장음표시 사용
31쪽
hientiam ah authoritate Patrum statuitura
t et si uasionis Prooemialis Art. II.
tur articuli qui cle Fide sunt , vel ab illa pendent; sed propo
nuntur cum omni sua credibilitate ex plurimis saerae Scripturae locis ad invicem collatis, ex Conciliorum decisionibus, ex su fragiis Sanetorum Patrum , ex argumentis Scholasticorum, autnndecunque aliter conquisita. Unde sequitur ea quae vel omnino , vel utcunque sunt Fidei in Scholis theologicis addisciuon quastiverba liter tantum, ausi quod idem cst,stupide 3e ignoranter, sed acute & scienter: & eo tandem modo scientifico, quo Vie TheoIogus paratus esse debet de sua Spe ac Fide rationem omni
no satisfacientem omni poscenti reddere , sicut D. Petrus jussit his verbis : Dominum autem Christum Lancti ate in eredibur vestris , parati semper ad satisfactionem omni poscenia υοι rationem de ea , qua in vobis est , Spa re Fid Neque scientificii in istum tradendi & addiscendi res theoloiagicas modum ullatenus oppugnat id quod ex solita definitio
ne receptum est. scientiam esse habitum certum or evidentem per deri monstrationes acquisitum: Nam licet res Fidei theologicae non sint evidentes, evidens tamen fit per argumentatione, theolo gicas credibilitas illarum. Ac tum licet non sint evidentes res.
pectu nostri, evidentes tamen sunt in se ipsis; alioqui nec ipsi Deo essent evidentes ; imo & respectu nostri credibilitas illa rum in evidentiam transit, quando ex sorte Viatorum assurgimus. ala felicitatem Comprehensorum, qui facie ad faciem quae Dei sunt vident, & non ve prius per speculum or in anigmate. Nisi quod insuper summa theologica, de qua agitur. multo minus
consurgit ex rebus Fidei sic praeci R acceptis , qtiam ex earum commentariis , ex collectionibus probationum , ex consequentiarum ampliationibus, ex dissertationibus ac concertationibus in utramque partem institutis, &c. In quibus omnibus maxima elucet ratiocinationum theologicarum non tantum certitudo, sed evidenri
tia. Et haec sussicit ut Theologia, de qua agitur, haberi possit pret
notitia habituali certa & evidente. Aut si nihilominus quis dicat evidentiam hactenus deseriptam non complere ideam habitus uni or evidentis per iamonstratisses aequisiti, de quo procedit silpradicta Aristoteli ea definitio selen tiae, satius eu ut ista definitio reformetur, quὶm ut Theologia a dignitate scientiae dejiciatur. Tum circa evidentiam, quam dirixi elucere in rebus theologicis, ne gratis videar eani illis affinxissa audiatur Augustinus. Habet, inquit, fides orator μοδ, ε ibra quodammodo videt verum esse quod nondum videt, σ- ri
32쪽
De Prastantia Theologia ,sc. r 3
cssima videt nondam se videre quod eredit. Ideo nempe quia Iicet Fides sit per se inevidens . illius tamen credibilitas evidens fit per theologicas contemplationes & argumentationes , de quibus aecipio illud S. Clementis Alex. Messitatio Fidei sit mentia. m.,.sis. Sed neque prorsus adimenda Theologiae videtur dignitas scientifica licet cum caeteris scientiis non conveniat in modo attingendi suum objectum omnibus quippe scientiis commune est sua respectivd objecta supponere; nam Metaphysica supponit sui imens incommuni, & Physica suum ens mobile, & Medicina situm corpus sanabile, &c. at Theologia non supponit, sed probat suum objemina , quia probat Deum existere. Ratione cujus di Gerrininis objectivi, nonnullis placuit Theologiam non esse veram scientiam, siquidem tu hoc nimis diversam ii caeteris , cum nihilominus debeat esse scientiarunt omnium uni voca quaedalia notio. Sed quam levicula est haec observatio , quae si alicujus esset momenti, non potius convinceret Theologiam semovendam esse 1 consortio scientiarum, ex eoqiiod probet suum objem ira, quam semoveri debere, v. g. Metaphysicam , ex eo quod illud non pro-het. Tum vero annon caeterae scientiae probarent suum objectum.
si quis illud oppuguaret & contenderet esse vel chimaericum, et tabulosum pQuare si Theologia objecti sui existentiam probat contra audacissimos Atheos , apud quod Deus non est , nisi vel fabula, vel chimaera a quid inde Annon potius hinc dignior. Evadit , titu iumque scientificum obtinet, quo praeemineat caeteris p Nisi emui
quod Deus, non in ratione demonstrata, sed in ratione crediti, 2:m ,e id est, revelati, est obiectum Theologiae , ut supra dieiuni est i atque ita Theologia non probat existentiana Dei sub illa praecisaxatione , sub qua Deus est objectum illius. Et hoe addidi ad
abrumpendam omnino vim praealtati discriminis circa modum scientiis proprium, non probandi sua objecta, ut hinc rursus pateat quo ac quanto jure Theologia inter scientias numeretur . imo dominetur, ut ostendere proposituni est, postquam paucis elucidatum fuerit qualiter sit speculativa, qualiter praetica. Et jam quidem satis insinitatum est scientiam rheologicam esse v I Llpeculativa in propter dicta de ipsius objecto, quod neque materia- liter, neque formaliter acceptum est operabile, sed tantum specula- Theologia hile: quis enim dixerit omnes ac singulas veritates revelatas, quae t pro ob ecto materiali assignatae sunt,nostris operationibus subjace-
vel subesse iisdem Reum sive revelantem, siye rςVelatum, quat
33쪽
i4 quaestionis Pro aemialis Art. II.
1iter pro objecto formali assim itur Quare superest ut Theolagia fit ex hoe eapite objecti purὸ speculabilis, pure specii a-tiva, aut, quod idem est , contemplatrix rerum , scilicet Divinarum & Humanarum revelationi supernam rati qualitercunque subjacent tum. Quia tamen ex his rebus, sive Divinis, sive Humanis ita revelatis nulla est, cujus contemplationem non voluerit Deus ordinari ad aliquam praxim moralem contemplationi succedentem, hinc fit ut ex hoc altero capite finis 1 Deo intenti N ad Hominis salutem ordinati,Theologia praeter priorem titulum scientiae specti lativae L conjunctim sortiatur posteriorem istum scientiae practicae.. v I I. Et revera pro Omnibus supernis Mysteriis, quae Deus Homi-: .-li ἡT R ιςνςlavit, annon simul thbniississuriunt a n tibis cultum exeia toe qualiter. Sit an non sic legem suam revelavit , quia servari voluit; ae' P. M gratiae suae necessitatem , quiae voluit implorari; & sacra' ' mentorum institiitionem , inita voluit frequentati; &c t Ad quid participandae suae beatitudinis copiam Deus Homini per superna- iatrale ni revelationem promisit, ad quid sustinendam ultionis suae gehennam comminatus est, ad quid, toties ac tam instanter, Aa vitiis deterret,.& ad virtutes hortatur', consulit, praecipit, ni. . si ut his promissis, minis, consiliis, praeceptis homo suaviter forin
acerque commotus, mores suos componat, & evadat factor Omnis verbi revelati quod audierit, sicut scripsit D. Iacobus Apostolus r Epore autem Dctores ver ., ct non auiutores tantum , ac dein. ' d' Non oditor obhviosis ractus , sedoctor operis , hie beatus in facto Do re p. Quare etiam in decursu theologieo specialis quidam tractatus instituitur de actibus Humanis , eo nimirum fine, quia vera Theologia a nobis exi git,. praeter studia assiduae speculationis praxim colunt istissimam vitae ex toto in Deuru addi etae. Hi ne ex Sanctis Patribus multi eo processerua: ire asserateia 4 ib.,. rint eum, qui verὸ pius non fuerit , vecE Theologum esse noni etiam posse, nec minus fallam esse improborum hominum , quam hae, reti eorum Theologiam; isti fidem rectaim, illi puram non ha- Lia. bent; utrique non habent illam, quam prae requirit rerum theologicarum veritas comparanda. Adversus istos in turgit D. Augustinus. Γι.ε . O quum affirmat Theologiam essescientiam, qua Fιdersia barrιma gig-τ nitis,intritur defenditur ct roboratuinoat Haereticorum Fides non morido saluberrima non est, sed est periculosissime pestifera.Tiimadver-ν - ἀρώ- sus illos irruit quoque his verbis : Errat quisquis veritatem β p
34쪽
De Prastantia Theologia, se. Is
uiter vidi .it Imo nequῖdem licet , nisi viris probis Ze virtutum exercitationi assuefactis studia theologica inire, si D. Greg. Nag. V
audimus , dum ait , non omnium esse de Deo disputare , sed eo- rem iantaxat qui explorati sint, ac contemplando longὲ processerunt rac prius etiam tam corpus quam animam repurgarunt, aut ut parcusῖ-mὸ loquar , purgare jam instituώnt: impuro enim rem puram attingere fortasse ne tutum est quidem , quemadmodum nec agris o lis Sollis radios intueri.
Ex quibus omnibus attentὸ perpensiς consequi videretur The - x. logiam esse magis praeticam, quam speculativam; quatenus nulla est theologica speculatio , quae non sit ad aliquam religiosae fistit& honestae vitae praxim ordinanda ; nihilominus communis 'sententia est asserendum de Theologia esse, quod sit magis speculati- ne.' va quim practicari quia praxis ad quam ordinatur speculatio , vicisti in ordinatur ad praeviae speculationis incrementum , id est, ad persectiorem rerum Divinarem cognitionem e in quo sensu accipienda videntur verba haec Divi Thomae. Magis tamen η. p. f. te peculativa quam practica, quia prine palius agit de rebus Divinis , quam de actibus Humanis, de quibus agit secundum quodper eos ordisa. ν homo adperfectam Dei cognitionem, in qua aterna beatitudo con Ee haec est studiorum nostrorum exercitatio ad nersectam Dei XI.
cognitionem conspirans , per quam Theologia Vlatorum pe- m itis. detentini confiirgit ad Theologiam Comprehen1hraim. De utrili sis or
que autem discrimine ut aliquid dicam, recolo Theologiam hanc ἰ .stas, nostram ex principiis stipernaturalibus S naturalibus pendere; ab rui'. illis suam habet certitudinem, ab istis suam qualemcunqtie Obtinet 'evidentiam; illa sunt Fidei, & ideo eredita; ista si int rationis, & ideo perspecta. Ex iisdem principiis pendet pariter illa altera Theologia ; sed quae apud nos sunt credita, apud Beatos sunt visa ; & iterum quae apud nos sunt perspecta cum multis caliginibus rationis titubantis de perturbatae, apud illos sunt splendulissimi conspectas de assensus firmissimi. Unde utriusque disertinen totum se tenet ex parte modi diversi , quo eadem appFicantur principia ad cognitionem ejusdem objecti . de ideo diver-
.simode cogniti: nam de caetero eaedem omnino sunt veritates ,
quae per beatificam illam TheoΙogiam, & per hanc ntistram beatitudinis aemulam attinguntur ; nisi soti E quod haec nostra variis scatet quaestiunculis ac rixis inanibus, quas altera illa Nou
35쪽
16 uuasionis Procmialis Art. II.
xx . Talis inter alias quaestiuncula ac rixa cst hic mu Itis exei--s.. .. t-ta, an Tlleologia quam. Viatores addiscimus , sit sti boni i nat, .,us ad Q. Theologiae Comprehensorum , et scilicet subordinatione stri eth N ac propriὰ accepta , qua apud Phrlosophos , qui ratis subordinationis varias conditiones apponunt, Musica , v. g. dicitur subordi nari Arithmetieae Perspectiva Geometriae , Medicina Physicae , &c. Satis quippe .est si noverimus q iosi cum utraque sit innixa iisdem principiis& circa idem objcimim versetur , impersectior sit valde sit bordinata persectiori, qua Udelicet perficienda sit per commutationem caliginis in lucem, & fidei in visionem. Ex hoc autem quod dico imperfectiorem evasuram esse persectiorem ,. 1iifficienter. intelligitur quod illa verὸ perseverabit licet in modo depereat se ad discrimen nonnullarum inanium a
superbientium scientiarum . de quibus forsa, intelligi debet il- , ' lud Apostolii Lingua eessabunt orseientia de uetur. At non sic desintnietur Theologi quam addiscimus ; nec dubito de illa accipier, dum, esse praeclarum illud dictum D. Hieronimi scribentis ad Paulinum t Tatim scientiam Hsca v interris , qua nobiscum perseveret in caelis.
X II. His praemissis,omnino facilius staciteriir quaIiter&quantum The logia praestet caeteris scientiis, tum propter objςctum quod attin- litem Theo- git,tum propter principia quibus innititur,tum propter modum quo.: I 2 Ppr ad illud tendit; ne quid dicam de praeeminente utilitate δααι necessitate illius, Ac voluptate; de quibus satis erit, si pauea perstri
gam. Atque ut exordiar ab obiecto,an non objectu mi istud res Divisnas complcctitur & Humanas cum Divinis affines , quibus subliam ius nihil est , ut nihil est sublimius Deo ,.ad quem universae suistitio lis singulae reseruntur Et ab objecto si progredior ad printi pia,. annon illa, quibus innititur, revelata sunt, ideoque Divina, altissi. ma, infallibilia Tum si conspicitur modus, quo Τheologia ex his principiis assurgit ad obtinendam notitiam sui objecti, is deprehenditur supra omnem alium rationalis ac scientificus , quatenus. quidquid in illo supra.eaptum humanum est , Fide honorat, juxta. i, o ι consilium s. Cyrillit Qua captum humanum excedunt, ea de honoran- da sunt e quidquid vero ad humanam intelligentiam condescenis dit,. id exponit, de probat, de tuetur conquisitis undequaque m tivis juxta rationem fle authoritatem tutioribus , hine nihil solidi. illinc nihi, lucidi praetermittens,. nempe ad hoc ut simus lampet 'parati ad satisfactionem omni poscenti nos de ea , quae in no
vis est, Spe R Fulai sicut lait P. Petrus in sita prima Epistola ,
36쪽
Dὸ Protantia Theologia, s. c. I 7
Venio jam ad utilitatem Theologiae, de qua haud diibi ε intelligi ad literam potest ac debet illud Apostoli ad Timotheum romnis serjthra divinsius inspirata utilis est ad docendum, ad guendum, adeo ripieniam , ad erudiendum ad usitiam : quis enim dubitet Theologiam secundum quod principiis supernaturaliter revclaris innititur , esse strapturam aliquam divinitus inspiratam lino vero quis dubitet illam , si in tota latitudine sua accipitur, the nurum ae promptuarium esse omnie Scripturae divinitus inspit trep Tum praeter utilitates ab Apostolo enumeratas, & ex se ipsis abunde conspicuas, non desunt plurimae aliae, quas referre prolixum esset, uti qubd Theologia sit valde utilis ad sedandam caeterarum scienti arvin rixas , ad prostrandas j adtantias, ad ianitates implendas, ad detergendas illuvies, ad eliminandum quidquid in illis est erroris ae mendacii, ad elucidandum quidquid est obiacuri , ad discernendum quidquid est veri , &c. In caeteris scien i iis quid nisi vagum, incertum, audax , intemperans & arguendum temporis in ipsis addiscendis male protriti. At ex adversi quid utilius Theologia ad praefigendas excursionibus , dubietatibus , superbiis, lascivi Is humani ingenii metas Ave nunquid assiduo Theologiae studio restautatur quidquid nimiae sollicitudinis ae diuturnitatis caeterarum scientiarum comparatio 1 nobis extorquere potuerit Ecce paucas e inultis Theologiae utilitates : at istas omnes viniscit ejusdein sciendae necessitas. Et haec quidem est evidens i quia non potuit Deus supernaturaliter amari, quin antea supernaturaliter fuerit cognitus: nec supernaturaliter cognosci potuit, ni- Ieearaia si per Theologiam , qtiae revelationes omnes de Deo & a Deo facistas in se colligit; imo nihil est praeter tot ac tales illas rc vela tiones , quas Doctores & Scriptores Tseologi deinceps, seu ereiadendas, seu sciendas proponunt pro vario Fidelium captu. At quanta sit necessitas supernaturalis amoris , quant 3, inquam, sit illius necessitas ad salutem quis non videt Ut non rursus dieain multa esse ad Catholicam Fidem praecipue speetantia, quorum notitia ad salutem necessaria est; hae e vero non aliunde hauritur, quam
Deinde quia non parti in praestantiana alicujus scientiae eoniis mendat voluptas illa, quam in ea excolenda quisque persentit aac rursus quia voluptas illa praesertim In contemplatione con- rum theolo
sistit,& evadit mirum in modum suavior pro sublimitate ac di ν ζ,Σ. utate ictum, quae subsunt contemPlatios, hinc rursus Persei:
37쪽
ig siuaestionis Prooemialis Art. II.
cuum fit qualiter & quantum caeteris omnibus scientiis praeemianeat Theologia, cujus unius contemplationi perviae sunt non aliae res, quam Divinae, aut cum Divinis connexae. Quod si forte alicui non saperent inenarrabiles istae contemplationum theo- logicarum deliciae, aut non viderentur aequare moenitatem , quae
floret in studiis philosophi eis aut mathem 4ticis, id indicio foret mentis aut aegrae , cui dulcedo ipsa amara est , aut caecutien-' tis & non discernentis intes lucem & venebras. Mitto caetera multa. ut audiatur D. Hieronimus sic ad rem nostram exclamans:
md hae Ooluptate jucundias uteiri qua mella seunt diaciora quam Deiciire prudentiam , ct in abdita ejus intrare , O sensum Creatoris inspicere , ct sermones Domini Dei tui, orc xv II. Et hac quidem voluptate nihil aucundius, his cibis , his mellis ni-.-i.. , .m bil dulcius, quia quidquid voluptatis ac dulcedinis inter theologi eme etaetam cas contemplationes percipitur, sacrum est, & tinniune 1 vitiis de R scitatibus omnis prophanae eruditionisi hine in Theologia nihil est . quod sacrum non sit, & ideo D. Thomas non putavit illairi pota se nuncupari magis apposito,quain Doctrina sacra vocabulo; quod est absolutissimu in ejusdem Theologiae eaeteris Omnibus scientiis
xv III. Denique ut coo vincatur Theologiam universis scientiis anteis cellere , & ad instar Reginae cujusdam , imo Deae e praedo- eoloeia minari, non praeterinittam id , quod unanimiter apud omnes re-. ceptum est, videlicet eam non modo scientiam esse , sed sapien- ,ear. tiam, multumque digniori titulo, quam ut Metaphysicae pariter tribuatur. Etenim id Metaphysicae tribuitur, vel quia de Deo agit juxta dictamen Humanae Rationi ingenitum , vel quia quidquid docet, innititur primis ideoque altassimis principiis eidem Humanae Rationi occurrentibus. At Theologia de Deo edisserit.juκ-ia in fallibilius ductamen Fidei, & principia sortitur mirum in modum altiora, siquidem divinitus revelata. Nisi rasii per quod Netaphysicae proprium est principalius agere de rebus Humanis, quam de Divinis, Theologiae vero e contra, principalius de Divinis, quatri de Humanis : at juxta D. Aug. pro com nerto est rerum 2;ι. . . D Divinar mmen iam Proprie 'rapientiam nuncupari s humanarum an a
τε u. tam propriescientia nomen obtinere.
uitauis Quin etiam nec Theologiae competit tantummodo sapiant.a ti ux huc Theo' tulus, quo scientias praecedat sed etiam virtualis comprehensio. εουε,dii' habituum omnium tutellectualium , videlicet juxta solitam divi- .nitim trabi- sionem Aristotelicam , tutellectus , scientiae, sapientiae , prudςu
38쪽
De Peastantia Theologia , s c. ry
hiae& artis; attingit siquidem per suam notitiam principia na- ruralia per se nota , quod pertinet ad intelleetiun : & convenien tes illis conclusiones inseri, quod spectat ad scientiam : & ulterius talium conclusionum causas altissinas investigat, quod est munus sapientiae r suis praeterea notitiis hominem dirigit in agendis secundum Deum ; in quo elucet prudentia : nec omittit leges praesicribere, quibus provideat securitati ae rectitudini talium agendorum : & ecce officium artis, in quo explendo Theologia digna est, quae nuncupetur Arssalutis , id est, Ars Artium Attamen quamvis Theologia omnes istos habitus intellemia-Ies eminenter c Intineat, frequentius est quod sapisntia nuncupetur, vel quia sapientia idem est ac primaria quadam species scientiae s vel potius quia propter illam omnia Divina , imo sola Di vina Homini sapiunt. Et haec est vera DivInae Sapientiae notio , propter quam in commendationem Theologiae veniunt universae fere illae laudes , quibus Salomon sapientiam cumulavit et & Qx quibus omnes taceo praeter istam , juxta quam emanatio quadam est claritatis omnipotentis Dei Iincera; nec istam exscribo , nisi ob haerentiam cum ipsa laudis omnium supremae , qua D. Tho. mas hic Theologiam extulit, asserens quod si e velut quadam impressis Divina Seientia. opto autem Omnino, ut advertatur quantum eum ista D. Thomae plane aurea sententia concordet id , quod sub finem articuli Iraecedentis pro explicanda quid, irate Physica Theologiae dice a m , videlicet habitum theologicum nihil esse vere ae physi e per se ae seorsim productuna, cum nihil sit praeter quamdam-imis pressionem habitualem intellectualena. Impressio autem quaecunque fiat in Silania, nihil est reale productum , nisi anima ipsa; sicut impressio cerae nihil. est reale productum ἰ nisi cera ipsa i sed quid accidit cerae, cum aecidit impressio, novus status materia iis Sie etiam accidit an iniae novus status intellectualis, quando exeipit impressionem Divina, Scientiae : & ille status est id totum.
physicum , in quo consistit habitus theo. gicus , de quo haru-ηus dictum sit satis quoad sui praestantiam,
39쪽
ao si uastionis Prooemialis Art. III.
De Osu Philosophia in ribus Theologisse. PRI Us cis A Μ statuatur quis & qusis debeat esse usus Phu
lophiae in Theologia . nonnulla advertenda videntur ἔ ac inprimis illud a multis confictuni & nusquam satis redarguendum . nempe quod hae duae seientiae multa inter se. contrarietate conteudant ac offendantur, cum nihilominus adeo regnatae sint, &ita se Iuvent , perficiant, complectantur, ut revera minus duae sint, quani una e duabus progenita. Philosophia rationi innititur, Fidem veneratur Theologia Fidei innititur , rationem non aspernatur r ratio Fidena dilucidat , Fides rationem fimnat; tan-rum abest ut altera alteri contradicat. Annon ratio praesto est in
obsequi lim Fidei, & Fides accedit in praesidium rationisλ Ita sane est, si de ratione & Fide agitur, quae vices sitas impleant, ἐκ 1sitis ministeriis non degenerent; in quibus primarium illud est , ut sibi mutuam opem ferant ad comparandam homini plenam de rebus Divinis & Humanis notitiam, facto luminis naturalis cum supernatiirali commercio , ex quo una totalis quaedam& adaequata Philosophia integratur, & denominatur, vel prophana , si sola adhibet lumina rationis ad discurrenduin praesertim de rebus Humanis , vel sacra, aut aliter theologica, si potissimum ad habendam de rebus Divinis notitiam adhibet lumina Fidei. quibus ad certitudinem tota innititur, nec ii Ia priora advocat, nisi prci dilucidanda vel communienda credi Lilitate rerum credundarum.
ad hoe ut obsequiusti Fidei suo etiam modo sit rationabile. De caetero unus atque idem Deus & Iumina rationis indidie homini , & Fidei lumina suggessit; quare crgo illa inter se eoniatrariarentur, & non potius conspuarent ad complendam in ho-niiqe intelligunt iam rervin , quas ab illo expedit non ignorari Ee ideo vera P nilosophia errorem nullum inducere in Theolosiam potuit, quia nunquam veritas veritati contradicit di nec diffici id hine concluditur falsam fuisse Philosophiam illam, contra quam Sancti Patres plurimi exarserunt. . Non commemorabo tamen, Nisi unum alterii inque, qui sint inniar caeterorum , Tertulianum videlicet & Ambrosium. Ille gene
40쪽
De Usu Phisis hia in rebus Theologicis a t
si luem perniciemque inserat Fidei. Uuid Athenis, inquit, ct , I ' μierosolymia quid Academia ct Ecclesia quid Haretieis ct Christia. ν. nis Nostra in tutio de porticu Salomonis est, qui ct ipse tradiis tDominum in simyticitate eordis esse quaerendum. Et ecce quid expretasus. Plur hominibus necuit, quam profuit antiqua Philosophia, a qua
hareses omnes subornantur. Hac omnium Frrorum genitrix, altrix , gubernatrix, ornatrιx. Haereticorum Patriarcha fiseram Philosophi da quorum ingeniis omnis haeresis animatur. Iste praestriim contra dialecti eas institutiones insurgit, ubi agens contra Arianos , sic loquitur. Sed non in Dialectica complacuit Deo salvum facere populum suum. Regnum Dei in simplicitate Fides est, non in contentione sermo. 2
nis. Et alibi. Rei querunt Apostolum ,sequuntur Aristotelem : relique- sis. runt sepientiam . qua apud Deum est . elegerunt disputationis tendicuo ri 3. Iaa, ct aucupia verborum secundum Diales lea disic plinam. Quas on1- -cM.f. s. nes & similes . satis frequenter obvias adversus philolophica studia eriminationes videtiir Apostolus hoc uno alteroque verbo
voluisse complesti. Videte ne quis vos deripiat per Philosophiam. Et merito quidem in Philosophiam, quae falsa est, invehitur: tu nec potest quis in eam nimis fureve ac saevire ; quia si falsa est, non quae fixit. potest non esse fallax, sui Rus his fallaciis insidiari vetitatibus Fidei. At ex adverso Philosophia, quae vera fuerit, non poteth nisi favet Fidei. veritates Fidei munire; & haec est, quam non pauciores Samsti Patres multis efferunt laudibus. Audiatur inter alios D. Augusti mis , qui de Philosophia in iniversutri , quam vocat diaputationis disci inam, sic loquitur. Sed disputationis disciplina, inquit, ad omnia genera quastionum, Fc in literis μnctis sunt . penetranda or dis O Lfloenda plurimum νHet. Tantum ibi cavenda est libido rixandi, est D.a..h s. puerilis quadam ostentatio decipienda Adversarium. Tum specialiter 3 commendat Dialecticam D. Basi:ius his verbis. Facutias Dialee. p.
tiea muri est instar dogmatibus , nempe theologitas , quod ea non Has ' 'facile diripi, ct quorumlibet incursioni patere. Quare ut adversantia ista Philolophiae hine e neomia , illine opprobria concilientur, intelligamus non tam hic impeti Philo- G, si sophiam vel extolli , quam Philosophos, qui vituperabilem vel 'Rein i is Iaudabilem Philosophi aut consectanti r ;ud dictam vel errori vel veritati; superbientein in ambiguitate, vel ill simplicitate humi- ''him; Iem ; laetam captionibus, di vanis verborum collusionibus vela 'u' 'tam, vel in solis solidis ac probatis ratiociniis, absque ullo dolo aut fastu confidenteni .Hinc quippe provenit quidquid utilitatis aut
perniciei, decoris aut stupri ex philosophicis disciplinis traducitur in theologicas. C ii, Disitiaco by Corale