장음표시 사용
371쪽
non intrabilis in regni coelorum. Ali 0- quin dicemus, aiunt, contra te testi inori tu in Semen Clianaan, et n0n Iuda, nec h0 quidem Moyses in Lege mandavit. An qui decrevit adulteram lapidare, mandavit accusare pudicam An qui ussit adulteram lapidibus opprimi, etiam jussit contra insontem testimo-inum serri Immo vero sicut adulteram, sic etiam salsum testem non impunitum esse praecepit. Sed qui gloriamini in lege, per legis praevaricationem Deum inhonoratiS. 5. Ingemuit Susanna, et ait Angustiae miri sulit undique Undique enim m0rS; hinc quidem corporea, inde spiritualis. Si h0c , inquit, egero, m0rs mihi est: si
sulem non egero, non Hugiam manus vestras. Vestras, o Pharisaei, manus nec adultera etagit, nec pudicara VestraSaccusationes nec Sanctus, nec Peccat0re vadit. Dissimulatis peccata VeStra, ubi inveneritis aliena Dalioquin si quiss0rte suum non habet, Vestrum ei impingitis crimen. Quid tamen Susanna facit, inter mortem et mortem, animae scilicet et corporis, undique angustatarnelius est mihi, inquit, absque opere incidere in manus hominum, quam derelinquere legem Dei mei. Nimirum sciebat ista, quam horrendum sit incidere in manus Dei viventis. Nam homines quidem, cum occiderint corpus, animae non habent ultra quid faciant ille autem timendus est, qui p0testatem habet et corpus, et animam mittere in gehennam. Quid familia Ioachim tardat ' Irruat per p0sticum , nam in pomeris clamor auditur clamor autem Iup0rum gravium, et balantis oviculae inter eos. Sed non patitur ab eis innoxiam devorari, qui ab ipsis eorum saucibus tam dignanter eripuit etiam eripi non merentem Merito proinde cum duceretur ad mortem , erat cor ejus fiduciam habens in Domino, quem Sque adeo timuisset, ut timorem omnem p0stposuisset humanum, et ipsius legem et Simul ita praeposuisset, et saniae. Von enim dictus fuerat sermo hujuscemodi aliquando de Susanna. Sed et parentes ejus justi erant, et vir ejus honorusior omnii iuuithrorum Merito igitur
MARIAE SERMO III. Issa justo Iudice justam de injustis bil-nuit ultionem, quae tam vehementer justitiam esurivit, ut propter eam con temneret mortem corporis, opprobrium generis, luctum in consolabilem am
6. Et n0s, Fratres, si a Christo audi-Vimus, Nec ego te condemnabo, Si e care jam nolumus contra ipsum, Si in Christo volumus pie vivere neceSSeest Sustineamus persecutionem, ne a lum pro malo, aut maledictum pro maledicto reddamus. Alioquin QUI PΑΤΙΕΝ-TIΛΜ NON SERVΛVERIT, perdet justitiam, hoc est, Visam perdet, hoc St, perdet animam suam Mihi vindictam, et est retribuam, dicit Dominus. Ita pro SUS St. Ipse retribuet, sed si ei vi
dictam serves, si n0n tollas ab eo judicium, Si non reddas retribuentibus tibi mala. Faciet judicium, sed injuriam patienti in aequitate judicabit, sed Pro mansuetis terrae. Jam vobis ni fallor m0lestum est quod deliciae tardant. Non mirem inici deliciae sunt. Non onerabunt quamlibet satiatos , nec uruciantibus quidem poterunt astidiri. 7. Missus est Gabriel angelu a Deo incipitatem Galilaeae, cui nomen Nazareth.
Miraris quod Narareth, parva civitaS, et tanti Regis nuntio illustretur, et tanto Sed magnus latet in hac parva civitale thesaurus Iatet, inquam , Sed
homines latet, non Deum. Annon hesaurus Dei uaria ubicumque illa est, et cor ejus oculi ejus super eam, ubi que respicit tumilitatem ancillae Suae.
Novit coelum Unigenitus Dei Patris Si
novit caelum, novit et Narareth. Quidni sciat patriam suam i quidni noverit haereditatem suam Coelum ex Patre, Nagareth ex Matre vindicat sibi, sicut ipse se et Filium David, et D0minum esse testatur. Coelum coeli Domino, terram autem dedit siliis hominum. Cedat
ergo ei utrumque necesSe est in posSes Sionem, quia n0n modo Dominus, sedo filius hominis est. Audi etiam quomodo terram sibi tamquam filius hominis vindicat, sed et communica tamquam sponSuS. Fi0res, inquit, apparue runt in terra nostra. Neque hinc discrepat, qu0d Narareth interpretatur s0S.
372쪽
S. BERNARDI ABBATIS Ainat norigeram patriam nos de radice Iesse, et libenter inter lilia pasciturnos canapi, et lilium convallium Comnienda enim nores pulcritudo, Sua-Ve olentia, et spes fructus gratia triplex. eque 0rem reputat Deus; et bene ei complacet in te, si tibi nech 0nestae conversationis decor, nec bonae opinionis fragrantia, nec inlentio desit suturae retributionis. Fructus enim Syiritus est vita aeterna. 8. Ne timeas, Maria, invenisti enim gratiam apud Dominum. Quantam gratiam Gratiam plenam, gratiam Singularem. Singularem, an generalem DUtramque sine dubio, quia plenam, et e Sing
larem, quo generalem ipsa enim generalem singulariter accepisti. Eo, inquam , Singularem , quo generalem ;nam Sola prae omnibus gratiam inVenisti. Singularem quod s0la hanc inVeneri plenitudem; generalem , qu0 de ipsa plenitudine accipiant universi. Benedicta tu in mulieribus, et benedictus frutius ventris lui. Singulariter quidem Ductus ventris tui est sed ad omnium quidem mentes e mediante perVenit. Sic nimirum, sic olim ros totus in Vellere, totus in area e sed in nulla parte areae totus, sicut in vellere fuit. In te sola Rex ille dives et praedives Xinanitus excelsus, humiliatus immen Sus abbreviatus, et Angelis minoratus est verus denique Deus et Dei Filius incarnatus. Sed quo fructu Nempe ut omnes ejus paupertate locupletemur,ojus humilitate sublevemur, ejus minorati0ne magnificemur, ejus incarnati0ne adhaerentes Deo, incipiamus unus
9. Sed quid dicimus, Fratres cuinam potissimum vasi gratia infundetur Si ut supra meminimus' capax quidem est misericordiae siducia, patientia vero justitiae : quale jam poterimus id0neum
gratiae receptaculum exhiberes Balsamum est purissimum, et solidissimum Vas requirit. Et quid tam purum, quidve tam Solidum, quam humilitas cordis tuerit proinde humilibus dat gratiam :merito respexit Deus humilitatem ancillae suae. Quonam merito, quaeris Eoulique, qu0 animum humilem meritum n0n Occuparet humanum , quominus libero influeret divinae gratiae plenim ludo. Sed ad hanc nobis humilitatem quibusdam erit gradibus ascendendum. Primo enim cur hominis, quem adhuc
peccare delectat, nec miseram conSuetudinem prop0Sito meliore mutavit, ne sit gratiae capaX, pr0priis Vitiis praepe ditur. Secundo qu0que, ubi jam corrigere mores, et priores nequitias de caeter non iterare prop0nit ipsa tamen peccata praeterita, licet jam amputatuqu0dam modo videantur, dum in eo manent, gratiam n0n admittunt. Manent autem d0nec consessione laventur, d0- nec Succedentibus dignis fructibus paenitentiae de medio sunt. Sed vae tibi, silarte vitiis et peccatis pernici0sior Successerit ingratitudo. Quid enim tam
evidenter gratiae adversatur Iepescimus proceSS temporis a ferVore On-Versati0nis n0strae, paulatim refrigescit caritas, abundat iniquitas, ut consum-memur carne, qui Spiritu coeperamus. Inde enim est ut minus ea SciamuS, quae
a Deo donata sunt n0bis, indevoli pari ter et ingrati. 1ΜOREM Domini relinquimus, religiosam omittinius 80litudinem, Verb0Si curi0Si saceti, etiarn detractores et murmuratores, Vacantes
nugis, fugitantes laboris et disciplinae, quoties sine n0la id licet quasi vero
confestim sit etiam sine noxa Quid ergo tantis repulsam obstaculis gratiam nobis deesse miramur Iam Ver Si quis,
juxta Apostolum, ut verbum Christi, Verbum gratiae in eo habitet, gratus est; si quis devotus, Si quis s0llicitus, Si quis spiritu servens : caveat sibi ne suis sidat meritis, ne suis operibus innitatur; alioquin nec hujuscemodi animum intrat gratia. Nimirum plenus est, nec in eo jam invenit gratia locum sibi. 40. Considerastis Pharisaeum illuni orantem Non erat rapt0r Π0n injustus, non adulter An sine fructibus poenitentiae erat 3 Ieiunabat bis in sabbato, decimas dabat omnium quae possidebat. Sed ingratum sorsitan suspicamini. Audito quid dicat Deus gratias ago tibi.
Sed n0n erat vacuus, n0n erat exinanitus, n0n erat humilis, Sed elatus.
30n enim quid sibi deesset, scire stu-
373쪽
INNATIVITATES IOII Aduit, sed exaggeravit meritum suum nec erat illa SOLID PLENITUDO , Sed tumor. Vacuus proinde rediit, qui plenitudinem simulavit. Nam Publicanus ille, qui exinaniVit seipSum, quoniam
Vacuum Vas exhibere curavit, gratiam retulit ampliorem. Nos ergo, Fratre , si gratiam cupimus inVenire, Sic de caetero abstineamus a Viliis, ut de praeteritis qu0que peccatis digne paeniteamus. Nilii lominus quoque S0lliciti simus, et deY0tos nos Deo et Vere
humiles exhibere. Hujusmodi nempe animas gratanter respicit pio illo re- Spectu, de quo Sapiens ait: Quoniam gratia et misericordia Dei est in sanctos
ejus, et respectus in electos illius. Et 0rle
propterea quater revocat antinam quam respicit, dicens : Reperiere, repertere,
Sunamitis, resperiere, repertere, ut in
tueamur te quo Videlicet nec in peccandi c0nsuetudine, nec in conscientia peccat0rum; sed nec in lepore et t0r-p0re ingratitudinis , aut in elationis caecitate persistat. Λ quo n0 quadripartito periculo revocare et eripere
dignetur, qui factus est nobis a Deo Patre sapientia, et justitia, et sancti sicali 0, et redemptio, Iesus Christus Dominus n0Ster, qui cum Patre et Spiritu sancto Vivit et regnat Deus per insulta
Deducerna ardente tripliciter, et tripliciterlucente.
. Si procul ab his conventibus, Fiatres, increpatio illa Prophetae, Judaica repr0bantis conventicula, et dicentis Iniqui sunt coetus vestri. Hi nimirum coetus n0 iniqui, Sed plane sancti, sed religiosi, Sed pleni gratia digni benedictione Convenitis siquidem ad audiendum Deum: 0nvenitis ad
laudandum, ad orandum, ad adorandum cum Sacer est e0nVentus uterque Placens Deo, Angelis familiaris. State ergo in reverentia Fratres, state in sollicitudine et devotione menti maXimeque in loco orali 0nis, et in hac sch0la
Christi, et auditorio spirituali. Nolite
considerare, dilectissimi, quae videntur et temporalia Sunt, Sed magi quae n0nvidentur, aeterna Secundum sidem, non secundum faciem judicate. Terribiliter siquidem metuendus est Iocus uterque nec maj0r deSSe credendus est numerus h0minum, quam Angelorum. Patet utrobique sine dubio porta caeli, scala illa creeta est, ascendunt et
descendunt Angeli super filium hominis. Gigas nempe est iste lius h0minis:
coelum ei sedes est, terra scabellum pedum ejus. levata est magni si centi iejus super cael08 manet tamen nobiscum usque ad speculi conSum mali0nem. Ascendunt ei descendunt itaque ad Deum Angeli sancti, quia caput et corpus
unus est ChriStus. 2. Nec tamen ubi caput, sed ubicumque fuerit40rpus, ibi c0ngregabuntur et aquilae, licet n0n possit caput a c0r-Ρ0re Separari. Denique et ipse ait: Ubi duo vel tres congregati tuerint in nomine meo, in medio eorum sum. Sed larte quis
dicat: Ubi est m0do Christus Ostende nobis Christum, et sussicit nobis. Quid
curi0S0s circumducitis oculo. Num ad Videndum, ei non magis ad audiendum c0nvenistis D0 minus Deus aperuit mihi aurem , ait Propheta. Aurem mea ni aperuit, ut audiam quid loquatum non oculum, ut videam Vultum ejus, illuminavit. Aut certe suam mihi aperuit aurem, non laciem revelavit. Post parietem stat, audit, et audituri sed nee- dum apparet. Audit orantes, erudit audientes. An experimentum ejus quaeritis, qui in me I0quitur Christus Ego inquit, qui I 0quo justitiam. Quidni loquatur ore, qu0d ipse plasmavit rQuidni
Suo latur, ut libet, artifex instru-
374쪽
monio 8 0n tantum aures e0rum , Sed di labia mea aperi, D0mine : ego enim labia mea noli proliibebo, Domine , tu scisti. Bene enim omnia facis, et Surd0s sucis audire, et mutos loqui. I. Audite ergo, Fratres, quid de Iohanne loquatur, cujus solemnis h0die Nativitas celebratur. Ille, inquit, erret
Iucerna ardens, et lucens Magnum testi-m0nium, Fratres mei magnus enim
est cui perhibetur, sed major est ipse qui perhibet. Ille, inquit, erat lucernarerdens, et lucens. st enim tantum I in cere Vanum, tantum ardere parum Da
dere et lucere perfectum. Audi quid dicat Scriptura: Sapiens permanet ut 80I,
Stultus autem ut luna mutatur. Quia enim Splendet luna sine serVore; modo plena,m0do exigua, modo nuda Videtur. Mutuatum siquidem lumen numquam in eodem permanet Statu, sed crescit, descit, extenuatur, annihilatur, et penitus n0 comparet. Sic qui conscientias
suas in alienis labiis posuerunt, modo magni, m0do parvi Sunt, modo nulli, Secundum quod adulantium linguis vel Vituperare placuerit, Vel laudare. Alvero Solis splendor igneus est, et cum fervet acrius, etiam oculis lucidi0r exhibetur. Sic sapientis ardor internus laris Iucet et si non ei datur utrumque, Urat Semper ardere magis, ut Pater suus qui videt in abscondito, reddat ei. Vae nobis, Fratres, si luxerimus tantum. Nam lucemus quidem, et magnificamur ab hominibus : sed mihi pro minimo est, ut ab humano judicer die. Qui enim judicat me, Dominus eSt, qui ferVorem ab omnibus exigit, Splendorem Vero non ita. Ignem, inquit, veni mittere in temram et quid volo nisi ut accendatur 'Hoc nempe commune mandatum, hoc
est quod exigitur ab universis, nec ulla, si deesse contigerit, admittitur
4. Caeterum singulariter Apostolis elapostolicis viris dicituri Luceat tuae vestra coram hominibus, nimirum tamquam accensis, et vehementer accensis, et quibus non timeatur a natu quolibet aut impulsi0ne Ventorum. Dictum est et Iohanni, sed illi in aure audiunt:
Iohannes in Spiritu iamquam Angelus D ABBATIS
eruditur. Nimirum iant propinquior Deo, quanto Vox Verbo vicina, cui nulla Voce alia media qu0d laris sonet opo teat intimari. Neque enim Iohannem praedicatio, sed inspiratio docuit, quem replevit Spiritus in utero matris Suae.
VERE ARDENS , et Vehementer accenSUS,
quem Sic praeoccupavit stamina coelestis, ut jam christi sentiret adventum, qui necdum sentire p0terat vel SeipSum. Nimirum novus ille ignis , qui recens elapSus e coelo, per os Gabrielis in aurem intraverat Virginis, rursum per os Virginis et matris aurem introivit ad parvulum Dut ab ea hora vas electionis suae Spiritus sanctus impleret, et luce nam Christo Domino pararet. Fuit ergo jam tunc ardens lucerna, sed interim adhuc sub modio, donec super candet brum poneretur, et luceret omnibus qui erant in domo D0mini. Illo enim in tempore solum adhuc potuit illuminare modium suum; soli interim Iucere matri, magnum ei pietatis sacramentum revelans ipso motu novae exsultationis.
Unde mihi hoc, inquit, ut veniat Mater Domini mei ad mel Quis enim tibi indicavit matrem Domini, mulier sancta rUnde me nosti rit acta est, inquit, vox
salutationis tuo in auribus meis, eaesuli sit in gaudio infans in utero meo.
5. Illuminavit ergo iam tunc modium, sub quo latebat sed quem non latebat
ardens lucerna sub modio, totum paulo post mundum novis illustratura fulgoribus. Ille erat, inquit, lucerna ardens, et lucens. Non ait, Iucens, et ardens quia Iohannis ex fervore splendor, non se Vor prodiit ex splend0re. SUNT enim quin0n eo lucent, quia fervent sed magis servent ut lueeant: at isti plane n0nservent caritatis spiritu, Sed studio a nitatis Vultis n0sse quemadmodum a sit Iohannes, et luxit Ego utrumque in eo triplicem posse arbitror inveniri, et ardorem scilicet, et splendorem Ardens enim erat in seipso Vehementi austeritate conversationis Derga Christum intimo quodam et pleno Dryore devotionis: erga peccantes proximos constantia
liberae increpationis. Luxit nihilominus ut paucis dixerim' exemplo digii0, Verb0, et seipsum ostendens ad
375쪽
IN NATIVITATES IOHANNIS BAPTISTAE SERMO.
imitationem, et Iuminare malus quod
latebat, ad peccatorum remi SSionem, et ipsas quoque tenebras n0Stras illuminans, sicut scriptum est Quoniam tu illuminas lucernam meam, Dornine; Deus meus illumina tenebras meus, utique ad
6. 0nsidera igitur hominem angelico promisSum oraculo, conceptum miraculo, Sanctificatum in utero, et novum in novo h0mine paenitentiae mirare se vorem Victi et restilum, ait Αp0St0lus, habentes, his contenti simus Apostolica persectio ista est; sed Iohannes etiam haec c0ntempsit. Denique audi Dominum in Evangelio: Venit, inquit, Iohannes Baptista non manducans, nec λbens, plane nec vestiens Sicut enim non est iocusta cibus, nisi aliquorum
sorte inationabilium animalium e sic nec pilus cameli humanum est indumentum. Quid tu il0 tu0S, camele, deposuisti Utinam gibbum magis de-Posuisses. Quid vos irrationabiles feraeci reptilia deserti, cibos exquiritis delicatos Iohannes ,ra nclus homo, mi S-Sus a Deo, immo Angelus Dei, sicut ait Pateri: Ecce illo Angelum meum ante te; hic ergo Iohannes, quo nullus major in natis mulierum, innocentissimum illud corpus sic castigat, Sic extenuat,
sic amigit: vos indui festinatis hysso et Purpura, et splendide epulari me ut hic est praesentis t0tus honor diei, haec Baptistae reverentia tota haec nativitatis ejus prophelata qu0ndam laetitia est y cujus enim memoriam agitis, O nimis delicati cultores cujus celebratis natalem Nonne illius qui in eremo fuit hir- Sutu V2Ste, consectus inedia Quid existis in desertum videre, silii Babylonis arundinem vento agitatam Quid igitura hominem mollibus vestitumqnutritum mollibus In his nempe tota versatur haec vestra celebritas et in popularis favoris aura sectanda, in gloria Vestium, et voluptate ciborum. Sed quid hae ad Iohannem neque enim Johannes secit sic, aut talibus unquam p0luit
7. Multi, inquit Angelus, innalipilate eius gaudebunt. Verum id quidem; inniti in nativi late ejus gaudent : et paganis ipsis ut audivimus Iaela est et s0lem
nis. Illi celebrant quod ign0rant, Sed non ita debuerant Christiani. Nunc vero et ipsi in hac beati Iohannis Baptistae Nativitate gaudent; sed utinam dem livitate, n0n de vanitate. Quid est enim nisi vanitas vanitatum quicquid sub solo est aut quid amplius habet homo de
rat Fratres, sub sole est quidquid oculis cernitur, quicquid huic corporeae luci Subjacere videtur. Quid vero illud, nisi Vap0 ad modicum parens Quid illud, nisi scenum, et nos sceni omnis caro
foenum, ait Dominus, et omnis gloria ejus quasi flos foeni Foenum aruit, et si decidit verbum auteni Domini manet in celernum. In hoc Verbo laboremus, Fr ires; in quo et Vivere, et gaudere P0S- simus in aeternum. Operemur n0n cibum qui perit, sed qui permanet invitam aeternam. Quis ille Non in solo
pane vivit homo, sed in omni verbo quod procedi de ore Dei. Seminemus in hoc erbo, cariSSimi, Seminemus in spiritu: qu0niam qui in carne Seminant, solanI habent metere corrupti0nem Gaude mus intus, et nun sub S0le, sed juxta Ap0stolum, tamquam tristes, pr0pter humilitatem et gravitatem : semper autem audentes, propter internam c0
solationem Gaudeamus, dilectissimi, in Nativitate beati Johannis, et ga deamus de ipsa nativitate. 8. Copiosa siquidem nobis in eius recordatione laetitiae causa, multiplex est maleria gaudiorum. Ille erat lucerna ardens et lucens, et Iudaei voluerunt exsultare in luce ejus ipse Vero potius gaudebat in servore devotioniS, gaudebat ad vocem sp0nsi tamquam amicus Sp0nsi. 0bis in utroque gaudendum est in altero quidem ei, nobis in altero congaudendum Ardebat enim sibi, n0bis autem lucebat Gaudeamus in servore ejus ad imilationem : gaudeamus et in lumine, non tamen ibi manentes, sed ut in lumine ejus videamus lumen, lumen utique Verum, quod non est ipse, sed cui testimonium perhibet ipse Venit Iohannes, ait Dominus, nec
manducans, nec bibens. Incentivum fervoris id mihi est, et materia humili-
376쪽
o66 S. BERNARtatis. Quis itim in nobis est, Fratres, qui Iohannis poenitentiam intuens,
suam, non dico magnificare, sed alicujus saltem m0menti reputare praesumat Quis audeat murmurare in laboribus suis, et dicere : Satis est quod pati 0r, nedum nimis Quae enim homicidia, quae Sacrilegia, aut quae sagitia sic puniebat Iohannes in seipso Accendamur ad poenitentiam, Fratres, interr0gemu8 conscientias nostras, et animemur ad ultionem exigendam de nobis, ut h0rrendum possimus evadere judicium Dei viventis. Quicquid Vero minus est ter Voris, et humilitas suppleat purae c0nfessionis. Fidelis enim Deus, et a confiteamur iniquitates nostras, si miserias
infirmitates n0stras dimittet nobis pec
9. Ex hoc sane et erga proxim0rum delicta servorem intuere Iohannis. Hic nempe dignus est et rationi consentaneus rito, ut incipiendum tibi memineris a te ipso. Ab occultis, inquit, meis munda me, et ab alienis parce servo lito. Genimina viperarum, ait J0hannes, quis ostendit vobis fugere a ventur ira De quanto mentis serVore procedere putas scintillas istas, immo carb0nes deS0Iatori0s Sic neque hariSaei Parcens, Nolite, inquit, dicere quia patrem habemus Abraham Iotens est enim Deus de lapidibus istis suscitare si ios Abrahoe. Sed minus hoc videatur, si vel ipsum veretur potenti Vultum, et non tota libertate spiritus arguit peccantem regem, crudelem atque Superbum; sacra quadam Vehementia ad hoc ipsum prodiens de deserto, Si vel blanditiis ejus,
vel ipso mortis terrore m0Vetur Metuebat, inquit, Herodes Iohannem, et audito eo mulla faciebat, et libenter eum audiebat. Ac ille nihil ob hoc parcens, Non licet, ait, tibi habere eam Ligatusqu0que, et in carcerem trusus, nihil minus sortiter stetit in Veritate, et occubuit pro veritate feliciter Ferveat etiam in nobis gelus iste, carissimi: ferveat amor justitiae, odium iniquitatis. Nemo, Fratres, Vitia palpet, seccata dissintulet nemo. Nemo dicat:
Nemo, quod in se est, aequanimiter se rat, cum Viderit ordinem deperire, minui disciplinam. Est enim conSentire, Silere, cum arguere possis et scimus quia similis poena facientes maneat et
0. Iam vero super humili et omni-n ferventissima devotione Iohannis erga Dominum quid loquemur Itulo enim exsultavit in utero inde expavit in J0rdane baptigaturus eum Linde n0nm0d Christum, qui pulabatur, Sed Veli pSam corrigiam calceamenti ejus sol Vere dignum se esse negabat inde gaudebat
amicus sponsi ad Vocem sponSi; inde gratiam se accepisse pro gratia fatebatur: illum autem non ad mensuram habere Spiritum, sed plenitudinem de qua omne Beci persent, clamitabat. Nonne Deo subjecta eris anima mea Alioqui, non ero lucerna ardens, niSi toto corde tota mente, et ex omnibus Viribus meis diligam Dominum Deum meum. Sola enim est caritas quae accendit ad salutem sola quam insundit et inflammat Spiritus, quem eXStinguere prohibemur. Habes quemadmodum Iohanne arSerit et in h0 ipso quemadmodum luxerit, indicatum est, si advertisti. Neque enim ard0rem ejuS I OSSe Poteras, nisi luxisSet. l. Luxit ergo, ut Supra memini, exemplo, digilo, Verbo : opere Seipsum, Christum indice, nosmetipso nobis sermone declarans. u puer Propheta Altissimi vocaberis, ait pater, proe bis enim ante aciem Domini parare vias ejus, ad dandam scientiam salutis plebi ejus. Λ dandum, inquit, n0 Salutem,
neque enim ille lux, sed scientiam salutis, ut testimonium perhiberet de lumine Scientiam, inquit, salutis, in
remissionem peccatorum. Num salutis
scientiam sapiens parvipendere potesti Ponamus tamen necdum Venisse Iohannem, necdum Significasse nobis de Christo. Ubi salutem quaeremus 8 Peccavi peccatum grande, quod sanguino vitulorum vel hircorum deleri noni test, quia non holocaustis delectatur Altissimus. Mem0ria mea insecta est faece hujus amurcae mon est novacula quae membranam hanc radere p0Ssit,
377쪽
cati mei oblitus fuero, Stultus sum et iligratus: si in mem0ria mea permanet, arguet me in aeternum. Quid igitur sa-ciam 8 Ibo ad Iohannem, et audiam vocem selitiae, miseric0rdiae Ocem, Serm0nem gratiae, verbum remissionis et pacis. Ecce, inquit, gnus Dei, ecce
qui tollit peccata mundi. Et alibi: Qui
habet sponsam, inquit, p0nsu est. OS-
tendit igitur quia venit Deus, quia
Sp0nsus, quia Agnus. Quia DeuS, cerium est qu0d peccata remittere possit: sed utrum velit, adhuc in quaestione est Vult prosecto, quia Sponsus St, quia amabilis est. Et Iohannes amicus Sp0nsi est, quia sponsus nisi amicos habere non novit. Et licet velit glori0Sam sponsam n0n habentem maculam,
aut rugam, aut aliquid ejusmodi: n0n tamen quaerit talem, ulti enim illam inveniret 8 sed talem p0lius ipse acit, talem sibi exhibet ipse. Audi denique quid dicat per Prophetam: I uisio dicitur:
Amini quid mulier , si dormierit cum altero viro, reVertetur ad virum suum priorem 'Tu autem fornicata es cum amatoribus mullis Repertere tamen ad ne, et ego suscipiam te. Ecce quod p0SSit, ecce
quod velit. PETRI ET PAULI SERMO.
s 2. Sed illariassis timeas eam quana sacere venit delictorum purgationem ne usi ione et scissi0ne ossa et medullas ossium collidat, ne dolorem inserat m0rte graviorem. Audi Agnus est, Ii mansuetudine Venit cum lana et lacte,s0lo Verbo justificans impium. Quid enim est, juxta Comicum, lacilius dictu Tantum, inquit, dic Verbo, et Sanabitur puer meus. Ut quid ergo dein cep haesitemus, Fratres, et non omni siducia ad thronum gl0ria accedamus rAgamus I0hanni gratias, et eo mediante transeamus ad Christum, quia, ut ait ipse Ilιum oportet crescere, me autem minui. Quomodo minuit plen-d0re utique, n0n servore. Retraxit a di08, codegit se, ne seret sicut is qui totum pr0fert spiritum Suum. Illum, inquit, oportet crescere , qui exhauriri n0n potest, de cujus plenitudine omnes iccipiunt tam autem minui, cui aliiqest spiritus ad mensuram, et danda
magi sipera ut ardere Semper aleam, quam lucere. Praecessi solem, tamquam sidus matutinum Dabsc0ndi necesSe eSt,
orto jam s0le. 0n est mihi nisi m0dicum olei quo ungar volo illud in Vas tutius, quam in Iampade OSSi
De triplici auxilio, quod a sanctis accipimus.
l. I Sanct0rum Vigiliis necesse est vigilare hominem spiritualem, qui S0lemnitates eorum celebrare desiderat in spiritu et veritate filiae enim carnalium, aliae spiritualium vigiliae Illi et nitidiores cultus, et epulas praeparant lautiores; et 0rtassis in ipsis vigiliis
operantur opera tenebrarum, laetantur cum male secerint, et exsultant in rebus pes imis. Vos non ili didicistis
Christum, qui christum seculi estis, qui omnia reliquistis, qui vigilanti oculo
vigiliarum nomen debetis altendere. Ad hoc enim vigilia prop0nuntur, Ut evigilemus, Si in aliquo peccato vel negligentia dormitamus, et praeoccupemus laciem Sanctorum in consessione.
Ν0n sic silii hujus saeculi, n0 Sic, qui p0tentes sunt ad bibendum vinum, et viri sortes ad miscendam ebrietatem; qui obd0rmierunt in flagitiis et lacinoribus suis. Illud vos non lateat, quia qui obrii sunt n0cle ebrii sunt; et qui
378쪽
dormiunt, nocte dormiunt et frustra sonat eis nomen Vigiliarum sanctarum cum ipsi magis dormire studeant, quam Vigilare. Vos autem non estis silii noctis neque tenebrarum, Sed lucis et diei, ut non os praeoccupent natalitii Sanctorum dies, et inveniant imparatos. 2. Tria sunt igitur quae in festivitatibus Sanctorum vigilanter considerare debemus : auxilium Sancti, exemplum ejus consuSionem n0Stram. Auxilium ejus, quia qui p0tens in terra fuit, potentior est in caelis ante faciem Domini Dei sui. Si enim dum hic viveret, misertus est peccatoribus, et oravit pro
eis: nunc tanto amplius, quanto Verius: agnoscit miserias nostras, Orat pro n0bis Patrem quia beata illa patria caritatem ejus non immutaVit, sed augmentavit. Neque enim quia impassibilis Omnino, ideo et incompassibilis sactus est sed nunc potius induit sibi viscera misericordiae, cum ante sontem misericordiae assistit. Est et alia ausa, quae
magis urget Sanctos ut solliciti sint de nobis, quia juxta Vocem Apostoli,
Deus providet pro nobis, ne sine n0bis consummentur, sicut ait sanctus David: Me exspectant usti, donec retribuas mihi. Debemus etiam attendere exemplum ejus, quia quamdiu in terris visus est, et cum hominibus conversatus est, non declinavit ad dexteram, neque ad sinistram sed iam regiam tenuit,
donec veniret ad illum qui dicit Eqosum via, veritas et vita. Intuemini humilitatem operum ejus, auctoritatem verborum ejus, et tunc Videbitis, quomodo tam verbo, quam exemplo luxerit inter homines: qualia nobis vestigia dereliquerit, ut ambulemus Per ea, et non erremus in eis. Vere, juxta Prophetam, Semita justi recta est, rectus e illis justi ad ambulandum. 5. Sed et diligentiori intuitu cons sionem nostram inspiciamus : quia homo ille similis nobis sui passibilis, ex eodem luto formatus ex quo et nos. Quid ergo est, quod non solum dissicile sedet impossibile credimus, ut laciamus opera quae fecit, ut sequamur vestigia
ejus Confundamur, Fratres, et c0ntremiscamus ad Vocem iStam, Si forte haec confusio adducat nobis gloriam, si sorte generet gratiam nobis timor iste. 0-mines isti fuerunt qui praecesserunt n0squi tam mirabiliter processerunt per Vias vitae, ut Vix eos homines fuisse credamus. Sic ergo in Sanctorum festivitatibus et gaudere, et confundi debemuS: gaudere, quia patr0nos Praemisi mus; confundi, quia eos imitari non pos- SumuS. Ita Semper gaudium nostrum in hac valle lacrymarum pane condiri debet, ut semper non Solum extrema sed
et prima gaudii luctus occupet quia etsi magna est gaudiorum materia, Sed maxima est dolorum Memor fui Dei, clamat justus, et delectatus sum med et Statim subjungit: Defecit spiritus meus,
turbatus sum, et non sum loculus.
4. Quod si haec in Vigiliis uniuscujusque Sancti cogitare debemus, quid faciemus in solemnitate sanctorum et Summorum Apostolorum Petrum et Paulum loquor. Sussiceret unius festivitas ad infundendam exsultationem uni Versae terrae sed amborum juncta est ad cumulum gaudiorum, ut quomodo in vita sua dilexerunt se, ita in morte non sint separati. Quid illis potentius dum suerunt in terris; quorum alteri traduntur claVes regni coelorum, alteri magisterium gentiunt Dalter naniam
et Sapphiram occidit in Verbis oris sui, alter donat quicquid dbnat in persona Christi et cum infirmatur, tunc lartior est et potens Quam potentiores sunt in caelis, qui tam potentes fuerunt in terris Et qui n0bis reliquerunt majora exempla, quam illi qui in fame et siti, in frigore et nuditate, et in omnibus illis, quae Paulus enumerat, jugiter sunt amicti, et demum felici martyrio
regna coeleStia eonscenderunt Veren0bis rubor c0nsuSi0nis sunt, quos Vix audeamus respicere, ne dicam imitari. Oremus ergo eos, ut ipSi propitium n0bis reddunt amicum suum, judicem nostrum qui est Deus benedictus in saecula, amela.
379쪽
Do triplici custodia, quam Apostoli habent
super nos; et de tribus gradibus conversationis nostrae.
. GLORIOs nobis solemnitas illuxit,
quam praeclari Martyres, Martyrum duces , Ap0Sl0l0rum principe morte clariSSim cousecrarunt. Isti sunt Petrusci Paulus, duo magna Iuminaria, qu0S Deus inc0rp0re Ecclesiae suae c0nstituit quasi geminum lumen ocul0rum. imihi traditi sunt in magistros et in mediatores, quibus secure me committere Possim: quia et n0las mihi secerunt vias vitae, et mediantibus illis ad illum Mu-diatorem ascendere p0tero, qui venit Pacificare per Sanguinem suum et quae in caelis, et quae in terris sunt. Ille enim in utraque natura puriSsimus est, qui peccatum non fecit, nec inventus est dolus in ore ejus. Quom0d ergo ad illum accedere audeb0, qui Sum Supra modum peccans peccator, qui peccavi
Supra numerum arenae maris, cum illusuri 0r, ego impurior Sse n0n possim 8 Verendum ne incidam in manus Dei viventis, si illi appropinquare vel inhaerere raeSumpsero, quem a me tanta
disserentia dividit, quantum distat inter bonum, et malum. Propterea dedit mihi Deus homines istos, qui et h0mines essent, et peccatores, et maximi peccatores, qui in Seipsis et de seipsis discerent, qualiter aliis misereri deberent. Magn0rum enim criminum rei magnis criminibus facile d0nabunt
veniam, et in qua mensura mensum est eis, remetientur n0bis. Peccavit peccatum grande Petrus apost0lus; et ortas- Si quo grandius nullum est: et tam Velocissime, quam lacillime veniam consecutus sest, et sic, ut nihil de singularitale sui primatus milieret. Sed et Paulus qui in ipsa Viscera nascentis Ecclesipd tam singulariter, quam in-eomparabiliter grassatus est, per ipsius Filii Dol vocem adradem adducitur, et pro tantis malis, tantis bonis repletus
est, ut Vas electi0nis seret ad portandum nomen ejus coram gentibus, et regibus, et siliis Israel DVas dignum, et coelestibus serculis repletum de quo et Sanus escam, et insirmus accipiat
. . ales decebat humano generi pa t0res et doctores c0nstitui, qui et dulce eSSent, et potentes, et nihilominus sapientes Dulces, ut me blande et misericorditer susciperent potenteS, ut f0rtiter protegerent sapientes, ut ad Viam , et per viam ducerent quae ducit ad civitatem. Quid Petro dulcius, quilam dulciter ad se omnes c0nVocat peccat0res, sicut et Actus apostolici, et Epist0larum ejus series attestatur Quid illo potentius, cui et terra obe- divit, cum mortuos reddidit, et mare sub pedibus ejus se calcabile praebuit; qui Simonem Magum spiritu oris sui in aere attigit, qui claVes regni coel0runitam singulariter accepit, ut praecedat sententia Petri sententiam coeli Denique quodcumque ligaveris, inquit, super terram, erit ligatum et in coelis; et quod-
cuinque sol, eris super terram , eri solu-lit m et in coelis. Quid autem illo sapien-lius, cui non caro et sanguis, sed Paler tui in coelis est, sapientiam illam, quarde coelis est, multa largitate revelavit Libentissime Paulum Sequ0r, qui Praenimia dulcedine luget e0s qui peccaverunt, et non egerunt podnitentiam inuisortior est olnni principatu et p0lestate: qui sapientiam et medullam sacrorum
Sensuum non a primo Vel Secundo, Sed
a tertio coelo largiter asp0rtavit. o. II sutit magistri n0Siri, qui a Magistro onmium vias vitae plenius didicerunt, et d0cent nos usque in hodiernum diem. Quid ergo docuerunt cldocent n0 Apostoli sancti Z Non piscaloria in ariem, non cen0sactoriant, Vel
380쪽
Iugere , non Aristotelis versutias inver- Sare, Ilon Semper di8cere, et numquam ad veritatis scientiam perVenire. DOCUERUNT ME VIVERE. Pulas, parVa res
est scire vivere 3 Magnum aliquid', immo maximum est. Non vivit qui superbia innatur, qui luxuria S0rdidatur, qui caeteris insicitur pestibus : quoniam
non est hoc vivere, Sed Vitam coniundere, et appropinquare Usque ad p0rtas mortis. BOΝΑΜ autem VITAM ego Ut0, et mala pati, et bona facere, et sic PerSeVerare Usque ad m0rtem. Dicitur
Vulgo, quia qui bene se pascit, bene vivit. Sed mentita est iniquitas sibi: quia n0 bene vivit, nisi qui b0num facit. si Arbitror autem qu0 tu, qui incongregatione es, bene Vivis, si vivis ordinabiliter, sociabiliter, et humiliter : ordinabiliter tibi, s0ciabiliter proximo, humiliter Deo ordinabiliter,
ut in omni c0nversatione tua sollicitussis observare Vias tuas, et in conspectu Domini, et in conspectu proximici cavens et tibi a peccato, et illi a scandalo. S0ciabiliter, ut Studeas amari, et amare, blandum 1 et assabilem exhibere Supp0rtare non 80lum patienter, sed et libenter infirmitales fratrum tuorum,
ter, ut cum haec omnia feceris, Spiritum vanitatis studeas exsumare, qhli ex hujusmodi nasci solet; et quantumcumque illum senseris, negare omnino c0nsensum. Sic et inpatiendo malum, quoniam triplex est, triplicem providentiam adhibere te op0rlet. st enim qu0d a te pateris, qu0 a pr0ximo, quod a Deo. Primum eSt austerita3 poenitentia : secundum ex alio alienae malitiae tertium sagellum correctiouis divinae In eo quod a te paleris, debes
voluntario sacrificare: quod ali 0Ximo, patienter serre: qu0d a Deo, Sine murmure et cum gratiarum actione sustinere. Non sic multi sili 0rum Adam, qui erraverunt in solitudine, in inaqu080. ErraVerunt plane, et errant a Via eritatis, qui in solitudinem Superbiae recedentes 80cialem vitam habere n0n 0lunt, quorum Singularitas associariu0 p0test. Sed et in ina Ilios : quia
nullo imbre lacrymarum e0mpuncti, in terra sterili et arenti perpetua siccitato
morantur. Pr0plerea iam civitatis habitaculi non invenerunt quia invet rati in terra aliena, coinquinati sunt cum m0rtuis, deputati cum his qui in
5. Non erat ita solitarius ille, de quo
sanctus Ieremias ait Bonum est viro, eum portas eritiussum ab adolescentia sua. Sedebit solitarius, et tacebit , quia es apit se super se. Illi erraVerunt, sed iste Sedebit Semper enim illi errant corde riSi autem non sedet, sed sedebit s0litarius, cum habuerit h0norem singularitatis, illius videlicet judiciariae testatis insigne, quod sancti in terra Sua possidebunt, cum laetitia sempiterna erit eis. Τacebis etiam, id est cum tranquillitate judicabit, sicut Dominus Sabaoth cum franquillitate judicat omnia. Quare r utiles avit se super se, id eSt,
eum adolescens esset, et aetatis lubricae sentiret ard0res, senem induit, relinquen qu0d erat, a8Sumens quod non erat Lepapit, inquit, se super seu quia
n0nae8picit ad se, sed ad illum qui est Super se. Sedebit enim, et tacebit ollam
modo a strepitu diabolicarum Sugges-u0num, a strepitu carnalium desideriorum, a Strepitu mundi Felix anima, quae linguas istas non exaudit, audiat
licet illa multum felicior si tamen
aliqua est cui penitus n0 loquuntur. Haec est sapientia, quam Apostolus loquitur inter ersectos, abscondita in mysterio, quam nemo principum saeculi hujus cognovit. Sic me p0stoli et vivere et conscendere d0euerunt. Gratias
tibi ago, Domine Iesu, qui abscondisii haec a sapientibus et prudentibus, et revelasti ea parvulis istis qui te secuti sunt, et reliqueruntimnia pr0pleri
l. SANCTI isti, quorum solemnis h0- die passio celebratur, multam n0bis dus l0quendi causam, multam qu0quo materiam praebuere. Verum ego unum
timeo, ne toties audita Verba salutis vilescere n0bis incipiant tamquam Verba Vilis siquidem et volatilis res