장음표시 사용
321쪽
D I p. X. Fuluratio decretor SECT. VI 29s
set irritionem illius hoc non obstant indifferentia non X-Cl.idit ut uritionem in signo secundo ergo neque existentiam decreti atque adeo decretum in secundo signo non erit futurum sed existens contra te. Confirmatur. Carentia constituens futuritionem in secundo signo est actualis, α libera voco ocedit, de est a potentia indifferenti ergo haec non excludit existentiam liberorum in secundo signo. Nec dicas eam carentiam non esse a potentia indifferenti, sed ab existentia decreti in tertio signo. Tum qui aedicarentia esset actualis in secundo signo a causa non existenti in eo signo sed in sequenti. Tum etiam quia quocunque sit componitur eius existentia in secundo signo , cum differentia in primo, cur similiter non
liis rationisi expunPtur virtuati decretorum futuritis.
P Rima est , si decretum de hoc mundo fuisset futurum in ,
secundo gno , simul etiam fuisset existens in eodem heleid signori id implicat, ut per se patet ergo Maior probatur quia in eo signo in quo est futura causa , est futurus effectus: steri, &in secundo signo est futura causa mundi , nempe decretum, ergo, mundus futurus sed fututatio mundi est a decreto seriis. actuali ergo esset decretum actuale Minor ista probatur, quia decretum actuale producendi mundum, nihil aliud dicit, quam volitionem Deo intrinsecam , c futuritionem mundi utrumque esset in secundo signo ergo decretum
actuale. Dices cum Fuster a numero 483 mundum non eue futu, o.
rum in secundo signo quia in illo non est cxistens carentia realis formalis existentiae mundi, sed futura virtualiter, quia cum sit libera, debet esse virtualiter ut a.
322쪽
ε i. Contra primo , quia futuritio virtualis illius carentiae, et ii raest libera, ut tenes num. 81.&est actualis in secundo signo: ergo carentia existentiae realis formalis mundi, etiamsi sit libera poterit eis actualis in secundo signo. Contrasecundo, quia licet dependentia ab independenti non susticia posterioritati in quo , est tamen per te necessario requisita num. 36 existentia autem carentiae mundi non est dependens ab ipsius futuritione inde pendente ergo non potest esse posterior in quo illa Minor probatur quia sicut carentia mundi non potest existere, quin sit virtualiter futura , ita nec potest esse futura, quin existat ergo futurities, cxistentia sunt mutuo dependentes; atque adeo neutra potest esse prior aliaci ergo utraque est in codem signo. , Sςς unda ratio Primum decretum Dei non potest e s. fu a b es4' iii ergo nullum , cum eadem de omnibus sit ratio. Proba f. V RHxςςς ς Π primum decretum es t futurum, sequere L . . : ure scirimum Mnon esse primum .id implicat ergo Se atq adeo quella ostenditur,qui es et primum, ut supponimus Me inde 'vii- non esset primum quod sic probatur, quia ante illud decretum daretur aliud ergo non est primum Antecedens proba tur quia ante illud Aecretum daretur futuritio illius libera crgo daretur actualis negatio libera illius haec non sine deici to actuali ergo Minor probatur. Tum quia illa negatio
es et libera,& a Deo distinctaci nihil autem liberum, Sesa Deo distinctium potest sh sine decreto actuali. Tum etiam, quia ex iussicientia intrinseca Dei,& negatione actuali libera, constituitur decretum actuale liberum sussicientia autem &negatio existunt ante existentiam primi decreti ergo dc
Respondet Fusternum 87. admiss 3 decreto quod sit primum, negans non est e futurum. Ad probationem negat seque a m ad istius probationem antecedens, videlicet ante illud decretum dari aliud existens. Ad probationem
euit, ante primum decretum dari futuritionem liberam illiu , umiliter negationem existentiae decreti liberam actua'
323쪽
Di s p. X. Fuluratio decretor S E CI VI 297
lena. Illam vero minorem scilicet sed negauo libera actualis non potest eis sine decreto actuali cita distingui Non potest esse sine decreto actuali de illa distincto a primo , negat, indistincto concedit. Contra. Negatio illa non potest esse sine decreto actuali 4. indistincto a primo: ergo in ligno in quo est negatio , est primum decretum actuale Patet consequentia, quia in signo, in quo est negatio est actuale omne illud sine quo actuali non potest ii negatio negatio autem per te non potest esse sine primo decreto actuali ergo primum decretum estae uale in signo in quo est negatio illius , quod est absur
Dices negationem illam non posse esse sine decreto actua 61.li, non tamen actuali in signo , in quo est negatio, sed actuali in signo post negationem. Contra primis. Vt una res sit posterior in quo alia , debet c. esse dependens ab alia inde pendentici existentia autem decreti non est dependens a negatione inde pendentio ergo non potest esse posterior in quo negatione Maior est aduersari j. Minor probatur , quia negatio constituens primum decretum futurum , non potest esse per te sine existentia decreti in signo posteriori ergo non est inde pendens ab illa, independentia enim futuritioni requisita, non est posse unum esse, quin in eodem signo sit aliud , sed posse unum esse, qui nunquam sit aliud , ut patet inter liberat necessarii Aliter inter essentiam diuinam, d attributa facile posset admitti,idesendi futuritio, dicendo essentiam non dependere ab attributis existentibus in primo signo , sed ab existentibus post primum signum; negatio autem constituens futuritionem primi decreti, pendet essentialiter ab existentia illitis in aliquo signori ergo non est simpliciter inde pendens,i consequenter neque prior in quo existentia decreti. Contra secundo, quia negatio constituens primum decre. r. tum liberum, sussciens est, ad constituendam scientiam iaberam actualem illius per te ergo etiam ad constituendam P p volitionem
324쪽
volitionem liberam eiusdem carentiae , quid enim obstare potest Deum velle liberes, quod libere cognoscit ergolicuescientia foturitionis praecedit primum decretum, ita, volitio libera eiusdem, vel saltem id de volitione scientiae liberat: negari non potest, cum ista in tua sententia aliud non sit, quam sufficientia Dei necessaria 4 ipsa scientia, it rumque sit ante existentiam primi decreti ergo ante istud erit existens volitio, seu complacentia ipsius scientiae liberae. Contra tertio. Futuritio cuiussi bet scientia liberae, est sufficiens ad constituendam nouam , dc distinctam scientiam liberam actualem de ipsa futuritione per te, unde possibilis
non est scientia. libera omnium prima Gergo futuritio volitionis liberae suffciens erit ad eonstituendam nouam .distin stam volitionem liberam actualem de ipsa futuritione: ergo possibilis non erit volitio libera. omnium prima. cf. Tertio ratio ad futuritionem realem necessaria est succesiampossi si realis instantium t ego ad virtualem successio virtualis. Ἐό et norum haec est impossibilis ergo futuritio virtualis.
gnotum Minor probatur, quia successio virtualis signorum dicit si LxψxMQ gnum praecedens desinere esse virtualiter aduentu sequentis, uti ne sicut successio realis instantium dicit, instans reale praecedens cessaria desinere esse realiter aduentu sequentis signum autem primum non potest desinere esse virtualiter aduentu secundi,
cum sit ipsa mei persectio necesssaria Dei, quae nec virtualiter potest desinere esse Nec secundum signum potest desinere es le 'irtualiter aduentu tertij, nam secundum signum est ipsa se tu titio decreti, sine carentia existentiae illius haec non potest es se, di non esse, virtualiter pro diuersis signis id est, non potest exissere,is non existere aliis signis posterioribus
superuenientibus ergo Minor probatur, quia decretum semel virtualiter existens, non potest desinere esse in alio signo adhuc virtualiter ergo similiter carentia existentiae, siue futuratio decreti semel virtualiter existens, non poterit desine: adhuc virtualiter in alio signes ergo est et simul cum illo. um etiam, quia si caremia decreti posset es , uno signo,
325쪽
Di s p. X. Futuritio decretor si C T. VI. 99
e non alio possὴ simul esse, 6 non esse pro eodem instanti reali , qtiod mihi contradictorium est . Quinta ratio. Si decreta diuina essent fit tura nihil possiet q.
Deus actu decernere, nisi post infinita transa ta signa virtua Hilulp stiter successiniaci hoc est in conueniens, ut fatentur aduersarij ihihi ergo, &c Sequella probatur, quia ante quodlibet decretum, i et o si
praecedit illius futurit loci ergo praecedit scientia libera
actualis illius i deinde eam scientiam antecedit propria illius aiaua. futuritio, nam quaelibet scientia libera admittitur ab aduersariis sutura respective ad praedicata necessariaci ergo M ante cedit scientia actualis talis futuritionis. Rursus hanc secundam actualem antecedit propria illius suturities ergo dc tertia scientia actualis illius, de sic in infinitum. Qu inta ratio Carentia existentiae in secundo signo coli 7 o. stituens decretum virtualiter futurum, vel eu et libera , vel esset necessaria neutrum, ergo est impossibilis Minor probatur, quia si esset necessaria esset in primo signo, quod negant aduersat ij, libera esse non potest , quia est carentia termini impossibilis, quae necessaria est, cum sit carentia existentiae decreti in secundo signo , in quo existere decretum impossibile est. Tum quia si esset libera constitueret decreatum actuales, et in superioribus attigimus ergo carentia illa libera non erit, sed necessaria, unae iterum fieret, eam perseueraturam in signo existentiae decreti, quod implicat. Denique, quia ex opposita sententia fieret perfectiones i. necessarias non esse in signo liberarum, quod negant aduersarii Probatur sequella, quia esse primum signum, vel in primo signo necessariorum, aliud non est fatentibus aduersa riis , quam esse persectiones necessarias, cum primum sitagnum sit ipsam et perfectio necessaria insuper esse secun dum , vel in secundo signo futuritionis liberae , aliud non est, quam esse suturitionem liberam. Denique esse tertium si agnum , vel in tertiori gno existentiae liberae, aliud non est, qui in esse liberam existentiam tersectiones autem necesso Liae, non possunt esse futuritio, ut existentia contingens, sab
326쪽
tem Virtualiter ergo neque poterunt esse virtualiter in secundo, aut tertio signo liberorum. Ex dictis colligo primo, Deum non cognoscere sua decre- Deus no a V Virtualiter futura, cum talia non sint. Secundo Diuina 2g'' decreta non esse formaliter per intellectum futura, iii ideret , satis non est cognosci unum , alio non cognito, vel postea
'QgnQstendes id enim contingere potest absquc ulla futuri
, me tione , non sola distinctiones Vlterius enim necessarium cst, Qgnosci num existere, taliud non existe te tunc, scd post te futu qua ratione constat ex dictis non posse diuina decreta
Ubiicies primo Perfectiones necessariae sunt indisserente' ergo non dicunt determinationem: ergo carentiam illius: ergo futuritionem Conces o primo En tymemate, negoci Das ultimas consequentias Ratio est, quia indifferentia, ut constat dictis, praescindit tam a determinationes, quam a ca-xentia illius atque adeo nullius dicit futurionem. Io stabis. Praedicata necessaria praescindunt a liberis ergo dicunt carentiam liberorum. Patet consequentia , quia eo ipso, quod unam praescindat ex parte modi concipiendi, siue obiecti ab alio, dicit negationem illius. Ress eo concessio antecedente , distinguens consequens dicunt carentiam a dentitatis virtualis liberorum cum necessariis, concedes carentiam existentiae, nego: Prima non sussicit futuritioni cum reperiatur inter perfectiones necessarias distinctas virtualiter, Minime futuraS. 73 , Obiicies secundis , eo ipso, quod cognoscatur unum , non cognito alio distinguitur virtualiter ab illoci ergo eo ipso quod cognoscatur unum existens sine alio existente, unum erit futurum respectu alterius Resondeo, concessis antecedente, ne
4. QR Ognito alio existente, solum a guit 'ς ' Virxu lem inter existentias, non successionem,
cc conseq uenter neque futuritionem. SECT. VII.
327쪽
do data futuritione virtuali De inius cognoscat. At firmat communi, e triclytia etiam eorum, qui absolv. s. te negant virtualem decretorum Ut Uritionem, nam ex
ippositione, quod talis futuriti fuerit, cra cognosci bilis esset ergo cognita a Deo, aliter aliquid cise cogno stibiles, quod a Deo minime cognosceretur, quod est ab
Aduerte circa futuritionem virtualem decretorum dupli PT cem cognitionem considerari posse tam in Deo, quam in nobis, unam, quae cognoscat decretum, ut futurum in secundo sitano, antequam existat in tertii Alteram , quae cognoscat decretum fuisse futurum in secundo signo, quae cognitiones eo differunt inter se , quod prima debet esse ante existentiam decreti Secunda vero non ita, nam etiam diana existit decretum , dici potest fuisse futurum, d de hac secunda cognitione non est dissicultas, nam si decreta diuina virtuali ter futura fuerunt, id a Deo, S nobis cognosci potest ue tota e go dissicultas est circa primam cognitionem. IS. Asiero primo , non posse a creatura ulla cognosci decreta diuina ut virtualiter futura, antequam existant. Probatur cla nulla ciere, quia possibilis non est cognitio creata , quae existat ante i quam decreta diuina existant ergo nulla est possibilis cogni pol sitio creata actu repraesentans decreta diurna, ut futura, antequam existant, aliter cognitio creata existeret ante e isten deeletu. tiam decretorum , quod est ataurdum. 79. Astero secundo, nec posse a Deo cognosci decreta diuinavi futura antequam existant. Probatur primo , quia futuritio a . . idecreti prior est futuritione scientiae ei uidem decreti, cum sit cognosset inde pendens a futuratione scientiae dependentis in eo quod sit tertium, qui exigat tam cito esse, num extremum, equani
quam alterum , parco sint olixi libera, scientia illius,
328쪽
ostendimus in superioribus ergo decretum erit suturum in secundo signo, scientia vero illius in tertio in signo vero tertio, in quo scientia est futura , decretum iam cst existens ergo scientia , quae est extitura in quarto signo , non poterit in illo repraesentare decretum tunc futurum. Antecedens probatiar. Tum quia futurum existit in signo immediate sequenti ad sui futuritionem ergo decretum. Consequentia igitur primi Entymematis probatur, quia in quarto signo decreta non sunt futurari ergo non potest in Deo existere scientia repraesentans illa tunc futura , es et enim falsa, cum nulla tunc daretur futuritio decreti, imo licet scientia existeret in tertio signo, non posmet es e vera, cum iam in illo existerent decreta , ut vidimus ergo. Probatur secundo Futuritio decretorum, anteqUam CXL-
stant, non est amabilis ergo neque cognoscibilis. Probatur consequentia, quia nihil est verum, quod non sit bonum ice contra Antecedens probatur , quia si esset amabilis, posset existere amor illius antequam existeret decretum id implicat ergo Minor probatur, quia talis amor , vel non fuisset virtualiter futurus , vel talis fuisset , in primo signo Vtrumque implicat in sententia aduersariorum ergo Minor probatur, quia talis amor es Et actualis in secundo signo, cum
e et in flo futuritio decreti ergo vel non fuisset futurus, vel
talis fulibet in primo signo. Confirmatur. Si futuritio decreti esset amabilis , actu amaretur a Deo, cum amor illius actualis, in sententia aduersariorum, aliud non sit, quam ipsa futuritio decreti, de volt. tio necesssaria Dei, quod utrumque esset in signo futuritionis decreti id falsum est ergo Minor probatur quia si futuri
odecretia tu amaretur Deo, antequam existere dcc
tum fieret, nullum potuisse Deum habere decretum , quin
.et liberos voluntatis , id se 'most, Vt fatent
quia decretum Christi .g. ωidem est de Iibe alio han-
sequam existat est futurum ergo praesupponit amorem actualem
329쪽
DII p. X. Futuritio decretor SECT.VII. os
actualem sitae futuritionis Insuper iste amor etiam suisset su-xurus ergo praesupposuimet alium amorem actualem suae futuritionis, de sic in infinitum C rLo,inc. Dices absurdum esse , quod futuritio si de non cognoscatur a Deo ue eo enim ipso, quod sit, debet esse vera in cognoscibilis. Fateor id absurdum esse ideoque a nobis eam virtualem futuritionem constanter negari. Caeterum, posito uno absurdo , sequi aliud , quis miretur tamen non video in quo stet maior absurditas, an in eo quod futuritio non sit cognoscibilis , an autem in eo quod sit amabilis, cum secundum deglutiant aduersari, Unde primum reiicient 3 Idcirco iudico admissa gratis futuritione decretorum possibili . possibile quoque flaturum , eam a Deo non cognosci,' Da talis cognitio esset implicatoria, nam esset existens, futura in eodem signo. Posset tamen futuritio cognosci a Deo ut praeterito, quia in hoc cernitur implicantia.
Immutabilitas decretorum Dei flabibia
N duplici sensu solita est praesens dissicultas agitari Primm , An possit Deus decretum ab aeterno habitum , in tempore per oppositum reuocare, quod stricte dicitur mutare consilium , nam noua saperueniente deliberatione voluntatis, praecedens opposta aboletur. Secumim , An Dei decretum possit incipere nunc, quin antea praecosserit oppositum , et e contra , decretum, Quod existit ab aeterno possit cessare nunc, quin subsequatur
oppositum , quod non est mutare consilium , sed illud de no- aio Labere , vel ab habito pure cessare quare huiusmodi mi,
330쪽
latio non est utrinque positiva, sed ex altero termino , a quo Vel ad quem iure negatiua , quo distinguitur a priori , quae: Vtrinque possitiua est, videlicet mutatio volentis , in posui uenolentem , vel E contra.
An possit Deus decretum prius habitum persus sequens oppositum reuocare. Sserendum est, tanquam de fide, non posse Deum mu-22' ἡ Lactare consilium, seu decretum prius habitum per subeleium sequens Oppositum reuocare. Probatur primo e scriptura pii0 h Numerorum 13. Non es Dem, quasi homo ut mentiatur , ne-
subseques νη visum hominis, ut mutetur. Prouerb. 4. Multae cogitatio- oppositu es in corde viri voluntas Domini permanebit Psal. r. Consta
Dum autem uomini in aeternum manet, cogitationes corduisim in
generatione is generationem Isaiae 6 Constitium meum sabit, omnis voluntas mea et Malachiae. . Ego dominus , se non mutor Hebraeorum 6. In quo abundantius volens Dem ostenderrpollicitationis haeredibus immobilitatem consilli sui, interposuit iusiurandum ut per duas res immobiles , quibiti impossibile est mentiri Deum fortissimum solatium habeamus. In quibus testimoniis adeo perspicue nostri asserti veritas continetur, ut nulla sit opus ponderatione; maxim cum mutatio consili j prius habiti, per subsequens oppositum, siit omnium maior, Deo indignior, ut constabit ex dicendis.
Probatur secundo conclusio firma is communi ratione. pium , isam Deus ab aetem comprehensii ue nouit cuncta motiva, rione fir-&circumstantias, quae conducere ad dece ne naum mundum, quam eius carentiam 'uin ulla , vel mi nutissima latuerint ipsum ergo non potest Deus decretum condendi mundum, semel concepdum , per subsequens Op PQutum reuocare. Tum quia mutare consilium semel habi