장음표시 사용
311쪽
Di si X. Futuritio decretor si a III. 8s
d extrinseco constituta, nec asserere quamlibet dependentiam realem posui uam ab inde pendente posse sun dare nituritionem realem, sed solam illam, quae est in endentia rei, entitatiue , de realiter defectibilis, qualis non est scientia diuina libera, virtualiter tantum defectibilis, nec possibilitas,
quae vestalis minim e desectibilis est. Contra primo, quia pollibilis est, saltem de potentia abso
tuta, actus Metaphysice euidens in Angelo, repraesentans se , de Angelum primo existere in instanti φ, d non ante: talis autem actus esset ne dubio realiter dependens ab Angelo inde pendente vi entitatiue desectibilis me tamen potest esse realiter formaliter futurus respectu Angeli ergo dependentia realis formalis positius, Mentitatiue defectibilis, non dicit possibilem rei dependentis futuritionem c spective ad extremum independens Maior e nullo capite implicat, nam idem esse cognitio simul ec obiectum in adaequatum sui
ipsius, non sunt, nec inferunt contradictoria Minor autem
quoad ultimam partem certissima est, nam si ille actus posset esse realiter futurus respective ad Angelum, posse falsus; actus enim asserit Angelum non existere , antequam ipse actus existat; si autem actus esset futurus respectu Angeli, Angelus existeret antequam actus ergo esset falsus ergo si posset esse futurus, posset esse falsus. Contra secundo quia sicut dependentia realis positiva, entitatiue defectibilis ab inde pendenti unda possibilem fu i bis su
turitionem realem citavi fundat possibilem praeteritionem, 'Πxi hoc non obstante non est bona haec consequentia: dependen 'P- tia realis formalis, entitatiue defeetibilis, dc positiva, fundat praeteritionem realem possibilemo ergo virtualis undabit virtualem, aliter decreta diuina possent esse praeterita Similiter neque bona erit haec illati, dependentia realis formalis
positiva, centitatiue desectibilis fundat possibilem futuritionem realem ergo virtualis virtualem.
Contra tertio , quia persectiones Diu in contingentes A i non dependent virtualiter tantum a necessis rus in d cpenden si . ,
312쪽
t--- sed realiter, cum realiter existere potuerit Deus sineo ei se illis , quamuis non e contra aliunde diuinae perfectiones β ψ' hq contingentes sunt defectibiles, ut constat ex dictis de liberiit, tale, cum potuerint non existere dc tamen non fundant furitionem realem ergo dependentia realis, Mentitatiue defectibilis ab independenti non fundat possibilem futuritionem realem. Et ratio est, quia dependentia ab independenti, tantum dicit rem dependentem non posse existere sine independent. bene vero e contra huiusmodi autem conceptus integer saluatur, silue simul existant res dependens, cindependens, siue non, nam licet simul existant, verum semper est potuisse n-- independentem existere sine dependente, non tamen e contra ergo conceptus independentiaea dependenti praescindit a simultate existendi, & non simultate, atque adeo futuritio rei dependentis ex alio capite haurien
Contra quarto; sicut dependentia realis formalis positiva, entitatiue defectibilis fundat possibilem futuritionem rea em ita&fundat possibilem simultatem realem ergo virtua lis virtualem ergo cum simultas virtualis sit futuri done per fectio , potiori iure concedenda est diuinis decretis simultas
se fundare simul futuricionem, i multatem quia utraque foret positione decreti, nam quod possibile est in decreto di uino eo ipso est actuale ipsius positione, aliter deesset illi existenti aliqua perfectio possibiles quod est implicator un
pei sectior sit simultas, aliunde compossibilis cum de
313쪽
liud fundamentum futuritionis virtualis euertitur. Oe fundamentum duo continet. Primum , dependen 37. tiam ab inde pendenti praeci Sc consideratam non fun- dare possibilem , aut actualem futuritionem extremi depen ii ista, dentis respective ad inde pendens. Tum propter rationes i
praecedentes. Tum etiam quia scientia Vitionis Ut trition IS E ii
decretorum est dependens ab illa inde pendenti nec tamen tuali. potest esse futura res pedita illius. Secundam, ad futuritioncm virtualem necessarios esse duos conceptus , num inde pendentem, dependentem alium, nullo exigente poni a partere conceptum dependentem , tam cito , ac inde pendentem.
Vnde saluatur scientiae diuinae ac ualitas in signo quo decretum est futurum , quia diuinus intellectus exigit tam cito esse cognitionem quam obiccti veritatem. Vnde cum veritas tuturi decreti sit in secundo signo , in codem debet es eae ualis illius scientia in decretum esse tam cito , ac persectiones necessarias, nullus est, qui exigat atque adeo ea dependentia ab indepcndenti susticiens erit futuritioni virtuali decretorum respective ad perfectiones necesssarias. Ita uster de Voluntate Dei disput 3 cap. 3. a num 4 6. Qui scientiam decretorum liberorum in intrinseco extrinseco constitui &tria illa signa approbat. Et ut clarius contra sententiam istam procedamus, suppono casum , in quo Deus ex omnibus creaturis possibilibus unicam tantum , verbi
gratia Michaelem produxi ilia , .sermo sit de illius de-
Impugno primo, quia haec Cncciri I ut Omet fundamento S. destruitur. Nam , ut omnes fatentur, simultas virtualis per sectior est futuritione , si possibilis sit,ac consequenter diui iis iuuat. nis perfectionibus liberis concedendari est autem psssibilis menti. ergQ,
314쪽
ergo Minor probatur quia si admittatur perfect ionem liberam exigere quod vel sit in omni signo vel in nullo possisibilis fit simultas, esset enim qui exigeret, tam cito esse perfectione liberas, quam necessarias, casu quo sint illud autem admittendum est ergo minor probatur , quia melius est perfectiones liberas exigere ex intrinsecis suis praedicatis, quod vel sint in omni signo , vel in nullo , quam id non exigere sicut perfectius, de melius est, exigere , quod vel sint in omni instanti, vel in nullo , quam id non exigeres aliunde id ex nullo capite implicat ergo admittendum. Minor probatur nam si aliquid obstaret illi exigentiae , maxime , dependentia ab independenti haec non obstat ergo nihil ob-s at Minor probatur , quia dependentia ab independenti compossibilis est cum eo, quod sit qui exigat perfectionem
dependentem tam cito esse , quam independentem , Ut fatentur aduersari , inde docentes scientiam futuritionis decreci esse dependentem a decreto independenti ab illa , componi cum eo quod sit, qui exigat, tam cito esse scientiam
3' Confirmatur, etenim quia persectius est cognoscere veritatem in omni signo, in quo est, & tam cito in est , conceditur intellectui diuino exigentia cognoscendi veritatem in omni signo, in quo est,& tam cito, ac est, imo S ipsi intellectioni concedenda est exigentia existendi in omni signo, tam cito, ac est veritas obiecti , non obstante dependentia scientiae a veritate obiecti independente ἰ ergo cum perfectius sit existere volitionem liberam in omni signo . quam
non existere, concedenda est diuinae voluntati exigentia , ut
Volitio libera, vel sit in omni signo , vel in nullo cimo, ipsi
Volitioni huiusmodi exigentia concedenda erit, non obstan-xe dependentia illius a perfectionibus necessariis inde pendentibuS.c e Decretum liberum exigit tam cito e
itur z ς constitutivum i constitutivum decreti liberi cretili . actualis est in secundo signo: ergo de decretum exigit exi sterc
315쪽
Di s p. X. Futuritio decretor DEAE T. IV. 289
stere in secundo signo,i re ipsa existit maior est per se. .. a.'
nota minor probatur, quia in secundo signo est susticien sino notia intrinseca in Deo ad volendunt obiectum,quod in eo signo 'ri' 'i. cognoscitur a Deo , deinde est extrinsecum a quo tale de tiae. cretum completur in esse actualis,ac existentis ergo est integrum constitutivum decreti liberi actualis maior est indubitata. Minor probatur, quia in secundo signo per te datur extrinsecum , quo volitio diuina libera constituitur actualis. Quid enim obstare potest, ne Deus amet libere idem obteistum, quod libere cognoscit. Confirmatur primo Vel in secundo signo est aliquid libe- I rum actuale, vel non. Non secundum, quia non es et scientia
libera actualis contra te ergo primum: ergo decretia liberum actuale. Probo hanc consequentiam, quia nihil extrinsecum
S meo liberum , potest actu eis sine decreto actuali in secundo signo est aliquid extrinsecum actuale Deo liberum: ergo decretum liberum actuale , impossibile enim est, quidquam liberum existere , sine voluntate diuina Confir mat secund. In secundb signo est scientia actitatis libera: ergo de actualis volitio libera illius. Probatur consequentia, quia actualis volitio libera diuinae scientiae libera constituitur susticientia Dei & ipsa scientiari utrumque est in secundo
signori ergovi volitio. Impugno tertio Carentia constituens futuritionem vir ε . tualem decreti est actualis in signo secundo,, Deo libera, ut fatetur aduersarius num. 8 . Vel ergo haec carentia est futura virtualiter, vel non Si non est ergo datur dependentia ob independenri nullo exigente tam cito esse rem dependentem , quam inde pendentem , sine futuritione virtuali
Contra te: nam ea carentia est dependensa neces artis inde
pendentibus, i ullus est, qui exigat eam es e tam cito , ac neces aria. Si est futura' vel in primo signo, vel in secundo εNon in primo in quo sola sunt neces lari, ea autem futuritio contingens est, in secundo autem est existens ergo non fu
316쪽
Confirmatur. Si ea carentia esset virtualiter futura , talis esset in signo ante sui existentiam irgo in illo esset carentia carentiae existentiae virtualis decretio ergo esset existentia virtualis decreti quod implicat, nam in secundo signo destruenda foret positione carentiae existentiae virtuali decreti. Secunda consequentia probatur, quia stante carentia carentiae formiae, stat forma si autem carentia constimens futurum decretum in secundo signo esset futura , antequam existeret esset carentia carentiae decreti: ergo esset decretum. Maior probatur, quo in quolibet signo non loquor de praecisi umquale est signum necessariorum , sed de exclusuo quale est omne signum cuiuscunque futuritionis vel est res
vel sui carentia, cum sint contradictoriari ergo in signo in quo non est carentia , est res in signo autem in quo est futura carentia decreti, non est carentia decreti ergo est decre-
Impugno quarto. Potest dari dependentia realis formalis ab independent absque futuritione reali formali ergo dependentia realis virtualis ab independenti absque futui itione virtuali. Antecedens patet in actibus, quos Christus, & Angeli in primo suae creationis instanti elicuerunt. Respondet aduersarius anum 464 se non constituere futuritionem in dependentia ab independenti, sed in illa , praeterea, ut non sit, qui exigat, tam cito esse rem dependentem, quam independentem, quod non reperitur in exemplis
adductis, nam perfectio suppositi Christi, & Angeli exigunt,
tam cito esse eos actus, quam ipsa supposita. Contrapri' ὸ, quia supposita non exigebant eos numero actus, qui de facto fuerunt, potius, quam alios, imo Angelus non magis exigebat actum liberum , quam eius Carentiam: ergo nullus erat, qui exigeret, tam cito escte actum liberum, quam eius carentiam,vi tamen non fuit futurus ergo dependentia ab independente, nullo exigente, tam cito esse remne pendentem , quam independentem iussiciens non est fu-xuritioni; aliter illi actus respectu Christi vi Angeli futuri realiter
317쪽
Disp. X. Futuritio decretor SECT. V. 29 I
re aluer fuissent. Secundo, nam casti , quo Deus ab aeterno crea iset, iste fuisset dependens I Deo independente , nullo exigente xi cito esse Angelum , quam Deum S tamen non fuisset futurus' idem est de mera possibilitate, aliisque exemplis sectione prima propositis ergo ea additio non est sussiciens , nec infert futuritionem. ib, ex perfectione supposui per te impeditur staturitio eorum actuum in Christo, & Angelo, non obstante dependentia ab independenti ergo ex perfectione Dei impedienda quoque erit futuritio decretorum.
Duo atia fundamenta futuritionis virtuaru desIructa.
TErtium fundamentum futuritionis virtualis decretorum T. sumitur ex indifferentia diuinae libertatis meus enim cum omnibus suis perfectionibus necessariis est in primo uidissei&signo indifferens tam ad decernendum Petrum , quam ipsius i carentiam , quae indifferentia non solum dicit distinctionem ii, iis ab omni libero, sed etiam exclusionem existentiae eorum Rz: consequenter futuritionem quia quod non est in signo in. viii. differentiae priori r est in signo posteriori, futurum est ita
Fuster a num. JO. Dis licet hoc fundamentum primo , quia longissime distat 40 ab intelligentia, tam diuinae, quam creata libertatic SignUm iudais iε enim indifferentiae , non est exclusi uum amotis , nec omis tiae ruisionis illius,sed praecisi uti ab utroque, nam de natura potentiae liberae in indifferentis est , posse coniungi tam cum amore, elusiuuquam cum illiu omissione , si autem diceret exclusionem '. ' amoris, non posset coniungi cum amore, quia coniunge eituunt. rentur amor, illius exclusi, siue carentia, quod impli- eat idemque esset de omissione amoris eiusque cxclusione
ergo Confirmatur. Potentia libera in eodem signo , in quo ponit actum, potuit non poneres ergo in eo signo non dicit O exclusionem
318쪽
exclusonem, siue carentiam actus aliter non potuisset illum ponere, quin simul poneret actum m ipsius caren
Rices pro signo indifferentiae, non est determinatio, nam indisserens, ut sic, non censetur determinatum ergo signum indifferentiae excludit existentiam determinationis p ro cosigno. Contra, in primo signo perfectiones necessariae, & indis serentes non excludunt liberas, sed praescindunt ab illis,quod fitetur aduersarius num 4 68.4 s. quenti, asserens in primo signo non esse negationem liberorum , sed praecisionem ab illis id autem non dicit futuritionem : ergo Minor probatur, quia futuritio dicit negationem existentiae praecisio non dicit negationem existentiae eius, a quo praescindit ergo neque futuritionem. Maior certa est apud omnes Minor est aduersarirnum. 68 ubi ait, in eo signo, scilicet primo, non existere negationem, sed praecisionem liberorum, idemque inculcar num. 69. ergo praecisio non dicit negationem. Dices praecisionem non dicere negationem exclusuam exissetntiae liberorum, sed praecisiuam. Contra, quia implicat in terminis negatio existentiae prae- cistu ergo praecisio nullam dicit negationem existentia liberorum Antecedens probatur, quia implicat in terminis negatio existentiae, quae non excludat existentiam, cum siuno esse illius, consequenter incompossibilis cum illa ergo implicat negatio existentiae liberόrum , quae exclusiua non lit exiitentiae, sed praeci sua tantum, quae enim negatio fingi
C firmatur primὸ Implicat negatio identitatis, tam realis,
Virtuali, ut tenet aduersarius num. TI . ergo. Nec
319쪽
Nec video in hoc authore docὶrinae consequentiana. Nam J. dum futuritionem probare S confirmare tentat Uin q, . e X prelae docet de senWl, dc iterum inculcat indist rentiam importare exclusionem determinationis, non solum , ut a sed illinctae, sed etiam, imo magis, ex chalionem determinationis, ut simul cum ipsa exilie tuis. Et dum ad argii mentum respondet, negat primum signum quod in eius sentem ianum. i. est indifferentia perfectionis necessariae res pelictu liberorum' excludere libera δε ait tantum praescindere a liberis, ut constate dictis : haec autem non concordant inter ergo vel confirm .itio est Lilsa, vel solutio. Insuper dum futuritionem virtualem statuit,aitium. 36. non sum cer dependentiam ab inde pendenti 5 num. 476 uisci it c pcn- pendentiam ab inde pendenti semper eis cum plioritate, α posterioritate virtuali , 5 istam cber scio percsse, ubi est illa. Aliunde docet num. 43 . scientiam diuinam de obiecto futuro cise dependentiam ab inde pendenti, nec tamen esse virtualiter posteriorem , quae omnia non videntur
Displicet secundo a priori, quia in primo signo est Deus
proxime expcditus, d cum omnibus requisitis ad decernis dum si bere ergo de facto in primo signo decreuit Patet consequentia, in eo signo , quo voluntas tam diuina , quam creata est proxime potens expedita cum omnibus requis uis ad amandum, si non amat libere omittit amorem: ergo aliquid liberum est in primo signo,i consequenterio . tui eis decretum 4 fuit in signo, in quo potui es P. An tecedens vero probatur, quia omnia quae constituunt Deum proxime potentem expeditum cum omnibus requistis sunt necessaria , cum Deo necessaria sit proxima , 5 expedita potentia ad decernendum , in primo autem signo , existunt omnia necessaria ergo meus proxime potens expeditus ' cum omnibus requisitis ad libere decernen
320쪽
qvudem proxime potentem ad decernendum ion tamen ad decernendum in primo signo, sed in alio posteriori. Sicut in sententia asserente, Deum non potuisse creare mundum ab
aeterno, dicitur, Deum habuisse ab aeterno potentiam creandi mundum , non tamen creandi mundum ab aeterno, sed in tempore Ratio est , quam tradiderat num si quia indi ferentia importat exclusionem determinationi S.
Contra In signo , in quo Deus decernit, libere decernit: ergo est libertas pro eo signes sed libertas est indisserentia: ergo pro signo , in quo est decretum est indisserentia ergo
haec non excludit existentiam decreti. Confirmatur, indifferentia est praedicatum neces arium existens in primo signo: ergo perseuerat in omni signo nihil enim necessarium , imo nec liberum , semel existens, potest destrui adhuc virtualiter in signo sequenti: ergo indifferentia est in signo, in quo existi decretum ueratque adeo indifferentia non importat exclusionem decreti in signo, in quo ipsa est. Urgeo. Si indifferentia in primo signo excluderet existentiam decreti, vel esset, quia indifferentia esset ex propria
natura incomposiabilis cum determinatione, o hoc non,quia
aliter in nullo signo , in quo es et indifferentia , pos et existet decretum Vnde cum indifferentia sit in omni signo, in nullo pos et esse decretum vel ratione primi signi, Mneque hoc, quia primum signum est ipsam et indifferentiaci ergo si
ista ex propria natura non sit incompossibilis cum determinatione, neque talis erit ratione primi signiri vel ratione independentiae, meque hoc. Tum quia independentia est de intrinseco conceptu indifferentiae, atque adeo existens in omni signo cum illa irgo debet excludere in omni signo dc terminationem' atque adeo in nullo posset esse decretum. Tum etiam, quia independentia tantum dicit, pos . sine dependenti, non autem actu es se, sine illo, quod saluatur, etiam
ii simul existant, ut expendimus sect . r. fin.
Displicet tertib. Deus tam indifferens est ad existentiam;
non existentiam decreti, quam ad futuritionem , α non futuritionem