles similationes vel similitudines dissimilares. uocirca per creaturas, quas sensibus tractamus in Deum Scendentes, per iam causalitatis evidenter et facili 0g0li Dei exsistentiam dem0nstraVimus cum pr0 prius esseclus suam pr0priam et pr0 porti0n alam causam existere pr0cul dubi 0stendat; sed quid causa Sil, lanium manifestare Valet, quantum de similitudine causae participal. Cum autem simili lud haec cum maxima dissimilitudine c0pulata sit, intellectus n0ster divina quodamm0d penetral vel rem0Vendo creaturarum imperfecti0nes a Deo, Vel 0gn0scend di Vinas persecti0nes in infinitum supergredi persecli0ne creaturarum, nempe per viam rem0li 0nis et excessus quae duplex ali 0, uti cuilibet compertum est, p0lius quid n0n sit, quam quid sit Deus n0bis pales acii ld-cire S. Augustinus quaesti0nem quid si Deus eam esse decrevit in qua si neque pericul0sius alicubi peccatur, nec lab0ri0sius aliquid quaeritur, nec si liciu0sius invenitur 2).

38쪽

10 et g e prima quaesti0ne, quam circa Dei exsistentiam agitavimus, aliqualem divinae naturae igni li0nem nacti sumus; nam imp0ssibile es flem0nstrare, aliquid esse quin aliqu0 0d0, quid illud sil 00gnitum praeSupp0 natur, et uberius per demonstrali 0nem eruatur et ev0lvatur Cas lamen Sciendum, inquit Aquinas, qu0d de nullare p0les sciri an est, nisi qu0 tu in id de ea sciatur quid est vel 00gni li0ue persecta Vel 0gnili 0ne c0nsusa. Unde diei Phil0s0phus, quod desinita sunt praec ignita partibus desiniti0uis Op0rte enim scien-lem, h0minem SSe, e quaerentem quid est h0m0, per desiuili 0nem scire quid h00 0men h0m significat. est h00 esset aliqu0 000, nisi aliquam rem c inciperet, quam scit esse, quamvis nesciat eius de- simili 0 em s l). re Vera per dem0ustrali0nem exsistentiae Dei ex rerum visibilium exsistentia ductam, Deum esse intelleximus sub 00nsus e generali 0li 0 ne primi 0 Ventis imm0bilis, actus puri, enlis necessarii et impr0ducti, gubernal0ris rerum mnium sapientissimi, Vel sallem primae causae ei ab ali nequaquam pr0ductae. Has ergo 110bilissimas persecli 0nes, aliasque iuxta n0strum m0dum intelligendi imanantes ex ipsis ad mentem sapientissim0rum D0010rum enuclealius, qua plum ingenii acies penetrare p0luerit, explicare Salagemus, et Sidquid sit Deus qu0damm0d allingere c0nabimur, et illi m0ne S. Gre-

ARTICULUS I.

DE DEL PERFECTISSIMA SIMPLICITATE.

stratum sit, Deum esse sub faciliori conceptu causae primae et impr0ductae, ex ad 0li0ne statim insertur, Deum debere esse simplicissimum seu uinis reali 00mp0sili 0nis expertem; nam Inne c0m-p0silum c03gmentalum ex partibus, causam sui esse habeat p0riel.

Ideire D0et 0r Angelicus in Summa he0l igi03 0s quaesti0nem exsistentia Dei, immediate aggreditur dispulali 0nem de divina simplicitate. 0 vestigia prementes summi quinalis eumdem rdinem sequemur, e lum Dei uini m0dam simplissitatem explanabimus, lumeam esse Dei pr0priam in distabimus. u0d ut a n0bis rite praestari p08Sil, quaedam generalim rex0canda sunt in mem0riam de ille simplici et e0mp0sil0, et de Varia simplici talis ali 0ne.

1 In Met de Irin . . , a. 3, ubi scite ev0lvitur Phil0s0phi 0ctrina et applicatur Deo, declarand qu0nam pacto mens n0Stra aliquid de De c0gnoscat, ut p0ssit inquirere an Deus it.

2 Cf. Morol. lib. V cap. XXIX.

39쪽

duid simplicitas Simplex illud licitur, qu0d in se partibus caret

ex quibus c0nflatur; ide0que simplicitas es species quaedam unitalis eui addi indivisibilitatem. Unum quippe dieitur ens indivisuim sed a se partes n0n excludit et per divisibilitatem evadere p0les mulli. plex unde a se excludi multiplici latem in actu, non ero mulli lilicitatem in p0lentia. Contra simplex utramque multiplicitatem excludit. Huic uni tali 0 diametro pl)0nitur comp0sili seu partium c0ne reli0. Iam ver c0mp0sili etiam duplex est; nam alia est in re et dicitur realis, alia est in c0nceptibus n0stris, et dicitur rationis: quando nempe mens n0Sira propter imperfectum c0gn0scendi m0dum diversis conceptibus exprimi aliquid, qu id in se unum dum laxa esle simplex. Prima comp0sili den0la imperfectionem in re atque ideo De prorsus arcenda secunda designat imperi ecli 0nem in n0sli 0 intellectu, et ideo eum divina simplici tale p0lest mn in c0nsistere. luam qui persectius Simpliciusque aliquid in se est, e multiplici 0ribus ab intellectu n0sir apprehendi p0les c0nceptibus; et 00 pr0pler du0, tum quia simplicia subsistentia intelligimus per species a rebus c0mp0silis abstracias, tum quia essentia simplex ac persectissima cum sit principium infinitarum rerum, quae ad ipsam reseruntur et per quas c0gn0scitur, n0bis inu0lescit per multiplices illas simili-ludines ac imagines, quae cum unam eamdemque simplicissimam rem manifestent, c0mp0sitionem den0tan in c0nceptibus apprehendentibus multipliciter et divisim qu0d est unum ei simplex Rem sic acu langit Angelidus D0el ii Nihil pr0hibet, intelleclum nostrum intelligentem mulla multipliciter referri ad id qu0d est in se simplex, ut sic ipsum simplex sub multiplici re tali 0n 00nsideret et luant aliquides magis simplex lauti est mai0ris virtutis et principium plurium ac per h0 multiplicius relatum intelligitur l . Divisio simplicitatis. Si in silicitas bipartitam habe divisi inem;

nam aliquid p iles diei simplex vel per m0dum uetus, o litis et perfectionis, Vel per in idum polentiae, puriis, ei imperseetionis unde simplicitas abstracte et generatim sumpta in suo conceptu formalin0n dicit neque persecti0nem, ne tu imperfecti0nem. Doctrina haec sic traditur a S. Thoma: si Simplicitas per se non est causa nobili latis, sed persectio; inde ubi tersecta bonitas in uno simplici in vivit lur, simplex est ibilius, quam c0mp0silum fluando autem e contrarii simplex es imperfectum, lunc compositum 'si nobilius quam simplex, sicut homo nubilior es terra s 2 . Hoc melius intelligetur nudand 0pp0silam rationem sympositi inis. Etenim ex d0ctrina . 0na ventura aliquid potest stuli liciter componi ni uitrum vel T aliis vel

40쪽

eum aliis l). 0mp0nitur ex liliis, cum est ex partibus c03gmentalum, sicut 0m0 0nStans e anima et 0rp0re. Comp0nitur cum aliis illud quod cum aliis partibus estici l0lum a se distinctum, sicui paries quaecumque Sint omni creatura proprie sumpta, id est ut aliquid subsistens in rerum natura, habet comp0sili 0nem ex aliis et cum aliis, quia mutabilis est improprie accepta, id est ut pars rei subsistentis et a De c0ncreatae, habet saltem c0mp0sili 0nem cum aliis. 000xpliealum sui a S. Th0ma, quando d0cuil, 0sse inveniri in creaturis maximam simplici talem per m0dum partis et imperfecti0nis, n0naulem per udum l0lius e persecli 0nis 2). si eaturae duplex acceptio. Ut melius evidentiusque appareat persectam simplicitatem esse maxime De pr0 priam, et nulli creaturae c0mmunicabilem, ulterius declarandum est, creaturam sumi p0sse vel proprie Vel improprie. Prim sensu den0lat id lu0d per se essicitur et causatur, ac per se ei minat cli0nem Dei agentis, id est substantiam singularem et exsistentem aceidentia enim n0n per se pr0 ducuntur, Sed c0mpr0ducuntur et concreantur. Idem dicendum est de partibus essentialibus rei, nempe de materia et 0rma, quae per se n0n habent esse, sed subsistunt per esse comp0sili hinc fieri dicuntur per adcidens, id est alione c0mp0sili, qu0d pr0prie et vere sile est cum fieri sit via ad esse. Secundo sensu sumitur creatura pr0 quacumque realitate cauSala, Si V si per Se creata, Si V si c0ncreata et sic creatura diditur quidquid in rebus es extra Deum, si Vesit pars si V l0lum, sive clus sive p0lentia, sive compositum X aclue pr0pria polentia, sive demum si accidens si V si substantia, sive sit essenii sive sit exsistentia. His in antecessum pr0 rei perspicuilale n0 lalis, pr0p0Silum pr0blema sequenti pr0p0sili0ne 80l Vere aggredimur. PROPOSITIO.CnuS prima, nempe Deus persectisSima gaudet simplicitate, quae a Se excludit omnem realem compoSitionem. x adverS omneS res a Deo productae realiter compositae Sunt 3).

Prob. l. pars, quae est Veritas fidei ex Concili Lateranensi, Cap. Firmiter. Et prim quidem plura argumenta . Thomae p0ssunt Sub unico c0nspectu sic pr0p0ni. Omne e imp0situm 1 est p0sterius Sallem natura suis c0mp0nentibus, et ab eis dependens; nam impli-

1 Cf. S. 0Ν1v. 1 Sent. Di St. 8, . . 2 s. S. Tu0M. Contra gent. lib. I, cap. XXVI. 3 De hac re disserit S. Η0M 1 p. q. 3, a I 00. D. De P0t. q. 7, 3. : Contra gent. Ilib. 1 cap. XVI et seq. Sent. Dist. 8 q. 4, 3 l, et q. 5 R. l.

SEARCH

MENU NAVIGATION