장음표시 사용
471쪽
quitur meritum malum praedestinatio autem quoad intentionem efficacem seu praede finitionem gloriae, selum antecedit meritum bonum absolute praeuitum , nam conditionatum subsequitur, cum ex praescientia conditio nata boni meis riti ea praede finitio dirigatur ergo reprobatio subsequitur meritum malum ab solii te praeuis una, si enim tum condit natum subsequeretur tantum , nulla in hac parte stibsisteret distinctio inter praedestinationem dc reprobationem contra concilium. Firmat AugusUnus lib. . contra Iulianum cap. t 8 aiens i 3bsonis es Dem , iussin es Deus potes ne bonis meritis liberare, Ueusi quia bonus es non potest sine malis meritis damnare , quia iustus est. Et Epist. io s. ad Sixtum maerimm causam praedesinationis , nec inuemmmci reprobationis utem causam quaerimus , crinuenimus. Vbi Augustinus bonitatem Dei commendat , eo quod possit sine nostris bonis meritis praecedentibus liberare nosci iustitiam autem , quia i n potest sine nostris malis meritis praecedentibus damnare nos Insuper ait , nos causam praedestinationis, quoad intentionem efficacem , seu praedefinitionem gloriae, non inuenire , quia nulla nostra merita ab. soluta praecedunt illam vi conditionata non sussiciunt Causam autem reprobationis inuenimus, scilicet peccatum non conditio nate, sed absolute futurum, qua tantum ratione est causa meritoria poenae Dergo ex Augustino peccatum absolute futurum praecedere debet decretum infligendi poenam ut iustum sit. Id quod iterum inculcat Augustinus lib. . contra eundem Iulianum cap. 8. inquiens Certum, ct immobile teneamus non se iniquitatem apud De/- , Mae quemquam sine malis meritu damnet. Si autem Deus ante mala merita praeuisa damnaret, quantum est ex se, id sine malis meritis praestaret, quia peccatum, nisi praeuideatur , nihil iuvat ad iustitiam
Dices primo, Deum ordine latentionis posse decernere M.
poenam propter peccatum , ant absolutam illius prae uisio 2 2. I ..
472쪽
xionis, nemri non vero ordine executionis. Quia licet Deus ante I ui absolutam praeuisionem peccati, intendat poenam propter il- p xxilio ius non intendit, quod ea poena exerceatur ante peccatum
ψ absolute praeuisum , sed post ipsum.
Contra, quia praedestinatio ad gloriam ordine intentionis, etiam cst ante merita absolute praeuisari ordine vero Xec tionis post ipsa: ergo si praedestinatio ad poenam ordine intentionis esset ante demeritum absolute praeuisum ue ordine Vero executionis post ipsum eodem modo, quo praedestinatio ad praemium , est ante merita absolute praeuis , praeis destinatio ad poenam es t ante demeritum praeuisum iu ius oppositum clamant obiecta a nobis testimonia , ut expendenti erit manifestissimum Gergo ea responso illis non satisfacit. Sicut nec superioribus argumentis scilicet Deum censendum potius esse, velle mortem hominis, quam via tam , si ante datam occasionem peccati , sponte sua destinaret illum ad poenam. Dices secundo iussicere Deo ad praede finiendam poenam peccatum originale absolute praeuisum Contra. Nam ideo ad decernendam iuste poenam propter peccatum Originale, exigitur absoluta illius prae uisio , quia est causa propter quam Poena decernitur quando autem poena decernitur propter peccatum aEt uale istud est causa propter quam poena decernitur ergo praecedere debet absolute praeuisum Alia, quae tractatum de praedestinatione desiderant, tu videas apud authores de reprobatione malorum disputantes. 1 . Obiicies primo illud Sapientiae 1. Vbi dicitur neminem Testimo pos se a Deo quaerere de his, quos perdidit ergo Quia Deus
iectsi no , ac dommi , potuit , aeternam eorum
dςς'rΠςrhpζrditionem , ulla expectata occasione peccati. 44a ... Idcirco additur: Uumqtroque, qui non debet puniri, condemnmcet exterum aestimas a tua virtute. Respondeo hoc testimonium y ili nobi ioxius fauere quam nocere. Nam, ut opportune ob
473쪽
Di s p. XI. Praedes Poenae Siri T. I. 47
eum ipso P. Ribadeneyra ibidem disputat. s. cap. I. in CO'dice emen8ato a Sixto V. ita legitur Ipsum quoque, qui non ἀebet puniri, condemnare, exterum aestimas a tua virtute. Quibus alienum a Deo exprimitur, damnare aliquem, in quo causa punitionis non praecedat. Dicitur autem, ne mmcm posse quaerere a Deo de his , quos perdidit, quia supponendum est , suum in unoquoque praecessisse peccatum, propter quod a Deo iustissime damnatus est. Obiicies secundi, dissicile illud Pauli testimonium Rom. 9. Ita de Esau Iacob loquentisci Cum enim nondum nati fuissent aut aliquid boni egissent, aut mali , ut secundum electionem perpositum Dei maneret non ex operibus sed ex vocante dictum es et gnia maior seruiet minori sicut sat scriptum esci Iacob dilexi, Esau autem Odi haberi mid ergo dicemus 'Nunquid iniquitas apud Deum ' Absit. Is si enim dicit Miserebor cuius misereor, c misericordiam praestabo cuius miserebor. Igitur non volentis , neque currentis sed miserentis es Dei dicit enim scriptura Pharaoni rata in hoc ipsum excitaui te sendam in te virintem meam: dc ut a nuncietur nomen meum in uniuersa terra. Ergo cuius vult miseretur in quem vult indurat. Di eis itaque mihi Gid adhuc quaeritur ' Voluntati enim eius quis
resti it ' O homo tu quis es , qui responde Deo λ Nunquid dicit fgmentum et , quis xit: id me fecistises An non habet potesatem Aulu luti, ex eadem massa facere aliud quidem in in hoonorem , aliud vero in contumeliam uod Deus volens ostendere iram, o notam facere potentiamsuam sustinnit in multa patientia , vasa irae, apta in interitum, ut Venderet diuitias gloria in vasa misericordiae quae praeparauit in gloriam. c. Ex qui
Ita arguitur primo. Nulla est iniquitas apud Deum, quod ante omnia merita bona,in mala Iacob dilcxerit, Esau autem odio habuerit ergo neque iniquitas erit apud Deum, quod ante omnia merita bona, .mala, unum destinet ad gloriam, alterum praede finiat ad poenam. Secundo Deus ex citauit Pharaonem, id est, indurauit illum, ut ostenderet, in
474쪽
eo potentiam suam ergo, poterit destinare ad poenam ad ostensionem iustitiae suae, nullis creaturae demeritis spectatis. Aliter enim apta non esset comparatio saguli , libera sua Voluntate potentis, fingere vas unum in honorem alterum vero in contumeliam , quin iuste de figulo conqueri possit. Tertio , quia Deus volens ostendere iram, d notam facere potentiam suam, sustinuit in multa patientia vasa irae. Id est permisit peccatum , ad sumendam de illo vindictam, ostentandam potentiam suam. Quod aliud non est , quam velle conditionem peccati, dc propter illud praede finire poenam ad ostensionem vindictae ergo.*O Ad primum Respondeo , nomin εο dij non venire odium .s A ' positiuum, sed negativum id est , amorem non specialem
testimo erga Esau , quem exercuit Deus in Iacob mam istum praede- Π j δpii fit illi ita gloriam per merita donatione auxiliorum emc cium obtinenda uenon vero illum. Vnde sensus est , antequam quidquam boni, aut mali egissent, Iacob dilexi , intentione scilicet mcaci ad gloriam Isau autem non ita , sed, amore inessicacia tantum praeparante auXiliorum dona, quorum distributio dominis mei est i non volentis , CC curis rentis Ad secundum , Respondeo in illis Pauli verbis duplicem contineri voluntatem , priorem permittendi peccatum Pharaonis, posteriorem autem ex eo peccato absolute praeuis amigendi illum tot signis, atque portentis ad ostendendam potentiam , ad terrendum Pharaonem , Ut deponeret duritiam i ad confirmandos filios Israel in cultu veri Dei. Idem dicinans ad tertium, scilicet sustinuisse Deum in multa patientia vasa irae , id est, permisisse peccatum ex quo absolute praeuis , volens ostendere iram ac potentiam tuam, destinauit ad poenam. αi Ex dictis collige contra P. Granadum de Praedestinatione Est tiό. tract-6 disputat. 2. Non potuisse Deum ante absolutam prae- ex moti uisionem peccati, praede finire hominem ad poenam ex moti--ἡή . io Ostentandi iustitiam punitivam ac beneuolum erga praesulatu destinatos affectum. Nam iustitia punitiva ostentanda esset, vel
475쪽
Vel decreto puniendi, vel ipsa punitioneri utraque esset in
iusta ante absolutam praeuitionem peccati, ut constat ex di nite Oeactis ergo de praedelinirio ad poenam ex fine ostentandi iusti ' i' 'tiam punitivam praeuisu
post absolutam praeuisionem peccati potuerit Deus ex motivo puniendi prae definire poenam.
Nomine praede finitionis semper intelligimus decretum
absolutum d cflicax. Quaeritur ergo in Ueus , post absolutam praeuissionem peccati , ex motivo puniendi illud potuerit praede finire poenam , id est decreto absoluto, χDficaci eam propter peccatum decernere. Affirmat communis sententia , quia peccatum absolute praeuisum dignum est, quod a Deo puniatur. Qtiod si verum esset, a communi, trita sententia discedere non auderem quia tamen non culter obstare videntur statim subiicienda. Censeo, Deum, etiam post absolutam prae uisionem peccati , non posse prae definire poenam ex motivo puniendi it ' Llud. Duco primo , quia huiusmodi praede finiti non posset solute incipere tempore peccati, cum sit actus diuinae Voluntatis, qui omnes, aut semper, aut nunquam existere debent , id o Est exigente diuina immutabilitate ergo praede finitio pinnae exi hi fieret tota aeternitate ante existentiam peccati ergo iniusta hii re esset. Probatur haec consequentia, quia iniustum est damna x mire hominem absoluta sententia, propter delictum, quod non ' dum est , sed erit Deus autem absolute damnaret hominem Jud. ab aeterno propter peccatum, quod tunc nondum est sederit in tempore Lergo iniuste damnaret. Minor certa est Maaior autem videtur hi mine naturae nota aequitas enim postu lat, ut nullus absolure damnetur ante causam clecti cogni
476쪽
nem aliter condemnantibus stando lumini rationis. 4 Ducor secundo, quia peccatum , dum futurum tantum P est , non reddit hominem odio, aut poena dignum , sed red ea Est det tempore existentiae ergo sententia absolute condemnansnςς04j0 hominem ante existentiam peccati iniusta erit Patet Ona 444 sequentia, quia iniustum est absolute hominem condemnare xς di antequam sit poena dignus. Aniccedens probatur. Tum quia hqm peccatum dum futurum est, non est, sed erit , ergo nequ*reddit poena dignum, sed reddet. Tum etiam , quia dum peccatum futurum est , sola existit carentia peccati, in qua nulla est dignitas ad poenam. Tum denique , quia dum peccatum futurum est stare potest iustitia , amicitia hominis cum Deo , ut patet in illis, qui nunc iusti sunt,in postea peccatores pro tempore autem iustitiae, Sc amicitiae cum Deo, non est homo dignus odi, nec poena, sed potius dignus est amore in praemio ergo peccatum dum futurum est , non reddit hominem poena dignum.1 - Duco tertio , Deus etiam post absolutam prae uisionem pix si peccati non potest iuste anticipare poenam antequam pecca hi tum existat, unde non potest hodie exercere vindictam pro-
.nxςqψη ter peccatum extiturum mane ergo neque poterit iuste anta iii '' icipare absolutam sententiam damnationis antequam pecca unde M tum existat dum tantum futurum est. Probatur consequen-ώἡ ἡhi , iis , ideo holi potest Deus anticipare iuste poenam, antequam
danatio peccatum existat, quia hoc dignum non est poena, antequam sit existens sed neque est dignum absoluta damnationes, audsententiaci ergo neque ista anticipari poterit ad existentiam peccati Minor probatur quia in peccato eatenus est dignitas ad damnationem, quatenus est dignitas ad poenam ergo cum in peccato non sit dignitas ad poenam anticipatam , neque erit dignitas ad damnationem.
Dices, ideo in peccato non esse dignitatem ad anticipati nem pinnae, quia cum haec incipere possit tempore peccati, iustum inde non est anticipare illam decretum autem abso luxum, d essica poena , propter peccatum incipere non
477쪽
potest tempore peccati, unde dignitas in eo est, ut anticipetur a Deo me peccatum maneat impunitum. Contra , quia etiam sit Deus non posset decreto absoluto, S efiicaci poenam decernere propter peccatum, non inde istud maneret impunitum ergo ex hoc motivo non redditur iusta antici patio absoluta damnationis Antecedens constabit sectione equenti, ubi ostendam sussiciens esse decretum conditionatum. Duco quarto , quia Deus non potest anticipare odium Tinimicitiae absolutum ante existentiam peccati, ut ostendi Ost d
mus dispiat ira tech. 3. ergo neque anticipate potest absolutam tita damnationem cenae. Probatur consequentia, quia peccatum non minus est dignum odio inimicitiae, quam poena Alucidamnationes, hoc tamen non obstante Deus non potest anti d mm-
cipare odium absolutum inimiciti i neque cenam ergo poenae eo neque poterit anticipare damnatione is eadem enim videtur quod ne esse omnium ratio, cum omnia concipiantur a Deo ex moti P. hi P
confirmo , quia sicut signum est malevolentiae , odio inimi
citiae prosequi ante datam re ipsa occasionem iniuriae : ita stellii argumentum est crudelitatis, condemnare ante datam recipia r*ς ΠΩ occasionem peccati ergo utrumque dedecet diuinam pietatem id enim potius videretur odio condemnare, quam ex motivo peccati iustitiam exercere. Obiicies , idem peccatum , quod ex nunc existens fuit 28. tota aeternitates turum Ieccatum autem nunc existens dignum est absoluta damnatione; ergori futurum ergo potuiti Deus ab aeterno propter peccatum futurum absolute praeoisum , decernere absolute poenam. Hoc argumentum similiter conuinceret, potuisse Deum absolute praede finire poenam propter peccatu possibile, quia idem est peccatum nunc existens, possibile. Re pol dc igitur concessis praemissis, negans consequentiam Ratio est, quia peccatum futurum,
dum futurum est , non est , sed erit atque adeo homo propter illud , non ess-sed erit poena, damnatione dignus kideo scut poena iuste anticipari non potest, ita nec damnatio.
478쪽
a9. Instabis. Decretum absolutum, issica poenae , propter peccatum futurum absolute praeuisum, non est voluntas infligendi poenam ante existentiam peccati, sed post ipsa ari tunc autem poena iusta est ergo decretum nihil iniustum vellet : ergo etiamsi antecederet existentiam peccati inlustum non esset. Res Onde concesta toto syllogismo , negans Vltimam consequentiam allud enim decretum iniustum non esset, eo quod rem iniustam vellet, sed quia rem iustaminiuste vellet non seruato ordine iustitiae, a quo sicut CXOrbitat poena anticipata ad tempus peccati, ita dc damnatio. Videas a nobis diista disput i ι. contra anticipatum odium inimicitiae absolutum ante tempus peccatis, Me ibi dictis fatacile erit praesentem resolutionem amplius stabilire.
Modus Dei in decernenda poena propter pec tum. Ssero prim b, Ante absolutam prae uisionem peccati,po
Deeeine λα tuisse Deum decreto emcaci, non tamen absoluto , sed re potςst coditionato ex parte obiecti, decernere poenam, propter pec-h catum si homo peccet, hoc,vel simili actu: Homo qui peccauerit, absoluta morte morietur. Haec conclusio mihi certa est Tum quia simileii νερξ. decretum nullam continet iniustitiam, imo aequissimi gubemti decreto natoris est , taXare poenas, easque subditis antecedenter ad ἡ '', delictum terminari , ut earum notitia arceantur a peccato parte ob timore poenae incurrendae, si patretur, idcirco in bene moly rata qualibet republica lata sunt leges, & taxatae subditis poenae si forte deliquerint. Tum etiam, quia decretum conditionatum poenae iustae, si contigeret peccatum, nulla rati ne pendet ab absoluta existentia, aur futuritione peccati, ne a praescientia absoluta illius atque adeo haberi potest ante
illam, siue independenter ab illa. Tum denique, quia de
479쪽
sicio habet Deus tale decretum ut iam ostendes atque adeo
Aisero secundo meum de facto decernere poenam de 3 I. creto efficaci conditionato ex parte obiecti Probatur ex scriptura hanc veritatem claris time demonst an re Genes. a. l .ereuisse De ligno autem Icientia boni , O mali ne comedisse in quocum tiabiliruxque enim die comederis ex eo , morte morieris Vbi decernitur cui upina mortis propter inobedientiam, si fructus vetitus co medatur Exodi i r num. 2. percusserit hominem Olens occidere, morte moriatur. Qi x decreta conditio nata centies repetita videas, tum a citat, tum etiam sequentibus duobus. Et cap. 32. num 3 3. ii peccauerit mihi, delebo eum de libro meo. Levitici aci si quis dederit desemine suo idolo Moloch, morte meriatur. Et num. 6. Anima, quae declinauerit ad magos,
ariolos , ct fornicata fuerit cum eis Ionam faciem meam contra eam , ct interficiam iram de medio populi mei. Et saepius ibidem Psalmo 88.31. Si autem dereliquerint fili eius legem meam iudiciis meis non ambulauerint si iustitia mea pro ph nauerint, o mandata mea non custodierint ' Pisitabo in Cirga iniquitates eorum , in verberib peccata eorum. Quae omnia, S alia his similia, millies in scripturis repetita apertissime demonstrant, velle Deum poenam sub conditione pec-Assero tertio , ad executionem Cenae necessarium non . esse, nec postibile, aliud decretum absolutum Volens illam. euilohEri Secunda pars constat ex dictis in praecedentibus nam tale de p 0x. . cretum deberet antecedere tempore peccatum i atque adeo iniustum esset. Prima probatur. Quia decretum erica con-n ς': ditionatum quamuis antecedenter ad positionem conditio . . Inis, non connectatur cum effecti illa tamen posita, essentia etet ab liter connectitur ergo se solo sussiciens crit adpositione me sectus absque consortio alterius Voluntatis absolutae Proba - iam. tur consequentia, quia decreta diuina non alia ratione infe runt effectus creatos a sola diuina voluntate pendentes,quam connexione cum ipsis Gergo si decretum coudi natum,.
480쪽
posita conditione, absolutam habet connexionem cum esse-ctu, solum illud sum ciet ad inferendum cssectum. 33 Confirmo Promisso conditionata, idemque est de simili Eb h contractu, possita conditione, se ipsa inser absolutam obliga nata posi tionem absque noua voluntate absoluta se obligandi , etenim, ': qui conditionate promisit , posita rac praeuis conditione, ipsa infert absque noua voluntate, hoc ipso obligatu ad implendum. is pro inissum . ergo decretum conditionatum alicuius effectus, ne absque posita, .praeuis conditione, se ipso infert effectum absque
Ποψ νο- voluntate absoluta ponendi illum cum decretum con
soluta se ultionatum enectu S posita&.praevisa conditione , non mi-Dhlig di Morem connexionem Jhabeat cum existentia illius, quam promissio conditio nata cum absoluta obligatione posita conditione. Nec refert promissionem conditio natam indigere noua voluntate ad executionem rei promissae, saltem increatis. Non inquam refert, quia etiam promissito absoluta indiget ea
Voluntate , cum neutra connectatur ratione sui cum executione rei promis, , ut patet in non adimplentibus promissa, decretum autem essicax conditionatum .posita conditione, dia praecisa, connectitur cum absoluta existentia effectus sergo non indigebit noua voluntate.
3 Dices, decretum conditionatum ex parte obiecti, semper respicere modo conditionato effectum, etiam dum posita est conditii, atque adeo nunquam posse applicare absolute o nipotentiam ad existentiam effectus. Contra, quia ut omnipotentia applicetur absolute ad existentiam essectus, sussiciens est decretum conditionatum ex pati obiecti,i postio conditionis, etiamsi actus senti per maneat ex modo tendendi conditionatus ergo necessarium non est aliud decretum absolutum Antecedens probatur, tum in obligatione absoluta, orta ex sola promissione ex modo tendendi semper conditionata positione conditionis absque noua voluntate absoluta se obligandi. Tum etiam in decreto apud aliquos conditionato applicandi omnipotentiam ad nostros lyctu liberos iv. g. Volo concurrere ad amorem determinan