장음표시 사용
191쪽
rent errasse pueriam, vel Periisse nec poterat accidere, ut Maria, quae sciebat se de Spiritu sancto concepisse, quae et angelum loquentem, et currentes pastores, et Simeone inaiidierat propii tantem, timeret ne Uerum perderet obcr-rantem Amove hanc opinionem maxime de Ioseph, cui ab angelo praeceptum suerat, ut tolleret puerum, et in Aegyptum pergeret qui audierat orae in timeas tollere Mariam coniugem tuam quod enim in ea natum est, de Spiritu sancto est. Nunquam fieri poterat, ut perditii in formicaret insantem, item divinum esse Cognoverat. Aliud quiddam dolor et quaestio parentum, quam lm plex lector intelligit, sonat. Quomodo enim ii, si quando Scripturas legis , quaeris in iis sensum cum dolore quodam ac tormento , non quo Cripturas errasse, aut Perperam quid habere arbitreris, sed quod illae intrinsectas
liabeant veritatis sermonem, atque rationena, et tu nequeas invenire, quod verum est ita et illi quaerebant, ne sorte recessisset ab iis, ne relinquens eos ad alia trans-Imigrasset, et quod magis puto, ne revertisset ad coelos, cum illi placuisset, iterum descensurus. Dolentes ergo quaerebant Filium Dei. Et cum quaererent, non invene- Tiant Inter cognatos. Neque enim Poterat humana cognatio Dei Filium continere. Non invenerunt inter Cognatos, quia divina maiora erant 1aotitia scientiaque mortali.
Ubi igitur inveniunt eum In templo. Ibi enim invenitur Filius Dei. SP quando et tu quaesieris Filium Dei, της μυρίας εο αυro δεξαμένης θείας ποκαλυψεις, Ουτε το ' σηφ. Ἀλλ' AGπεο cis τις ζοτῆ γραφη V. Oδυνωμένως αὐτην ζητεῖ, D ως πεπλανημoni , οὐδεως ἐσταλμένην, λ ως εχουσαν με τον ἀληθη καὶ
192쪽
158 OR1GENIS IN LUCAM quaere Amum in templo, illuc propera, ibi Christum
sermonem atque sapientiam, id est Filium Dei, reperies.
Quoniam vero parvulus erat, invenitur in medio praeceptorum, Sanctificans et erudiens eos. Quia parvulus erat, invenitur in medio non eos docens, sed interrogans, et ioc pro aetatis ossicio, ut nos doceret, quid pueris, quamvis sapientes et eruditi sitit, conveniret, ut audiant potius magistros, quam docere desiderent, et se vana Ostentatione non iactent. Interrogabat, inquam, magistros, non
ut aliquid disceret, sed ut interrogans erudiret. Ex uno quippe doctrinae fonte manat et interrogare et respondere sapienter et ejusdem scient ae est, scire quid interroges, quidve respondeas. Oportuit primum Salvatorem eruditae interrogationis magistrum fieri, ut postea interrogationibus responderet juxta rationem Dei, atque sermonem. Cui est gloria et imperium in saecula sacculorum.
De eo, quod scriptum est quid in est quod quaerebatis et usque ad eum locum, ubi ait: conservabat J Iaria omnia verba in corde suo.
Juaerebant 'Iaria et oseph inter affines Iesum, et non
inveniebant in comitatu, et invenire non poterant. Quaesierunt in templo, sed pue, magistros, et in medio praeceptorum inveniunt eum. Ubicunque magistri fuerint, in medio magistrorum invenitur Jesus, si tamen magister sedeat in templo, et nunquam egrediatur ex eo. Profuit Jesus magistris suis, et eos, quos interrogare videbatur, docuit in medio eorum loquens, et quodammodo concitabat eos ad quaerenda, quae usque ad id locorum, utrum
193쪽
s Irent, an Ignorarent, nosse non Poterant. Inven tur Jesus in medio magistrorum, et inventus dicit quaesitoribus suis: quid' est quia quaerebatis me Nesciebatis, quia in his, quae sunt Patris mei, oportet me esseῖ Primiani simpliciter sentientes armemur adversus impios haereticos, qui dicunt non esse Conditorem Patrem Cliristi Jesu, neque Delia a legis, sed ne proplietari rara. Ecce Pater, Deus templi asser tur. Erubescant Valentiniani audien tes Jesum inquientem: in iis , quae sunt Patr soraci, oportet Tu esse. Eoibescant omnes haeretici, qui vari- gelium recipiunt secundum Lucam, et ii ne in eo sunt scripta contemnimi. Haec, ut dixi, sint intellecta sinapii citis. Quoniam ver insertur: ipsi β autem non intellexerunt sermonem, sensun Scripturae diligentius venti-lemus, si si erant stulti et insipientes, ut nescirent quid diceret, quia hoc, quod ait: ,iny his, quae sunt Patris mei, me esse oportet, signis caret in templo, an aliud quiddam altius significet, imito magis aedificet audieti tes. Unusquisque ostruria si bonus fuerit atque perse clus, Possessi Dei Patris est, ct habet in laedio sui e sum. Credanaiasin lippe dicenti: ,quoniam' in his, quae sunt Patris mei, me oportet esse. Iagis rationabile at-
si Ed M. Ι: ventilemus. Si erant intc., ed. M. II:
,,Ventilemus, utrii erant etc.
194쪽
que vivens, et verum templum Dei hoc esse susp cor, qiuam illud, quod typice terreno opere ConstrUetum est. Unde illo in templo ii typice fuit, ita recessit et typice. Egressus est enim de templo terreno, dicens: ecce, brelinquetur vobis domus Vestra deserta, et relinquens domum illam venit ad possessionem Dei Patris, ad ecclesiasiti toto orbe dispersas, et dicit: in ais, quae sunt Patris mei, me oportet esse. Tunc ergo non intellexerunt verbum, quod locutus est iis Simul et illud attendite, quod quamdiu in ossessione atris sui fuit, sursum erat.
Et ' quia necdum plenam dem Joseph et Maria liabe
bant, propterea sursiim Cum eo Tuanere non poterant,
sed dicitur descendisse cum iis Crebro Jesus descendit eum discipulis suis, nec semper Versatur in monte, neCabsque sine sublimia tenet. In monte cum Petro est, cum Jacobo, cum Joanne, et rursum in alio loco cum ceteris discipulis. Porro quia non valebant hi, qui variis aegrotationibus laborabant, in montem conscendere, idcirco descendit, et venit ad eos, qui deorsum erant.
Nunc quoque scribitiir: descendit ε cum iis, et venit Nagareth et ' subjiciebatur iis . Discamus dii subjecti esse parentibus nostris maior enim si minori subjicitur. Nam quia maiorem Joseph videbat aetate, Propterea eum parentis honore coluit, omnibus filiis exemplum tribuens, ut subjiciantur parentibus. Quod 1 patres iis non fue
195쪽
HOMILIA XX. 61 Quid loquor de parentibus et siliis ' Si Jesus Filius Dei
. subjicitur Joseph et Mariae, ego non subjiciar episcopo, qtri milii a Deo ord natus est pater Non subliciar presbytero, qui mihi Dom ni lignation praepositiis est Puto quod intelligebat Ioseph, ilia maior se erat esus, quod
subjiciebatur sibi, et sciens maiorem esse subjectum, trepidus moderabatii imperium. Vide ab ergo unusquisque, quod saepe melioribus praepositus sis insertor, et mon-minquam accidat, ut ille, qui subjectus est melior sit
eo, qui sibi videtur ess praepositus Quod cum intellexer i dignitate subIimior, non elevabitur superbia ex eo, qtiod maior est, sed sciet ita sibi melioreri esse dubiectum, quomodo et estis subjectus sui Ioseph. , Deinde sequitur: Iaraa Τ autem conservabat omnia verba haec ii corde suo. Plus aliquid quam de homine suspicabatur :unde et custodiebat omnia verba eius in corde suo, non quasi pueri, qui duodecina essu annorum, sed ejus, qui de Spiritu sancto conceptui fuerat, quem videbat proficere sapientia et aratia rapud Meum AE homines. Iesus proficiebat sapientia i sapientior per singillas videbatur aetates Numquid sapiens non erat, ut sapientior fieret Anquonῖ arta vacia aVerat e formam servi accipiens, id quodam serat resumebat, et replebatur virtutibus, quas lauto ante assumto corpore visus hierat relinquere Proficiebat ergo non solum sapientia, sed aetate. Est aetatis prose-etus Duae in Scripturis seruntur aetates, altera in Orporis, quae non est in potestate nostra, sed in lege naturae altera animae, quae proprie in nobis sita est, iuxtaqtiam, si Volumus, quotidie crescimus, et in summitatem venimus ut non sim tis illi a parvuli suctuantes et qui circumserant i omni vento doctrinae, sed esse parvuli desinentes, incipiamus esse viri, atque dicamus: quando factus sum vir. destruxi ex ritiae era Di parvuli. Huius,
196쪽
ut dixI, aetat; profectus, qui incrementum liabet an mae, in nostra est potestate. Si autem non sufficit testimonium, etia in aliud de Paulo sumamus exemplum : donec perveniamus, inquit, Omnes in virum perfectum, in mensuram aetatis lenitudinis corporis Christi. In nobis ergo est, ut ad mensuram perveniaruus aetatis corporis Christi, et si in nobis est, mra labore nitaritur deponere ParviI- Iuni, et destruere illum, et ad aetates reliquas pervenire, ut nos quoque audire possirnus ritu autem ibis ad patres tuos Cum pace, utritus in senecta bona, utique spirituali, quae est vere senectus bona, canescens et in finem usque perveniens in Christo Iesu cui est gloria, et 1Orior, et imperium in saecula saeculorum Amen.
De eo, quod scriptum est: quinto decimo ' anno imperii Tiberii Caesaris, usque ad eum , locum, ubi ait: rectas Α, facite semitas ejus. Uuando ad Judaeos dantum sermo tropheticus mittebatur, Judaici reges ponebantur in titulo. Verbi gratia,
εινα βασιλεύς. Ἀαὶ εἰ μεν οἱ ἀπ των ἐθνῶν μόνοι
197쪽
visio, quam vidit Iesaias silius Anios, adversus Iudaeam et adversus erit salem, in regno Osiae et Ionathan, et Actia Z et Zechiae; nec allii quemqtiam, excepti Judaeae regibus Jesaiae vides tempore designatum. In qui biis dam prophetis et Israel reges legimus, sicut ibi: et )in diebus, inquit, Ierobo alti, dii Ioas regis Israel. Quando ver sacramentum evangelii praedicandiam erat, et in toto orbe evangelium disseminandum, cuius princeps Joannes in rem fuit, et orbem Romanum Tiberii regebat imperitim, tunc η in quinto decimo anno verbiim Domini ad Joannena actum esse describitur. Et si tan-itim his, qui de nationibus credituri erant, an nuncianda salus suisset, et penitus excludendus Israel, suffecerat dicens: in ' quinto decimo anno Tiberii Caesaris, praeside Iudaeae Potitio Pilato. Dia vero et de udae et de Galilaea multi creditui erant, idcirco et liae regna ponuntur in titulo, dicituique Aletrarcha' Galilaeae Herode, et Plii lippo fratre eius tetrarclia Itureae et ra- eho nitidis regionis, et Lysania tetrarcha hi lenae, sub principibus sacerdotum, Anna et Caiplia, factum est verbum Domitii ad Joannem, ilium Zachariae, in deserto.
Olim verbum Dei fiebat ad eremiam, ' silium Elchiae, in Anathoth in diebus Iosiae regis Iudae: nunc sermo Dei sit inii Joannem, silium Zacliariae, qui' nuDquam ἔμελλον σωζεσθαι, πάντη δε ἀπεκέκλειστο η σωτηρία τῶν υἱῶν Ισραηλ, ηοκει Io μνησο qναι μονον ιβερίου. Ἐπεὶ δε δεῖ τους ἀπο n ΓαλH. ας, καὶ ους ἀπο της 'I1ουραίας καὶ ραχωνίτιδος πιστεύειν, δια T0ῖTO να- γράφονrαι καὶ αυται αἱ βασίλει- δεουν ToΠαρχία . . t Amos Ι, 1. Ed. ivaei et tun etc.
198쪽
factus est ad prophetas in deserto. Sed quia Iliros Ili credituri erant desertae mag s, iram eius, quae habet virum, idcirco factum est verbum Dei ad Ioannem, silium Zachariae, in deserto Simulque considera, quod inagis rationem habeat, si mystice intelligatur desertum, et non secundum simplicem literam. Qui enim in deserto praedicat, superflue facit ibi vociferari, ubi se loquentem nullius exaudiat. Praeciivsor ergo Christi, et vox clamantis in deserto, praedicat in deserto animae, quae non habebat pacem. Non solum autem tunc, sed etiam in praesenti primum lucerna ardens et lucens venit, et praedicat' baptisma poenitentiae in remissionem Peccatorum deinde Iux vera subsequitiir, quando lueertia ipsa loquitur: illum Oportet crescere, me nutem minui. Fit verbiani in deserto, et venit Φ ad' 'omnem Circa regionem Jordanis. Quae enim alia loca debuit circuire Baptista, nisi vicinia Iordanis, ut quicunque voluisset agere loenitentiam, praesto esset ad lava-
199쪽
erum aquae Porro ordanis descenderis interpretatur. Descendens autem et largo impetu currens fluvius Dei Salvator noster Dominus est, ii quo baptigamur. Quam veram aquam salutarem, in remissionem quoqtie peccatorum in baptisma praedicat venite catachumeni, agite poe- alitentiam, ut in remissionem peccatorum baptisma consequamini. In remissionem peccatorum ille accipit a
plisma, qui peccare desistit. Φ Si quis enim peccatis ad
lavacrum venit, ei non sit remissio peccatomam. Pro-Ρterea obsecro vos, ne absque cautela et diligenti circumspectione adi baptismum veniatis, sed ostendatis Primum fructus dignos poenitentiae. Facite aliquid temporis in conversationc bona, mundos vos a cunctis sordibus vitiisque servate, et tunc vobis remissio peccatorum fiet, quando coeperitis et ipsi propria Peccata contemnere. Dimittite delicta vestia, et dimittentur vobis. Hoc autem ipsum , ito nunc de veteri instrumento ponitur, in e-saia propheta scriptum legimus. Ibi enim dicitur: vox δ)clamantis in deserto: parate viam Omin; rectas facite semitas eius. Vult Dominus in vobis reperire viam , ut possit in vestras animas ingredi, et iter suum facere. Praeparate ei semitam, de qua dicitur: rectas facite
semitas ejus: vox clamantis in deserto, vox clamat: DPraeparate Viam. rimo enim vox ad aures pervenit: deinde post vocem , imo cum Voce auditum sermo Penetrat. Juxta hunc sensum a Joanne an nunciatus est
Christus. Videaritus ergo, quid vox de Verbo an nunciet. hΡraeparate,' inquit, viam Domino. Quam viam Do
200쪽
sermo Dei tali itinere pergere An intrari secus Praeparanda est Domino, et in corde nostro recta et aequalis semita coria ponenda IIaec est via, per quam ingressus est serna Dei, iii in liumani corporis capacitate consistit. Magnum est cor hominis, et spatiosum, et a P a X, si tamen munduri fuerit. Vis eius magnitudinem latitudinemque cognoscere Vide quantami divinorum sensuum magnitudinem capiat. Ipse ait: dedit mihi eorum, quae sunt, notitiam rationem Itiundi scire, et opera clementorum principitii et sinem, et medietatem saeculorurn temporum varietates, et translationem mensium: annorum Circulos, et siderum sedes: Iaaturas animalium,
et furores bestiarum spirituit in violentias, et cogitationes Itominum:' diversitates arborum, et vim radicunt. Vides non arvum esse cor hominis, quod tanta capiat. Neque in Corporis quant late, sed in sortitudine ejus in tellige, quae latita iri scientia111 capiat veritatis. II auteruet simplices quosque quotidianis exeniplis ad credendunt adducam, quod grati de sit cor lio minis, videartius. QuaScunque urbes transivimus, habemus illas Din animo : et
qualitates, et situs latearunt muroruriaque, et aedisICIO-rum, in corde nostr versantur. Viam, quam ingressi sumus, in memoriae' pictura ac descriptione retineruus mare, quod Davigavianus, tacita cogitatione Ita plectanaia P. Non est at vulti, ut dixi, cor horii Dis, quod potest talitae apete. Si autem DO est arviam tanta capiens, OnSU-que Diei in illo via Doti, ut i, raeparatur, et recta sit Emitct, ut ii, bulet in illa sermo Dei, atque sapientia Prae-Para via sit Domino e conversationem bonam ct egi C-Τ Ed tria ei, qua litan .