장음표시 사용
341쪽
D I p. XI. Immutabit ecret. Si C T. III. 31s
non , quod prius olebat talis voluntas mutabilis es ,
omne mutabiis aeternum non e s Deus autem no ter aeterniue Vbi
Augustinus non solum statuit, Deum non velle postea , quae prius nolui quae erat prior nostra concluso sed ulterius statuit, Deum non modo velle hoc , modo illud , quod esset incipere decretum sed semel, imul S semper velle omnia. Rationem subdit, quia aliter diuina voluntas cisci, mutabilis δε omne mutabile aeternum non est , qualis est Deus: ergo Deus, eiusque diuina voluntas, aeterni non essent, si semel, simul, semper non vellet omnia , quae vult implicat autem Deum , eiusque diuinam voluntatem aeternam non esses ergo: non velle semel ac simul, dc semper omnia quae vult.
OBi cies primo Decretum Dei versari nequit circa praeteritum I impossibile ergo decretum creandi Ada piim, mum v. g. in instanti Α, iam praeteriti, non durat hodie. Patet consequentia, quia si tale decretum duraret hodie io ibi si die Deus decerneret crearcadamum in instanti Α, iam prae P η ζ-
terito quod est versari circa praeteritum impossibile; ,- i'
circa praeteritum , quia nunc praeterita est creatio Adami ilite circa impossibile, quia anteactam creationem Adam in m - ΠR stanti A iam praeterito, continger hodie, impossibile omnino est , si enim hodie contingeret, praeterita iam non esiasset hodies, sed praesens ergo pariter impossibile erit docernere hodie creare Adamum in instanti A iam praeterito. Confirmaturi, quia licet perfectionis Dei sit sua consilia ab aeterno deliberares tamen otiosum omnino est ea permanere, postquam suum munus obierunt ergo cessabunt. Missis aliorum solutionibus. Respondeo concesso antece 38. cedentc
342쪽
dente , negans consequentiam , cuius probatio aequivoca omnino est. Aliud enim est , Deum hodie decernere existentiam Adam pro instanti .sseae creationisi, d hoc nihil implicat, quia non ponit hodie existentiam Adam L, sed suo temporc posuit Ticuti Deum ab aeterno decernere eandem Adam existentiam pro instanti . , nec implicat , nec ponit illam ab aeterno, sed ponet suo tempore. Aliud est Deum hodie decernere existentiam Adamicin instanti Α, iam praeterito, pro die hodierna ac hoc Dp ea quidem , quia tale
decretum rem praeteritam faceret praesentem. Nostra autem
conclusio procedit de priori decreto, non de posteriori, quod sibi fingit,in expugnat obiectio Coninmatio momenti non est quia scut aeternitas decreti ante sui muneris functionem otiosa non est, quia eam exigit diuina perfectiori ita neque duratio post muneris functionem otiosa erit, quia eam exigit immutabilitas in perfectio diuina. Obiicies secundo Deum odire peccatorem , non est quid 39. sempj ternum largo de ratione diuinorum affectuum , quate-
ἴ χ' nus Deo suos quasi esse tribuentium , non esti , bie semper eXistere. Probatur antecedens Deus nunc non pro-ctio, qui sequitur odio inimicitiae D. Petrum propter peccatum praete-am d.; h. itum negandi Christum tempore autem negationis cum ta--odium liodio prosequebatur ergo Deum odio inimicitiae Petrum ' ' hil peccatorem odisse , non est quid sempiternum. Maior proba
piunt, Iur, nam odium inimicitiae semel conceptum retinere verisD-ςih*-' si me est, quantum ad voluntatis affectum, esse alterius inimicum Deus autem nunc non est verissime,quantum ad voluntatis affectu inimicus D. Petri, nec illum odio prosequens, sed potius est verissime, sincerissime amicus, eumque diligens Cergo nunc non prosequitur illum odio inimicitiae.
i.4 A. Rxgumentum dissicillimum in varios discrepantesque; ΓόE' 'nsu diuisit authores. Primo, ex his, qui decreta diuina
puncto libera complent extrinsecis connotatis , P. Amicus disp. 74 his; ti Rum 6 -S 64. P. Antonius de Quiros tractatu de Volun- ' respondent , concretum hoc Deum odio inimicitia Princ'
343쪽
μ peccatorem, duo includeres; num principaliter, in recto, scilicet actum intrinsecum diuinae voluntatis sufficientem de se ad amandum bona acidio prosequenda mala, positis eorum con notatis , alterum minus principaliter , Minobliquo scilicet creaturam infici peccato vi quia hoc cessatin initanti, quo remittitur peccatum , cessat tiam , De uni odio inimicitiae prosequi creaturam incipiente peccato. Idemque erit de amore amicitiae , incipere scilicet incipi cnte in homine iustitia in ea cessantes, cessare Haec tamen responsio, quantum prodest suis authoribus i.
in praesenti casu , tantum nocet in constitutione decretorum, ut opportune notauit P. Ribad encyra. Nam Deus in ratione prosequentis odi, non alia ratione incipit m desinit , nisi quia incipit , dc de simit con notatum extrinsecum , quo Deus in ea ratione completur in ratione autem decernentis , cvidentis hanc actionem nunc incipientem , postea desi-ncntem , completur Deus per ipsam , in sententia eorum aut horum ergo Deus in ratione decernentis, d videntis eam actionem, non minus incipit, desinit , quam in ratione odio inimicitiae prosequentis peccatorem , quod nec eius au thores admittunt, nec dici potest. Confirmo. Amor amicitiae,
Modium inimicitiae , quocunque extrinscco con notato com
pleantur, sunt affectus liberi diuinae volim talis ergo si incipere possem, S desineres, iam actus liberi diuini, saltem ali qui incipere possenti desinere. Quod si concedatur, triumphat obiectio, reddenda superest ratio, cur isti non omnes, incipere possint, desinere Secundo ex Doctoribus decreta diuina ad aequate Deo in Ar.
trinseca constituentibus, P. Ribad eneyra disp. i. cap 3.
num .is respondet denominationes Dei diligentis amicabili suis ii ter iustum, modio inimicitiae prosequentis peccatorem , incipere , desinere in tempore , incipiente , aut desinente iustitia, aut peccato quia licet huiusmodi connotata , non
sint de constitutivo carum denominationum , Ut tenet num .ia in quo tantum discrepa baec rc sponsi a praecedenti ua -
344쪽
,ix R A C T. Iri Voluntate Dei,
men incipiunt S desinum cum illis sicut denominatio creatoris, incipit, laesinit, incipiente , aut desinente creatione. Hanc responsionem iobabilem esse subscripserunt multi,igrauissimi in Theologia Magistri , contra aliquos, qui de eius probabilitate dubitarunt.
Fxindamentum huius responsionis est, ilia nequit Deus
Nost, D denominationem diligentis amicabiliter iustum , vel odio 2, ό ''myς ipix prosequentis peccatorem , suscipere idonec illam eati a b unam rationabiliter suscipiat nequit autem sic illam susci- - όpς: ς, dones Veniat tempus, quo Petrus incipit esse iustus,iεpu, id Vel peccator ergo talis denominatio temporaliter incipit..es .is ' Rx ψζ. qui , licet antecedenter ad tempus iustitiaei; hi a s pesicati it rationi Consentaneum, complacere circa essen-grae iam huius complexi Petrus cum iustitia , .displicere circa hoc, Petruscum peccato, irrationabile tamen est, amare Petrum titulo uistitiae M odige titulo peccati, anteqbam iustitia reddat Petrum amore dignum in peccatum odio meum autem diligere amicabiliter Petrum iustum , est amare P trum titulo iustitiae reddentis illum amore dignum in Deum odio mimicitiae prosequi Petrum peccatorem, est , disi e illum titulo peccati reddentis Petrum odio dignum is r o nequit Deus eas denominationes rationabiliter suscipe donec iustitia reddat Petrum amore dignum,t peccatum dio, quod Ion contingit donec veniat tempus, in quo Petrus in pixe si iustus, vel pede, oh. CL USin -
Displi x x mon ς sponsio ista Primo, quia potest Deus ante tempus peccati, libere decernere poenam n* ndam
cium exiliens, sed extitutum, ut patet in gratia donata
tribus antiquis, propter merita Christi post ea est i
ni autho num .io Consequentia probatur, qtia non minus
345쪽
Di si X I. Immutabit decret. SECT. III. si '
Plina intuitu apparet irrationale, Deum decernere praemia,' Vc sup lpicia propter merita, vel demerita non diam gesta, quam amicabiliter diligere, vel in amicabiliter oditi propter iustitiam , vel iustitiam non dum positam locautem non
obstantes, primuna est rationabile meoque possibiles ergo S
Occurrit P. Ribahneyra concesso antecedente , negam s.consequentiam probationisque maiorem. Nam decernere Deum praemia, vel supplicia propter merita , vel demerita nondum existentia , scd cxti tura postea , aliud non est, quam Deum ab aeterno videntem , quod talia merita , vel
demerita tali tempore erunt, moueri ex ea visione ad decernendum praemium , vel supplicium , ne irremunerata maneant vel impunita quo nihil rationi dissionum. Diligere autem amicabiliter creaturam, eamque inamabiliter odiise est, diligere creaturam propter bonitatem qua non 'dum bona est,i amore digna odisse illam propter malitiam , qua nondum mala est δε odio dignari quo nihil irrationabilius fingi potest.
Contra , quia sicut peccatum reddit creaturam odio dig- 46 . nam ita S reddit poena dignam ergo sicut antequam peccatum existat non reddit , sed reddet creaturam odio dig- a. 'nam , ita nec reddit, sed reddet poena dignam Sar enim est reatuis ratio , cum peccatum aeque sit dignitas ad odium vi ad poei:
nam ergo sicut irrationabile non est decerner creatur: teddit
pinnam propter peccat tua i , quo nondum est digna poena, sed ξ μ di crit , ita neque irrationabile erit diligere amicabiliter creatu .' 'ram propter iustitiam qua nondum iusta est, sed erit , aut odisse propter peccatum , quo nondum mala est, sed erit ergo sicut ex visione peccati tali tempore extituri moueri Deus potest ad poenam rationabiliter ab aeterno decernendam , ita etiam ad odium concipiendum. Dices decretum poena irrationabile non esse, etiam ante q7 quam peccatum reddat creaturam poena dignam riuia cum
tale decretum non possit inciper temPore peccati, si non
346쪽
praecederet illud ab aeterno , maneret peecatum impuni
8 Contra, quia tam indecens est, diuinam bonitatem odio T/m in non prosequi peccatorem propter peccatum, quam diuinam 4 iustitiam eum non punires ergo sicutilaceretum in igendibo ait ii poenam, antequam peccatum reddat creaturam illa dignam, ration. bimes est, si negetur posse incipere tempore pcccati, ram,qna quia peccatum maneret impunitum similiter odium inimi-:α citiae rationabile es set, antequam peccatum redderet creatu- non pu ram odio dignam , si tale odium non posset incipere tempo-R re peccati, quia si non praecederet, maneret peccatum non odio habitum a diuina bonitate ergo statuta aeternitate talis odij atque rationabile esctet, ac decretum infligendi poenam: ergo non adeo negandum est sempiternum quia hoc posito, irrationabile es et Iino inde solida , Messica paratur contra suum authorem obiecti fundamenti solutio. Nam etiamsi Deus poenam decernat,i odium , concipiat propter peccatum , quo nondum creatura poena, aut odio digna est, sederit, tamen decretum illud ,, odium, rationabilia sunt. Quia ex uno capite Deus rationabile ius habet ad tale decretum, dc odium tempore peccatio ex alio vero capite rationabilissimum ius habet, ne suae voluntatis affectus in tempore incipiant, aut desinant δε ex hoc utroque iure reddetur rationabilissimum sempiternum Dei odium in creaturam propter peccatum, quod alliquando erit sicut decretum poenae rationabilissamum redditur in aduersari sententia; quia eadem est in utroque casu ratio, an autem utrumque negandum sit, vel admittendum constabit infra. q. Tertio communiter Theologi respondent Deum nunc Vψmm non prosequi odio inimicitia D.Petrum respective ad tem-ctoisi e pu praeiens, m quo iustus est vi amicabiliter dilectus , sed sponsio tantum respective ad tempus negationis , in quo peccator est, atque adeo Deum non es se nunc inimicum D. Petri, sed amicum; qui aesta nunc inimicum , non constituitu odio ιςxnprotcmpore negationis , sed odio illius pro emPOxς Praesenti
347쪽
Di si XI Immutabit ecret. Si C T. III. 32s
praesenti cumque pro tempore praesenti nullum existat in De odium Petri, cum nullum sit peccatum in illo inde nubila existit inimicitia sed potius amicitia propter gratiam in Petro nunc existentem dilectionem Dei erga Petrum propter illam. Contra solutionem istam insurgit P. Rida leneyra disp. o. o. anum .is fine, Nam ex ea responsiones nisi verbis ludere ome a placeat non fit, non esse praesentem nunc inimicitiam diui is dis
nam contra D. Petrum , sed quamuis e Xerceatur nunc exer sponsio-ceri tamen propter motivum iam praeteritum quod non ob ' μ'
stare praesenti inimicitiae probat. Primo , qui , si homo nunc de praesenti alterum odio propter iniuriam iam praeteritam prosequatur , vere nunc de praesenti est inimicus illius, propin motivum non praesens, sed praeteritum: idque verum ell, et sciasii de praesenti externis signis internam inimicitiam manifestare nolit ergo similiter in Deo. Secundo iam in euentu propositi, si homo propter in tu 14.riam sibi ab altero in instanti A irrogatam cum odio prosequatur,m imposterum inconcepto odio propter eandem iniuriam iam praeteritam perseueret, non minus est inimicus tempore , quo odium perseuerat, propter iniuriam praeteritam iam , quam in instanti A , quando iniuria praesens erat,
quia semper ex parte actus odio habet alterum , quamuis non odio habeat propter iniuriam semper irrogatam , sed irrogatam tantum in instanti ergo si Deus conceptum tempore negationis, odium imposterum conseruaret , non
minus duraret inimicus D. Petri tempore sequent , quam fuisset inimicus tempore negationis. Quod non consonat illi: Domini verbis Ezechielis. 8 omnium liquitatum im,
quit operatimes, non recordabor.
Tertio addi posset, nam inimicitia Dei cum D. Petro tona r. pore negationis adaequale consistebat in odio diuino propter peccatum tunc commissum, quin nec instans, nec negatio eam inimicitiam , aut odium constituerint, aliter odium di uinum inimicitiae aliquo extra Dcum compleretur Vel ergos nunc
348쪽
nunc durat tale odium, vel non si non durat donatur intenta tum Si durat ergo inimicitia Dei hodie, talis, d tanta est; qualis, quanta fuit tempore negationis, quod dici non
Propter istas instantias, dissicillimas equidem quae
J Ah, nullam videntur habere pacatam solutionem, nouam se-diuim i mi tam moliri necesse est pro argumenti solutione. Quod Put facilius praestem Pono, Astectus diuino liberos amici inimici tiae, inimicitiae non esse intrinsece essicaces absolutos, scd '' conditionatos ii delicet existente iustitia,vel peccato , idem-
non suntque est de decreto decernente poenam propter peccatum. ἡ ξ ξε Oueor, quia indecens mihi semper apparet Deum decer- absoluti, nere absolute poenam propter peccatum similiter odium se M QR concipere contra creaturam, antequam ista absolute sit odio,
vel poena digna propter tale peccatum. Sinailiter indecen Sest, Deum es te amicum Petri tempore peccati simpliciter,& absolute inimicum tempore iustitiae quae omnia sequi ex praedictis affectibus intrinsece essicacibus absolutis, constat ex didiis. Non autem sequi ex conditionatis clarum est, nam Deus ius habet ad decernendam poenam propter peccatum, modium concipiendum, si illud ponatur . ergo Deum id velle rationabilissimum est. Quae nostra suppositio passim inscriptu ris comm edatur: Ubi dum agitur de diuinis affectibus
amicitiae,minimicitiae, verbis conditionatis exprimuntur. Exod. 13. ra God saudieris vocem eius, feceris omnia, quae loquor inimicus ero inimicis tuis gam a gentes te. Deuteron. 8. O. Sicut gentes quas deleuit dominus in introitu tuo,
ita et os peribitis sinobedientes fueritis voci Domini Dei vestri. Et cap. i. En propono in conspe Iu vestro hodie benedictionem o maledictionem, benedictiomem obedieritis mandatis Domini Dei vestri, ea de qua 1 hodie praecipio vobis maledictionem nora obedieritis maniatis Domini Dei vepri Eademque inculcantur Cap. 8 cap. 3o Psal. 88. Si autem dereliquerintsilis eius legem meam es in iudiciis meis non ambulauerint: - mandata me ηρνὸμ stodierim Vistabo in virga iniquitates eorum, tu
349쪽
ribin peccata eorum .in millies alibi. Pono insuper affectus illos amicitiae & inimicitiae, ex o sq. do tendendi semper conditio natos, transne in absolutos ipsa ' positione conditionis, iustitiae , scilicet, aut peccati, absque Au illi
in tertientu noui affectus liberi diuini ex modo tendendi ab ζ'
soluti, atque adeo diuinam amicitiam δε inimicitiam abso fota tutam i quae sola stricta est amicitia , vel inimicitia in consti lutos. tui assectu libero diuino conditio nato, sempiterno, positione conditionis iustitiae, vel peccati temporali. Quo fit,
amicitiam vi inimicitiam diuinam incipere ac desinere, incipiente , aut delinente conditione iustitiae , vel peccati, quin affectus diuinus liber incipere possit, aut desinere sicut denominatio producentis incipit, desinit incipiente , aut desinente productione , qua colastituitur , quin decretum liberum producendi , incipiat aut desinat. Et ratio omnium cst, quia sicut productio creaturae constitutiva non est decreti diuini liberi , sed denominationis superuenientis decreto libero cita conditio iustitiae , aut pecccati constitutiva non est decreti diuini conditio nate odio , vel amore prosequentis Petrum, sed de nominationis illi superuenientis, scilicet odi absoluti quod est inimicitia, vel amoris absoluti, qui est amicitia. Hispositis , quae satis communia sunt in te Theologos, intellectu non valde distic ilia, nec obscuta
Respondeo ad argumentum Deum odisse peccatore ni odio conditio nato, non est quid sempiternum , nego abso Vera i
luto, concedo. Et ego consequentiam , scilicet de rationes diuinorum affectuum non esse semper existere. Ad probabationem concedo Deum nunc non prosequi odio inimici tiae D. Petrum vi tempore negationis prosequutum fuisse; inde tantum non concluditur affectum aliquem liberum diuinae voluntatis incipere , sed de nominationem illi affectui superuenientem qualis est , esse odium absolutae inimicitiae, quod libenter concedimus, id , quod in denominatione producentis nullus negabit. Itaque inimicitiam strictam diui-
350쪽
nam constituunt duo. Primum & principaliter est , a Tei fusliber ex modo tendendi conditionatus, qti emper est , fuit, Merit. Secundum est , positio conditionis peccati, quae con
stitutiva non est affectus diuini liberi, sed circunstantia illi superuenientis, scilicet odisabsoluti, seu inimicitiae diuinae,
quod idem est, sicut in denominatione producenti S. IV Instabis primo odium absolutum Dei contra D. Petrum propter peccatum, est affectus liber diuinae voluntatisci hoc autem incipit, de desinit ergo Maior probatur , quia decretum absolutum condendi mundum , etiam quoad circunstantiam absoluti , est assectus liber diuinae voluntatis: ergo ad odium absolutum. Vnde si conditione creata
constitueretur, fieret contra nos affectum liberum diuinum constitui aliquo extrinseco creato.
7 Respondeo distingueus maiorem , odium absolutum est solum affectus liber diuinae voluntatis, negoci est affectus liber cum circunstantia illi superueniente, concedo. Et concessa minori, nego consequentiam. Ad probationem Oncesso antecedenti, nego consequentiam , quia nimis probat, decreta scilicet ex modo tendendi conditionata, esse intrinsece absoluta,&decreta indifferentia esse intrinsece essicacia, quia decretum condendi mundum intrinsece emcax
est absolutum quod sicut non bene infertur ex illo antecedenti ita neque odium absolutum , quoad circumstantiam absolutam , infertur , esse affectum liberum diuinae voluntatis; sicut decretum de se indifferens , messicax et accidens, quoad circunstantiam emcaciae , affectus liber non est diuinae voluntatis, sed extrinseca circunstantia affectui diuina superueniente , icut in denommatione proda Centis. Disparitas autem, quam postulat obiectio prompta