장음표시 사용
61쪽
quae secundum rem et veritatem in Deo unum idemque sunt cum ip80 essendi actu, a quo distinguuntur secundum ali0nem intelligibilem mentis n0strae si hoc in causa est quamobrem p0s divinam simplici latem, alias Dei persectiones nunc lustrandas animo expl0r3ndasque suscipimus; et sic gradatim et pede lentim ad aliqualem divi-n0rum c0guili0nem minus imperfecte per Veniemus.
nil in ili usurpalum suil, uli 0 ne Aristoteles ad designandam quan litatis m0lem. Cum aulem in De haec quantitas seu magnitudo minime reperiatur, n0men infiniti de Ipso praedicatur n0n secundum hanc nominis pr0prietatem, Sed secundum translati0nem illam iux inquam . Augustinus dixit In his quae n0n 0le magna sunt, idem es maius esse quod melius esse , 2). Ouam ad rem secernenda est quantilas m0lis et quantilas persecti0nis; quarum prima perline ad res c0rp0reas, et di Viditur in conlinuam et discretam altera praesertim specla ad res spirituales et a materia separatas ei de triplexesil0resstit infinitum, nempe perfectione, magnita line, et mi litudine.
infinitum dicitur dupliciter. Cum de ratione infiniti sit ut limites
et confinia qu0damm0d a re l0llai, secundum diversam ali 0 neml0llendi sines, infinitum sumitur bisariam id est privative ei mutire. Prim sensu indicat aliquid p0 lenitale, in determinatum, et imperfectum, Seu 0lentiam n0n terminatam pr0pri actu quo finitur et perficitur; sic genus relate ad disserentiani ex qua perlicitur et delerminatur ad certam speciem Secundo sensu devola aliquid maxime actuale, persectissimum, ei per se determinatum, id est distinctum qu0d pr0prium est actus purissimi qui per suam ipsam puritatem individuatur, et a celeris distinguitur. Primo sensu inlinitum privatur sinibus rem unam ab alia distinguentibus, ideoque indistinctum remanet Secundi sensu fines negat, seu a se arcet, cum per se distinctum si ab omnibus, et nulla cum re possit commisceri.
Elegans S. Thomae testimonium Geminam hanc in liuili rationem graphice describi ac veluti sub oculos p0ni S. Tllonias per opposilam linili 0lionum. En aurea eius verba: Iuli nilum dicitur alii tui ilex eo qu0d 0n est linitum trinitur autem tuus iam modo et materia per s0rmam, o forma per materiam. Maleria fluidem per formam. in quantum materia mille quam recipiat 40rmam est in polentia rad
2 De Trin. lib. VI, cap. Illi.
62쪽
multas s0rmas, sed cum recipit unam, terminatur per illam. 0rmaver si nilur per materiam, in quantum sorma in se c0n Siderata c0mmunis est ad multa, sed per h0 qu0d recipitur in materia, si s0rma determinata huius materiae Materia autem perficitur per s0rmam perquam finitur; et de infinitum secundum qu0d altribuitur maleriae, habet ali 0nem imperfecit. Forma aulem non perficitur per materiam, sed magis per eam eius ampli lud c0ntrahitur unde infinitum, secundum quod se lene ex parte formae non delerminatae per maleriam, habet rationem perfecit. Illud autem qu0d est maxime Di male omnium est ipsum esse. Cum igitur esse divinum non si esse receptimi in aliquo, sed ipse sit suum esse subsistens, manifestum Si,
qu0d ipse Deus sit infinitus et perseelus scil).
Testimonium enarratur. x verbis D00 toris Angelici pr0xime recitatis evidenter deducuntur sequentia. 1 Fines in creaturis riuntur ex intrinsessa c0mp0sili in p0lentiae et actus, nimirum ex e qu0dqu0dlibet subsistens creatum den0la aclum c0 ulraclum ei determinatum per aliquam p0lentiam, in qua recipitur, et n0n qualenus Stactus capax ulterioris persecli 0nis, licet irrece plus, illi imaginatur Scolus, et explicant omnes, qui Sc0l adstipulantes inficiantur in creaturis realem distinctionem ex essentia et esse 2). Siquidem eius n0n intrinsece determinatus per p0lentiam dicith0 ips infinitam persecti0nem, sicut eius divinus, qui dicitur pu-ru S, quia n0n 0mmisius subieci 0, e c0nsequenter n0n uni bilis alteri actui ulterior quippe perseeli n0n ad dilui pri0ri actui, nisi ratione subieci seu p0lentiae, quae per primum assium n0n sui totaliter persecta ide0que praeter primam essendi ii ibilitatem, aliam suscipere Valet, quae adducit esse qu0ddam secundum, quod dicitur accidentale, cum non faciat esse simpliciter, sed esse tale. Sic in creaturis Vigelc0mp0sili tum ex essentia ei exsistentia et aecidente et e contrari0 iure negatur in De c0mp0siti ex substantia et accidente ex e praeci se, qu0d Deus non si c0mp0silus ex essentia et esse: Ipsum SSe,
ait Aquinas, n0n potest participare aliquid qu0d 0n sit de essentia Sua quamvis id quod est p0ssit aliquid aliud parti ei pare nihil enim
est serui alius aut simplicius quam esse Divina aulem substantia est ipsum esse et g nihil habet qu0d 0n sit de sua substantia nullum ergo accidens ei inesse p0les s 3) 2 Maleria prima habet per se realitatem dum laxat 0lenitalem,n0n autem aliquem actum secus ille aclus sinitus materiae esset qui dam delerminatus m0dus essendi, ide0que materia prima esse ser- maliter in praedicament substantiae et consequenter quaelibet 0rma
63쪽
ipsi superveniens esset accidentalis et asterre esse qu0ddam secundum. Si quidem illud est 0rmaliter in aliqu0 praedicament0, qu0d habe per se deler minatum m0dum essendi Iam Ver latis esse materia prima si actum en illativum haberet. Erg0. Quod si anima rationalis non est 0rmaliter in praedicament substantiae, lice habeat delerminatum m0dum essendi, id ex e praecise pr00edii, qu0d ille actus essendi ila est in anima receptus, ut essentia animae non silsubiectum c0mpletum illius elus, sed ordinem dicat ad materiam. quam elevat ad suum ipsum 6sse; et sic maleria et anima substantialiter c0pulantur et iliciunt unicam essentiam, ita ut idem esse sit utriusque, sed ab anima c0mmunica lum materiae.
Notio perfecti declaratur l). Ut melius dispuletur quaesii dein sinitis Dei persecti0nibus, n0n erit supervacaneum aliquid in antecessum praedicere de n0li 0 ne perseoli, quae inlime adm0dum nec litur eum n0li , ne infiniti Perseolum, si n0 minis significali spectatur, idem est a totaliter uetum, seu iuxta Tullium est illud cui nihil addi 0lest. Quare persectum dens la aliquid, qu0d est actu, e qu0des factum qu0d enim est in p0lentia, dici p0lest inch0alum n0n veri perseclum ide0que persectum dicitur aliquid, secundum qu0d habet esse. Et qu0niam in creaturis datur esse substantiale ei esse accidentale, hinc creaturae persecti c0nsiderari p0les vel secundum esse substantiale et si omnis creatura dici p0lest quodamm0d 3b-S0lule per secla secundum m0dum persecti0nis substantialis, cum ipsi nihil desil de prim esse, qu0d est in indivisibili vel consideratur secundum esse accidentale, quod multiplicari potest indesinite et sic 0mnis creatura est per incla simul et persectibilis, quia habens ali tu id esse accidentale pules ulterius suscipere aliud accidens et ab eo perfidi id00que p0les dici perseela simul et impersecta secundum ordinem vel ad esse accidentale quod habet, vel ad illud tu id potes habere.
Ratio perie et transfertur ad Deum. 0m in persectionum in creaturis intelligimus varios modos, secundum quos res alii tua a Deo condita est elu vel simpliciter vel secundum quid et sic illo rescit per- seclis substantialis, per quam res simpliciter est seu exsistit, et persectio accidentalis, uti sapientia, per quam humi est sapiens, iustitia per Illam es iustus, albedu per quam est albus, et sic porro inlina ulem persectum duo dicat, num Ite aliquid actum et alii luis stilo des actu nomen persecti Deo altribui 0n potes secundum lotam suam significationem, sed solum sequndum lu0d dici esse in actu illic itan italum sui a X. Thoma sicut diui si regorius balbutiendo excelsa Dei resonamus. Uuod enim uolum non est, perfectum proprie dicin0n 0lest. Sed si uia in his tua fiunt tunc dicitur esse aliquid persectum, cum de pulentia educitur in raelum transumitur liue num n
l l e persecti, agito itis r. Metaph. lib. V cap. X l l si . l.
64쪽
perseelum ad significandum in ne illud, cui n0n deest esse in ulti, sive li 0 habeat per m0dum persecti0nis si V n0n l). Cum aulem in De0, qui es ipsum esse Subsistens, actu essendi sit purissimus et in similiis in ps multiplex persecti adesse nequit, quia est unus et simplicissimus essendi clus. 0nsequenter omnes essendi n0bilitales sive substantiales, sive accidentales, quae sparsim divisim et multipliciter sunt in rebus a Deo conditis, m0d eminenli 0ri simpli- Hiler et una praehabentur in purissim esse divin0, per qu0d Deus est, et sapiens St, et iustus est, et mnip0lens est. Duplex perfectionis genus. Ad explicandum qu0m0d persectiones creaturarum sint in De0, The0l0gi distinguunt dii genera persecti0num. Primum est earum, quae nuncupantur simpliciter simpli es secundum Ver est illarum, quae dicuntur, Vel persectiones seeundum quid, vel non simpliciter simplices, Vel mistae. Primi generis sunt, quae nullam in sui c0nceptu imperfecti0nem in V 0lVunt, nec repugnantiam aut opp0sili 0nem cum aequali aut maiori persecti0ne. uam ad rem persectio simpliciter simplex merii desinitur a S. Anselm0: a quae in unoqu0que est melior Usa quam non ipsu 2) nimirum, illi Catelauus inter prelatur, ea quae in alitudine eulis ut si meli 0res ipsa, quam quaelibet ipsi repugnans. Omnis alia persectio quae u0n sit eiusm0di, dicitur persecti secundum quid. lam ver lamelsi lum persecti0nes simplices, tum persecti inesmisiae procedentes a Deo in creaturas sint in Deo ut 0d eminenli 0ri; lamen iuxta modum l0quendi apud Doctores receptum, primae di-quntur inveniri in De formaliter, id est iuxta propriam nomini significali 0nem; quia nullam in suo c0nee pii sol mali involvunt imperseeli 0nem ideoque habere illas secundum pr0priam n0minis significationem est melius quam illis carere, servata semper anal0gia inter Deum et creaturas. Secundae vero in De dicuntur inveniri eminenter: nimirum talem in De agn0scimus persecli 0nem, qua p0leS Se 0l000mmunicare rebus mem0ratas perfectiones, ita ut 0mina quae illas significant, de De dici nequeant nisi elaph0rice. Huius distinctionis vis ita declaratur a S. Th0ma e uaedamn0mina significant huiusm0di persecti0nes a De procedentes in res creatas h00 modo, qu0d ipse m0dus imperfectus, qu a creatura par-lissipatur divina persecli0, in ips0 0 minis significal , includitur: sicut lapis significat aliquid malerialiter ens et huiusmodi n0mina non p08- sunt altribui 00, nisi metaphorice. uaedam ver n0mina significant ipsas persecti0nes abs0lule, absque h00 quod aliquis m0dus participandi claudatur in e0rum significali 0ne; ut ens, bonum, fit en S, ei
huiusm0di. Et alia proprie dicuntur de De s 3 .
t i p. q. 1, a. 1 ad . 2 S. ΝSEL. Monol. cap. XIV, aliis XV. 3 p. q. 13, a. 3 ad 1.
65쪽
dui sunt in Deo perfectiones creaturarum 2 Persectiones nanes rerum creatarum, qualenus sunt in Deo, nihil aliud sunt, uti docet S. Augustinus, nisi ipsa me creatrix essentia Dei l): 0n quia s0rma liler loquendo, p0sse res esticere, sit eas serui aliter conlinere sed haecl0culi causalis vera esl quia conline eas eminenler, de p0les eas ossicere et illam c0nlinentiam declaramus per ordinem ad esseclum, cum nulla clari0r laniae rei explicandae suppetat ratio. Praesta audire D0et 0rem Angelicum Quidquid est in essectu perseoli 0nis, p0riel
inveniri in causa secundum eamdem ali 0nem, si agens est Uni V0cum: eminentiori m0d0, si agens est aequiv0cum . . . Cum erg0 Deus si prima causa essecliva rerum op0rlet omnium rerum persecti0ne praeexsistere in De secundum eminentiorem modum. . . Sic quae sunt diversa
et pl)0sila in seipsis, praeexsistunt ut unum absque detriment sim
0uam ad rem cum uinis creata persecti secundum adaequa lami ali 0nem, quam habet in creatura, inv0lva imperiectionem e limites, patet talem persecti0nem n0n esse in De secundum eamdem pr0rsus rati0nem, sed mod eminenli 0ri. Unde quando dicimus, quasdam persecti0nes creaturarum in Deo c0nlineri formaliter, quasdam ex adverso c0nlineri eminenter: 00 de a n0bis assi matur, qu0d Deus secundum primas habet aliquam formalem c0nvenientiam cum creaturis, secundum quam nomen, qu0d illam per secli 0nem significat, praedicatur pr0prie de D00 licet anal0gice Secundum alias ver perseeli 0-nes n0n datur haec c0nvenientia, nec mi malis denominali 0 illi pr0xime declara Vimus ex S. Th0ma sed per eas intelligimus e declaramus esti-
cauilalem divina virtutis; id00que allirmamus, duri dum laxa c0nlinentiam eminentialem sa). 0piniones Philosophorum de infinitate Dei. Deum esse infinitum tam d0cli quam ind00li ex n0li in primae causae pr0li lentur. Si quidem uli testatur . Augustinus et Omnes ei latim pro excellentia Dei dimicant nec quisquam inveniri p0lest, qui h0 Deum creda esse quo melius aliquid est itaque hoc mu es Deum c0nsenti uni esse, qu0dceleris rebus milibus an leponunt ). Hoc idem l0nge ante S. Augustinum tradidera Arist0leles, tui de Philosophis aluralibus disserens. ait: Omnes qui videntur pro dignitate eligisse talem phili sophiam.
secerunt sermonem de infinito, atque omnes lauasluam principium lu0ddam ponunt eorum, tuae sun a si,). Verum licet omnes Philosophi lumveleres tum recentes ipsi naturae ductu et coacti Veritate, assi sint,
66쪽
primum rerum principium id est Deum esse infinitum nillilominus hanc naturae V 0cem perperam intelligentes, circa naturam infiniit c immen- lilias et plane absurdas pini0nes in lucem pr0 tulerunt l). Errores veterum. Ut a Veleribus ex0rdia ducamus, n0nnulli, utilesialui S. Th0mas, C accipientes sinitum et infinitum s0lum secundum qu0d uni passi0nes quantilatis, n0n 0lerant in Deo invenire inlini talem nisi secundum qu0d inveniebant in e rali 0nem quanti- talis virtualis unde dicebant, Deum esse infinitum, quia Virius eius es infinita. Ide accidit quod quidam negaverunt, essentiam Dei esse infinitam in ali0ne essentiae consideratam 13 2). Verum enim
uli 0la idem quinas, ali m0d sinis eiusque negatis perlinet ad quantilalem, ali 0 0d ad essentiam sinis quippe essentiae est id qu0d contrahi essentiam ad aliquam ulis speetem, et a negali 0n lalis sinis essentia Dei infinita praedicatur. Unde sic infinitalem divinae essentia destiarat C Omnis s0rma in pr0pria ratione, si abstracte consideratur in sinitalem habet. . . l de illud qu0d habet esse abs0lulum et utili m0d receptum in aliqu0, im in ipsum mel est suum esse illud est infinitum simpliciter; et de eius essentia infinita est, et 0nitas eius, e quidquid aliud de eo dieitur; quia nihil eorum limitatur ad capacitatem eius f 3ὶ. veteres Panthe istae. Huiusm0di Phil0s0phi 0nfundentes ins nilum qu id dicitur per m0dum polentiae et impe iseeli an is cum infinit0, qu0d
dicitur per m0dum actus et persectionis, altribuerunt prim rerum principi infinitalem p0 lenitalem, alique sunt, illud esse unum idem que Vel cum materia ex qua omnia pr0gnala p0nebant, sicut Dem0critus et Anaxag0ras Vel cum esse H immuni uanium rerum Siculpithag0ras et Thales ex Sch0la 0nica oen0phanes ex lealica Parmenides, e Melissus, qui absurde proclamarunt, omnia quae ex SiSlunt, revocanda esse ad unicum ens 4) Recentes transvendentales Velerum c0mmenta de instillat Dei pene qu0ad ipsa Verba instaurarunt Transcendentales Germaniae
quibus adstipulali sunt plures in Gallia, ut Vacherolus Renanus, eli 0usinus, qui Dei in sinitalem explicant per h0 qu0d Deus n0n silesse aliqu0d reale seu personale. Ita enim argumentantur Infinitum est mnis determinali0nis et limitalionis expers, e cum mnia c0mplectatur in se, a nulla re, quae extra ipsum est, distingui 0lest. Iam vero pers0nale et reale es a ceteris distinclum. Ergo infinitum est impersonale. Ab hac d0ctrina n0n pr0cul abest sententia R0s minii 3SSereniis, Sse innium rerum nitarum et crealarum identiscari cum
l Cf. . nov. Contra gent. lib. I, cap. XLII sine. 2 2 Sent. Dist. 43 q. 1, a. 1. 3 L0c. cit. 4 Cf. iust Physie lib. I cap. IV De Generat. lib. I, cap. XVII.
67쪽
ipso esse Verbi divini, sublata subsistentia. Hi omnes errores perperam admodum c0nfundunt infinitum et in determinatum privative acceptum cum infiniti et in delerminal negative sumpi Inlinitum primo ut 0d0, alioquinas, Deo c0n Venire n0n 0lesl. . . quia Inni privali imperseeli 0nem designat, quae l0nge a De est 13 l). Verum, ut idem Aquinas l0quitur, e Deus dicitur infinitus negative, quia scilicet eius essentia per aliquid n0n limitatur a 2); et alibi et Aliquid diei
lur determinatum dupliciter, prim modo ratione limitali 0nis ali 0m0d rati in distincli0nis. Essentia autem divina n0n es delerminata primo m0d0, sed secund0 0d s 3). PROPOSITIO.
Deus est actu infinitus quoad essentiam et Virtutem, seu in Ses implicissime, et in actu purissimo complectitur infinitas essendi
agendique nobilitates et persectiones 4 . Prob. l. pars. i s. t.' 'η Cum perseeli den0le aclum, et imperseeli designet 0lentiam, e persectior erit aclus, quo minus habet polentiali talis a qua determinatur e finitur, sicut patet in flarmis quae e persecti0re Sunt qu0 minus c0ntrahuntur per materiam. Atqui Deus est adlus purissimus et nulli polentiali tali 0bn0xius, cum silipsum esse subsistens. Ergo Deus conline in se cumulatissime omnes essendi n0bilitales et persecti0nes, ide0que inlinilus qu0ad essentiam dicendus est. Haec argumentandi rati ita eleganter evolvitur a S. Th0ma Deus qui non est aliud quam suum esse, es universaliter ens persectum ut 0n deest alicuius generis n0bilitas: muis enim n0bilitas cuiusque rei es sibi secundum suum esse. ulla enim n0bilitas esset 0mini ex sua sapientia, nisi per eam Sapiens SSel. Sic erg0 Secundum m0dum, quo res habet esse, es suus modus inn0bilitate. 3 in res, secundum qu0d suum esse contrahitur ad aliquem specialem m0dum nobilitatis mai0rem vel min0rem dicitur esse secundum h00 nobili 0r vel minus ii ibilis igitur si alii luid est, cui competi l ita virlus essendi, ei nulla n0bilitas deesse p0lesl, quae alicui rei c0nveniat. Sed rei, quae est suum esse, compelli SSU Secundum l0lam essendi nobilitatem ... Deus igitur qui es suum esse, habet esse secundum lotam vir lutem ipsius esse. Non p0les ergo carere aliqua n0bilitate, quae alicui rei competa ).
68쪽
verba S. Thomae declarantur. Mox recitata S. Thomae Verba nitrum in m0dum accomm0dala sunt ad flendendum, quam longe ab eius doctrina absint, qui opinantur, in creaturis esse non recipi in subiecto seu essentia, sed cum ipsa identi sicari. Audiant iterum Dociorem Angelicum um esse divinum non sit esse re eptum inoliquo, sed ipse si suum esse subsistens manifestum est quod ipse Deus si infinitus et perseelus f l . Ergo intrinseda et mi malis alio, cur creaturae nilae sint, in eo rep0nenda est, quod esse creaturarum sit in subieci aliqu0 receptum. in idem Aquinas ait: e uia flarma creata sic subsistens habe esse e n0n es suum esse, neceSSe St, qui dipsum eius esse si receptum et c0nlraclum ad aliquam terminalam naturam. Unde non p0les esse infinitum simpliciter a 2) ocius quippe limitatur per p0lentiam in qua recipitur; ide0que esse receptum inessentia h0minis deler minatur ad aliquam n0bilitalem, quae est n0n simpliciter Hsse, sed h0minem SSe. 0ccurritur Scoto et eius adstipulatoribus. Neque audiendus est 800lus, qui elegantem hanc S.Ih0mae d0ctrinam vexare conatur, decernenS, Sse creaturarum n0n dici p0lentiale et imperfectum, e qu0dsi in reali 0lentia receptum sed potius quia ulteri 0ri persectione seu actu persici 0ssii 3). 00, inquam, nihil est et sibi repugnans; nam cum esse sit ultima actualitas rei, ne qui in se usqipere ulteri 0rem actum, qui ipsum determinat ad esse tale vel quale, sed solum ali0ne subiecit in qu es c0ntra elum e limitatum Si secus dicitur, sa-lendum est cum e0dem colo, esse contrahi ad diversa praedicamenta per disserenitas reales ipsum cluantes ide0que diei minue de De00 de creaturis, de substantia et de accidente. Arg. 2. μ' i ipsum esse absolute considera lum esse si nilum, n0np0sse parti ei pari nisi nilis et olei minalis m0dis. Atqui h00 est absurdum, cum in ea hyp0thesi 0ssibiles essent res produciae usque ad determinatum gradum participalionis, et n0n amplius. Erg Deus, qui est ipsum esse subsistens et absolutum, infinitus esse debet. ars. 3.μ' Propria ali primi rerum omnium principii 0slulat ulsit in omni genere n0bilitatis persectissimum, et id qui melius non
p0ssit c0gilari. Unde ipse Tullius dixit: e Principatum id dic0, qu0
nihil in qu0qui genere nec p0les nec debet esse praestantius. Itaque necesse est, illud eliam in qu est lolius naturae principalus, esse 0mnium plimum, omniumque rerum p0lesiale dominatuque dignissimum , 5). Atqui Deus est primum rerum omnium principium. Erg0 persectiones habet infinitas et interminalas.
69쪽
Prob. 2. pars, nempe Dei p0lentiam et virlulem agendi nullis esse terminatam limilibus. lenim cum Deus sit primum emistiens et prima rerum mnium cauSa, eius agendi Virtus, quae est mere acti Va, null0 pael dister ab eius essentia Atqui essentia divina est in sinit a. Erg eliam virtus acliva et polentia Dei infinita sit p0riel. 0 argumentum sic explicate ac luculenter pr0p0nilur a S. Th0ma Illud qu0d habet esse abs0lulum, et nullo pacto receptum in aliq/lo, immo ipsum est suum esse, illud est infinitum simpliciter; et de essentia
eius infinita est, et 0nilas, et quidquid aliud deis dieitur; quia nihil 00rum limitatur ad aliquid, sicut qu0d recipitur in aliquo limitatur ad capacitalem eius. Et ex h0 qu0d essenii est infinita sequitur, qu0dp0lentia eius in sinita sit; et h0 expresse dicitur in libro de Lausis, qu0dens primum habet ii lulem simpliciter infinitam quia ipsum mel est sua Virtus o l). Verum ex e qu0d 0lentia Dei sit in se infinita minime c0ncluditur, eam p0sse pr0ducere aliquid simpliciter in sinitum; nam esse inlinitum es c intra ali 0nem rei produciae. Ut enim m0n elonge licus Casl 0nlra ali 0nem sueti, qu0d essentia rei si ipsum esse
eius quia esse subsistens n0n est esse creatum. Unde c0ntra ali 0nem
sacli est, qu0d si simplieiter infinitum. Sicut erg0 Deus, licet habeat p0lentiam in sinitam, non p0les sacere aliquid n0n actum, h00 enim esset contradicl0ria esse simul ita n0n 0les sacere aliquid inlinitum simpliciter 2). Sed p ilentia infinita e sensu intelligenda esl, qu3lenus nunquam tot esseclus facit, quin plures sacere p08Sil, nec unquam ita intense peratur, quin intensius perari p0ssit, et e m0d0 peratur, qu sinita p0lentia nequit perari, id est mn in independenter aqu0libet ali0, nullaque praesupp0sila materia a). SOLVUNTUR DIFFICULTATES. 0ppon. l. Omne inlinilum habet ali 0nem partis, p0lentiae elim perseeli 0nis. Atqui nihil huius in id iuvenilur in Deo qui est elus
purissimus. Ergo Deus non est inlinitus. Res p. Dist. mai. Omne inlinitum habe rationem partis et imperseeli 0uis, si sumitur privative, Cono. Si sumitur negat ire, est. Cone. min. el est cons. Solutio pale ex praenotatis. 0ppon. .' Essentia Dei es maxime determinata. Atqui qu0d est determinatum, es finitum. Erg essentia Dei est linita. Resp. Dist. mai. Essentia Dei si maxime determinata id est distincla Cone Idus limitata, Reg. Contradisi. min. Plo 9. D i X.
70쪽
Explico. Determinatum sumi 0lest dupliciter. uand0que pl)0- nilur 0lenitali et c0nsus0, et tunc significat distinctum; et in hac significali 0ne Essentia Dei iure dicitur maxime determinala; quia n0n solum distinguitur ab omnibus aliis rebus, sed distinguitur et individuatur per suam ipsam puritalem, Seu 0l Silo esse. uandoque determinatum opp0nilur insin il0, qu0d est per m0dum actus, et lunusignificat limilatum et c0arcialum; et in hae significali0n Essentia Dei minime dici p0les determinala l). 0ppon. 3. 0u0d est distinctum ab aliis est limilatum ad aliqu0d genus per cli0nis, ide0que n0n est infinitum. Atqui Essentia Dei est distincta ab aliis. Ergo non est infinita. Resp. Dist. mai. u0d est distinetum ab aliis per aliquid additum es delerminatum ad aliqu0d genus, 'ne. u0d est distinclum ab aliis
per seipsum, Seu per Suum clum irreceptum ei Sse Subsistens, Reg.
Contradisi. min. et Neg. cons. Uli enim ait S.Ih0mas: CT hoc ipsi, quod esse Dei est per se subsistens n0n receptum in aliqu0, prout dicitur infinitum, distinguitur ab omnibus aliis, et alia removentur ab 00. Siqui si esset albed subsistens, ex h0 ips qu0d40n esse in ali0, disseri et ab omni albedine exsistente in sublesti s 2). 0ppon. 4. Simplex et infinitum pugnaui inter se. Atqui Deus est maxime simplex. Ergo n0n est infinitus. Resp. Dist inui Simplex et infinitum sumis liam privative pugnant simul Cone Simplex e insinitum qu0d est negative telum pugnant inter se Neg. 0 tuli patet ex dictis; nam cum infinitum privative dielum si passi quantitalis, minime p0les esse aliquid simplex, sed h00 infinitum n0n praedicatur de De0 33. 0ppon. 5. Si essentia divina est infinita, debet in se c0nlinere 0mnes persecti0nes creaturarum. Atqui in simplici Essentia Dei non
inveniuntur omnes perfecti0nes creaturarum. I g0. Resp. sis t. mui. Debel in se c0nlinere persecti0nes creaturarum, eminenter et uni le, Cono. Debel in se c0nlinere persectiones creaturarum, s0rmaliter et divisim Neg. ContradiSt. min. et Reg. 0nS.