장음표시 사용
41쪽
aditi Linde per mendacia molimur adduce re; Husadduxerimus, non soli- ωιάδε op s. re discent,sed etiam mentiretii, quod est miserabilius , etiam ipsi iam quasi nostrx essecti, quemadmodum nobis credarit, reperire non possunt. Si enim si licentur , etiam ipsa Catholica agmata nos mendaciter loqui , uti scio 'Maliud occulamin , quod verum pulmmm , certe talia susticanti dicturi es, motuW ideo jeci, vi caperem te. Sed quid res pon- debis enit , unde igitumstio virum etiam id nunc facias,uecapiam a me an ver)cuiquam perpuaderipote i, hominem non mentiri, nec
piatur; qui mentiturit capiata Videsine quo tendat hoc malum, ut scilicet non soluo nos i iis , i que nobis Jed omnis frater omni ratri, non im merito videatur esse se eritin atque ia, dum per mendacium tenditur , indocea tuodes vid i potiis mi nusti habenda sit fidesῖQuid igiturclarius cx Beatissimo Magistro adduci posset ad improbandam praedictam
Accedit ad har Beati Augustini humilitatem in suis libris retiactandis a tota an liqui-
42쪽
tiquitate hactenus tam celebratam, magis fictam quam synceram censeri debcres, si missa retractatione excessuu in quos in suis disputationibus ad haereticos it asseritur) capiendos conuincendos,sciens tolens,incidit, tam solicitiis erit de minimis quibusque retractandis, quale verbi gratia est illud, quod selum ex libris 6 contra hili
num retractat, se videlicet posuille nomen certum hominis, curia eius nomen esset in--certi; qui Coniugi suae ne deformes parc-ret, proponere in Concubitu, sermo sim s lebat picturam. quam ridicula erratorum emendatio, si haec dc similia Beatissimus Magister, aestuante cura, retractat; illa,inaoctrina falsa ex quibus Mecundurn dicto authores eius dogma de illi praulis)retractare prudens omitti l Quis ill de ipse suspicaretur , nisi ut ipsum viritisse
suam imperitiam alijs occultare arbitrare --tur 3 Sed absit ab ardentissima cius Charit te , qua omnes ad veritatem trahere cupiebat, tanta peruersitas. Nimis enimperAersὸ,
is mei testes stola secunda iseipsum
43쪽
amat, qui re alios ut errare, ut errorsium
lateat. Aia. - Dicetur sorte Augustinum , aliosque . Sanctos contra haereticos disputantes, Ut ab eis longe recederent, solitos fui sic incidere in illa extrema , non scienter, sed ignoranter unde illa absurda ouae contra doctrinam Priscillianistarum inferuntur, minime sequuntur quia nemo recte dicere potest Sanctos data opera solitos fuisse excedere ut haereticos caperent; ne doctrinam illam Priscillia nistarum Sanctos confirmare dc approbare sua praxi,dicere conuincatur. O vocem non solum mira animositatis plenam, sed iniuriae in Augustinum eius
que o Commagistros , , in ipsam Sed hi postolicam, forte plenissimam : Si
enim Augustinus de ali Sancti Contra haereticos disputries in illa extrema dcclinare etiam incaute solebant : Quaero quod dogma fidei ex eorum libris qui fere omnes contra ha reticos conscripti sunt , quique multa absurdat excessiis Continere, dici possunt confirmare possumus 3 nullum
44쪽
Ium sane ipsorum authoritate compro bari essicaciter poterit , quorum scripta serbrigus, excessibus pleruicesita ea n re gula.asserere licebit omni volenti phantas matibus cordis sui, minissententiis pro iis, mordicus inhaerere. Vnde huius tem
pestillissi istisii, qui id hilum de Augustino
Scaeteris Patribus caας aliquando praedi, cant, sium intentum seneficile, obtin buni, α contra Ecclesiam, auxilio Patrum destitutam, horiende triumphabunt imb&Sedem Apostolicam, forsitan hinc se nerquae in iudicio eontra Semi-Pelagianos Augustinum de excessu accusantes, decreuit eius scripta , maxime contra Pelagia - nos, nullum excessum nihilque suspicione dignum continere quod falsum esse vid
tutis filsum est id quod Augustinus toties coni a Pς Uianos constanter defendit, ut fusum esse isti Theologi contendunt, par scili sine re ni mo decedetes, itum ros in ignem aeternum paena sensibilii
45쪽
hanc istorum Theologorum commina -- - gultinum querciani , iamdudum eum deporalia, asserentes ipsum risi modum in is liquitati inibus ocinet asisse, ut patet ex Epistola Coelestini. Phetar quos propterea idem Pontifex obloquutore praesemisant, quamuis longe mitius ae moderatius, quam isti Theologi Augustinnum ibi de excessii taxare videbantur, dia ceri meum necessirium modum ας - Ω;non autem dixeruntselere excedere,fi-rtiorem eius fuisse excedere, ut issuruinώ-bitant atamare. Qui igitur assirmauerit similiare Nigestino tam loci es excessive in suis contra haereticos disputationibus cinere debeti issi Sanctissimodo simo Pontificetisse ac iudice, conuincat esse finem obloquutorac infamator ijsiimarum disputationumillius, de quo pra Tet fatus S. Pontifex testatur ibidem C.2. Num,
persiste, occultas dominam ApostolicaeS dis Sapientissimi ac Maurum Praesulas
46쪽
tanti semper fecerunt,ut Romanam Eccle-s1am silccesime diuersis statutis saluberrime praemunierint ad eam seruandavi sequendam, ut patet ex verbis Ioan. II. Romani Pontificis de duabus naturis aduersus E
thychlanistas. Item octus Augiatinus, cuius doctrinam secundum radecessorum meorum Italuta, Romana sequitur esseruat Ecclesia. Dicetur Theologos Armantes Augin stinum, vel alios Patres in sitis contra haereticos concertationibus solere excedere, seu excessive loqui, siue in extremum fugere, non intelli here per illa verba Augustinum aut alios Patres assertiue aut assirmative averitate discedere , quod emi-Pelagiani illi contendebant: sed selere figurate loqui, aut exagerative, aut hyperbolice, ut quantum a veritate distent aduersarij exponant sicut quando Augustinus lib. 2. Retract. C. et .se purgata imposito sibi falso tamen errore de imagine Dei deleta in homine propter peccatum, cuius impositionis occasio sint,axtollere peccati damna.
47쪽
: Io Haec tamen expositio illi Theologorum loquio de Augustinori Patribus , clii utar modo accommodari hic posset, non satis video quia non selum assirmant ptiesui Multores Augustinum de paruulis illis disputantem excessisse , sed aliquid humani passium fuisse, declinasse fugiendo extrema Pelagianorum sententiam in aliam extremam, quam praedicti Theologi tanquam
falsam, tanquam duram, tanquam rationi
pietati aduersim magnis ingenii viribus impugnant quo quid absurdius, si Augustinum ibi averitate non recedere, sed Q-lum figurative loqui arbitrarenturin I aeterea inquiti potest, An illa con .suetudo,quae asseritur esseAugustini& aliorum Sanctorum contra haereticos disputantium in extremum fugiendi aut exces siue loquendi , hoc infigurate seu hype bolice, sit approbanda vel improbanda si improbanda dicetur, Theologi, qui con' sietum modum disputandi Gustini re Sanctorum improbandum, ac consequenter vituperadum atamare praesumpserint,
48쪽
ta probandi ac vituperadi potius ipsi con
uincentur , ob tam insignem Sanctorum iniuriam. Si tanquam approbanda laudanda defendetur, cur nobis simili modo, quoties contra haereticos disputandum es set, non liceret, consuetudinem laudabile August ini& Sanctorum loquendi excessi-ue, imitaria hoc est figurate aut hyperboli- cc. Quo semel co cesso, quis non videat sit, miles Patrum ac Catholicorum Cotra ha reticos disputationes,in quibus relicto sensu litterati recurritur ad figuras azar nigmata esse potius insidiosas argutias ac friu las ostentationes aduersiarios decipiendi, eorum obiectionibus tenebras obscuraruresponsionum offundendo, quam grauem& solidam veritatis indagationem, atque ventilationem, ut ea detecta non amplius disceptantes litigent inani ac puerili ani, mositate, studetes alterutrum vinceres; sed pax Christi potius vincat in cordibus eorum qitae ex tam multis animis & multis cordibus fecit anima unam ior num)vt idipsum dicant omnere,&non sint in eis schismaa-
49쪽
sint ista, sed sint perfecti in eodem sensis
do in eadem sententia, aqua persectione remotissimi erunt disputantes, quamdiu nihil magis secundum praedictam Consuetu-iuneri, studuerint, quam viri inuicem non intelligant.1 Connrinari idem potest i quia si vesrum esset Consuetudinem Augustini&Sanctorii talis, uti locutionibus figuratis, quomodo nobis passim non licuisset de eorum sensu, quantumiis sec dum te es verborum clarissimo, dubitare, imo&ab eis recedere suspicari enim merito post 'mus eos figurate locutos esse; quod mirum in modum doctrinam Augustini in Sanctorum enervaret, pro qua nullam regu lam habemus ad discernendam locutione figuratam a non figurata , sicut ad similes Scripturarum locutiones dignoscedas, Ce os regulas ab ijsdem Patribus obseritatas
13 ltem, ipsemet Augustinus chire resistit In aedictae interplaetationi ita libris de doctrina Christiana, ubi docet selos authores
50쪽
canonicos decuisse, non alios adqui fi-MMeiargurate seu obscure ibi n. lib. .c.6 tractans de eloquentia authorum canonicorum,se- quentia subdit verba.Sicut est enim quadam π:Hoquentia qua magu tatem iuuenilem de-'cet, erit qua senilem nec iam disenda est eloquentia, si persona non congruat eloquentis; ita est quadam qua viros summa authoritate dignissimos,planeque diuinos decet. Hac istiloquutisunt, nec ipsos decet alia,nec alios ipsae ipsis enim congruit, alios aut quanto videtur humilior, tanto altius non ventosiitate iasou- aetate transcendit. Et a. eiusdem libri idipsum concludens Vuapropter inquit eloquentes quidem nonsolum sapientes Canonicos nonros authores doctorestque fateamur tali eloquentia os , qualis personis eiusmodi congruebat,sed nos: sside litteris eorum quasn a cultate intelliguntur, nonnunsumt-mus elocutionis exempla, nequaquam tamen
putare debem imitandos eos nobis esse, in jiqua admercendas felimandas quodammo a metes legentium, ad rumpenda fastidia, atque acuenda studia distere volintium L, landos