장음표시 사용
301쪽
IN OCTAVA PASspirituum consedebis Et certe necdum
libi dixit Sede a deae tris meis. Si nescis, o impudens, Unigenitus ille est, cui delerna generatione Patris aequalitas collata est et consessus. u rapinam cogitans esse aequalis Deo, Filio gloriam invides, gloriam quasi unigenitia patre, ut ne ab ipso quidem testimonium merearis hallere. An vero poterit detestato a Patre et Filio, utriusque Spiritus altestari Abominatur superbum profecto et inquietum, qui Super quietum et humilem requiescit amator pacis et unitatis consecrat0r, adVersum te pro pace et unitate elatur. 2. Quid mirum, Fratres, Si timem IS, ne sorte pusillam hanc vineam Domini depasci singularis ferus incipiat Quantos enim coelestis vineae palmites prima illa singularitas conculcavit Sed forte superbiam quidem in eo facile adver-1iStis, non autem singularitatem. Dico ergo Ubi stabat universitas Angel rum, numquid caruit singularitatis vitio qui sedere velle praesumpsit At lario quaeritis, unde mihi nota sit haec statio Angelorum Duos teneo idoneos testes, qu0rum uterque quod vidit, hoc testatur. Vidi D0ininum sedentem, ait Isaias: Seraphim autem stabant. Et Daniel Millia, inquit, millium ministrabant ei, et decies millies centena milli assistebant ei. An et tertium desideratis, ut in ore trium testium stet omne verbum Ap 0-St0lum pro sero, qui usque ad tertium raptus est coelum, et rediens l0quebatur : Nonne omnes administratorii sunt spiritus Siccine ubi stant Omnes, Universi ministrant; tu, pacis inimice, sedebis Plane contristas Spiritum , qui habitare facit unius m0ris in d0m rotandis caritatem, quia scindis unitatem, rumpis vinculum pacis. Merito proinde Angel0rum, qui Suum nec ordinem, nec d0micilium reliquere, caritati, unitati et paci Spiritus attestatur, a quo sane tua et invidia, et singularitas , et inquie ludo reprobatur. Et haec quidem de eo teSlimonio, qu0ddatur in caeliS.
o. st et aliud quod datur in terra, ad discernendos utique qui in ea sunt exsules ab indigenis, hoc est coeli cive SCHAE SERMO II. 29la civibus Babylonis. Quando enim sine
testimonio electus suos deserat Deus Aut certe quaenam eis esse poterat consolatio inter spem et metum sollicitu dine anxia nuctuantibus , si nullum omnino electionis suae habere testimonium mererentur Novit Dominus qui sunt ejus; et s0lus ipse scit qu0s elegerit a principio. Quis Vero Scit hominum, Si est dignus amore, an odi, Quod si, ut certum est, certitudo n0bis omnino negatur, numquid n0n tanto delectabiliora erunt, si qua sorte electionis hi jus signa possimus invenire Quam enim requiem liabere potest spiritus n0ster, dum praedestinationis suae nullum adhuc testim0nium tenet Fidelis proinde Sermo, et omni accepti0ne dignus, quo salutis testimonia
commendantur. Hoc Sane Verbo et electis consolatio ministratur, et subtrahitur reprobis excusatio. Cognitis Siquidem signis Vitde quisquis haec negligit, manifeste convincitur in ano accipere animam suam, et pro nihilo habere terram desiderabilem comprobatur. 4. Tres sunt, inquit, qui testimonium dant in terra, Spiritus, qua, et Sanguis. Scitis, Fratres, quia in primo homine peccavimus omnes, in ipso etiam cecidimus universi Cecidimus sane iii carcerem, ut pariter et lapidibus plenum. Exinde jacebamus captivi, inquinali, c0nquassati, donec Venit De sideratus gentium, qui n0 redimeret, ablueret, adjuvaret. Hic est enim qui Sanguinem proprium dedit in redempti0nem, aquam simul produxit de latero suo in ablutionem, emisit de indu doexcelso Spiritum suum , qui adjuvaret infirmitatem nostram. Vis ergo OSSO an haec aliquid operentur in te ne lai loreus sis sanguini Domini, quem e V2- euas quantum in te est sed et aqua ipsa quae debuerat mundare, in sordibus permanenti judicium damnationis accumulet e Spiritus qu0que, cui re sistis, non liberet maledicum a labiis suis Cavendum enim est, ne sint tibi haec infructuosa, quia necessario OSSent pariter et damn0Sa. 5. Quis est autem qui testimoni uni habet effusi non sine causa sanguinis
302쪽
S. BERNABCliristi, nisi qui c0ntinet a peccatis 'Servus enim peccati est, qui peccatum facit ut si deinceps c0nlinere potuerit, et jugum abjicere miserae ServitutiS, certissimum sitiestimonium redemptioniS, quam peratur sine dubio sanguis Cliristi. Verum non susscit peccatoric0ntinentia, Si n0 etiam adsit poeni tentia. Habet ergo et ab aqua testim0nium, qui laborat in gemitu su lavans Per Singulas n0ctes lectum suum. Sicut enim sanguis ille redemit, ut non regnet peccatum in nostro mortali 0r-p0re rate aqua illa abluit ab his pecca
ii S, quae commisimus ante. 8ed quiderit, quod I0ng calenarum VS et carceris liabitati0nu crudeli confracti sumuS, atque collisi defecimus in via Vitae Invocemus Spiritum Vivificato rem et adjut0rem, considentes quia da bit Pater qui est in caelis, spirituma
num petentibus se. Sane n0Vum S OI
Venisse Spiritum certissime conversatio nova te Statur. Iam ut breviter repetam, a Sanguine, et aqua, et spiritu habere est lestim0nium, Si contines a peccati S, si dign0s agis paenitentiae ructus, si facis per Vitae.
. QUI vestruim habebit amicum, etc.
Quid est quod amicum unum perhibet
adVenisse, nec tamen c0ntentus eSi quaerere panem unum 8 PutaSne tam oracem aestimabat amicum , ut non posset uni sufficere panis unus ' Nam uni quidem tres apponere paneS, incol Sequens omnino videtur. Puta ergo cum Uxore et mancipio hominem adVeniSSe, ut Suum cuique panem app0nere velit amicus. Ego quidem amicum Venientem
ad me, non alium intelligo , quam meipSum. Nemo quippe carior mihi, nemo germanior est. Ad me ergo de via venit amicus, cum ranSitoria deserens, ad cor redeo, sicut scriptum est Redite proPVaricatores ad cor Deinde tunc Vere sibi quisque amicus est, cum de Via redit inu0niam qui diligit iniquitatem
odit animam suam. Α die itaque conVersionis meae de Via ad me Venit amicus. Venit de regione Ionginquae; ubi pascere P0rc0s, et ips0rum siliquas insatiabiliter esurire solebat. Venit fame laborans, confectus inedia, attenuatus jejunio. Venit necesse habens invenire amicum; sed heu me pauperem elegit h0spitem, et Vacuum ingreditur habitaculum. Quid faciam huic amico misero et miserabili ' Omnino enim non habeo
qu0d ponam ante illum Fateor, amicus eSt, Sed ego mendicus. Quid venisti ad me, amice, in necessitate ianta Ego Sum mendicus, et non est in d0mo mea panis. Festina, inquit, diScurre, SUS cita amicum tuum illum Agnum, quo maj0rem dilectionem nem habet, Sed neque substantiam ampli0rem. Quaere, Pete, pulS quia omni qui quaerit invenit, et qui petit accipit et pulsanti
aperietur. Clama, et dic Amice, commoda mihi tres paries.
2. Qui sunt isti panes, Fratres Eli
nam mereamur accipere e0S. Forte enim
et ips0s nemo Scit, niSi qui accipit. Credo tamen petendos nobis esse res paneS, Veritatis, caritatis, sortitudinis. His tribus egere me fateor, Veniente ad me amico de via, Veniente autem sit
dixi cum uxore et mancipio. Descit quippe ratio mea seipse est enim vir' prae ignorantia Veritatis, languet et V0Iuntas prae inedia assecti0nis, infirmatur caro prae inopia fortitudinis. Nam et ratio minus intelligit quae agenda Sunt, et voluntas minus diligit intellecta, et
ad haec etiam c0rpus qu0dχ0rrumpitur, aggraVat animam, ut n0n quaecumque volumus, illa saciamus Aruit e0r meum, etiam et corpus meum, quia oblituSSum Omedere panem meum, deque
303쪽
onim paterer hunc desectum, si jugiter exercitata esset ratio in inquisitione
veritatis, V0Iuntas in desiderio caritatis, caro in operali 0ne Virtutis. 0m noda ergo milii Amice , re Panes,
ut intelligam, ut diligam , ut lac iam
V0luntatem tuam. Sic enim vivitur, et in talibus vita spiritus me , dicente Scriptura Quoniam vita in v0luntate
RECUMBENTIBUS undecim discipulis opparuit illis Iesus. Apparuit vere benignitas et humanitas Salvatoris. Multam utim fiduciam praestat, quod libentius adsit orationi incumbentibus, quando nec recumbentibus quidem dedignatur adesse. Apparuit, inquam, benignitas ejus, qui c0gnovit sigmentum nostrum,
nec dedignatur necessitates noSiras, Sed miseratur, si lamen curam carnis non
in desiderio facimus, sed in necessitate. Qu0d40nsiderans idem Apostolus : Sis,enianducamus, inquit, sive bibimus, sive Miquid aliud c cimus, omni in gloriam Domini faciamus. Potest tamen quod recumbentibus apparuit, ad id qu0que referri, quod alibi calumniantibus Iudaeis adversus stiscipulos n0n jejunantes: Non possunt, inquit, si lii sponsi lugere quamdiu cum eis est sp0nsus Sequitur L exprobravit incredulitatem illorum, et duritiam c0rdis, qui his qui viderant
lim resurreXisse, 0ncrediderunt. Λudisi lirisium discipulos increpantem, immo qu0d durius s0nat etiam Xprobrantem, nec quand0cumque, Sed ea hora, qua eis corp0ralem praesentiam subtracturus, videri poterat magis ab increpatione parcere debuisse. Noli ergo indignari de caeter0, si te qu0que aliquando Cli risi vicarius increpaverit. Id en inu 'xhibet, quod ascensurus ab eis incoe-lmia, suis Christus legitur exhibuisse iii scipulis. Sed quid est, Fratres, qu0d dicit His qui viderant eum resurreXiS8 , non crediderunt ' Aut qui fuere, qu0ruini, ali oculi J0ri0sum resurrecti0ni SD0minicae meruerunt videre miraculum 8 Neque enim resurgentem illum quiS- quam legitur, aut creditur Vidisse m0rtalium. Restat ergo de Angelis accipiendum, quibus utique resurrectionis testim0nium perhibentibus, Ap0Stol0rum pusillanimitas haesitavit. 2. Jam ver ut faciat quod scriptum est, B0nitatem et disciplinam et scientiam
doce ne visitati0nis gratiam, exprobrationis censuram, praedicati0nis quoque d0ctrina sequatur, et dicat Qui crediderit, et baptizatus fuerit, salpus erit. Sed quid ad haec dicemus, Fratres Magnanimis videtur saecularibus hominibus in hoc verbo data siducia, Vere0rque ne dare eam incipiant in occasionem carnis, blandientes sibi plusquam oporteat sine operibus de baptism0 et credulitate.
Verumtamen consideremus quod sequitur : Signa autem eos qui crediderint, hinc sequentur. Nec minor lartasse Videbitur ipsis quoque religiosis ex hoc Verbo pr0Venire desperatio, quam XVerbo priore vanae spei data saecularibus occasio videretur. Quis enim ea, quari praesenti loco scripta Sunt, signa Videtur habere credulitatis, Sine qua nemo poterit salvari, quoniam qui non credi derit, condemnabitur; et, Sine de impossibile est 1ilacere Dei Quis inquam, daem0nia ejicit linguis n0vi I0quitur, serpentes tollit Quid ergo Si nomo
haec habet, aut perpauci nostris Viden tu habere temp0ribus aut num Salvabitur, aut hi soli qui his muneribus gloriantur, quae non tam merita sunt quam indicia meritorum adeo ut mulli
dicentes. Nonne in nomine tu daemoni tejecimu8, et iura0mine tuo virtutes multu.;
304쪽
5. BERNARDI ABBATIS seelui audiro habeant in judicior
Nescio vos, discedite a me operarii iniquitatis Ubi est, quod ait Apostolus, cum de justo judice l0queretur Qui
qu0d absit quaerenda sunt in judicio
signa p0tius, quam meritaro. Sunt tamen et ipsa merita signa quaedam, certiora utique et salubriora. Nec dissicile arbitror n0SSe, quemadmodum intelligi signa Ossint praesentia, ut sint indubitata Signa credulitatis, ac per hoc et salutis. Primum enim opus fidei per dilectionem operantis, cordis compunctio est, in qua sine di bi ejiciuntur daemonia , cum eradicantur e corde peccata. Exinde qui in Christum credunt, inguis loquuntur
noVis, cum jam recedunt vetera de ore eorum, nec de caeter Vetusta protopa rentum lingua loquuntur, declinantium in Verba malitiae ad excuSanda eXci sationes in peccatis Ubi ero compunctione cordis et oris c0nsessione priora sunt deleta peccata, ne recidivam Pallantur, et jam sint posteri0ra pejora
Prioribus, serpente Stollant necesse est, ut est, ut Venenatas suggeStiones exstinguant. Quid tamen agendum, si qua 10rte radix pullulat, quae tam Velociteritequeat exstirpari, Sed stimulat animum concupiscentia carnis Pr0fecto si mortiferum quid biberint, non eis nocebit: quoniam juxta Salvatori exemplum, Cum guSlaverint, nolent bibere, id est cum ei Serint, nolent c0nsentire. Sic
enim n0n eis nocebit quia nulla damaiatio est his qui sunt in Christo Iesu
Quid tamen uolesta certe et periculosa est sic corrupta et infirmae assectionis lucta : sed qui crediderint, super aegros munus imponent, et bene habebunt, id est aegras stactiones b0nis operibus operient, et hoc remedio curabuntur.
Quomodo ascendit super omnes coelos, ut adimpleret Omnia.
simi, gloriosa est, et , ita dicani gaudi0sa, in qua et singularis Christo gloria, et nobis specialis laetitia exhibetur. Consummatio enim et adimpletio est reliquarum solemnitatum, et felix
clausula totius itinerarii Filii Dei. Qui enim descendit, ipse est et qui ascendith0dierna die super omnes coel0S, ut adimpleret omnia. Iam enim cum Sedominum universorum, quae Sunt in terra et in mari et in in serno, proba Set,n0 restabat, nisi ut aeris et cael rum SeiSS d0minum argumentis simialibus, vel certe p0tioribus comprobaret. Τerra enim cognovit Dominum, quia ad Vocem Virtutis ejus, cum clamaSSet
magna Voce : Lazare, veni foras, O
tuum reddidit. Cognovit mare, quia s0lidum se praebuit sub pedibus ejus, ita ut Apostoli eum putarent phantasma
esse. Cognovit infernus, cujus ipSepo las pereas et vectes ferreos confregit,
ubi et ligavit illuin insatiabilem homicidam qui vocatur diab0lus et Satanas. Profecto qui m0rtuos suscitaVit, lepro-S0s mundavit, eaecos illuminavit, claudos firmavit, et omnes exsufflavit in-sirmitales, dominus omnium fuit, et eadem manu qua fecerat, quae desecerant reficiebat. Sic et qui in ore piscis cum ipso pisce talerem inVenire Prae dixit, patet proculdubio, quia maris et 0mnium, quae in mari moventur, dominus fuit. Qui vero traduxit aereas potestates, et affixit eas cruci suae, claret quia super infernales ossicinas potest tem accepit. Hic est enim qui pertransiit benefaciendo et sanando omne OP- pressos a diabolo; . qui stetit in loco campestri ut doceret turbas ante praesidem, ut alapas sustineret toto tem-p0re quo in terris Visus est, et cum hominibus conversatus, in laboribus multis stans, et operans Salutem in medio terrae.
2. Λ claudendam igitur unicam tuam inconsulitem, D0mine Iesu, ad perficiendam fidei nostrae integritatem, restat , ut videntibus Discipulis per
medium aeris, sicut aeris d0minus a cendas super omnes cael08. Extunc probabitur, quia D0minus univers0rum tu e S, quia omnia in omnibus adimplesti,
ot jam tibi prosecto debebitur , ut in
305쪽
IN ASCENSIONE DOMINI SERMO II.
Iessium, terrestrium, et infernoriam; et omnis lingua confiteatur, quia tu es in gl0ria, et in dextera Patris. In hac dextera sunt delectati0nes usque in s-nem : et de monet p0stolus, ut
quaeramu quae SurSum Sunt, ubi Christus est in dextera Dei sedens : quia illic pr0secto thesaurus noster est Iesu8- Christus, in quo sunt omnes thesauri sapientiae et scientiae absconditi, in quoliabitat omnis pleniludo divinitatis cor-p0raliter. 5. Quid tamen putatis, Fratres, quanius d0lor et tim0 irruperit apost0lica pectora, cum eum Viderunt a se tolli, set alt0ui in aera, n0n scalis adjutum , non sublevatum funibus, etsi angelico comitatum obsequio, non tamen fultum nuXilio, sed gradientem in multitudine fortitudinis suae lampletum est quod eis
dixerat Quo ego vado, vos non potestis venire. Quocumque enim terrarum iisset, eum indivisibiliter sequerentur ;mare sicut Petrus secit aliquando
cum e etiam Submergendi intrarent: sed hac sequi n0n40terant, quia cor pus quod com umpitur, aggravat animam, et deprimi terrena inhabitatio sensum multa cogitantem. 0l0 ergo nimius erat, quia videbant illum, pr0pter quem Omnia reliquerant, a suis sensibus et aspectibus 10ssi, ut n0n poSSent, ablato a se sp0nso, filii sponsi non lugere lim0r, quia orphani relinquebantur in medio
Iudae0rum, nondum consirinali virtute ex alto. Benedicens ergo eis serebatur in coelum, sorte concussis illius singularis misericordiae VisceribuS, cum mi- Seros uos et pauperem Suam Sch0lam
relinqueret; nisi quod veniebat parare eis locum, et quia expediebat, Ut praesentiam eis subtraheret corp0ralem.
Quam felix, quam digna ista processio lad quam ne ipsi quidem adhue Apostoli
digni fuerunt admitti, cum et animarum sanciarum, et coelestium virtutum triumphali pompa deductus ad Patrem, Sedet a dextris Dei. Nunc Vere adimplevit 0mnia, quia natus est inter Itomines, cum hominibus converSalus eSt, ab hominibus et pro h0minibus paSSUS Pt 0rtuus est, reSurrexit, Scendit, sedet ad dexteram Dei. Agnosco funi-
cam desuper contextam per totum, quam Superna illa mansio claudit ubi adimpletus est, et adimplevit omnia Dominus Iesus Christus. 4. Verumtamen quid mihi et s0lem nitatibus istis 8 Quis me consolabitur ΤD0mine Iesu, quia te non vidi in cruce SUSsensum, plagis lividum, pallidum
lacrymis meis loca illa vulnerum delinirem Quom0do me dereliquisti insalutatum, cum formosus in stola tua Rex gloriae in alta celorum te recepisti
Prorsus renuisset consolari anima mea,
nisi me Angeli in Voce exsultationis praeVenissent, qui dixerunt Viri Guli l ei, quid statis aspicientes in coelum fui Iesus qui assumptus es a vobis in
Coelum, sic veniet, quemadmoduni vidistis eum euntem in coelum. Sic, inquiunt, veniet. Ergone Veniet quaerere nos in illa tam singulari, quam uniVersali prOeeSSione, cum praecedentibus omni lius
Angelis, et subsequentibus h0minibus universis, descendet judicare vivos et mortuos Proculdubio veniet: sed qu0- modo ascendit, non quom0d ante descendit IIumilis enim prius Venit animas salvare e sublimis autem veniet cadaver istud resuscitare, et consigurare c0rpori claritatis suae, ut infirmiori huic Vasculo abundantiorem impendere videatur honorem. Τunc enim videbitur cum potestate magna et majestale, qui prius in infirmitate carnis latuerat. Ιniueb0 et ego eum, sed n0n modo; Videbo eum, sed non propera ita ut haec Secunda glori sic alio pri0ri gl0rificationi propter excellentem gl0riam manifeste
5. Interim manipulus primitiarum n0Slrarum Christus oblatus est, ad dexteram Patris assumptus, et assistit nunc vultui Dei pro n0bis. Sedet autem habens in dextera misericordiam, in sinistra judicium : et miseric0rdiam multam nimis, et judicium mullum nimis : in dextera aquam, in sinistra
ignem immobiliter tenens. Et quidem
corroboravit inisericordiam supor i- mentes Se secundum altitudinem coeli a terra, ut majores cumulus miseratio-
306쪽
inter coelum et terram. Propositum namque Dei super illos manet immobile Det misericordia haec ab aeterno et usque in aeternum super timentes eum; ab aeterno per praedestinationem, in aeternum per glorificationem. Similiter et in reprobis torribilis est super filios hominum, et utrimque Stat xa Sententia aeternitatis, et in his qui salvi sunt, et in his qui pereunt. Quis scit si omnium veSirum, quos hic ideo, Nomina scripta sunt in caelis, et in libro Praedestinationis annotata 8 Vocationisonim et justificalionis vestrae aliqua signa mihi videor intueri in conversatione hujus humilitatis. Quanto
putas gaudio replerentur omnia ossa mea, si id scire contingeret Sed nos ei homo, iitrum Sit dignu amore , an odio.
I. Propterea, dilectissimi, perseVerate in disciplina quam Suscepi Stis, ut por humilitatem ad sublimitatem ascendatis muta haec St Via, et non est: lia praeter ipsam. Qui aliter vadit, cadit 0lius quam ascendit quia s0la est lium ilitas quae exaltat, Sola quae .lucit ad vitam Christus enim cum peritaturam divinitatis non haberet quo
cresceret Vel Scenderet, quia ultra Deum nihil est per deScensum qu0m0do cresceret inVenit Veniens incarnari, pati, Π 0ri, ne moreremur in aeternum ir0Pler qu0d Deus exaltavit illum, quia re Surrexit, Scendit Sedet
a dextris Dei. Vade, et tu fac similiter. Neque enim ascendere potes, nisi du- Scenderis : quia ut aeterna lege fixum est, Omnis qui se eaealtat, humiliabitur; et qui se humiliat, eaealtabitur inperVe sitas o abusio filiorum Adam quia eum ascendere dissicillimum sit, descendere autem facillimum ipsi et Id viter ascendunt, et dissicilius descendunt, parati ad honores et celsitudines graduum ecclesiasticorum, ipsis etiam angelicis humeris formidandos Ad sequendum autem te, 0mine Jesu, ViX inveniuntur, qui vel trahi patiantur, qui velint duci per viam mandat0rum tu0rum. Alii enim trahuntur, qui P0S-
sunt dicere : Trahe me Mia te. Alii DI ABBATIS ducuntur, qui dicunt Introduxit te
Reae in cellari sua. Alii rapiuntur, Sicut Ap0st0lus raptus est ad tertiun coelum.
Et primi quidem felices, qui in palientia sua possident animas suas : Secundi feliciores, quia ex v0luntate sua consi-ientur ei tertii felicissimi, qui in prο- fundissima Dei misericordia, quasi qu dammodo sepulta jam arbitrii sui potestate, in divitias gl0riae in spiritu
ardori rapiuntur, nescientes sive inc0rpore, Sive e Xtra c0rpus hoc Solum
Scientes, quod rapti sint. Beatus qui ubique te ducem habet, Domine Iesu, non illum refugam spiritum, qui statimi Scendero Voluit, et tota divinitatis
dextera percussus est. Nos autem popu- .lus tuus, et Ves aScuae tuae, Sequamur te, per e , ad te quia tu es Via, Veritas, et vita; Via in exemplo, Veritas in promisso , ita in praemio. Verba enim aeternae Vitae habeS, et nos cogn0scimus et credimus, quia tu es
Christus filius Dei vivi, qui e Super omnia Deus benedictus in Saecula
. HODIE coel0rum D0minus celorum alta coelesti p0tentia penetravit, et infirma carnis tamquam nubila quaedam excutiens, induit stolam gloriae Elevatus est S0 in ortu suo, incaluit et invaluit dilatavit et thultiplicavit radi0s
Super terram, nec est qui se abscondata calore ejus. Rediit ad regi0nem sapientiae Sapientia Dei, ubi onmes bonum et intelligunt et requirunt, intellectu perspicacissimi, assectu paralissimi ad audiendam Vocem Sermonum ejus. 0s autem in regione ista Sumus, ubi Iurimum est malitiae, Sapientiae parum riuia corpus quod corrumpitur, aggrapa animam et deprimit terrentin- habitatio sensum muli cogitantem Persensum hic ego arbitror intellectum designari: qui tunc Vere deprimitur, cum multa c0gitat, cum non colligit se circa illam unam et unicam meditationem,
quae concipitur de civitate illa, cujus
307쪽
IN ASCENSIONE Dparticipatio ejus iii idipsuin Hujusm0di
intellectuin oportet deprimi, et dis- rahi per multa, multis et multiplicibus modis. Animam vero hic aestimo lici assectiones, quae c0rrupi e0rp0re diversis passionibus assiciuntur, quae mitigari numquam possunt, ne dicam sanari d0nec Oluntas unum quaerat, et tendat ad unum. 2. Duo ergo sunt quae in nobis purganda sunt, intellectus et asseclus cintellectus, ut noverit; assectus, ut Velit. Felices, et vere felices illi duo viri Elias et Enoch, quibus omne materiae et occasiones ablata Sunt, quae eorum intellectum impediant, vel asseclum quia suli Deo viventes nec OV erunt nisi Deum, nec cupiunt nisi Deum. Denique et de Enoch legitur, quia raptus est, ne maliti mutaret intellectum jus aut ne siclio deciperet animam illius. Intellectus noster turbatus erat, ne dicam caecatus; noctu inquinatus erat, et multum inquinatus sed Christus iatellectum illuminat, Spiritus sanctus asseclum purgat. Venit enim Filius Dei, o tot et tanta mirabilia in mundo operatus est, ut non immerito intellectum nostrum ab omnibus mundanis rebus evocaverit ut Semper cogitemus, et numquam cogitare Sussiciamus , quia mirabilia secit. Vere Iatissimos n0bis ad spatiandum intelligentiae campos dereliquit; et torrens cogitationum istarum profundisSimus St, qui juxta Prophetam n0n possit transvadari. Quis enim sussiciat cogitare, qualiter rerum Dominus praevenerit 310s, venerit ad n OS, Subvenerit nobis, et singularis illa majestas v0luerit mori ut Viveremus, Servire t regnaremus, eXsulare
ut repatriaremur, et USque ad servilissima opera inclinari, ut 0nstitueret
o. Talem se obtulit Ap0St0lis Apost I0rum Dominus, ut jam non invisibilia Dei per ea quae acta sunt intellectae0nspicerent, sed ipse facie ad aciem Videretur qui omnia secit. Et quia discipuli carnales erant, et Deus spiritus est, nec hene convenit spiritui et carni; illibra corporis Sui temperavit se eis, ut 0bjectu vivi sic de caritis viderent Ver-OMINI SERMO III. 297bum in carne, solem in nube, lumen in testa, cereum in laterna Spiritus enim oris nostri Christus D0minus, cui diximus : In umbra lita vivemus inter stentes. In umbra, inquit, tua inter gentes, n0n inter Angelos, ubi purissimum lumen purissimis oculis intuebimur. Unde et virtus Altissimi obumbravit Virgini, ne nimio splendore praestricta, divinitatis fulgur etiam illa
singularis aquila tolerare n0n 0SSet Ast hoc autem carnem eis prop0Suit. Ut Omnem c0gitatum e0rum ab humanis rebus ad carnem suam qua et mirabilia dicebat, et mirabilia faciebat
adunaret, et sic de carne transferret ad Spiritum : quia spiritus est Deus; et eos qui adorant eum, in spiritu et veritale oportet adorare. Nonne tibi videtur cis intellectum illuminasse, cum aperuit illis sensum ut intelligerent Scripturas, 0stendens quia haec oportebat Christum pati, et resurgere a m 0rtuis, et ita intrare in gloriam suam 84. Sod illi sanctissimae carni eius assuefacti, Verbum de discessu ejus au dire non poterant, ut O relinqueret pro quo omnia reliquissent. Quare h0e' quia intellectus illuminatus erat, Sed nondum purgatus assectus. Unde et benignus Magister blande e0s ac dulciter compellabat, dicens edit vobis ut ego vadam. Si enim non abiero, Paraclitus non veniet ad vos. Sed quia haec l0cutus sum vobis, tristili implerit cor vestrum. Quid est quod Christo com-m0rant in terris, Spiritus Sanctus ade0 venire non potuit An carnis illius conSortium abhorrebat, quae de ipso et
per ipsum in Virgine et de Virginumatre concepta erat et nata Absit sed
ut ostenderet 110bis per quam ambularemus iam, formam app0neret cui imprimeremur. Et ille quidem illis pl0rantibus elevatus in coelum, Spirituimsanctum misit, qui assectum e0rum, id est V0luntalem mululavit, immo polius alteravit ut jam magis D0minum Velint ascendisse, qui prius detinuisse Volaterant. Impletum Si quod eis praedixerat: Vos autem contristabimini sed tris lilia vestra vertetur in gaudium. Sic et g eorum in ledigentia per Christum
308쪽
illuminata est, et Voluntas emundata per Spiritum ut Sicut bonum 110Verint, sic et Velint quod solum perfecta religio, Vel religiosa persecti0
5. Recordor nunc Elisaei sancti, cui cum lias dixisset, ut in discessu Vel RScensu suo postularet qu0 vellet, respondit Oro ut situ spiritus tuus dupleae in me. At ille : Rem disticilem postulasti. Attamen si videris quando tollar a te, erit quod petisti. 0nne tibi videtur Elias ascendentis Domini signare perS0nam; Elisaeus vero chorum apostolicum in ascensione Christi anxie suspirantem rSicut enim Elisaeus abalia nullo pacto avelli p0terat, sic nec Apostoli a Christi praesentia poterant separari Vix enim tandem eis persuasit, quia sine siderimpossibile esset placere Deo. Quis est ergo spiritus iste duplex qui quaeritur, nisi illuminatio intellectus et assectus purgatio Res dissicilis, quia rarus in terris ost qui illum habere mereatur. Attamen, inquit, si videris quando tollari te, erit
quod petisti. Nihil est quod propter h0cliabeant perdere Vel debeant alumni tui, Domine Jesu, quia videntibus illis es elevatus in coelum, et desiderantibus oculis te secuti sunt gradientem in multitudine fortitudinis tuae. Vel certe spiritum duplicem dicere possumuS illud, qu0d Salvator ad Discipulos ait: Qui credit in me, opera quae est facio, et pse faciet, et major horum faciet. Nonne majora Christo, per Christum tamen, fecit Petrus, de quo legitur : Quia in plateis ponebantur infirmi in lectulis, ut veniente Petro saltem umbra illius obumbrare quemquam illorum, et liberarentur ab insiti initatibus suis DNusquam enim Dominus umbra sua invenitur insirmita-
6. 0 dubito ego intellectum omnium VeStrum, qui hic Stis, illumina
tum esse : Sed non assectum aeque esse
Purgatum, manifesti approbabo conjecturis. Omnes quod bonum est n0Slis, et iam per quam incedere, et qu0m0do in ea incedere debeatis sed V0luntas non una St. Quidam enim ad omniavi: et vitae hujus exercitia non 80lum
ouibulant, sed et currunt, inam potius Volant ut eis et vigiliae brevos, et e ibi dulces, et panni suaves, et labores non Solum tolerabiles, sed et appetibiles
Videantur. Alii autem non sic sed corde arido et assecti0ne recalcitrante, Vix pudore trahuntur ad haec, ViX gehennali timore compelluntur. Quosdam nec c0mpellimus quidem, quibus frons mulieris meretricis facia est, et nolunt erubeScere. Sunt, inquam, multi intern0s, qui nobiscum de uno pane comedunt, nobiscum d0rmiunt, n0biScum cantant, nobiscum laborant, miseri et
miserabiles ulp0te per omnia participes tribulati0nis, sed c0nsolati0nis non ita. Numquid abbreviata est manus Domini, ut omnibus donare non Ρ0SSit, qui aperit manum suam, et implet Omne animali ne dictione Quid ergo in causa est Illud omnino : quia non Vident Christum cum i0llitur ab eis, id est non cogitant quomodo e0s orphan08 reli querit, qu0 peregrini et advenae sint Super terram, quod tamdiu faeculenti corporis horrido carcere teneantur, et non sint cum Christo. Hujusmodi autem, si diu ita permanserint sub onere, aut opprimuntur et succunabunt, aut qu0dammodo in in serno sunt, ut numquam ad plenum respirent in lucem miserationum Domini, nec in liberia tem spiritus, quae sola facit jugum
7. Inde autem tam perniciosa lepiditas emanat, quia assectus, id est Voluntas eorunt n0ndum purgata est, nec bonum sic volunt sicut 0Verunt, apr0pria concupiscentia abstracti graviter et illecti. Amant enim in carne sua terrenas cons0latiunculas, Sive in Verbo, sive in signo, sive in facto, sive in aliquo alio et si haec interrumpunt aliquando, n0n lamen enitu rumpunt. Inde est, quod raro assecti0nes suas dirigunt in Deum, et eorum Ompunctio non continua, sed horaria St, et ut verius dicam momentanea. IMPLERI autem Visitationibus Domini anima non potest, quae his distracli0nibus subjacet et quanto magis illis evacuabitur, lani amplius istis implebitur;
si multum, multum; Si parum, parum. Vel certe si magis r0bas, numquam
309쪽
istae illis misceri poterunt in aeternum: quia ubi vasa vacua non inVenit oleum, Stare necesse est nec mittunt inum novum niSi in utres OVos, ut ambo ronServentur. Neque enim spiritus et caro, ignis et tepiditas, in uno d0micilio commorantur, pra)Sertim cun
8. Si enim Apostoli adhuc carni D0niinicae inhaerentes, quae Sola Sancta, quia Sancti sanctorum, erat Spiritu Sancto repleri nequiverint, d0nec t0lleretur ab eis; tu carni tuae, quae O di dissima est, et diversarum Spurcitiarum phantasiis repleta, adstrictus et conglutinatus , illum meracisSimum Spiritum te posse putas SuScipere, ni Si carneis istis c0nsolationibus unditus renuntiare tentaveri. Revera cum in-c Pperis, tristitia implebit cor tuum: sed Si perseveraveris, tristitia tua convertetur in gaudium. Tunc enim purgabitur assectus, et Voluntas renovabi uir, vel potius nova creabitur : ut omnia quae prius dissicilia, immo impossibilia videbantur, cum multa percurrantur dulcedine et aviditate. Em ille, inquit, Spiritum tuum, et creabuntur, et renos abis faciem terrae. Sicut per laciem exterior honi c0gnOScitur, Sic per Voluntatem demonstratur interior. misso ergo Spiritu creatur et renoVatur acies terrae, id St terrena voluntas sit coelestis, paralaad nutum nutu citius obedire. Beati qui late Sunt e quia non solum malunt non Sentiunt, sed in mirati uadam cordis dilatatione commorantur. De illis enim quos Supra conlure-inora inius, terribiliter ait Deus : Non permanebit spiritus meus in hominibus istis, quia caro sunt, id est carnales Dei quicquid in eis Spiritus suerat, in carnem evanuit.
9. Quia igitur, carissimi hodierna
ille est, in qua SponSUS ausertur a n0bis, et non sine tumultu aliquo animorum nostrorum, ad hoc tamen ut iittat nobis Spiri luni veritati : plore naus toremus, ut dign0 nos inveniat, Vel potius ossiciat, et repleat dotarii in istant,
lio, sed uncti ejus d0ceat 08 de m-nibus: sicque et intellectu clarificato et assectu purificato, veniat ad nos, et apud nos laciat mansionem. Et sicut serpens Moysi devoravit omne Serpentes mag0rum : Sic iste cum Venerit, absorbebit omnes carnales assectiones et delectationes nostras, et infundet consolationes, ita ut de lab0re requiem, de tribulatione laetitiam, de contumelia gl0riam habeamus Sicut illi, qu0s repleverat, cibant gaudentes a con Spectu concilii, quoniam digni habiti Sunt pro momine Iesu contumeliam pati Spiritus enim Jesu, spiritus bonus, Spiritus Sanctus, Spiritu rectuS, spiritus dulcis, Spiritus principaliS, quicquid in hoc saeculo nequam videtur , dissicile et angustum, leve facit et talum opprobrium gaudium judicat,
despectionem exaltationem e SSe perSuadet. Scrutemur ergo, uXla Prophetam, Vias nostras, et Studia nostra levemus c0rda nostra cum manibuS, Ut in Olemnitate sancti Spiritu gaudeamus, et abundantius gaudeamus, qui no inducat in omnem, Sicut promisit Dei Filius Aeritatem.
De duabus malis ascensionibus, daemonis et primi hominis; et se honis, Christi et
l. 1 Nativitatis et Resurrectionis Dominicae digna devoti0ne solemnia celebramus, h0diernum quoque Ascensionis diem non minus exote convc- iiii celebrari. In nullo Siquidem a sustivitatibus illis ista degenerat, sed sinis earum et adimpleti est. Ierito quidem s0lemnitatis et laetitiae dies agitur, quando S0l ille Supercoelestis, Sol justitiae, nostris Se praesentavit obtutibus, nube carni et mortalitatis adeo sulgorem suum et lucem temperans inaccessibilem Magna quoque laetilia et exsultatio mulla nimiS, quando conscisso sacco , laetitia circumdatus est, factaque de medio Sacci ipsius non quidem Substantia, Sed Vetustate, Sed corruptione, sod miseria, Sed vilitate,n0stra dedicavit primordia cSurrec-
310쪽
ti0nIs Verumtamen quid mihi et 80- Iemnitatibus istis, si conversatio mea usque adlluc delinetur in terris Quis
vero vel desiderare praesumeret ascensum coeli, nisi quia is qui descenderat, pri0 ascendit Dico ergo vobis : NON MULTO IIII 0lerabili0 videretur exsilii hujus habitali , quam gehenna, nisi Dominus Saba0th reliquisset nobis semen fiduciae et exspectationis, quando elevatus est in nubibus, et spem se citcredentibus. Denique nisi ego abiero, inquit, Paraclitus n0n veniet ad 08.
Quis Paraclitus Utique per quem dinfunditur caritas , et jam Spes non Onfundit ille Paraclitus, per quem in
coelis sit conversatio nostra; Virtus ex alto , per quam Sureum sint corda n0Stra Vad , inquit, parare robis locum et si abiero, et praeparas ero Nobis l0ωm, iterum veniam, et assumam Γ0s
ad meipsum. Ubi enim fuerit 0rpus, ibi
congregabuntur et aquilae. Videsne quemadmodum caeterarum solemnitatum ea, quam hodie celebramus, et consummationem habeat, et fructum declaret, et augeat gratiam 32. Sicut enim caetera omnia eius quin0bis natus est et nobis datus sita ipsaqu0que ipSius ScenSi propter nos facta est, et facit pro n0bis. In noe ira siquidem vita multa, quantum in n0bis
est, videmur 3gere caSU, multa necessitate: sed Christus, Dei Virtus et Dei sapientia, neutri potuit Subjacere. Quae enim Dei virtutem neceSSita cogeret, aut quid ageret Dei sapientia casul Omnia proinde quaecumque I0cutus est, quaecumque operatu eSt, quaecumque passus est, ne dubites fuisse v0luntaria, plena Sacrament0rum, lena Salutis. Haec scientes, Si quid aliquando eorum, quae de Christo Sunt in n0Stram Scientiam venire conlingat, non Sic audiendum est, tamquam Si inventicium quidpiam pr0seramus : sed tamquam id, quod etiam priusquam causa Sciretur,c0nstaret nequaquaIn Sine causa fuisse. Sicut enim qui scribit, certis rationibus collocat universa cita quae a De0
sunt 0rdinata Sunt, maximeque ea, quo praeSen in carne Si operata a
justas. Sed vae angustiae c0gni li0nis varpaupertati scientiae n0strae, qui tantume X arte cognoscimus, et parte modicat Vix scintillulae quaedam nobis elucent de tanta luminis copia, de lucerna P Sita super candelabrum. Sane quanto minus singuli capimus, tanto fidelius caeteris communicanda sunt quae Singulis revelantur. Et ego, Fratre8, qua mihi ad vestram aedificationem de ascensione, immo de ascensi0nibus suis d0nare ipse dignatur, nec V0l0, nec debeo subtrahere vobis: praesertim qu0d haec sit spiritualium praer0gativa donorum , ut c0mmunicata non minuantur.
Aliquibus fortassis haec nota sunt, quibus similiter haec revelata sunt sed propter eos qui sorte n0 adverterunt, subIimioribus intenti, aut aliis occupati seu etiar propter e0 qui minus capacis intelligentiae Sunt mihi incumbit loqui quae Senti0. 5. Christus qui descendit, ipse es et qui ascendit Apostoli Verba sunt haec Εg0 autem credo eum in h0 ipso quod descenderit, ascendisse. Sic enim oportebat
Christum descendere, ut n0 uScendere doceremur. Cupidi quidem Sumus Scensionis Vexaltationem concupiScimus omnes Nobiles enim creaturae Sumus
et magni cujusdam animi, ide0que altitudinem naturali appetimus desiderio. Sed vae n0bis, si Voluerimu eum Se qui qui ait Sedebo in monte fessumenti, in lateribus Aquilonis. Heu mi Ser incla ioribus Aquilonis Frigidus est mons ille non tu sequimur. Potestatis liabes concupiscentiam, altitudinem praesumis p0tentiae. Quanti tamen usque h0- die foeda sequuntur infeliciaque Vestigia Pimm ver quam pauci Vadunt, quibus non dominandi Iibido dominetur iminc est, qu0d benesici Vocantur,
qui putestatem habent: hinc, quod
laudatur peccator in desideriis animae, suae Polentibus siquidem Omnes adulantur, invident mneS. Quem equimini, miseri h0mines, quem sequimini Λnn0n videlis satanam tamquam sulgur eadentem 50 iste est m0ns, in quem
ascendit Λngelus, et diab0lui factus osti Vol illud advertite, qu0d post a