Opera genuina, juxta editionem monachorum sancti Benedicti

발행: 1836년

분량: 488페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

magniscat go; et, Qui beatissica te in

errorem te adducit; et similia, quae Simulationis sunt, n0n Veritatis. Tu au tem cumjejunaveris , unge caput tuum, et faciem tuam lava. Exterminant illi sa-ciem, tu autem lavare uberis. Est autem lacies, quae in facie est conVerSalio. Hanc fidelis Christi servus laVat, nequ0 ossendiculum praebeat intuenti: hypocrita magis exterminat, dum Singularia magis et inusitata sectatur. Sed nec aput ungit, cujus assecli elongatur a Christo, et Vanis favoribus delectatur. Ungit potius semetipSUm, ut propriae fragrantiam opini0ni respergat. Aut certe quia manifestum Sti0 esse caput typocritae Christum e nec Suum tamen qualecumque caput ungere p0test, cujus mens n0 pr0pria testim0-

ungat. Est autem caput istud, niens interi0r, quae tunc ungitur in jejunio, cum spiritualiter delectatur in eo. Aia vero tibi novum videtur, ut dicamus caput ungi jejuni, Ego plus dico retiam impinguatur. Numquamne legisti qu0d scriptum est, Ut alat eos in sumes Est ergo jejunium corp0ris, capitis

unctio; et carnis inedia, resectio c0rdis. Quidni dixerim unctionem, quae et medetur vulneribus, et exasperatas con

scientias leni tramat igitur hyp0crita

jejunio suo oleum peccatoris : ego meum interim non vendo jejunium, et ipsum mihi oleum est quo ungar Uriste, inquit, caput tuum, ne quid sorte murmuris aut impatientiae subeat. Non S lum autem, sed et gloriare in tribula tione, sicut ait Ap0stolus Gl0riare, innio conscientiae, Sed adulati0Πibu de- quam, sed absque omni studio vanitatiS, ut sit etiam facies munda ab oleo peccatoris. mulcetur Dale nobis, aiunt fatuae Vi gines, de oleo vestro. Cur h0c Quia invasis suis oleum n0n habent. Sed n0n est

prudentium hujuscemodi oleum dare. Quod enim sibi sieri n0lunt, quando ipsae facient aliis r Audi Vero Pr0phetam,

cui incerta et occulta sapientiae uae revelaverat Deus. Oleum, inquit, peccatoris no3 impiiique caput meum . inunt Olcum istud hypocritae, sicut ait Dominus Lumen dico vobis, receperunt meam cedem suam. aeterminant enim facies mus , ut appareant jejunantes. Vides quam brevi serm0ne hypocritas et singularitatis n0lat, et arguit Vanitatis. id etiam quam paucis et coram Deo suadeat bona, et coram h0minibus providere. Unge caput tuum, et faciem tuam

lava hoc est, sic te irreprehensibilem laris exhibe, ut divinam tibi conciliare

studeas gratiam : et ante oculos huma-n0s non propriam quaera gloriam, sed auct0ris.

6. Potest tamen et alio m0do lota sa-eles, conscientia sura; et unctum caput intulligi mens deV0la. Quod si id probas, adversu duplex vitium, quod maxime solent appetere jejunantes hae duo verba abluti0nis et unctionis dicta videntur. Alius enim jejuna studio vanitalis, et huic dicitur, Faciem tuam lava. Alius jejunat cum impatiensia et ancore, et inite pus os ut caput

Quomodo debeamus converti ad Dominum.

. CONVERTIMINI ad me in toto corde vestro, in jejunio, et fletu, et planctuu et scindite corda vestra, et non vestimenta vestra, ait Dominus omnipotens. Quid

sibi vult, dilectissimi, qu0 praecipit

Dominus , ut 0nvertamur ad eum Ubique enim est; et replet omnia, et nihilominus complectitur univerSa. Quo me Vertam ut 0nVertar ad te, 0-mine meus meus D Si ascendero in coelum, tu illic es : si descendero in insernum, ades. Quid jubes quo con- Vertar ad te Supra, an infra ad dexteram, an ad sinistram C0nsilium istud e St, Fratres mei secretum St, quod S0lis credatur amicis Mysterium regni Dei est Ap0stolis revelatur in aure, nam turbis nihil dicitur absque para-b0la Nisi conversi fueritis, inquit, etessiciamini sicut pars tuus iste, non intrabitis in regnum coelorum Agn0sce Plane quo velit ut convertamur. Λ Parvulum converti necesse est, ut discamus ab eo, quia mitis est et humilis cordea ad hoc siquidem parvulus datus est nobis. Sane idem et magnus est, Sed in civitate Domini, cui et dicitur : Exsulta et lauda

212쪽

202 S. BERNA Rhabitatission quia magnus in medio tui

Sanctus Israel. Quid tu in naris, O homo ΤQuid extolleris sine causa quid alta Sapis, et oculi tui omne sublime vident, qu0d tibi non cedet in bonum Sublimi quidem Dominus, sed non ita pro-130nitur tibi laudabilis magnitudo illius, non etiam imitabilis. levata est magnificentia illius, et non poteris ad

eam me si te ruperis , apprehendes.

Accedet, inquit, homo ad cor altum, et eaealtabitur Deus Excelsus Siquidem D0minus et humilia respicit, et alta a Ionge cognoscit. Humiliare, et apprehendisti. Haec plane lex pietatis, et propter hanc legem sustinui te, Domine. Si forte sublimitatis esset via proposita, et illic iter quo offenderetur Salutare Dei, quanta facerent h0mines ut exaltarentur Quam crudeliter invicem Sternerent, invicem conculcarenti Quam impudenter reperent, manibuS-que et pedibus conarentur in altum, ut imponerent sese homines super capita aliena Et certe qui contendit Super gredi proximos, multas inveniet dissi cultates , mult0s habebit aemulos , mul-t08 patietur contradictores, ascendentes equidem ex adverso mihi vero acilius est Volenti, quam humiliare semetis Sum. Hoc Verbum est, dilectissimi, quod omnino nos reddit inexcusabiles, ut ne tenue quidem n0bi velamen Praetendere liceat. 2. Sed jam ad hunc ParVulum, ad mansuetudinis, et humilitatis Magistrum qu0nam modo converti necesses t Videamus. Conpertimini, inquit, o me in toto corde vestro. Fratres, Si

dixisset, Conperlimini, nihil addens; esset nobis forsitan liberum resp0ndere: Factum est, jam aliud pr0 pone manda tum Nunc autem spiritualis ut audio)conVersioni nos admonet, quae n0n

una die perficitur rutinam vel in omni vita , qua degimus in h0c 0rp0re, Valeat consummari Corpori namque conVersio, si Sola fuerit, nulla erit. Forma siquidem conversionis est ista, non Veritas, Vacuam Virtute gerens Speciem pietatis. Miser homo, qui totus pergens in ea quae foris Sunt et

D ABBATIS

aliquid se esse, cum nihil sit, ipse Soseducit Sicut aqua Husus sum, ait Psalmista in persona h0minis hujusce-m0di, et dispersa sunt omni ossa mea.

Et alius quidam Propheta: Comederunt, inquit, lieni robur ejus, et ign0rupit. ΕXteriorem quippe supersiciem intuens, salva sibi omnia suspicatur, non Sen tien Vermem occultum, qui interi0rac0rrodit. Manet tonsura, vestis necdum mutata est jejuniorum regula cust0ditur, latulis psallitur uris; sed corl0nge est a me, dicit Dominus. 5. Attende solerter quid diligas, quid

metuas; unde gaudeas, aut contristeris: et sub habitu religi0nis animum decularem, Sub annis c0nversionis inVe nies cor perversum. olum enim cor in

his quatuor assectionibus est et de his accipiendum puto quod dicitur, ut in

toto corde tuo convertaris ad D0minum. Convertatur proinde amor tuus otnihil omnino diligas nisi ipsum, aut certe propter ipsum. Convertatur etiam ad ipsum timor tuus: quia perversu e Sttim0 omnis, quo metuis aliquid praeter eum, aut non propter eum. Sic et gaudium tuum, et tristitia tua aequo convertantur ad ipsum. Η0 autem ita siet, si non nisi secundum eum d0leaS, aut laeteris. Quid enim perversum a gis, quam laetari cum male seceris, et in rebus pessimis exsultare Sed et eaqu0que quae Secundum carnem est tristitia, mortem operatur. Si pro tuo sive proximi peccato d0les, bene facis, et liaec tristitia est ad salutem. Si gaudeas ad munera gratiae, hoc gaudium Sanctum St, et securum gaudium in Spiri tu Sancto Debes et in dilectione Christi fraternis congaudere prosperitatibus, et adversitatibus condolere , Sicut Scriptum est Gaudere cum gaudentibus, flere cum flentibus. 4. Verum ne ipsa corp0ralis quidem est parvipendenda conVerSio, quia Spiritualis injus adminiculum noscitur eSSe non arvum. Inde est quod ni te loco Dominus cum dixisset in toto corde,

adiunxit protinus, in jejunio quod uti

dum illud n0 ab scis tantum, sed ab

213쪽

IN QUADRAGES

omnibus illecebris carnis, et univerSacorporis Voluptate; immo vero jejunandum est Ionge amplius a vitiis, quam a cibis. Sed est panis a quo V0sjejunare nolo, ne forte deficialis in via: et si nescitis, panem dico lacrymarum. Sequitur enim tam Jejuiri 0, et letu, et planctu Exigit enim planctum a nobis paenitentia praeteritae c0nversationis exigit se tum desiderium suturae beatitudinis. Factae sunt milii lacrynlae meae panes die ac nocte, it Propheta, cum dicitur mihi quotidie, Ubi est Deus tuus' Parum ei placet hujus vitae n0vitas, qui necdum Vetera plangit, necdum plangit admissa peccata, necdum plangit tempus amissum. Si n0n plangi S,

plane non sentis anima Vulnera, conscientiae laesionem. Sed nec sutura satis gaudia concupiScis, Si n0n qu0tidie p0stulas ea cum lacryniis minus tibi nota sunt, Si non renuit consolari anima tua, d0nec veniant.

5. Addit deinde Propheta Et scindite

corda vestra, et non vestiment vestra.

Quibus verbis manifeste prior ille populus Judaeorum et duritiae cordis, et

Vaniae Superstitionis arguitur Crebra siquidem apud eos scisSi Ve Stium, sed non cordium esse solebat. Quando enim scinderentur corda lapidea, quae non ΡΟ- terant nec circumcidi Scindite, inquit, corda vestra, et non estiment vestra. Quis in vobis est, cidus V0luntas circa

unum aliquid solet obstinatior inveniri r Scindat cor suum gladio Spiritus, quod est verbum Deici scindat illud, et in nullas minutias sestinet dispertiri. Alioquin non est converti ad 0minum in tot corde , nisi scisso corde Donec enim illam unam accipias in Ieru Salem, cujus est participati in idipsum, multa interim tibi praecipiuntur; et Si in uno offenderis, actu es omnium reus Spiritus Domini multipleae, ait Sapiens, nec poles Sequi multiplicem sine multiplici scissione. Audi denique h0minem,

quem Secundum cor suum invenerat Deus Paralum, inquit, cor meum, Deus, paratum cor meum. Paralum ad adVerSa,

paratum ad prospera Dparatum ad humilia, paratum ad sublimia paratum ad universa quaecumque praeceperis. IMA SERMO III. 205Vis pastorem ovium sacere Vis coiisti tuere regem populorum Paratum c0r meum De US,Paratum cor meum. Quis ut David idolis ingrediens, et egrediens, et pergens ad imperium regis Et dicebat de peccat0ribus Coagula tum est sicut lac cor eorum, ego Nero legem tuam meditatus sum. Inde enim cordis duritia, inde mentis obstinatio, quia meditatur quis n0n legem D0mini. sed propriam Voluntatem. 6. Scindamus itaque corda n0Stra, dilectissimi, quatenus integra proinde

lrae Virtute Sunt Bona Vestis, caritaS bona Vestis obedientia est. Beatus qui custodit vestimenta haec, at n0n ambulet nudus Denique beati qu0rum tecta sunt peccat et Caritas operit multitudinem peccatorum Scindamus corda, sicut praedicium est, ut haec VeStimenta integra servemus , quemadm0dum integra servata est tunica Salvatoris. Nec m0do integram servat Vestem ciS- Si cordis, Sed et talarem eam facit et 90lymitam, qualem a sancto Patriarcha Iacob accepit filius, qui prae caeteris amabatur. Hinc nempe Virtutum per severantia, hinc conversationis pulcrae discolor unitas. Hinc illa est gloria Regis siliae in simbriis aureis, circumamicta varietatibus. Potest tamen et alitertiae Scissi cordis intelligi, ut si quidem pravum fuerit, scindatur ad compunctionem : Si durum, ad compaSSi0nem. Quidni scindatur ulcus, ut sanies effluat Quidni scindatur cor, ut ViSeoribus siluat pietatis Utilis prorsus utraque SciSSio, ut nec clausum lateat peccati Virus in c0rde, nec indigenti proximo claudamus Vi Scera miserico dio, ut et ipsi consequamur miserico diam a Domin nostro Iesu Christo, qui est Super onini Deus benedictus iii

Saecula amen.

SERMO III.

De jejunio Quadragesimae.

q. ROGO Vos, dilectissimi, tota devoti0ne Suscipite Quadragesimale ejunium , quod non Sola abstinentia commendat, Sed multo magis sacramentum.

214쪽

Nam si devote usque m0d0 jejunavimuS, tilique sanct lio tempore jejunandum la0bis est multo dev0lius. Si quid enim additur ad s0litum abstinentiae m0dum, numquid n0n Valde indignum St, ut Ilobismnerosum sit quod Ecclesia p0rtat

universa n0biscum Hactenus usque adn0nam jejunavimus S0li iunc Sque ad vesperam jejunabunt nobiscum pariter universi, reges et principes, cle

rus et populus, n0biles et ign0biles, Simul in unum dives et pauper. Haec idcirco dixerim, Fratres, ne qui larte turbetur a pusillanimitate Spiritus, et jejunium praesens min0ri deVolione Suscipiat, dum Se 0rtassis meminerit Pri0ri qu0que sejunii p0ndus satis dissicile t0lerasse. Hoc enim quantum O-test lab0rat adversarius n0Ster, ut holocauStum n0strum deVOtionis pinguedine Vacuetur, ut et minus acceptum Sit Deo, et conscientia nostra in spirituali gaudio minus exhilaretur Sicque de pusillanimitate tolerantiae, eliam c0nscientiae pusillanimitas generetur. Cujus astutias n0n ign0rantes, t0la, ObSecro, adversus eum 80llicitudine

Vigilemus et quia hilarem datorent diligit Deus, et ipsa quoque OnScientia nostra ampliori exinde siducia sub leVatur ut devoti0ra sint 110stra jejunia, sollicite n0bis t0tius EccleSise pr0-

2. Sed quid de his I0quor, qu0Shabemus in hac jejunii observatione On-

Sortes 3 quasi n0n mullo excellenti0res habeamus in ea duces, immo et c0BSe cratores. Quanta devotione Suscipiendum est nobis, qu0d a sancto M0yse tamquam haereditario jure traditur, cui speciali prae caeteris Prophetis prae-r0gativa, sacie ad laciem D0minus I0quebatur Quanto fervore amplectendum est, qu0d Elias ille commendat, igneo curru raptus in coelum 8 Ecce enim quam multa millia a diebus illis generalis c0nditio m0rtis invasit Elias ia-men USque adhue conservante D0mino manus ejus evasit. Iam ero Si commendant jejunium praesens Moyse et Elias, quamVis magni, tamen conserVin0Stri; quantum commendat illud Iesus D0minus noster, qui et ipse diebus 10-

DI ABBATIstidem jejunavit Qualis ille est, non

dicam monachus, sed Christianus, qui minus devote jejunium Suscipit, quod ei tradidit ipse Christus Denique tanto devotius imitandum nobis est, dilectissimi, Christi jejunantis exemplum,

quant certius est propter n0s eum jejunasse, n0 propter Sei9SUm. 5. Jejunemus ergo, carissimi, et de V0te jejunemus sancto h0 Quadragesimae temp0re cita sane ut noverimus quadragesimam n0Stram non S010 quadraginta dies habere. Continuanda enim n0bis est quadragesima cunctis diebugini serae hujus Vitae, dum per auxilium gratiae quae in quatu0r Evangeliis c0mmendatur)necesse est n08 decalogum legis implere Errant plane qui paucisSi-m0s dies ist0s ad paenitentiam sufficere credunt, cum certum sit 10tum vita3 hujus tempus n0 nisi ad poenitentiam institutum. Quoerile Dominum, ait Pro pheta, n0 80lum quadraginta diebus, sed dum inveniri p0test inpocale eum, dum prope est. Neque enim tunc erit inv0 candi tempus, quando nemini pro X imus erit Deus; sed aliis quidem prae-Sens, alii Vero nimis Valde remotus. Interim sane ex eo quod proximus di citur, manifeStum est quod n0ndum habetur sed tamen haberi, et inveniri

sacile potest. Quis tibi videtur proximus fuisse illi, qui incidit in latr0nes 8 Uli-

que qui fecit cum eo misericordiam. Ergo quia toto hoc tempore miseric0 diae proxiinus St, quaerite Dominum , carissimi, dum inveniri potest, inv

cate eum dum prope eSt. 4. Verumtamen praesenti Quadrage sim majore nobiS S serVore quaere dus, quae non S0lum pars, Sed et Sacris

mentum est '0lluc temporis hujus. Pr0pterea si f0rte diebus caeteris studia nostra aliquatenus intepuerant, dignum est ut nunc in serv0re spiritus recale cant. Qu0dsi gula S0la peccaVit, s0laqu0que jejunet, et sufficit. Si ero peccaverunt et membra caetera, cur n0n

jejunent et ipsa Jejunet ergo oculuS, qui depraedatus est animam et jejunet auris, jejune lingua, jejunet manus, jejunet etiam anima ipsa. Jejunet ei Ius a curioais aspectibus et omni

215쪽

IN QUADRAGES

tulantia, ut bene humiliatus c0ercea-ltur in poenitentia, qui male liber

vagabatur in culpa Jejunet auri nequiter pruriens a sabulis et rum0ribus, et quaecumque oli0sa sunt, et ad Salutem minime pertinenlia. Jejunet lingua a detracti0ne et murmuratione, ab inutilibus , vanis atque Scurrilibus verbis : interdum qu0que, Ob gravitaiam silentii, et ab ipsis quae videri poterant nece Ssaria. Jejunet manus ab otibsis signis, et ab operibus

omnibus, quaecumque n0n Sunt imperata sed et multo magis anima ipsa jejune a vitiis, et r0pria V0luntate sua. Etenim sine jejunio haec caetera aD0mino reprobantur, Sicut scriptum est quia in diebus ejitni0rum ve3li 0rum voluntatexveStrae inveniuntur.

SERMO IV.

De oratione et ejunio.

. QUIA jejunii Quadragesimalis tempus advenit, quod tota devoti0ne suscipere m0ne caritatem Vestram dignum reor aliquatenus X90nere, quo fructu, et quemadmodum oporteat jejunare. Primum quidem, Fratres, pr0

e qu0d ab ipsis quoque licitis abstine-

illicita cond0nantur. Quid Ver eSt condonari c0mmissa, nisi jejunio brevi jejunia redimi sempiterna Gehennam enim meruimuS, ubi nuduSumquam cibus e St,c0ns0latio nulla terminus nullus ubi guttam aquae dives postulat, et accipere non meretur. BONUM ergo et salutare jejunium , qu0 redimuntur jejunia sempiterna et supplicia, dum redimuntur lio m0d peccata. Non s0lum autem aboliti est peccat0rum, Sed XStirpatio vitiorum non solum obtinet Veniam, sed et promeretur gratiam monsolum delet peccata praeterita quae commisimuS, sed et repellit futura quae

committere poteramus.

2. Dicam ut unum adhuc quod facile capiatis, Saepius, ni fallor, experti. Jejunium orationi devotionem et di clam d0nat. Et vide quemadmodum sibi invicem elunium et oratio S0cientur,

trenι, ambo consolabuntur. 0rali virtutem impetrat jejunandi, et jejunium

gratiam promeretur orandi. Jejunium orationem roborat, oratio sanctificat

jejunium, et D0m in repraesentat. Quid enim jejunium n0bis proderit, Si relin quatur in terra quod absit. Sublevetur ergo jejunium penna quadam orati0nis. Verum huic, ne larte minus sussiciat, alteram quoque necesse est sociari. Oratio justi, ait Scriptura, penesi ut coelos. Sint ergo ejunio n0stro, ut facile cael08 penetret, alae duae, orationi Scilicet, atque justitiae Iustitia ero qua eSt, nisi quae cuique reddit quod suum est Noli ergo quasi solum attendere Deum. Debitor enim es etiam praelatis, etiam ratribus tuis et nec vult Deus ut parvipendas, qu0 ipse minime parvipendit. Neque enim sine cauS ait Ap0st0lux Providentes b0na n0n tantum coram Deo, sed etiam coram hominibus. Dicebas Drtasse : Sussicit mihi si tantum Deus appr0bat quod ago quae mihi de humano cura ludicio 8Sed certus sis, qu0 dei minime placeat, quicquid cum Scandalo sili0rum ejus, et contra ipsius seceris Voluntatem, cui obedire tamquam ejus vicari oportellat. Sanctisicale , inquit, jejunrum , vocale coelum. Quid est enim coetum Vocare Unitatem Servare, diligere pacem, fraternitatem amare.

Superbus ille Pharisaeus jejunium habuit jejunium satactificavit, qui nimirum jejunavit bis in Sabbato, et gratias

egit Deo : sed n0n 0caVit coelum, diacens, Nor sum sicut coeleri hominum; ideoque ala una nitens jejunium ejus non pervenit in caelum. Vos ergo, cariS-simi, lavate manus VeSiras in Sanguine

peccatoriS, et omnino solliciti estote, ut alas duas habeat jejunium Vestrum, sanctim0niam scilicet et pacem, Sine qua nemo videbit Deum. Sanctisicato jejunium, ut pura intenti et devota oratio divinae illud osserat majestati:

Vocale coelum , ut congruat unitati: Laudule D0minum in tympano et choro, ut c0ncors Sit morti sicatio carnis.

5. Porro quia et de jejunio, o dujustitia aliqua diximus, dignum est ut

de Orati0ne qu0que pauca loquamur.

216쪽

ut debet tanto callidius impediri ab

Bdversario solet. Interdum enim graviter impeditur oratio a pusillanimitate spiritus et timore imm0derato. Hoc autem tunc solet seri, cum sic cogitat homo pr0priam indignitatem, ut non conVertat oculos ad divinam benignitatem. Abyssus enim abyssum invocat abySsus luminosa, abySsum tenebrosam abyssus miSeric0rdiae, abySSuna miseriae Protandum namque est 0r

hominis, et imperscrutabile. Sed si magna est iniquita mea, multo maj0rest, Domine, pietas tua. Ideoque cum ad me ipsum turbata fuerit anima mea,

memor sum multitudinis misericordiae tuae, et respiro in ea : et cum intr0iero in impotentias meas, n0lo memorari justitiae tuae soliu8.4 Verumtamen sicut periculum est, si uerit orati nimis limida : sic in contraria parte non minus, immo et majus periculum est, si larte uerit temeraria. De his qui sic orant, audi quid loquatur ad Prophetam Dominus. Clama, inquit, ne cesses quasi iubet eaealta voce in luam, etc. Quasi lubα, inquit quia in spiritu Vehementi increpandi sunt temerarii. Me etenim quaerunt, qui semetip80 nondum invenerunt. Nec hoc dico, ut peccaturibus auseram orandi fiduciam : sed Volo eos orare, tamquam gentem quae peccatum fecerit, non justitiam Orent pro indui gentia peccatorum Suorum in animo

contrito et spiritu humilitatis, quemadmodum Publicanus ille Deus, inquit, propitius est mihi peccatori. emeritatem enim dico, quando i in cujus conscientia peccatum adhuc, aut vitium aliquod regnat, ambulat in magnis et

in mirabilibus Super se, minus 80llicitus pro periculo animae suae. eritum

periculum est, si sit orati tepida, et

non ex viva assectione procedens. Τimida quidem oratio coelum non penetrat, quia restringit animum timor im--moderatus, ut orati0, non dicam non ascendere, Sed nec procedere queat.

Tepida vero in ascensu languescit et deficit, eo qu0d non habeat igorem. Nam temeraria ascendit, sed resilit; resistitur enim eici nec tantum non ob-

D ABBATIS

tinet gratiam, ged os meretur offensam. Quae vero si delis, et humilis, et servens oratio fuerit, coelum sine dubio penetrabit unde certiani est quod Vacua redire non poterit.

SERMO V.

Doririplici modo orationis.

l. CARITAS , qua pro Vobis sollieitus Sum, Fratres mei, cogit ut cloquar Vobis Det urgente ea multo saepius loquerer, nisi tam multis occupationibus impedirer. Nec mirum si sollicitus sum pro V0bis, cum inVeniam in me ipso materiam multam et occasionem sollicitudinis. Quoties enim propriam miseriam et multimoda pericula c0gito, haud dubium quin ad me ipsum conturbetur anima mea. Nec minor mihi sollicitudo est pro singulis quibusquo Vestrum, Si tamen diligo vos tamquam me ipsum. Novit ipse qui scrutatur corda, quoties iu 0rde me Propriae

sollicitudini praeponderat sollicitudo

Vestra. Nec mirum si mulla mihi s0lli citudo est, et timor magnus conturbat me super omnibus Obis, quos si deo in tui ta miseria et in tantis c0nstitutos esse periculis. Ipsi enim ut manifes tum est gestamus laqueum OStrum, ubique proprium circumferimus inimi cUm e carnum hanc loqu0 de peccato natam, in peccato nutritam corruptam nimis ipsa originis, sed multo ampli us prava c0nsuetudine vitiatam. Hinc est quod tam acriter caro radVersus Spiritum concupiScit, quod aSSidue Urmurat, et impatiens est disciplinae, qu0d illicita suggerit, qu0d nec rationi obtemperat, nec inhibetur ullo timore. 2. Huic accedit, hanc adjuvat, hac utitur ad impugnandos nos callidissimus Serpens, cui nullum aliud desiderium e St, nudum studium, nullum ne-g0tium, nisi effundere sanguinem animarum. Hic est qui jugiter machinatur malum, qui desideria carnis instigat, qui concupiscentiae ignem naturalem quodamm0d venenatis suggestionibus sumat, illicitos m0tus inflammat; peccati occasi0nes parat, et mille nocendi artibus c0rda i0minum tentare non

217쪽

prio cingulo alligat, et ut dicitur

liaculo nostro nos caedit, ut caro quae

data est in adjut0rium, in ruinam nobis et in laqueum stat. 5. Sed quid prodest indicasse peri lcula, si nulla consolatio, nulla adhibeantur remediat Grande quidem peri lculum est, it gravis lucia adversus d0mesticum hostem maxime cum I 082dvenae simus, et ille civis cille suam inhabile regi0nem, nos eXSUle SimUS, et peregrini Magnum quoque discri-lmen adversus diab0lica fraudis astutias tam crebros, immo continuos hahere conflictus; quem nec Videre qui-ldem POSSUmus, et quem nimis astutum fecerit tam natura subtilis, quam l0nga exercitatio malitiae ejus. Verumtamen in nobis est, si vinci nolumus Det nemo n0strum in hoc certamine χ0jicitur

invitus. Sit te est, O homo, appetilus tuus, et tu dominaberis illi. Potest inimicus excitare en lationis motum sed in te est, si volueris, dare Seu negare consensum. In tua lacullate est, si V lueris, inimicum tuum sacere Servum

tuum, ut omnia tibi 400perentur in bonum. Ecce enim inflammat inimicus desiderium cibi, Vanitatis aut impatientia cogitationes ingerit, aut excitat libidinis motum tu solummodo ne On- senseris; et quoties restiteris, toties cor0naberis. 4. Verumtamen negare non possit mus, FratreS, molesta Sunt haec, et periculosa Sed et in pS certamine, si viriliter resistimus, quaedam pia

tranquillitas de conscientia bona nasci itur. Credo etiam , si cogitationes istas

quam cito in nobis advertimus, non patimur remorari, Sed in spiritu Vehementi animus adversus illas excitatur,

quoniam inimicus confusus abscedet a nobis, nec tam libenter ilico reverte-1ur. Sed qui sumus nos, aut quae sortitudo n0stra, ut tam multis tentationibus resistere valeamus ymo erat certe quod quaerebat Deus, hoc erat ad quod nos perducere satagebat ut videntes desectum nostrum, et quod non istnobis auxilium aliud, ad ejus misericordiam tuta humilitate curramus. Proy

terea rogo U08, Fratres, ut semper ad manum liabealis tulissimum orationis restigium, de qua etiam memini me paulo ante in sine sermonis SS I0

cutum.

5. Verumtamen quoties de orations loqu0r, Verba quaedam humanae cogitationis audire mihi Videor in corde vestro, quae et ab aliis frequenter audivi, et nonnumquam expertus Sum in cordum eo. Quid enim est, quod licet num-

quam experiri videatur aliqui nostrum, quis sit orationis sua Ducius 8 Sicut adorationem accedimus, sic et redire Videmur : nemo nobis respondet Verbum, nemo quicquam donat, sed laborasso videmur incassum. Sed quid in vangelio dicit Dominus Di me, ait, judicare secundum faciem, sed iustum jud

cium judicate. Qu0d est autem justuin judicium, nisi judicium deit Quoniam justus ex de vivit. Ergo judicium de sequere, et n0n eXperimentum tuum : quoniam sides quidem Verax, sed experimentum fallax Quae est ergo Veritas dei, nisi quod promittit ipso Filius Dei Quidquid orantes

petilis, credite,qui accipietis, et siet vobis' Nemo vestrum, Fratres, parVipendat orationem suam. Dic enim Vobis, quia ipse ad quem oramus, non parvipendit eam. PriuSquam egressa sit ab ore nostro, ipse scribi jubet eam in libro suo. Et unum indubitanter e duobus Speraro p0SSullius, qu0niam aut dabit quod petimus, aut quod nobis noverit esseu filius. Nos enim quid oremus sicut oportet, ne Scimus Sed miseretur illo super ign0rantia n0Stra; et orationem benigne suscipiens, qu0d nobi aut omnino non est utile, aut non tam cito dari necesse est, minime tribuit: oratio

tamen infructuosa non erit. 6. Ita sane, Si secerimus quod mon

mur in psalmo, id est si delectemur in D0mino. Ait enim sanctus David ie-leclare in Domino, et dabit tibi petiliones cordis tui. Sed quid est, o Proplieta, quod iam absolute mones delectari in Domino, ac si ad manum nobis sit hujusm0di delectati, Delectationem cibi, somni, quietis, et caeterorum, quae in

218쪽

208 S. BERNAR

erra sunt, n0VImus Deus autem quam delectationem habet, ut in eo delectemus Fratres mei, saeculares lioc dicere p0SSunt, Vos nun poteSlis. Quis enim Vestrum est, quit in Saepe expertus sit con Scientia b0nae delectali 0nem ' quin0n gu8taVerit sap0rem castitatis, humili talis, caritatis Ν0n est haec delecta- ii potus, neque cibi, aut similis cujuslibet rei deIectatio tamen e St, et major omnibus illis Divina enim est, oti0n carnalis delectatio : et cum in his delectamur, plane delectamur in

Domino.

7. Sed causantur multi lariasse, quod offectum hunc delectabilem et dulci0-

riantur, nimirum quia tentationibus interim exercentur tam ult0que Virilius agunt, Si virtutes ipsas non pro delectati0no, quam experiantur, Sed pro virtutibus ipsis et pro s0lo beneplacito Dei tota inlentione, etsi non tota assectione sectantur. Nec dubium quin optime compleat qui hujusmodi est, Prophetae admonitionem, qua dicit, Delectare in Domino Mu0niam n0n de assectu Ioquitur, sed de exercitio Assectus enim ille beatitudinis est, exercitium Vero virtutis. Deleelare, inquit, in Domino :ad 0 tende, ad hoc c0nare, ut in Domino delecteris, et dabit tibi petiliones cordis tui. Sed considera quod petitiones cordis dixerit, quas approbat judicium rationis Nec habe Unde auseris, sed unde magis toto assectu ingratiarum actione VerSeri et quandoquidem tanta super te cura est Deo tuo,

ut quoties ign0rans quaeris quod tibi inutile est, non te audiat super hoc, sed mutet illud utili0ri dono. Sic et

pater carnalis parvulo quaerenti panem libenter p0rrigit quaerenti cultellum,

sentit, sed magis panem ei quem dederat rangit, Vel per aliquem ministrorum frangi praecipit, ut nihil ille habeat periculi, nihil laboris. 8. Porro petitiones c0rdis in tribus credo constare, nec ideo quid praeter illa electus quisque sibi debeat postulare. Duo quidem hujus temporis sunt, id est bona corp0ris et animae, tertium

Ver beatitudo aeternae vitae Nec mireris quod bona c0rporis a Deo dixerime8Se quaerenda quoniam ejus sunt c0 90ralia omnia, sicut et spiritualia innia bona. Ab eo ergo petendum et Sperandum n0bis est, unde possimus in ejus servitio sustentari. Verumtamen pro necessitatibus animae orandum nobis

est et requentius, et serventius, id est pro obtinenda gratia Dei, animaeque Virtutibus. Sic et pro vita aeterna tota pietate et toto nobis orandum est desiderio, ubi nimirum c0rporis et animae plena et persecta sit beatitudo. 9. In his ergo tribus, ut cordis petitiones sint, tria nobis sunt obserVanda. Nam et in prima quidem superssutias et in Secunda impuritas, et elatio inte dum Surrepere solet in tertia. Nonnumquam enim temporalia quaeri solent ad Voluptatem, virtutes ad ostentationem: sed et vitam aeternam fortassis aliquin0n in humilitate quaerunt, Sed tamquam in ducia suorum meritorum. Nec hoc dico, quin accepta gratia siduciam donet orandi sed non oportet ut in ea constituat quisquam siduciam impetrandi. oc 0lum conserunt haec prima dona, ut ab ea misericordia quae tribuit haec sperentur etiam ampliora. Sit ergo oratio quae pro temporalibus est, circa Solas necessitates restricta sit oratio quae pro virtutibus est animae, etiam ab omni impuritate libera, et circa Solum beneplacitum Dei intenta rsit ea quae Sit pro seserna vita, in omni

humilitate, praesumens de sola est dignum est ymiseratione divina.

De oratione Dominica.

1. VOLUNTAS D0mini, Fratres, quae prius Angelos creavit faciens e0Sdem,p0stm0dum in eis facta beavit. Sicut enim Verbum quod erat in principio, casenem suscipiens dicitur, et Vere dicitur,

factum caro : Si voluntas illa aeterna in Angelo lacta est, cum angelicam Omnino in se absorbuit voluntatem. Qui ni dicatur facta in Angelo, cum angelica facta est y Haec enim summa illius

felicitatis est, ii voluptatis caelestis

219쪽

IN QUADRAGES

0rrens, qu0d divina voluntas ipsa acta

est etiam Angel0ritim ut quemadmodum placet Deo universitas administrati0nis liuius, sic et ipsi in cunctis gaudeant, in omnibus delectentur. Hoc igitur oramus, ut haec Voluntas, Sicut in coelestibus facta est creaturis, at etiam in terrenis ut sicut Angelus, Sic

et homo adhaerens Deo, Unu cum eo

Spiritus sit. Sed heu me qu0t obstacula Separant, quot prohibent nipedimental objicit sese malitia mediam objicit infirmitas objicit concupiscentia et igia

rantia n0stra Inest enim n0bis quasi a natura, magis autem ab exterminio naturae, assectio quaedam pessima et libido nocendi, ut inexstinguibilis inveniatur in miseris animabus nostris malitiae delectatio. Quid vero longius a Voluntate divina 8 Plane chaos magnum internos et illam firmatum e St in hac parte

cum Semper eum delectet praeStare benescia, et ingratis nobis e contra Suggeras assectio crudelissima et innoxii vellen0cere. Hinc omnis radix amaritudinis germinat, hinc invidiae, hinc detractio nes, hinc dissensiones pullulant, hinc silvescunt inimicitiae. Λ haec quidem germina virulenta praecidi Semper necesse est salce justitiae, qua videlicet extorquemus a nobis, ne cui faciamus qu0d nolumus nobis seri Sed quae Volumus ut faciant n0bis homines, et nos ei Seadem faciamus. Eradicari tamen aut exstirpari a c0rdibus nostris omnino non poterit malitia, donec in mundo fuerimus, qui totus positus est in maligno. Conteritur quidem serpentis caput, sed frequenter experiri est ealcaneo insidiantem. 2. Secundo l0co ipsa quoque e0rruptibilis hujus infirmitate corpori praepedimur, ne voluntas nostra divinae valeat cohaerere. Nobis quidem quod molestum sentimus, non p0test non displicereri et frequenter in his Voluntas nostra a divina dissidis voluntate : cui ne Penilus adversetur, s0rtitudo est nobis necessaria, quae Secunda species est virtutis.

5. Nec sola impedit afflictio corporis: impedit et concupiscentia, qua musit

plicibus et inexplebilibus distrahimur

IMA SERMO VI.

desideriis. Quando autem p0terit an Dactuosa et angulis plena x0luntas ei uniri, quae rectissima est, et omnim dis indistorta Neu me Domine DeuS, quia undique mihi bella, undique tela V0lant, undique pericula, undiquerim pedimenta Qu0cumque me Vertam nulla Squam securitas est. Et quae muleent, et quae m0lestant, timeo : et esseries et resectio, et somnus et Vigiliae, et lab0 et requies militant contra me. Dis illas et paupertatem ne dederis nihi, 0rat Sapiens nimirum quia utrobique laqueus, utrobique periculum. Qu0d si reprimit temperantia concupiscentiam, h0 quippe unicum in hujusmodi remedium est erit quidem unio jam nonnulla, sed plena n0n erit. Hinc et postolus de se latetur: Ego ipse ait, mentec0nsentio legi Dei, carne autem legi peccati, quo est in membris meis. X arte ergo c0haeret, et ex parte dissidet, donec Veniat quod persectum e St, et qu0dex parte est Vacuetur.

4. Quarta est ignorantia, quam et ipsam nobis plurimum obesse n0n ignoratis. Quo enim pacto voluntatem Dei praeViam Sequar, ubi ign0ro eam C0 nosco aulem tantum ex arte, et necdum sicut cognitus sum. Propterea inquirenda sunt nobis cum omni desiderio incrementa prudentiae, ut magis ac magis n0tam faciat n0bis Deus Voluntatem Suam , ut sciamus quid acceptum sit ei omni tempore. Sic Virtutum consummatio justitiae, fortitudinis, tem perantiae et prudentiae, unionem illam tam elicem, quam desiderabilem c0nsummabit, ut sit nobis cum Deo una V0luntas, et quaecumque ei placent, placeant simul et nobis Datque haec nobis erit ut de Angelis supra dictum

est onin in persecta jucunditas. 5. Oramus autem ut adveniat regnuna Domini, quo videlicet nobis plena sit de regni p0 testate securitas. Quod autem petimus Ut sanctificetur nomen ejus, iam in jam Supra nos in ejus notitiam pergere concupiscimus. Ubi ni mirum nobis in nobis et felix securitas, et secura felicitas fuerit, in eum qui Supra nos est, tota jam spiritus ohementia rapiemur. Sancti licetur nomen

220쪽

S BERNARtuum. Nomen ejus, gloria ejus. Et illa quando n0n sancta Fieri tamen dicitur

sancta gloria ejus, cum in sanctitate glorisicatur a n0bis : sicut et voluntatem ejus, quae aeterna est, in nobis, ut nostrat siat, sieri postulamus. Hoc ergo primum fieri petimus quod maximum est, ut nobis gloriae illius innotescat sanctitas illibata. Exinde quod ad n0s Spectat optamus, et regni 0testatem propter securitatem, et voluntatis ejus in nobis persectionem propterjucunditatem. Sed quia necdum illa perfectione

gaudentes, non sine magno labore di-Vinae p08Sumus obtemperare voluntati; opus est cibo ne desiciamus, opuS St, inquam, pane quotidiano Saepius qu0que aberrantes ab ea, et delinquentes, hoc est derelinquentes eam, neceSSa rio pro indulgentia supplicamus, dicentes : Dimitte nobis debit nostra, etc. At ne sorte in eadem recidamus 90Stacceptam Veniam peccatorum, orandus

a nobis idem ipse est, ne nos inducat in tentationem e sed magis educat n0S, et liberet a malo amen.

De Peregrino, Mortuo, et Crucifixo.

. FELICES , qui se praesenti saeculo nequam adVenas et peregrinos exhi-hent, immaculatos se custodientes ab eo Neque enim habemus hic manentem ciuitatem, sed futuram inquirimus Abstineamus ergo a carnalibus desideriis, quae militant adversus animam, tamquam advenae et peregrini Peregrinus

siquidem via regia incedit, n0n declinat ad dexteram, neque ad sinistram. Si sorte jurgantes viderit, non attendit: si nubentes, aut choros ducentes, aut aliud quodlibet facientes nihilominus transit, quia peregrinus eSt, et non pertinet ad eum de talibus. Ad p

triam suspirat, ad patriam tendit Vestitum et victum habens non vult aliis onerari. Beatus plane, qui suum Sic agn0scit, sic deplorat incolatum, dicens Dominora Quoniam adpen ego sum apud te et peregrinus, sicut omnes patre8 mei Magnum hoc quidem, sed larte gradus aliquis altior est. Nam peregri-

DI ABBATIS

nux, etsi n0n admiscetur civibus, aliquando tamen delectatur videre quae fiunt, aut audire ab aliis, aut ipse a rare quae viderit et his et hujusmodi, etsi penitus non retinetur, detinetur

tamen et retardatur, dum minus momor patriae, minori accelerat desiderio. Nam et tantopere potest in his d lectari, ut jam non solum remoretur, et minus cito veniat sed et remanens ex toto, ne tarde quidem perveniat. 2. Quis igitur est magis alienus ab actibus saeculi, quam peregrinus Profecto quibus dicit Apostolus : Mortui

enim estis, et vita vestra abscondit est cum Christo in Deo. Peregrinus nimirum potest sacile occasione viatici ptu quam oporteat, et detineri quaerendo , et praegravari portando e mortuus, Si desit etiam ipsa sepultura , non Sentit. Sic vituperantes ut laudante8, Sic ad Ianies audit ut detrahentes, immo ero nec audit, quia mortuus St. Omnino felix mors, quae sic immaculatum se Vat immo penitus alienum facit ab hoc saeculo. Sed necesse est ut qui non vivit in se, vivat Christus in illo. Hoc est enim quod ait Apost0lus: Vipo autem, jam non ego; visit vero in me Christus. Ac si diceret Ad alia quidem omni mo tuus sum, non Sentio, non attendo,n0 euro: si qua vero sunt Christi, haec me vivum inveniunt et paratum. Nam Si non aliud possum, saltem sentio:

placet qu0 ad ejus honorem fieri video, displicent quae aliter fiunt. Mapnus

omnino gradus est iste.

5. At fortasse poterit aliquid adhuc

superius inveniri. In quo ergo quaeremus 3In quo putas, nisi in eo de quo nunc loquebamur, qui raptus est usque ad tertium caelum 8 Quis enim pr0hibet tertium coelum dicere, si quem gradum supra istos poteris invenire Audi igitur ipsum de hac tanta altitudine non in se gloriantem, sed dicentem mihi

autem absit gloriari, nisi in cruce D0mini nostri Iesu-Christi, per quem mihi mundus cruci siaeus est, et ego mundo. Non Solum inquit, mortuus mundo, Sed et

crucifixus : quod est ignominiosum genus mortis. Ego illi, pariter et ipse mihi omnia quae mundus amat, trux

SEARCH

MENU NAVIGATION