장음표시 사용
371쪽
D 4 P. XLI. Ordo intentionis. SECT. II. 3 S
tionem concesso antecedentes, ne eanda est consequentia,
. malo piobationis. Nam applicatio immediata ad cui ter tia ad
libcros creatos tantum est praeparatio omnipotentiae, tam ad actum , quam ad eius carentiam , ideo ue indifferens esse i i . debet, ne libertas infringatur, unde praestari debet a decreto quid sit. indisterenti et ab esticaci non potest. Obiicies quarto Deus non alia ratione applicat suam ona 37. nipotentiam ad effectus creatos, nisi volendo illos ergo ad
cos, quos immediate vult, immediate applicat per intentionem autem cilicacem immediate vult actum liberum crea tunici ergo per illam immediate applicat omnipotentiam ad -- illum is pondeo , concesso antecedenti distinguens consse diate euuuens , immediate applicat alios actus, quos immediate vult,
alium concedo dependenter , nego. Et distinguo minorem , per intentione messicacem Deus immediate vult actum liberum creatum inde pendenter ab eo, quod velit fieri per alium actum , nego dependenter concedo. Et nego consequentiam. Quia ad immediatam applicationem recessaria est illa independentia. Instabis , etiamsi decretum cssica intendens velit seri 38. obiectum per alium actum , potest tamen fieri per ipsum imia mediate. Nam, ut nos sapra contra P. Ripaldam arguebamus, benestat, eis causam immediatam alicuius est catis, eam ipsam causam , quae inducit alteram eiusdem stectus immediate productivam sic anima causa immediat potentias operantes immediate actus vitales, quos ipsa anima una cum potentiis immediate producit ergo optimc quoque stabit , decretum cilica intendens velle fieri actum liberum creatum per aliud decretum, tamen fieri immediate per ipsum Imprimis aduertas me hoc argumento non moueri
contra P. Ripaldani eiusue sententiam , si modo a nobis ex plicato propugnetur quod in ea displice , tantum est modus explicandi illam supra reiectus, Mnon leuiter a suo uiliore insinuatur, ideo illud argumentum P roponens, laon
372쪽
dixi, displicet mihi, sed displicci aliis, proposui tamen illud,
Vt ab argumento ad responsionem infringendam fieret pro-3' Respondeo negans antecedens, quia cum mea Dpmione
non sit possibile in Deo decretum pure intendens, nisi circa effectus liberos creatos, istorumque libertas conlittere non possit applicante immediate omnipotentiam decreto emcaci, inde impossibilis est decreto essicaciter intendenti virtus immediate applicativa. Instantia autem illa animae concurrentis immediate adactus potentiarum essica non est. Nam concursus ille immediatus conceditur,quia sine illo anima nec viveret, nec perciperet obiecta per actus potentiarum, quod
graue esset in conueniens At nec graue , ne leue incon UC-niens est, quod decretumessicax intendens immediate non applicet Immo summa conuenientia cum libertate Creatas
atque adeo ex solo isto capite neganda foret immediata applicati decreto essicaciter intendenti. φ obiicies quinto Decretum, quod essentialiter , Wime tali', mediate connectitur cum executione effectus: non potest es 4ςςxςI piare intendens, sed immediate exequens e decretum au- tem volensessi caciter actum liberum creatum per principia eum esς- indifferentia , est essentialiter , immediate connexum executione effectus ergo non potest esse pure inten- illud esse dens. Resondeo , decretum essentialiter, ammediate connecti cum executione es cstus, dupliciter stare posse. Priplicativu- sconne statur independenter ex modo tendendi ab eo, quod velit fieri per aliud decretum ac tunc executiuum est, mimmediate applicatiuum Secundo , si fieri velit dependenter ab eo, quod per aliud decretum fiat,in tunc nec executiuum est, nec immediate applicatiuum , qua ratione se diabet decretum pure intenden S.
i. Instas Decretu essicaciter intedens inducit infallibiliter executione essectus non per principia immediata indisserentia, quae frustrabilia sunt: ergo per se ipsu immediath. Restonde sera dis particulis, in biliter inducere, duo contineri Prim est,
373쪽
est , inducere dc hoc spectat immediate ad decretum indifferens ex parte Dei. Sem dum est, infallibiliter,& hoc perti nec ad scientiam conditio natam , qua Deus omnimoda in fallibilitate praevidit extiturum effectum, si principia indisserentia donarentur atque adeo inducere in fallibiliter effectum, non est immediate decreti pure intendentis, utpote supponentis scientiam conditio natam effectus, si principia indiste
Obiicies sexto, si possibile elset in Deo decretum emcax pure intendens, illud effet prius, io sterius decreto CXCcu Deeieisi titio, dependens, S independens id implicat, ergo. Sequena probatur. Nam imprimis decretum essica intendens prius qui ii est executi uo , cum applicet diuinam voluntatem ad illius ione existentiam. Deinde non est prius, sed posterius, cum si es hisa, sentialiter dependens ab executi uo independente ab illo decreto Insuper decretum pure intendensisset dependens ab executi uo , sine quo existere non potest , non esset dependens, quia non est illius effectus ergo. Re pondeo, decretum pure intendens esse prius decreto executi uo in uno genere , scilicet in genere applicantis voluntatem diuinam ad actum executiuum et non esse prius in alio genere , scilicet inde pendentis ab illo , nihil implicare. Nam aestio quaelibet creata est prior effectu in genere productitio,i non est prior in gensi einde pendetis,sed posterior. Similiter dico, nihil implicare, decretu intendens esse depcdens ab executitio in genere conc-Xionis. quia cum eo connectitur,dcione uendens ab illo in genere causalitatis, ut patet in qualibet actione creata
obiicies ultimo. Omnis intentio estica fanis praecedit exequutionem eiusdem finis , cum ex ea deri uentur causae immediate finem exequentesci nullum autem decretum es sicax finis praecedere potest eiusdem executionem ergo ni tum potest esse pure intendens circa finem Minor probatatur, quia omne decretum erica circa finem constituitur sautem in adaequate ipsae Aecutione finis ergo praecedere non
potest finem ipsum, quo constituitur. Haec tamen obicctro
374쪽
falso nititur fundamento, scilicet decreta diuina libera compleri in suo constitutivo aliquo creato. Quare concessa maioria neganda est minor , eiusque probatio.
Mn possit Dein actus nostros liberos praedes re.
R AE seu praefinitio est decretum diuinum emeax, id est, connexus essentia
liter cum executione sui obiecti , c absolutum, scilicet a nulla pendens conditioneri quo Deusessi caciter δε absolute, aliquem finem intendit per media illi proportionata. Cumque omnis praede finitio , mea optinnione sit intentio pura emcax, Momnis intentio pura e mox sit praede finiti, idcirco hanc disputationem annecto praecedenti, ut vicissim una ex altera lucem accipiat, ibi enim dicta cum dicendis connexa sunt.
Staim controuersia, e sententia proponuutur. V Ariae communiter supponuntur praede finitiones, quibus posset Deus nostros actus liberos emcaciter intendere. Prima,ita decernens Volo fieri actum charitatis a Petro perprincipia indisserentia ad tramque partem libertatis , tam ex parte mea, quam ex parte creatura. Quae praede finitio complectitur omnia principia indisserentia, scilicet propositionem obiecti, Acapsic tionem omnipotentiae , tramque indifferentem,
375쪽
Disp. XIII. Praedes act liberi. Si C T. I. 349
α de se coniugibilem cium quolibet extremo libertatis, pereasque vult efiicaciter fieri actum charitatis a voluntate Pctri. Haec praede finitio ut cons .it c disputatione praecedent l,non est immediata applicatio omnipotentiae diu in ad actum pretiae finitum, quia vult illum fieri per principia indifferentia integra, d completa Tota ergo applicatio immediata Omnipotentiae praestatur a decret volente concurrere ad amorem determinante ad illum Voluntate , ad odium Mnon amorem si ad illud, vel ad istum determinauerit. Quod decretum ab aliquibus dicitur conditionatum , ab aliis absolutum inefficax, ab aliis susticiens ab omnibus tamen a Te ritu indifferens, seu coniungibile, cum quolibet extremo
Secundo praede finitio ita decernens Vol ferio m ιμ i ).tatis per principia illius. Quae praede finitio nec positive ex h ' cludat, nec piluatiue inducat pryncipia ad Oppositum , tam nitio. ex parte Dei, quam X parte creaturae sed ab his praescindens coniungibilis sit cum alio decreto inducente ea principia iam si positive excluderet, indubitatum mihi est, ruituram funditus praede finiti actus libertatem, quae nulla statice
princi prir, ad vir Umqtae. Tettia prae definitio ita decernens moto ferias ctum charita 4.tis per principia ad utrumque exparte creat*r . Quae praede fi
nitio sit per se ipsum applicatio immediata Omnipotentiae ad uiuo. aetum charitatis nam ad oppositum, cum quo coniungibi sis est, non potest esse applicatio cita tamen , ut ea praede finitio, sicut praecedens, nec positivemducat nec positive excludat applicationem ad oppositum , nam tali applicatione exclussa, tam certum mihi est , collapsuram praed finiti actus liberta-tatem, quam exclusis principiis ad nam partem libertatis; nam creaturae impossibile prorsus est , Operari a liquid , non applicata omnipotcntia diuina. Haec autem prae definitio, cum sit per se ipsam immediata applicatio omnipotentiae di uinae, nec infert, nec inducit aliud decretum , nec illo indi
376쪽
ritatis praede finitum , quamuis indigeat illo ad applicandis momnipotentiam ad oppositum actui charitatis. Quarta praedefinitio circa entitatem actus praui circa ma- , Σά' litiam enim formalem nullam esse in Deo possibilem fatentur
nitio omnes ita decernens Volo fieri entitatem actus mali, quia bona est. Quae praedefinitio contingere potest, sicut prima, si velit eamentitatem fieri per principia ad utramque partem libertatis, tam e parte creaturae, quam ex parte Dei. Ontingere item potest , sicut secunda si velit eam entitatem feri per principia ipsius, nec positive inducens , nec positive excludens principia ad oppositum, sed ab his praescindens. Contingere denique potest, sicut tertia, si velit eam entitatem fieri per principia ad utrumque ex parte creaturae , applicante ipsa immediate omnipotentiam ad entitatem prae- definitam,& non inducente positiue , nec positive e Xctu
dente applicationem ad oppositum , sed ab his praescin
u.ό ό Huiusm0di autem praede finitiones omnes duplicitet in ab eum Deo constitui possunt. Primis dependenter scientia Me- 'py 0ψVix voluntatem Petri elicituram actum
bust in sinata taxi , si principiis ad utramque partem libertatis prae- possint munita fuerit v. omissis actu charitatis, elicituram odium. becundo independenter tali scientia, ita ut diuina voluntas ex sola simplici intelligentia possibilitatem obiecti proponente , praede finitionem concipiat ue vel casu quo ea pra scientia conditionata stet , eruccidens omnino se habeat, quia sine illa existere potuit praedefinitio
utem omnes istae praede finitiones sint decreta absolH-
,Δὸ ε biQl Fuster in manuscriptis de prouidentia disputat 1 ca i
kri , - ί , qvndlxy0nax , esse conditionatum,&non absolutum ' consequenter non esse praede finitio'nςm Mouetur, prim6, quia illud decretum vult fiexi amo
377쪽
rem, si voluerit creata voluntas loc autem decretum plane conditionatum est ex parte obiecti ergo non absolutum. Maiorem probat , quia praedictum decretum vult amorem seri, & omnipotentiam applicari, non absolutes, sed per decretum conditionatum, scilicet , volo concurrere ad amorem si voluntas creata voluerit : ergo decretum illud vult amo rem , si creata voluntas voluerit. Probat consequentiam, nam decretum eo modo vult amorem existere quo vult ad illius existentiam omnipotentiam concurrere : non Utem
vult omnipotentiam concurrere absolute, sed applicanda per decretum conditionatum , si voluntas voluerit : ergo illud decretum vult actum amoris existeres, si voluntas creata voluerit. Maior est aperta iam decretum eo modo vult amorem existere quo vult causas, a quibus simpliciter pendet
eius existentia concurrere ad ea si causa autem a cuius concursu simpliciter pendet amoris existentia , est omnipotentia
ergo decretum eo modo vult amorem existere , quo vult Omnipotentiam concurrere ad amoris existentiam.
Confirmat primo Decretum illud vult existentiam amoris per actum imperatum applicantem omnipotentiam' ergo vult existcntiam amoris, qualis procedit ab actu imperato ab actu autem imperato procedit conditionale ex parte obiecti tergo illud decretum vult existentiam amoris conditionathex parte obiecti. Confirmat secundo Vel illud decretum vult actum amoris per applicationem omnipotentiae, factum solum per actum conditionatum imperatum , vel etiam per semctipsum. Si hoc secundum Z frustra ponitur actus conditionatus imperatus. Si primum' ergo cum per actum imperatum solum applicet omnipotentiam conditionatam ex parte obiecti decernet illum actum amoris, sicquc non erit praedefinitio.
Mouetur secund5, quia illud est obie istum decretum absolutum alicuius obiecti, quod decernit existere illud, αomnes eius conditioncsci illud autem decretum non decernit existere omnes conditiones amoris ergo non cst decretum absolutum
378쪽
absolutum illius Minor probatur , nam inter conditiones illius amoris una est , ut voluntas Petri velit illud producere,& producat decretum autem illud id non decernit existere: ergo minor probatur, nam illud decretum solum attingit voluntatem Petri producere medio actu diuino imperato, aliter ipsum decretum per se applicaret immediate Omnipotentiam tum non possit velle voluntatem creatam prodUcere amorem sine applicatione omnipotentiae quod negant aduersarij decretum autem solum attingens voluntatem Petri producere medio actu diuino imperatam, non Vult voluntatem Petri concurrere .produceres ergo id non decernit existere decretum illud Minor ista suadetur, nam actus imperatus solum vult omnipotentiam applicare, si voluntas producere voluerit Gergo ipse non attingit voluntatem velle producereri sicut actus decernens Petrum morit Uriam, sit transeat per viam decernit quidem mortem, non Utem transitum per viam atque adeo decretum illud decernit voluntatem producere dc sic cc omnes conditiones amoris vult existere, unde non erit absolutum. Confirmat, illud decretum non vult voluntatem creatam producere amorem, nisi quatenus vult applicare dc concurrere omnipotentiam mon enim potest illa producere, nisi ista concurrent cvult autem concurrere dc applicare omnipotentiam conditionale, si voluntas voluerit, per illum actum conditionatum ergo vult illud decretum , voluntatem creatam producere conditionate. Confirmat iterum, quia inter conditiones ad amorem, una est applicare omnipotentiam,&hanc concurrere id autem vult conditio nate ergo aliquam conditionem vult conditionate.
Mouetur tertiis, quia sensus illius decreti Volo fieri actum
amoris a voluntate instructa requisitis ad utrumque concurrente Omnipotentia applicanda per actum conditionatum dite inquam actus idem est, ac diceres volo ut voluntas ς' tri producat amorem cum principiis ad utrumque concur zςnt mea Omnipotentia, si voluntas creata voluerir. Qui sensus,
379쪽
sensus, aut implicatorius est, aut decretaim cst mere condi
in his tamen, praeter subdolam verborum aeqm Q '0 i
nem , solidum fundamentum, non inuenio, ad reuocandam ' - . in dubium rem adeo claram et tot tantortim in uicol hungorum calculis firmatam. Verum quidem est , decretum it lud praede finies, velle amor c,cum praei equisiti ad trumque iiiiiiii applicante diuinam omnipotentia decreto conditio nato, vel x lea .h- quasi conditio nato, ne de voce sit dis ensi, ita habenti: HOconcurrere ad amorem si voluntas creata ad istam determinauerit,c ad odiumsi determinaue=it ad i ui Hoc est decretum,quod prisci nostri magistri conditionatu vocaverunt, nos libenter admittimus ad immediata diuinae omnipotentiae applicatione circa actus liberos creatos. alium tamen omnino est, tecretum illud praede finiens velle amorem conditio nate, si voLin-tas creata voluerit, esto velit illiim fieri per decretum conditionatum sicut falsum est in tua sententia, praede finitionem, quam admittis, eis indifferentem , esto velit fieri amorem per requisita indifferentia. Ratio est , quia decretum conditionatum concurrendi posita conditione, non conditio nate, sed absolute concurrit: sicut promissio conditionati, posita conditione , non conditio nate , sed absolute obligat. Decretum autem illud praede finiens vult absolute positionem conditionis, scilicet determinationem voluntatis ad amorem,&positione illius decretum conditionatum absolute S in actci secundo concurrere ad amorem, S non ad odium 'nde licet velit fieri amorem per decretum conditionatum, non tamen vult illum conditio nate, sed absolute fieri. Punctum disticuliatis in diuinis prae definitionibus nostro IJ. rum actuum liberorum admittendis consistit, in conciliandis illis cum libertate creata , si enim cum illis inconcussa Eermaneant iura creatae libertatis in ulliis est, qui diuina praede
finitiones saliena possibiles non concedat. Dissicultas ergo in praesenti disputatione superanda , ea est. An scilicet stet creatae voluntatis libertaS, De eius actus praede finiente.
380쪽
P. F. de Lugo. P. Ribas P.Ribad.
Prima sententia absolute negat possibiles diuina praede fi
nitiones nostrorum actuum liberorum , Ut pote inimica crea tae libertatis. Ita P. Vasque et I . part disputat. 98. cap. o. disputat. 99. cap. 3.&3. pari. disputat. l. cap. O. I . P. Herire de Piaedestinatione disputat. 7. cap. . num. 28 di disputat. i 9.cap. 9. P. Alarconci pari.tract. . dispUtat. I. cap. 6.dc sequentibus, qui pro se refert P. Molinam I pari. quaest i .art. Is disputat i8 membro 3 S & P. Lessium lib. de gratia essi caci cap. . dc disputat de Praedestinatione qui tamen aut laores, ut bene obseruat P. Ribad eneyra , dubiae sunt fidei Clarius eam sententiam tuentur P. Marti non disput. 30. de Deo sect. s. praesertim in appendice de prae definitionibus
P. Becanus tom. I. summae Theologiae cap. . quaest. 3. P Gas parmurtado de Praedestinacione disput a dissiculi. g. Pro 'er decretum. Et multi Recentiores, tum nostri , tum CX-
Secunda sententia absolute assirmat possibiles diuinas
praede finitiones respeetu actuum honestorum non Crini Urpium dependentes a scientia conditio nata. Ita P. Soarius. I. part. lib .de Praedostinatione cap. 8. num. Ι 8.& cap. 3. n.' d Prologo me nori de gratia , cap. . num. 3. dc in opusculis lib. 1 de Scientia absoluta futurorum , cap. 6 num. 6. &ib. . de auxiliis tap. 7.in lib. . de concursu Dei cap. 6.in lib. a. cap. 7. P. Rui de Prouidentia a disputat. 6. P. Fasolus toae. r. inci part quaest. 3. art. q. diabit . .& num. 6. P. Granadus I. pari controuers . gen de Praedest tradi. Is sect 3 P. Arrubal i. part disputat 97.4 98 P. Arria gari part disputat. 34. sect. . P. Amicus disputat. I . secto . . num P. Franciscus de Lugo lib. i. de Deo uno, disputat. 3'. cap. s. num. 2 O. P. Ribas . part tractis. disputat 3 cap. i. P. Riba deneyra de Pra
destinatione disp. 1. cap. z. Et multi ali apud ipsos. Mi omnes licet possibiles de existentes diuinas prae definitione admittant, non tamen necessario praerequisitas ad positioncm actus praede finiti.
Tcrtia sententia distinguit inter illas praede finitiones initio positas