장음표시 사용
291쪽
DII p. IX. Liberim contrari et Sari T. I. 26s
cam suppositionem , id est non est potestas volendi cum sup-pOixtione nolitioni. sed absolute, de praescindendo ab omni suppositione, etiam dum suppositio est, est potestas volendi,
5 nolendi ab aeterno in aeternum , quam potestatem Deus habuit semper,i habebit. Quod si actus nostrae voluntatis semel existentes defice io. re non possimi , pariter existimo dicendum , posito semel amore, mansurum potestatem ad odium , non potestatem facientem suppositionem amoris, sed praescindentem prioritate naturae ab omni suppositione, etiam dum suppositio est. Nam potestas ad odium faciens suppositionem amotis . ab ea non praescindens , esset potestas coniungendi amorem, Modium , quae potestas est prorsus hymerica vi impossibilis. Assero secundo. Non datur in Deo libertas ad volitionem II. obiecti, dc nolitionem reflexam eiusdem omnis volitionis. Ita Docti Recentiores. Probatur. Ratio honestans , posse Deum impedire existentiam suae volitionis est Dominium supremum in creaturarum existentias hoc autem plene stat, etiamsi non possit dire te impedire existentiam suae volitionis per nolitionem reflexam illius, sed tantum indirecte per nolitionem obiecti ergo nulla cogit necessitas ad huiusmodi nolitionem , atque adeo in Deo admittenda non est
d ii ne in Deo possibilis pura mi fio liberi, consequenter
PRior sententia stirmat, quam tuentur Albelda disput. 11. 44. sect et Curiel. lib. I. contr. I. arti c. 3. P. Gaspard Hurtado disp. 1.dissiculi. 3. P. Marti non disp i 4 de Deo se l. i. num. cista plures receiatiores, puram omissionem possibilem ad iiiii
292쪽
P soat tentes in Deo. Ponerior sententia negat. Ita P Soar disp. 3 ei p Α, b Metaph. se t.' num. 19.in lib. 3. de auXiliis, cap. 3.ntam. 8.P RRji P. Vasque i .part. disputat. s. P. Arrubal disput. 6. P. Rui TP. Ribad disput. 8 sect. 3. P. Meracius disputat. i. sect. i. d multi alij, 3. quos citat,4 sequitur P. Ribad .disp. I9. cap. 2. Possibilis Asserendum est, non esse possibile in Deo 'iram omissione ibi a libςram δε consequenter, neque libertatem contradictionis. amissio Trobatur. Nam persectisnmum Dei dominium in creaturas,hὸEssἡ postulat, Mi nihil existat, aut non existat, absque Dei benetas oti placito δε tam existentia creatur quam non existentia il- ' ius dependeant ex libero nutu, voluntate diuina ergo sicut ad existentiam creaturae non sat est omissio nolitionis existentiae, sed ulterius exigitur liberum , postiuum Dei decretum , decernens eam existere ita ad non existentiam eiusdem creaturae, non sat erit omissio volitionis existentiae, sed ulterius opus crit, positiuum Dei decretum decernens
1 Confirmatur primo Pura omissio non potest est actus di-- i ό ό. - Voluntatic ergo neque poterit Deus per illam libere
pol stes se exercere circa obiecta creata. Antecedens probatur, quia
Li. Omnes Mus diuinae voluntatis, quando existunt identifican-,bluvii . iij realiter cum Deo, ut constat ex dictis disputatione praecedenti pura autem omissio, etiam dum existeret, non posset realiter identificari cum Deori ergo neque esse potest adlus diuinae voluntatis Minor probatur, quia pura omissio est carentia omnis actus positivi circa tale obiectum , quae realiter est a Deo distincta, cum sit purum non ens,in quidquid realiter dentificatur cum Deo si positiuum: ergo pura Omissio , etiam dum existeret, non potat realiter identificari
Confirmaturseeundo Nam pure omittere est imperfectissimu Volendi modus, cum non sit volitio, sed pura cc si itio ψiuionis, nec sit prosecutio finis, nec proprie constituat υς um Volentem ergo pura omissio extirpanda a Deo est, Myu libertas , utpote persectissima , exigit perfectissim Vi Volendi
293쪽
Di s p. IX. Liberin contradidi SECT. II. 26
volendi modum δε perfectissimam finis prosecutionem. s.
Obiicies primo, non minus est Deus liber ad effectus creaturarum producendos , quam ad ponendos suae voluntatis Dia istus Deus autem liberi poti si impedire Sinus creaturarum absque ullo effectu possitiuo , sola positione negationis eorum , ut patet, casu,quo Deus nullam creaturam produxit et: ero Oi libere potuit impedire suae voluntatis affectus absque ullo actu positivo, sola positione carentiae ipsorum. Respondeo concessis praemissis, negans consequentiam. Dis. paritas est,quia perfecitdimu dominium in creaturas postulatvt Deus earum omnisi existentiam prohibere potuerit quod non staret, si ad prohibendum existentiam aliarum, alias producere teneretur dominium autem perfectissimum mactus liberos diuinos, non postulat, ut Deu eorum omnium
existentiam prohibere potuerit: id enim prorsus implicat, nam praecisa priuatio diuinorum actuum , utpote a Deo distincta non potest esse actus diuinae voluntatis. Sicut ergo Deus impedire non potest existentiam creaturarum absque actu positivo terminato ad negationem existentiae creaturae. pariter dicimus , nec possie impedire existentiam suorum aes uum liberorum absque actu positivo terminato ad priuationem ipsorum obiicies secundo, potuit Deus libere cessare ab amore 1 . obieci creati amabilis ab ipso non nisi per puram omissio- gomonem libera, ergo, c. Maior videtur certa Nam bonitas ' creata , utpote finita , non potest diuinum amorem ad se a Deu, ee
pere necessario Minor probatur , quia Deus non potest cessare ab amore obiecti creati ab ipso amabilis per actum iecti ei, odis odisse enim obiectum bonum est contra diuinam boni. ' g tatem ergo libere cessaret per puram omissionem liberam =sb.
Respondeo distinguens maiorem iuxta die a dis 1 sect. is
S 6. Potuit Deus cessare ab amore simplicis complacentiae bonitatis creatae, negori ab amore essicaci concedo δε ne aseminorem, cuius probatio nulla est, nam licet Deus displicere L is nou
294쪽
non possit in bonitate creata, potest tamen nolle eam e&isie re , quia ea nolitio non excludit complacentiam simplicem; nam potuit Deus nolle existere unionem hypostaticam sibi gratissimam, Deo autem solum implicat nolitio obiecti boni excludens complacentiam , displicentiam imbibens , quae sola esset proprie dc stricte odium.
ikςiς Trxio Vt alius mundus non existat, opus non est
politiva Dei nolitio, sed suffciens est , sola carentia diuinae . 'nim praeci e quod Deus non velit aliquid Ab ἡ liter: non existi ergo sola carentia volitionis potuiti se ''pςdu hexistentiam alterius mundi ergo pura omissi
V pq sione , non necesssaria, cum potuerit ponere alium mundum ψblilio ergo libera, ergo possibilis est in Deo pura omissio libera contradictionis libertas. 'Resondeo , non exigi a nobis postiuam Dei nolitionem ad praecisam non existentiam effectus ad id enim sussiceret qui dem carentia volitionis, sed ut non existentia creaturae subiecta sit diuino beneplacito,in perstetissimo domini, quod non stat absque postiua Dei nolitione, quia sola carentia ex stentiae creaturae aut decreti, non potest esse actus diuinae libertatis, Mominis, sed est alio ab illis.
. ' A IVM Qis P Ripalda Si Deus non possiet pui ἡ,iόα- admittenda si et in Deo infinita series liberorum, pura aettium 'pra se reflectentium id absurdum est tori
Te quella probatur Deus decernen, mutiduz ti
te; ut i libero reflexo huiusmodi decretum imperare Vel re liud amperauit, vel non Si primum redit quaestio ad is rium, an imperatum a Deo sit per alte iam imperium P epe alterum ne termino, vel sistat Deus in aliquo imperio
actum immediate liberum, cum nullus sit, qui imperium D
no imperium libere omisi um fuit per purai omissione
295쪽
Vel actu post iu 3 Si periti ram omissionem, donabitur intentum. Si per istum positiuum excludentem imperium; rogabitur, num talis actus imperatus fuerit, vel non necesseque erit, vel in puram omissionem , vel in infinitudinem reflexionum incidere. Hoc argumentum retorqueri solet. Nam admissa pura i. omissione no euitatur infinitudo, vel omissionum,uel actuum positivorum. Nam pura omissio imperi determinantis ad decretum creaturae est amabilis, d imperabilis a Deo vel ergo imperium illius cessat per aliam puram omissionem in sic abeundum est in infinitas omissiones, cum nulla sit quae imperari non potuerit , vel cessat illud imperium actu postiuo,&sic integrum redit argumentum. Nam talis actus positiuus imperari potuit , vel ergo cessat tale imperium per alium actum positiuum , hoc per alterum, vel per aliam puram omissionem, haec per aliam, d utroque modo abeundum est in infinitum, ergo dcc. Respondeo , negans antecedens. Ad probationem , nego χχ. posse Deum imperio reflexo directum mundi decretum in Nequit perare Ratio est , quia Deus immediate libere decernens; mundum per hoc plum decretum se perfectissime determi flexo nat ad ipsum me decretum, S ad existentiam mundi, ac pro inde quasi exhauriens vim determinatiuam excludit prae-ctetum uiam determinationem imperi possibilem; sicut cognitio ali FP cuius obiecti, quia exhaurit totam cognoscibilitatem illius, excludit cognitionem aliam eiusdem obiecti possibilem. Instabis primo. Potuit Deus amore gaudi j,5 complacentiae 23 reflexo diligere decretum liberum de existentia mundi, ut docuimus disput. 3 sec t. r. ergo etiam potuit imperio reflexo idem decretum imperare. Confirmatur. Potuit Deus praedefinire actum liberum creatum honestum: huiusmodi autem praede finitio est imperium reflexum omnium principiorum
aistus liberi ergo: decreti diuini indifferentis per se requisti ad talem adium: ergo potest Deus imperio rcflexo aliquem saltem actum liberum suae voluntatis imperare ergo omnes.
296쪽
et . Respoinde concessio antecedente, negans consequentiam disparatas est, quia ut ibidem docuimus decretum mundi, Vtpote liberum , non potes esse amor gaudij, seu complacentiae sui ipsius, quatenus exist entis Dirigendum enim esset a scientia visionis sui ipsius , quod pugnare cum eius libertate ostendimus ibidem Decretum auteri condendi mundum est perfectissima utipsus determinatio , dc obiecti, neutra dirigitur a scientia visionis ipsius me decreti,
sed a sola simplici intelligentia , ideoque possibilis, non es
praeuia determinatio,in consequenter, neque imperium reflexum, cuius speciale munus tantum esset , determinare Deum ad decretum mundi. et . Ad confirmationem concedo, posse Deum praede finire. - ό ct Vm libς rum creatum honestum , eamque praede finitio-
nem esse imperium emcax decreti diuini indifferentis, Quia
. di I u ipsummet decretum indifferens perfectissime
ferenti, determine ad illud, non tamen se determinat ad esse- istum , cum maneat indifferens atque adeo datur locus prae-
definitioni determinanti Deum ad effectum praede finitum. Idcirco quantumuis possibile sit imperium decreti diuini indifferentis, non tamen essicacis, nam istud per seipsum est perfectissima determinatio Dei, tam ad actum , quam ad ob tectum. Vnde falsa est ultima consequentia. Instabis secundo Praede finitio, quae est imperium reflexu decreti indifferentis,potuit libere omitti a Deo, cu potuerit Deus non praede finire actum liberum creatum , Vel ergo omitti potuit per puram omissionem ac sic habetur intentum , es per actum positiuum reflexum in de hoc idem instruitur argumentum, nam hic actus positiuus liber omitti potuit a Deo ergo vel puram omissionem, & sic donatur assumptum, vel per ilium actum reflexum, .sic abitur in ynfinitum cum nullus sit actus positivus , quem Deus libero Omittere non potuit , ergo Ressondeo , Deum posse libero Omittere praede finitionem, non per puram omissionem, scdpς noluionem positivam illius,hanc autem nolitionem libere etiam
297쪽
Di s p. IX. Libertas contradict. SECT. III. 27 i
et m Deus omittere potuit, non per nolitioncm post tuam reflexam distinctam a nolitione directa, praede finitio ueactus, sed per ipsam me prae definitionem in coniungibilem cum illa.
bidu pura omissione libera sentiendum iuxta sent ntiam
decreta libera per extrinseca connotata
CEnsent communiter eius sententiae fautores, ineuitabili doctrina sequella asserendam impossibilem in Deo puram omissionem liberam. Nam sicut Deum positive velle mundum , afud non est, quam volitio diuina necessaria , cpositio mundi, ita Deum positive nolle mundum , aliud non est , quam eadem volitio diuina necessaria 4 positio carentiae mundi, implicat autem positio carentiae mundi inuin existat in Deo volitio necessariari ergo implicat positio carentia mundi , qui Deus positive nolit existentiam eius. Inde impossibilis erit in Deo pura omissi, utpote excludens in pure omittente positivam obiecti nolitionem. Confirmo. Nam positione carentiae mundi, etiams deno
minaretur Deus nolens mundum i non tamen denominaretur nolens carentiam mundi , sed positive volens illam , nec positiva haec volitio uitabilis est et , utpote consistens in amore diuino necessario , despositione carentii pura autem omissio circa aliquod obiectum non est , quae coniuncta in annexa est 'maxime ineuitabiliter , cum volitione postitia carentia talis obiecti cum pura omissio sit mera cessatio ab omni actu positiuo ergo cum Deus non possit nolle mundum, quin eadem nolitione si positive volens caten tiam mundi, nec potens erit pure omittere Sicut nos pure
omittere non pos temus, si omni omisi e siet volitio post
298쪽
titia alicuius obiecti. a 3 His tamen non obstantibus P.Arriaga disput. 28 .sed . r. sub- , EI: 'um. O. 4i existimat, Deum, iuxta eam senten-dε, in ea iam , circa non entia puram untaxat omissionem. Moue-
.i lxiit , ut compleri valeat libera nolitio positudiri is alterius mundi, V. g. ergo cum in Deo stet libera nolitio T. ait ius mundi, si positiva non sit, mere negativa crit, c consequenter pura omissio. Antecodens probatur, quia siquid esset , quo libera nolitio positiva alterius mundi compleri pollet, maxime carentia illius ι ea compleri non
potest ergo Minor probatur,nam productio alterius mundi constitueret Deum positive volentem alium mundum : ergo carentia illius productionis constituere non posne Deum positive nolentem illum , sed pure non volentem illum. Probatur consequentia, non carentia formae remouet quidem effectum Drmalem positiuum talis formae non autem ponitalium mei tum formalem positiuum oppositum;etenim carentia frigoris remouet frigidum , non tamen , sine noua r-ma positiua,ponit calidum ergo carentia productionis mundi remouebit quidem es istum riualem positiuum, volentis mundum sine noua tamen forma positiua , non ponit effectum formalem positu nolentis eundem mundum.
a,.6 Est ga, ς rica non est Quapropter censeo , in sententia decre-
test effectus formales positivos oppositos impertiri pro di- 'η yyyl Rx ςQnnotatorum, unde licet contio
'MV nolentem , quod longesaliter contin-grim carentia frigoris , non immisi calores, in tali enim
299쪽
Di s p. IX. Libertas contra dict. Se CT III. L ue
cuent nulla stat forma positiua , potens tribuere effectum politurum calidi, sed olla stat carentia frigoris potens tribue re effectum non frigidi Vnde suae noua rma positiva stare calidum non potest. Secund5, qtita in ea sententia, posita carentia mundi, stat in Deo positiva volitio illius , etiamsi connotatum sit pura carentii ergo stare etiam poterit possit ma nolitio mundi. Patet consequentia , nam ideo stat positiva volitio carentiae mundi quia stat possit tua volitio necessaria , quam principalius dicit volitio carentia mundi eandem autem similiter dicit nolitio mundi ergo stabit possit tua nolitio illius i non enim apparet assignabilis disparitas, cum una sit utriusque
Tertio , quia Fcchus formalis fili adoptiui, quantumuis T causimbibat carentiam unionis livposiaticae riuia tamen princi su .: palius importat gratiam sanct incantem positivam , iure opti priui, mo censetur positivus Cergo cum nolitio mundi principalius
importet volitionem necellariam posituram , iure optimo ea remiacensenda est positiua , etiam si .aus principaliter imbibat 'μμμ' carentiam mundi. Idem confirmari potest effectu sancti in 'sententia admittente gratiam compossibilem cum peccato: In ea enim effectus sancti positiuus est , etiamsi minus principaliter importet carentiam peccati. Quarto, quia ut optime notauit P. Ribad eneyra haec propositio Petria est albus , in sententia Arriagae est positi uevera ab albedine existente in Petro positive falsa a ca et
rentia eiusdem albedinis in Petro existentis, quia tam veri qua uis
ras, quam falsitas eius propos xionis , principalius impor
tat actum post tuum , quem sequitur denominatio tam veri positiva' quam falsi , etiamsi connotatum , sic obliquum sit pura cata ''rentii ergo cum dc nominatio nolentis alium mundum principalius dicat volitionem diuinam necessariam csiciuam, etiamsi minus principaliter dicat carentiam mundi, positi uaerit,i nen mere negat tua.
Obiicies, id , quod addit nolitio libera supra amorem ne 17. Mi cessarium,
300쪽
cessarium, tantum est mera carentia v. g. mundi ergo libe rum exercitium nolendi alium mundum , qua liberum , estinere negatiuum 4 consequenter pura omissio. Probatur
consequentia, nam amor diuinus necessarius secundum se,&seorsima carentia mundi, nulla ratione est liberum exercitium diuinae voluntatis ergo totum d habetur a mera negacione mundi, Confirmatur satota bibertas nostrae Volun talis haberetur a mera aliqua carentia , exercitium liberiam nostrum esset mere negativum δε non posivivum ergo cum diuina libertas nolendi alium mundum habeatur a carentia alterius mundi exercitium illius, erit mere negativum
nam diuersa esse non potest ab eo, unde ipsa habetur hoc
autem negativum est ergo Haec obiectio, attentis fundamentis sententiae, quam supponimus, ponderis non est. Nam eius authores unanimes tuentur, id quod nullus negat, vi
delicet, esse in Deo positivam volitionem decernentem carentiam alterius mundi, quamlum uis sola carentia extrinseca amori necessario superaddita compleatur ergo similiter erit positiva nolitio. Respondeo igitur, conceo antecedentes, negans conse quentiam. Ad probationem concesso similiter antecedente, neganda est consequentia. Nam liberum exercitium diuinae voluntatis nolentis alium mundum , etiam qua liberum, non
habetur a sola carentia mundi, sed ab illa, de simul ab amore diuino necessario principalitas importato , qui cum Ostiuo si tribuere potest denominationem positi u nolenti S.
Ad confirmationem , concessi, antecedentes, neganda est Consequentia, quia in nostra voluntate non stat amor, qui Coniunctus carentiae tribuere possit denominationem positi-u nolentisci stat autem diuina, unde effectus ille praestari possit.