장음표시 사용
261쪽
IN PSALMUM QUIVI ABITAT SERMO I.
sam mare cural ad redamandum eum,
qui iam multipliciter suum tibi erga te
commendat am0rem . Mement Sane
quod idem ait: Si diligilis me, mandata
mea serpule SerVa igitur mandata Crea-10ris tui, serva mandata benefactoris tui, redempt0ris tui, remunerat0ris tui.
4. Sed si haec quatuor, qu0 sunt
mandala omnes novimus decem esSe. Itaque per quaternarium hunc decal0gum legis multiplicans, Veram habes quadragesimam, tenes quadragesimam spiritualem. Tantum sta in ii more, et praepara animam tuam ad tentationem. Cave serpentis astutiam, ObserVa insidias inimici. Nempe quadruplici tentanaento quadrifariam impedire c0natur actionem quam Xigeri gratiarum. Τentalus est in his omnibus Christus, ut veraciter ab Ap0stolo Scriberetur Tentatus per omni pro similitudine absque peccato. Erit sorte qui miretur et dicat, quartam Sese 0mini tentationem non egisse Verum, ut ego arbi-1r0r, n0n40c diceret, si legiSSerae meminisset, quoniam tentatio est vita hominis super terram. Η0c enim qui meminit, non ea tantum triplici tentati0ne tentatum fuisse Dominum arbitratur, quae acta est in jejunio deserti, in pinnaculo templi, in Vertice montis. Sane in his omnibus erat manifesta tentatio. Verum illa quae extunc et deinceps usque ad mortem crucis ei non defuit, etsi occulti0r Vehementi0rtamen suit. Nec hoc quoque a pr0posita similitudine videbitur abh0rrere. Nam et tria illa beneficia, quae jam transiere, evidentissima et in lucem p0Sita essen0scuntur. Sane qu0 ad spem vitae aeternae pertinet, n0ndum exhibitum, necdum propalatum est nobis. Nihil pr0inde mirum, si sit minus aperta tentatio, ubi etiam causa tentationis occulta. Caeterum et diuturni 0r, et Validi0 ipsa est, quod adverSus Spem
n0stram quidquid habet malignitatis,
I. Itaque primo quidem ut auctori natura ingratos laciat, ampliorem ingerit pro natura sollicitudinem, quem- ad in0dum etiam ipsi Christo esurienti ausus est dicere : Die ut lapides Dii punes stant. Quasi vero sigmentum n0Strum ignoret ipse qui sinxit, aut noti curet homines qui coeli volucres pascit. Quam vero ingratus est ei, qui propter h0minem universum iunc condidit mundum, quisquis ut substantiam ejus quam concupiscit obtineat, procidens n0n Veretur adorare malignum risure omnia, inquit, tibi dabo, si procidens adoraveris me. Tune illa secisti miser
Quomodo dabis quae ille creavit Aut qu0modo abs te speranda, qu0m0d tua ad0ralione petenda, quae ab illo condita in illius posita sunt ditiones Iam in h0 quod ait, Mitte te deorsum, caVetibi, quicumque es qui templi innaculum conscendisti; cave tibi specula-t0 domus Domini; cave tibi, qui in
Ecclesia Christi locum cerneris tenere Sublimem Quam ingratus enim, immo quam injuri0sus es illi magno sacrament pietatis, si in illo quaestum aestimes pietatem PQuam insidelis ei es, qui ministerium hoc sanguine proprio con SecraVit, Si in eo quaeras gl0riam tuam, quae nihil est, quaeras quae tua Sunt,
non quae Iesu Christi Quam indigne resp0ndes ejus dignationi, qui in dispensatione humilitatis suae sublimem esse te secit, caelestia tibi sacramenta c0mmisit, coelestem, sorte et ampli 0- rem quam ipsis spiritibus coelestibus, tradidit potestatem si deorsum ipse tu
mittas, Sapiens n0n quae urSUm, Sed
quae Super terram Sed et omnis qui de virtutum eminentia ad inanis gl0riae sese demittit et dejicit appellium, haud dubium quin Domino virtutum, qui tanta inter nos toleravit ut nobis sormam hujus imprimeret sanctitatis, pro
gratia contumeliam reddat. 6. Consideremus diligentius, Fratres, ne sorte prima illa tentatio, quae corporalis necessitatis occasione animum turbat, aspidi debeat comparari. Hoc enim animal qu0dammodo violento morSunOcet, obturat aurem ne audiat v0cem incantantis. Quid vero agere nititur in hac parte tentator, nisi ut adverSu conS0lationem si de aurem cordis obstruat et obturet 8Sed non prosecit inimicus in eo,
n0n illius praeclusit auditum, qui ait:
262쪽
Non in solo pane vipit homo, sed in omni verbo quod procedit de ore Dei. Nam ine quod ait, Haec omnia tibi dabo, si procidens adoraveris me; in malui insidiantis suadibilem sibilum animadVertit draconis. Ferunt illum in arena latitantem, etiam aves Volantes saluattrahere venenato. Quam Venenatus
hic natus fuit, me omni tibi dabo, si
procidens adoraveris me I Verum non
erat ista quaelibet avis nihil potuit draconis salus ad illam. 7. De basilisco quid dicemus M0nstru0sius caeteris solo Visu hominem in-1icere, et interficere perhibetur. Ni fallor, Vana gloria est. Videte, inquit, ne justitiam vestram faciatis coram ho-oninibus, ut videremini ab eis. Ac si dicat : Cavete ocul0s basilisci. Sed cui nocere dicitur basiliscus Ε qui non viderit basiliscum. Alioquin si pri0reum videas, jam non tibi nocet, ut niunt magis moritur ip8e Ιla est, Fra
RIA, caecos et negligentes, qui se ei ostentant, qui Se eXponunt; et non potius ipsi inspiciunt, n0n attendunt, non discutiunt illam Pn0 Vident denique, quam Sit friVola, quam Sit caduca, quam Vana, quam inutilis. Si quis enim cum intueatur h0 m0d0, moritur basiliscus nec jam occidit eum gloria sed occiditur magis et occidit ei, quodam modo Versa in pulVerem Ginmoredacta in nihilum Puto autem , n0ne8 quaerere, quid ad inanem gloriam carientali visa sit pertinere , ubi dictum est Si Filius Dei es, mitte te deorsum. Ut quid enim hoc , nisi ut videretur, ut laudaretur a basilisco 38. Et vide qu0modo seipsum occuliaverit basiliscus, quasi ut non posset ante Videri. Scriptum est, inquit, quoniam Angelis suis mandarit de te, et in manibus tollent te. Quid Scriptum est, maligne, quid scriptum est ' Angelis Suis mandavit de te. Quid in queavit Animadvertite et videte, quoniam Subticuit malignus et fraudulentuS, U0d malignitatis suae commenta dissol Veret. Quid enim mandavit 'Nempe quod in psalmo sequitur it custodiunt te in
omnibus iis tuis. Numquid in praecipi-
tii. Qualis via haec de pinnaculo templi mittere se de0rsum Non est via haec, sed ruina et si Via tua est, non illius. Frustra in tentationem capitis intorsisti, quod scriptum S ad corpo
ris cons0Iationem. Huic enim neceSSeest custodiri, cui timendum, ne ossendat ad lapido in pedem suum. Non Stquod custodiatur, cui non est quod timeatur. Quid vero taces et illud quod Sequitur : Super aspidem et basiliscum
ambulabis, e conculcabis leonem et dr conem Zoe enim haec parabola tangit. Monstruosa malignitas monstruosi 39pellationibus conculcanda Signatur, nec m0d ab ipso capite, Sed etiam a c0 90re universo. Siquidem adversus Dominum post trinam confusionem hanc n0n jam serpentina calliditate, sed crudelitate usus est le0nina, Sque ad contumelias , ad sagella, ad alapas, ad mortem, et m0rcem crucis. Sed manifeste etiam leonem te c0nculcavit eo de tribu Iuda. Sic et adVei Sum nos, Fratres, ut in caeteris omnibus viderit sese frustratum, toto jam furore e Secutionem suscitat, qualis n0n fuerit ab initio, ut vehementia tribulationis
regnum caeleste Sperantibus interci dat. Felix anima, quae et ipsum te ne in potenti Virtute conculcanS, Vi
lenter illud rapere praevalebit l9. Ex hoc itaque dilectissimi, tamquam super aspidem et hasiliscum camlius et sollicitius ambulemus CaVeamus Omnem radicem aniaritudinis, ut nemo n0Strum morda inveniatur, nemo audax et ardenS, nemo inexorabilis aut rebellis. Nec Vero deorSummittamus n08, sed tranSScendamus et transsiliamus letalem gloriae temp0r lis oblutum, ut qu0modo Scriptum St, Frustra jacitur rete ante oculos pennat rum conculcemus quoque leonem pariter et draconem : ut neque illius rugitus terreat, a te istius satus insiiciat. Videntur haec quatuor monstra assectionibus aeque quatu0r, singula singulis incubare. Cui ergo p0tissimum draco
insidiatur aestimo quia cupiditati
quod hanc n0Verit esse radicem malorum omnium, et quae proxime cor Sum
vertat. Inde enim etiam quasi c0usulens
263쪽
IN PSALMUM QUI PAGITAT SERMO X v.
dixit Hur omnia tibi dabo. Nam de
leone quidem manifestum est, quod non nisi ad ianuam timoris terrificos de rugitus. Porro tristitiae lares Spis observat, quod ea maxime morsibus suis pervias arbitretur. Unde et ad Christum D0minum, donec jam SV-
tra Sane caVeat necesse est laetitia basiliScum, quod eo p0tissimum aditu Venenatos ingerere soleat radio oculorum nec Vana gloria nisi ob laetitiae noceat vanitatem. 0. Illud quoque considera, an larie Virtute quatuor, quatuor his tentationibus opponere valeamus Leo rugiet,
quis non timebit Si quis ille uerit,
fortis erit. Sed frustrato leone, draco absconditur in arena, ut virulentis salibus attrahat animam, insusssans ei Iu0damm0d concupiscentiam terren0rum. Qui putas, illius praetervitabit insidias Nemo utique nisi prudens. At forte dum ad ista deScendere RVeS, urget quis molestiara et ecce prolinus aspis deSt; nam opportunum tempus sibi invenisse Videtur. Qui non XaSperabitur ab aspide ista Nempse vir temperans et modestu S, qui Sciat abundare et penuriam pati. Puto, echac0ccasi0ne fascinare te volet male blandiens oculus ne luam. Quis avertet faciem suam Profecto iustus, qui non m0do non ipse sibi accipere gl0riam quae Dei est, sed ne ab alio quidem recipere Ve-
Iit oblatam; si tamen ille Sit justus, qui juste quod justum est exsequatur, qui justitiam suam non laciat coram h 0minibus, qui denique , etsi justus fuerit, caput non levet. HAEC enim VIRTUS specialiter in humilitate c0nsistit, haec
in lentionem purgat, haec qu0que meritum omne eo veracius et essicacius
obtinet, quo minus arrogat Sibi.
Da versu decimo quarto. Quoniam in me spera vit, Iiberabo eumri protegam eum, quoniam cognovi nomen meum.
. VENIT ad me omnes qui laboratis, et onerali estis; et eq0 reliciam tuos, dicit Dominus Tollue jmbum meum δ' per Γ0S, et inpenietis requiem animabus vestris
Iugum enim meum suave est, et Onus
meum epe Laborantes ad resectionem invitat, ad requiem provocat onerat0S. N0 tamen interim onus suI,trahit, aut lab0rem magis autem onere alio, alio lab0re c0mmulat: sed onere levi, SuaVijugo, in quibus requie ac resectio, etsi minus appareat, tamen inVeniatur. Grave onus iniquitas , seden Super
talentum plumbi. Sub hac gemebat sarcina qui dicebat Iniquitates meae
Superstresso sunt caput meum, et sicut Onus grape stravato sunt super me. Qu0d
ergo Onus Christi, quod onus leves Ut
quidem ego sentio ONUS BENEFICIO RUM. Dulce Onus , sed ei qui sentit, ei qui experitur. Alioquin si non invenia , Si n0n advertas, graVe omnino et pericul0sum oneri serum animal homo tempore Suad 0rtalitatis. Si adhuc portat peccata Sua , Onu est grave : si jam sorte ex0neratus est a peccatis, minus quidem grave Sed, Si Sanum Sapiat,n0n minus grande nus inveniet hane ipsam, quam diXimus, exonerationem.
ONERA NOS cum X0nerat Deu Donerat beneficio, cum exonerat a peccato.
V0x onerati : Quid retribuam Domino pro omnibus quod retribuit mihi Vox onerati Eae a me, qui h0m peccat0rsum, D0mine. VOX onerati : Semper enim quasi tumentes super mesuctus, timui Deum. Semper, inquit, timui: si cui ante , sic post cceptam indulgentiam peccatorum. BEAΤUS HOMO qui ita semper est aviduS, nec min0ri angitur so dicitudine, ne forte obruatur tam beneficiis, quam peccatiS.
2. Ad hoc si quidem divina nobis tam
sedula erga nos, et tam profusa beneficientia commendatur , ut 80llicitemur ad gratiam, invitemur ad dilecti0nem. Anqelis suis mandavit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis. Quid ultra p0titit tibi sacere, et n0n fecit Z Novi quid c giles, ingenua creatura. Habe gratiam Angelis Domini, sed ad ipsum ambis
Dominum Angel0rum. Ora et Optas, ut nuntiis non c0ntentus, ipSe qu0que quil0quebatur, adsit nec te quasi per medium, sed sui oris osculo osculetur.
Audisti super aspidem et basiliscum,
264쪽
S. I RNARDI ABBATIS leonem pariter et draconem tibi anibu-Iandum fore, nec super dracone ipso vict0riam Michaelis et Angelorum ejuSignoras. Verumtamen n0n Michaeli, Sed Domino clamant desideria tua : Liberame, et pone me juxta te , et cujussus marius pugnet contra me. Η0 nempe est
n0n modo aliis, sed ipsis quoque altioribus altius captare refugium, ut X Sententia prositenti, quoniam tu es Domine pes mea, merito resp0ndeatur Altissimum posuisti refugium tuum. 5. Non enim dedignatur esse Spes mi- Serorum miserator et misericors Dominus; non seipsum liberatorem simul et Protectorem in se sperantibus exhibere recusat. Quoniam in me sperapit, inquit, liberabo eum professum eum, qu0nium cognosit nomen meum. Nempe ni Si Dominus custodierit civitatem, frustra
vigilat qui custodit eam, Sive ille h0mo,
sive etiani Angelus esset Montes in circuitu Ierusalem sed parum hoc immo
nihil hoc foret, si non etiam D0minus in circuitu esset populi sui. Merito proinde in Cantico sponsa describitur,
inventis licet vigilibus immo ab eis
magis inventa, nec enim eo ipsa quaerebat n0 substitisse, nec contenta fuisse vigilibus, sed percontata breviter de dilecto , ad ipsum cis PerVO-lasse Erat enim cor eius non in vigilibus, sed in D0mino fiduciam habens et aliter sorte suadentibus aiebat In D0mino considos quomodo dicitis animae
meae, Transmigra in montem sicut passera Minus vigilanter id obserVarant Corinthii, cum offensis quasi vigilibus
secederent apud eos, et minime er- transirent. Eqo quidem Cephin, ego autem Pauli, aiunt, est vero Apollo. Sed quid fecerunt vigiles sobrii Vigiles circumspecti DNon enim poterant sibi suseipere SponSam, qui bene eam aemulabantur, qui aemulabantur Dei aemulati0ne, qui desponderant uni viro
virginem castam exhibere Christ0 Desecusserunt me et vulneraverunt me, ait.
Ut quid ita fallor, urgebant ut pertransiret, perinde inventura dilectum. Denique etiam tulerunt pallium meum, inquit, haud dubium quin ut curreret cxpedita. Animadvertere est quam Valide percutiat, quibus sagittis Apostolus vulneret 0s, qui divertisse apud vigiles videbantur. Numquid Paulus prov0bis cruci laeus est, aut in nomine Paulibreptizati estis Et item : Cum enim dicit quis, Ego sum Pauli alius autem, Ego sum Apollo e nonne homines estis rQuid ergo est Apollo, quid vero Paulum Ministri ejus cui credidistis seu niam in me speravit, liberabo eum. Non in vigilibus, n0n in homine, non in Angelo, Sed in me, inquit, SperaVit: nihil b0ni nisi ex me, ne per ipS0SeXSpectans. Omne enim datum optimum, et omne d0num persectum de-Sursum est descendens a Patre uminum. x me vigiliae hominum utiles, circa opera utique manifesta Dei nimirum custodes homines deputaxi. Ex me excubiae Angel0runt, ObSerV3ntium secretiores motus , specialiter 80llicitantium, propul Santium UggeS tores iniquos. Caeterum intima sane custodia secretissimae intentionis , 0n modo e me Verum etiam per me sat nece8Se est, quod illo quidem humanus nequeat, sed ne angelicu quoque culus penetrare. 4. Agnoscamus triplicem hanc custodiam, Fratres , et exhibeamus nos et , quale cuique convenit exhiberi Provideamus bona coram hominibus, coram Angelis, coram Deo. Contendamus lacere omnibus per omnia, sed maxime ei qui maximus est super Omnia. In conspectu Angelorum psallamus ei, ut in eis impleatur quod Scriptum est Qui timent te , videbunt me et lintabuntur : qui in verba tu si ei speravi. Obedianuis praepositis n0Stri ,
qui pervigilant, tamquam reddituri ra-ii0nem pro animabus noStris, ut non cum tristitia hoc faciant. Et quidem gratias De0, ex cujus 80lo Unere Venit non est quod multum Vos moneam; non est quod multum v0bis timeam in hac parte. Quod enim est gaudium meum et gloria mea, nisi prompta obe ditio, et irreprehensibilis c0nversalio vostra ' Quid si certo c0gn0scerem, ne Angel0s quidem amplius aliquid in vo bis cogn0scere quod dedeceat, apud neminem Vestrum ex anathemate Ju-
265쪽
richo quippiam occultari, non murmurare aliquem, non detrahere in occulto,n0n simulat0rie agere Vel remiSse, non ignominiosas Volvere animo cogitationes, quibus 80let heul interdum ipsaqu0que pars corporis perturbari r Magnum hoc mihi gaudii incrementum, sed nondum utique plenitudo. Non enim tam magni sumus, ut possit nobis adeo QSSe pro minimo, ab homine judicarin0n posse, minus autem nihil conscios eSse nobis caeterum si occultissimum Judicem timent etiam magni et quantum nos ad illius examinis memoriam convenit trepidares O si mihi contingeret
certum esse, nil esse in omnibus nobis illum ossendens oculum , qui Solu perfecte novit quid sit in homine , videns in eo et qu0 in se ille non videt Hoc
vel maxime judicium VeStigemus, Fratres, et eo amplius frequentemus intimore et remore ipsius considerationem , quo minus comprehendere p08- sumus investigabilem abyssum judiciorum Dei, et irrefragabilem dispositionem. Cum hoc timore spes habet meritum , cum hoc metu fructuose peratur.5 Es autem is ipse timor irmissima quaedam et efficax materia spei, Si quis prudenter advertat. Siquidem maximum quoddam Dei d0num timor iste , et ex perceptione praesentium firma est exspectatio futurorum. POStremo beneplacitum est Domino super timentes eum; et utique vita in voluntate ejus, et in
beneplacito ejus salus aeterna. Quoniam in me permit, liberabo eum. DulciSsima liberalitas, in se sperantibuSn0n deeSSe. HOC enim TOTUM HOMINIS MERITUM, Si totam spem suam ponat in eo, qui totumh0minem salvum facit. In te spei aperunt patres nostri, speraverunt, et liberasti eos; ad te amaverunt, et salvi facti sunt: in te speraperunt, et non sunt confusi. Quis enim SperaVit in eo, et c0nsusus cst Sperate in eo omni c0ngregatio p0puli. Quemcumque enim locum calca- Verit pes Vester, eSter erit Pes Vesterulique Spes Vestra St. Quantumcumque
illa processerit, obtinebit, si tamen in Deum tota figatur, ut sirma sit et nonii lubet. Quid timeat aspidem aut basi-LT, II ITA T SERMO XII. 250liscuin y quid leonis rugitus, aut dra-c0nis sibilos expavescat 36. Quoniam in me sperarit, liberabo eum. Porro liberatum quidem, ne iterun impugnetur, ne iterum egeat liberari, pr0tegam eum et c0nservabo : si tamen cognoverit n0men meum, nec
sibi tribuat qu0 liberatus est, Sed n mini meo det gloriam Protegam eum,
quoniam cognorit nomen meum. In Pra
Sentia enim ultus glorificatio, in notitia nominis protectio exhibetur. SPES in n0mine, res in acie est. Quod enim videt quis, quis sperat Fides utique ex auditus et ea quidem, juxta eumdem
Α90stolum, Si rerum substantia Spe randarum. Protegam eum, quoniam OD nouit nomen meum. NON NOVI NOMEN EIUS , qui illud assumit in vanum, qui dicit ei Domine , Domines et non facit quae dicit ipse. Non noVit nomen ejuS, qui eum nec honorat ut Patrem, nec ut Dominum timet. Non novit n0men ejus, qui ad vanitates et insanias
salsas convertitur. Beatus vir, cujus est nomen Domini spes ejus, et non respeaeit in vanitates et insanias salsas Hoc nomen Ogn0Verat qui dicebat: Non enim est aliud nomen datum hominibus, in quo oporteat salvos steri. Nos quoque si noVimus n0men Sanctum quod invocatum est super nos, desideranduin utique n0biS, ut semper Sanctificetur in n0bis, atque ita orandum juxta d0ctrinam utique SalVatoris : Pater noster quies in coelis, ancilicetur nomen tuum.
Denique audi quid sequatur in psalmo:
Clamavit ad me , et ego Xaudiam eum. IIIC FRUCTUS notitiae nominis, clam0rorationis porro fructu clamori S eXauditio Salvatoris. Quomodo enim aut non invocans exaudiri poterat aut nomen Domini nesciens, inVocare Gratias ei qui manifestavit hominibus nomen Patris, fructum salutis in ejus invocatione conStituens, Sicut Scriptum est Qui
cumque invocaverit nomen Domini, a
De versu declino sexto, Clamavit ad me, et ei Ioexati lia ii eum, et C.
s. CLΛMAVI ad me, et eaeaudium elian,
266쪽
256 S. BERNARIIo plano est testamentui pacis, hoc pietatis foedus, hoc pactum miSericordiae et miserationis. Speravit, ait, in
me, liberabo eum. 0men meum cogno-Vit, pr0tegam eum inv0cavit me, et ego exaudiam eum. Non dicit Dignus fuit, justus et rectus suit, innocen manibus et mundo c0rdo: propterea liberabo, protegam, et exaudiam eum. Si enim haec aut similia diceret, qui non dissideret Quis gloriabitur castum Se habere cory Nunc autem apud te propitiatio est, et propter hanc legem tuam sustinui te, D0mine. DULCIS LEX, quae meritum exauditionis in clamore c0n Stituit postulationis. Clamapit, inquit,
ad me, et eaeaudiam eum Merito non exauditur qui clamare dissimulat, aut Omnino n0n postulans, aut tepide p0Stulans et remisse. Siquidem IN DEI AURIBUS desiderium Vellemens clamor mag-nUS e regione autem remissa intentio,
VOX Submissa. Quando illa penetrabit nubes ' quando audietur in coelis Nempe ut clamandum sibi noverit hom0, inter primordia suae rationis ipsum quem oraturus est Patrem in coelis esse rotinus adm0netur, quod videlicet impetu quodam spiritus illo sibi jaculandam QSSe meminerit orationem Spiritus est
Deus, et I SPIRITU CLΛME necesSeeSt, quiSquis clamorem Suum ad eum
deSiderat pervenire. Sicut enim in faciem hominis n0n respicit tamquam li0mo, Sed magis intuetur cor: Sic ad cordis potius Vocem, quam OrΡ0riS, aures ejus cui merito dicitur: Deus cordis mei. in est, quod Moyses foris tacens, intus auditur, dicente Domin0:
Quid clamas ad me '2. Clamasi ad me, et eaeaudiam eum. Non immerito Clam0resti magnun Sane
magnitudo necessitatis extorsit. Quid enim clamans petiit, nisi consolationem, liberationem, glorificationem 'Alioquin quomodo super his exauditur, si pro aliis clamat Exaudiam eum, ait In quo exaudies Domine, Vel in quibus Cum ipso sum in ribulatione, ea seriam eum, et glori sicabo eum. Ad magnum illud triduum, quod proxime SU-mus celebraturi, hunc mihi ternarium
arbitr0 referendum. Siquidem et ipse DI ABBATIS propter nos tribulationem et dolorominVenit, quando pr0p08ito sibi gaudio
Sustinuit crucem, c0nsusione OntemPia. Verumtamen quae de ipS erant, Sicut ante m0rtem praedixerat, sinem habuerunt; et sicut in morte dixit, con- Summata Sunt, et extunc sabbatigavit.
Nec dilata est gloria resurrectionis die tertia, summo diluculo Sol justitiae de tumulo ortus est nobis. Ita ergo fructus pariter tribulationis et veritas erepti0nis in manifestatione gl0rificationis apparuit. Nihilominus quoque et in n0bis simile qu0ddam triduum
posse videbitur assignari. Cum ipso sum, ait, in tribulatione. Quando hoc, nisi in die tribulati0nis nostrae, in die crucis nostrae, dum impletur quod ipse ait: In mundo quidem pressuram habebilis; et quod Apostolus ejus inanes qui pie volunt vipere in Christo, persecutionem patientur. Nam liberati plena atque perfecta ante diem sepulturae Sse non p0terit, quod maneat jugum graVe Super silios Adam a die exitus de ventre matris eorum, usque in diei Sepulturae in matrem omnium. In hac ergo die eripiam eum, inquit, quando nihil jam ultra quod e corpori, Vel animae iaciat, mundus habebit. Sane glorisic tio diem ultimum manet, diem reSu rectionis, quando Surget in gloria, quod in ignominia interim Seminatur.3. Unde Scimus quod n0biscum sit in
tribulati0nes Ex eo utique qu0d in ipsa
tribulatione nos SumuS: Quis enim SuStineret, quis subsi Steret, quis persiste ret sine eo omne gaudium existimemuS, cum in tentationes Varias inciderimus, Fratres mei, n0n modo quia permultas tribulationes op0rtet n0s intrare in regnum Dei Sed quoniam juxta est Dominus his qui tribulato sunt corde.
Si ambulavero in medio umbrae mortis,uit quidam, non timebo mala, quoniam tu mecum es. Ita ergo nobiScum est omnibus diebus usque ad 0nSummationem saeculi. Quando autem n0s erimus cum ipso ΤNimirum quando rapiemur obviam Christo in aera, et sic Semper cum Domino erimus. Quando apparebimus cum
ipso in gloria Nempe cum Christus apparuerit vita n0stra. Interim sane abs-
267쪽
condatur necesse est, ut praecedat tribulatio ereptionem, ereptio glorificationem. Vox liberalici Convertere anima mea in requien litum, quia Dominus benefecit tibi, qui ι eripuit animam meam de m0rte oculos meos re lacrymis, pedes meos ii ipsu. Eripian eum, etsior Utcub0 eum. FELIX, qui te interim c0n80lai0-
rem et adjutorem habet, adjutor inopportunitatibus, in tribulatione fit quam felici0r, quem jam eripuisti et exemisti laniis malis quam felicior, qui jam
exemptus de laqueo Venanlium qui jam raptus est ne malilia mulet intel lectum illius, aut o lictio decipiat animam ejus Longe iamen prae his omnibus elicissimus ille erit, quem S-Sumpseris ad te ipSum, quem repleVe-1ns in bonis domus tuae, et claritali tuae
4. Et nunc, si li0li, clamemus in caelum: et miserebitur nostri Deus noster. Gamemus in coelum milia Sub caelo omnia labor et dolor, et Vanitas, et annieli 0 spiritus Denique pravum est cor hominis et imperscrutabile, proni Sensus ejus in malitin. 0n est in in bonum, hoc eSt in carne mea Lex peccati in ea habitat, adversus spiritum e0n Nipiscit. Postremo et cor meum dereli-iluit me, et corpuS 0rtuum est propter
peccatum. Sufficit autem diei quoque in alitia sua; et est mundus ipse p0situs
in maligno. Quam nequam in omnibus saeculi in praeSens quam nequiter adversu animam Saecularia desideria militare moscuntur Sunt et principes
niundi liiij iis, tenebrarum harum, Spirituales nequitiae, et aereae p0leStales, et inter eas callidior cunctis animantibus serpens. Haec ergo Sub sole omnia haec omnia sub celo. Ad qu0d horum
onmium c0nfugium facis In quo horum omnium speras sol alii aliquid , aliquid auxilii invenire 8SI QUAERAS ΙΝΤRΛTE, aruit 0r tuum, et oblivi0ni datum te
reperies, iamquam mortuum a corde. SI IMR TE, corpus luod corrumpitur,pggravat an linam. SI CIRCA E, etiam
10rron, inhabitatio deprimit sensum
multa cogitantem. Quaere ergo S I PRATE, sed caulus si Ventus agmina trans
latrunculi obsedere Transi ergo transi pervigiles illas nequilias, quae tam in delasse cust0diunt et observant, nequis in illam possit evadere civitatem. Si te percusserint, Si VulneraVerint,
dimitte is pallium, qu0 in AEgypto olim Ioseph adulterae dereliquit dimitte sindonem, ut cum evangelico illo juVene profugias nudus ab eis. Numquid non 80lum pallium ejus et ind0nem dederat Deus in manus impii in cujus
lacultatem es carnem dan potestatem, Verumtamen, animum, ait illius serra. Ita ergo SURSUM COR SUrSum clamor, sursunt desideria, SurSum OnVerSatio,
Sursum intentio , et omnis exspectatio tua desursum sit. Clama in caelum ut
exaudiaris, et qui in coelis est Patermittat tibi auxilium de sancto, et do Sion tueatur te. Mittat interim auxilium de tribulatione, eripiat a tribulati0ne,
et glorificet in resurrecti0ne. Magna sunt haec, Sed tu, magne I 0mine, Promisisti. Ex tua promiSSi0ne seramuS inde audemus dicere : Si corde clamemus pio, certe debes ex Pr0misso,
De uersu deeimo septimo, Longitudine dierum
4. BENE nobiscum agitur, Fratres; satis c0mpetit huic tempori orsus psalmi Celebraturis proxime Domini cam Resurrecti0nem, jam nunc cuique nostrum Sua promittitur ut festivius in capite suo lactum recolant membra, quod in seipsis praestolantur aliquando faciendum. Congruus sinis psalmi, ubi psallenti sinis promittitur tam beatus Iucunde completur, dum in eo spondetur repletio tam jucunda. Longitudine,
inquit, dierun replebo eum, elo8fendunι illi sululare eunt SaepiuS VOS admoneo, Fratres, qu0d juxta Pauli Sententiam pr0missionem habeat pietas Vitae iii quae nunc est pariter et suturae. Unduo idem ait iubetis nunc quidem fructum vestruit in uncis culionem , meniver vitam aeternum. Ipsa est Iliae liue
268쪽
loco pr0mittitur plenitud0, ipsa l0ngitudo diei uiu. Quid enim tam longunt, luam quod aeternum est Quid tam lon- sum, quam qu0d nullo sine praecidituri
BONUS FINIS , ita aeterna b0nus sinis, qui sinem non habet. Et sane cujus sinis bonus, ipSum qu0que b0num St. Amplectuntur itaque Sanctificati0nem, qU0niam bona est, qu0niam sinis ejus vita sine sine Sanctim0niam Sectemur et Pacem, in qua nemo Videbit Deum. Longitudine , inquit, dierum replebo cum et ostendam illi salutare meum. Dextrae Dei est ista pr0misSio munus est dextrae, quam sibi olim Sanctus p0rrigi optabat: peri, inquit, manuum tuariιm porriges deaeissi am. Delectati0nes in dextera hac usque in sinem. anc
nimirum et ille sibi porrigi optavit, et obtinuit dexteram, de quo Psalmistauit Vilam petiit a te, et tribuisti ei lon-
qitudinem dierum in saeculum, et in in culum saeculi. Manifestius denique Sapiens dixit In sinistra illius divitio et 9loria, in dexter autem ejus lonstiturnitas vitae. Quis Si homo qui vult vitam, diligit dies videre b0nos Haec
enim vita, qua ViVimus, magi m0rs est; nec simpliciter vita, Sed Vita mortalis Moritur h0mo, dicimus, quando morti certisSi me jam appropinquat. Quid Vero agimus ex quo primum incipimus
vivere, nisi mori appropinquare, et incipere mori Sed et dies qualescumque vitae hujus pauci et mali sunt, sicut sanctus Patriarcha testatur. Ibi vere vivitur, ubi Vivida vita est et vitalis :ibi dies b0ni, ubi interminabilis longitudo dierum. Gratias ei, qui tam 110n modo larliter, sed et suaviter disponit
miVerSa. 0rum nempe paucitas dierum sinietur brevi, qu0rum sussicit cuique malitia sua. Ubi autem dierum bonitas, aeternitas quoque non deerit. 2. Longitudine dierum replebo eum. Quod prius dixerat, Gl0rscabo eum, evidentius h0c Versiculo declaravit. Cui tamen non sussiceret ab eo glorificari, cujus persecta sun opera Non enim ianta immensitas, nisi in immensum luempiam glorificare potest. NeceSse
est magna Sit gl0risi callo, a magnisca gl0ria quae descendit. Voce delapsa
magni sic gloria, ait PetruS. Bene magnifica gl0ria, gl0ri sicans tam magni sicae, in longitudine, tu multitudine, in plenitudine claritatis Fallax gl0ria, et
Vana est claritas dies hominum breVis. Sapiens ejusmodi n0n optabit magisI0quetur ex corde ei, qui intuetur cor rΕ diem hominis n0n desideravi, tu scis. Eg tamen plus aliquid quam non desiderat desidero, ut ne recipiam quidem. Scio enim cujus vox sit Ego claritalem ab h0mine non accipio. Quam Vero mi Seri, qui gloriam quae ab invicem est
quaerimus, et n0lumus eam quae a 30lo
est Deo S0la siquidem ea, quam S0Iam negligimus, l0ngitudinem habet, S0Ia repletionem. Breves dies h0minis, et dies ejus tamquam n0s agri si cesss0rebit.
Exsiccatum est, inquit, foenum, et cecidit flos; verbum autem D0mini in elernum manet. VERUS nimirum DIES , qui non novit occasum, aeterna Veritas, Vera aeternitas ac proinde Vera, aete naque satietas. Alioquin quom0d gloria illa replebit, quae fallax, et Vana est Denique et inanis dicitur, ut n0-
veris te ex ea magi exinaniri posse, non posSe repleri. B0num ergo interim magis abjectio, quam elatio est: bonum magis nece8Si taS, quam V0luptas: qu0d, cum utraque re citius tranSeat, altera poenam habeat, altera Sit paritura e0
5. Utilis tribulati0, quae pr0bali 0nem 0peratur, ducit ad gl0riam. Cum ipso sum, inquit, in tribulati0ne, eripiam
eum, et glori sicabo eum Agamus gratias Patri misericordiarum, qui n0biscum os in tribulati0ne, et in omni tribulatione nostra n08 0n80latur. Res enim, ut dixi, necessaria , tribulatio, quae in gl0riam vertitur tristitia, quae mutatur in gaudium, gaudium Sane longum, qu0diem t0llit a nobi S gaudium multiplex, gaudium plenum. ReS neceSSaria est ista nece SSitas, quae c0ronam parit. Non c0ntemnamuS, Fratres semen modicum eSt; magnus exinde fructus ex Surgit. Forte insipidum , lario acerbum St, lari granum Sinapis. 0nconsideremus quae Videntur, sed quae n0n videntur in eo xquae enim identur,
269쪽
IN PSALMUM QUI UACITAT SERMO XVII.
ur, aeterna. Praelibemus primitias gloriae, gl0riemur in spe gl0riae magni Dei.
N0n solum autem, Sed, ut dicam Xyressius, gl0riemur in tribulatione, in ca siquidem spes gl0riae est Vide si n0nli 0 ipsum docere te Voluit Ap0stolus, cum subjunxit, qu0niam tribulatio patientium operatur, pallentia probati0nem, probuli vero spem Manifeste advertere est in his verbis, cum praemisisset Apost0lus gloriari in spe, non aliud ali fluid, sed amplius eum addidisse dicendo LX0n40luni autem, sed et gloriari in tribulationibus. Non enim altera gloriatio c0mmendatur, sed additur magis,
ubi spes gloriae, ubi ipsa spei gl0riali 0 requiratur. Siquidem in tribulatione Spes gloriae, nam et ipsa in tribula
ti0ne gloria c0nlineturi: sicut spes fructus in emine, Sicut ipse fructu in semine est. In hunc m0dum etiam mod0 regnum Dei intra nos est thesaurus ingens in sic tili vaso in agro Vili. St, inquam, sed absconditum est. Felix,
qui ibi invenerit illud. Quis ille ZNempei Iu messem magis cogita Verit, quam Sementem. OCULUS FIDEI invenit hunc thesaurum, non secundum faciem judicans; sed videns quae n0n apparent, et intuens quae non Videntur. Quam Verae iter hunc thesaurum invenerat, quem
volebat inveniri et ab aliis, qui dicebat:
Momentaneum hoc et e re tribulationis Hosti coe supra modum in sublimitate oetei Num pondus stloris operatur in nobis. Non dixit, remunerabitur, Sed , Plernum pondus stloriar operatur in nobis Lalet
gloria, Fratres mei, abscondita nobis est in tribulati0ne , in m0men laneo hoc latet aeternitas, in h0 levi pondus subliine et supra modum. Interim ergo se Stinemus n0bis emere agrum Stum, emere thesaurum istum, qui absconditus est in agr0. Omne gaudium existimemus, cum in Varias inciderimus tribulationes Dicamus e anim6, dicamus e Sententia : Lonum magis ire ad 0-mum luctus, quam ad domum cons is ii.
4. Cum ipso sum in tribulati0ne', ait Deus: et ego aliud interim requiram quam tribulati0nem ' Mihi adhaerere Deo b0num est; non 80lum aulem, Sed et p0nere in D0min Spem meam: qui aeripium eum, inquit, litori re bo eum. Cum ipso sum in tribulatione Deliciar, inquit, meae esse cum diis hominum Emmanuel nobi Seum DeuS. Ave, ratiα plena, ait Angelus ad Mariam, Dominus tecum. In plenitudine gratia nobiscum est, in plenitudine gloriae erimus nos cum illo. Descendit, ut prope sit his qui tribulato sunt corde, ut nobis cum sit in tribulati0ne n0stra. Erit autem quando rapiemur in nubibus ob viam Christo in aera, et sic Semper cum Domino erimus; si lamen curemus interim eum habere n0biscum, ut sit comes viae, qui patriae reddit0 est futurus : immo qui tunc patria, Odosit via. BONUM 1 HI, Domine, TRIBULARI, dummodo ipse Sis mecum, quam regnare sine te epulari sine te, sine te gl0riari. Bonum mihi, Domine, in tribulati0ne magis amplecti te, in ea mino habere tu mecum, quam AESSO Sine te Vel in coel0, Quid enim mihi est in eoelo, et a te quid volui super ter ram Aurum probat Drnax, et Viros
justos ientalio tribulati0nis. Ibi cibi cum eis es, Domine; ibi in tuo nomino congregatis medius adstas, sicut olim cum tribus pueris es dignatus etiam ethnico apparere, ut diceret : Quia species quarti similis sidio Dei. Quid trepidamus, quid cunctamur, quid resu-gimus hunc caminum Saevit ignis, sed D0minus nobiscum est in tribulati0ne. Si Deus n0biscum, quis contra n0. Nihilominus qu0que si ille eripit, qui Sest qui rapiat de manu ejus 8 Quis est qui de manu ejus possit eruere 3POStrem si illo glorificat, quisnam alius inglorium faciet Si ille glorificat, quis humiliabit 85. Audi denique quanam gl0ria ipse glorificet Lonssitudine , inquit, dierum replebo eum. Et primo quidem in eo qu0d
dierum n0men pluraliter p0suit, non Vicissitudinem aliquam, sed multitudinem Voluit c0ntinendare. Alioquin si vicissitudinem Suspicaris , melior est dies una in atriis D0mini super millia Legimus Sanctos atque persect0s Viros etiam al, his diebus n0stris plenos migrasse dierum nec sane aliud, quam virtutum plen0s, plen0s intelligimus gratiarunt. 17
270쪽
S BERNABDI ABBATIS IN PSALMUM QUI ITALITAT ET
Nimirum in hanc plenituditiem, velut de die in diem, de claritale in claritatem , 0 quidem a su0, sed a Domini Spiritu transformantur. Si ergo dies gratia dicitur, si ut supra meminimus et dies hominis , claritas quae abh0mine est; et male nitens gloria,
quam ab invicem quaerimus : quomodo Π0n magis Verus dies, immo et plenus
meridies, Verse gloriae plenitudor Quod si dies plurimos divisiones dicimus gratiarum; quomodo n0n in multiplici gloria dierum intelligitur multitudo DP0stremo evidentius audi sine ulla vicissitudine dies multos. Erit tuae lunae sicut tuae solis, ait Propheta , Quae solis sep-fempliciter sicut tuae septem dierum. Istis ni fallor cunctis diebus Vitae Suae
Psalm0s uos cantare in domo Domini Rex delis optabat. Erit enim devolos esse Deo ad singula tantae et tam multiplicis gloriae munera, et in omnibus Semper gratias agere, quasi cunctis diebus psalmos dicere nomini ejus. 6. Longitudine dieron replebo eum. Ac
si manifestius dicat Scio quid desideret, scio quid sitiat, quid sapiat ei. Non
ei aurum vel argentum Sapit, non O-Iuptas, non curiositas, non dignitas aliqua specularis. Omnia detrimentum facit, Omnia aspernatur et arbitratur ut sterc0ra. xinanivit penitus semetipsum , nec se ex his patitur occupari, quibus novit se non p08Se repleri. Non ignorat ad cujus imaginem c0nditus sit, cujus magnitudinis capax Sit nec Sustinet de modico crescere, ut de maXimo minuatur. Itaque l0ngitudine dierum replebo eum, quem niSi tu Vera rescere, nisi aeterna implere n0n 0test Siquidem nec Iongiturnitas illa terminum, nec claritas illa occa8um, nec Salietas illa fastidium habet. Erit enim securitas de peiernitale, gl0riatio de Veritate, exsultatio de satietate. Et ostendam illi salutare meum. Nimirum extunc Videre merebitur quod optavit, cum sibi Rex gl0riae gloriosam exhibebit Ecclesiam, non habentem macuIam ob splendorem diei, Sed neque rugam ob omnim0dam plenitudinem riui oli0quin ad illius fulg0rem luminis , sicut non impurux Sic nec turbatus quidem in aliquo uni mu Vel inquietus assurgit. Inde est qu0d nunc quoque ut supra memini Sanctimoniam simul se pacem sectari praecipimur, qu0d sine his nemo videat Deum. Cum ergo repleverit in bonis desiderium tuum ut n0n aliud sit quod requiras, serenato penitus ex ipsa plenitudine animo, videre jam p0terit Serenitatem illam, illam plenitudinem majestatis, similis De factus, qu0d Videas eum sicuti est aut larte quia plenus omni gloria in semetipso, etiam laris Salvationem, quam peratu e StDeus, et plenam majestate ejus omnem terram undique circumspiciet delicio sissimi saeculi habital0r. Λdh0c quoque referri posse videbitur qu0 adjecit:
Et ostendam illi salutare meum. 7. Alioquin accipiamus, si magis placet, etiam hoc modo, ut ips0 qu0Spromiserat dies in hac ostensione Salu taris exp0nat Longitudine, inquit, die
rum replebo eum. Et tamquam quaereres,
unde erit dies in civitate , de qua legimuS, quia non lucebit ibi sol per diem,
nox enim n0n erit in ea istendum illi, ait, salutare meum : ut quemadmodum et in illa Scriptura legitur lit-
cerna ejus sit gnus Ostendum illi salutat e meum. 0n jam in side erudiam non jam exercebo in spe, sed in specie adimplebo. Ostendam illi salutare meum, ostendam illi Iesum meum, ut in aeternum jam videat in quem credidit quem dilexit, quem sember optavit Ostendun0bis, Domine, miseric0rdiam tuam, et salutare tuum da nobis. Ostendo nobis, Domine, Salutare tuum, et sus-sicit n0bis. Qui enim videt illud , videt et te quia ipsum in te , et tu in ips0.
Haec est autem ita aeterna, ut cognoScamus te Verum Deum, et quem misisti Iesum Christum. Itaque tunc dimittes servum tuum, Domine , Secundum Verbum tuum in pace , Umviderint oculi mei salutare tuum, Jesum tuum, Dominum nostrum, qui est super omnia Deus benedictus in saecula,