장음표시 사용
251쪽
duobus malis Ionge melius est in necessitate gradi quam in cupiditate. Multiplex illa: sed ista amplius per omnem
multiplicior invenitur. Res cordis ista cupiditas propterea tanto major, quanto anima plus Si quam Orpus. Denique hae sunt Via quae Videntur li0minibus bonae sed sinem n0n habent, iiis cum demergunt in profundum in- serni. Si invenisti vias h0minum, illud qu0que c0nSidera, ne larte de his dictum sit Contritio et infelicitas ii viis eorum ut sit contritio in necessitate,
infelicitas in cupiditate. Qu0modo in cupiditate infelicitas, id est n0 felicitas, ut putatur Quid enim si cui sorte
videtur in terrenarum assiuentia rerum felicitas arridere c0ncupila Eo ipso insulicior est, quo vehementius ipsam pro felicitate amplectitur infelicitatem, aut magis immergitur ei, et abSorbetur ab ea. Vae siliis hominum ab hac felicitate falsa atque allacii a qui dicit,
Quia dives sum, et nullius egeo; cum sit pauper et nudus, et miser, et mi Serabilis. Et necessitas quidem ex insirmitate carnis, cupiditas ex c0rdis inedia et oblivi0ne procedit. Idcirco enim alienum mendicat anima, quod oblita Sit 0medere panem Suum propterea terrenis inhiat, qu0d minime coelestia
meditetur. 4. Videamus et daemonum Vias, Videamus et caveamus, Videamus et fugianuis eas : Si quidem Vide illorum, pra)Sumptio, et obstinatio Scire Vultis unde id sciam Considerate e0rum principem inuali ille St, tale et d0mestici jus. 0nsiderate Viarum ipsius principia, Si non manifeste in immanissimam Statim praeSumptionem pr0Silierit, dicens : Sedebo in monte testa-nienti, in lateribus Aquilonis, similis ero Altissimo. Quam temeraria, quantque horrenda praesumpti l Numquid non illic ceciderunt omnes qui perantur iniquitatem, expulSi sunt, nec poluerunt staret Propter praesumpti0nem Stare non potuerunt: propter obstinati0nem qui cecidit, n0n adjiciet ut re Surgat. Ex hac nempe Spiritus vadenS,
ex illa et n0 rediens est. Et mira qui-
LIABITAT SERMO XI. 24ldem Praesumptio daemonum, sed non minus mira obstinatio est, quod Superbia eorum semper ascendit: propterea non est illis commutatio. Quia enimc0nverti noluerunt a Via pra)Sumptionis, inciderunt in viam obstinati0nis. Quam perverso et everso sunt cordesilii hominum , quicumque Sectantur vestigia daemonum, ingrediuntur daemonum vias Haec enim tota adversum n0 spiritualium colluctatio nequitiarum St, ut nos seducant, ut n0s inducant in vias suas, ut deducant in eis, perducant ad destinatum sinem, qui Paratus est eis. Fuge homo praesumptionem, ne gaudeat de te inimicus tuus-Nempe in his maxime vitiis gaudet, in Seipso expertus, quam dissicile possis
ab hac tanta voragine reSpirare. 5. Nolo autem ignorare VOS, Fratres, qu0nam m0do descendatur, immo e datur in illas. Primus enim, ut interim occurrit, gradus descenSionis hujus,
dissimulatio est propriae insirmitatis iniquitatis, inutilitatis dum sibi a
cens, Sibi blandiens, Sibi persuadens h0mo aliquid se esse, cum nihil sit, jam ipse Se seducit. Secundu gradus, ignorantia sui. Ubi enim in primo gradu inutilia sibi c0nsuerit erig0mata soliorum, quid superest nisi ut Vulnera tecta non Videat, praesertim cum adhCc solum texerit ne videret Ex hoc tandem sit, ut etiam alio revelante,
Vulnera n0n eSSe contendat, conversus in verba malitiae ad excusanda eXc
sationes in peccatis. Atque is quidem tertius gradus est admodum jam Vicinus , immo c0ntiguus praesumpti0ni. Quid enim mali jam actitare Vereatur, qui praesumit et defensare caeterum dissicit hic haerebit in tenebris et I brico , praesertim cum n0 desit etiam angelus D0mini malus persequens et impellens. Itaque quartus gradus, Vel quartum potius praecipitium, contempius e St ut, quemadmodum Scriptura dicit , Impius, cum venerit in profundum
malorum, contemnat. Ex hoc et deincep magis ac magis Super eum urget
puteu OS Suum, dum videlicet ejusmodianiniam contemptus tradit impaenitentiae, impaeniteutia bstinatione sirina- 16
252쪽
242 S. BERNARDI ABBATIS tur. Hoc si iam peccatum, quod neque
in hoc saeculo, neque in suturo remittitura quia cor durum et induratum nec timet Deum, nec hominem reVeretur. Qui sic in omnibus viis suis adhaeret dia-liolo, manifeste actus est unus spiritus
eum eo. Et viae quidem hominum, quas Superius demonstravimus, ipsae sunt doquibus dicitur Tentatio vos non apprehendat nisi humana et quia humanum est peccare. Porro vias diabolicas a natura hominis alienas esse quis nesciat rnisi quod in nonnullis ipsa sibi consuetudo induisse naturam videatur. Caele rum etsi quorumdam hominum sit, non humanum tamen, Sed diabolicum est in
6. Quae vero sunt Sanct0rum Angelorum viae r Profecto illae , quas Unigenitus enarravit, dicens: Videbitis Angelos ascendentes et descendentes super Filium hominis. Ascensio igitur et descensio viae illorum ascensio propter Se descensio vel potius condescensi propter nos. Sic beati illi spiritus ascendunt percontemplationem Dei, descendunt per compassionem tui, ut custodiant tu in omnibus viis tuis. Ascendunt ad vultum ejus descendunt ad nutum ejus quoniam Angelis suis mandavit de te. Nec tamen vel descendendo Visione gloriae fraudantur, quia semper vident faciem Patris. 7. Puto et vias Domini vultis audire. Multum praesumere videor, si me illas promisero Stensurum. Legitur autem de ipso Qu0niam docebit nos vias suas. Cui enim alteri crederetur Docuit ita que Via Suas, cum aperuit labia Pro phetae, ut diceret inirerso viae Do mini, miseric0rdia et veritas. Ita ad singulos, ita ad omnes c0mmuniter Venit in misericordiu scilicet et Veritate. Ubi enim multa jam fuerit de miseratione praesumptio, sed oblivio Veritatis; non continuo ibi Deus. Sed neque ubi
terror multus ex rec0rdalione Veritatis, nulla autem de mem0ria misericordiae consolatio. Nam neque Veritatem tenet, qui misericordiam . ubi Vere St, n0n agnoscit nec Vera esse sine veritate
misericordia potest. Itaque ubi miseri-eordia et veritas obviaverunt sibi, sese etiam justitia et pax osculantur; nec is libeSse potest, cujus in pace factus est locus. Quanta audivimus et cognovimus siquidem patres n0stri annuntiaverunt nobis' super hac copula tam felici mi- Seric0rdis et Veritatis Misericordia tua
et veritas tu susceperunt me, ait PrOphela et alio loco inisericordia, inquit, tu ante oculos meos est, et complacui in veritale tua. Sed et Dominus ipse de eo meritas me et misericordia
8. Sed considera etiam manifestos ad- Ventus Domini, quemadmodum scilicet in eo, qui jam praesumptus est, misericordem tenea Salvatorem; 0rro in eo qui in sine promissUs est, Veracem SUS- tineas retributorem Nam et hinc larte videbitur dictum, Qui misericordiam et veritatem diligit Deus, gratiam etit riam dabit Dominus. Quamvis et in pri0re quoque adventu recordatus sit misericordiae suae, et Veritatis suae domui Israel et in p0steriori, licet judicaturus sit orbem terrae in equitate, et p0pulos in veritate sua; non tamen futurum judicium set sine misericordia nisi larte ei qui non fecerit miserico diam. Haec sunt etenim aeternitatis itinera, de quibus apud Prophetam sic habes Oncurvati sunt colles mundi ab itineribus Oeternitatis ejus Ad manum est unde id sacillime probare possim; Siquidem Misericordia Domini ab Pterno, et usque in aeternum, et Veritas Domini manet in ceternum. Ab his itineribus incurvati sum colles mundi, superbi daem0nes, principes mundi hujus, tenebrarum harum qui viam Veritalis et
misericordiae nescierunt, neque meminerunt Semitarum ejus. Quid illi et veritati, qui mendax est et pater ejus 8Denique habes manifeste de eo Scriptum Quoniam in veritate non stetit. Quam vero longe fuerit a misericordia, etiam inflicta nobis ab illo miseriamo tra testatur. Quando ille umquam misericors fuit, qui homicida ab initio erat rPostremo qui sibi nequam, cui b0nus 'Quam nequissimus ille sibi, qui numquam Super propria iniquitate dolet,nUmqUam Super propria damnatione compungitur Nimirum salsa praesump-
253쪽
IN PsΛLMUM QUI TABIT A SERMO XI. ii a via veritatis extrusit, crudelisolistinatio viam inisericordiae interclusit. Inde eni in nec in Se umquam RSSE- qui, nec a Domino miseric0rdiam con
sequi p0test. In hunc ergo modum tumidi illi colles incurvati sunt ab itineribus aeternitatis, dum a viis Domini quae quidem rectae Sunt per anfractus su0s et dist0rta non tam itinera, quam
praecipitia corruerunt. Quam Vero Prudentius atque utilius alii quidem colles ab his itineribus incurvati et humiliati sunt ad salutem Non enim incurvati ab
his, tamquam ab eorum rectitudine dissidentes sed quod ipsa eos incurVaVerunt itinera aeternitatis. Annon incurvat0s jam cernere est colles mundi, dum sublimes quique ac potentes devota Subiectione inclinantur ad Dominum, et ejus vestigia adorant Numquid non incurVantur, eum ab ipsa sua pernici0sa celsitudine vanitalis et crudelitatis, ad humiles semitas convertuntur miSericordia et veritatis 39. Ad istas nimirum Domini vias non modo bonorum spirituum, Sed etiam electorum viae hominum diriguntur. Et Primus quidem gradus misero homini mergenti de prosundo vitiorum, illa est misericordia, qua miseretur silio
matris Supe , mi Seretur animae uae,
proinde placens Deo. Ιmitatur enim quiliujusmodi est, magnum illud divinae
iiiiserationis opusci compunctu cum eo , qui pri0 Pro eo unctus e St, Oriens et ipse quodammodo pro salute Sua , nec parcens sibi ipsi. IIaec miseratio prima excipit redeuiatem ad 0r, et haec intra ipsa viscerum actitatur areana Superest ut Via regia progrediatur, et procedat usque ad Veritatem et, qu0d Saepissime commendamus V0bis , cordis contritionem oris consessio comitetur Corde enim creditur ad justitiam , ore autem consessio sit ad salutem. Conversus ad c0 parvulus sat in oculis suis necesse est, Sicut Veritas
ait: Nisi conversi fueritis, et Utciamini
sicut purpure, non intrabitis in regnum coelorum. Non ergo velit dissimulare, qu0d non valet nescire , quam ad nihi-lii in redactus sit. Non confundatur in lucem pr0dere veritalis, quod nun Sine
miserationis assectu viderit in occult0. Sic ingreditur homo misericordiae Vias et veritatis vias utique Domini vias vitae; et fructus viarum salus est viatoris. 0. Vias avoque Angelorum ad easdem nihilominus tendere manifestum St. Cum enim ascendunt ad contemplationem, inquirunt veritatem, de qua et desiderando satiantur, et satiando desiderant. Cum ero descendunt, faciuntn0biscum misericordiam, ut custodiant nos in omnibus viis nostris Administratorii enim spiritus sunt, missi in mini terium propter nos Plane ministri nos
tri n0n domini nostri. Et in hoc nigeniti formam imitantur, qui n0 Venit ministrari, sed ministrare: qui stetit inter Discipulos tamquam qui ministrat. Fructus angelicarum Viarum, qu0d ad ipsos Spectat, Sua ip80rum beatitud0, et obedientia est caritalis : quod autem ad nos pertinet, inde quidem obtentus divinae gratiae, hinc Vero custodia Viae nostrae. Siquidem Angelis suis mandavit de te, ut cust0diant te in omnibus indigenitis tuis, in omnibus desideriis tuis. Alioquin facile est tibi incurrere vias mortis, ut Videlicet aut de necessitate in
obstitiali0nem, aut in praeSumptionem de cupiditate prorumpas et quae quidem jam non hominum, Sed daemonum vi pusunt. In quo enim tam facile inveniri s0lunt homines obstinati, quam in eo, quod ad necessitatem pertinere aut Simulant, aut arbitrantur 3
Quicquid Daoneas, ait ille , ego quod Possum
Ultra possum. Tu si hic sis, aliter sentias
Unde vero in praesumptionem, nisi ex quodam impetu vehementioris desiderii prosilimus 3 U. Interim ergo mandavit Angelis Suis Deus, non quidem ut amoveant lo viis tuis, sed in eis ipsis te custo diant, et quasi per Via SuaS, Vias tuas dirigant in vias ipsiuS. Qu0natu modo, inquis Nempe ut qu0 Angelus ex sola caritate purius agit, tu propria saltem necessitate compulSu et admonitus. descendas et condeScendas, exhil, oro scilicet proximo misericordiam Det rumsum cum eodem Angelo levans deside-
254쪽
studeas ad summam et perpetuam Veritatem. Hinc enim monemur levare corda nostra cum manibus hinc audimu quotidie, Sursum corda Hinc qu0que negligentes arguimur, et dicitur nobis : Fili hominum ιsquequo rupicordes ut quid diligitis vanitatem, et quaeritis mendacium ΕXONERAΤU enim eo et leve levatur magis, ut quaerat et diligat veritatem. Nec mireris qu0d in vias D0mini secum n0s admittere, immo et immittere non dedignentur, qui custodire dignantur in nostris. Quam felicius tamen in eis ipsi ambulant,
quamque securius. Caeterum et ipsi quoque, quamquam longe inserius ab eo qui Veritas ipsa, et ipsa Miseric0rdia est, in
misericordia et Veritate VerSantur. 42. Quam vero congrue Sui quaeque
gradibus, sibique competentibus disposuit Deus Summam rerum tenet ipse qui Summus est, ipse supra quem nihil QSt, ultra quem nihil P0 o Angelos Suo non in summo quidem posuit, Sed in tuto : quippe ei qui in summo Stat, vicinius adhaerentes, ac proinde con-s1rmalos Virtute ex alto. Nam h0mines quidem nec in summo, nec in tuto Sunt, sed in cauto Denique et in solido sunt, id est in terra habentes locum imum, sed non insimum, unde et p088ihil et necesse sit, ut sibi caVeant. Daemones autem in pendulo hujus aeris agi Ventosique Vagantur. Indigni siquidem coelo con Scendere, ad terram tamen descendere dedignantur. Et h0dio quidem ista sussiciant. Atque utinam ejusdem ipsius munere sussicientes ei
gratias referre Valeamus, e quo et susticientia nostra est. 0n enim sum-
cientes sumus, Vel 0gilare aliquid a nobis quasi ex nobis, nisi ipse dederit nobis qui dat omnibus affluenter, et est super omnia Deus benedictus in saecula saeculorum, amen.
τε uersu undecimo. Quoniam angelis suis mandavit de te , etc., et de versu duodecimo, In manibus portabunt ieri etC.
3. SI meministis, hestern Sermone
vias il nonum praesumptionem diximus ei obstinationem , nee iacuimus quaro
id diceremus. Possumus tamen, Si necessarium judicatis, vias eorum Via adhuc alia investigare. Nam etsi monimodis eas occultare laborent, multiplicitor eos pr0dit Spiritus Sanctus, multipliciter in Scripturis sanctis de clarat semitas iniquorum. Legimus Si quidem de eis omnibus, quoniam in circuitu impii ambulant. Legimus dee0rum principe, quoniam circuit quaerens quem deporet. Qu0 et ipse fateric0gitur in praesentia majestatis, cum inter filios Dei adstans, et unde Veniat
requisitus Circuivi, ait, terram, et per ambulas eam. Dicamus itaque ViaSejus circuitionem et circumventionem: ista enim ad n0s, illa utitur in Seip80.
Semper ille extollitur, sed dejicitur
Semper superbia ejus ascendit semper, SUInper humiliatur. Numquid non
circuitus isse Qui enim in circuitu ambulat, pr0siciscitur quidem, Sed proscit nihil. Vae homini qui sequitur liuiae
circuitum, qui numquam a r0pria voluntate recedit. Si conaris aVellere, paululum sequi videbitur, sed in dolo. Circuitus est, aliunde reditum parat, non ab ea penitus abducetur Satagit undique undique sugitat, haeret amen: Semper propriae V0luntati. 2. Verumtamen si mala est circuitio pr0pria, longe quidem pejor circum- Venti aliena Ea siquidem Vel maxima diabolum facit. Sed quomodo Fratres,
ut miserium h0minem circumVeniat,
superbissimus ille descendit Vide ci cultum impii etiam in h0 ipso. Oculi
ejus omne Sublime vident: attamen ima quoque ipSa curi0S VeStigat, sed ut magis ascendat, ut Vehementius intumescat, et dum conculcaverit hi milem, sibi Videatur esse sublimior, sicut scriptum est tum superbi impius, incenditur pauper. Quam perVerie ascendentes et descendentes Angel0s bonos angelus malus aemulatur Ascendit
studio vanitatis, descendit livore in lignitatis. Cujus mendax Scensio, ejus crudeli descensio est expers ille ut heri diximus miseric0rdiae et veritatis. Caeterum si do gendunt maligni ut cimeumveniant, gratias ei cujus mandato
255쪽
IN PSALMUM QUI AMBITAT SERMO XII.
descendunt et benigni Angeli, ut subveniant nobis, ut custodiant nos in omnibus viis n0stris. Neque hoc Solum, Sed In manibus, inquit, p0rtutunt te, ne tim quam ossendas ad lapidem pedem
5. Quanta nobis, Fratres, in hujus scripturae verbis et eruditio, et admonitio, et consolatio exhibetur Quis in
omnibus psalmis tam magnifice pusillanimes consolatur, negligentes admonet, erudit ign0rantes 8 Unde id quoque si delibus suis providentia voluit divina Praestare, ut in ore ipsorum Versiculi psalmi hujus hoc maxime quadrageSi mali temp0re Versarentur. Nec aliunde quam ex ipsius usurpatione diab0li sumpta videtur occasio, ut in h0 qu0que nequissimus ille servus siliis serviat vel invitus. Quid enim tam molestum ei, quid nobis esse p0lerat iam jucundum, quam ut etiam malum ejus nobis co0peraretur in bonum Angelis suis mandavit de te, it custodiant te in omnibus viis tuis. Confiteantur D0mino misericordia ejus, et mirabilia ejus siliis hominum. Confiteantur et dicant inter gentes, quoniam magnificavit D0minus sacere cum eis Domine, quid est homo quia innotuisti ei aut quid apponis erga eum cor tuum Λpponis e0 erga eum geri pro eo sollicitudinem, curam illius habens. Denique iniittis Unigenitum tuum, immittis Spiritum tuum, pr0mittis etiam Vultum tuum. Et ne quid in coelestibus Vae et ab opera sollicitudinis nostrae, beatos ill0s spiritus pr0pter nos mittis in Nnisterium , custodiae n0Strae depulas,n0slr0 jubes fieri paedagog0S. Parum est enim quod facis Angelos tu0s spiritus facis et Angelos parVulorum. Denis Iu Angeli eoruin Semper vident faciem Patris Illos utique Spiritus tam felices, et tuos ad n0S, et nostr0s ad te angelos laci S.
4. Angelis suis mandavit de te. Mira dignatio, et vere magna dilecti caritatis Quis enim, quibus, de qu0, quid
mandavit Studiose c0n SideremuS, Fratres, diligenter commendemuS 1emoriae hoc tan grande mandatum. Quis
enim mandavit cujus sunt Angeli revius mandatis obtemperant cujus obediunt voluntati Nempe Angelis suis mandauit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis me cunctantur, quin etiam in manibus t0dant te. Summa ergo majestas mandavit Angelis, et Angelis suis mandavit. Illis utique sublimibus, tam beatis, tam pr0Ximis, sibi cohaerentibus, iam familiariter adhaerentibus, et vere domesticis Dei. Mandavit autem de te. Tu quis es Domine, quid est h0mo quod memor es ejus, aut lius hominis, quoniam re putas eum Quasi vero non sit homo putredo, et silius hominis vermis. Sed
quid putas mandavit de te Numquid
scripsit contra te amaritudines Numquid ut contra latium quod vento rapitur, ostendant potentiam suam, et stipulam Siccam persequantur Numquid ut t0dant impium, ne videat gloriam Dei r Mandandum istud est, non mandatum. 0 recedas ab adjutorio Altissimi, in protectione Dei coeli comm0r re, ne de te illud quandoque mandetur. Quem enim pr0texerit Deus coeli, n0nde oo illud mandabitur, Sed pro eo. Et quod interim n0n mandatur, pro eo dissertur, ut in omnia propter elec-t0s. Denique parantibus ire Servis, et continuo superSeminata colligere iZania cupientibus, proVidus Patersamilias, Sinite, inquit, usque ad messem, ne forte eradicetis simul et triticum. Quomodo igitur tamdiu conservabitur interea Hoc plane, 0 Opus praesens, hoc mandatum tempori hujus. 5. Itaque Angelis suis mandavit de te , ut custodiunt te. O triticum inter gigantalo granum inter paleas o lilium intor spinas Gratias ei, Fratres, gratias ei et pro nobis pariter et pro vobis. PRE-T1os V depositum n0bis commiserat, fructum crucis Suae pretium Sanguinis sui. Non Si contentus custodia hae tam parum tula, tam parum utili, iam fragili, tam insufficienti Super muros tuos, Ierusalem, conStituit custodes. Nempe etiam ipsi qui Videntur muri, aut in muro ipso c0lumnae, his custodibus egent, et maxime. 6. Angelis suis mandavit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis. Quantam
256쪽
li I, debet hoc verbuin inserae revereti lium Ut ergo plenius intelligas, quidi iam asserre devoti0nem, conferre siduciam reverentiam pro PraeSentia, devotionem pro benevolentia, siduciam Procustodia. Caute ambula, ut videlicet cui adsunt Angeli, Sicut eis mandatum est, in omnibus iis tuis. In quovis liVers0rio, in quoVi angul0, Angelo tuo reverentiam habe. Tune audeas illo praesente, qu0 Vidente me n0n auderes An praesentem esse dubitas
quem non vides Quid si audires liuid si tangeres quid si ilaceres ΤVide quia non Sol Visu rerum praesentia comprobatur. Non omnia visui
Subjacent, nec c0rp0ralia quidem quanto magis Spiritualia procul sunt ab Omni et Su corporeo et Spiritualiter potius vestiganda Si deni consulas, o tibi angelicam probat praesentiam non deesse Nec dixisse piget, quoniam sides probat; quam nimirum 490St0lusnrgumentum n0n apparentium esse
dissinit. Adsunt igitur, et adsunt tibi,
non modo tecum, Sed etiam pro te.
Adsunt ut protegant, adsunt ut prosint. Quid retribues Domino pro omnibus tuae retribuit tibi siquidem soli ilionor et gloria Quare ei soli r quia ipse mandavit, et omne datum optimum non nisi ab illo est. T. Verumtamen et si ille mandavit,ipSis qu0que, qui et ei ex tanta caritate Obediunt, et n0bis subveniunt in tanta
a ecessitate, ingrato esse non licet. Simus ergo devoti, simus grati tantis
mus. OTUS lamen ei reddatur et amor, et honor noster, a quo tam ipSis quam nobis est lotum, unde honorare OSSu- in utroque senserit, quidve m0nuerit; vide quemadmodum inter radios solis minora quaelibet luminaria non Viden tur. Numquid amota modo Sidera arbitramur numquid exstincta Minimo quidem, sed ampli0ri claritale qu0- damm0do tecta, interim apparere n0np08Se. Sic ergo dilectio alia quaevis debita Superans, quasi sola regnare debet ii nobis is quicquid debetur caeteris, sibi vindicet, et ex dilectione omnia faciamus. Sic divinus praevalere debeth0n0r, et quodammodo praejudicare univerSiS, ut solus ipse non modo prae Omnibus, sed in omnibus honoretur. Idip-8um sane putes dictum etiam de amore. Quid enim extra ipsum reliquit caeteris, qui totum cor, totam animam, totam irtutem Domino Deo suo in dilectione donavit In ipso itaque aratres, assectuose diligamus Angelos ejus, tamquam futuros aliquando cohaeredes nostrOS, interim Vero actores et tut0res a Patre 90Sit0s, et praep0sitos nobis. Nunc enim filii Dei sumus, etsi nondum appareat quid erimus, eo quod adhuc parvuli sub tutoribus et act0ribus imus, tamquam nihil interim disserentes a serVis. 8. Caelorum etsi tam parVuli Sumus, et tam magna n0bis, nec modo tam magna, sed et tam periculosa Via restat: quid tamen sub tantis custodibus timeamus Nec superari, nec Seduci, minus autem Seducere p0SSunt, qui custodiunt n0s in omnibus iis nostris. Fideles sunt , prudentes Sunt, poten
tes sunt quid trepidamus Tantum
Sequamur eo , adhaereamus et , et in protectione Dei caeli commoremur.
Vide enim quam tibi necessaria sit istamus Vel amare, unde amari honorarivo protectio, ista custodia in omnibus iis naeremur. Neque enim Apostolus ubi ait, tuis. In manibus, inquit, p0rlabunt te, 50li Deo honor et gloria, proplietico cre i ne i quam offendas ad lapidem pedemdendus est obviare serm0ni, qui sibi etiam amicos Dei nimis honorificatos QSSe testatur Puto autem simile esse illud verbum Apostoli ei qu0d item ait: Nemini quicquam debeatis, nisi ut inpicem diligatis. Siquidem hoc non Voluit, ut alia quaelibet debila negarentur, praesertim cum idem ipse dicht : Cui honorem, h0norem, et caetera in hunc motuum. Parum tibi videtur, quod sit lapisissensionis in via C0nsidera quae
sequuntur : Super aspidem et basiliscum ambulabis, et conculcabis leonem et dra-c0nem. Quam necessarius paedag0gus, immo etiam baiulus, praeSertim par Vulo inter haec gradienti In manibus , in quit, p0rtabunt te. In tuis quidem iis cust0dient te, et deducent parvulum,
257쪽
qua p0test parvulus tribulare. Caeterum n0i te patientur tentari supra quam Sustinere potes, sed in manibus tollent, ut pertranSeas offendiculum.
Quam facile transit, qui illis portatur
in manibus quam suaviter juxta vulgare proverbium natat, cujus alter Sustinet mentum l9. Quoties ergo gravissima cernitur urgere tentatio, et tribulatio vehemens imminere, invoca cust0dem tuum, ductorem tuum, adjutorem tuum inopportunitatibus, in tribulatione. Inclama eum, et dic: D0mine, SalVa n0S, perimus. Non d0rmit, neque dormitat, ctsi ad tempus quandoque dissimulet, ii sorte periculosius ab illius to manibus ipse praecipites, si te eis ign0raVeris sustentatum Spirituales enim sunt inanus istae, et auxilia utique spiritualia, quae singuli elect0rum pro cuju que discriminis modo et objectae dissicultatis, tamquam lapideae m0lis quantitate, ab his qui sibi deputati sunt Angelis spiritualiter et multipliciter
exhibentur. Dico ego tamen aliqua Xliis quae communia magis arbitror, et paucis qui inter vos Sunt inexperta. Turbatur aliquis Vehementer, Seu cor-p0rali quovis incommodo, Seu tribulati0ne aliqua saeculari, Seu acedia Spiritus et quadam animi desecti0ne languescens Iam tentari incipit supra quam valeat sustinere, jam impinget, ut offendet in lapidem, si n0n fueritilui subveniat. Quis ero est lapis iste 8 Ego illum intelligo lapidem offensionis,
et petram scandali, in quam si osset derit quis, c0llidetur: Super quem Vero ceciderit, conteret eum lapidem lique angularem, electum, reti0Sum, qui est Dominus Christus. In hunc lapidem ossendere, Si murmurare ad Versus eum, scandaligari a pugillanimitate spiritus et tempestate. Itaque opusilli est angelica ope angelica conS0la-li0ne, angelicis manibus, qui jam desecit, jam propemodum ossendit in lapidem. Et vero ossendit in lapidem
qui murmurat et blasphemat, Se ipsum e0llidens, non eum in quem furibundus impingit.
10. Arbitror s in velut duabus quibusdam alii bus ejusm0di hominus interdum ab Angelis supportari, ut quodamm0d non Sentientes transeant quod tantopere larmidabant, nec parum mirentur postmodum tam super posteriori facilitate, quam super dissicultate pri0ri Vultis scire quas intelligam duas manus Duplicem utique dem0nstrationem, uni videlicet hinc quidem tribulati0nis brevitas, inde aeternitas retributionis ostenditur, aut magis pingitur vel imprimitur c0rdi, ut intimo
assectu sentiamus, quoniam momentaneum hoc et leve tribulationis nostrae Supra modum in sublimitate aeternum pondus gloriae operatur in nobis. Quis vero istas tam bonas per bon0S non crindat fieri, cum certum Sit, quod e c0ntrario malae utique sant immissiones per angelos mal0s Habetote familiares Angelos, Fratres mei, frequentate e0ssedula cogitali0ne et devota oratione, qui semper v0bis adsunt ad custodiam et c0nsolati0nem.
De vera duodeeimo. In manibus portabunt
. POSSUMUS hunc versum, qui in manibus est, videlicet, In manibus p0rtabunt te, etc. non modo de praesenti consolatione dictum accipere, Sed etiam de futura. Nempe custodiunt nos in viis nostris Angeli sancti, sed Via sinita quod est utique vitasnita in manibus tollunt. Nec enim desunt nobis testes sideles Proxime Ieclum S Vobis de beatissimo Patre n0Stro, Vere per omnia Benedicto, quod dum intentam oculorum aciem in splend0re e
ruscae lucis habere videretur, Vidit Germani animam Capuani episc0pi in sphaera ignea ab Angelis in coelum du- ferri. Sed quid hujusmodi testimonia requiramus Ipsa in Evangelio Veritas
de mendico et ulceros ait, quoniam portatus est ab Angelis in sinum Abrahae. Neque enim in illa tam nova nobis, lanique inc0gnita regione ambulare ipsi P0SSemus, Praesertim cum tantus
sit lapis in via. Qui lapis Qui in lapidibus olim consueverat adorari, qui
258쪽
lapides obtulit Domino, dicens : Dic ut sit sUΜM QUAEDAMιapides isti panes stant. Porro pectuUS, assecti tua; pes animae, quam in manibus Angeli 0rlant, ne ossendas ad
lapidem pedem tuum. Qu0m0do enim non Vehementissime turbaretur anima, Si sola hinc egrederetur, si illas Sine c0n80lati0ne ingrederetur vias, si inter illos lapides suis pedibus graderetur r2. Enimvero manifeStius audi, quam Necesse habeas portari in manibus alienis, nec aliis quam angelici tamen. Super aspidem et basiliscum ambulabis, et Conculcabis leonem et draconem. Quid inter haec faceret pes humanus 3 Quid humanae assectionis infor tam horribilia monstra constaret 8 Nempe nequiliae Epirituales sunt, et quidem non inc0ngruis appellationibus designatae. Siquidem et de his dictum, qu0 nequaquam Vobis excidisse re0 Cadentin latere tuo mille, et decem milli a deaetris tuis. Quis er Scire potest, an divisa sint intere0S Operationes malitiae, ministeria iniquitatis ut ex diversis Ossiciis, Vel potius maleficiis, V0cabula quoque di- VEPS Sortiti, n0minentur alius quidem DSpis, alius Vero basiliscus, alius autem leo, et alius draco, quod videlicet suo quidem invisibili modo Varie noceant, quasi alius morsu, alius Visu, alius
rugitu Vel ictu, alius statu Legi etiam de quodam genere daem0ni0rum, quod non ejiciatur nisi in oratione et jejunio: nihil potuerat namque Verbum apostolicae increpationis ad illud. Quom0do non illud aspis erat illa utique de psalmo aspis surda, et obturan aures UaS,
ne Vocem audiat incantantis Vis n0n1erreri a tam terrisco m0nstro Vis securus post moriem ambulare Super aspidem istam 8 Cave ne interim post eam ambules, cave ne imiteris, et n0nerit quod paveas in futuro. 5. nimvero vitium est, cui re0rejusmodi spiritum dominari; et si vultis Scire, ipsa est circuitio, a qua V0bis
vendum; ipsa obstinatio est, adversus quam pridie I0quebamur. Nec enim Piget, qu0ties datur occasio, ab hac tam gravi pesse praemunire Vos, ut eamoniaimodis fugiatis qu0d haec quidem
RELIGIONIS IN VERSIO, et Vere, juxta testimonium Legislat0ris, venenum aspidum insanabile. Dicitur aspis hinc alteram aurem, quam pressius potest, terrae insigere; inde Vero alteram caudae immissiono nihilominus obturare, ne audiat. Quid ad haec incantantis vox, quid sermo faciat praedicantis Orabo pro eo, humiliabo in jejunio animam meam, baptigabor pro mortuo uberrimo qu0dam profluvio acrymarum, Pud quem
viderim nihil humanae incantati0nis quamlibet sapientiam, nihil quantamcumque admonitionis industriam praevalere. Noverit tamen Vir pertinaX,n0n caelo sese, Sed 80l insigere caput, quod Sapientia, quae de SurSum eSt, non m0do
pudica, sod et pacifica sit haec autem magis, ut ita dicam, aspidica, nisi
terrena esse On 0test. Sed nec adeo obsurdesceret, nisi cauda quoque obturaret auditum. Quae est haec caudarFinis intentionis humanae. Haec surditas desperata, dum hinc quidem veluti errae infixus, propriae quisque inhaeret voluntali; inde velut revectens caudam, sinem aliquem meditatur, et insigit animo qu0d desiderat adipisci. 0lite,
obsecro, Fratres, nolite obturare aures,n0lite aliquando obdurare corda Vestra. Inde enim iam mordax et amarus sermo
invenitur inire hominis obstinati, qu0d nulla ad eum penetrare queat beneV0- lentia monitoris. Inde aspidis virus in linguae acula perse Vetat qu0 adVe sus linguam incantat0ris tanto se studio obturarit. 4. At basiliscus, ut aiunt, venenum in oculo gerit, pesSimum animal, et prae
omnibus exsecrabile. 08Se cupis Oc Ium Venenatum, OculUm nequam, Oc
Ium fascinantem Invidiam c0gitato. Quid oro invidere, nisi malum Videro est y Si non esset ille basiliscus, numquam per ejus invidiam mors intrasset in o hem terrarum. Vae homini miSero, quod invidum non praevidit. Superemus et vitium hoc, duim adhuc vivimus, si p0st mortem Volumus ministrum tantae nequitiae non timere. Nemo alterius bonum invido aspiciat oculo. Nempe
h0 ipsum jam quod in se est, tabe
259쪽
sua illud Inficere, et qu0dam modo in tersicere est. Qui h0minum odit, homi-eidam illum Veritas ipsa testatur. Quid et illo ut 0num odit in homines nulliquid n0n homicida poterit appellari r Adhuc vivit h0mo, et ille jam
reus est m0rtis ejus Adhuc ardet ignis, quem Dominus Jesus misit in terram et invidus, tamquam qui Spiritum exstinxerit, jam damnatur. 5. Vae vobis a dracone. Immanis est
bestia, Iat igne quicquid attigerit,
necat; n0n modo bestias terrae, sed et voluere coeli. Haud alium ego draconem hunc, quam Spiritum iracundiae re0r. Quantos etiam sublimis it videliatur vitae, satu hujus draconis misere satis adustos, turpiter in ejus os ingemimus cecidisse Quam melius sibi ipsis irasci potuerant ne peccarenti Nimirum assecti naturalis ira hominum est: sed abutentibus bono naturae gravis perditi est, et miseranda pernicie S. Occupemus illam, Fratres, in quibus expedit, ne sorte ad inutilia, illicita
que pr0rumpat Sic nimirum Solet amorem amor X pungere, Olet tim0 ii m0re depelli. Nolite timere eos qui corpus occidunt, ait DominUS,a3ὶMnoe autem
non habent quid faciant. Et confestim, Ostendam autem, ait, vobis quem timeatis. Timete autem eum qui p0 testatem ha IaeSi corporalis paratus sum, et n0I Sum turbatus inu0niam dolor meus inc0nSpectu meo semper. Quidni exteriora omnia parvipendam in hujus destimation dol0ri. Filius, inquit, uteri mei persequitur me et convicia uli ser-inuo indignabor cor meum dereliquit me, dereliquit me Virtus mea, et lumen oculorum meorum et damna tem-p0ralia plangam, aut incommoda O
poralia reputab0 86. Hinc nimirum non modo mansu tud oritur, cui draconis satus noni ceas; sed etiam magnanimitas, quam rugitus leonis 110n terreat. Adversarius vester tamquam leo rustiens, ait Petru8.
Gratias magno illi Le0ni de tribu Iudae rugire iste potest, serire n0n Ole St. Rugiat quantum vult Mantum non fugiat ovis Christi. Quanta minitatur, quanta exaggerat, quanta intentati 0nsimus bestiae ut n0s pr0sterna Vacuus ille rugilus. Sic enim perhibent qui
talia curiosius VestigaVerunt, ad rugitum l00nis nullam bestiam Stare p0SSe, ne eam quidem quae adversus ictum ejus tota animositate repugnat et plerumque superat serientem, quae n0Πsustinet rugientem Vere bestia, Vere
rationis expers, qui iam pusillanimis est, ut 0l tim0re cedat, qui s0la suturi exaggerati0ne laboris victus ante bet corpus et animam mittere in gehen i conflictum, n0n leto, Sed tuba proster nam. Ita dic Γ0bis, hunc timete. Ac si manifestius dicat: Hunc timete, ne illos timeatis. Repleat os spiritus timorisD0mini, et timor alienus locum non habebit in vobis. Et ego Vobis dic0, non autem ego, Sed Veritas; Π0n ego, Sed Do minus: NOLITE IRASCI eis qui transitoria vobis auferunt, qui c0nVicia inserunt, qui ingerunt lari Supplicia, et praeter haec faciunt nihil Ostendam autem V0bis cui debeatis irasci. Irascimini ei quae 80la V0bis nocere poteSt; S0la facere, ut omnia illa n0n prosint. Vultis scire quaenam illa sit Iniquitas propria. Ita dic v0bis, huic irascimini. Nulla enim n0cebit adversitas, si nulla dominetur iniquitas. Qui persecte huic irascitur,
deleris D in movetur, magis et amplectitur ea. 90, inquit, in flagella paratus 'um. Si damnum sit c0nvicium, si
nitur. Nondum restitistis usque ad sanguinem, ait Strenuus ille dux, qui leonis hujus noverat vanum Sse rugitum. Et
alius quidam : Resistite, inquit, diub0I0, et fugiet a vobis.
De versu decim tertio Super aspidem et basiliscum ambulabis, et C.
. AGAMUS, Fratres, gratias ac l0riliostro, benefactori nostro, re deniptori Ii0Stro, remuneratori nostro, aut potius spei noStrae I pSe enim retribulor, ipse retribuli noStra nec aliud jam quam ipsum e XSpectamus ab pS0. Primum
quod n0bis praestitit, n0s ipsi sumus: siquidem ipse fecit n0s; et n0n ipsi n0s. Parumne tibi videtur istud, quiale fecit Cogito qualem esse cit nempe
260쪽
etiam secundum corpii egregiam creaturam, Sed Secundum animam magis, utpote imagine creatoris insignem, n-ti0nis participem, capacem beatitudini Sempiternae porro Secundum ambo Simul prae caeteris creaturis maxime admirandam cohaerentem Sibi incomprehensibili artificio, investigabili sapientia conditoris. Itaque tam magnum hoc donum, quam magna res homo. Sed quam gratuitum putas Planum est, quia nihil ante pr0meruit, qui penitus nihil fuit. An postea Sperabatur gratiam retributurus auct0rid Diaei Domino:
Deus meus es tu, quoniam bonorum meorum non esses. Non igitur necessariam
retributurus gratiam ei, qui Sic per omnia sibi sussicit; sed devolas relaturus gratias ei, qui sic meruit, Spera batur. Quidni gratias agati Si quis oculorum lumen, si qui USum aurium, Si quis narium, si quis manuum, Si quis
pedem tibi praepeditum aliquando reparasse videretur ossicium, si quis opitam quavis occasione excitasse in orationem : quis non alius tibi Vehementissime succenseret, Si quando forte
beneficii hujus immem0rem te, aut benefactori deprehendisset ingratum ΤEnimvero Dominus Deus tuus, ipsa etiam libi instrumenta largitus, ex nihilo secit haec omnia. Nec modo fecit, sed et compegit etiam, et formaVit, ac suo quodque illustravit ossicio. Quom0do non in his omni jure sibi gratias exigit ampliores' 2. Nam ne hoc quidem, licet maximo, contentus munere, qui dedit ut esses qui ante non fueras, adjecit etiam unde subsisteres qui jam eras. Nec minus liberaliter hoc, quam illud mirabiliter est operatus. Faciamus, inquit, hominem ad imaginem et similitudinem nostram. Quid vero postea Et praesit piscibus ni vis, et bestiis terrae, et volatilibus coeli. Nam
ct coelestia sese elementa in usus creaSSeluos, ante docuerat. Nempe facta me-m0rantur, ut essent in signa, et tem-p0ra, et dies, et annos. Cui putast ulli utique nisi tibi. Caeterae siquidem Omne creaturae aut in nullo egent his omnibus, aut n0n intelligunt ea. Quam
copiosus in secundo hoc beneficio, DI ABBATIS quam liberalissimus suill QUANTAMihi
largitus est ad sustentationem, quanta ad eruditionem, quanta ad consolationem, quanta ex hoc jam ad correpti0nem, quanta etiam ad Helectationem l Verum haec duo gratis, et dupliciter gratis fecit. Quid dico, dupliciter gratis Sine merito tuo, sine
labore suo. Nempe disit, et facta sunt. An idcirco minus devolus, minu Ob-n0Xius, minu gratu es, quod haec quidem sicut pro nihilo, ita de nihilo fecit
PERVERSI cordis est occasiones ingratitudinis vestigare. Nemo id facit, nisi qui etiam gratis est ingratus Puto enim neutrum tibi pr0pterea minus utile, quod praestanti minime dissicile fuit. Alioquin si forte qu0 ei lab0riosum. tibi magis c0mmodum ducis; ex teipso tibi judicium hoc, nec te alibi illud putem quam apud te didicisse. Sic praestare libentius ipse fratri tuo absque
incommodo tuo. Verum etsi grati prae Stare Velles, non es tamen, ut hanc tibi ille praetenderet ingratitudinis causam. 3. Laeterum ex hoc jam tertium opus tuae redemptionis attende. Non est e Iamen excusationis laboratum r0rSus in ea Gratis hoc quoque praestitum est,
sed gratis quod ad te pertinet. Namqu0d ad illum, plane non gratis Salvus factus es pro nihilo, non de nihilo tamen. Quid adhuc dormitat assectio 'Immo Ver m0rtua est illa : non dormit quae huic beneficio nonae8p0ndet, quae se totam non essundit iii gratiarum actionem, et Vocem illudis. Nam et caetera duo aevidentissime tertium 40 commendat, ut in eis quoque vera fuisse dilectio comprobetur; non propterea desaeili praestans quo nollet aliter, sed quod non aliter oporteret. Itaque secit te Deus tuus, fecit tam multa propter te, secit propter te et semetipSum. Verbum euro factum est, et habitavit in nobis. Quid adhuc restat Factus est
ipse tecum caro una : te quoque Secum faciet spiritum unum. N0n recedant haec quatuor a corde tuo, non ab 0re, non amemoria, non ab assectione. Haec cogita
semper, in his jugiter delectare. His
velut quibusdam stimulis urgens, sollicita animam uani, his facibus eam im