장음표시 사용
221쪽
volendi tantum es applicatio omnipotentiae ad producendum, quae sit distincta sit a voluntate , ut tenent plures aduer , olenti sariorum , intelligi non potest productio libera creaturae, diutisum absque applicatione libera Omnipotentiae , atque ademe Xerci Metelliotium volendi, de producendi distingui debent. Tum etiam proda quia contra solutionem istam pugnant Scripturae testimonia aperte diuidentia volitionem liberam Dei a productione
creaturae. Primo Psal ii . ait David : Omnia quaecumque voluit, fecit Exod 33. Miserebor cui voluero , ct clemens ero in quem mihi placuerit Eccles 39. o enim Dominin magnus voluerit sti- ritu tutet entiae replebit Iam Ionae . Gia tu Domine sicut motatui fecim a Cor. 2. Diuidens singulis prout vult.
Quod autem praediciis testimoniis sermo sit de volitione cit. libera , quoadem caciam,m non solum quoad hasticientiam, Dry 'certissimum , aliter Deus secisset omnia possibilia , cum ' citi
omnia voluerit quoad sustici etiam. Similiter omnibus miser. ei distus fuisset omnes spiritu intelligentiae repleuisset Momnibus aequalit ter dona distribuisset vel falsum esset fecisse hepiae.
Deum omnia , quae voluit, c. nam omnia voluit quoad sufficientiam cum tamen non omnia fecerit. Hinc urgendi sunt aduersaris iam si volitio libera includeret creaturam,
vel actionem , illius productivam, ineptae essent sacrae illae locutiones, sensus enim earum esset fecit omnia, quae fecit, miserebor, cui misertus fuero , replebo spiritu intelligentiae, quem repleuero quae locutiones ineptae essent sine dubio. Sequella probatur, quia Deum misereri creaturae idemque est de caeteris est susscientia diuina rac operatio creata . id idem omnino, est velle misereri, fatentibus aduersariis ergo Deum misereri cui vult, idem erit, ac misereri cui miseretur. Displicet secundo, quia huiusmodi sententia exterminat a I x. Deo speciales volitiones, ex quibus singularia beneficia de riuantur in hoc homines potius, quam alteros, quo pacto dicitur Malachiae i. Rom. 9. Iacob dilexi, Esau autem odio tui. ergo, &c Sequella probatur, quia praecisis effectibus
ad extra meus aequaliter diligit quoad susscientiam huma-B nitatem
222쪽
manitatem Iudae uera humanitatem Christi, cum utramque a sis mere potuerit relinqueres ergo praecisis effectibus, vel actionibus creatis nullam habet Deus specialem beneuolentiam in has creaturas, potius quam alteras, sed aequalem
3 Confirmatur, etiam si voluntas creata esset indisserenter . . productiva lapidis, si tamen non es se productiva volitionis set libet adaequale a lapide distinctae, nulla ratione esset libere volens lapidis productionem, quantumuis es set libere producens: Deus autem solum est libere producens creaturas, qUae pro ductio non est produinio volitionis liberae adaequale a creatura distinctae ergo quamuis Deus esset libere producens, non tamen esset libere volens productionem, imo neque es et libere producens, quia ad id opus est, ut essectum , eiusque actionem procedat libera volitio illius, applicans potentiam productivam, ut patet in effectibus cuiuslibet agentis liberi: in Deo autem non praecederet actionem creaturae, libera illius volitio applicans omnipotentiam , cum sola praecederet sufficientia , quae libera non est ergo neque esset libere pro
i Displicet tertio, quia similiter sententia ista denegat Deo imi L nxiam liberam de euentibus fultaris, dc existentibus ergob. . hi re iacienda est. Antecedens probatur, quia per scientiam sim-b ό'i p sis intelligentiae, sola cognoscit Deus possibilia , me posta
.hybsii' istere,&ios se hoc, Vel illud operari non autem cognoscit seiuen me extiturum, & hoc prae aliis operaturum. Deinde, neque hoc scit per scientiam quoad insufficientiam, e qua & creatura componitur stientia libera. Tum, quia insufficientia illa est omnino necessaria, cinconnexa cum existentia creaturae.Tum etiam, quia pro omnibus habet Deus insufficientiani allam, non omnia futura, seu extitura cognouit. Tuni denique, quia si sola sum cientia estat repraesentatio futuri-
ιθ ό ς ς- V la effet libera , quod reprobant aduer- Confirmatur Erim , quia licet Petrus cognosceret suun
223쪽
D 4 3. VI I. Diuina libertas. Si C T. I.
decretur possi tale ulterius fieret stiturium inis solis stantibus adhuc Pettus maneret absque cognitione futuritionis,& nulla ratione cognosceretici rum X titurum ergo cum in Deo sola detur scientia necessaria ipsi intrinseces, quamuis Vlterius futuritio creaturae ponatur , ad liti manebit Deus abs aue scientia futuritionis, si nihil aliud superaddatur. Secundo, vel in Deo datur cognitio repraesentans Petrum extiturum , vel non Si secundum ergo non datur scientia libera Petri Si primum ergo illa cognitio est repraesentatio Petri extituri repraesentatio autem Pctri extituti, nulla ratione includit Petrum extiturum, aliter similiter aiserere posset repraesentationem creatam Petri extituri, eis ipsum mei Petrum extiturum, de cognitionem illius, ut possibilis. Tertio, repraesentatio diuina ctri possibilis est ordo ad possibilitatem excluden illam : quod si iste ordo non daretur a possibilitate distinctus, neque daretur in Deo scientia pollibilium, quamuis ex uno cap. existeret susticiens diuina virtus intelli agendi possibilia, &ex alio staret ipsa postibilitas ergo si in
Deo non daretur ordo ad Petrum, quatenus X titurum , X-
cludens illum , quamuis essent diuina sufficientia a ipsa suturitio Petri, non daretur in Deo scientia, siue repraetentatio Petri , quatenus extituri non aurem datur ut fatentur aduersari, ergo neque scientia Petri, quatenus extituri.
Displicet quarto , quia cntentia ista excludit a Deo co- νς.gnitioncm in directam liberam , idemque est de volitione, absque ullo fundamentori ergo i c. Antecedens probatur, D'. ''. quia cognitio diuina libera directa actionis creatae , qtra tenus nitio li- actualis est uilicientia intrinseca Dei, en ipsam et actualis actio creata neutra autem respicit in directe terminum jrgo neque cognitio diuina libera actionis creatae, quatenus actualis, respicit in dirccne terminum actualem Minor probatur, quia in primis susticientia diuina, ut ab obiecto libe ro distincta, nullum respicit terminum quatenus acto alem, cum sit omnino necessaria. Deinde actio creata non respicit terminum in directe , scd direct i coniunctum autem ex sui
224쪽
scientia diuina, aistione creata est scientia libera directa actionis ergo scientia libera directa actionis , non est indirecta termini: Idemque est de scientia diuina libera directa
Confirmaturirma, Scientia libera actionis tantum dicit respectum ad terminum actualem , ratione solius actionis pli sicae, qua completur hic autem respectus non sussicit ad
scientiam indirectam termini ergo,&c Minor probatur: Tum, quia actio non respicit in directe terminum Dergo neque scientia per eam actionem completa. Tum etiam, quia
respectus physicus actionis ad terminum , nulla ratione est respectus intentionalis; qualis escte debet respectus indirectus: ergo sussicientia diuina non potest indirecte repraesentare
terminum per actionem physicam haec enina repraesentatio essentialiter est respectus intentionalis.
Confirmatur secundoci licet visio albedinis respiciat immediate albedinem respicientem substantiam, tamen non est visio indirecta substantiae, nec illam per albedinem repraesentare potest , quia respectus albedinis ad substantiam non est intentionalis, & de genere intelligentis, sed pure physii-cus respectu autem actionis ad termin una est pure physicus Z ergo per illam nequit sussicientia diuina repraesentare terminum. Idem roborari potest in cognitione creata directa actionis si enim ista respectu intentionali distincto ab actione non pertingeret terminum quatenus existentem nulla ratione os se cognitio indirecta termini existentis, quamuis directe actionem repraesentaret, quia solum respiceret terminum ratione actionis physicae, cuius respectus intentionalis non est Diuina autem scientia libera directa actionis tantum respicere posset terminum actualem ratione actionis physicae , ergo. Quinto , quia haec sententia reprobata videtur contra Uvi clephum , aliosque haereticos negantes Deo scientiam liberam futurorum. Huiusmodi enim haeretici non negabanx Deo scientiam necessariam possibilium , nec damnati sunt
225쪽
eo quod non adtinitterent sufficientiam diuinam distinctam Virili aliter a scientia possibili tura, quia id probabile tantuni est, neque negabant futuritionem creaturae i cum Oculi cernerent in dies nouas generari creaturas, sed solam negabant scientiam liberam in neces laria, b futuritione creaturae distin tam de tamen reprobati sunt, SI contra illos stabilitum, dari huiusmodi sententiam in Deo Dergo scientia diuina libera distincta est a necessaria , d futuritione creaturae r-go, C. Vltimo urgentur aduersari ex scientia media, cuius sunt O. ipsi accerrimi propugnatores, nam ante omnem futuriti O 'μ'
nem ab lutam creatura , non creaturae imo ante omne nata nul-
decretum absolutum liberum , cognoscit Deus scientia con-
ditio nata ex parte obiecti, dc absoluta, & contingenti CX par to copis te actus, Quid aeteret creatura sit tali auxilio, aut circumstan mxςst,tiis vocaretur talis autem scientia compleri nequit aliquoque de extrinseco creato absolute futuro, aut existenti, cum pro si M . .gno illius scientiae nihil sit absolute futurum, aut existens adhuc ergo datur in Deo scientia absolute existens, e contingens, nulla ratione aliquo extrinseco creato absolute suturo, aut existentes, completari ergo ad aequat intrinseca Dco M tamen potuit Deus illam non haberes, cum potuerit voluntas cum tali auxilio, d circumstantiis non consentire Dergo licet potuerit Deus decretum liberum non habere, non ideo negandum erit decretum liberum Deo adaequa te
Dices scientiam Mediam compleri futuro conditio nato. Contra , quia si id verum esset, similiter futurum conditio. ς inatum compleret voluntatem liberam conditionatam e par natamae obiecti,i absolute existentem ex parte actus. Vnde se. o p re tot existere in Deo voluntates liberas conditionatas, quot s. i. essent futura conditio nata, sicut tot existunt scientiae condi condui tionatae , quot futura conditionata id autem falsum esse cla ' re conuincitur : Tum , quia Deus ex suppositione scientiae
Mediae consensus sub hoc auxilio non tenetur ad hoc decre
226쪽
tum liberum Volo Petrum cousco ire si hoc auxilio vocetur te. neretur autem, si volitio libera conditionata futuro conditationato compleretur ergo. Tum etiam, quia admittere tot volitiones liberas conditionatas ex physica existentia scientia condit natae, nullo stabilitum est vel leui fundamento. nec ab aduersariis tale unquam traditum est. Tum praeterea quia futurum conditionatum, ut praecise tales, nihil est absolute existens, sed esset, si conditio poneretur ergo non po-aest constituere decretum liberum conditionatum, aut scientiam conditionatam, quae sit actu abso a te xistens Patet consequentia , quia sola diuina sussicientia existentes, nihil cxisti liberum, contingens Pergo ut absolute existat, quid liberum contingens aliquid debet absolute existere vltra diuinam sussicientiam necessariam : ergo cum futurum conditionatum , ut tali, nihil sit absolute existens, neque poterit constituere scientiam de se contingentem aut decretum liberum abso ite existens.
Eatem sententia firmis Theologiae principiis confutatur. obhlE, II 8 imum principium a nullo aduersariorum hactenus in ό ό ό a d Vb VR Vocatum est Dari in Deo duplex genus decre-
Ebri,iu torum 'si enim sunt intrinsece essicacia connexae sientia-o 'Φ00 s r xa eiusve futuritione, alia sunt intriti sis, .., icce inericacia, seu indifferentia, aut coniungibilia, tam cum poni actione creata , quam cum illius opposito, quamuis aliquando per accidens emcacia reddantur ratione operationis libera creat. qua ratione dicitur extrinsece essica decretum applicans per se omnipotentiam ad nostros actus liberos, quando ponitur consensus,in decretum quodlibet de se non eiici, sed differens ad utramque partem. Doctrinam istam ς prelli terminis tenent aduersarij P. Herire de Praedesti
227쪽
i si VII. Diuina libertas. Si a II. os
natione dilptit. 19. num. 6.& mille aliis in locis P. Vas a. ibidem tota dis putat. 89 caeterique Omnes nullo dempto, maxime in decretis flectuum , quos Deus se solo M in dependenter a creata libertate producit cimo respectu actus liberi creati honesti sunt non pauci, qui decreta intrinsece cilicacia, iue praedelanitiones admittunt, cqui illa negant, non id praestant , quia in postibile iit decretum intrinsece cssica , sed quia tolleret libertatem tua re pleno ore fatentur posse Deum actum creatum honestum praede finire , si velit illum fieri necessario, quo posito ita arguo. Primo Dantur in Deo actus liberi intrinsece essicaces. 23. essentialiter connexi cum actione creata absolute existente, 'aut futura illiusmodi autem efficacia est libera,ri adaequa es, ab in Deo intrinseca . ergo' decretum liberum intrinsece cis
cax tale Deo erit Consequentia legitima est, nam dccrctum sui, ibis liberum et efficacia Deo intrita sicca idem sunt realiter, cum exl' a te
non possit illis aliquid superaddi. Maior etiam est certa apud
Aduersarios Minor quoad primam partem certissima cum Deus potuerit esse absque actione futura, .consequenter absque decreto intrinsece efficaci illius. Probatur, quoad secundam . licet illam expressis terminis tradiderint aduersari j, quia efficacia intrinseca decreti excludit realiter terminum, cui connectitur, alue enim non distuagueretur ab emcacia extrinseca , ut statim ostendo rgo eis cacia extrinseca dea creti ad actionem faturam cxcludit realiter ipsam me actio item futuram cui connectituri ergo nihil includit creatu macrgo est ad equa te Deo intrinseca.
Confirmatur,d ulterius e X plicatur praecedens argumen et . tum Hoc disseri decretum intrinsece essica a decreto ex 'iς
Irinsece tantum, d contingenter eis caci, quod intrinsece efficax dicit connexionem cum actione futura, quam non dicit extrinsccc tantum cssica , quod optime explicat cxem
plum auxili efflaacisci quod enim intrinsece efficax , dicitcssentialem connexionem Cum futuro ab isto realiter adae quate distinctam inuo vero extrinsece tantum, d contin C, cnter
228쪽
161 TR A C T. De Voluntate Dei,
genter est emcax eam connexionem non dicit ritiamvis tessicax, includat liberum consensuis ergo decretum intrinsecEessica excludit adaequat actionem futuram in solam dicit connexionem essentialem cum illa.
11. Responderi posset connexionem essentialem decreti intrinsece essicacis cum actione futura , esse utramque scilicet sufficientiam Deo intrinsecam et actioncm futuram. 16. Contra tamen, quia haec solutio succumbit oneri, &re- ipsa nullum admittit decretum intrinsece essica , quod clardprobatur , quia auxilium extrinsece tantam efficax dicet includat utrumque scilicet entitatem auxilij,& liberum consensum, tamen non est intrinsece essicax, nec intrinsece conne- Xum cum effectu, ut tenent omnes aduersari contra Thona istas ue ad hoc enim ulterius requiritur intrinseca , essentialis connexio entitatis auxili cum consensuri ergo licet decretum liberum includat sufficientiam Dei,& actionem crea tam futuram, hoc non sussicit ad intrinsecam emcaciam, sed ulterius opus erit,ex parte sussiciente diuinae connexio essentialis, cum actione futura. 7 Confirmatur primo Decretum extrinsece tantum emcax includit utrumque, scilicet, sussicientiam Dei,in actionem futuram. tamen non est intrinsece essicac ergo intrinsecaemcacia aliquid distinctum est a sussicientia diuina in actione futura ergo erit omnino essentiali cum actione futura connexio ab ipsa adaequale distincta icut connexio in- intrinseca, Messentialis auxiliis intrinsece essicacis est ad aequat distincta a consensu futuro. 18 Confirmatur secundo Si decretum intrinsece essicax es t .. i QDi nctum eX Ola sussicientia diuina, lactione futura, fie-hhisiit Ontra Vasque omnes actus bonos non solum pos. prae-
secto praedes nitos, imo non possse existere,
όν ti, hi quin prae Jefiniantur a Dei, cum eXistere non valeant, quin
s. hi, xiv rex insuper contra alios, aes us prauos esse praede finitos, deuiuior. Dcc aliter existere posta propter eandem rationem ergo,&ς
229쪽
D sp. VII. Diuina liberim Si Cr. II. Eos
Sequela probatur, quia praecla finitio nihil aliud est, quam
decretum absolutum δε intrinsece essica alicuius actionis; istud autem daretur tam respectu actionis honestae , quam turpisci ergo Minor probatur, quia decretum absolutum , intrinsece essica alicuius ac ionis, nihil aliud est per vos, quam sussicientia intrinscca Dci , c actio creata nitura: utrumque datur de facto tam respectu actionis prauae, quam honestae: ergo Minor ostenditur, quia ex parte Dei datur
de facto sussicientia volendi concurrere cum creatura, tam ad actionem honestam, quam ad turpem aliunde datur traque actio : ergo datur utrumque constitutivum decreti intrinsece essicacis , e consequenter decretum praede fi
Tertio. Si decretum intrinsech essica non diceret ex parte Dei connexionem essentialem cum actione Utura , di d. stinctam ab eadem actione , sed solam susscientiam, Mactio eroo nem futuram sequeretur , decretum intrinsece essica absolutum non tollere creatam libertatem, etiamsi nullum onsistes
praecederet decretum indifferens in De , quod negant ad I a uersari , .falsum esse ostendi de scientia media disp. I . io, eita sect. 3. ergo, c. Sequela probatur, quia decretum intrin i- sece efficax ac absolutum volens actionem amoris est sufficientia Dei, desachio amoris futura nihil autem istarum necessitaret, etiamsi nullum aliud esset decretum differens ergo,ic bimor est certa, quia actio amoris, cum sit ipsummet exercitium liberum voluntatis, nisi ista praesupponatur impediti, non necessitat deinde neque necessitat Dei intrinseca sussicientis; quia ista, ut docent aduersari,cst compossibilis , tam cum amore , quam odi ergo decretum intrinsece essica non tolleret libertatem, etiam si nullum aliud decretum indifferens procederet in Deo. Quari , quia sententia aduersariorum ridiculam reddit O. 'rauem illam controuersiam in scilicet possit Deus actio ij. nem creatam liberam,i honestam praede finire. Nam prae contio
definitio per vos nihil aliud est, quam iussicientia intrinseca I .
230쪽
io. Trici T. De Voluntate Dei,
i Gione Dei, futuritio actionis liberae4 honestae ergo quaerere, se iii an possit Deus actionem liberam' honestam praede finire, xi idem erit, a quaerereri an actio libera, de honesia possit esse futura, Deus sum ciens ad volendam illam, qua inquisitio
risum potius moueret, quam controuersiam.
i Secundum principium omnibus indubitatum est omnesii ' si decretum Dei liberum aeternum esse , nullam posse in
xetia de tempore subire mutationem , aut inceptionem , quod quam
b. dissicile cum opposita sententia componatur facile ex sumpste arte rum aut horum doctrina deprehenditur Nam P. Vasque 23, P. Herire in ali decretum liberum componunt ex intrinseco Dei δε extrinseca creatura , vel actione sed neque creatura neque illius aestio steterunt ab aeterno ergo neque decretum , cum sit coniunctum ex intrinseco Dei. crea tura eiusve actiones, quarum neutra aeterna est , sed tempo ratis utraque in in tempore producta. Nec fugere poterit, siquis tentaverit asserere actionem produci tuam creat Urae non esse quid creatum atque adeo aeternum. Nam Vel de cretum liberum completur ex sola actione , vel ea simul, creatura Si primum , decretum liberum erit adaequate Deo intrinsecum , quod intendimus. Si secundum : ergo cum
reatura non sit aeterna, neque erit decretum.
Confirmatur licet materia prima ab aeterno extitis set, si tamen anima rationalis , eiusque uni in tempore uisier, homo non extitisset ab aeterno ergo licetiissicientia Dei ir
trinseca extiterit ab aeterno, cum tamen non extiterit creatura, neque illius actio; neque decretum extitit ab aeterno. Antecedens est notum. Tum qui , sola materia non est homo. Tum etiam quia sola materia est indifferens ut sit homo, lem, lapis, c. atque adeo vel omnia composita extitissent, vel nullum Tum deni tu quia si sola existentia materiae sum ceret ad existentiam hominis, in instanti, in quo dc strueretur homo, persisteret cum illius materia permano ret, Consequentia probatur, quia sicut homo est coniunctum ς materia , cforma, ita decretum liberum eo Deo S crear