장음표시 사용
601쪽
IN DIALOGOS NORTUORUM. 591 linquere apud Velleium Paterculum pro ita defungi Praetorea sic scribit Lucianus καὶ Oλως et cis χαῖα καλλοὶ παντα ' Onaliter jormas pro formosis Proportius dixit ita quoque vocem intelligunt incito vexatissimo docti poetae loco :Cunthias rina Potens, Cynthia forma LMis: et ii II. l. 2. v. 42. recentiorum quidam terrestres formas Olympo curiose Iovem spectasse refert sed inprimis opportunus est mnesti locus in illa Epistola longe politissima, qua eos refellit, qui Atticam et elegantiorem scribendi ratio-1iem vitio sibi vertebant: ιος π Letoi0υν 'Aθήν si σιν οἱ δηριιουρ
Sequar animi mei impetum: 'ooτα μονον ὐρω, Menippus inquit Ossa notant apti potitas ipsos manes: quod docet ulti m et erudita elegantissimi Broe huisti nota in Propersitim ad
istum versiculum memorabili emendatione restitutum :- sim digna merendo Cujus honoratis ossa elanitir ciet is.
notabilis est Ouidit Diris in Ibin Iocias , uti manes osseas adispellat arυas: sic enim egregie mirasius refecit cum antea legeretur ossea Jorma cum hi componi velim, quae scripsit Noster in Catapl. c. 22. MEMST. I.
d. l. 3. Τυρω Salmone filia, ex qua et Neptuno nati eleus et Pelias. Vide Od. g. 235 sqq. Supra Diall.
Marr. XIII. SOLAN. d. l. 7. Θαυμαζουσι Describunt iis Versibus, qui eorum formae admirationem in Ohi creant. CLER. d. l. 12. ἶτα α χίλιαι νῆες Notae particuIae vis alisque elegantia praesertim scriptoribus Atticis valde familiaris, quam hoc etiam adhibito loco Austerus illustravit ad Aristoρh. Plui. V. 9. Lucianus, ut verum Atticismi florem, qui Dervos orationi et gratiam conciliat, sectabatur Contemto vocabulorum fastidioso delectu, saepius usurpat nec Sprevit pater epistolae ad Hebr. XII, 9. ut dudum monuit H. Stephan Dis s. de Styl. . . et post eum Saphelitis X Arriano , atque alii Apud Latinos eadem potestas residet in et, quod qui Graecae particolae loco posuerim interpretes, digni non sunt, qui propterea reprehendantur: No eorum vestigiis insistere non piguit. Ut autem mori Noster πολεις ciναστατοι γε- γονασι, sic verbis iisdem Isocr. in Helen Lictud. p. 216. A. αλ οι tu Trojani) περιεωρων και πολεις ναστατους γινομιέ- νας, καὶ τολιν χωραν πορθουμένην ςτε μὴ προέσθa αυτην Ηelenam τοις Ελλησιν HEMST,
602쪽
apud interos nomenclatorem a s in memoriam revoco ve
nustissimum Properii li II. II l. qua pro salute puellae vota facit, et, ut suis precibus aveant Pluto ejusque conjux, satis esse apud infernos forti sarum confirmat pulchram ii superis Iocis unam vivere fiant sed ipsa summi poeta u
Sunt apud in serno sto millia formosarum Pulchra sit in stipe si licet, una locis. Vobiscum est Iole, volscum candida Tyro. Vobiscum Europe, e proba Pasiphae, Et quot Iona tulit, ius et quot Achaia formas Et Thebae, et Pria diruta regna Senis. Hic, ut vides. formas tantia femineas enumerates Tyronem inter has inferis istiani aeroinis ad scripsit Homemις, quod erudite notat L. x ossius d Catullum quaeda in mihi
603쪽
ea sic scribit Lucianus καὶ et ἀρ χαῖα καλλη παντα non aliter fimas pro formosis P ertius dixit ita quoque vocem intelligunt in io vexatissin docti poetae loco :CVn hi forma polen Cynthia fran LMis: et ii II. I. 2. v. 42. recei orum quidam terrestres formas Olympo curiose Iovem specisse refert sed inprimis opportunus est nesii locus in la Epistola longe politissima, qua eos refellit, qui Atticanet elegantiorem scribendi rationem vitio sibi vertebant: ως νεποίουν Ἀθήν)ησιν οἱ δημιουργοὶ, Ἀφροδίτην καὶ Ααριτας ι τοι Giῖτα καλλη θεων όγαλμασι
Σιληνῶν καὶ Σατυριο αμπίσχντες Paulliani aliter a Demosthene dicuntur, καλλη ιερῶ - των ε τουτοις ἀναθηματων. Sequar animi mei impetum J6τα 10νον ρω, Menippus in quit Ossa notant apud poeti ipsos manes: quod docet ultima et erudita Iegantissimi Ioe huisti nota in Propertitim ad istum versiculum memorabit emendatione restitutum - sim digna merendCujus honoratis ora Nehantur at A. notabilis est Ouidit Diris in is locos, uti manes Osseas a Gpellat larvas: sic enim egrei mirisius refecit cum antea legeretur osseas mina cum hi componi velim, quae scripsit Noster in Catapl. c. 22. MEM . I.
d. l. 3. Tuscis Salm iei filia, e qua et Neptuno nati eleus et Pelias. Vide id A. 235 sqq. Supra Diall.
Marr. ΙΙΙ. SOLAN. d. I. T. Θαυμάζουσι 'escribunt iis Versibus, qui e rum formae admirationem in his creant. CLER. d. l. 12. Eἶτα αἱ χίλιαι ἐες Notae particulae vis atque elegantia praesertim critoribus Atticis valde familiaris quam hoc etiam adhibito locatis erus illustravit ad Aris o LPlut. V. 9. Lucianus, ut ei in Atticismi florem qui Vos orationi et gratiam conciat, sectabatur contemto hulorum fastidioso delectu, is pius usurpat nee sp ter epistolae ad Hebr. XII, 9 ut dudum monuit E Dis s. de Styl. . . et post emitophelius ex Arris que alii. Apud Latinos ea de potestas residet qui Graecae particolae loco p uerunt interpretes, Funt, qui propterea reprehen utitur nos eorum sistere non piguit Ut autem uox Nosterooi 6 γ0νασι, si verbis iisdem Lot. in II len. .RV ἀLλ' οἱ ιαν Trojani περιεωθι - πΩεις si μ' ν ς, καὶ τὸ ν χωοαν πορθουμί- ω τε μυ lenam τοῖς Ελλησιν HEM. 1.
604쪽
A, staen alii BoURD. Nobiles Homeri versus exquisitam Delenae laudationem complexi δημογέροντες enim fatentur, ad conspectum tam inusitatae pulchritudinis se velut igneno Uo Concalescere, atqUe adeo paene dubitare, an belli calamitates Helena conservata pensentur. Enpressere multi, atque ad alias tum formas tum res tradum erunt facete Noster
de Merc. Cond. c. 16. Vide Maxim I r. Diss. V. p. 150. Eustath de Hysm Amor. III p. 93. Aristaen. I. P. 1. Sub finem. Homeri cum υ νέμεσις habet Callimach. H. in Dian. v. 64. Luciani νεμέσ)iroi nos. p. 101 P. 240. C. νευιέσητον ὁ ἐκπερινοστεῖν καὶ τὴν Ἐλλαδα. itinctiliau. Inst. Orat. III. . . p. 16. Non Prtlant indignum Trojani principes Grα-io Trojanosque Propter Holonae Veciem tot mala, tanto temPO-ris Patio, sustinere quaenam igitur illa fon credenda est P
g. 210. I. 10. Κεῖσο καταβαλιον σεαυτον Βαλλειν, καταβαλλειν - ριπτειν, καταρρίπτειν ἐαυτον Vel o σωμα ea Virtute poni solent a Graecis, ut ad illos proprie pertineant, qui temere a negligenter, ut LiDius ait, se Projiciunt, VH Cονγον αhumi Prosternunt, IX. cap. 6 idque in lagii luctu gravibusque malis, quae decori habitus cogitationem excutiunt Xenoph oh. II p. 22. καταβαλοντες αυτους κλαιον P. 50. αυτον ἐπὶ τῆς ευν ῆς ρίψας κλαιε aut si quis duriore cultu et vita a genere commodo Orsu componere non curet Philopoeme-1ies apud Plufαrch. p. 357. E. καταβαλὼν εαυτ0ν ἐπὶ στιβαὁίου του τυχοντος, oςπερ καστ0ς ων 9γατων, , ἔπαυεro. Ideo Lucianeus Alcidamas in Lapith. c. XIV. εις τουδα*0ς κατGβα- λων αυτον κειτο, quippe Cynicus et c. XLVII. επεὶ παξ οραταβαλο ν αυτον επὶ της κλίννὶς πλαγίως καθευδε paulium aliter in Arriani Epict. ΙΙ, 20. p. 233. εἰ γαρ υτω ταυτα εχε βα- λων καθευδε. Cicero de Orat. I. b. 28 et quod ille Socrates in Phaedro Platonis durissimis pedibus fecit, ut se abjiceret in
herbam sequitur Crassi responsum, Imo er commodius etiam, uti inosque Poposcisse. Haec si fuissent in promtu u Fabroque ViX, ut herrarent, fieri potuisset in eliα ει Ioco V. H. VIII, 14 ubi Diogenes moribundus αυτον φέρωνμ0ν0ν εὐμιη' κατα τινος γεφυριου Sic o εν ταῖς odoῖς ερρ in λε τοι Dioni Chrys. p. 659. D. pro mendicis egenisque hominibus, qui se in triviis prostraverunt stipis e trandae CRUSSa. Recte ero κεῖσο hoc enim umbris Noster tribuit supra P. 199. κείμεθα απαντες υ ro τω υτω Θ pso bli0ιοι idcirco non
Prorsu adspernanda est Cod. . lectio in hujus dialogi principio, ἐνθα INM udo κειαα etc. Diat. XX. b. 2. χαμαὶ ἐρριμ
605쪽
versus' μεμνησο etc. . Diat. XXV. 'Oνειοαταιιοι λέγεις ἐγὼ ὁ etc. ubi etiam inepte diriisset Menippus et υἰstioris μοι λέγεις εγω ὁ etc. Ita et h. l. liberiorem equidem et dialogi naturae cori Venientiorem rationem praetulerim . Atiam quam si quis secus judicet, facile feram. - Ceterum huiu Dialogi nullum est cum decimo Vinculum, quod tamen facilε videri possit, quum in utroque enippUs et ercurius colloquentes proponantur, i quo tempore Mercurius illius umbram in Orcum deduκisse putandus L. Imo Lucianus alistrum sine alterius e spectu alio tempore, et alio consilio, conscripsit Quod si non ponitur et tenetur, in laqueos incidat inia terpres, e quibus difficile fuerit expediri. inu M.
P 211. l. . 'uτελῆ EX Iliad. 2. Philostr Heroi ex quibus hic Dial et Dial. XXIII. quem tangit in Coti in
c. . et an Catapl. c. 8 ubi quaedam Bouno. ulta des o avoce ad Homer Il. B. 701. Eustathius, quae in pauca contram It quas quis a est, qui sub Domine Dii mi prodit Seho , T
των δεσποτων, τὶ τελειωτος ἔθος γαρ ἐν τοῖς γημασι Oc uo νοικοὁ0μεισθαι. LEED. Adlusionem ad Homeri locum II n701. notavit magnia LeoPardus Em. IV. i. 9 uem potita c1Xerat d0 ον ημιτελῆ, parum ipsis Veteribus apertum est ut parvus choLasses et Eustathius doce ut Quid Vale,iu flae cuI voluerit, imperfectam domum Vertens VI, 689 contactarct cli111cile est, etsi umebi sententiam des XL dr XXIX25. traditam, et Gaubniri ad Eustath. p. 29. non ignorem' aliquanto liquidius Catullus ad Mant domum inceρfam frustra ubi caligerum Ide: nam L. VOssitis pag. 293. dum Ho,ne verbis utitur ad stabiliendam Mediol. Codicis lectionem VOSSet ab ni Plo vivere conjugio 'quid praecipue spectaverit, haud satis adsequor nisi certio-
606쪽
rcs acceSserint membrBnae, neScio equidem, an praeserendum sit, quod ante Vulgabatur, Posset, abrupto isere conjugi 'ratiam scripturam Ver SicUli Sequentis sensus paene agitat.
Mihi hactenus it Iarao 1ου λιμιτελους maXime placuit X pii Catio , quam Hesychius proponit in V. cui Strabo ove potius Posidonius suffragatur monens apud eum lib. VII. p. 454. C. τον οἶκ0ν haιτελχ eto JΠρωτεσιλαου ideo dici ab Homero, ιοτινῆρος dissentire Lirιcmnus non Videtur, ut qui post ημιτελῆ douo velut inter pietaturus adjungat τὶ ραν τε την νε0γαμοντυναῖκα nam haec Si pro diversis habuisset, scripsisset potius V ἡραν ὁ τη ν. illud autem τε omnium est editionum ac vetustorum Codicum Tacfae Ch. ΙΙ. v. 60. historiam Prote silai narrans, Cum LN Cianum testem citat, hunc dialogum o gitabat. zMST. Abi eschimi Dilucc. huc. p. 480., qui ὁὲ seribi mallet, ossendit haud dubio τε praecedente μεν. Sed
ut et et nonnumqUam etiam apud prosaico scriptores coniungi, ostendit Imithiae r. r. p. 893. Cf. etiam Her mann admiger P. 96. LEHM. d. l. 10. Γυναῖκα Laodamiam, cujus epistola ad maritum apud Osidium est XIII. LED. g. 212. l. 3. Λυςπαρι Homericum est. Apud Euripi dem αἰνυπαρι eodem en Su. LEED. In hac Paridis adpellatione maritus ab Nore Laodamia non dissentit sic enim illa, Osidio verba ministrante Ep. Her. XIII, 3.
Di spari Priamide, darnn formose suorum: tibi valde miror, doctos homines, et virtutis poeticae non EX pertes, anteposuisse Ianguidum illud et enerve, Dum Pari Priamide cum altera lectio, Nihil habens molestum, et eru- .ditione Nasonis sit digna, et eripetatur ab adjunctis, damno formose tuorum. Varie, prout Solent, interpretantur Grammatici, quos vide ad II. . 39. Hesychιιι emendandus Λυς-
παοις, εαὶ κακῶ παρακληθείς lege, Παρις κληθεις HEMSΥ. d. I. 8. Ἀντιταττεσθαι αυτῶ Αντιταττεσθαι et αντισαραταττεσθ&ι Uerba Sunt a re militari ducta qui adversam hostibus aciem instruit, αντιταττεται Ve αντιπαραταττεται. Sic
saepe apud obbium, Diodorum Sίculum et Dionγsium Hali
σθαι, inimi hilaritate morbi viribus resistere: Epicurus p. ad
607쪽
τολμηρε, κατ ειι0υ στρατευ' καὶ αντιπαραταττst; quae belle cum Luciano congruunt neqUE Vero sacer Scriptor hujus usum
vocabuli refugit ad Roman XIII. V. . o ἀντιταττόμενος nἐξουσία et prorsus Ximi cap. VII. V. 23. λεπω ε τεροννομον ἐν τοι μέλεσί μου ἀντιστρατευομενον τ' Ομφ 0ὐ νοος μo quam saepe locutionem memulati sunt Patres ox ἐκλαθομενος τῆς νεογάμου γυναικ0ς, cum Horatio dicas, sene rae conjugis immemor HEΜSΥ Ι De insigni Amoris vi, in
animis sive hominum, Sive etiam Deorum, sese eri Serente praeter ea, quae Lucianus passim ac Variis modis ut it Amorri Diali Deor ut II VJ XL XV X X. XX. exposuit, cf. etiam pulcherrimum ill uin Xenophontis locum Sympos I, 10. ibique Rach et Pericon ad Aelian. V. H. M , 6; LΕΠΜ.
g. 213. l. 2. Eπικεκλωσθαι Ride Homeri fatalia stamina, eodemque, quo ille solet hac in re, verbo utitur. Multa praeter istum Luciani locum congeSsit Galaler ad An lonin IV. q. 26. ΗΕΜsΥ.
quae si sunt ex Ss libris prodita, non debebant ab aliis induci, licet non minor sic haberi debuisse videatur ratio Empedoclis Gno N. Prudentius in cod. 2956. additur, καὶ φιλοσοφων τινων, quod Schmiederus et Matthiae receperunt. Verum et hoc additamentum non dubito quin alienae manus fuerit, praesertim si conferam varietatem illam in Dialogi secundi titulo et in decimi inscriptione majori jure addi existimo καὶ νεκράδν διαφορων. LEHM. d. l. 23. Περιηγγὶσα ειοι Eustath in Epist. Commentariis ad Diony sium praemissa p. H0. Eri inχε ὁ τὴν περ Mὶγητου κλῆσιν παρα το περι=ηγεῖσθαι, περ την κατὰ λεπτον ὁγηλουν φλI-γησιν βουλεται καθ ο καὶ των ' μὶτορων τινλ λεὼν περιηγρὶσαί μοι τα εν αδου, φησὶν, O εστιν, εκθου προς λεπτον ἀφηγουμενος' ὁ περιέι Πrσιν βρεως την ιιοιαν λεγε ἀφηγησιν non fuge-Tunt eruditum editorem M. Maites, quae ob oculos habuit Eustathius, Hermogenis et Luciani loca Significat autem περιηγεισθαι propri' sticium, quod peregrinis praestari solet,
Per omnes a lux circumduCendi, suaeque visu digna sitit mori
608쪽
sfrandi atque enarrandi. In primo avigio o περιρηγουμενος το πλοῖον quorum interpretationis pia vae Benedictus ac Gro-nουio poenas dedit. Sub initium Claaron. s. Contempli. Cha
ron ad Mercurium: πιο ιηγοὶσαι ὁ Ἀα εν τω βιω- παντα, ως bdi αἱ δων ἐπανέλθοι su Schol. λεπτοιε δρυς ειπὲ consentiens G slathio neutrum Probo ea, quBe Paullo ante Charon diXerat, potestateni hujus Verbi eleganter Splanant: ξ εναγησεις γαρ υ P τι ξυμπερινοστων, καὶ de EEt εκαστα Inde περι λὶ-γγὶμὶ, qui per urbes GraeCiae, Plerasque priscarum historiarum On Umentis claras, se peregrini comites adplicabant, et ostendendi singula narrandique operam tenui lucello vendebant: tale genus Delphis fabularum et ρriam foecundissima frequentes, ut videre licet apud Plutarch. τε ' τοι μὴ χρῆν ωμ. - την II p. 395. A. 396 C. 397. D. 400. D. F. 401. E. eosdem, qui saepius ξνὶ γηται vocantur a Paustania, Lusticinus intelligit in Philops C. 4 et 5 περιγηγγὶ τρὶς Mi εικ0νος,
rabulae Pictae interpres et enarrator, De non temere Cred Cal.
c. 5. Longo Pastor. I. p. 2. αναζητησαμενος ξζγω τλὶν τῆς κs-νος qualem catus ille Cebes non de plebe aliquem, sed doctum an Pythagoreorumque disciplina probe imbri tum adhibuit, qui omnes mirificae picturae regiones mirabundis spectatoribus Xponeret. Ab hac origine porro περ Qὶ γεῖσθαι
est, dcuras singulas rei gestae Partes narranci Perseqtii quod
Aeliano frequens v Π ΙΙΙ. c. 18. de Anim III, 6. XVI, 23. ideo ἔκφρασιν Theon Pro g. p. 118 describit λογον πῖρι Pylii α- σικον. Salmasius ad Solin. p. 68. C. de hoc verbo tractans diversa confudit, nec, quid inter περιηγεi et τdριηγεῖσθαι i12-teresset, liquido perspectum habuit dum fluctuat tamen in
Herodoti φοινι κος περιοὶ Zήσει , revolvitur, ut Saepe solet. Vir Eummus ad Veram rationem addam insignem Halothias locum,
qui Pictorum illud περιηγειν egregri illuminat, dei L. VI.
et Pyriphlegethontem jam tum, tibi ingrediebaris, idisti. Distinctione hac nostra nihil planius, et, ut puto, Veritas imo, ut nunc demum video, sic omnino, et recte habet Florentina editio. JANs De distinctione mutauda recte tonuit
609쪽
ae propius etiam novisse debebat Menippus, cum quo f.
miliarissime fuerat confabulatus, in ejusque, Mercuri cori mendante, gratia positUS HEMSΥ. Prae placet ensi distin cito ob majorem simplicitatem: Nemi fc rhetishi maxime nititur
opinione aliqua de arctiori dialogorum horum vinculo, quod vel nullum, vel certe lanissimum esse, inprimis docebunt ii dialogi collati, in quibus Menippus agens inducitur. HO-xui supra ad finem Dialogi XVII, LLHan. d. l. 5. Iυλωρεῖς Passim hoc muneris Aeaco adsignat Noster supra Dialog. XIII et fine hujus Philostratus etiam p. 311 Apollodorus claves inferorum ei tradit III p. 94. C.
SOLAN. Adtigit hunc locum P. II esseling. obs S. I. c. S. P. 10.et Aeacum oliodoro III p. 229. τα κλάς Ου αδου φυλάττοντα produxit ideo solicitus est in sine dial. μὴ καί τις et ειας νεκρων λαθu ιαφυγων' et plagas ab eo metuit Charon , si quem redire siverit in vitam D. XXII. s. 3. de Luci . . . Aiocκ0ς εστ την φρουραν επιτετραμμένος. Alioqui Cerberus. Λιdo πυλωρος Euripidi inmerc. Fur. v. 1277. et immanis anitor aulae Horatio. Primae dignitatis est in osta proximum gradum tenent Aeacos et Rhadamanthus apud Has in Gorg. p. 397.
A. Aeacus autem λέγεται παρα II λουτωνι και Λ0ρu biiας ιεγίστας χων παρεδρευειν ἐκεινοις, teste Isocrate in Evag. p. 192. A. immensi urnam quatit Aeacus umbris:
Sat. II, 1. v. 219. Plurimum hi tres ungiintur, etiam in illa proverbiali Demosthenis sententia pro Cor. p. 494. B. εἰ reo Aiακος et ' rid αμανθυς ο Μίνως η ὁ κατ ηγορῶν, ἀλλια ει ὰπεο ιολογος etc. Sed judicum infernorum numerum umit, adiajecto nominatim Triptolemo, Plato Apol P. 31. A. De scili cst vetustissimus Atheniensium legislator, haud minus atqlio idi, apud Orci incolas uri dicundo non praeessQt HEΜsae. d. l. 13. μενην ως ληθως καρηνὶ Vere nbecillia, sapila, non caduca, ut interpretes. Ad Ilom eri Iociun respexit in Odyss. R. V. 251.
Multio Ner precare Drortuorum imbecilli capita. GRAEv. Illud Homeri solenne perstringit
Od. . et A. De ipsa voce, cujus Potestatem ambiguam se cit Grammaticorum dissensus, alibi dicam. HEMs T.
610쪽
Pq. 215. I. 9. LIροσπτυξομαί γε παντως ανδρογυνω οντι Vid Catapl. c. 12. Asin. c. 56. et Conviv. c. 33. et Νot chiemis sterhus io UAD. unctarum membranarum atque edd. lectio nulli eruditorum suspicionem vitii praebuit ostendam primum maculam in eo verbo manifestam: tum unius literae mutatione Sinceram VeteremqU Scripturam re UOCRTe Cona.
bor hactenus enim nihil fuit oblatum, quod a pristina conjectura dissidere me cogat ego verbum illud edium
προςπτυσσεσθαι Vel προς ττυξασίλαι e ingenio linguae Graecae Tecte Dativo conjungi id Budaeo quidem et tophano fuit Persuasum sed hoc solo Luciani loco deceptis genuinam structurae rationem dabit Noster Dial. D. VII. S. S. τῆς 'Aφρο- ἐίτης με τον κεστον κλεηλε τροςπτυξαμένης αυτον ἐπὶ li νικοὶ nunquam aliter Homerus, Euripides . ceterique Scriptores. Achill Tat. V. p. 295. προς ττυξα ιενός ιι πολλα ἐφίλει Non dissimilis est caussa verbi περιπτυξασθαι. Idem P. 303. καὶ τον τε λεινιαν περιπτυσσονται nam quod lib. IV. p. 241. legitur, εγω περιπτυξαμενος αυτ9 εσμος σομαι, ita capiendum est in lexus inculi modo ipsi adhaerebo adtendenti copiaeNemplorum, quibus hoc confirmetur, ubique occurret: nequis tamen in fraudem incidat, mi forte repererit περιπτυσ-
λαμβανον, Galen de Us. Part. Corp. HUm. lib. I. συκον ταις των βρωματων δικιαι περιπτυσσόμενον Iulian. p. XXIV. p. 391. C. similisque modi plura, recordetur haec forma passiva Proferri, multumque adeo distare ab usu verbi edii. Ergo Lucianum ut liberemus indecenti orationis structura, reficiendum est emendatione proclivi προςπτυσομιαι , Vel Si quis fastidiosior offendatur hoc futuro medio, quamvis eam dissi- Cultatem non magni faciam, προςπτυσω μέν γε παντως ανδρο- γυνω οντι. Gravem habet contumeliam, acerbissimique Πο- tam contemtus plerorumque populorum moribu πρ0ςπτυειν τι τι, os alicui conmuere, qua de re copiose Larth. ad Claudian. Pan in IV. Cons. Honor v. 404. et Commentatores ad illa Perronii c. 75. p. 373. Siquid perperam feci, infaciem meam insPue. Σπhoc Ant. v. 1246. Πτυσας προςωπga ubi vide Schol. κ peride ponit Poll. VIII, 76 inter injuriae per ignominiam