Doctrinae Christianae compendium : seu, Commentarii catechetici

발행: 1585년

분량: 889페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

Mediator. Mittitqti idem Spiritum Sanctum Tater.

sed mediate per Filium. Filius immediate. q. Filium, esse Mediatorem probatur ex celiamne patefactionum in Veim testame=ito, is impletione earundem in IVOuo. .Idem probatur ex operibis est miracidis qri Chrstisfecit.6. Hoc etiam constat ex ficio Filii Ossicium eius est annuntiare consilium Patris unde dicitur logos unigenii insitivi, qui e Iinsinu Patris,izembis 3posvit ille exi Ioa.,. iram patefecit nobis veram Dei cognitionem atque arcanam Dei de nostra redemptione voluntatem .7 Prq-

ter alia denique hoc ipsum euincitur ex illo Aposto isti. christisfactus ect bissapientia a Deo, Vitiaque,san 1.Conr.3 mmatio, is redemptio Ponuntur hic abstracta pro conia cretis. Iustificatio autem sanctificatio ante lapsum in nobis eadem res crar, sicuti nunc in sanctis Angelis: in nobis vero iam differunt. Iu Tificatis enim iam est imputatio iustitiae Christi, qua iusti habemur coram Deo. Sanctifcactis est effectio consormitatis cum Deo annobis. Haec de Mediatork personas ciaη3. t. Vodsi Deus id confirmant multa Scripturar

rionis. svisiquis credit in eum non rude et Tressunt qui testi. 'ΠΤ' sicantur in caelo, Pater, Sermo edi Sp.S O hilares nilmsun ci aian. .r Praeter huiusmodi loca comphira addi possunt his ei illa alia,quibus Christo tribuitur inuocatio, ctilius di-nunus, exauditio, operassius Dei propria, ct ea quae tribμμη Ioa, i, is christo nomen Ieboua.Vt apud Euangelistam, ubi tribui La.6.9. tur Christo, quod apud Isaiam de Iehoua dicitur.

- 'ain quia sit et erus homo. Hue pertinent loca. I. QUAE

242쪽

habet corpus Carnis, nempe non imaginarium, sed Ioaa. . a. eruim. PicunqΠespiritus constretur Iesum Christini in ca=ne venisse, ex Deo est 2. Huc pertinent illa,quq tiibuunt

Chiristo pro ria hominis, ut crescere, edere, bibere, ne cire, quιescere, defrigari, bapriRari,circumcidi,com ictari,laetari. 3 dod duae naturae in Christo nampersonam con ituant. Huc pertinent loca, quq per communicationem idio- Ioari. I. 14. Inatum tribuunt diuine nature, qu sunt human q, in Heb-z- contra: vr Sermo ille caro factus erit Particeps secti e Iroah Dis. Jψrni Iarimn 4. Deus propriosanguine acquisitis Eouesi-Mat. dii ao. m. PriHAMam Abrahami Oerer,egosum. Ego vobiscumsi omnibus diebus, que ad conseummaiionem; ecuta. s. Quod unus sis Mediator. Vnus antum ess Mediator I Tim. 2s e Latio. Quia se ius Filius est mediator. Filius autem dei est unicus. Ob Eliam Sanctipro nobis intercedunt. Ervo etiam illistina

Mediaiores. R ' Discrimen est intercessionis Christi, o

Sanctor inmundo degentium,in aliorum pro aliis, aut pro persecutoribus & incredulis precantium Sancti enim nituntur Christi merito. Christus suo. Obiect. Vbi multasunt media, ibi noninus ea Mediatori

Sedsunt multa media salutis. Ergo Θc Res'. Nego Maiorem. Non enim idem sunt mediain Mediator Salutis.

C terum beneficia Mediatoris continentur in os ficio. Nam ossiciua Deo Mediatori iniunctum est be-- neficia dare. Paulus ad Corinthios, ctrictus Iesus in-' ' quis, factuis nobissapimita a Deo, iustitiaque, est sancti sicatio e redemptio. I. sapientia, quia est materia subiectum nostret sapientie vr videlicet in eo cognoscamus Deum,ad quam nobis ipse sapientis author est propositus. Tripliciter autem dicitur Sapientia Christus.I. iaprotulit eam ex nu Patris aeterni. 2. Et iain litui ct conseruat ministerium. 3. Quia ectis cax in

243쪽

DE: NOMINIS TIBERAT didis

a. Autor. 3. Medium. 2. Iussista, id est iustificatori in ipso enim tanquam in subiecto est iustitia a tione meriti&efficaciae P. Sanctimaris, quia nos regenera dper Spiritum sanctum. . Redemptis, id est, liberatorianalis. Nam α,ολῶροι te non tantum pretium sed etiam effectum eius significat. Ponuntur enim abstracta pro concretis, more Hebraeis usitato. Haec dicta susscient de personavi ossicio Mediatoris.

parteι dissiden:es. Ista autem conciliatio in Scripturis dicitur Foedus vel Testamentum de quo iam di cendum est, veluti de altero correIatiuo in nostra reconciliatione . Igitur cum loco de Mediκro e cohaeret doctrina de Fordere quia omnis Mediator est alicuius foederis Mediator,&duarum partium conciliator.

Quaestiones pr cipua sunt. I. Quidsit 'diu Dei, quod per Mediatorem cum hominibvisancitur. 2. Possis ne iniri e Mediatore. 3.' Sit- ne unum orta Iem Faeduae. . suo modo con-niant O disserant vetusi nouum foedivi a

I. suid 'foedus. I 0Edis in genere signisi cat mutuam promi ponim vel

pactionem inter duaspartes, qua utraque pars alteri se certis conditionibus obligat ad aliquid faciendum, dandum, vel accipendum, adhibitisceremoniis Symbolis adsolennem testificationem. Tectamentum vocatur vltima voluntas teJatoris, qua moriens disponit de si iis rebus quid de illis fieri velit . In specie autem Fre , quod cum hominibus per Mediatorem Deus pepigit, est omi meipactio mutua, qua Deu per propτer Me diatorem se obligat ad remittenda credentibus peccata , dandam iis,itam aeternam qua vicissim sese homines Obligant ad recipiendumieraside tantum hoc benesicium, edi ad praestandam Deo veram obedientiam, hoc , ad vinendum'. P secundism

244쪽

' secundum ipsius voluntatem. Pactio haec mutuasignissacramenetatibus confirmatur. Nomen Foederis ac Testamenti ad denotandum hoc surdu Dei pro eodem sumitur tr. Iique enim Reconciliationem nostri cum Deo. vcl mutuam illam pactionem inter Deum tomines dc signat. Foedus autem vocatur haec pactio, seu reconis ciliatio: quoniam Deus nobis promittit certa bona. Se a nobis vicillim exigit aliquid, adhibens etiam cereis monias biennes ad eius confirmationem. Testamemtim vo arur: quia interueniente morte Testatoris Christi necta est haec reconciliatio, ut esset rata, quia dum vivit Testator habet ius mutandi, detrahendi, 4ddendi aliquid. Haec ratio assertur in Epistola adHeb.

catur illa pactio, ceu Reconciliatio: quia illam nobis Christus accusauit sua morte, ac simul eam nobis reliquit, non secus ac parentes morientes bona sua re-Imqunt liberis. Ob. I. Testamentum est ratum morte te Jaioris sed Deus non potess mori. Ergo non est ratum Telianrum, siue non potes dici Testamentum. Resin Nego Minorem.Quia Deus redemit Ecclesiamμα anguine. Ergo mortuus est:sed in natura humana Vel sic Christus est testator, quia Deus&homo,& ni oritur in naturales mana Ob. a. Sed Christus

est intercessor Deus autem tectator Ergo non valet concilia

ris. Re p. Differunt in personis&Osse iis Persona Cliris i differt a persoua Patris ripi litus sancti ossicio, non efficacia & respectu eius est intercessio, respectu nostri receptio in gratiam. Σ. Omodo foedus inre Deum edi homines iniri dissicon potuit foedus illud iniri sine Mediatore. Nam sine satisfactioned morte Mediatoris, non potuit seri reconciliatio seu receptio ingratiam. Eramia enim hostes dei, nec patebat nobis aditus ad Deum,nisi intercedente pro nobis Christo mediatore, quemadmodum hoc sussus declaratum est supra in quaestione,

245쪽

IXumytib Iantia. I. ia unus eri Deras, v Πs Meduis .....ior Dei, o hominum, unus modus Reconditiationis,

una fides,una salutis via ab initio omnium qui seruantur,xseruati sunt. Iesus Christus hcrio hodie idem est, o in Heb. 73.3. secula. Quie Uupra omnes eritque caput corporis Ecc in quo QR 9 s-

dii ac gaui use T. Omnes igitur tam sub Lege,quam sub Zuang. saluandi, respexerunt ad unicum Mediatorem Chi illum, per quem solum seruati sunt: ac proinde fordus aliud non est nisi hoc unum. 2. Vnum duntaxat eurquia conditiones principales quae dicuntur substantia foederis e mani ChriErum e post Chri B:insunt eaedem.Nam in veteri Lin Nouo testamento promittit Deus remis.

sonem peccatorum agentibus poenitentiam.3.In viro in

ques obligatio ad credendum, centientiami agendum. Duplex autem e I faedis quod ad c secum tantias, e congiis ris=ies minus principales, quae sunt sormae administrationis subseruientes principalibus conditio larbus, ut eas harum adminiculo ladcles consequi possint. ues conuenientia, quae item di serensia inter Velim ouum Ddus. Onuenit Nouum foedus cum veteri. I. Exparte Dei, quod utrumque habet eundem autorem Media- rorem e Mosses quidem dicitur Mediator vereris Te aventi, sed typicus Christus etiam tunc erat Mediator, eo adiuncto tamen sibinsediatore typico Iam vero Mediator est sine illotypico.Nam manifestatus est in carne, nec typis amplius est tectus 2 disod eadempro-mum Paulae vereripv--biscum common; est, etsi iam

P ij clarius

246쪽

clarius xis pius repetita Promittit enim Deus gratiam omnibus cie dentibus in Mediatorem. Insemina

Gen. 12.18. suo bene enim omnessentes Semen mulieris comeret ca

Gcu. 3. ι , pntserpentis. Haec est eadem cum ista promissione iam fidelibus faeta sui credit insibium, habet vitam aeternam. Hic loquimur, non in specie de circumstantiis gratiar, sed in genere de promissione gratiae 2. Exparte noLIri,

vel hominum,conuenit nouum cum vetererquia in viroquem

obia alio homini indoidem inpaenitentiam Ambula coram Gςn ιγὴ me esto perfectivi. Ego ero Deiu tuus estseminis tui. Non potest autem Dominus esse Deus noster, nisi remittat nobis peccata nostra,applicet nobis meritum Christi,

atque essiciat ut mos ipsi nobis illud per fidem applicemus, ac nos ad ipsum vera resipiscentia conuertamus. Videmus ita conuenire nouum foedus cum vetere, quod ad principales foederis conditiones, tum ex parte Dei, tum ex nostri. Disseri metium Ddus a veteri. I. π X parte Dei. via. Itan vererifaedere erant qua-cidavi momi Pnerspeciales,de certis quibusdam coriaporesibin benesiciis, ut promissio de terra Canaan possidenda&conseruanda de retinenda forma cultus ceremonialis di politiae in illa terra,vsq; ad tempus e Diioe.Item, te Messia nascituro ex illo populo.In nouo autem Testamento promissio corporalis tanta est ingenere. quod nimirum Deus seruare velit hospitia Ecclesiq. z.Iu ereri. r. In alia est circumjansia promissonis gratiae,quam in nouo Testamento Inveteri enim foedere reconciliantur propter Messiam venturum, vel exhibendum: Nos in nouo foedere reconciliamur Deo propter Messiam exhibitum. 3. Alia erantsymbola, ac gnapi Omissionum inveteri Te ramento, quam nanc in novo olim multa erant

signa, ac lacramenta, ut circumcisio, Pascha, sacrificia. Iam pauca, simplicia, nempe Baptismus,

Coena Domini. 4. Inveteri Te stamento omnia erant ν-

247쪽

DE OMINIS LIBERAT. 22'

quod nimisum duraui usque ad Messiam di otium Te amem. itim est aeternum, o dura adsinem v I mundi. Iuxta illud.

riam, est Forenses, ad politiam videlicet S culium Moasaicum struatadnm. In nono iectamento ramum obligam: in adusium Sacramentorum , O Obedientiam, hoc est, ad cul- , tum moralem. Reliquae autem Leges iam sunt adiaphorae a Vetus restamenitima uabatur adcextamgeniem, ad quam oportebat Omnes accedere, qui volebantservari. IXο-ntim tectamen; mad omnes gentes peririne , cui confisi 'riationis, linguae, aut conditionis Vult enim Deus omns, aia

Mos eri, cuiuscunci sint gentis Obseruandum hoc Ioco vetusfactu accipisaepe pro lage, videlicet eius partis respectu, quae praecipue ibi tracta rur. Nam inveteri Ioedere Lex magis urgebatur,xmult peius erant partes: Euangelium contra erat illic obscurius. Eodem prorius modo I ODumfadu accipitur pro Euangelio,clura. in nouo Testamento magna pars Legum abolita est, Euangelium clarius patefactum. Quoniam vero Votium Foedus est Euangelium sic inter se conueniunt, ut unum pro altero sumatur, doctrinae de Fachre Dei non incommode subiiciemus Locum,

Vum dicitur de Mediatore,necess aridetiam dicendum de doctrina,in qua nobis Mediator ostenditur, describitur,offertur. Ea doctrina est Etia;;-

gelium Deinde dicendum quoq; de medio, quo fimus Mediatoris participes. illud medium estsides. Duplici autem de causa dicendum est de Euangelio, quum de Mediatore dieitur. I. Quia Mediatorchri illa e I E-hangeli subiectum et Quia Euangelii autor ectus Medi--r . Est enim ossicij Mediatoris pars illud reuelare. Valentius ige Filius quieH ins nu Patris,umbis expositit. Ιoa. I. Ir.

248쪽

Quaestiones praecipua . I. Quidsit Et angelium. a. Ansemper fuit inmtindo. 3. suo'nodo disserat a Lege. q. Quae propriasint essecta Evangeliν. S. ynae constet Euangeli, veritas ιν certituo. I. Quid it Enangelium. Psa et Ox Euangelii signi car tum nuntirim item praevsitim quod datur laeta nuntianti denique sarais ii quod offertur Deo pro laeto nuntio. H autem Ei,an gelium doctrina diuinitus inde ab initio mundipatefacti, a primum inparadiso per Filium Dei Mediatorem, statinoo E

et. 13. dem, poenitentiam, est inixirem vitae aeternae. Alia Euangz--

π.Tim. 3 9 iij definitio Euangelii e T doctrina diuinit, reuelata, I si doriens qu)d Dominu noster Iessu Christin factius si nostra sapientia, iussilia, anci catio, is redemptio, donans rem .sionem peccatorum omnibus quiveraside ipsi insertinitar, eius beneficia amplectuntur. Hanc definitioncm conli Ioa.ς. o. mant omnes Euangelij summae: vi, Haec est Olantas Acto D 3 8 iu ς qui misit me, ut Omnis qui idei 'ium, o credit in eum Luz-γο 67. habeat vitam aeternam. Ego ero suscitabo eum ultimo die. 0 'δ 7 Oritii praedieari in eius nomine resipi centiam, ac remissionem peccatorum apud omnesgentei. Iussit discipulospraedi caresidem 'paenitentiam Lex per Moem data est: gratia vero per Iesum Christum. 2. Ansemper Euangelii fuerit in Mundo. Emper Euiang. inde suit ab initio Mundi. Id proba tur. I. Testimonitu pusiolor me ut Petri, Huic omnerA'. o. i. Prophetae restimonium dant , remissionem peecatortim accep-Σ.Pet. LIO. aram pervcmen eius pι-- qui crςdiderit meum. Deri

249쪽

srure inquisiverunt, sci oratifuntprophetae. Item Pauli: Qωd Euangelium ante promi erarier Prophetas suor ι in Scripturissanctis psim se itiam Christ id laentis. Si crederesis, , crederern miihi eme enim iste scripsit. 2. Idem constat ex omnibus promissionibus. vaticiniis de Messia. Obies Atqui Paulus dicit Euangelium sui'prem Drater Prophetas. Et Petris Propheras demiaram in nobis gratiam praeria e P on igitur Euangeliumsemρε fuit. Res'. Conceditur argumentum quoa ad circum ian;ias ea dem, resipectu videlicet praeteritio praesentis temporIS, rerum exhibendarum,& exhibitarum , claritatis obscuritatis. Deinde quod adeandemq:ρasitatem, hoc est, si accipiatur vox Euangelij pro doctrina de salute atterna ac de Messia exhibendo, semper fuit Abraham υidii dieci memn, gavisius est. Ob. a. Patilus ait, Euangeliam aliis talibus non innotui estiis hominum. Resp. Addit Apostolus eo loco, ut nunc quia nunc Euangelium,in multo clarius,&ad multos propagatum est. Hic etiam obiter notandum est, quod semper ob

geli solet notare doctrinam de gratia post impletionem, id est de rebus gestis Mimpletis promissionibus. Eπαγγλια vero de rebus implendis loquitur, Dest adumbratio rerum suturarum de Messia exhibendo. In re ipsa nihil disserunt hae voces. Notantur enim eadem beneficia Messia per utramq;,ut ex locis sequentibus colligi potest: Abraham vidit diem meum, O qauim

Notandum etiam quomodo Moses de Christo scri s pserit. I. suo ad promissiones, qua habet de Messia, Fieb. 1 .

In femine tu benedicentum omnes gentes. Suscirabit De Gen. I 2.3. mPωbeto. ω- Stesia ex Iacob. c. a. Quod ad D vvl. 3. Is

250쪽

pe rictionem certar personarum, ex quibus Messia eras oriunduo, quibus subinde magis ac magis renouata est& patefacta promissio de Messia. 3. Totum sacerdotiAmLemticii is cultus ceremonialis ad ChristumJectauit, sacrificia hostiae, altaria, templum. Etiam regnum ore

ges era i typis regna Chrissi Sic igitur valde multa scripsit Moses de Christo. 70δ i I7' Ob Leaeper assem data ess, gratias verritas per Chri sum. Ergo non semperfuit Euangelium.R '.Gratia veritas facta per Christum Milicet quoad implationem, patefactionem, applicationem ierfectionem fidei in cordibus, qua nobis applicamus promissiones gratiae, non semper fuit. Instantia. Sed dicit Lex per Mosem: Ergo non Euangelium. Re p. Lex per Mosem data est , id cit, hoc fuit principale eius ossiciuna pro imulgare legem: sed interim docuit etiam Euangelium, licet obisicurius,ut dictum est stupra.At Christi praecipuum munus est promulgare Euangelium, licet interim legem etiam doceat ed non ita expresse ut Moles Purgabat Legem Moralem a corruptelis, abrogabat legem

cercitionialem Sc forensem.

3. Io modo Euangelium disserat a Lege.

E Euangelium,quatenus in utroque de natura Dei, de voluntate,&operibus eius agitur, inter se quidem conueniunde sed tamen maximum est inter

utrunque discrimen. Nam disserunt inter se ex ΘΕ - Dangelium I .subientis, id est materia ipsa vel substantia

dominae Lex enim docet quales se , vel quidpraeriare debeamus sed non addi vires praestandi illa vel non addit να- Lisnem qnomodo tales evaderes φαμι Euangelium vero Ordocet quomodo tacissemus, Males nos esse Lex praecipit. Dfert enim nobis promissionem grati et de iustitia Christi persecta, nobis per sdem non secus impurata, ac si illa esset nostra. Lex dicis, hocfac, vives Euangelior m dicit, crede promissioni. aluus eris . 2.Patefactionibuauci modis pavefactionis .Lex enim insitas cordibunatura in ipsa creatione, deos natura notae T. Euangelium non a naimast

SEARCH

MENU NAVIGATION