In aureos versus Pythagorae opusculum (Tr: Joannes Aurispa)

61쪽

tariqia iustitia sine pri idelia subsistere non possit. nam illud certe es hiustum quod persecta prudentia circunstrioit. Haec enim est quae circet nihil imprudo ter se gerit: sed considerat de motali Spore: 8c de omnibus quae ad eius necessitatem conferunt: atque omnibus uirtutem praeponit & maximam comoditate

Optimam rationalis essentia dispositioncm confirmat: qua ornantur 5 alia quantum fieri potest. Intentio quidem horum uersuum est praebereic ostendere quattuor illas uirtutes ciuiles auditoribus cum insomni obseruatione de cente in sermone:8 operibus custodia qui uersus Prudentiam Fortitudinem: Continentiam ac ipsarum ducem:& super omnibus aliis uirtutibus communiter inspiciente iustitia exerceri hortaίωdocent.

lLLUD AUTEM Pecuniae quando

que acquixi quandoque ammitti Consueuerunt. Probat continentiam sequie liberalitas quae uirtus in sumptu& ceta

62쪽

su pecuniarum uersitur quas acquires ei dimittere quin ratio dictat auaritiae causas extrudit:& prodigalitatis. Om nia aut haec aqua a state, primo prici pio ab illo praecepto cui ipsius te pudeat procedunt quod in se ipso insitu habet illud aliud praeceptu.

COGNOSCE TE IPSUM Id enim

in omnibus recte factis N in iis quae intellectu comprehcduntur praeponi opotet. Nam si nos metipsos non cognO scimus: unde siprehendemus nosi sconuenit a affectionibus modum 8cmῆsuram tenere:8oca intellige quae sunt.

Incidit enim super pas dubium. Primo an expleri ab hominiba possint. Postea an illis qua ea post ident utilia fiant. Nauiri boni condicio in hac uita peiorabilterior esse uidetur: si non accipit 1iiaste unde accipere non decet: sumptus faei ubi iuste ficere decet:& quantum ad corpus speci at: tu tu uir non existit. naneque pone est quaerit: neque Regibus blandimetis:aut seruiliter obsevia

63쪽

Ita 11 si alia stit stantia 1 nobis a uirili γξ adnita non sittin Danu diuitiis aut potenta ae intendimus. QMaobrem qui animo in nos zmmmortalem putant: si di carat in Dirtutem amen astute potius qtacre loquntur. Si autem post ni oricii hil nostri remaneret quod naturaliter

Uirtute ueritate ornareturnat ratoaleanimum esse dicimus nullus cete appetitus rerum bonarum purus Ac simpleX in nobis esset. Opinio enii nihil sensus nolbis post molem remaneat Omnes udiu uirturis a nobis erripit: 8 ad corporis uoluptates 'aecuq sint intrudit. Itaque net prudentis esse: neque moderati hominis illorum sententiam uide rat: si omnia uoluptatibus corporis non traden re: sed animus noster semper re

manet: qui si per sei ex sua effetia,Sesset:sed quasi superaduenies pars quaedam corporis fingeretur& scret nos propter Hirtute corpus n5 traderemus. Tunc enim una cum corpore animus iterieret tam nullo m6 est et uirtus cuia

64쪽

Sratia mortem pleri substulertit: sed a diuis uiris susticienter offensumi de

monstratum est :l animus C immorta κlis: cis per solam uirtutem ornatur Nresplendet. nuc uero praesen praeceptu concludctes adsequentia transeamUS. solum praefatis addente ut per igno rantiam existentiae nostrae ome malum superaccedat: ita eius cognit e :& re' turpium content6ne rationalis natura

tibi: decoruῖ firmiter seruat, iuenit. Haec enim particulatim tutum mensu

ra es . Nisi ut ad figula quadam ad existen ria nostra 1spexerimus: iuod op6

teat recta rat6e in omibus inueniemo. apte 8c constanter essentite nostrae uiuetes. Quicquid eni meliore animii facit: ipsum ad bonam 8 uere conueniciem uitam ducit hoc certe uirtus est:& philosophia lex Ea uero quae solum ad humanam pulchritudinem pertinet: illiberales doli sui S umbra quaeda bonorii: quae multos inanem laudem uenatur: quod quicXexcent curam solu habent:

65쪽

ut boni uideatur: no ut sint. Et haec mdem de iis . At qui recta utitur rato ne aiis cinae uidentur sine ordine uita hominum accidere non modo prudenter se gerit:sed bene 'c generos cossiderat eorum causaso ripa patienter sext. nihilq;c Stra ilios obiicit nos gubernant si digne cui liba merira tribulat: nec si si1bs meritis o is dignos fecerin: istis n5 Di. Acriat. quo ena fieri posset quin prouidelia sit 8 animus nosteri est etiam mortalis maneat:8c propria sua uolutate ad malitia siue ad uirtute 1 pellas: ut custodes legis ecudii merita tribulat similia non similibus reddant 8 cuil1bet ut

meretur fortunam tribuant quam quiri ad generatonem homo procedit sortiri

dicit. Si igitur fabula ni quod prouidentia singulis merita tribuens sit: Naium nostrum immortalem esse manifestum est: causa constituisse oporteret infortuniorum ab eo procede quinos

gubernat cxegit: quo disiicilia curari

re integrari posse,6 dabit. Si 1 nobis ip

66쪽

sis in tu causas tantae difficultatis N μconstanti e inuenerimus. Primo dem recto iudicio diminuemus supervcniC te nobis runnas. postea per sacra Ompe lao rectos monitus animum ad meliora dirrigentes io nos ipos erunnis liberabimus. iii autem Pinalia aliquod incidit 8c causam n6 intelligit: neque suspitionem superuenientis uerissimiliter sibi mali homo equi circa omnia Uru denter sese consueuit habere: qtie orat Sdamnabat. Γum enim qui ueritatescari

sar diligeter, si inquisiuit necesse est prium 8 suu crimen ad deum trafferre ne quod omnino no sit:uelia nostri recte curam n 6 habet: quae opiniones n6solu ad maleuiuedum nos inducul:sed ad om dolos animii nostrum sollicitat. cumcla eius essentia cura priuat: qum psentiri calamitatum causas n6 itelligat:

rebus quo philosophari oporteat. sub

sequete uersus audi.

MULTAS Homines ex caelesti fortuna patiunt calamitates.

67쪽

hoc aequo aio: B i5 aegre feras: Col FLIGERE eni oreinice rare quatiam pote oportetr ON agnain partem calamitatum bonis Deus tribuit.

te aliam exposit6ne illudiscire oportet T calamitates nuc appellat laboriosum, durum huius uitae nostrae curriculia: ut est mobus:paupertas: carissima' rerum perditio: dedecus in ciuitate. Haec enim molesta &1com

posita sui in hominum uitat hostiam enoro mala messipsi animo nocet: nisi horum cogitatione ad Dicita labetur: quod male opinando accidit sibi pe animus nos ierit ictu N prudeter pis uti ut e sani tas diuitiae: potetia .fit,nis saepe ut haec alio s aegre cloi' c6traria morbia pauptate 3: imbecillitate aequo animo alius ferat. Ea eni quae omnino mala sui ex uolsitate peccata oririt quo' naturam sert: ut uirtus cis adiungatur:ut sunt iniustiria luxurialc alia quaecunc boni adiun

68쪽

s' ione non capitit. Nulli enim horum recte adius potest hoc uerbum bene. absurde quidem diceretur iniuriatur bone Luxuriat bene: ut de malis exteris dicitur morbum bene: pauperiem pati bene:quonia prudenter c recta rat6neralia quispia fert ViRis uero animi non superadditur bene: quonia recte ratoni aduersantur quaerium naturaliter aio hominis insit: eam ipse animus assection obcrecatus nouidet Atu resta ratio animis hominum isit:satis probat phomo iniustus tibi non nocere sibi credit iuste iudicat. S luxuriosus abstinet quadocpa uenereis 8 omnino uitiosus uir

ubi nulla sibi assectio e: iis quae sibi sup

ueniunt recte utitur. Ita,' uitiosus si priorem malitia i liquerit ad uirtute traduci potest. Reliquo tam elisopori rat6nem 5 recta: ne haec ita sibi malo' principiti esset: ut recta r6 pricipiti fuit tutis. Si enii elixardianile 1 ciuitate: ira quae secundia ipsa, quae praetex ipsa

percisuntur discernere dc determinare

69쪽

le aliqua acciperet probare:aliqua o pes cereac moderari itaque nihil decet quod ad uitia principium praebeat: sime illis insitum sit: siue malefaciendi causa

tradat Ad uirtutes ero principilarinamime inuenire conuenit quod quado psemotum est rationalibus existentiis:

ut est Deus. quadoque ipsis istum psubstantiam cuncta actione subcria asDt est recta ratio: qua quidem est malorum discretio diuisio quorum aliqua non per affectionem: sed caelesti fotuna hominibus tribui dicit: Quae nucini bis sunt:quae postea uitia uolutaria subscquntur. calamitates enim hominibus insistentes:ut diximus ornamentum a uirtutibus accipiunt. Nam parcus uiuod modus paupertatem Ornauit.8c hu/imilitates generis prudelia magnifecit:

Θ natorum Stem iustus equo animo tulit:qui recte dicere potest: mortuus

est mihi filius.redditus igitur es quem reddi opesebat.no uexam equidem mortalem illum fuisse . Similiter o omnia

70쪽

alia quae inrtus suo splendore amplecti

tur fiunt pulcra. deinceps in sutredum e vae sit Attina caelestis a qua homines calamitates capiunt. Nam si diuinum iudicium alteri diuitias alteri paupertatem tribuit caelestem hoc uoluntatem Vocare decebat mon fortunam. Si vero

nihil talibus superstat: sed ut sortes casu accidit:alium scelicem 8 fortunatu: altu ut aiulciscelicem S male fortunatu esse fortunas tu oportebat hoc appelharo:8 non caelestem fortunam. Si autem secundum merita cuilibet Suenicter: aut praemia: aut poenas retribuit procurator nostri Deus qui causa ipse nonae: ut boni: aut malissimus. retribuere uero merita secudum leges iustitiae solus potest apte coniungens: caelestem fortuna iudicii sentctias appellauit. Nam quod ex intellectu Dei iudicium procedit se tentias ipsas caelestoso uellectuales nominauit. Juod Hero propria uoluntate

c6trique iudiciu fit deturpat ob hoc digne calamitates pati adluxit statuna.