장음표시 사용
381쪽
pos s. Primam concedit possibilem, caeteras negat. Alij, tribus prioribus adminis , quartam negant. Ita aliqui Recentiores, ex his qui scientiam conditio natam , state mediam
Quarta sententia, reiectis praedes nitionibus a scientia Me ri .dia dependentibus admittit independentes, de omnino antecedentes omne liberum exercitium creatae voluntatis,ac conditionatum, exclusis decreti indifferentibus quas piae definitiones vocant praedeterminationes. Ita Thom istae qui licet communiter inter se conueniant circa prae definitiones actuum hone ilo rura , respectu tamen turpium, quoad cntitatem , grauis est inter illos dissensio. Dixi quoad entitatem, quia non posse Deum saltem directe praede finire formalem malitiam, seu difformitatem actus praui, in confesso est apud
Dixi Thomistas communiter inter se conuenire circa g. praede finitiones, seu praedeterminationes diuinas respectu insi actuum honestorum quia aliqui eas repudiarunt ex is ustri ii, praedicatorum familia scilicet Magister Bartholomeus Fer gauei intreyra, qui P. Molinae concordiam . . part S. Thom approba . : ἡ uit QR il rhasar Bucchia erus, qui crbipotensi, Accademiae indepen-
litteris ad Clementem V III. datis similiter subscripsit. Id in V. ilquoad piae definit me, conditionata ex ait Obiccti piaesti belli eterunt Ledesina , Nauarrcte δε multi alij, ut a nobis osten t sum est disputat. de scientia Media se h. i. Similiter
nas prae definitiones in ordine ad actus prauo secundum corum cntitatem negarunt lassius Verducie lectione contra scientiam Mediam pari. r. concitisione ira . ubi oppositum dicere impium , o blas emum ccris et ipse Gonzalc i. part disputat. s. se .st. r. num. s. asserens Oppositum cis expressam opinionem S.I hom .i discipulorum eius. .:Zari US Om. I. in i pari. quaest.22.art. . controuers. 3. . A natem , conclusones . 1. Que Magistri Languas, mandragon et Patres Dominicant in Urbe responsione ad defensionem ali tuorum Patrum Collegi Romani Societatis esu in Ulm. 26. ἁ inquiunt,
382쪽
inquiunt, praemom Deus causam nat alem, se etiam liberam, sed non ad malum; quia Deus non est prima causam is mc octrina est S. Nom. I. a. qu . II a. art. y adsecrendum.
'adefiniti volensferi actum bonum per principia ad utrumque,
tam ex parte Dei suam ex parte creatura,
is Rincipium ad utrumque ex parte creaturae est, propositi Eirini 1 indisserens obiecti, qua voluntas creata potens sit ad ele cistionem adhu ritum boni, tum mali Huiusmodi autem obie- ,rubii Icti propositio, respectu actus salutaris complectitur ex noi hς - capite illustrationes supernas intellectus , dc indeliberatam motionem Voluntatis , quibus creatura potens est ad concipiendos actus honestos salutares ex alio vero capite complectitur cognitionem naturalem conuenientiae, Melectabilitatis actus turpis, qua creatura potens est ad actum turpem elicisndum Hicet enim illustrationes supernae eam conuenientiam, delectabilitatem proponat, id tamen praestant retrahendo ab actu turpi, & ad honestum eliciendi, unde illis utpote supernaturalibus, insta est virtus causandi moraliter Λ forte etiam physice actum bonum, non Vero malum, iidcirco ad proximam istius potestatem necesssaria est cognitio naturalis moraliter actus praui causativa. , o Principium ad utrumque ex parte Dei. Dicit primo, de- Principia cretum executiuum propositionis indisserentis obiecti L. y Quod decretum , ut ostendi disputat i . de scientia Media sitae ii sect 3. ω . connexum esse non potest cum altero extremo M. ci libertatis, sed necessario debet es se indisserens, id est coniti iungibile cum quolibet eorum Dicit secundo, decretum prae parans omnipotentiam ad utrumque quia cum voluntas eat nihil agere possit me concursu Dei comitantς, ne cessariun ..
383쪽
Dis P. XIII. Trade n actiberi. se C T. II 337
cessarium est diuinum decretum praeparans omnipotentiam ad trumque. Huiusmodi autem decretum , ut ostendi disput. citata sech. i. non potest esse connexum cum nos Atremo libertatis, sed necessario debet esse indifferens, id est, de se coniungibile cum quolibet corum vi sussiciens ad utrumque. Aod ita habet tuo concurrere ad amorem determinaure ad i in voluntate creata , ct ad odium si determinauerit a i d. In quo decreto nullum interlici negationem , ostendi ibidem sech. r. an Um. 79. Asserimus igitur, Praede finitionem Volentem scri actum a bonum , v. g. amoris Dei, a voluntate creata per principia ad
Vtrumque , tam ex parte Dei, quam e parte creaturae , seu piae lati
volentem ea principia , ut fiat actus amoris, vel quia et a 'δ
Iis actus, possibilem esse Deo , directam, scientia Med;a, libellia, qua novit Deus voluntatem creatam elicituram actum amo ne ii
ris erga Deum , si ea principia ponerentur. Probatur prim hex dictis de scientia Media, ubi disputat is illius directionem in elargitione auxiliorum stabili uimus, eadem enim est controuersia illa cum ista Etenim donare Deum auxilia ex praescientia media dirigente , aliud non est, quam decernere auxilium efficax, quia essica praeuisum, quod aliud re non est, quam voluntate absoluta , messicaci velle consensum: id autem est prae definire consensum per principia ad utrumque indiffcrentiari ergo cum ea directio sit Deo possibilis, possibilis quoque erit prae definitio. Probatur secundo, nam unicum sundamentum, quod pro z pugnantes scientiam Mediam, impulit ad negandas possi biles diuinas prae definitiones nostrorum actuum liberorum,sola est iactura creatae libertatis. Haec non sequitur ex possibili praede finitione diuinari ergo Minor ista, aqua unice pendet nostri asserti veritas ex proses comprobanda est. Quod ut praestem , aduertas, iacturam creatae libertatis refert ab aduersariis inconnexionem diuinae praede finitionis cum vno extremo libertatis, in coniungibilitatemque illius cum opposito in prioritatem eiusdem prae definitionis ad nostru ni
384쪽
actum liberum, praecedente enim principio ad unum determinato nulla stat libertas, quale existimant futurum decretum quodlibet diuinum prae definiens nostros actus , si posibile in Deo es et His postis. λ Probatur minor illa primo ex S.Tho m. hic quaest. I9 art. 8. hqm Vbi inquirens Sanctus Doctor, utrum voluntas Dei neccsa
mus diui-tatem rebU Voliti Simponat, corpore ita scribit. Meltu αἰ-
cendum est quod hoc contingit scilicet effectum es. liberum, nitionum vel necessarium propter efficaciam diuinae voluntatis. Cum 4ς00ως enim aliqua causa inca fuerit ad agendum , essectu consequi Vr causam mon tantum secundum id, quod i , sed etiam secundum modum sendi vel essendi erc. Cum sitior Olanta diuina sit cacissima, non lumsequitur, quod sani ea , quae Deu vult feri sed quod eo modo flant, quo Deus ea ri vult. Vult autem quaedam feri Deus necessario ue quaedam contingenter, ut si ordo in rebi ad complementum,niuersi. Et de quibusdam essectibus aptauit causin necessarias, qua descere non possunt ex quibus essectus de necessitate proueniunt. Gibusdam autem aptauit causas contingentes defectibiles , ex quibus spectus contingenter
1 . In quibus Verbis S Thom. zontineri voluntatem diuinam absolutam intrinsece essicacem , mihi est sole clarius. Tum quia de voluntate indifferenti inquirere an rebus vo- litis necessitatem imponat, otiosum esset , dc inane. Tum etiam quia, ea Voluntas vocaturem cacissima, nulla, vel sui facta mentione alicuius conditionis. Tum denique , quia ratio, cur ea voluntas necessitatem Fctibus liberis non imponat, non est, quia sit de se coniungibilis cum utroque libertatis extremo , quam facile adhibuiiset Sanctus Doctor, si ea voluntas indifferens est ei; sed quia vult fieri Ucctum liberum per causas contingentes. Insuper eam voluntatem diurnam non esse praedeterminantem, ut conteridunt ThOmistae, fatentur aduersarij, quibuscum disputamus: ergo erit praede finiens ot pote volens fieri effectum liberum per caui a contingentes defectibiles maius modi autem voluntas
385쪽
e mente S. Thom non infringitimo coaptat creatam libertaxem' ergo praede finitio actus liberi per principia ad utramque partem libertatis, eam non C Uertit. Confirmo, de illa voluntate diuina loquitur S. Tlio in cui 11. nulla creatura resistere valet, shu quod idem est , cui coniungere oppositum ill rus, impossibile est. Unde sibi obiicit soluendo testimonium Pauli Romanorum 9. Voluntati enim elinquis resiuit ' Voluntas autem diuina cui creatura resistere non potest, est intrinsece esticax et absoluta cineri caci enim, dc indifferenti resistere in manu nostra es, Huiusmodi autem voluntatem ait S. Thom non inti ingere creatam libertatem, dummodo intendat liberum effectum per causas contingentes, seu quod idem est per principia ad utrumque indifl e rentia atque adeo inimica non est creatae libertati. Probatur secundo eadem minor. Nam Deus promittere f. potest nostrum actum liberum abso ue iactura libertatis illius: Potest ergo prae definire. Consequentia Optuaa et , illa non minorem connexionem, irioritatem habet diuina promis actu bo.
si ocum Xecutione rei promissae, quam prae definitio cum P 'actu prae definito si ergo hoc non obstante pollibilis est diui defitii id. na promisti nostri actus absque iactura libertatis illius cur non praedes nitio: Antecedens igitur probatur, nam de facto promisit Deus Abraham fidem liberam posterorum , testante Paulo ad Romanos . Non enim per legem promissio Abrahae, aut semini eius , ut haeres esset mundii, sed per iuuitiam dei. Si enim qui ex lege haeredes junt exinanita es fides , abolita est promissis. Et paulo postri Di repromissione etiam Dei non haesitauit diffidentia, sed confortatus est e dans gloriam Deo, plenissime sciens , quia quaecunque promisit potens est facere. Ad quae 'μg verba Pauli August. cap. o. de praedestinatione Sanctorum,inouit and ergo promisit Deus Abraha in semine eiu fidem gentium, dicen. Patrem multarum gentium posui te. Vnde dicit ροIDim e ideo ex fide, ut secundum gratiam firma sit promista omni mini. Non de nostrae voluntati potestate , sed de sua pra-
386쪽
Et paulo postri Nou autem promi fidem gentium , rham, bihomines faciunt ed i prom tteret, quod ipse facit, iram prae sciuit homines esse facturos. Non quidem loquum sic Apostolus. Filios quippe promisit Deus Abrahae, qui fidei eius estigia sectarentur, quod apertissime dicit. Et iterum infra Credantis cum braham , quoniam, quae promisit, potens est, ct facere. Pr misit autem filios Abrahae, quod esse non possunt, nisi habeant f dem. Quae verba Augustini adeo perspicua sunt pro diu in pro missione fidei posterorum , ut omnis superfluat Ond
27 Probatur tertio eadem minor. Nam bonus usus gratiae auxiliantis conditione praeuisus, potest esse motivum de ii sub cernendi essicaciter conditionem auxilij, quia prae uisus est
Odixione ex eo infallibiliter consensus extiturus similiter malus y Est sus gratiae , sub conditione praeuisus, potest esse motivum semotiu nolendi essicaciter conditionem, quia praeuisus est ex ea in-nllibiliter dissensus extiturus. Huiusmodi autem decreta citer c sunt prae definitiua Primum consensus, secundum carentiae RG dissensus ergo Minor certa est , quia decretum, quo Deus vult efiicaciter gratiam , quia cum illa consentiens, est voluntas erica ipsius consensus similiter decretum quo Deus emcaciter non vult conditionem , quia cum silla dissenties, est similiter voluntas emcax negationis dissensus. Maior ergo probatur ex August.lib. i ad Simplicianum aiente quaest. 2. Cuiu autem miseretur sic eum vocat, quando scit congruere, ut vocantem non resuat. Et tract. 3. in Ioannem. Male suras eo, quod accipit, Deo potius miser te non accipit. Vtroque Ommendat Augustinus misericordiam Dei vocantis hominem ea actione , sub qua nouit eam consensurum non Ocan
iis ea, quae nouit dis ensurum. Quae Dei misericordia longe illustrior appareret, si illae voluntates ex praescientia suturi consensus,&dissensus, tanquam ex motivo descendant Mita habeant decreta illaci Volo hoe auxilium, quia cum id in Pi biliter consenties , di, noci hoc alterum, quia cumcisio infallibilii dissentie .
387쪽
Iden insuper confirmat serna ' de verbis Domini , inquiens: Nec Senatorem, ne Imperatorem, nec Philoseph ele clos esse a praedicationem sciebat enim Chrisu quias ligeret Senatorem, diceret Senator, dignitas mea e lacta e , b c id paulo
post addit ideoque elegis in m. mundi , non in se sed in D -
nino gloriaturos: En quomodo noluit Deus eligere Senatorem quia de sua die nitate prae uisus gloriaturus, ec voluit infirma mundi, quia praeui si sunt in Domino gloriaturi. Idem inculcat lib. de correptione 4 gratia circa finem his verbis. Se Ondeant i posunt, cur illas Dem , cum fideliter, o pie viaerent non tunc de vitae hut periculis rapuit, ne aliis mutaret intePectum eorum. Irum hoc tu poteBate nou habuit ' in ο-rum futura mala nesciuit 'Nempe nihil horum, nisi peruer si me, o insanismedicitur an peruersillimum , de in lanissimum,
censet Augustinus diceres, non potuisse Deum eis caciter rapere cum hominem eo motivo . praescientia , ne malitia mutaret intellectum eius. Praeterea lib. de Praedestinatione Sanctorum cap. 8 ait Augustuatas. Cum igitur Euangeliumpraedicatur quidam credunt , quidam non credunt , sed ut credunt praedicatore forinsecus insonante intus a Patre audiunt , atque discunt qui autem non credunt, fortis audiunt, intus non audiunt neque discunt hoc est datur et, credant, Iis non onr Ergo auxilium ei uax ad credendum donatur homini a Deo ex motivo ut credat, siue quia cum o infallibiliter crediturus est. Denique lib. 2.contrari Epist. Gaudenti j cap. 7. inquirens, cur vobiit Deus, ut Rex Nini uita indiceret populo e . iunium. Respondet i mia erant quidam ex qui nec cu rarent, ne crederent prae nationi diuinae, nisi territipote iste ter rena Er o praescientia fidei, dc poenitent aer mi uitarum, si a Rege indiceretur iciunium et non aliter, discXit, Ouit Deum a P ilendum efficaciter Regiam ieiuni indictio
Insuper diserte satis S.Thom l. pari. quaest. It art. . ad .
388쪽
; si TR AC T. De Voluntate Dei,
depraescientia conditionata,certum est. Nam usus gratiae ab solute praeuisus, non solum est secundum rationem causae sinalis, sed etiam meritoriae, quod excluditur a S. Thom.vc bis illis si secundum rationem causa malu Praescientia autum boni usus excludens rationem meriti, o solam habeos rationem causae finalis, sola est conditionata ergo haec potest esse finis, S motivum collationis gratiae, Meus moueri ad decernendam illam, quia praeuisus est bonus usus infallibiliter fututus, seu extitur US.
Praeterea idem firmant Patres illius dubi solii tionem inquirentes. Cur Deus homines,, Angelos creauit , quos peccaturos praesciuit cur Evam coniunxit Adamo, sciens illum ex tali consortio peruertendum suos dedimus disputat. . de scientia Media sect . q. num. 27O. Eos autem Patres
supponere , potuisse Deum moueri ex praescienata futuri a li, ad nolendam perituri hominis , Angeli creationcm, aperte constat ex ratione dubitandi, quam proponunt. Cur videlicet Deus , videns tantam hominis , Angeli ruinam,
non abstinuit ab eorum creatione, cum posset , ne tot mala sequerentur cur Evam coniunxit Adamo, sciens eum praeuaricaturum non potius dis unxit, ne tanta generis humani iactura sequeretur . tiae omnia satis clare indicant ruinam illam motivum fuisti aptum ac Lissiciens ad non creandum taliter enim ridicula esst dubitandi ratio . Cur scilicet praesciens ea mala futura, non abstinuit ab hominum , Ange- gelorumque creatione 'Nam de illo, quem iuuare non potest scientia mali, ut illud vitet, fatue inquiritu cur non misit conditionem ex qua malum futtirum esse praevidit 3 Sic inepte quis interrogaretur Cur sciens oblato gladio , futurum homicidium , non illum negauit ' Si ad negandum gladium , nihil iuuare posset, aut mouere scientia illa. Rursus Chrysostomus homil. 3. in cap. Matth assumptum firmat his verbis operarios aliquos vocato tertia , nona, O undecima hora, non antem; quia praesciebat Dem, tunc be Ucr-tes, ct non antea Paulum ne prope Damascam,
389쪽
rronem in cruce, non antea vocatos ob eandem rationem. Id est
Cilicaciter effeci hinc vocatos , quia praeui si sunt in fallibiliter operaturi ac non esse antea vocatos, quia praeui si sunt in- fallibiliter non operaturi : Ergo Deus potest essicaciter decernere vocationem, quia cum ea bene operaturus praeui detis .seu quia ea posita tali tempore, & circumstantiis in fallibiliter extiturus est consensus non autem possiet si huius
modi decretum creatam libertatem euerteret ergo non euer
Confirmatur. Nam si Deus non posset efiicaciter decer 3 .nere vocationem propter consensum ex ea in fallibiliter se .. z: quendum , seu quia ea posita in fallibiliter consenties, fieret, estieati orationes Christi,&fidelium irritas, d inanes fore , quod dicere impium cstri ergo. Sequella probatur. Quia irrite, eationem Minaniter petitur ab eo ali quid , quod ipse exequi non potest Deus autem exequi non posset, quod Christus, d fide 4 ihi, ii
te peterent ab ipso ergo Minor ostenditur , quia .e, pius rogatur Deus a Christo fidelibus pro auxilii essica
cibus' hiatenus efficacia sunt, seu propter eorum eis caciam. Sic Christus Dominus petit pro Apostolo Petri: Ego rogaus pro te Petre ut non desciat fides tua. Et pro Apostolis Ioan .i T. Non pro mundo rogo,sed pro istis, quos dedisti mihi. Et infra Pater Ianheserua os , quos dedisti mihi. Quibus non exigebatur a Christo nuda entitas auxili , sed praeuis in cumulo donorum, quaenam cis cacia,S quaenam incis cacia futura erant; Crauit Patrem, dona Domine haec auxilia, mon ista, in fallibiliter profutura lunt ergo si Deus non possiet decernere essicaciter haec auxilia , quia in fallibiliter profutura sunt, seu quia cum illis infallibiliter consenties, non posset Deus cxequi quod Christus Dominus peteret ab ipso. Insuper rogari Deum a fidelibu pro auxiliis cssicacibus, a quatenus efficacia sunt, seu quatenus ab inem cacibus distin, cta, certum videtur. Nam saepius petimus a Deo eam gratiam donari nobis, cum qua bene operaturi sumus. Quibus
390쪽
aliud non est,quam petere bonum vntana gratiae, siue gratiam propter consensum ex ea in fallibiliter sequendum. Item proeligendo statu pie, di iuste rogatur Deus, ut illum inspiret, in quo praede iii natio nostra consummanda est, cumque remaneat, in quo naufragatura sit nos i salus. Omnia aliud non sunt, quam status gratiae essicacis, quatenus ab inericaci distinctus Q aod si quis certissime sciret, se in uno statu gloriam adepturum 4 periturum in alio ite, iuste, de
prudenter orare posset Deum dicens: Dona mihi Domine hunc statum, non illum, quia in eo in non in isto consummanda est salus mea seu dona imihi hunc statum, e non illum quia in illo infallibiliter vocationi tuae consentiam , de non in isto Vel ergo Deus potest velle essicaciter donare nobis statum gratiae efficacis, quia in fallibiliter cssica futurus cst, o salus nostra in illo consummandes vel non potest Z Si primum habemus intentum , posse scilicet Deum efficaciter decernere statum gratiae efficacis propter consensum in eo infallibiliter extiturum. Si dicatur secundum : ergo Deus non potest efiicaciter decernere id, quod petitur a nobis. Qiuod tanquam absurdissimum detestatur Augustin. lib. i. de
dono perseuerantiae, cap. 6. Dicat mihi ortuisquis audet, utrum
a Deo , dari non possiti, quod a se posci imper in Haec certe, qui sapit, non dico desipit sed insanit. Dices Deum ex his omnibus mota ri ad eligenda auxilia morali certitudines, min fallibilitate illativa consensus icta,
ut aiunt alij, moraliter praedeterminantia , non autem ad VO-lendum ericaciter consensum ipsum , seu auxilium propter
consensum in fallibiter X titurum.
In primis haec responsio non satisfacit Augustino. Pri Θ, quia nomine fidei intelligere auxilium ad fidem , nullo constat fundamento. Secundo, quia Augustinus, ipso referente,
loquitur de ita fide, de qua dictum est Iustus ex fide vivit, fine de impossibile est iacere De , se credideris saluus erit.
Haec autem fides non est auxilium ad fidem , vel ipsa formari fides Tmlὸ, quia Augustinus loquitur de illa f. de , quana Deus