장음표시 사용
31쪽
inmadamni,sed sensus, quoniam ea proprietimprobitati debetur, tua illi carent. Add . cunt etiar pro se Pontifice Innocentium in cap. Maiores,ubi se magnum aliquidi uenia putant, unde B. Augustini sententia euacuare conaritur bibi enim inquiunt, iste
politisex definitiaenam pec it originalis
esse carentiam diuina: Visionis, paenam a tem actualis, esse cruciatum gehennae In auxilium etiam suum aliqui istorum Modernorum B. Augustinum comtocant,
qui inquiunt ilib. 3 delibero arbitrio, p. 23. scribit, Non es metuen-- ne visa es tueri med a quadam inter recte factum, atque peccatum et 'sententia Iudicu media es non positi, imor namium atque - - cium. In quibus verbis inquiunt Sanctus Augustinus non tribui paruulis medium locum inter Caelum ansernum sedis diam sententiam inter praemium, quod dobetur iis , qui propria voliuntate boni aliquid meruerint,& supplicium,quod ijs dobetur , qtu propria Voluntate paenam sibi ipsi popererunt. Quaro inquiunt 'iruuli sine
32쪽
o Baptismo decedentes non carebunt,cirria coinmuni orignati&actuali, quae estraxeritia visionis Diuinae sed liberi erunt ea Paena quae proprio est peccati actua .lis, tu paena ignis iuessensiis appellatur, Adducitque S. Augustinum nusquai a retr
Crassis hanc stiarentiam, quanavias magnam habuerit occasionem eam retractandi hoc finiendini censuisset; turn in prinio
libro Tetrin. cap. 9 ubi diligenter examuriat hos libros, tum in Epistola 18 ubi dis sp dein quadam pra dicti capitis 3.
in quo habentur supra dicta,crba Praetem mire criptura ovas adduceret solant,qux nihil pro eorum causa Vrgent.
De inici na tristima aut dolore quidaim ex sapientioribus respondent infantes illosiae non tristari, qubd probe intellecturisnt nullam se proportionem ad beatitudinem unquamita uiri cum nec habuerint gratia,neo usiim liberi arbitrij. Non enim tristantur qui recto iudicio utuntur si eo bono careant ad quod nulla ratione inue niunturidonei. Alii assirmantide,non tri- stati
33쪽
stari qubd non cognoscent se est otainatos ad beatitudinem supernaturalem, Minpaenam peccari priuari ea notiti quia,
que vi fibus natur H -cognoscere,
nec sinpernaturaliter est eis reuelatum. Nij ad particularem Dei prouidentiam rem runt,asserentes ea fieri,quamuis paruulic gnoscent se a beatitudine excidisse, ut non tristentur, quit inquiunt Deus ab eorum animis tristitiam remouebit Nissetentur nullam rationem emacem meare Ud ci posse,sufficere tamen autnoritatem prindictorum Theologorum, qui id unanimiter sentiunt, a quorum omnium authorit te inquiunt sine temeritate recederenon
tam hanc doctrina de exemptione puerorum sine baptisino decedentium ab omni parna sensibili tam ignis quam etiam interna tristitiae, quidamrmentiores ce tissimam sibi esse affirmant ex Aristotelei qui pama sensibiles inquiunt habent vim cuiusdam increpationis, veluti flagel-
quibus malaia res affiguntur. Quis
34쪽
tem dicat puerunt, etiam a Deo, digiagris verberari propter peccatum, luod culpa parentum contraxi, qui autem tali peccato reprehendi nequit, nec pro- r illud flagellis verberari multo minus stitia, aut igne, aut alio tormento dignetqueri potest paena enim tormentoru, ionem habet quodammodo vituperij, probrationis cuiusdam; hac ver,nul
dignus est, nisi propter illa quae in sua it potestate teste Aristotele . Ethicor.
Nonnulli istorum Theologorum in
edictos paruulos, caeteris beneuolentio- ita suam ad eos beneuolentiam exten-nt, ut asserere non dubitent eos suturos
iudicium beatos naturali beatitudine, in locis aliquibus subterraneis, sed in o lam veluti paradissi terrestri perpetub. liciterque victuros , plenos sapientia&:t ibino sua serte optime contentost, eum toto corde diligentes, dc laudantes; agelorum denique consertio, reuela-inibus sepe fruentei. Adduntque allicos Cri non
35쪽
non fore post illud iudicium sub diaboli
potestate, melioremque in naturalibus virum a vitio omni mentis: corporis immunem , in perpetuas aeternitates ducturos, quam unus umquam mortalium duxeriti
i vo si ab illis Theologis qui a
paruulis remouent omnem prinam sensibilem quaeratur, quo modo ausi sinae Augustinum , cuius doctrina contra Pelagianos toties a Sede Apostolica approbatafuit, prorsiis in hac quaestione deserere, eique aperte contradicere, respondent intrepide,sententiam Augustini esseduram valde, ac rigidam ipsumq; in unum extremum declinasse iugiendo alterum Pelagianorum , ut ab eis longissime recederet. Quod commune est inquiunt Sanctis contra haereticos disputantibus : addunt
que se eiusdem Sedis authoritate inniti,
36쪽
quae inquiunt' definiuit poenam peccati
originalis esse carentiam Diuinae visionis poenam actualis, cruciatum gehennae. Sed, ut admonere obiter non omittamus, incomparabiliter duriorem ac rigidi rem esse sententiam , quae assirmat Deum posse sine iniustitia, selo titulo Dominita seluti omnes beatos, nullo eXcepto aut ad aeternas desicere poenas, aut caeligere in nihilum ut verbis corumdem Theologorum utamur quam sententiam Augustini, secundum Euangelium assirmantis , filios hae, qui futuri non simi in dextra, aut cum Christo futuros in sinistra; dc Consequenter cum diabolo in ignem aeternum pubi non tristari non possunt ituros. Sed ut hoc inquam admonere non omittamus mirari satis non possumus, quota quam acuta ingenia sibi hactenus haec responsio subiugauit, quae viro Theologo indigna, dc Ais, gustino ac alijs Sanctis iniuriosa forte videtur quaeque ex doctrina eiusdem Sanctissi
mi Magistri,alibi a nobis explosa est,& quae rursim manifeste refelli potest. Quid est
37쪽
enim aliud dicere, Augustinum in alterum Mino. tremum, quod ab illis Theologis ut falsiim: z. deseritura impugnatur, declinasse, ut a P - lagianis longissime recederet quod asseritur di binos Sanctorum contra haereticos disputa
1 iuna quὶm fore affirmare Augustinum
μή m dc alios Sauctos in suis disputationibus men- - - tiri fuisse blitos, ut haereticos mendaces ad se Veritatem reuocarent Quod si ita , an forte hinc sequetur Augustinum dic alios Sanctos, suo facto saepissime approbasse haeresim Priascillianistarum dogmatizantium, cum eis qui nobis in secietate veritatis proximi non sunt, loqui licere mendaCium ut colligitur ex eodem Augustino libro contra mendacium ad Consent cap. 2. νέη,. quantum execrabatur Sanctissimu, samum,m Magisterili mPriscillianistarum doctrinam,
-- με omnemque allam umilem mendacio pa
r ποῦ trocinantem , quantumque illa moderno- V. 'rum restionsione ostenderetur, facile intel- 'iis et ligi potest ex eius verbis ibidem, capite priam' ino. Daque omnibus qua Leonas mihi Dei - famidus tia te attulit , fg mox ut ea sumpsi,
38쪽
us,atque - , re quanta potui consideratione pre Us; Mesum modis linei quis, s Sanctarum memoria Scripturarum, ingeni uesolerti riore quo negligentes Catholico moaedes, exiloquo aduersin etia latentes bareticos frendes Asiano nia per ρadetur eos de latebrosuis, strues meia 6s emodos. Vt Diu enim eos tanta cura vectigare atque indagΗre conam Us uti prasin apertum'eperductos, aut elimi os
et talem doceamm, aut certe verita te comuictos nocere alus non sinamuir Ad hoc ergo. τι eorum miscium deliatu Uue --ur, Dei autem veri augeatur. Vuomodo in tu mendaciomenda cla recte ter persequit zz
an latrocinio latrocinia, sacrilegi sacrilegia, s adulterio adulteria unt persi vim et z
dat si autem ver,tas Dei in meo mendacio abundabit semineis nos dicturipumin f ciamus mala ut veniarit boni quod vides quemad Hiaram dete Ieru A uolus cuidrum, es enim abad, mentiamur vitareticos memdMes ad veritatem adducamus nisi .faciamus
39쪽
insu mala, veniant boni an aliauando bonum eII mendacium I aliquori et dacium non es malami cur ergo scriptum est, Odisti Domine , omnes qui operantur in 1 uniquitatem . peris omne qui loquuntur mundacium non enim aliquos excepit, autinis is axis, Perdes loquentes mendacium; ut quosdam non omnes intelligi sineret sedetvnim a senumiam protulit, iacens, Per des omnes qui loquuntur mendaciu An quia non di sum s Perdes omnes qui quuntur, omne mendacium, vel, qui loquimtur quod cumque mendacium ideo putandum est secu.iscui reti tum se mendacio, ut 'stituet aliquod mendacium, quod qui loquuntur non deos Deus perdat; sed eos omnes perdat qui is-.quuntur iniustum mendacium,non quodcumque mendacium Auia munitum, num quod utique laudis debet este, non criminis ἐop. a. Nonnecernis quantum adiuuet hac dissistatio eo ipsos , quos pro magna venatione mendaassi nostris capere molimur Pristitani tam
rit enim G cuti e monstrasti una sententia
Guicomprobanda adbibent testimonia de Scripturis,
40쪽
pluru, exhortantes admentiendum, iam quam exemplis Patriarcharum , Prophetarum Apostolorum, Telorum non dubitantes aurire ipsi- Dominum Christum; nec siealiter arbitrantes, veracem siuam nemiere
falsitatem , nisi veritatem dicant esse mendacem. Redarguenda sunt ista, non imittania; nec in eo malo Pristilliani carum ab emisse lyparticipes,in quo caseruiareticis conuincuntur e peiores.. Ecce quam Vehementer Beatus Augustinus detestatur id quod praedicti Theologi de eo astirmare videntur quamque manufeste sat tu dc probat eum qui sic cum haereticis disputando ageret, non blunaria fata cto praedicare Faciamus mala ut veniant ho na; sed Sc se participem ostendere Priscillianistarum. Quod ulterius confirmari potest ex doctrina eius leni Magistri, ibidem , ca- ,
pit quarto quinto uuias mentiendum est . ad Deum laudandum homines adduci '''mi proculdubio nonsolum ad laudandum, verumetiam ad mentiendum , exemplo set ita notiirahomines inuitamus: quoniam quos