장음표시 사용
61쪽
M M. Assertis contraria Veseri pro Augusta sua
nam imb Regionis Caput fuisse non futilibus omnino, ut spes est, rationibus firmavimus: Verum haec eum rebus Velseri Augustanis convenire haud queunt, ut qui longh diversum ab his systema sibi
construxit, atque etiam Vix aliud construere potuit, cum in Annalibus nostris Patriis nemo unus ante Vel serum quidquam praestiterit, post illum verti aliam inire viam , quam hoc duce nemo Doctiorum plane sit ausus. Illos siquidem minime moror , qui hoc neglecto Aventinum secuti sunt, toties & meritti a Velsero confixum : Ego autem maximae temeritatis me reum facere existimassem, dum huic tanto viro contrarium assero, nisi dubium mihi haud
leve Viri illi Litteratissimi de quibus Capite primo movissent, an
nimirum omnia haec nostra Vel serus scire potuerit, cum in explicando Antonini Itinerario, quod Augusta Veronam ducit, ad ultimam s. 3 t. ante Veldidenam in hoc itinere mansionem, Parthanam delatus, statim subdat: de iis, qua sequuntur, mihi tenebrae: & praeterea ubi de milliario, quod aetate sua , & propria in monumentis peregrinis confessione prope Uilthaimum Veldidenam nempe nostram fuit,
mentio in opere recurrit, Iocum hunc, Vel di denam scilicet ne no-L1 3 t. minet quidem . sed Cippum in Alpibus extare dicat, in Charta autem Geographica instar mansionis cujusdam obviae designet, solam Augustam extollens. Habuit de Rebus Tyrolensibus Scriptores omnino nullos Vel serus, monumenta etiam paucula tum suppetebant, nec erant illo adhuc aevo, qui Historiae, Critices &Antiquariae rei peritia sui sulti res Fatrias curiosi is indagarent. In horum igitur omnium defectu syHema, ut dixi, Patriae nostrae ae prae primis Vel di denae minus gloriosum in lucem Vir nobilis protulit: quod ut magis perspicuum reddam , breviter tum ex Charta ejus Geographica, tum verbis etiam propriis totum describam ; typo igis. 1ς. tur ille suo titulum praefigit: Vindeli te veteris delineatio : Rhaetu majoris pars , aliquando Rhaetia secunda appellata est: Terminos habet ab Occidente, qua Rhaetiam propriam, seu primam g Helvetios spectat. Brigantinum lacum: a Septentrione, qua Germaniam magnam, Danubium,
ab oriente, qua Noricam, Oenum Pium, a meridie, qua Italiam, Alpes. Quid sub Rhetia maiore sibi velit Vir Cl. nondum capio : sub Rhaetia propria & prima tantum Curiensem posuit ; Tacuit de tota Τyrolensi Rhaetia , illique duntaxat titulum apposuit Pars Alpium. Atque hoc ordine Chartam adornavit Geographicam : in narratio
62쪽
Capste Maeliae eum suis Autharitat s assertur. 43
ne ipsa non eredidit populos Rhaetorum ab illis suis Vindeli eorum distingui posse, nam statim post principium sic infit: Cum utraque Rer.Aug. gens Rhaeti & Vindelici in multos minutos populos divisa fuerit. sci-i vitates vocat Plinius9 nemo hodie est, qui singulorum situs se exactὸ δε- scripturum vere promittat, nimiopere dissentiant, que antiqui de illis scripta reliquerunt, idque mirari magis, quam quid veri si, discemere queas.
imo cum ut quisque Rhetorum Vindelicorsimque continebatur Imperio, ita Rhetorum aut Vindelicorum nomine censetur, iam neque istud de omnibus certo possumus cognoscere, ad quam ex alterutra gente pertinuerint. Accidit Rhaetia, quod pluribus aliarum Regionum nominibus, duplicem φ stigniscationem recep/re. Metia enim est totas iste terearam trauus, Rha-L4. tia etiam hujus tratas pars quedam. Et cam Rhetia major praeter Ab tiam propriam, Vindeliciam complectatur &c. vidit Horatias, quo locε Rhetos Mndelicos a Druso superatos indicatognificat enim Maaelicos is majori, quam diximus, Rhatiastos esse:
Interpretes baec mire torquent. nonnulli cipulam EF delis addid/re, alii subaudiendam annotavere, quibusdam viare denuo subaudiendum visum. Interim fatemur, Copulam ab optime notae Codicibus Uris abesse, sensus enim, quem sequimur, simplex se apertus tum est certissimus, S nostras rationes apte confrmat: apud Acronem quoque S PONph3rionem, quin es apud Servium Masos Vindelicos legimus. at anus omnium sensus es, omnes quippe Horatium secuti, atque hac quidem satis
Sic igitur gentes Alpinas ab illis , qui eampos ab Alpibus ad Danubium incolunt, genere non differre ex Polybii mente putat. Num autem isthaec satis clara & firma sint. nos neque temerE . sed aliis potius praeeuntibus indagabimus , etsi de his ne dubitare quidem Vel serus videatur, dum rursum ait: At quam late Matia , V2η- l. s. elicia patuere, unus Praeses praefuit, ciuod docebimus9 utroque populo in unam provinciam Rhaetiae nomine coatao; Vssae suberat causa. cur in partes divideretur , s tamen aliqua . cur ab antiqua div ione S priscis terminis, qui ante eonstitutam provinciam, discesum fulget 8 Et quamquam sub in complura ante Λugustum de Rhaetis Italiae &Galliae im-
63쪽
44 CUM XL PNeirio eretraria Vel eri pro Augusta sua
minentibus affecit, quae transalpinos suos sive Rhaetos, sive Vindelicos attingere non credit, hos tamen, omnemque horum, saltem Curiensem Provinciam, paulo post eum Vindelicis suis aperte con-a9. fundit, dum pergit: Nam Metiam propriam S Vindeliciam in unam provinciam coivi e plerisque testimoniis coormare possum, quibus, ut in re clara, abstineo. Et paulo post : Cum vero Provinciae nomine appetilaretur, evenit, ut 'naelicia vocabulum paulatim desuetudine obsolesteret, nisi qua Augusti cognomen mansit: hiης est, quod qui post Augustum es merium scripserunt, nonnulli ta nunquam expressere, quamquam crebra esset occaso, sed ubiave Rhetis nomine comprehenderunt, uti in Dione S Tacito omnium diligentili is observare licet, nam quod Tacitus Vindelicarum cibortium semel meminerit, alia ratio, proprium hoc illis ab Institutione nomen haesi, neque fortasse inepte, qui Augustanas Cohortes interpretatus est. Atque ut Rhaetiae hujus unicae Vindelicae nimirum suae rationes aptius firmaret, Coloniam in hanc deductam rith ouidem ait: 3 3. Nomen Augusta inditum, Vindelicorum cognomen additum asserentia aliarum urbium, quae eodem nomine appellata. Imo Coloniam hanc sollim in Rhaetia & Vindelicia, nullamque aliam in utraque, seu Ut ille vult c& ego forsan melius cum Jurisconsulto exsplicem) Consolidata admittit. Nunc ne quidquam sne locupleti teste hseveremus, docebimus inpri-nsis Coloniam deductam, edmqve unicam, unus utrumque Tacitus consciet: qui hujus eum in modum meminit: vi unam fuisse diserte ostendat,
Hermumlurorum Civitas fida Romanis, eque filis Germanorum nouis ripa commercium, sed semius sobiter verbo ostendit, Coloniam longius tale a Danubio disitam atque in splendidisma Rhaetiae protinciae Glonia passisn fine Custode transeunt: ρο cum cateris gentibus amma modo, castraque vosra sendamus, his domos visi que patefecimus non concupycentibus. Si plures in Rhaetia Coloniae Rhaetiam quo sensu accipiat, explicavimus9 ne illa aut Colonias dixi et, aut nomen ejus quam animo conceperat, expresi et, praeterea nulla in medio ratio, cur Hermunduri in unam admitterentur, excluderentur reliquis. Maneat ergo, quod ex Tacito p reimus, Coloniam Augustam appellatam ex Ptolomaeo cognoscimus, Vindelicorum ille, Rhetorum alii dixere s ambobus recte tribui ex iis, quae disputata sunt, intelligitvr - ideo Diqitigod by Coosid
64쪽
C de Maena et suis auctoritatibus assertur. 43
Meo recte conjunxit Notitia Imperii, quo loco Augustam Vindelicensem Rhaetiae urbem dixit, nam inepta est quorundam diligentia , qui ex una geminam constituere maluere , Vindelicorum autem Augustam esse . quam Tacitus Rhaetia Colonia circumlocutione designaverit, neutiquam obscuram. Siquidem splendidis ima Colonia Provincia Caput extitit, o in ea causa Augusta omnino. Mitto nomen nullo argumentorum ambitu suffaltum de primaria urbe sdem facere. CHersem acceptamus de Cogno- s. so. mine Coloniae Vindelicorum sententiam quando nihil in omni historia froqueηtivs, quam principes urbes: popuIoram nominibus appellatas obseravare; Et illud : Et princeps Provinciae civitas Augusti honori hunc in s. r a. modum cessit, minoribsis oppidis privata victorie monumenta sxere Ve
Ut autem omnem nobis spem Coloniae in Alpibus nostris adimeret, etiam penε fundos pro Veteranis nobis ademit, dum agros defuisse judicat, qui Veteranis assagnarentur, ait enim: Ad meridiem Rhaetiam ab Alpibus initium sumpsese, neque profecto L sy. vllam Veteranorum in iis squamquam in Alpes quoque Sacra Episcopi nunc penetrent9 agros accepi se, quin ad hunc locum pertiηet, quod H genus
quondam dixit: Ri tum multitudo limites accipere propter loci di cultatem non potuit. Et Aggenui quia dum non esset, quod excoli potuisset, nullis necesse fuit limitum regulis colligari.
Admittimus caeteroquin firmatum a V. C. exemplis sententiam perlubenter : Quacanque urbes Augustae a populis Cognomina accepere. f. 83. isorum eas popinorum principes sale es Capita. Solam item Rugu ham Uindelicorum superesse, quae nomen non mutaverit, reliquas periisse funditiis : Colonias omnes urbes dici: In his multa subruisse manus inimicas, quaedam amicas: Mirari tamen subit, cur Cuciam sine hoc Λugustae nomine Caput, aut saltem Tribunal Rhaetiae
primae his statuat: Prime tribunal Curiae fuisse S nomen isdicio est, S L Gy. quod ea urbs perpetuo ejus erovinciae Caput habita; nam quod quidem Constantii demum aetate conaitam existimant, tormis admoiam suspicio..
Cum tamen alias Rhaetiae suae principem catque ita Caput utique non duplex) tantum Augustam suam velit, sit iterum l. 7. affe-verat: Miηκs forte aberrat nostra suspicio, adiisse C Liciηiam Imperiκm s. t 3 o. in urbe Rhetia principe Augusta. Et haec ferme sunt, quae Velaidenae
65쪽
46 Cupui XII. alii a me era Nummi describuntur.
quoad Authoritates obversari videbantUr: praeter ordinem autem &illud notandum, qudd Vel serus iterato velit Rhaetiae I.&II. divisionem ab Hadriano esse,& hinc ex illo aevo suppresso Vindelicorum
vocabulo lapius dehinc tantum Rhaetiae solius , & suae praecipuε
Campestris mentionem recurrere.
Allati a Vesero Nummi describuntur.
Postqvim ea, quae secundum Authorum placita congessit insignis Patriae suae Scriptor Vel serus , suis E locis cum fide excerpsimus: Juvat & nummos, firmandae rei suae hinc inde adjectos, inspicere. Et primum quidem, quo Conditoris memoriam innovare se rite opinatur, argenteum affert, in quo a fronte Nero Claudius Drusus Germanicus Imp. comparet: a tergo Rhenus urnae suae liberaliter aquas promenti innixus, arundinemque tenens exhibetur : ad res Augustanas hunc alias pertinere caute non dixit Vel serus, cum bellum Rhaeticum, quod Druso primum fuit, illi Germanici titulum nondum adjecerit: Deductionis tempus ex nummo aereo detexit, in quo Augustus Tribunic. Pot. IX. Cos. XI. & hos deductae Coloniae symbolum P. Quin. Varo. M. Nitio L. Cor. Balbo IIviris in facie altera nominatis. Hic igitur nummus Duumvirorum Coloniae, Magistratus authoritate percussus asseritur: Id temporis, addit, Coloniam illam deductam nemo opinor certo testimonio approba bit, anno nimirκm V. C. DCCXXXIX. V. Kal. Iul. Anno dein a Co- Ionia deducta sexto aureum affert hae Inscriptione: August. n. Pot. XIV. Cos. XI. Imp. XIII. PP. Pars altera nummi Conum refert hisce cum verbis: Ti. Semproni. T. F. Gracus Leg. Procos. Nummum hunc Augustae signatum credidit, clim non sit credibila, Colonicos nummos extra eam Coloniam, cujus aut nomen, aut Bmbolum gerunt, percussos:
Et quia Notitia teste Praepositus Thesaurorum Augustae Vindelicensis vectigalibus, ta pecuniae signanda praefuerit: Neque tuis accedo, pergit, qui Diqitigod by Coosid
66쪽
Caput XII. . Tati a Misero Nummi describuntur. 4
perpaucis tantum lacis , quibus Notitia Procuratores constituit, pecvηiam percussam sentiunt, clim Numismatum Nota plerasque praeterea urbes indicent. Inventa Constantii Londinio cum tamen Motitia Pro- evratorem monetae in Britannia nullum habeat. Contendit hie insuper Vel serus Germaniae a Druso devictae memoriam haud servare hunc nummum, lichi illa alias abiete notetur; devictorum enim populorum trophaea alatae victoriae , captae provinciae Matronarum specie, captivi lupplices &c. arcuum fornices, & quadrijugi Currus signa esse ; hinc potius ad Coloniam Augustim pertinere : ad Annum sequentem hunc nummum describit: AUG. n. Pot. XV. mulier quadra- sta selia insidens turribiis comas cincta dextra pineam nucem, laeva Cornuin copiae ostentans plane sorentis, quiescentisque Coloniae haudquaquam barbarae es hostilis bello Oppre1sae provincie sPa praetendit. Et paulo post:
Iam unum non invitus concessiero , conferam maginem non tantum Co- Iuniam Augustam,quamquam Danc inprimis et erum Rhaetiam quoque omnem defignare. Ad annum Coloniae octavum sequentem Augusto inscriptum refert, additis insuper titulis TRI. Po T. XVI. COS. XI. IMP. XIV. Ex altera autem facie: TI SEMP. TI. F. GRAGCVS. II. VTR. ITER. boves & bijugos agens comparet addita in serius nota : C . IVL. AUG. EX SQ cujus nempe Augustae suae cum Praesidem hunc Gracchum faciat, mox addit: Atshactenus Rhetia Praeses: quenam alia a Vindelicorum urbe Colonia Iulia Aueusta Z - quin satis credo, Colonias Augusti Iulium nomen omnes asciviisse &c. Et rursus aureum Augusti, cujus facies altera Currum s. quadrijugum triumphalem cui strobilus impositus exhibet, inseripta: cis Iter Imp. Iter. Ti. Claudo N. F. Nero. Qui hoc anno de Germanis triumphavit; Aperte noster, pergit Author qui enim ad Germaniam hunc Mobilum vocemus, eum utique rei natura delictarum gentium 'mbola triumphantium Curribus imponi cogitare non patiatur reue illud: imponi eorum 6mbola, qui nummos fgnavere - - addita pinea nucula nummus ubi percussus est, signiscarunt. Augusti dein nummum septimum aereum eum nota Consulatus XII. iunctis Lbinis manibus caduceo intermedio bina Copiae Cornua tenentibus cum Inscriptione : Col. 9 I. Aug. produeit, quem nobis, ait, eo minus audacter vendico quod pleraeque Colonia Iuli e Auguste: indicandus tamen visus, quoniam S nostra inter illas. Ultimum, quem affert,
67쪽
48 Caput XII. assitati a Velpro Nummi describ fur.
Nummus Hadriani est, Exercitum Rhaeticam alloquentis, per tria signa militaria, sine aquila, expressum : ob profectiones in provincias, qua Rhaetiam attingere potuit, signatus. Demum etiam alibi Augustam, solam Rhaetiae Coloniam ex his assirmare, alias vero ab aliis allatas rejicere non dubitat; quod Lapidum , ait, nummorumaue Inscriptiones, S ex iis complures Rhaeticas Co- Ionias objiciunt, intelligant de quibusdam non constare, an ad Rhaetiam se Vindeliciam omnino pertineant. Iterumque : Accedunt vim Ortim Inscriptiones, in quibus Colonia dignitas clare, si rascriptoribus fides conflat , mihi neque nummos neque eorum delineatam speciem videre contigit. Ad calcem denique operis, caeteroquin omnibus numeris absoluti, duos adhuc nummos ex Gol Zio adfert, addit tamen cut pla- in omnibus, ita etiam in his summae & antiquae probitatis ac sinceritatis vir est Vel serus, omni san E en comio major) ad rerum Vindelicarum Rhaeticarumque a Pan vinio & Gol Zio collectas assulas nummos binos : sed praemoneo, inquit, Golatum Litteras non semper ad marmoris exemplar reddidisse, seis seupplese interdum S explici se ex ingenio verba contractilis per compendium scripta, cui I tituto s tantil. Ium audacis accedat, magno antiquae puritatis periculo sat, necesse est. Golgius igitur in thesauro rei antiquariae Cap. I 8. ex Tiberii Numis
II Augusta Mindelisor. Et ex alio ejusdem Tiberii: QI Augusta Maelo n.
De hoc adhuc majus illi dubium suboritur, mox enim instat: Me rio quid, nescio, quam vere verisimiliter sentio: Hic ipse Golgitis auuor. extare Diberii Nummos a tergo: COI Aug. Praetor inscriptos, horum aliquis rubigine exesus, Conjectorem audacem impesiere potvit, vi parum mutatis primis Litteris vetustate fugientibus Rhaetor substitueret, suspicioni viam munit R. Littere aspiratio, quod scilicet extritis duabus in Prael. smplex R. spatium explere
68쪽
numenta Veseri perono in enarrantur.
Post authorum sensa & usum, post descriptas ac delineatas Impp.
in nummis Imagines ingenti Lapidum apparatu tum Augustae, tum in agro & omni circum vicinia Augustana labore improbo, ac perutili conquisita nos recreat Insignis prorsus antiquitatum Collelior , & Interpres Velserus : quos ne longior sim , in brevem synopsin redactos referre aggredior, atque ut a Jove,&Ordine Deorum reliquo principium faciam, monumenta hid prostante
JOVI CONSERVATORI ΕΤ DIIS LOCI: APOLLINI GRANO. MERCURIO, MARTI, PLUTONI ET PROSERPINAE, PARCIS ΕΤ PERPETUAE SECURITATI posita r post Deos domus divina
locum habeat, familia nempe Augusta: MATIDIAE nimirum, SΑ- BINAE Hadriani Augustae Conjugis sorori, & L. Septimio Severo sacrum marmor Occurrit, utrumque tamen temporum injuriis divexatum: Integrum vero magis IMP. Cura. M. ANTONIO GO
DIANO PIO &e. RESPUBLICA erexit, quin & Lapis comparet, CONSULIBUS GENTIANO ΕΤ BASSO notatis eximius. Post f miliam Caesarum suus dandus est Magistratibus locus : Prodeunt igitur SEXTUS ATTONIUS PRIVATUS CIVIS ΤREVIR. IIIIII VIR hΛUGUSTALIS, mox: APPIUS CLAUDIUS LATERANUS XV. SACR. FAC. COS. DESIGN. G. AUG. PR. PR. LEG. III. GAL. Et: DIONYSIUS LEG. AUG. PR. PR. tum fragmentum ex aede sta. σLitteras exhibet: ANTONIO AELIANO . EQUITI ROMANO, ''''DECURIONI MUNIC. AEL. AUG. inscriptas ; alius quoque municipii hujus Decurio C. JULIANUS JULIUS IIII. VlRALIS SE-- VIR. AUGUSTALIS TIB. CLEUPHAS suit:. a Magistratu Civili aut mixto ad militarem progrediamur, & iterum Augustae JUUUS s. m. CLEMENS AQUILIFER LEG. III. ITAL. repertus fuit: Saxumque ibidem aliud in urbe Tribuno erectum : C. MAGNANIO IUSTO T. LEG. IlI. ITALIC. Et aliud in agro : M. ULPIUS SECUNDUS G T. Diuitigod by Gorale
69쪽
T. LEG. III. I L. Et iterum aliud Librario Consulis IUL. Α- MANDO MILITI LEG. III. Irata diversumque ab hoc: DECVRIONI AL. III. ΕΤ B. F. COS. inscriptum : Post milites gradu aliquo insignes dandus est veteranis locus; adsunt igitur inscripti tu- .is3. muli: SILVANO VETERANO MIL. I L. TIBERIO ACUTIΑ- . aar. NO URSACIO VETERANO. IULIO MACRIANO VETERANO.L-ό. Et tumuli author. Q AEMILIUS CALPURNIAN VET. ET JUUUs f. as . AMANDUS MIL. LEG. III. I L. Sequuntur milites reliqui. f. xar. SUCCESSUS nempe ILVINI FOUS EQLAL. AUG. & FLAVIUS L aro. DECORATUS MIL. GG. III. IOL.
Et haec sunt,qtiae Augustae Vindelicorum COIoniae propria fui s. se aut etiam esse potuisse minimε divitemur: Monumenta enim. quae his subnectit peregrina, nisi Augustam Vindelicorum aut Vindelicos apertε prodant, ad Augustam pertinere, nemo facilE concedet , & nos concedi haud posse , infra commonstraturos speramus: Seligemus hid tamen , quae ad Augustam certo , uti & ea, quae ad controversiam nostram spectant, per compendium, ne ali-hi repetenda nobis sint. Primus, qui ad Augustam cerib pertinet,
. ,si . Lapis Romanus est C. JUL. VETTIO AUG. VINDELICUM MIL. . a63. ET LEG. VIII. AUG. positus in Reginoburgensi. VINDEL. SURINUS iterum in Romano: MACRO GERMANICIANO TI. CAE-sARIS GERMANO NATIONE VEIN. In Trophaeo Alpium def. as . sentibus AIpinis devictis et VINDELICORUM GENTES IIII. inter- .a6e. que hos LICATES Occurrunt: tum Lapis Veronensis: in CAECILIO CIsIACO SEPTICIO PICAE. CAECIMANO PROCUR. Ain GUSTOR. ET PROLEG. PROVINCIAE RHAETIAE ET VINDELICIAE , ET VALLIS PAENINAE &α erectus. Paulti post etiam
i ,si quatuor ingentes variis in locis & 1 variis dedicatos eruit: Τ. VΑ-RIO CLEMENTI RHAETIAE PRAEFECTO &c. His de variis muneribus Legionis tertiae Italicae marmora jungit in Lapide nimirum s. 17 r. Brigantino: SEVFRIUM SEVERIANUM SUB COS. LEG. III. I-
L. in Romano: GNEIUM POMPEJUM POMPEJANUM EQUO PUBLICO TRlBUNUM LEGIONIS III. I L. Tridentinum qui certε ad nos alibi integrum dabimus, nunc iterum in Romano: CN. CLAUDIUS CN. FILIUS TRAL THALLUs SSERARIUS IN LEG. III ITAL. DANUBIANUS : MILES LEG. ITAL. AB EXPEDITIONE BURI; REVERSUS. In Celleja-
70쪽
no: SΕCCIUS SECUNDIN. VETERANUS LEG. III. Caeterum etiam ad calcem ex Panuinio quaedam affert, quae sic habent: Cota ΛUG. VINDELICORUM. Et ex Golgio : LEGIO X. VINDELMCORUM VICTRIX . AUXILIA VINDEUCORUM , COHORs XIV. VINDEUCORUM. Rursumque ex Panuinio & GolZio: COLONIA AUGUSTA RAΕΤORUM. LEGIO VI. GEM. RAETNCORUM. COHORS VI. RΛΕΤORUM. ANNONA LEG. III. I- L. Sed cum de utriusque Authoris fide subdubitet ipse Vel rus; nollem & ego h1c quidquam superstruere, etsi partibus meis favere pleraque videantur, ut paulo inferius planum facere con
Et haee sunt, quae ex nobilissima hae Antiquitatum penu ad quam Lectorem Benevolum , ne eundem hic citra Instituti nostri necessitatem diutius moremur, remittimus depromenda judicavimus. Attulit quidem Illustris Author anaglypha, & alia complura, praecipuE Lythonroton seu opus musivum ac tesselatum. Sed haec Augustae suae ornamenta illi merith gratulamur, nec in litem vocamus. Solus Conus nucis pineae Columnae Capitulari impositus &alius minor inter Duumvirorum monumenti ornamenta seu parerga occurrens nobis Religionem injecit, an pro certo Vindeliciae testimonio Authori, omni caeteroquin exceptione majori, servire possit, de quo suo loco sermo nobis rediturus est.
Respondetur Authoritatibus is Vestro rigatis.
I Ustravimus instructissimum Velseri promptuarium, imb & deis
libavimus , illa praecipuE, quae nobis minus sapere possent. Vidimus haetenus inconvulsa excipi haec Viri, caeteroquin magni, dicta ferε ab omnibus: sed mirari non debes eorrupta exeipi non tantsem a Corona sordidiore , sed ab hac turba quoque eultiore. Digniores tamen, quibus ignoscas, cum tanti Viri asserta sequantur,