장음표시 사용
571쪽
I DIALOGOS MORTUORUM. 561ειραζα, et habebis sententiam, quae haudquaquam disnli
Ead. 13. Μονη u φυσει γαθρ Verum hoc non es nam ut vidimus K Myste, literas Graecas didicerat. His 3us bella muli memoriae Prodiderunt, ait in sequentibus idem scriptor sed . hι duo, qui Cum eo in castris fuerunt imulque Γιxcrunt, quamdiu fortun Passa est, laenius es' okilis Ibacedaemonius. Atque hoc Sosii Hannibal Graecarum testa
I g. 184. l. 2. Μακεδοσι Diαdem itaque non Persicum Ornamentum, sed regium apud Graecos insistiae, in numismatis 'idere est Cave citaque cum tiara confundas quae Versarum est propria. SOLAN. 'Md. l. '. Tu νώ ιιθ Ingeni et prudentia Frigide interpreS, qu menti Scriteritia magis quam Orfunα, est usus quamvis enim γνωμη hoc saepe Significet, id tamen io i so Polybiae lib. I p. 50. Ubi γνώιοὶ, ut hic. Pro sapiρnte consilio In re militari. sumitur ὁ παρ' Ἐδριπίδad παλαι iuῶς ειρησθαι δ0κουν, ως εν σοφον βουλευμα τὰς π0λλὰς χεῖρας νι , eto τε ι Ῥυτων ων εργων αβε τὴν πίστιν εἶ γὰr , 'oomoe και ροα γνωμη ταχεν αλὶττητα πλήθη καὶ πραγματικὰ καθειλοῦ Cr nn De Eumenis e gameni ingenio prorsus simile iudicium Obbu in X c. I ales. lag. 166 quod quia cum his egregie consentit, ad Scribendum videbatur: παῖς ἐνίσταie των καθ φυτον δυναστειων ἐφάμιλλον ἐποίησε τὴν ὁίαν ογ, νου et Ili 0'uῖον συνεργω χρώltενος, ουὁ L πεοιπετHας, ἀλλ id in 'ης 'γχιν0 si φιλυπ0νίας. ἔτι ὁ πραζεως τῆ του. Hannibalis indolem, et admirabilem ejus iso ιαν, multisque experimentis exercitam bellandi peritiam describit Dio dor in X c. Vales. p. 278 iliumque talem imp rator in exisistimat Obbιus, In quem propter Summam prudentiam ac irtutem fortunae minimum licuerit: Vide si aeterea Dion Cassi an isdem EX C. p. 593. HEMST H. Eadem . quae apud Post in Ke. Vales. leguntur etiam apud Suidam in Eumenes. HEIIS T. I.
Supplendum mirum e ante Cedd. quod non mone rem, Is Detinum Ida SSem recipiendum censere ἀποκοίυασθαι, rixi Od in cod. 30H. post vocem θρασυν additum cive
d. l. H. Alior, ς Non defuere, qui Alexandriimeo
572쪽
dem igno nititioso titulo perstrinxerint; qui Romanos latrones, omnis ni que omnium libertatis raptores adpellarint. Quam Hannibali dicit contumeliam, didici Sse potuit ameninsthene, qui parentem ejus Philippum dignum iudicabat, quem pro concione praedonem Graecia nuti cuparet, Philip IV. p. 100. C. 4 περ ὁ του επὶ ταῖς θυραις ἐγγυς ουτωσὶ ἐν μεσε τῆ Eλλαδιαι ανομενου ληστου τῶν Ελλτὶνων. Quod autem eximie se βα-oias ferat, eoque insigni ab Hannibale discerni postulet Alexander, parrim ipsius caussae prodest; nam et Hanniba- Ioni t cistuc Graeci scriptores agnoscunt Dion Chi) s. r. L NIV. p. 599. A. τί δαὶ ὁ Λιβυων βασιλευς eoque nomine Susiates, quo magistratu fuerat functus, honorari solent. Ut . Ancir Bosius ostendit ad Com. Nepos Hannib. c. VII. s. 4. Sic Αννωνος του Καρυὶδονίειν βασιλέως Periplus inscribitur eoque modo Solinus C. 56. Hannonem vocat Poeno rum regem, quem Plinius ducem Vel uiperatorem. HEΜsΥ.
a. I. 12. Νέος ων Vig imum agens annum. Plutarch. p. 487. F. SOLAN. Ead. l. 14. Καταφοβησας Legendum est aut καὶ κατmp. aut κατα φοβησας id enim sequentia necessario postulant. Prius autem magis Placet, quia O in ed. I. Ioco alieno inscrtum est καὶ post χειροτον νηθείς. SOLAN Debilitanda non est verbi καταφ0β potesta detractu Praepositione D malim καταφοβ jGcἰς τε, quod ante την facile perierit. Eandem The
mi possit haud multum certe discrepat illud in Nigrini I-
si cum hoc fecerit uatthiae Placet enim in loc sermone
SBePius repetitum και, et quod hoc ante λὶ ζίωσα Non solum
iii I. sed etiam in Arg. et Lips inepto loco positum Ieperi-
573쪽
βαίων, etsi per Se Non sit Vi Uperandum, mallem tamen in Sargio nautari potui S se, RXime Ob Sequens π αυτων, quod alias ambiguitate aliqua laboret, quum non minus faciles ad Oli Iasoni, quam ad Ἐλλαδα, imo Vero facilius , referri pos
g. 185. l. 4. ρανικω Ad Granicum uvium. Amian.
Curi. BOURD. Hi l. l. 10. διαπηξαμενους CommodiUS Utique et uniὶ ξαμένους hi surpasset Sati frequens in hac ipsa re nam dicimῆξαι compositum rarius, ac Luciani solitas , non indicato latii enhoc loco, auctoritate firmatum a tePhano, diversae virtutis est, atque ad hunc Iocurra parUm adpo Sitae Vel Pangendo sit gen loque distinguere, Vel ita defigere, ut stabilitiani diu reduref.
et στασιμον καὶ ιιθνιριωτερον Hic itaque leget dum potius vi
detur αλλα σχεδίας δν πνὶ ξαμ δε ους, ut Herodot V, 2. νῆας τε πηξαμενοι Similiter tu Philostrati con. II pag. 853. v 19. Penelope αναλυε α διυφηνεν, Placet α et υτ si νεν. HEΜST. A, et ὁια passim a librariis confiis esse, intelligitur ex iis, quae Boissonad dixit ad Gregor Cor. p. 478. d. Sch. . Exemplum mox in Verbis: ως γαρ da ἐκρατησε, ubi codex 2954. habet is γα διεκρατησε. LEHM. g. 186. I. 3. Toῖς ανθρωποις Non barbaris solum,
sed et ipsis Atheniensibus. Vid. Plutarch. 439 1 So1 AN. d. l. 5. Ἐν φυγr ων Dion Chrys. r. LXIV. p. 599.
Illud ipsum τί ibo in fine dialogi adversus Hannibalem a s fugatum intorquet Scipio. Duobus vitiis Hanni halom intavrimis insignem fecerunt Romani Scriptores, avaritia et crudelitate ut Valerium laxim praeteream , vide iv. XXVI. 38. XXI. . prius in dubitationem e minus 'nit, quod ipsi Carthaginierages, quibus popularis ui mores bene Dotos fuisse credas, huic adcusationi Sub Scribant alterum ejus ingenio in saevitiam per se Proclivi an rerum, in quibus varia fortuna fuit versatus, neceSSitati it tribuendum, prudenter disputat Polybitis in X c. Vales. p. 30 et seq. 'ontra Romanorum Hannibalem incuSasse crudelitatem Diodorus narrat in Enc. Tales P. 281. γῶν Pωιιαίων ὁ 'Aus ἱβαρπολλα κατηγορήσας εἰς ω 10τ ητα καὶ πονηρίαν, et uel αλλον πίοη- φανείαν etc. mo tamen idem ενθα δῶ δικαίως αν τις οὐ χευ Φοίνικος ἐμίσησε την αμυτητα HEMST.
574쪽
vero, mim7uam justi aut claritudinis alicujus memor, ut absurde habet interpres. Est locutio acta a certaminibus, inriti ibus victores debebant vicisse κατα ν0uον, serυala ludorum Dre: si minUS, Praemium non referebant CLLn. Sum sit a Demosth. p. 92. C. EMST.
ων Flor Eτεμας peccatum est posteriorum Edd. Scribit rio ius II 6. s. 21. Hannibahem a Victoria Cannensi maluisse, pellet Roma mPaniam Tarentumque Peragrare ubi si efla re, et exercitus ardor elanguit Mitto Tarentum, quod tamen hactenus fuisse nemini suspectum miror: de Haunibale Campanae voluptatis lenociniis implicato tacet Sepi ius bonum ducem secutus ad Aen. Ι 846. cum narrat, Fabium AIaximum, qui Hannibalis livetum jerre non Posset, mora ciὀm elusisse, et ad Campaniαm fraxisse, tibi Heliciis Carthaginien-xium irius obtorρuit: tacent plures: nam sum, ut ad Annaeum notat eluditiss. Duherus, deliciis his emollisum fuisse, I bbius, Liuius aliique historici quidcm nou rodunt sed a rnen probabile est; Canaque in rem uesctui nostri verba profert Vertim sunt sane non pauci, qui Hannibalem ipsum pestifera luxuriae Campanae contagione delinitum reIanguisse scripserunt Aurelio Pictori testimonium denuntiem, qui solo imperatoris nomine exercitum indicasse videri potest, quid Valerii J aximi verbis est disertius mi Q. ext. s. 1. Inuictum enim armis Hannibalem illeccbris sitas con texta uineendum Romano militi tradidit Illa igilantissimcu n ducem,
illa exercitum acerrimum dapibus largis, rudundαnti ino, in guentorum fragrantia. IVeneris usi lascit is re ad somnum et deli cias evocaυil Parum Utique Venus profecisset, nisi, fractis
in mollitien copiis, eadem caput ipsum labe adflasset, idcirco Cupidines adlocuta, sic ait apud SL Itαἰ. XI, 402. Combibia illapsos ductor Per is era luxuS, Nec ρυ δεα ρic o Julfum acuisse cubili,
et me putes intra votum spem Veneris improbam stetisse, cavet Silius v. 422. I se etia=n adfatus aliende Ciapidine ductor
At si horum fides sit fortasse levior, historicum dabo, qui
575쪽
aulicam ad Hannibalem deducet, olimque nobis monstrabit λαιραις υνοντα. PPicui de Beli. LIann pag. 3Δ8. C. O 'Aννιβας, πεὶ τῆς πείρας obsidion liberandae Capuae Ἀπίτυχεν, ἐς Aευκανους διελθων χάμια ,: Pirr τρυφῆς ιν ου συν- et θους, ἐρωμένην τε εἰχεν αγριος ν ηρ. Hoc paullo quidem serius, modo nes Plani, qui do Campani illecebris, sici
Cte memini, mentionem nullam fecit, scriptoris in ordine re rum gestarum digerendo non nimis ad c irati, industria parumper hic vaciluet, accidisse non diffiteor neque tamen eo minus objectum ab Alexandro flagitium confirmat. Est autem elegans loquendi formula τους του πολεμου καιρους αδηδυπαθEῖν, Cuju genuinam vim haud quidem scio, an Liuiaeusta L. G. p. 1079. Penitu S non fuerit adsecutus, Per Iu
Nub. v. 855 ad quem legendus est Schoi. Nonnihil hinc dissidet S nesii ratio de Prov. I. p. 105. B. et εἱ o Nuφοραν ἐπ -
ποίητο τῆς βασιλείας εκπεπτωκεναι ον,νὁρει, ἐκ disc0 cra Oι0bιίν ὁοημοσιευσειν τὴν πολιτEἱαν επὶ ιξίζονος ποθίσεως, καὶ καθηδυ- zαθησειν τλὶν ἐαου οἱαν quoniam Scriptoris sui mentem omnino perperam accepit Pelavius, ne alios in errorem trahat, explanare libet eo indignius frebat TyPhonis uxor regno maritum exci disse, i Od si Potiretur, in majore rerum or umento se Iibe rius existimarae ac Palam Posse sagitiosam ii endi consuetuclinon evit Gre, et olentiam luxti impendere ac deliciis quanquam nerVos Orationis Graecae multum interpretatione Latina debilitari facile concedam. Suidas e scriptore, nescio quo, i profert: 0ν ης ἐξουσίας καιρον καθοὶ δυπαθουντα Maνως' not&tque Genitivum etiam adirecti cujus structurae quod poniteri emptium, καθηδυπαθων Ου βίου , it κst ut sane in Basilii Hom. ad Div. p. 60 C. GL Oν tu .c ὶς χρονον, καὶqδυπα λῶν
του βίου καὶ et j τρυφν δω99έων ubi antro equidem, ex tot Codicibus, ad quos Basiliai n exegeria ut Benedictini nullam enotapi variationem; iam tamen Vel invitis membranis acciti id non dubitandum videatur , quin refingi praestet τον
βίον ' nam alteram illani lactionem si loco cedere prohibeas,
576쪽
litique foret interpretanda, Per luxum ac olimsales immo clerα-ras insultare Nisae quod ab eloquentissimi patris mente non parum discrepat Vereor autem , quod AleXander gloriatur, ε κρα τα σπερια ὁ0ξαντα ἐπι την εω μῶλk0ν ορμῆσαι, ut Omanos. illos rerum dominos, muffragatores liabeat: multa
disputat in contrariam partem Liuius IX, 17. in isto nobili diverticulo. quo quaesivit, quinam Gentiis Romanis rebus, si cum Alexandro fore bellatum futurus fuerit ibi ton pauca reperies, quae ad hunc Luciani dialogum collata voluptatierunt omnino confer Arrian initio lib. ΙΙ Η ΕΜ sae. Me Hannibale Campana luxurie corrupto, tanquam de re Vulgo nota loquitur Cicero de L. Agr. g. 5. Ieinde α luxuries, quac
ipsum Hannibalem, armis fiam tum int)iclum, Noluptate Nicis.
Marcellus apud Liuium XXIII, 45. quo summa vi milites ad pugnam hortaretur. Capuam Hannibali Cannas fuisse ibi fir-ruiem bellicam , ibi militarem disciplinam, ibi praeteriri semporis famam, cibi spem futuri exstinctam: quae non minui ipsum Poenorum ducem, quam milites, petere videntur. IDEM in Addendis.
g. 187. I. 1. 'Γ μὴν Sic on1nes libri nostri pro .
d. I. 3. Βαλιωτης Incurrisse videri potest Lucia ius in regulam a Grammaticis praescriptam, quae ut Σικελους et Σικελιωτας, Sic etiam 1 ταλους atque 'Iταλιωτας discernite hanc enim norinam si sequi voluisset, Scipio non 'Iταλιωτης, sed Ιταλος dicetidus erat. Vid. Menag. ad Diogen L. II, 5. Verum eam legem optimi scriptores migrare saepe Solent; proque Siculis ΣικεLωτας posuit Diodor Sic tum XI. P. 279. D. tum alibi non raro de quo more copiosius alio loco di-Cemus. HEMST. Ο καθ Ελων Καρχ)ηδόνα Hem sterhusius reddi
cotiri qui a domρie Carfuge Belinus prorsus praetermisit. Unice recte, si quid rideo, veteres interpretes Latini, quibus et ipse Hemsterhusius in minori editione accesserat qui doleo Carthaginem. Scilicet καθ ut θεῖν Ubi de urbibus, moenibus, aedibus, adhibetur, fere significat deffruere, diruere, Ner etere, delere. De inviis apud Thucydidem et Xenophontem creberrime occurrit pro niuitis sufficiat unus locus Xenoph. Hist. Gr. V, 2, 7. τα περι τον πειραι μακρα τείχη καθ9ρεθη Dourbibus eversis non minus frequenter surpatum de Trojaper IIerculem diluta apud Eur . Troadd. V. 16. ubi V. 814. Pari, Βιπερ θειν de Bygantio per Nigrum Caesarem UerSonpud Nerodian. III, 1, 16. de Aquileja permaximinum deleta ibid. VIII, 4, 24. Ad huno solennem verbi usum accedit
577쪽
IN MI Λ LOGOS MORTUORUM. 56ι propria loci nostri natura nota quasi character istica Scipio hie distingui vult ab aliis suae gentis o familiae ejusdemque nominis clarissimis ducibus belli quare ad nimis vagiunnomen στρατηγος definitius additis καθεtio Λαρχγὶὁόνα, quaeqo id jam aliud significare possunt, quam Carthaginis urbis
eversorem i. e. Scipionem Africanum minorem. Nemo, opinor, qui vel mediocri tum historiae Romanae tum linguae Graecae peritia imbutus sit, etiam facile, quam hanc sibi cogitabit personam et si forte cogitet, ambiguitatis ei te dicendi culpam, quae facile vitari potuit, si aliud verbum eligebatur, in auctorem ipsum conferam. Atqui nihil videtur clarius esse, Uam Uae persona Luciani menti obversata fuerit et tamen Unc Minorem Africanum adversarium facit Hannibalis, quod in Majorem cadere constat. Confudit igitur Ioster manifesto duo Africanos Scipiones, unum e duobus faciendo in quem errorem etiam alios non indoctissimos homines incidisse cientini duri IIII. Ea l. l. 13. Oυτο. Commodius, mea quidem sententia, Iegeretur υτιος sed libri omnes aliter. SOLAN. ossis otiam de αυτος cogitare: Sed libri omnes aliter. LIIII.
d. l. 15. Ouotci Quorsum pertineat, quove referenis dum sit, X putare nequeo : nam quae similia, aut quibus ante narratis, de Olympiade ferebantur 2 experiam Ur, anni inimae mutationis beneficio sensus verborum enitescere
nis admirationem irrisoriam fingentis personae. Onolo a tem ποῖος et o Io frequenter similem Sum habere notum est. Diat. ort. XXII. αγνοεις, ποῖον νδρα ιεπορθμευσας.
Magnis viris apud antiquos et fortitudinis admirandae lata de praestantissimis illa singularis honoris praerogativa fuit adtributa, ut draconum, atque adeo Deorum hi enim nul- Iius aeque animaIis specie celari gaudebant filii perhiberentur e tali concubitu genus orta 'Oφιογενε , teste Aeliano de Anim XII, 39. De Ugristo quid mandare memoriae sustinuerit Asclepiades en desius, vel inter Aegyptiosiona nugaciSsimus, traditum a Sueton. c. 94. Sed exempla, quae magno Sunt numero, Congerere nihil adtinet Alexandri ortus quam varie fuerit a scriptoribus expositus endrrat
Pluitarchus in initio vitae ejus quosdam sane non puduit Philippum infandi concubitus spectatorem agenti rimas a nuae admovere, ideo quo Post orbatum culo male curioso,
578쪽
qui volutantem cum X ore draconem fuerat conspicatus. Olympias vero rumorem pudicitiae suae noxium aversata
dic Θre solebat argute ου παύσεταί με διαβαλλων Ἀλέξανδρος προς Hραν ' quod dictum ut ipsi sit honorificum, Alexandri certe stultitiam parentem draconem non adspernantis
perstringit inde Draconigenam adpellat Apollin. Sidon. a Meg. Anthem. V. 80. 121 ubi vide avar L ius quidem non continuit Se quin scriberet XXVI, 19. retulitque famαm Scipio Licanus in Alexαndro magno prius ulgatam, et
Uanιtate etfabula parem , anguis immanis concubitu OuCγtum, et in cubiculo matris ejus Persa e tuam prodigii ejus VcCiem, infert entuque hominum Volutam repente, atque ex oculis ela Stam.
Equidem, Si quis me roget, quid sentiam, nullus inter-Cedo, quo minus anguinae stirpis fulgor nobilissimi vir superbiant neque tamen conjectorem acutissimum perhibebo, qui divinarit, quodnam genus ad eorum matre draconis pelle tectum in cubicula lectosque ventitarit haud difficilius dracones, quam alias eorum formas subeundo simulabant. Sequuntur binae lectiones Cod. κ. quarum prior κλεπτεσθαι Pro βλέπεσθαι, ut forte probatorem inveniat, haud magni
momenti videtur quamvis enim interpreteris, occulte Nersari in lecto conspectum aliorum subterfugiensem, eratque Sane draconum ejusmodi furtivus accessus, et emissiliis testium ocu- Iis minime fidens, quippe qui repente , ut Livius ait, OMINU Interventu evolverentur, ne si quidem satis erit X- peditum aliud eXistimarem, Si praeberet κυλίεσθαι Verbum opportunISSImum, e CUjUS COIruptela nescio profecto, an
nata fuerint, Supponentibus, quod quisque menti scriptoris optIm congruere putabat, correctoribus, ista duo minoris Preti βλέπεσθαι et κλεπτεσθαι altera quidem egregie placet παρ' εαυτου σε ναι Fiat. XVI. υ λεκεν ἡ Ἀλκμεὶνη κατατο υτ φακλέας, τον μὲν υ 'Aμφιτρυωνι, το δε παρα Ουχιος sic paullo aliter apud Cornut demat. Deor. c. 2. Iu Piter peperit oi Λιονυσον ἐκ os ἰδίου μνὶρου ταμσηναῖον πα-ρα τῆς Σηιέλ ης HEΜST. O ιοι praestantissimus Gesnerus acis
Capit similia, . . consentienti et conveniensi oraculo Hammo-γiis Mallem , si etineri debeatis Οια, παρα τῆς 'Oλυμπιαδος nam paullo post, ουὁἐν γia oo τε et ιιητηρ, ο - οἱ των Aliuωτιων προφιῆται λεγον. Sed pristina conjectura displicere mili nondum Potest. Usum verborum olusari et κυλίεσθαι eriimi declaravit Pricaeus Sol ad pia Miles. IX. p. 488 Commode vero Aleriander et Diogenes apud inferos novitii
colloquuntur: utiique enim eodem die aio Corinthi, ille
579쪽
I DIALOGOS MORTUORUM. 569 Babylone, in orcurn se penetrariant, ut testantur Diog. L. VI, 3. et Plutarchus. IDEM in Addendis. Pag. 189. l. i. Ἐξαπατγῆσθω Mireris prosecto editor Dindiligentiam. Sed ξαπατῆσθαι Vel ἱξηπατῆσθαι Cribendunt, dicerent γρα ιματικων παῖδες. At hoc in loco εξηπατησθαι suadent praecodentia veluti et hoc maluit interpres reddens, Atqui de Olympiade si milia forobantur draconem cum e cολι- suetudinem habuisse, et in lecto isum flisse, deinde re ex hoc concubitu editum in lucem venisse Porro deceptum Philippuni qui se tuum Patrem existimαrel. IENS. ξηπατησθαι S. A. Tecte. Omnes impressi εξαπατῆσθαι, quod in erit cl. Jeniso displicuit SOLAN. d. l. 4. οἱ των μειωνίων προφρῆται Incolae emoria, ut Cui f. IV. . . s. 20. quos Hammonio NOCans, diversis tuguriis habitant medium nemus Pro arce habent rotici iuro ciι cum datum Diodorum paene de verbo ad vel bum vertit XVlΙ. p. 589. A. Sic et Herodoto III. c. 26. οι ἐπ' 'Aμμωνίους Gro-Gταλέντες στρατευεσθαι, quo Cambyses Um ipso oraculo funditus deleri jusserat Excerpt. Diodor. p. 249. 'horus apud Plutarch. T. 1. p. 447. . refert, Lysandrum, cum frustra Pythiam a Dodonidas auro tentasset, εἰς Ἀμμωνος αναβγj- ναι, καὶ ιαλέγεσθαι τοῖς πολίταις πολυ χρυσίον διδοντα. Hi cives Ammonii sunt in arce vel circa Vicatina degentes quamvis enim commemore Diodorus τας ἐπικαλουμενα, Alisιωνος
πολεις p. 588. D. illae tamen ab ipso templo die admodiam
itinere aberant. Tota fere gens Sacra, et non Secus ac Delphi, cerimoniis fanique religioni Vacans unus tamen prae reliquis aetate atque honore in Signis, qui personam ovis Ammonis gerpns oracula reddebat eum egregie rso φὶ τ)ην vocabant Plutarch AIeX pag. 680. D. Diodoro o προφητευωνανη πρdσβυτερος τὴν ἡλικίαν. Formula, quam responsa daturus adhibebat, a Platone traditur Alcib. II pag. 458. E. αλλομεν ουὁἐν αποκριθῆναι τ0 προ ν ητοὶ ν, τον γαρ θεον υ , αν ὁλὶ-iosoτι, καλέσαντα δὲ υτον Αθηναίους sic malo, quam ut vulgatur φαναι, αδε λάγει Aμμων atque ita Arrian. A. A. VII. p. 305. aliique plures. Poterat ergo oster forte non deterius scripsisse, των 'Aμμωνίων προφητης. Ceteri mElearchi regis Ammoniorum mentio est apud Herodol. II, 32. δυναστα et τυραννους adpellat Diodorus. HΕΜST.
Ibid. Lροφῆται Narrat 1. Felix Oct. BOUAD. d. l. 6. Oυ αχρηστον σοι AleXander apud Curi. VIII, 8, 15 Obtulit nomen fili mihi Ammon recipere ipsis rebus, quas agimus. haud alientim fuit Ibi Freinuehemius ad hunc sensum vergentia Luciani loca collegit Pau lo post ἔφθαρα
580쪽
τos Chio sit p. apud Ath u. IV. p. 159 B. πισ κῆς αι τοῖς μκειοι θας'αι υτως utrobique de moribundis positum. Interi sic autem nun Uli Perdiccae traditi Luciamis ab eruditiss. Freinshemi non est missus ad Curi. X, 5, 4. HEΜsΥ. d. I. 14. T rc ' Chlo, ο ανεμνησθην Non Concinnus est in responsione Diogenis sensus, ni Si legas, ἱ γαρ λλο, mi or αυειιν. et C. ' Ora videtur excidisse id iij consideravit interpres: At quid rides, Diogenesi Diog. Qit id autem aliud rideam, quam qui in ancntern enit Orunt, iiae Graeci fecerunt etc. JEMS. Probo eruditissimum ensium, qui sensus elegantiam fulcit inserta particula τι quae, si quis irae audit, into tum est recipienda. Conferri cum hoc dialogo meretur
Aelian. V. H. lib. XII. c. 67. HEMST. l. d. l. 17. 0ῖς δωδεκα θεοις προςτιθεντες Sic ipse Alexander Dial praeced. di Nerat, H ὁ θε0ς ἐδοκουν uῖς νθ ρω-noi p. SOLAN. Vide Euhnium ad Aelian V. ΤΙ ΙΙ, 19 V, 12. Elegans dictum Pytheae, cum de Alexandro duodecim Diis adjungendo psephisina Demadis turpissimum in suffragia miruteretur, refert Hufαrch Apophth. p. 18T. E. Orta ab Athe-
Dion sibus, in quamcunque partem incubuissent, nimium vehementibus adulatio cetero etiam cito contigit quare Babylon Graecorum οἱ πρεσβεις αυτοί τε ἐστεφανωέ. νοι Ἀλεξανδρω
δνὶθεν εἰς t mi Odo ατιγμίνοι, teste Arriano A. A. VII pag. . ,05 V. L togen L. VI, 3. MEMST. Pag. 190. I. 3. ριτ)ὶν Suspecta mihi haec vox certe ad trigesimum usque diem insepultum acuisse Alexandrum Iogl-uius apud Aeliati. V. H. XII, 64. SOLAN. Et mihi aliquando
ad Actianum convenienter τριακούτην Scripsisse Visus Luci γε us. Sed plura etiam alia sunt, in quibus Voster ab Aeliano divergat. Unus gravior scrupulus restat, quod haec Alexandi oratio majorem dierum numerum requirit, quam terna, ium. I EII M.
20 et doctos Commentat ad Aelian. V. H. ΙΙ, 64. HEΜsae. f.α d. l. 5. Ἐς Αἴγυπτον Quod et factum est: vide L. can. IX, 154. X, 20. In vitrea theca adservatum cadaver Augustu ConSPEXit. Sueton octav. C. 18 et Dion Cass. I. p. 454 citatrici Pridouum Part. ΙΙ. p. 588. cum Olim in amre cotiditum fuisset P. I. p. 451 SOLAN.