장음표시 사용
91쪽
ruin, quae in Universo habent: Ee in haecili seriola,quamuis non influant directe sic coniuncti , tamen influunt reflexei, & per eonsensum partiti, ut supra diximus. Quinimmo an fluxus, & actiones caelestium corinporum digniores, & nobiliores, sunt m. gis ab aequalibus,de in se a qualitate semper perseuerantibus motibus, & circul, tionibus , ut manisestum est ab actionibus,
di influxibus Scilis, qui sunt in his inferioribus virtute motus equalissimi primi mobilis perpetuo circumducentis per Universum, tam Solem , quam reliqua corpora caelestia . Simplices enim, tis quaici motus caelestium corporum , eo rumque comunctiones per motus eorundem squales, consi rabiles etiam admodum fiunt propter harmoniam, relationem, & proportionem continuatam , &Perpetuam , quam habent ad partes omnes sui motus, nec non ad reliquas coniu.ctiones inuicem aequale lege naturae, tam praecedentes , quam sequentes in cunctis seculis i tiim etiam quia aequales, seu me indis motus tantum, minime autem ingqua. les, habent harmoniam, proportionem, &analogiam in cunctis partibus sui motus cum veraY di tota periodo eiusdem motus.
In hac enim periodo perpetuo regularissima, & aequalissima tum secundum se to
tam, tum in cunctis partibus suae periodi, inest totalitas, unitas,& persectio influxus, di actionis planetarum, ut Arist. lib. sia metaph. tex. 2I. & 3I. Et demum ex deductis constah, cur etiam planetarum positus in Apogaeis eccentrici sui, di cum Nodis suis per motum ipsorum simplicem mcdium aequat uini notabiles, ut Maginus quoque notare consueuerat in suis Ephemeridibus singulis annis, Martis speciatim positus in Apogaeo,&Peligaeo per mediumotum ipsius. quemadmodum etiam,quare spernendi non sint synodi luminarium medit, & aequales,& ingressus, ac congrcssus, & positus planetarum medij non solum in reuolutionibus mundi, sed etiam
in reuolutionibus natiuitatum ,& in ipsis genituris, ut magistra rerum experientia docet: Et latius dicemus in tractatu do
effectibus caelestium corporum in his inserioribus, ubi de quinque positibus insignibus planetarum, eorumque inuicem coniunctionibus, videlicet secundum polos Zodiaci, & secundum polos Mundi, di secundum condeclinatione ab AEquinoctiali,& secundum exortus in Horigontibus obliquis, & seeundum hunc positum medium ,& aequalem, dic. de quo hactenus
92쪽
Deo creatus ad fugandas caligi ne S , dc tenebras,
tanqua ipsius lucis increatae speculum, & imago, eiusque pulchritudinem , persectionem, aequalitatem, & vilitatem actu imitans, inter planetas medius, & quasi Dominus, lumine suo illos irradiat, virtute implet, eosque ad agendum excitat in calore suo elementa aci opus generationis incessanter congregat, unit,& vivificat; Vnde Sal naturae, nexus elementorii, & spiritus Vniuersia Philosophis dictus est, eumque in centro Vmuersi existere arbitrati stat, ex quo ratio postulare videtur, ut aequali spatio so- Iare corpus distet a fonte, & origine lucis
creatae, nimirum a caelo empyreo,& a centro tenebroso nempe a terra, quae totius
opis eij mundani sunt extrema; ac proinde est fax, iubardampas oculus Mundi, is quo lumen habent caeterascorpora, &spiraeulum vitae haec inferiora , tanquam . natura media, & utriusque extremorum conciliatrix in medio sedem habens , ut commodius a summo cardine immensas caelestium virtutum opes suscipiat, easque in pari distantia ad imum transmittat. Aliive Ficinus de Sole cap. 6. Solem propi quiorem Terrae, qua Firmamento putant, ut eius seruente spiritu,& igne, Lunae, aeris, & aquae humor, dc crassa terrenorum materia fruatur : Hic solus est, qui primo, & per se cuncta beneficia naturae distribuit per lumen motum, & calorem . Ab hoc lucis sonte materia prima, ac elementa informationem suam recepisse dixerunt, eumque formam sormarum, seu formam uniuersalem, quae omnes formas naturales in opere generationum infundit in materiam uis politam, & rerum semina. Ab hoc, quodlibet individuum, scintillam naturae lucis in se recondit,cuius radis virtutem activam motricem seminibus occultu suggerunt. Hunc Solem
AEgyptij clavigerum,.& eor Universi, de
totius machinae sundamentum,& gloriam Caeli. vocarunt: & Grsci Phoebum, nempe rucem
93쪽
lucem vitae, & harmonis, concentusq; cs-lestis parentem ; Et quia astrorum Oirmium imum est, ac etiam terrae, eius natura in omnes naturas operatur, & in eum simili modo nulla natura operatur,nec agit.
Alij totius naturae Principem , primumq; ministrum, & seruatorem: alij Regem, &meem stellarum omnium, temporumq; mensuratorem, quo accedente aestas,receis dente hyems fit: ad cuius nutum non solii Planetae omnes, sed etiam astra, seu fixae stellae, totusq; chorus caelestis, cursus suos dirigunt, ipsumq; in motibus suis nunquaintermissa obseruantia venerantur, ita ut leges cursus, motuumque stellarum omnium disponere, ac moderari videatur, &sne certa, exactaq; curriculi ipsius cognitione non solum aliorum sex planetarum,
sed etiam arixarum stellarum situs, & motiones prςfinire frustra quis tentaverit, ut ait Tycho in lib. I .progymnasmatu Pag.9.& in Prologomenis Ephemeridum suaru Solis,& Lunae,quas ut supra diximus, dicauit Imperatori Rodulpho II. ubi inquit: Inter duo luminaria Sol praecipuum, o maximum luminare est,ideoque inter reliqua munis dana corpora nulli cedit, sed omnia sua magnitudine, er male te exuperanisadeo is teriaram , quam incolimus, siua corpulentia centies quadragies iuxta nostra inuenta is eat. Dici autem flatis non potes, quantis omisi , quantisque inbus Universitati rerumprae sit,potissimum Dero terresti globo, o omnibas in
eo exisentibus, tam animantibus, quam veg,
rabilibos, ct mineralibus, ut de calesibus ,
qua omnia etiam multis modis exuperat, nihil
adducam . Is es, qui annos , ct tempora sis defesso, exquiseton curriculo metitur: Is est, qui temporum discrimina, o vicissimaemes ef cit, utpote Aestatis, or H emis, Veris, o Autumni r Is es,qui dies,cst nocres intermediante terra alte tim parin, quin, ct is, mirimoso calore omnia vegeta fouet,atque ad maturitatem deducit; Cuius Ores,er escacia haud saltem in aerem, o terrae spe ciem ,sed -- tima eius Uscera penetran/; Immo non solum terrestria,sed ct calesia quaeque hole auscultant, harc obseruant , ad huius imperium, ct quase praescriptum, incessu uos moderantum, adeo ut Luna eius quasi socia , o soror, alterumque noctis luminare , ab eo lumen suum
mutuetur, quod terris impertior, alias fere orba,aut saltem si qaod praeterea habes lumen adeo languido, o tenai praedita existis, ut ad nos iIlud pertingere nequeat. Hinc es, quod ea faciem variet pro alio atque alio ad Solem positu, idque ad peculiare rerum terrestrium, o aquatilium emolumentum. & paulo post subditi Sic idem Sol reliquos quoque planetas
annuo circuitu circumagi atque in medio eoruincedens simplicem sum motum gulis communicat, non aliter quam Apollo, cui etiam a Poetis aequiparatur, in medio Minarum, earum choreas, ct concentus palchra harmonia moderatur, atque in orbem agit. Immo non saltem Planetas omnes , sed remotissima quoque sellas, quas inerrantes vocamus, is suo vigore Nerio, o motu assicit , idque non tantum quo ad varios earundem ortus, ct Occasus, emersones, se occultationes annaasim recurrentes , sed etiam earum motum vni
mem dirigit, ere. & paulo post, Sol itaque ranquam Rex, o Dax praecipuus, in hoc mundi theatro incedens, reliqua circum Undique disposita corpora moderatur, regit, illus ιν vegetat, os et indefesso motu, inextinuo tumine , or nanquam intermissa sicacia . Vnde hunc plurimi Emicorum , etiam inter Philos hos,isi e Plinio,ct a*s videre e pro Deo
quodam habuerunt, cum inter creataras, ct Creatorem discerneret nequierint, o sotiω ex tam clari, o admirandi corporis maiesate longe adhuc maiorem, immo immensam, o iΠ- sinitam malasatis ditima essentiam colligere,or a irari debuerint,ctc. Ut etia legitur in Cap. 1 3.Sapientiar. Rursus de Sole in Ps. I 8. dicitur quod AItissimus in Solensiit tabernaculusau. 8 . in Eccles cap. a. Stu ilIuminans per omnia res est, ct gloria Domini si nil es opus eius. & in cap. 3.Sol vas admirabile,opus Excelsi,d . Maius Dominus, quis cit illam, se in sermonibus eius festinauit iter.& Christus Dominus ore proprio dixit ;Qui solem sum oriri facit seuper bonos,o ma-us,s c. Et proptera, qui Sol motu suo indeficiente, & ordinatissimo est cxemplar sit mar obedientie, di obseruantiae, quae debetur a Creaturis erga mouentem suum primum Deum creatorem , quiq; Sol in hoc mundi amphitheatro est syin lum, ac vestigium Diuinitatis eunctis gentibus celeberrimum , ac supremum, & diuinae simul
94쪽
Astronomiae restitutae Lib. I 8 t
prouidentiae euidentissimum argumetum: in cuius Solis splendidissima, atq; imine n se mole , di admirando opificio regularisi si morum suorum motuum sub Zodiaco annuorum,& per Vniuersum c lorum,& terrarum orbem diurnorum, pr clarissime sui. get infinita sapientiis, immensa pol ntia , di summa bonitas, atque ineffabilis male. stas , & gloria sui conditoris Dei mouentis primi, & mutantis immutabiliter omnia supera, & insera .& propterea Sol dicitur lucidum diuinae gloriar speculiun, ®ius oculus Diuinitatis. Hoc autem loco Plinius encomia Solis perstringens in lib. a. hist. nat. cap. 6. referri potest, reiectis tamen animo ethnicis suis de Sole opinioni. bus , dum ait; Errantium siderum messius Soι fertur ampli ssima magnitudine , or pote-
flute, nec temporum modo errarumque,s dertim etiam ipseram , calique Rector: hunc mundi esse totius animam, ac planius mentems hunc principale natara Re men, ac Numen eredere decet, opera eius aestimantes ; Hic lumen rebus miniserat, aufertque tenebras, hic reliqua era occutiat, hic vices temporum, annumque semper renasentem ex usu nasura
temperat: hic caelo infitiam disutit, atque etiam humans nubila animi serenat, hissum tamen caeteris quoque sederibus faenerat, prae
clarus , eximius, omnia intuens, omnia etiam exaudiens.
Qualiscunque autem sit substantia Solis, vel calida, & ignea actu, vel virtuti: quoniam ab effectu manifestissimum est Solem calefacere, calidum sane esse indubium est, atque etiam exiccantem coris pora inferiora, ut tota fere antiquitaS, teste Plutarco in lib. a.de placit. philos senis sit, ac proinde instar igneae substantiς Solem se habere, moderni fere omnes, cum Py thagora,& cum sacris litteris in cap.63. Ecclesiastici assirmant, quidquid dicat Ari. stot. lib. a. de cano rex. i. & 42. Pluriminamq; philosophi dixerunt ass uniuersa. Ie naturae in mnndo esse Ignem,qui in globo solari sedem habens, lorem vivificum per eius radios in uniuersum naturs imperium diffundit: lumen vero , seu spicndorrcceptus a corporibus caelestibus dentis, &a terra ipsa illuminatis a Sole, & reflexus
eiusdem luminis, esse agenS siccundarium svniuersale, ex quo solare lumen corpora illa percutiendo , mouet dispositiones ,&facultates, virtutesque eorum , contactu que eorundem alteratur, de diis nailes illo. um virtutes, Ec proprietates per reflexionem radiorum in uniuersam aetheris,
aurisque amplitudinem diffundit, & nos alibi late diximuS.
Quod autem solare corpus animatum non iit instar animalium, sed intelligentiam assistentem tantum habeat, sensit Aristot. lib. I a. Metaphys. tex qs.& 8.de cum eo omnes eius interpreteS, Ac S.I hom. I. p. quaest.7 o. art. 3. & reliqui Sancti Patres . Quapropter cum Sol luminare maximum tants maiestatis, luminis, eis caciae , &virtutis, quantε hactenus diximus, equidem motus ipsius omnes, per quos, & lumen , di robur, & virtutes suas in cimetis sublunaribus exercet, & impertitur , medullitus inuestigare, & humano geneti fideliter manifestare,magnu operi pretium
unusquisque fatebitur ; studiumque hoc quod suscepimus,primum inter alia studia secundorum motuum quisque pariter a firmabit, & sentiet dignissimum esse homine, propter quem , & Sol, & reliqua astra,& totum caelum, ac terra eondita sunt a summo rerum omnium opifice Deo.
Et quia intentio nostra hoc loco non est disserendi de calore,lumine,densitate, C lore, maculis,masnitudine, nosituq; Solis in Universo, alijsque, quia de his late diximus in lib. I. v si de motu primo, ac latione Solis, occasione disquisitionis substantiae corporum primi mobilis, & Zodia. ci, aliarumque omnium stellarum, quae a primo mobili seruntur: ideo ad solarium,
motuum examen , & doctrinam deuenia
L CAP. I. Dissili od by Cooste
95쪽
8 a Francisci Leuerae Romani CAP. I.
De motu periodico Solis per Zodiacum ineu de Anni magnitudine in cunctis seculis superioribus obfer ra.
o T V S Solis, uti caeterorum motuum , post primi mobilis motu simplicior, de aequalior, & a nullo planetarum motu dependens, sed planetarum omnium motus ab eo , merito primum considerandus est, uti nobilior,& dignior,& ad planetarum motus plene inumstigandos omnino necessarius. Solaris enim
tramuis rimensio, numeratio non ada us
explorata, inquit Tycho in tom. I. prosymnas pag.36. Plurima ad rem Asronomi
cam pr Mesabiliendam subsidia praecludit, crpotisimum anni erei, o tropici quatitatem,
praecessionem quinoctiorum octi spham, ollam ιarum cursus, quatenus simplicem,σ v rum Sotis motum necessario respiciunt. Anni itaq; magnitudo vetustissima fuit dierum 36 I. cum quadrante diei, eaq; tanta,quia veteres quoque semper potius ciuiliter quam astronomice dimensi sunt annum , ut late tradit Scaliger in lib. I. de emend. tem. Pag. Io. ubi de anno ,& pag. 18. ubi
de periodo Iphiti Olympica , & in lib. 2.
ubi de anno veteri Romanorum pag. DO. I. editionis , ubi inquit; omnes autem iliae
meteres nanones, quamuis anno Solari no υt rentuν in ιributione temporum c uitium , ta
men annum illum de arcanis ob eruabant , ct diebus 36s. ct quarta diei, consare sciebani Teses Orci, qua modam intercalarionis ad Dacham sal temperabant. Quomodo aurem sopis Hem tenerent suo numero dierum non obseruatost Sane es anno Solis dies 36s.
attribuebant, G quarto quoque seno exacto diem iniercalabant ps 361. illos dies, ea que obseruabant Hierophanta Athenis, Pont sices Romae eodem modo , quo Mercedonius 23. dierum intercalabatur anno primo Ol' a
dis, &c. &in lib. I. ubi de anno pruLO-rum Hebraeoru Abramgopag. Is I. & I a. primae editionis probat, ex testimonio Moysis,anni magnitudinem 363. dierum fuisse, etiam ante Diluuium uniuersale, ut nos latius diximus in lib. a. de Anni Ciui. Iis , di Calendarii integra restitutione . Nulla enim, inquit Scaliger in es lib. I.
fuit tam imperita natio in Oriente, Graeci eis, Europa, cr Itatia, qua nonsolum modum anni Herum 363. non desintuerit ,sed etiam, qua quarto quoqi anno diem non intercalaris, qua tiis ignoratio motuum Solis, o Lunae, alias,aI-que alias anni firmas veteris,s peperio; & in lib. 1. de periodo Calippi Attica pag. 9.I. editionis hsc confirmat inquieus; Antiquissma fuit apud omnes nationer opima de modo anni Galaris Quodscilicet 36 . diebus iaquadrante explicaretur,ne quis forte putet no-srum annum non filum aulio Caesare pubi catam, sid euiam excogitatum esse; Is eam amni Dymam , quam omnes fiebanι quidem sed qua hactenus nemo inebasur, indixιι, M.
Ab Olympiadu itaque institutione inita ab Herculα ideo anno ante Christi aduetum I 2oo.circiter,& ante bellum Troianuanno II 8o. pariter ante Christum , dicta , anni magnitudo in ulu suit, ut resert Eusebius in Chronicon: quae Olympiadum institutio continebat certa me, quod quarto quoque anno expleto, & quinto laben. te celebraretur, ut Graeca Iuventusses exerceret caestibus , cursu, saltu, disco, &palgstra,cui certamini quinto die finis imponebatur; Graeci enim tepora per Olympiades supputabant, ita numerantes,vide. licet olympiadis primae, aut secunde , aut centesimae anno primo, vel secundo, tertio, vel quarto, ut Suidas Lycophronis interpres . Hi autem ludi Olympici instituti fuere praecipue ob memoriam diei inter calaris,ut refert etiam Rein holdus in tab. Pruientc. pNcept. q. dum ait; Quares-
piens antiquitas , cum videret omisione diei intercalaris , tarbari totam anni, ct Nouittanterram rationem, insitati hoc quadruplex
96쪽
Astronomiae restitutae Lib. I.
certamen quarto quoque anno, hoc est sub Mi. tu cui que Olmpiadis celebrandum , Ut meis moriam diei intercalaris ex quatuor qua
drantibus diei collecti , tam insigni spectaculo uniuersa Greciae posteritas veluti postram haleret ob oculos. Sepius vero instituti, tirestituti fuere hi ludi Olympici, ut tradit Pausanias in annalibus, & Funcius in Chronologia: & demum sine interruptione restituti sunt anno 7 7 s. ante Christum, ut narrat Salianus in Annalibus, & Rein holdus in tab. direct. praecepi. I . ab Iphieto Praxonidae filio secundum Scaligerum, ubi supra pag. 38. primae editionis. Annus autem Tropicus ideo dictus est, quia a Solstiti js initium suum ducebat; nam de te pore institutionis Olympiadum apud Grp. cos exordium Anni erat a Solstitio aestiuo, quando Sol signum Cancri tropicum ingrediebatur, & primi mensis nomen erat Hecatombaeon, qui nobis est Quintilis,&hodie Iulius nuncupatur, ut Reinholdus refert, ubi supra: Et deinde tempore Nu.mae Pompilij II. Regis Romanorum , qui
annum reformauit, principium eius apud
Romanos fuit in Solstitio hycmali, quando Sol tropicum Capricorni, videlicet illius signi initium attingebat in principio
mensis Ianuarij, ut Plutarchus in vita Numae, & nos late diximus in d. lib. 3. de Anni Ciuilis,& Kalendarij integra restitutio. ne. Eandem quoque magnitudinem dierum 363. & horarum seu, fuisse constat a Cleostrati obseruationibus,&cyclis tuni- solaribus de tempore Pythagorae,& Anaximadri Miles, post Thaletem, annis ante Christum 13 o. circiter, ut refert Censori nus de die natali cap.6. & deinceps a Methonis obseruationibus, & cyclis de tepore Platonis anno q3 a. circiter ante Christum t Demum ab Eudoxi, & Calippi cyclis, atque Aristarchi, aliorumque succesi siue obseruationibus, donec Hypparchus
ante Christum anno I 6o .circiter, exactius obseruando Solis annuos cursus, & circulationes per Zodiacum, anni magnitudinem aliquibus minutis minorem statuerit, videlicet dierum 363. & horarum 1. . Ia . quem sequutus est Ptolemaeus anno I o. circiter post Christi aduentum, ut refert lib. 3. Alma gesti cap. a. existimans an
ni magnitudinem semper fuisse, & esse eadem absque vita mutatione, dum ait: N disserre annos quantitate, qua curanda si ,-- pe/ imus, sed tantum fere quantum os instrumentorum structaram, est collocationem erraripo sit. 6c paulo post; Ex his,quae nos in contiis
nuis aequinocti s deprehendimus , necdum magnitudinem annui temporis inaequalem reperiamus, s ad unum; idemque punctam referatur non autem modo ad puncta aquinoetialia, ψιspitialia, modo adstellas erraticas. postremo ait: Quoniam tam in multis , quam in paucis annis, eadem quantistas esse cognositur. Neque Ptoletnaeus hanc anni magnitudinem dierum 36s.&horis. II . Iat . tanquam exquisitissimam approbauit, sed posteritati corrigendam reliquit,dum ubi supra inquit; Qaod igitur te vis annuum ad sopitia,vet aequinoctia collatum minus sit di bus 36s.ct quarta diei parte, manifestum no. bis est ex demo alis etiam ab Hinarchorquaῶto autem minus si non possumus examillime deprehendere cum additis quartae partis ad
plures annos immutabilis permanere videatur propter minimam eius disterentiam: quastropter non poteris ea inueniri,nisi longioris rem. poris calculo, erc. Quae tamen resitatio tanto exquisitius capietur,quanto longius, maiusique tempus inter obseruationes intercesserit, ore. Ideo verisatem, qua a multiplici tempore obseruationum haberipotest, alijs relinquendam
putamus. Nil ergo obesse potest anni magnitudo Ptolemaica, etiamsi maior sit sex
minutis temporis, quam anni magnitudo a modernis Astronomis obseruata, nam non
est tanta, ut non possit astribi probabiliter, aut obseruationum fallaciae, aut refractioni, aut parallaxi omissae, vel non
recte assumptae, & eo magis, qilia Hippa chus dictam anni magnitudinem deduxit,&firmauit a Cyclis luni laribus, tanqu1
Solis cursui erroneε commensurabilibus , & Ptolemaeus etiam,quia cum existimaueririt motum fixarum esse aequalem, & unius gradus singulis centum annis, & consequenter singulis annis 36 . secundorumta , demendo tempus huic motui fixarum si gulis annis competes ab anno fidereo magis recepto , dc veriori 361. dierum, horis.
9 . q8 . nempe min. I.. 37'. resultabat ei
magnitudo anni eropici dierum 36 s. hor. L 1 I. SIL
97쪽
s. Iz . quamuis, ut ait Tycho pag. 38. li .progymn. Ptolemaeus de hoc verbum non fecerit, quemadmodum neque de numeratione motuum Solis,& Planetarum astellis fixis, Ut Co pernicus cum ιEgyp dij.,&Babylonijs Astronomis vetustioribus numerare non dubitauit; Et quidem Scaliger in lib.4. de emendat. temp. pag. III.& 17η- primae editi ubi de anno Iuliano, dic. & pag. 27 . secundae edit. late demonstrat Hipparchum, di cum eo Ptole. maeum , anni tropici magnitudinem notia ad inuenisse cx obseruationibus aequinoctiorum, sed ex cyclis Iunaribus,quidquid senserint Astronomi posteriores,& speciatim Copernicus, qui idcirco anni magnitudinem inaequalem aberrans existimauit; Et im inquit Scaliger, verba Hi archi
iericis Hipparchum collegi dicta anni qua
ritalem, qxam sequutus quoque es Ptolemaeus ;Dolens Scaliger, quod ronomi tam supine, or Gitanter legerint Ptolemaeum sum Omnes namque Auronomi vetustiores, ct Hi harchi praedecessores, cum Solis, O Lana exa
ctam motum non renerent, ex GAEa compara
tione solarem motum eliciebant : ideo tantam censebant anni magnitudinem,quantam sum
mam eorum periori per ennearicaeIeridas di
uvia relinquebant. Quod qua absurdum sit
Solis motum ex iuuari estimare,ncino non
videt, ut Scaliser ubi supra. Cum itaque Hipparchus deprehenderit in quatuor periodis Calippicis, hoc est in
annis 3 4. Lunam anteuertere per diem
unum epocham Calippi, quam Calippus ita exquisitam existimauit, ut nihil omnino excederet, nec deficeret in ratione
scrupularia motus Solis,& Lunari Et Ca- lippus anni solaris magnitudinem ex sua periodo 76. annorum deduxerit esse dierum 36s. & horarum sex praecise,quia C lippi periodus constans ex diebus 277 9. diuisa per 76. vel multiplicata per qua tuor scilicet, ad dies usque IIIo36.&. diuisa per 3oq. videlicet per quatuor perio. dos Calippicas, relinquebat quantitatem anni solaris dierum 363. & horarum sex exquisito, qualis est annus Iulianus, ut dixit etiam Scaliser in lib. I. de emendat. temp. pag. 1 I. & l.2. ubi de periodo Hipparchi ,3c vero anno lunari pag. 7 I. primae editionis. Ideo Hipparchus ex dicta peti do annorum 3o . diminuta per unu diem, scilicet redacta ad dies IIIo I s. & diuisa
per eosdem adnos 3o . inuenit quantitatem anni solaris dierum 36 s. hor. F. Is . h . quemadmodum ad quantitatem unius lunationis indagandam ex periodo Metonis annorum Ist. correcta scilicet dierum 6939. & horarum I 6. 33 . 3 . ao . dc
diuisa per a 31. Iunationes, fit lunatio una
dierum 29. h. 12. 4'. 3'. ao . secundum
Hipparchu, ut etiam Rabbi Adda supputauit in suo Kalendario Hebraico, & dixi. mus ubi de anni Ciuilis, &Kalendarij restitutione integra in fine: Ergo a Cyclis lunaribus anni magnitudinem deduxit Hipparchus, non aute a sitis obseruationibus aequin octiorum, locotumq; Solis quam plurium. Albategnus autem post Ptolemaeum annis 7 o. & post Christum annis 88o. circi. ter anni magnitudinem existimauit secundum suas obseruationes esse dierum 36I.&hor. F. 46 . ao'. vi resert etiam Montra
Regius in Epitome ad Almagestum Ptolemaei lib.3. pro p. a. Anni etiam magnitudinem aequalem elle a firrnauit, quemadmodum quoque motum fixarum stellaru in libro suo de scientia stellarum cap. I. Cuius obseruationibus, &inuentis circa fixarum motus , licet Copernicus, & Tycho multa fidem praestiterint, ut ait etiam in lib. I. progymna L pagina et q. tame
in magnitudine anni non conuenerunt, veluti affrmat etiam Longomontaniis in lib. I. Astronomiae Danicae ultimo editae par. a. cap. a. pag. I9 . dum inquit: Illud hoc loco referetidem es, liquido id consare , quemadmodum pracusio aequanoc y a Ptolemao ad imum, cr ab imo ad nos uritie nunc rectius stellis conueniat, quam Solu cursui, or annua
quantitati hinc inde ab imo dedoeta. Similiter copernicus, quamuis videns per AI-bategni Obseruationes anni mensura multum 1 tempore Ptolemaei decurtatam, ad stellas fixas appellauerit, & annum sidereum fixum, perpetuumq; ex suis, & antiquiorum obseruationibus statuerit dieru
re competenti motui fixarum annuo Alba-tegni,
98쪽
Astronomiae restituta: Lib. I. 8 s
tagni,qui est y .aa : a dicto anno sidereo
fixo, quod tempus dicto motui fixarum annuo conueniens iuxta mediu Solis motum , quia est ras. 6 . his subtractis ab anno sidereo, remanet annus tropicus dieruto .&hor. S. 67 . 3 . ut pariter fere cal. culavit Longomontanus corrigens Alba. tegnium de no recto calculo in dicto lib. r.
Astronomi ae Danicae par.2. cap. z. pag. I 77.& I 8. Sed de collatione obseruationis Albategni, & Ptolemsi a L6gomotano,ubi supra facta, dicemus in cap. 3. de collatione priscarii obseruationu cum modernis. Anno autem Christi Io 79. octo Sapientes Persidis, lumini viri, atque caelesti vina rerum peritissimi, quorum nomina resert Scaliger in l. . de emendati temp. in fine pag. ist . dc I96. primae editionis,iussu Imperatoris M csopotamiae condiderunt Annum tropicum, ciusque caput in die I F.
Martii laria sexta statuerunt, in qua die
aequinoctium Ucris obseruarunt dicio annineumque annum vocarunt Senathi Gelalia, hoc est, Annum maiestati S, regium ,
Imperatorium , quod iussu Imperatoris conditus est : Item NeuruZ esultam , dc aequinoctium Impcratorium. Hi autem, viri definierunt anni tropici qu*ntitatem dierum 363. h. F. O . 3 . a quae quantitas est etiam illa, quam Scaliger quoquc
anno tropico attribuit, ut praeter tot Vcζ rum obseruationes, octo summorum virorum decreto confirmata sit sententia sua
de dicti anni quantitate. Haec, di alia ibi. dem Scaliger in libro primae editionis, licet in libro secundae edit. pag. 3oq- &3o9. dc a 6. mutauerit historiam, di sententiam, ac relicto hoc anno Gelal go,adhereat anno Alphon sino pro sua periodo Iuliana, sed infelicius . Deinceps Thebit post Albategnium an .no 26 o. circiter, & post Christum ainnis II o. propter diuersitatem, quam vidit inter traditiones Alba tegni,Hipparchi, dc
Ptolemaei, dc inter eorundem obseruationes cum suis, tam circa AEquinoctiorum tempora , quam circa motus fixarum , dc
declinationem Ecliptice, ad saluandas dictas obseruationes , dc traditiones omneS, cxcogitauit motum trepidationis, seu librationis octaua splicere super duobu4 circulis paruis, in quibus caput Arietis,de li-bG circumferantur; per cuius positionis opinionem, t*m variationes declinationis Eclipticae, quam anni varias quantitates saluare niteretur, dixitq; annuam quantitatem, non esse tempus ab AEquinoctio ad
simile aequinoctium, nec a Solstitio ad simile Solstitium, sed reditum Solis ab aliquo puncto Ecliptics mobilis in idem,siue reuersionem Solis ab aliqua Stella fixa ad eandem , quam dixit fieri in diebus 363.& horis 6 9: Ia . ut Montaregius refert in epitome ad Almagestu Ptolemci lib. 3. propo 2. ac proinde prςqlegit, ac pri tulit annum sidereum anno aequinoctiali, seu Tropico , & consequenter propter hunc protum trepidationis, decimam sphaeram introduxit secundum Clauium pag. 4 commenti sphem sacro Boschi, & puncta requinoctij medij a vero recedere Pu tauit per gradus I9'. quanta est semiis
diameter circelli descripti a capite Arietis mobilis, ad caput Arietis medii, diameter tota grad. 9. ita ut haec trepidatio absoluatur in annis 432 o. ut Capuanus , dc
Riceiolus resert in lib.3. Almagesti sui cap.
Et licet Alphon sus Rex anno Christi 126 . motum trepidationis dicti Thebit approbauerit in Stellis fixis, existimans fixas Stellas motu librationis hinc inde a principijs Arietis agitari per grad. 9. do
huius motus, seu librationis periodum in annis Iocio. circiter absolui, ita ut dictus motui singulis annis sit minut. 3'. & dc insuper riuod Apogga plauetarum mouerentur communiter, cum Stellis fixis, de propterea motu huiusmodi Augium, cum Stellis fixis communem,firmauerit cΩmpleri spatio annorum 49ooo. & singulis annis secunda a 6'. conficere, quem motum nuncuparunt motum Augium,S; fixa. rum , cum motu librationis supputandum,
ut legitur in Tabulis Alphon sinis: nihilo. minus anni tropici, seu aequinoctialisma.gnitudinem statuit squalem dierum 367.
hor. I. 49 . I 6 . sere, ut refert etiam Augustinus R iccius in tract. de Octaua sphqra ,& Re in holdus in Theoricis a pagina aqoquia Alphonsus non excogitauit puncta
A quinoctrurum posse trepidare . Postea
99쪽
Postea Copernicus anno Christi rsas. obseruans plura absurda, ex tam enormi inrqualitate motus fixarum , & AEquino. stiorum a Thebit introducta, limitauit di. istum motum Librationis octauq sphaeret ad
grad. I. II '. 22 . existimans non dari malo. rem in motu fixaru inaequalitatem a comparatione suarum obseruationum cum ve
iustioribus,di obliquitatem Eclipticae non vltra minuta et f. euariari, licet de dictae Eesiptici obliquitate , & variatione,quicquid senserit Alphonsius , nullum fiat verisbum in tabulis Alphon sinis; in quibusdam
tamen manu scriptis , ea supponitur Eclipticae obliquitas, quae secundum Alcmeo. nem inuenta fuit anno II 3. ante Alphon. sum; quae est grad.23. 33s. 3o'. ut refert Reinerius in Tabulis Mediueis ultimo editis pag. 29. in praecep. calculi. Copernicus Itaque in lib. I. reuolutionsi docet Stellas fixas minime moueri motu diurno fixarum , ascribens illum reuolutioni terrae circa proprium centrum in spatio horarum et . versus Orientem , ab Occidentes; Motum vero lentum, qui apparet in Stel-
is fi vis, attribuit punctis aequinoctialibus contra ordinem signorum Zodiaci tenden. tibus; & hune motum in AEquatore potius terrestri, quam caelesti, eumque esse inaequalem, seu anomalii; & punctum aequinoctii medij semper ad occidentem iro; punctum autem AEquinoctij veri aliquando coincidere cum puncto dicti AEquinocti j med ij, idque contigisse anno ante Christum 63. & aliquando citra, aliquando ultra illud moueri; totamque nututa di anomalia restrinxit ad grad. I. II . 22'. ut diximus, eiusque periodum censuit absolui annis AEgyptiacis IIII. anomaliam
vero obliquitatis Eclipties duplo longiori
spatio temporis absolui, videlicet annis 3 3 . di totam hanc anomaliam obliquitatis statuit minutorum et . ut diximus,&singulis annis ipsius motum secit min. 6 27 . Vt lib. I. reuolui. eap 2. & Reinhold. in tab. Prut. prccept. 33. & 2I. ac proinde dum una restitutio obliquitatis fit, bis libratio tota aequinoctiorum absoluatur ;Motum autem medium dicti puncti AEquinoctialis annuum esse so . iEM. II ' diuronum vero P. dc I γ . ita ut tota periodus huius puncti Rquinoctiorum medii sit annorum a s 798. Iulianorum;Sed si longitudo primae stellae Arietis apparens computetur ab AEquinoctio vero , motum hunc modo velocem esse , ita ut cum velocissimus est, unus gradus perficiatur in annis sq. & modo tardum , adeo ut in summa tarditate Unus gradus absoluatur in annis Ioa . modo mediocrcm, ita ut absoluatur tunc gradus unus in annis Ta. Ex hac autem hypothesi qquationis maximε ς quin
ctiorum, quae est, ut diximus grad. I. II aa . 3o . aequinoctia media a veris lacundum Copernicum differre non possunt vltra diem unum, & hor. 7. ut notat etiam
Clauius in cap.6. Apologis Kaledarij contra Meminum. Itaq; cum dicta inaequalitate Aquinoctiorum , & motus fixarum , seu Terrae,& obliquitatis Eclipticae,atque Apogaei, & Eccentricitatis Solis, inqqualitatem quoq; magnitudinis annorum dari consequenter existimauit, quam hoc seculo firmauit esse dierum 363. hor. . Sufere aequalem seculo Hipparchi, & Ptolemaei; Magnitudinem autem anni Alphon sinam,tamquam mediam, simplicem, & aeualε asseruit squatione per tempora in-igentem, ut videre est etiam apud Rein-holdum, ubi supra d. praecepto a I. Differentia autem maxima inter annum Tropi- cum longissimum, di breuissimum, non eκ- cedit secundum Copernicum minuta I 3 temporis, & inter annum medium, ac verum , non excedit 7. minuta temporis ,
ac proinde squalio AEquinoctiorum C pernicea, eadem non est, ac squalio anni Tropici; Anni demum siderei magnitudinem eandem sere cum Thebit existimauit, scilicet dierum 363. hor. 6.9 . 6o . Ut Re inholdus , ubi supra j & Tycho in lib. I. progymn. in princip. pag. 7 φ. Post Copernicum Tycho Brahe anni magnitudinem determinauit dierum 36s. hor. S. 68. 3 . desumendo illam a motu medio simplici aequali Solis, eiusque periodo annua per Zodiacum, minime considerato motu Apogaei Solis, neque eius eccentricitate, ut firmat in d. lib. I. pro- gymnas pag. 3. & anni siderei magnitudinem statuit pag. - . d. lib. I. dier. 36 F. hor. 6. 9 . 26 . Ar . ita ut inter annum side
100쪽
Astronomiae restitutae Lib. I. 8
reum , & tropicum differentia sit minut.2o .42L temporis,dissentiens a Copernico in nimia inaeqviilitate magnitudinis anni tropici , & motus fixarum, dum pag. os, d. lib. I. progymnas. inquit; Hoc Iam ex Hipparchi, qua alys antiquissimis inuentis colis ligi posse arbitror ipsissimam anni aDinoctia.
lis quantitatem,uniuersaliter considerari, minat.69. vltra dies, o horas compertas, quam proxime auingere , paucis solummodo hine inde desideratis minurys,qua vix alicuius moin menti sunt. De qua re alibi accuratius disserere, meam stententiam clarius exponere δε- creaι, repudiata interim ea anni filaris ina- quati te nimia, qua a recentioribus ob ore- cessorum minus accuratas obseruationes ν
ren/-s sbesse putatur. Vnum vero subιungere iubet, quodsi qais reuolutiones modo prascripto, bise proximis praesertim seculis, certis
annis conuenienter accommodarit, maiorem in
dis deprehendet certitudinem, quam se quavis
alia viatur ratione, adeo ut Coperniceus cat
cuius, plinquam Alphon as hic exorbitet. &eodem lib. I. progymnas. pag. a 3. & 2 F. concludit se adinvenisse eandem anni magnitudinem a longissimis usque temporibus annorum supra I7oo. transactis, per anni siderei considerationem , ex quo secunda illa si . annui motus fixarum stellarum, seu octauae spherae ab ipso Tychone reperta per collationem suarum obseruationum cum vetustissimis annorum ab hinc Too. sunt disserentia ipsa motus Solis ab anno tropico ad sidereum, in quo videlicet annus sidereus exuperat tropicum . &veluti etiam sensit pag.38. eorundem pro gymn. ubi anni tropiet, & siderei quantitatem scrutatur, dum dixit; Nam comparatione ad af a sidera habita, annua resitu rio quoad plicem Solis mosum perpetuo sibi
constans , o regularis deprehenditur: Inaequalitatis enim circa motum inerrantium Llaram inue ut Opernicus loquitur, auticipationis aequinoctioram,rationes, quas ille admo dum retentose, o subtiliterspeculatus est, ut omnium antecesseram inuenta tueretur, atque conciliares, nequaquam renu constare, υet hi
septuaginta ab eius prima obseruatione ins i-ca Virginιs ela, ni resantur, ut ait Tycho in dicta pag. a s s. In quibus multo ceterior est reddita aequinoctiorti reciprocatio, aut sellarum promotis , quam ille raturum putabat, adeo ut, cum nunc in posterum centum cir citer annis, Unum gradum conssere deberent,
in Io. illum abfluant; Anni etιam quantitate nequaquam ita tarda existente, vi imputauis: Haec enim duo apud Copernicumaubdit ibidem Tycho , quasi inuicem cohaerent, ut tardi simussit arum motassequando anni quantitas maxima est; Veram praesentium annorum accurata obseruationes haec eludunt, iast speriodicis re tutionibus non correspondeant. Immo eadem pag. 1 F. uniuers lem in omnibus mundani aevi temporibus correspondentem octauae spherae motum extruere intendens Tycho, ita ut inaequalitas ab alijs atque alijs artificibus deprehensa, quoad eius fieri possit excusetur,ni,hil aliud sibi vult, quam dissentire ab ine- qualitate motus stellarum fixarum , &aequinoctiorum, & magnitudinis anni a Thebit, & Copernico, alijsque eorum sectatoribus introducta , atque existimata. & interim in dicta pag. a 3. & 2sq. huius intentionis Tychonis expresso ma- nisesta fit, dum nullam anni varietatem fuisse affirmat ab hinc I7oo. elapsis annis, quia a differentia inter annum sidereum,& tropicum ab ipso ad inuentum minutorum 2 O . 62q. temporis, resultat motus
fixarum stellarum annuus aequalissimus se. cundorum 3I' in omnibus Leculis praeteritis, dicens : Hinc siis liquet ab Hipparcho per intermediantem Albategnum rite consitu. tam esse fixarum motionem, ira quod singulis annis ad amussim 3 I'. conficiant, idque nomflom hisie proximis siculis, ad qua eo umrogressionis tenorem praecipuὸ nunc con mare animus es, sed etiam longissimi temporisoatiam concordet Izoo.iamfrmeeta sannis, oc. Ex quibus Tychonis verbis eui dentissimi im est dictam aequalitate motus fixarum singulis annis sec. Iq. aequalitatem quoque magnitudinis anni, & motus Solis perpetuo consonantem aequalitatem pariter demonstraremam illa secunda si . annui motus fixarum,ut diximus, sunt differentia motus Solis ab anno tropico ad sidereum, videlicet, in quo annus sidereus exuperat tropicum, ut Tycho ubi supra d.
pag. 27 3. & haec deinde idem Tyeho intrepide, dimissaq; suspensione quadam animi