장음표시 사용
71쪽
LXXVIII. Cum Dominus Mosi indicasset, quod appropinquaret dies
mortis ejus, dedisset ipsi successorem Iosuam, Deuter. I. v. IAE. praedixit eventurum, ut populus Israeliticus fornicaretur post Deos alienos, atq; propterea a Deo rejiceretur, simulq jussit,ut Moses canticum scriberet, de beneficiis Dei erga hunc populum,
deq; populi ingratitudine & rejectione, illudq; doceret filios
Israel ut si et test imonium inter Deum ipsos,va6. II. I'. Hoc mandatum exsequuturus Moses, composuit canticum, quod descriptum extat, De ut 32. illudq; recitavit coram universo caetu. In illo carmine introducit Deum sic loquentem V. 2I. Ipsi me provocaverunt in eo, qui non erat Deus, cirritaverunt me vanitatibus suis; ego provocabo eos in eo, qui non est posui D& in gente stulta irritabo eos.
LXXIX. Sensus est,quod Deus aliovando ejecturus esset Israelitas propter idololatriam atq; alia eorum peccata, quibus ipsum ad
iram continue provocarunt , atq; in illorum locum electurus gentes, quae antea non fuerunt populus ejus, quodq; Iudaei, ex beneficio gentibus exhibito, arrepturi essent occasionem aemulationis, qua inviderent gentilibus communionem gratiae divinat, regni coelestis consortium .
LXXX. Diligenter hic notandum est,quod eventus qui' adopti nem gentium sequutus est , viq; habuit veram causam malitiam Iudaeorum, tribuitur Deo propter aliud agenti. Etenim non propter a Deus gentes in gratiam recepit, ut Iudaei odio dc invidia adversus cos aestuarent, vel, ut ex gratia Dei erga genti tes Iudaei arriperent ansam deficiendi a Deo, utrosq; enim invitavit ad gratiae participationem Rom.IO. v.Ι2. Gal. J.V. 6. Act.2.
v. sed quia vidit Deus, Iudaeos ex propria malitia tum defeeturos a vera religione, quam defectionem rejectio eorum justis. si me seqvi debebat, tum aegerrime laturos gentilium adoptio,. nem, idcirco utrumq; per Mosen praedixit. LXXXI. Λlterum vaticinium desumptum est ex Propheta Esaia,qui Di cla-
72쪽
elari Gimis verbis de gentium vocatione disseruit, initio capitis
63. quod vaticinium Apostolus V.ro ita enuntiat: Diar autem aude dicit: Inventussum a non Paerentibus me, palam apparui iis, qui me non interrogarunt. Tribuit Prophetae audaciam . ωχαρρησίαν, quod magna libertate illa docuerit, quae Iudaei in vitissime audiebant. Haec sancta audacia ut olim Prophetis simulo Apostolis summe necessaria fuit, quibus res erat cum populo durae cervicis obfirmatae frontis Mincircumcisorum cordium atq; aurium,EZech.3. V. 7. Act. 7. V. I ita non minus ministris Dei ea opus est, in impia hac mundi senecta, adversus effrenam cinexplicabilem morum corruptionem atq; licentiam.
Quo autem animo exceperint Iudaei, Prophetae Esaiae coaetanei, concionem ejus de adoptione gentium, non melius aestimari potest, quam ex insano furore quo filii eorum corripebantur, quum Paulus profiteretur se a Deo accepisse mandatum , ut gentibus Evangelium praedicaret. Descripta extat historia Ach.
22.v. 2I. Ibi commemoratur, Vod ubi exposuisset Paulus conversationem suam in Iudaismo, atq; vocationem suam ad fidem Christi, iraeconium Evangelii ejus, tandem sabjungeret sibi dictum esse a Deo ade,quoniam ad gentes,quq procul sunt, mittam te Iudaei qui eatenus eum patienter audiverant levaverunt vocem suam dicentes: Tollatur hic de terra. Non enim fas est ut vivat, quodq; vociferati sint, irojecerint vestimenta sua,&puIverem jactaverint in aerem,&c. Hinc cogitari potest, quanta opus fuerit tum Prophetis , tum Apostolis fiducia in Deum, ut contempto odio furore hominum, quibuscunq; periculis posthabitis, verbum Dei confidenter praedicare aude
Proderit hic expendere gentilium descriptionem, atq; exinde ad animum sumere uvalesin nos fuimus, qui ex gentibus oriundi sumus,antequam ad communionem Ecclesiae Dei vo e remur. Fuimus, ut ex Esaia Paulus docet, non populus D EI, hoc est, interprete eodem Apostolo Eph. a. v. I2. Sine Christo, alie-
73쪽
alienati a Republica statilis, hospites testamentorum promissi. onis , spem non habentes, sine Deo in hoc mundo; & tales cum
essemus, non quaerebamus Deum , non interrogobamus eum.
Neq; hoc solum, sed&gens stulta fuimus, qui stolido judicio
muta simulacra colebamus, atq; nefandis vitiis animas&coriapora nostra polluebamus, quemadmodum prolixe docuit Paulus supra, e I.V. l. seq.'Viq; praedicationem de Christo pro stul
LXXXIV. Excitabit haec meditatio animos nostros , ad digne aestumandum incomparabile illud beneficium Dei , quod ex meragratia sua vocavit parentes nostros , cum tales sient, etiamsi de ipso quaerendo non essent solliciti, ad cognitionem filii sui, atq;
ad participationem sortis sanctorum in luce,Col.I.V.D. LXXXV.
Proponitur etiam in vocatione gentium a Propheta&Apostolo descripta, typus vocationis omnium nostrum, quando in peccata graviora prosapsi sumus. Etenim quemadmodum Deus praevenit gentes gratia sua, exhibendo illis verbum reco
ciliationis, orando ut v cIIent reconcisiari Deo,2. Cor. I, V. I9.eto antequam ipsi de reconciliatione quaerenda ullas cogitationes susciperent : eodem modo plerumq; nobis aliud agentibus,&secure vitiis indormientibus sese ossert, invitans nos ad resipiscentiam. Huc pertinet illustre exemplum Regis Davidis, qui crimine adulterii tomicidii pollutus , non prius egit poenitentiam de admissis tam atrocibus peccatis , quam de iisdem a
Domino per Prophetam Natanem iaVereabmoneretur, a. Sam. 32. vers 7.
Haec ineffabilis Dei gratia alio oraculo confirmatur, Cmul describitur extrema Judaeorum ingratitudo,salutem, toties&tam constanter ipsis oblatam, contumaciter repudiantium. Verba sic habenti. 2 Ad Israel autem dicit Dominus: Tota dis ea pandi manus meas ad populum incre lumincontradicentem Quod oraculum cum priore vaticini Esaiae immediate cohae-
74쪽
ret, depingit affectum Dei erga Israelem, quod serio sitiverit populi sui salutem , etiam eorum, qui rebelles manserunt
Expansione manuum denotatur benignitas Dei, invitanti peccatores ad poenitentiam , qualis est invitatio Christi, Matth. II. v.28. Venite ad me omnes,qui laboratisvi onerati estis,ego reficiam vos: illa Dei apud Erech. 33.v.II. Convertimini, convertimini a viis vestris pessimis,&quare moriemini,domus Israel. Quae,&similes blandissimae invitationes , etiamnum audiuntur in Ecclesia Christi,&qvibus, usq; ad gloriosum reditum Iesu Christi, cunctus orbis personabit . LXXXVIII.
Expandit autem Dominus manus suas, non tantum ad eos, qui ad ipsum veniunt: salvantur, verum etiam ad illos, qui recusant oboedire vocationi, iocanti Deo contradicunt illustri documento, quod n5 delectetur interitu pereuntium, Ezech.
I8. v. 32. &33. II sed ex animo velit omnes homines pervenire ad agnitionem veritatis,4 salvos fieri, I.Tim.2.V.4. LXXXIX. Vera igituro unica causa rejectionis Iudaeorum, omnium eorum , qui pereunt, est incredulitas, sequuta contumaciam, qua verbum Dei a se repellunt,&Spiritui sancto resistunt. Confer Hos 3.V-'. Matth.23.V.37. Act.ΙJ.v.46.
Reverenter ea propter habeamus illa media, per quae placuit Deo operari salutem nostram ita fiet, ut agnita gratia&amore Dei, quo nos miseros peccatores, in filio suo Iesu Christo, gratis amplectitur, in eo laeti acquiescamus,deq; eodem conio vando unicesimus solliciti; prae ineffabili gaudio, ex illo
75쪽
amore concepto, praesentibus bonis contenti simus, ossicio nostro fideliter fungamur , adversa quaevis perferamus quieto&forti animo ; atq; ad intuitum faciei tam benigni Dei, patris, quem in futuro seculo exspectamus , tota mente anhelemus. Hanc Spiritus sancti gratiam dona nobis, o coeles is Pater, per&propter filium tuum , Esum Christum , redemptorem nostrum, cui tecum iancto Spiritui,sit laus,honor benedictio in secula seculorum,
77쪽
In Regia Academia Hamiens, die i8.
S. S. Theolog. D. xPros ordinario Resondent M. ANDREA THOMASO
79쪽
Operose cap. q.& Io deIudaeorum reprobati ite, adoptione gentilium Docuit illos propter incredulitatem reprobatos esse, hos vero per fidem in Iudaeorum locum assumptos. Probavit Evangelium , ex cujus auditu fides existit, Iudaeis ientibus praedicatum esse, illos vero repulisse a se verbum Dei , atq; sic in incredulitate permansisse. Confirmavit Mosis asaiae testimoniis Spiriatum Sanctum praevidisse & praedixisse, tum Iudaeorum contumaciam atq; justam rejectionem, tum gratuitam vocationem gentilium , ILNe vero per hanc doctrinam, vel ansa desperandi Iudaeis, vel superbiendi occasio gentibus praeberetur, primo assirma sermonem suum trophetarum oracula non intelligenda es.se, de omnibus Ingulis Iudaeis, sed de magna illa rebellium,
atq; incredulorum Iudaeoru turba, quorum occaecatio & rejectio non obstaret, quominus nonnulli in hoc populo , secundum gratiam Dei et edit,salvarentur. Deinde gentiles monet, ut reverenter habeant adoptionis suae beneficium , ne & ipsi per fastum&securitatem gratia Dei excidant, atq; sic perincredulitatem exscindantur. Atq; hae sunto binae partes capitis undecimi.
Initio objectionem ponit natam ex sine praecedentis Ca Pars Zpitis, ubi docuit Mosen &Esaiam praedixisse Iudaeorum rejeci ionem objectioni per inficiationem respondet, addita negationis ratione gemina, altera desumpta a proprio suo exemplo, altera a Dei praescientia. Verba textus ita habenti. I. parte secundi. Dico ergos numqridDeu repulispopulumsuum ZAbsii: Nammego senariis sum, exsemine Abnuham,de tribu Benjamin. Nonrepulit Deu populumsuum,qPempraescivit.
Vocat Apostolus Iudaeos populum Dei, propter peculiare Aa foedus;
80쪽
foedus,quo illos sibi devinxerat, ut essent peculium ipsius. a. bet vero objectio talem sensum. Si vera est doctrina tua, Paul quod Deus Iudaeos abjecerit, utiq; sequitur ipsum oblitum esse foederis aeterni, cum patribus olim initi, quo promisiti velle Deum ipsorum ecth, seminis ipsorum post eos. At vero
absurdum est dicere, tantam inconstantiam cadere in Deum. Faltam capropter erit, quod tu doces, Iudaeos rejectos est , .
Ad argumentum hoc respondet pernegationem, Xpreu pacticula adversantis,Absiit, ac sii dicere vellet : Impium seret statuere , cum non esse Veracem&constantem in promissiς suis, simul&falso haec consequentia ex mea doctrina
VI. Negationi subjungit rationem petitam a proprio suo exemplo,qui Israelita fuit, ex semine Abrahami ex tribu Beniamin, quae tamen generis ipsius conditio salutem Melectione ipsitus non impedivit unde efficitur, non omnes Iudaeos ejectos sic. Argumentum integrum in forma syllogismi expositorii tale erit. Ego Paulus non sum abjectus a Deo. Ego sum Israelita. Ergo non omnes Israelitae sunt abjecti.
VII. Docemur his verbis Paulli de salute sua certissimum fuisse; quam ipsius certitudinem opponimus dubitationi Pontificiorum, quae tranquillitati conscientiaruRa e treme adversatur .
Pertinet mi πλήρο*ο,α ejusdem Rom.8.V. 8, 3'. Tim. i. v. Ir. Similiter etiam debet unusquisq; fidelium indubitato statuere se esse in gratia apud Deum juxta illud Ioh. 3.v.36 ini
credit in filium Dei,habet Vitam aeternam. Confer I JOh. J.V. Io, Π,Π, Joh.F.V.2q. Sine hac cognitione AEducia,neqv habent corda nostra solidam pacem, neq; de precum nostrarum exauditione certi esse possumus, neq; spontaneum servitium Deo praestamus, neq; adversa patienter toleramus quae
maxima bona solus ille possidet,qui certo statuit, se esse filium Dei per fidem Iziu Christi.