Philosophia peripatetico-scholastica ex fontibus Aristotelis et S. Thomae Aquinatis expressa et ad adolescentium institutionem accommodata

발행: 1913년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

p0sili c0mp0siliva de ill0, quae uberius paulo p0s explicabuntur. Celerum si per nihil intelligatur omne obiectum conceptibile sillo ln0n est ens actu per actualitatem sibi intrinsecam, utique praedictum axi ima n0n 80lum salsificatur p0sita disti uelion durali 0nis ab exsistentia, ut diximus; sed est etiam negandum ab iis, qui dicunt S- sibili talem rerum n0n esse meram omnipotentiam Dei, sed aliquam veritatem obiectivam. Illa enim veritus quaecunis lue sit seu conditio nata, seu abS0lula est separabilis ab exsistentia. Ergo non identilicatur cum ipsa et lamen est alis, ut praecisa exsistentia remaneat simpliciter nillil Ouinimmo etiamsi sequamur sententiam si uast nullam 0mnino veritatem bi00livam ad millil nisi actu identili datam cum aliqua exsistentia, alque ade etiamsi identis istemus p0ssibilitatem rerum eum uini p0lentia Dei, adliud biectum qu0d ab aeterno denomin9batur lautum p0ssibile et u id redipiebat denominali 0nem a re tali 0 ne0mnip0 letaliae ad ipsum n0n erat ipsa innip ilentia Dei liae enim erat ens adluale et n0n lautum p0ssibile. Ergo ab aeterno alii luod obie-elum n0u identificalum cum ulla actuali exsistentia liabebat alii suam veram et realem deus minali 0uem quamvis ea den0 minatio haberetur 1 rmaliter ab aliqua reali exsistentia. Ita ergo pariter obiectunt si undeliam nun recipi deu0minali 0nem aesis lentis, non identili calui' mnino cum sua exsiste ulla, et lamen est late, ut sublata exsistentia remanea nihil. 23. Responderi erg0 pr ibabiliter p0les diruele id illud axio uia

supra pl)0silum: uae unique lis tinquuntur sunt tulit ut ulter u nsine ultero non remaneat nihil, sicut supra indicavimus ex Aristotele . nihil esse idem ac non ens ac pr0iud pro multiplici signi licali inuentis esse etiam multiplicem signi lieationem nihili. lipit ens liaboliri plicem signi lieali 0nem. Primi intrinsecam. luae si ilicet ab lili pursuam propriam actualitatem. Secund extrinsecam, sed ph sicam seu metaphysicam, quae habetur per exsistentiam alicuius causae in cuius perseeli0ne res c0ntineatur, ei per lianc ens possibile diiser a Phimaera. Tertii mere l0gicam seu intentionalem, per plam omnis ei minus e ignoscibilis si etiam assii mabilis de se ipso, sive si realis. sive in sententia ad millente biecta mere licia si licius; iluomodo est vera haec prop0sili 0 Hirco ervus es hirco ei rus seu ires ei rus est hi uiuera et hoc ulli nulli esse dei lumina uias rationis. Sicili lamen in se uiuialia identili cauli possibili late in rei cum polentia prodi lili a Petrus possibilis et ius piissibilitas licet ab an idem esse, lamendistinguuntur quia disserunt in aliis praedicatis ita licet esse viri lex sistentia immo ol, si vis durulio sint idem lamen virus distinguitur ab exsisterilia e duratione spita virus ills exsistentia a duratio ille runt in aliis praedi alis.

452쪽

24. Atque ila veri sistari p0les cum pr0prielale, qu0d Patres c0mmi in iter dicunt, n0s de n0sli 0 0n liabere nisi ipsum nihil, et mnes desectus pr0 venire ex nostr i nihil et 0n ex eo, qu0d accipimus a De0 per qua l0quendi 0rmas manifeste l0quuntur de nihil n0n insensu negante, sed in sini laute, ade0que de illo bieci0, qu0d ex negali 0ne XSistentiae parte ei palae pilles don0 minari nihil 25. Id etiam e0lligitur ex Hilari allat a S. Th0ma 1 p. q. 3 3ri. 4, in argumeni Sed contra, ubi asser lam quam pr0prium Dei, qu0d esse non est accidens in Deo, sed subsistens feritas. Item ex reliquis atribus, qui negant, en pr0prie assii mari de De sicut de

creaturis, quia ens Si 0Π0relum ex esse et essentia, quae in De0 sunt idem. 26. eque valet, eadem argumenta suadentia praedielam distin cli0nem fieri p0sse super ipsa exsistentia, nam ipsa exsistentia et dii. rali p0les n0n exsistere ei est indisserens, ut si in lalu elualitatis et lamen exsistentia n0n est per aliquid aliud, ne detur pr0cessus in infinitum. Resp0ndetur enim negand eadem argumenta rel0rquerip0sse et prim quidem n0n rel0rquentur argumenta desumpta ex limitali 0ne creaturae, cuius uinis clus et uiuis perseelis es aliquid participatum. Observandum est enim, exsistentiam realam n0n esse aliquid ut quod, sed ut qu0. 0n est autem contra limilali 0nem creaturae esse per se et essentialiter ut quo nam h0 dici inservir alleri, et n0n diei habere perfecti0nem pr0priam. Sic etiam n0n est c0uli a limitali0nem creaturae esse essentialiter filium Dei ut quo, sicules gratia et uni hyp0slalica secus ver eSSe talem ut quod, Secundum ea quae diximus in libell0 de Gralia a n. 55 usque ad 59 llemn0n rel0rquentur argumenta desumpta ex e qu0d exsistentia p0ssit negari de creatura et si eius praedi0alum c0nlingens, ad 00que distinguatur ab illa; 0n, inquam, rel0rquentur ad pr0bandam disii ueli 0nem exsistentiae a se ipsa. am de ipsa exsistentia p0ssumus l0qui dupli citer vel secundum praedicata propria ipsius et haec semper sunt Vera, etiam antequam res exsislant. Sicut enim nunc est Verum Petrus possibilis est animal rationale, ita est verum Laesistenti Petri, qui est possibilis est eaesistens ι qu0, ita ut etiamsi in pr0p0sili 0110 00alip 0natur tamquam subiectum ipsa exsistentia, in pr0p0sili 0ne lamen mentali intelligatur pr sublesti pr0p0sili0nis ut qu0d ipsum subiectum exsistentiae. Secund0 0ssumus l0 qui de exsistentia secundum praedicata c0ntingentia, quae per illam conveniunt subieci0, hoc enim paci ieliam nulla exsistent albedine valebi dicere albed est 0rma, quae faei album, et uult exsisteni lumine valebit dissere lumen est uetus perspieui. Et in h00 sensu idem praedicatum c0nlingens, qu0d de Subieci exsistentia affirmatur ut quod de ipsa assii matur ut qu0. AEl

453쪽

pi 0 inde in h00 sensu idem est dicere Petrus ex possibilis ac eis istentia Petri est possibilis sicut idem est dicere Petri/s potest esse albus et albedo potest esse in Petro nam possibilitas utriusque pru-p0sili 0nis biectivae si eadem e pariter idem esse uiri usque verili calivum, Si eadem 0ssibilitas reduceretur ad actum. Sed tale verilicativum Veri sicare de allera parte prop0sili 0nem ut quod de altera it qu0. u0circa ipsa exsistentia adlualis sicut distinguitur a possibili late Petri, ita distinguitur a possibili tale sui, et sicut est idem ac actualitas Petri, ita est idem ac clualita sui. 27. Verumtamen cum esse entis iis e perfectionem rei ut quosi c0mmune uinibus accidentibus, id tamen pr0prium est exsistentiae seu durali 0nis, ut si pura persecti ut qu0. Cum enim non possit pr000di in infinitum, ei nulla creatura si persecti sui ipsius debellandem sisti in aliqu0, qu0d ita si persecti , alterius, ut nullam ha beat persecti0uem pr0 priam et h00 debet esse perseeli prima e lalis antequam n0n intelligatur aliqua alia persecti actuans subiectum et 00nsli luens illud extra merum statum p0lentialem. Haec autem prima persecti es simul exsistentia ae durali 0. Quare his firmis nulla c0nveni den0minali intrinseca adlualis nisi ut quo Conveni lamen ii domaliqua den0minali exii inseca actualis ut quod nempe illa tuae habetur ab actu intentionali h00 est igni li0ne. Et 00 est praedica-lum universalissimum e nulli 0u 0n Veniens, scili Hel posse eosynos iel recipere denominationem a cognitione. Et per hoc irae licatum luaelibe res habet 0sse p0ni in casu recto tu hau aulem denominationen0n est absurdum pr000di syncalegorem alie in inlinitum : nulla est enim c0gnili reflexa quae per aliam cogniti0nem a se distinclamc0gn0sci 0n 0ssil. Et per h00 salvatur, quomodo in ne biectum p0ssit esse reclum alicuius pr0p0sili 0nis idque salvare necesse est nam omne qu0d p initur in casu biis tuo, polus etiam poni in recto, et mn id tu id est capax alicuius irae dicati debet poni in re in ration verbi c imp0silivi est, qu0d est opula duorum lurunt. 28. Omnis autem illic ullas, suae si cunila distinctionem exsistentiae ab essentia, oritur ex eo splod hominus assueti per sensus tractare e numerare lanium individua subsistentia aegre concipiunt aliquid ita esse ut quo itu in sinui sit it quod pli litur illam psalla rati inem veteres Philosophi ante risio lutum et multi .r liOribus nequii distinctionem ac id ullum in codem Su silo. cuncta componunt eae lomis in om msitis.

454쪽

APPENDI SECUNDA

QUIBUS m. THOMAM AQUINATIS SAPIENTIAM MOMMENDATI

DR PHILOSOPHIM CHRISTIΑΝΑ

SANCTISSIMI DOMINI NOSTRI

Venerabilibus Fratribus Putriar his Primatibus, Irehiepiscopis et Diieopis universis Catholio Orbis gratiam et communionem eum apostoli a Sede habentibus.

Aeterni Patris uigentius Filius, qui in terris apparuit, ut lumani generi salutem e divinae sapientiae ludem asseri et magnum plane ac mirabile mundi c0ntulit beneficium, cum coel0s iterum Sssensurus, Ap0Sl0lis praeste pit, ut euntes docerent omnes gentes Mallia XXVIll I9); Ecclesiamque a se c0ndi iam 00mmunem e Supremam p0put 0rum a gistram reliquit. Homines enim, qu0s verila liberaVerat, Verilaleerant conservandi neque diu permansissent 00elestium d00trinarum si uutus, per qu08 est 10mini paria salus, nisi lirisius D0minus erudiendis ad idem mentibus perenne magisterium c0nsliluisset Ecclesia vero divini uol0ris sui cum recla pr0 missis lum imitata caritalem sic iussa perfecit, ut 00 semper speclarit, li0c maxime V0luerit, de

455쪽

religi 0 ne praecipere et cum emoribus perpetuo linalcare. Huc Santi pertinent singul0rum pis00p0rum vigilati labores: huc L0nciliorumpet alae leges ac decreta, ei maxime Romanorum Pontilicum s0lli i-lud qu0lidiana, penes qu0s, beati Petri postolorum Prinei pis in prima lu Success0res, et ius et ilicium es d0cendi el eonfirmandi fratres in fide. 000niam vero, p0sl0l0 monente, per philosoplinim

idni et fidei sinceritas in li0minibus corrumpi idcirco supremi Ecclesiae 38l0res muneris sui perpetuo esse duxerunt etiam veri nominis scientiam l0li viribus pr0 vehere, simulque singulari vigilantia pr0Videre ui ad id ei calli 0lista normam ubique traderentur humanae di-sHiplinae InneS, praesertim Ver phil030phia, a qua nimirum magna ex parte pendet celerarum scientiarum stela ratio id ipsum et os inter celera re Viter in inuimus, Venerabiles Fratres, cum primum us0mnes per Litteras Encyclicas allocuti sumus; sed in ido rei gravitate et temp0rum c0ndili in compellimur rursus Vobiscum agere de ineunda phil0s0phic0rum ludi 0rum ratione, quae et bon si dei apte respondeat, et ipsi humanarum scientiarum dignitati si c0nsentanea.

Si quis in acerbitalem n0strorum temporum an in ulm intendat, earumque rerum ali 0nem, quae publice e pri Vatim geruntili , cogitali 0u complectatur, is pr0 lectu c0mperiet, secundam mali rum causam, cum e0rum quae premunt, tum eorum quae pertimescimus, in eo c0nsistere, lu0d prava de divinis sumanisque rebus sella, e scholis philos0ph irum iampridem pr0 secta in omnes civitali 0rdines irrepserint c0mmuni plurimorum susti agi , recep a. Cum enim insilii in homini natura sit, ut in agend0 rali 0nem ducem sequatur, si isti id intelligentia peccat, in id ei V0luntas facile labitur at tu ita c0ulingit ut

praxitas pini0num, quarum es in intelligentia sedes, in ulvi alias ac li0nes iustual, easque pervertat. X ad Vel S0, si sana mens in illi trilinsueril ut 0lidis verisque principiis lirmiter insistat ulm elii in publicum privatumque commodum plurima beneficia progignet tulit idem n0n laniam humanae ihilos0phiae vim et auctoritatem tribui nilis illo unctis omnino err0ribus propulsandis, Vel vellendis parem esse iudicemus: sicut enim, cum primum es religio citristiana constituta per admirabile sidui tui neu non e suti sibilibus M/uuinue supienti te bis dissu sum, sed in ostensione spiritus et virtutis r. l. 4ὶ orbi ter rarum conligit ut irimaevae dignitali ri' litui'l' lilr ita etiam in pra0sens ab innitis lenti tulissimum iri ille et auxilio Dei ex speciali dum est, ut 0rtalium mentes, sublatis errorum tenebris, resipiscant. Sed neque spernenda seu post habenda sunt naturalia adiumenta. qua divina sapientiae bene licio lor liter sua il l plo Iunia di ponentis, h0minum generi suppetunt stilibus in adiumentis rectum hi lusu piliae lisum constat esse praecipitum. Non enim frustra rationis lumen humanae menti Deus inseruit et tantum abest, ut superaddi Li

456쪽

si te lux intelligentiae virtutem extingua aut miminuat, ut p0tius perficiat auelisque Viribus, habilem ad mai0ra reddat. Igitur p0stulat ipsius divina Pi 0 videntiae alio, ut in rev00andis ad idem et ad salutem p ipulis liam ab humana scientia praesidium quaeratur quam industriam, pr0babilem ac Sapientem, in m0r0 0silam suisse praeclarissim0rum colesiae atrum, antiqui talis m0numenta testantur illi

scilicet neque paucas, neque tenue rati0ni paries dare conSue Verunt, quas m nes perbre Viler 00mplexus es magnus Augustinus, huic scientiae tribuens ... illud quo de saluberrima. .. gignitur, nutritur, defenditur, roboratur De rinit. lib. XIV, c. ). 10 prim quidem phil0s0phia, si rite a sapientibus usurpetur, iter

ad veram idem qu0damm0d sternere et munire Valet, Su0rumque alumn0rum anim0s ad re Velali 0nem suscipiendam c0n Venienter praeparare quam0brem a Veleribus m0d praevia ad christianam fidem

instituti tum Alexand , Strom. lib. I c. 6 lib. VII, c. 2); 0doehristianismi praeludium et aurilium Orig. ad Greg0r Taum.), 0d0ud evangelium paedagogus Clem Alexand , Str0m. lib. I. c. 5), 0nimmerii appellata est. Et sane benignissimus Deus, in e qu0d pertinet ad res divinas,n0n eas aulum Veritales lumine fidei palefecit, quibus allingendis

impar humana intelligentia est, sed n0nnullas etiam manifesta Vil, 3-li 0 ut 0n mn in impervias, ut scitisset, accedente Dei auctori late, la-lim et sine aliqua err0ris admixti0ne omnibus inn0tescerent. Ex qu0sactum est, ut quaedam Vera, quae Vel diVinilus ad credendum pr0p0uuntur Vel cum d0ctrina fidei arctis quibusdam vinculis c0lligantur, ipsi Ethnic0rum sapientes, naturali lanium ali in praelucente, 0gn0Verint, plisque argumentis dem0nstraverint ac vindicaverint. Infisibilia enim ipsius, ut Ap0sl0lus inquit a reatura mundi per ea, quae fucia sunt, intellectu conspiciuntur, sempiterna quoque eius virtus et divinitus R0m. I, 20); et gentes quae legem non habent. . . Stendunt nihil0 minus opus legis seriplum in ordibus suis Ib. II, 1 - 15). aucaulem Vera Vel ipsis lhnicorum sapientibus expl0rala, vehementer est pl)0rtunum in revelatae d00 trinae c0mm0dum illi lilalemque c0n-Vertere, ut re ipsa Stendatur, humanam qu0que Sapientiam, atque ipsum adversari 0rum testimonium dei sthristianae suffragari. ouam agendi ali0nem, n0u recens inli 0duciam, Sed Velerem esse constat, et sanctis Ecclesiae Patribus saepe usitatam. Quin etiam Venerabiles sit uligi0sarum radi li0num testes et cust0des serviam quamdam eius ui et proprie figuram agn0seunt in Hebraeorum adl0, qui Aegypt excessuri, deferre secum iussi sunt argentea atque aurea Aegypti 0rum Vasa cum vestibus reli0Sis, ut scilicet, mulat repente usu religi0ni Veri uminis ea suppellex dedicaretur, quae priu ign0 mini0sis ilibus et superstili 0 ni inservierat Greg0rius Ν000aesarien Si S

457쪽

Εllinic0rum plastilis ingeni0s decerpta quasi erepta li0stibus tela, in pali 00inium christianae sapientiae et perniciem superstitionis singulari dexterilale et ii serit. Et parem dispulandi ut 0rem cum Gregorius Νη-gian genus Vit. 0ys.), lum Gregorius Issenus Carm. I, Jam. ), in Basili Magia et laudant ei probant Hier0nymu Veru magnopere c0mmendat in uadrat Apost0l0rum dis0ipulo, in Aristide, in us lin0, in rena00, aliisque permultis Episi ad Magia. . Augustinus autem, Nonne aspicii nus, inquit, q/lanto auro et urgento et esse susturci nullis aeterit de aegypto Cyprianus, doctor suavissi ullis et inartyr beatissimus 3 quant Laetantium quant Victorinus, hiatus, Illarius 8 ut de vivis tu eum, quanto innumerabiles Graeci ' De do tr.ehris l. lib. I, c. 40). ii id si vero naturalis rati opimam hanc doctrinae segetem prius ludit, quam Christi virtute secundaretur mullo

uberi0rem certe pr0gignet, p0Steaquam Salvatoris gratia nativas humana mentis facultates instauravi ei auxit Ee plis autem non videat.

iter planum et acile per huiusm0di phil0s0pliandi genus ad idem aperiri Ν0n his lamen limitibus utilitas circumscribitur, quae ex illo phi-l0s0phandi institui di manat. Et revera divina sapientiae ebuluiis

graviter reprehenditur e0rum h0minum stultilia, tui de his quae ridentur bona, non potuerunt intelligere Eum qui est neque, peribus attendentes, agnoverunt quis esset urtiferi Sup. Xlli l) igitur ii mul000 magnus hic e praeclarus ex humana ratione fructus capitur, plodilla Deum esse dem0nsiret a magnitudine enim speciei et creaturae cognoscibiliter poterit Creator horum rideri sibi d. o . Deinde Deum 0stendit uinium persectionum cumulo singulariter excellere, inlinita in primis sapientia, quam nulla usquam res alere, e summa ius lilia, quam praVus nunquam incere p0ssi asseclus, ideoque Deum non solum Veracem esse, sed ipsam etiam Veritatem alli et allere nesciam. Ex qu0 0nsequi perspicuum est, ut humana ratio plenissimam verbo Dei idem atque auctoritatem c0nciliet. Simili nodo ratio declarat evangelicam doctrinam mirabilibus quibusdam signis lauas luam certis certa Veritalis arguinentis, Vel ab ipsa origine emicuisse alitu ideo 0mnes qui vangelio idem adiungunt non emere adiunger . lam quam d00las sabulas suculos si Peli'. I, li,). , i rationabili pro lsus 0bsequii intelligentiam et iudicium suum divinae subiicere auctoritati. illud autem non minori pretii esse litelligitur ipsi ut alio in urspicuup0nal Ecclesiam a s hi isto instituta in ut si aluit alicana , nudus ob

dibilitatis, et in iuue suu e legulionis testimonium irrefruqubile C inst. d0gua de Fide cath. cap. 3).S0lidissimis ita si is ilis ululam utilis, perpetuus ut milli pli' adluit

458쪽

26 APPENDID SECUNDA

requiritur phil080phiae usus ut sacra The0l0gia naturam habitum, ingeniumque erae scientiae suscipiat atque induat In hac enim n0bilissima disciplinarum magn0 per necesse est, ut multae ac di Versae e00leslium d0ctrinarum paries in unum Vel illi 0rpus colligantur, ut suis quaeque l0cis c0n Venienter dispositae, et ex pr0priis principiis derivatae apto inter se nexu 0 haereant, demum ut 0mnes et Singula suis iisque in Victis argumentis c0nfirmentur. e silentio praetereunda aut minimi acienda est accuratior illa atque uberior rerum, quae creduntur. 0gnitio, et ips0rum fidei mysteri0rum, qu0ad steri

potest, aliquant lucidi0r intelligentia quam Augustinus aliique Patres et laudarunt ei assequi studuerunt, quamque ipsa Vaticana Syn0dus C0nsii l. ii cap. 4 1rudiu0sissimam esse decrevit. Eam si quidem cogniti0nem et intelligentiam plenius et facilius certe illi 0nsequuntur, qui cum in legi ilale ila fideique ludi ingenium c0niungunt phil0s0phistis disciplinis exp0litum, praesertim cum eadem Syn0dus Vaticana d0ceat, eiusm0di astr0rum d0gmalum intelligentiam lime eorum, ita naturaliter cognoscuntur analogia tum e mysteriori ipsorum eaeu inter se et eum sine hominis ultimo peli p0r

P0strem h00 qu0que ad disciplinas phil080phicas pertinet, erilales divinitus traditas religi is tueri et iis qui oppugnare audeant resistere. Quam ad rem, magna es phil0s0phiae laus, qu0d fidei pr0- pugnaculum ac Veluti firmum religi0nis munimentum habeatur. Est quidem, sicut clemens Alexandrinus esialur, per se perfecta et nullius indiga Servatoris do e trina eum sit Dei irius et sapientia. I cedens autem grae a philosophi veritatem non faei potentiorem: sed emi debiles ellieiat sophistarum adversus eam argumentationeS, et propulset dolosus adversus verilutaem insidias, die tu est vineae apta epes et ullus Strom. lib. I, c. 20). Pr0seclo sicut inimici ca-lh0lici nominis, adversus religi0nem pugnaturi, bellicos apparatu plerumque a phil0s0phica ali 0 ne mutuantur, ita divinarum scientiarum de sens0res plura e phil080phiae penu depr0muni, quibus re Velata d0gmala Valeant pr0pugnare. Neque medi0criter in eo triumphas fides

christiana censenda est, qu0d ad Versari 0rum arma humanae ali0ni Sartibus ad nocendum comparata, humana ipsa ali 0 0lenter expedi-leque repellat. 0uam speciem religi0si cel laminis ab ips gentium Apost0lo usur palam c0mmem0rat . Hier0nymus scribens ad Magnum suetor hristiani meret lus Paulus et orator inviolus pro Christo cauSam agenS,

etiam inseriptionem fortuitum arte torquet in argumentim dei didicerat enim a vero David emtorquere de manibus hostium gladium, et oliui superbissimi eaput proprio mucrone runeare EpiSi ad Magia.). Atque ipsa Ecclesia istud a phil0s0phia praesidium christian0sd00lores petere n0n clauium suadet, sed etiam iubet. Il enim Conci-

459쪽

lium alera nens V, 0steaquam instituit omnem assertionem veri- tuli illi inulae dei contrarium omnino uisum esse, eo quod rerum

0l iribus praecipit, ut in il illisis argumentis diss0lvendis studi0se Ver-Sentur; siquidem ut Augustinus es latur si ratio contra di inarum Ser turarum uot0ritalem redditur, quast et u ula sit, ulli verisimilitit line num veru esse nun 0test Epist. si ι al. ad Marcellin. n. ).V6rum ut reli0Si liisue qu0s mem0ravimus, asserendis ructibus par phil080phia inveniatur, mutnu p0rlet, ut ab eo ira mile nunquam dess00lat quem et veneranda Patrum antiquitas ingressa esl, et ali- caua Syn0dus s0lem ui audi iri latis suffragii comprobavit Scilicet cum plane c0mpertum Sit, plurimas ex rdine supernaturali veri latus esse aecipiendas, quae cuiuslibet ingenii 0uge vincunt acumen ratio humana, pr0priae infirmitali 00nscia, mai ira se alleclare ne audeat neque easdem Veritates negare neve pr0pria Virtute metiri, neu prolubili interpretari sed a p0lius plena atque humili id suscipiat. 0 summi 000ris l000 habeat, qu0d sibi ideat, in morem ancillae

et pedissequae, famulari c00leslibus duci rinis, easque alis lua ratione. Dei bene sisti0, allingere. In iis autem d00 trinarum capitibus quae percipere humana intellige ulla naturaliter p0lest aestuu in lalle est, suameth0d0, suisque prinui piis et argumentis uti philos0phiam non ita tamen, ut audi0ritali divinae sese audae ter subtrahere Videatur lino cum c instet, ea quae revelatione inn0lescunt, certa Veritate pollere. et quae dei adversantur pariter cum recla ali 0 ne pugnare, nox erit phil080phus calli0licus se fidei simul et rationis iura violaturum sic0nclusis ne in aliquam amplectatur, quam revelatae d0ctrinae repugnare intollexerit. Ν0ximus pr0secto non deesse, qui lacullatus humanae naturae plus nimi , exi illenius, c0 utendunt huminis intelligentiam ubi semel divinae uelut itali subiiciatur, e nativa dignitate excidere et fluo ita in suasi servitutis iugi demissam plurimum retardari atque impediri. qu0 minus ad verila lis excellentiae pie fastigium tDgrediatur. Sed haec

plena erroris e lallaciae sunt eos lue tandem spectant ut ulli ines.summa cum stultilia nec sine crimine ingrati antini sublimiores veritates repudient, et divinum bene licium dei. x tua omnium hu-n irum iuules etiam in civilem suci elatu in luxere sponto reiiciant. Etenim cum humana meus certis linibus iis lue salis angustis conclusa teneatur, pluribus erroribus, et multarum rei uin ignorationi est ibu0xia. 0 utra fides christiana, cuin Dei aut inritatu nilatur ciri lissima est verila lis magistra; tu alia lui diluitur, ne is tu iri roruli laqueis irretitur nequi incertarum opinionum fluctibus agitatur. u. pr0pler lui philosophiae studiu in illi olist plin id ei Pliristianai n. iungunt, ii pii in philosophantui' illi aniluit utile in ili in arulla elit illilli

460쪽

splend0r, animi excepius, ipsa ua iuvat intelligentiam cui non m0d0 nihil de dignitate detrahit, sed nobilitatis, acuminis sirmi latis plurimum addit. Cum ero ingenii assiem intendunt in refellendis sententiis, quae si dei repugnant, et in pr0bandis, quae cum si de c0haerent, digne ac perutiliter ali 0uem exercent in illis enim pri0ribus, causas err0ris deprehendunt, et argumentorum, quibus ipsae sulciuntur, vilium dign0scunt in his autem p0steri0l'ibus, rationum m0meniis p0liuntur quibus s0lide dem instrentur et cuilibet prudenti persuadeantur. Hac ver industria et exercitali 0 ne augeri mentis pes et explicari saeui tales qui neget, ill , Veri salsique disqrimi neu nihil conducere ad pr0- sed tum ingenii, absurde 00 utendat est esse est Meril igitur ali dana Syn0dus praediar beneficia, quae per sidem rati0ni praestantur, his verbis c0mmem0ral fides rationem ab erroribus liberat a tuetur eumque multiplici cognitione instruit C0nsiit. 0gui de Fide ath. cap. 4 . Atque idcirc0 0mini, si saperet, u0n culpanda fides vel ulirali tui et naturalibus veritatibus inimissa sed digna p0lius De grates essent habendae, vehementerque laetandum, qu0d inter multas ign0rauliae causas et in mediis err0rum uelibus, sibi sidus sanctissima illuxerit, quae, quasi sidus amicum citra inuem errandi 0rmidinem

0u0d si Venerabiles Fratres, ad historiam phil0s0phiae respiciatis cun0la, quae pauli ante diximus, re ipsa c0mprobari intelligetis. Et

Sane phil080ph0rum Velerum, qui fidei benefici caruerunt, eliam qui habeb3ntur sapientissimi in pluribus delerrime errarunt. 0Slis enim, inter n0nnulla vera, quam saepe salsa et absona, quam mulla incerta et dubia tradiderunt de vera divinitalis ali 0ue, de prima rerum riginu, de mundi gubernali 0 ne de divina suturorum c0gniti0ne, de 3-l0rum causa et priussi pi0, de ultim sine h0 minis aeternaque beatitudine, de virtutibus et villis, aliisque d00 trinis, quarum vera certaqueni, lilia nihil magis est hominum generi edessarium. 60ntra Ver primi Edelesiae Patres et 00l0res qui salis intellexerant, ex divinae V0lun talis consili 0, restitul0rem humanae eliam Hientiae esse Christum,

qui Dei virtus est eique sapientia I 0r. I, 24), et in quo uni

omnes thesa/ιri sapientiae et solentiae abs onditi C0l0ss. Il, ), veterum sapientum libr0s investigand0s, eorumque Senientia cum re Vela lis d00 trinis c0nserendas suscepere prudentique eleelu quae in illis Vere dicia et sapienter e0gilat 000urrerent, amplexi sunt, celeri omnibus vel emendatis, Vel reiectis. Nam pr0 vidissimus Deus sicut ad Ecclesiae de sensi0nem mari Tesseriissim is magnae animae pr0 dig0s 00 ulra lyrann0rum de Viliem excitavit, ita phil0s0phis salsi 0 minis aut haerelistis vir0s sapientia maxim0s biecit, qui revelatarum verilalum thesaurum etiam ali0uis humanae praesidi luerentur itaque ab ipsis Ecclesiae prim0rdiis, ca-

SEARCH

MENU NAVIGATION