장음표시 사용
251쪽
Di si VIII. Diuina libertas. Si C T. I. 12s
Hoc argumentum essicacissimum est, nisi aduersarisad sententias inferius proponendas confugiant. Respondebis illa distingui realiter, quae realiter separantur
quoad entitatem non vero, quae solum quoad denominationem separantiar. Contra ramo. Nam quae realiter c pallantur quoad entita Item , realiter quoad entitatem disi insitiuntur ergo Quae rea P 'li',
liter leparantur quo a denommationem realiter quoque solutio.
quoad denominationem distinguentur Secunda , quia realis separatio est , vel fundat negationem realis identitatis ergo separatio realis denominationis eis caciter volentis alium mundum ab entitate necessaria volitionis, erit, aut fundabit
carentiam identitatis realis ergo distinctionem realem. Tertio, quia non minus implicat denominnionem, ut talem, re aliter identiscatam cum Deo , ab ips realiter separari, quam distingui per vos autem potest separari,ergo distingui. Larro , quia separari realiter. realiter distingui, solum sunt verba distincta iuxta aduersariorum sententiam, quomodo ergo admitti poterit realis separati , reali distinctione reiect a. Displicet secundo, vel enim denominatio, ut denominans si Deum volentem ericaciter gloriam damnatorum est de fa .cto in Deo realiter, vel non Primum dici non potest .aliter denomi enim gloria effet futura aliquando in illis. Si secundum aer ' 'go de facto Deus habet carentiam realis existentiae denomi ter vol&ε nationis, ut denominatis Deum efficaciter volentem gloriam . . . reproborum ergo non potest habere realiter existentiam totu noude nominationis, ut de nonam antis Deum esticaciter volen ' ' ς' tem gloriam damnatorum AErgo distinguitur realiter ab illo ob Quod si dixeris possie componi separationem realem denotaminationis a Deo cum istius identitate non stabit sententia ista , sed altera inferius subiicienda. Tertio, vel de facto existunt realiter in Deo omnia prae p. dicata essentialia denominationis, Ut denominantis vel non 3 Si primum ergo existi realiter denominatio,ut denominans
Deum cssicaciter volentcm alium mundum, quod est falsi ἰm;
252쪽
implicat enim existere realiter omnia praedicata alicti ius rei,d non existere rem, cum ipsa nihil aliud sit, quam sua praedicata essentiali, quis enim diceret existere realiter animal rationale, & non existere realiter hominem. Si secundum: ergo deest aliquod praedicatum realiter constitutivum denominationis, ut denominantis ergo Deus realiter distinguitur ab illo,, consequenter a denominatione, ut denominante includente illud.
' Respondent non deesse aliquod praedicatum, sed conditionem extrinsecam creaturae,quae requiritur essentialiter, ut Deus denominetur VolenS. Contra vel ante conditionem extrinsecam creaturae, exica ta: stunt realiter omnia praedicata intrinseca denominationis, vepraedica denominantis, vel non Si non existunt ergo deest aliquod iis . i. ixMdicatum essentiale, & non sola conditio. Si existunt om- denomi nia ergo existit denominatio, ut denominans ergo e X trin--π, s sicca illa creaturae conditio non requiritur ad existentiam rea-fieaeiter, lam denominationis, ut denominantis.. a currunt aduersariivariis exempli clypeati, quibus prae-nem, im dictum argumentum in nos tentant retorquere. Primo , quia Pugn/' licet paternitas sit idem realiter cum Petro, tamen non ne-
P . cessario existit existente Petro Secundo, licet amicitia, &Jlh nihili satio adoptiua sint idem realiter cum gratia sanctificante, ta- aliquae me non necessario existunt, existente gratiari ut patet inhies j i Christo, in quo est gratia sanctificans, cum tamen non sit xxenu filius adoptiuus Tertio, licet offensa sit idem realiter cum volitione physica iurandi, v .g. tamen non existit necessario ossensa existente ea volitione. Et ratio est , quia ea omnia pendent ab aliqua conditione extrinseca
ii 'Hyr 'Vj ba c/Xempla eandem continet dissicultatem, ita ii; in 'illa eoru admittitur a nobis deficere ex defectu praecisae c5I I dlxioni , nam relatio Paternitatis in creatis non identificatura 4. adaequa te cum solo fundamento, sed cum ipso,i termino, Vtia: ό. V VH p usii, cum ipso G generatione, ut radiditiiseia Πmςx phJsica. Insuper amicitia, seu ustus formalis amici,
253쪽
Disp. VIII mina liberim. SECT. H. 227
non identificatur adaequale cum sola gratia , si haec diuinitus consequi possit cum peccato , sed cum ipsa, carentia peccati. Similiter Filiatio adoptiua , seu egeetus formalis iiij adoptiui, non est sola gratia, sed ipsa S carentia unionis hypostaticae Tandem offensa praeter physicam volitionem iurandi v. g. includit aduertentiam ad Deum , si contingenter sit ostensa. Vnde nullus est retorsioni locus. arto, quia e sententia aduersariorum se retri posse Deum existere realiter absque volitione quoad entitatem. Hoc autem per vos est absurdum ergo. Sequella probatur, quia denominatio volentis, ut talis , non distinguitur realiter, neque sortia aliter, ab entitate volitionis Deus autem per vos potest realiter existere absque denominatione volentiscificaciter saluationem Iudae, ut denominatio est ergo etiam poterit existere absque entitate volitionis Vel saltem admittere tenentur aduersari j ex duplici composito realiter identificat, posse unum realiter non esses scilicet denominationem altero realiter permanente, scilicet entitate volicio
Quinto Deus in actu primo intelligitur pro aliquo priori
indifferens ad volendam, iolendam creaturam ergo nequit intelligi volens potius , quam nolens, quin intelligatur aliquid de nouo existens, siue hoc sit entitas, siue denominatio. Probatur consequentia , quia Deus potest realiter manere non volens, ut de facto non vult alium mundum ergo quando est volens, id praestare debet per aliquid, sine quo Deus potuit realiter existere. Dices volitionem diuinam per seipsam denominare, quan s. do Deus vult d non denominare quando non vult haec enim perfectio est in potestate habentis talem actum. Contra Nam si denominatio sit adaequale intrinseca Deo, 26.
5 nihil , quod realiter sit Deus, deficere possit, neque erit
in potestate Dei, ut sit, ton sit denominatio, sicut neque si mihi est in potestate Dei, ut sit, vel non sit Deus. Confirmatur.
Vel est in potestate Dei, ut non sit realiter aliquid, quod F realiter
254쪽
realiter est Deus, vel non trii secundum ergo non est in potestate Dei, ut non sit denominatio volenti essicaciter al. terum mundum , cum sit realiter Deus. Si primum ergo est. in potestate Dei, ut non existat realiter aliquid quod realiter est Deus, quod absurdum reputant aduersari j. Eadem argu-gumenta urgenda sunt contra term mationem, vel causalitatem , quia nomine tenus differunt a denominatione. Sexto De nominatio, vel effectus formalis volentis es realiter format iter liber ergo realiter formaliter contingens: ergo potens realiter formaliter non esses ergo potens realiter formaliter deficeres sed per vos implicat aliquid , quod
realiter sit Deus, non esse , vel deficeres ergo denominatio non est adaequale idem cum solo Deo. Maior est certa , quia de facto Deus non est realiter formaliter volens alium mundum , ut superius ostensum est in potuit realiter formaliter velles ergo denominatio volentis est Deo contingens realiter formaliter , loquor de denominatione re duplicative.)Minor est expressa aduersariorum,& consequentia bona. Ultimis, quia haec sententia zelo diuinae simplicitatis, indefectibilitatis armata, tollit a Deo libertatem ergo Antecedens probatur, quia libertas diuina in hoc stat quod possit Deus velle M non velIe creaturam , quoad denomi nationem id Deus non habet ergo neque erit liber Maior est definitio libertatis iuxta exemplum aduersariorum. Minor probatur, quia non potest Deus velles, ut non sit realiter
aliquid , quod realiter est Deus sed per vos denominatio volentis, ut sies, est realiter ipse Deus ergo non potest Deus velle, quod denominatio non sit ergo necessario debet velle, ut sit ergo necessario est volens. Aliis rationibus libenter. supersedeo. Tum, quia leuioribus. Tum etiam, quia propositas emcaces existimo. .
255쪽
Deficientia virtualis reiecta.
HAEc sententia docet primo, omnem aettim liberum diui et
num , Ortamque denominationem , realiter adaequale D iidentificari cum solo Dei, ita ut, denominatione libera volentis illi adueniat Deo intrinsecum ac ab ipso realiter di clastinctum . Solum ergo admittit, denominationem volentis, virtualiter tantum de nouo aduenire existentiam virtualem volitionis, quae potuit non esse virtualiter in Deo , non quae potuerit non esse realiter in ipso , aliter deficientia non tantum ii et virtualis, scd realis, quod ipsa non admittit. Docet secundo meum esse persectillime libertim , non si tum ad producendas m non producendas creaturas, sed etiam ad volendam , .nolendam earum productionem.
are Deus quasi in actu primo , intelligitur potens velle, SI
nolle creaturarum existentiam , quae potentia determinatur
ad nolendum potius, quam ad volendum, per virtualem existentiam nolitionis potius, quam volitionis , nam in manu Dei est existentia illa virtualis, vel carentia illius , sicut est in potestate voluntatis, existentia realis fot malis amoris, vel carentia illius. Docet tertio , ad determinationem realem sormalem volentis non sufficere existentiam realem formalem volitionis, sed ulterius requiri virtualem. Ratio est, quia si sola existentia realis formalis sufficeret ad denominationem volentis em caciter hunc mundum , etiam sussceret ad denominationem cssicaciter nolentis. Vnde cum realiter formaliter existant omnia praedicata realiter identificata cum Deo etiam existeret volitio,i nolitio ciscat atque adeo existerct utraquodenominatio volentis, iolentis e scaciter hunc mundum,
quod implicat ergo ad denominationem nolentis non sum- citrealis formalis existentia volitionis, sed requiritur existen-
256쪽
tia virtualis Pro hac sententia citari solet noster Petr Huriatado in manu scripti S. Et trito poterat exemplo confirmari ex materia de Trinitate , ubi inquirentes graues Theologi, cur secunda Persona sit Filius, non vero tertia. Respondet, ideo secundam csse Filium , non vero tertiam, quia licet Spiritus Sanctus realiter procedat per intellectionem , non tamen formaliter, Ua ratione secunda Persona procedit. Itaque licet secunda Persona Trinitatis procederet realiter per intelle num , si non procederet formaliter, non esset realiter Filius, eo quod sola for malis processio per intellectum deficeret ergo similiter eo quod virtualis existentia actus liberi, virtualiter deficiat, poterit realiter deficere denominatio volenti. sicut enim Filius realis dicit essentialiter processionem formalemo realem per intellectionem, ita denominatio volentis dicit existentiam realem, Quiri ualem volitionis ergo sicut deficiente formaliter formali processione, deficeret realiter Filius cita deficienti virtualiter virtuali existentia volitionis, deficiet rc aliter denommatio volentis. Displicet haec sententia Primo,quia ex ea fieret denomi- defieieti nationem Volenti emcaciter hunc mundum , v. g. Distingui ii 'ς xc entitate necessaria Dei i contra aduersarios ergo. ,4har Sequella probatur, nam quae realiter separabilia sunt, vel separantur, realiter distinguuntur denominatio autem volentis esticaciter hunc mundum est realiter separabilis, ab entitate neces aria Dei, di denominatio volentis efficaciter alium mundum de facto separatur realiter a Deo, cum non sit realiter in ipso ergo realiter distinguitur ab illo separatio enim
realis in hac sententia argumentum est realis distinctionis. Confirmatur. Vel conceptus ille, qui poterat Deum de-nQminare essicaciter volentem alium mundum denomi- at de facto, vel non 3 Primum dici non potest , nam doxδcto Deus non est essicaciter volens adhuc realiter existen alterius mundi, aliter ista esset si vero dicatur secun- VM ergo est in Deo realis negatio denominationis Volcntis efficaciter
257쪽
efficaciter alium mundum, atque adeo realis separatio Dei ab ea denominatione Patet haec conseque otia , quia de nominatio, b carentia illius opponuntur contradictori, eigo cum non existat realiter denominatio, neccsse est existere carentiam illius. Dices, en inationem volentis esticaciter alium muta 33. dum non esse realiter in Deo , non quia deficiat in ipso existentia realis denominationis, sed quia deficit tantumcxistentia virtualis illius. Contra Primo , quia impos bile est aliquid realiter non 34
non sie,' realiter existeres, quia existere est esse atquc
adeo si denominatio realiter existeret, realiter quoque esset sutatur. aliunde non esset realiter propter deficientiam virtualem ergo esset realiter,is non esset , quod contradictorium est: ergo non sola deficit existentia virtualis, sed etiam realis. Secundo , quia haec responsito incidit in absurdum , quod fuge re desiderabat, concedit enim denominationem volentis e ficaciter alium mundum non esse realiter in Deo , eo quod deficiat existentia virtualis ergo ex desectu existentiae virtualis denominatio non est realiter in Deo me nominatio autem est praedicatum diuinum adaequa te cum Deo dentificatum ergo aliquod praedicatum diuinum abest realiter a Deo, ex quocunque capite id contingat. Displicet secundo sententia illa, quia vel existunt in Deo I. realiter formaliter omnia praedicata denominationis volentis alium mundum, vel non Si secundum ergo deest realiter formaliter aliquod praedicatum diuinum ergo non solum deest virtualiter. Si existant realiter formaliter omnia prae . dicata denominationem constituentiari ergo existi realiter formaliter denominatio, cum haec aliud re non sit, quam sua ipsius praedicata, ut contra praecedentem sententiam argu mentabatur , cuius omnes probationes facile quisque huc po
Displicet tertio, quia exemplum illud ex tractatu de Tri c. nitate, quo haec cogitatio confirmabatur penitus eam arietat, Deficien
258쪽
ualis is an si in Deo non esset processio realis simul, Hormalis per his τά intellectionem, ex solo defectu processionis formalis, in fi-
fixum no nitate non este realiter formaliter Filius, deficeret realiter - 'g' formaliter abesset,in esset nihil : ergo si denominatio volentis efficaciter alium mundum esset existentia realis simia, dc virtualis volitionis; eri solo defectu existentiae virtualis, non esset in Deo realiter formaliter denominatio volentis emcaciter alium mundum , deficeret realiter formaliter realiter
formaliter abesset, esset nihil ue ad quod in conueniens vitandum inuenta fuit deficientia illa virtualis, ne videlicet aliquod praedicatum diuinum abes t realiter a Deo , quod putabat euidens argumentum dis inctionis realis ergo cum deficientia virtualis non euadat inconueniens, ad quod vitandum nata fuerat, penitus erit extirpanda a Deo.
37 Displicet quarto, quia ex ea sententia fieret non esse in
'It Deo realem formalem libertatem, sed tantum virtualem; eienti atque adeo Deum non escte realiter formaliter liberum , sed
vix Vint , tantum virtualiter. Prim), quia ratione virtualis tantum conlibertas Hagentiae , Ita te gerit Deus, ac si aliquid adueniret, aut de
caἡ ἡ si ςς ς' gerit ilo esset liber, re ipsa tamen liber
Deo non erit. SecundM, quia libertas consi ituitur per indifferentiam : ergo si si a virtualis tantum sit,in non formalis, libertas quoque virtualis tantum erit, Tertio, quia libertas, contingentia idem sunt, vel saltem libertas maior es. non pote si , quam contingentiari ergo si contingentia diuinae volitionis liberae, tantum esset virtualis, quoque libertas tantum virtualis esset si ante autem sola deficientia virtualis, solas aret contingentia virtualis ergo sola libertas virtualis.
33 Confirmatur primo , stante sola productione virtuali attributorum, aut relationum ab essentia, solum stat princi pium virtuale corum nullatenus reale formale ergos ante sola contingentia virtuali diuinae volitionis liberae, sola quoque stabit diuina libertas virtualis, is ullatenus realis formalis. Secundo, denominatio volentis mcaciter hunc mundum fuit Deo realiter formaliter libera ergo realiter
259쪽
Di s P. VI II. Diuina libertas S EAE T. III. 33
tormialiter, sit ingens: ergo potuit realiter formalitem ergo po-ttiit realiter formaliter deficere: ergo si tantu potuisset virtualiter deficere nec realiter formaliter libera illet, nec Otinges.
Displicet quinto in Deo existi realiter o im aliter de facto
de nominatio volentis hunc mundum oci ergo haec denominatio fuit realiter formaliter libera, dc contingens, vel non 3 Si fuit Deo realiter formaliter libera, contin I:ens et go potuit realiter formaliter non eis in Deo ergo non tantuni virtualiter. Si non potuit realiter formaliter non eis in Deo ergo fuit Deo realiter brmaliter necessaria inuidquid enim in Deo est liberum , aut contingens est , aut ne cellarium: id autem dici non potest Tum quia Deus necessario mundum condidisset Tum etiam quia similiter dicendum esset Deum
necessario habui me volitionem efficaciter saluandi reprcibos,& condendi alios mundos,cum nulla earum volitionum esset Deo realiter formaliter contingens, sicut nec fuit volitio creandi hunc mundum.
Displicet ultimo, quia hic rerminus virtualiter in propositionibus negativis, est additum diminuens Unde proposi- o. tio opposita affirmativa realiter formaliter vera est; sic quia Deficiet essentia diuina virtualiter tantum distinguitur a Paternitate, '' asiue non est Paternitas, propositio opposita, scilicet, essentia diuina non distinguitur a Paternitate, siue est Paternitas;
realiter , 5 absolute vera cita ergo cum denominatio volen tia vel cutis efficaciter alium mundum , virtualiter tantum deficiat in Deo realiter in absolutes, verum crat dicere huiusmodi de te. nominationem existere de facto in Deo atque adeo verum
erit dicere Deum de facto velles, quoad denominationem, siue e si e volentem efficaciter alium mundum , saluationem reproborum, ec alia mille huius generis.
Confirmatur quoties absolute, proprie, absque addito t. diminuente, potest aliquid abesse a Deo , siue in eo deficere, potest abes se,& deficere, plus quam Virtualiter tum abesse, deficere virtualiter, si abesse δε deficere cum addito di minue meo denominatio utcm volentis secaciter alium
260쪽
mundum absolute, proprie, absque addito diminuente, potest abes se deficere in Deo, & de facto abest deficit ergo potest abesse,in deficeres, plus quam virtua
r. Hinc danda est regula innumeris recentiorum sententiis Eius xiis, no agimine contendentibus, saluare libertatem adae,in ictu quate Deo intrua secam, cum tamen denominatio libere vo- ςiςQ lentis non possit, aut potuerit realiter formaliter, siue a solute, aut simpliciter abesse a Deo , seu deficeres quandiu enim id non admittatur, constat ex praecedentibus, non saluari diuinam libertatem jam quae proposita sunt cola tra deficientiam virtualem , aeque pungunt distinctionem virtualem , quandiu ista non componat , existentibus necessariis , posse simpliciter absolute non existere li
3. Inde expulsus Pater Ripalda, qui in manu scriptis de V 2 I luntate disputat. 8 sect 8 libertatem constituit, non in eo, lenii de quod Volitio libera diuina existere possit, de deficeres; sed in Pii Q, quod possit Deus eam a se virtualiter distinguere,,
si isti identificare , distinctione denominante Deum libere vo-ne 'ix lentem Creaturam ridentitate autem denominante illum ibbere nolentem creaturam, qua autem ratione valeat Deus
eandem perfectionem liberam sibi virtualiter identificare,ac distinguere , res est captu dissicilis,4 inconsequentiae non leuis si enim Deus potest libere nolle, nulla interposita distinctione, adhuc virtuali, inter praedicata necessaria, dc nolitionem liberam cur non poterit velle libere nulla interposita distinctione adhuc virtuali inter praedicata necessaria, volitionem liberam. SECTIV.