Benedicti 14

131쪽

DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONEquuntur Angelus Rocca de Canonieat. SS. cap. s. g. Ego vero, Auctor tractatus de Canonidatione SS. manuscripti, & dicati Vincentio Lauraeo Cardinali Montis Regalis cap. a. g. Leo Tertius , Matta de Carionizatione Sanct rum pari. I. cap. 3. num. I 4. Franciscus Vieton. in suo tractatu Gallice c-- scripto de Candinieatione Sanctorum cap. Io. per rotum , Macrus in suo vocabulario Ecclesiasico in verbo Canonitatio , Phoebeus Archiepiscopus Tarsensis in sua dissertat. impressa s Acta Canonitationis S. Petri de Acantara, G S. Maria Magdalena de ridetis, Gonetaleet in cap. Audivimus sub num. 7. de Reliq.s venerat. Sanctorum , Cornelius a Lapide in comment. ad cap. . Eccles s . Triplex hac gloria, Cardinalis de Lauraea in 3. lib. sentent. tom. 3. disp. 6.art. 3. num 47., Casilius de veteribus Ecclesia ritibus cap. 7o. g. Te praedictis, Marchesius de Capite visibilis Ecclesia tom. 9. bibliot. max. Fontispag. 73Τ. g. A Remano, Rabaudi exercit. Theolog. to n. a. exercit. 3. cap. I. de Eccle-sa g. At potesatem . I3 Alii contra, Ecclesiastica eruditione pollentes eam epistolam censent apocrypham . Br verus enim in notis ad vitam S. Ludgeri cap. 32. ita scribit: De e sola vero S. Luheri, qua de levatione S. Suiberti, Sanctitatis

approbatione , Leonis Papa in Franciam adventu, apud Surium tom. a. extat, etsi Vre adducor , ut censeam , ne publici jam usus auctoritate receptis manus asserre videar character tamen ipse dictionis , s narrationis modus non expers anisoresa, epissium illam Deile ream perarant momentaria possessonis, insuper habita praescriptione tituli. Clarius hoc ipsum inquit Ioseph Maria San felicius Apostolicae Sedis olim Nuntius ad Tractum Rheni in sua episοla, quam ediderunt continuatores Bollandiani ad diem a6. Martii pag. 6 O. Sane, cum curi sus scrutari initia tanta celebritatis cupido incesserit, evolutis Ecclesiasica vetu- satis ruderibus , sateri coror cum Patre M ero, e solam illam , qua S. Lud- gero tribuitur , de vita S. Suiberti apocophum reduere ex multiplici argumento . Morinus in comment. de admini'atisne Sacramenti Paenitentia lib. Io. cap. 2O. num. II. ait: Gn ta es episola ante forsan trecentos annos , aut ut maxime ante

quadringentos, nomine S. Ludieri ab aliquo Verdensi Monacho in sui monaserit commodum gloriam. Concordant continuatores Bollandiani addictam diem a6. Martii in vita S. Ludgeri g. 8. Lucas D'Acheri, & Ioannes Μabillon in actis SS. Ord. S. Bened. ct in pras ad saec. s. g 6. num. IOO. Pagi senior ad an. 7 ςΦ. nu. 7. Cumque hae de S. Suniberti Canonitatione commenta nunc manifesasint, iis refellendis diutius nιn immorabor : alter denique Pagi in vita S. Stephani II. alias III. num. I . Nec sundamenta desunt, quibus innitatur Opinio: & primo quidem, quia ea , quae scribuntur in dicta epistola de tempore itineris Leonis III. ad Carolum Magnum , de mora ipsius in Caroli Comitatu , de variis cum eo itineribus susceptis, non concordane Cum iis, quae reseruntur ab ejus temporis auctoribus , uti comparanti Clare apparet: secundo, quia in allegata epistola Canonietatio S. Suuiberti facta enarratur eo modo & ordine , quibus nunc fiunt Canonizationes; quod haud verisimile apparet , ex quo potissimum in Canoni rationibus subse

132쪽

ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. v II. I9quenter factis ab Innocentio II. & Alexandro III. tot caeremoniae non tu runt servatae: tertio, quia auctor epistolae saepius recitat Episcopos, AN chiepiscopos, Cardinales, & Proceres Pontifici a entes, & semper primo loco collocat Cardinales, contra morem illius temporis, & sequentium saeculorum : Innocentius enim II. in epistola de Canonietatione S. Hugonis Cardinales tertio loco ponit, di Pater Lupus pari. s. decret rum , ct canonum S Odorum generalium pag. 617. supposititiam putat quamdam epistolam ejusdem S. Ludgeri ad Rixfridum Trajectensem Episcopum, propterea quod contra morem di sti temporis Cardinales praeponit Epise pis: Habet quasdam spuria suppositionis notas . Etenim Romanos Cardinalis . contra istus saeculi morem , praeponit Archieps is : quarto, quia, ceteris praetermissis, quae plene apud citatos videri possunt auctores , temporis angustia, qua summus Pontifex apud Imperatorem moratus est, recta adversatur tot consecrationibus ecclesiarum, de quibus in dicta epistola.& Canonietationi S. Suuiberti; ideoque apud continuatores Bollandianos Ioc. eis. num. 38. ita legitur: Ego duo flum quaero , ad qua non arbitror posse quemquam eorum , qui ct S. Suiberti vitam a S. Marcellino seriptum , ct his

riam Canonidationis a S. Lu ero mordicus tuentur, respondere . Primum , qui potuerit sanctissimvs Pontifex tantilis spatio, quo apud Imperatorem fuit, octotidelicet dierum , is loca tam disma adire , tantas res exequi , ct tam labori fas , ut es ecclesiarum ita multarum consecratio oc. Alterum , cum natalem S mini celebrarit in Carisiaco cum eodem Imperatore , nec nisi Octo diebus apud eum in Francia subsiterit, qua ratione fingi potes, pridie nonas Septembris, post Domini natalem menses octo , dies undecim , Canonietationem illam celebrasse p14 Singularis est Troili Malvetii in suo opere de Canonietatione SS. opinio , quam exponit dubio 4. num. 6. quod prima Pontificia Canoni ratio fuerit saeta a Nicolao I. qui inter SS. retulit Apollionem quemdam Eremitam natione Graecum . De hac vero opinione , in qua octavus constituitur Actus in presenti discutiendus, ita sentit Angelus Rocca de Canoninatione SS. cap. s, cujus verba sunt ea , quae sequuntur: Troilus Malterius Iuris Consultus Bononiensis in tractatu de Canonizatione SS.,A Ilionem quemdam Eremitam , natione Graecum , primum canoni tum fuisse ait; quem tempore Chrisi quadam in Area putoribus praedicasse, Sareatorem nostrum esse vertims fiam , ob idque clatis ligneis a Iudais fuisse Oecisum , ae tandem a Nicolao hujus nominis prima , mi hoc , inquit, Martyrium a Deo revelatum fuit, in Sanctorem numerum relatum fuisse scribit . Id , qucd , quantum ad Martyrium ct Canoni rationem pertinet, ap cIphvm esse reor, quia nee de nomine , nec de re ipsa apud ullum scriptorem mentionem factam esse inveni. Adde etiam , quod MaI- vietius dictam hisoriam se legisse ait in quodam vetvsissimo codice , quem tamen titulo, ct Auctoris nomine carere fatetur. In commentario praevio ad vitam S. V Valburgis num. 24. prope finem tom. 3. Februarii Bollandiani refertur Democares assirmare . S. V Ualburgim ab Oigario translatam suisse, cum esset consensu summi Pontificis Hadriani II. in Divorum numerum relata . Sed H a cum

133쪽

6o DE sERVORUM DEI BEATIFICATIONE

cum Democares saeculo XvI. scripserit, & Ooliangus vetus & gravis riptor vitae S. VValburgis , elevationem factam ab Episcopo narret, sed de Hadriano II. penitus sileat; non erit pro re,de qua nunc agitur, in Actu praedicto constituendum iundamentum : quemadmodum nec in ejusdem

I adriani epistola ad Patres Concilii Tricassini, in qua mandat sacris dip chis Nicolaum Papam I. suum praedecetarem ubique per Galliam inscribi; obstant enim quae supra dicta sunt , cum de S. Joanne Chrysostomo

agebatur, uti etiam ponderat Martene tib. I. de ritiblis cap. . arx. 8. n. 2 .is Gesta a Joanne VIII. simul sumpta nonum constituunt Actum . Romae quippe exagitatus confugit in Galliam ; & de eo haec habentur in quodam legendario veteri Cabillonensis Ecclesiae a scriptore ejusdem artatis : Girbaldus Cabilonensis urbis Aηtisti . . . aliorum usus co i fultu ct consilio Episcoporum , beatissmum Dei Confessorem Lupum . . . . ut amplior accederet veneratio , t facilior advenientibus pateret intuitus , adhibito secum e vicino Matiscen-ss urbis Pontime , ct convocatis Fidelium populorum catervis , inde reverentere Possum , ct Sacerdotum manibus elatum . exultantibus psallentium eboris , pqst altare digno Ioco humavit, ct Iecticam super de more erexit. Pergit idem scri-Ptor narrare quomodo circa idem tempus partim inventa, partim translata ab eodem Girbaldo fuerint corpora BB. Agricolae , Silvestri, & Desiderati; tum haec subnectit: Dominus Ioannes s erat is Ioannes VIII. summa

Sedis Romanae Apsolicus Pontifex . . . . Gallias penetravit . . . . Cabilonem devenit , tibi dum duodecim dierum moras inu teret, ab Episcopo relatum es ei de inventione beatorum corportim . Sed tune multimodo cavsartim fasce gravatus , i Iue accedere distulit . Cabilone autem digressus , Augusam Trecorum urbem expotiir . . . . Denuo Cabilonensem cititatem repetiit, a qua cum discederet , ad monasterivm S. Marcelli a praefato Dissopo s deductus . Tunc delata juxta altare B. Agricola sarcophago , Dominus Papa inibi digno honore pretiosum ejus corpus recon iidit , s ut deinceps beatissimi Dei Confessores venerationi haberentur, ct dies eorum glanis transitus sesite celebrarentur , solica auctoritate injunxit . In tota hac scriptoris hujus coaevi narratione nihil continuatores Bollandiani. qui illam tam . a. Martii pag. si ς. recitant, dignum reprehensione inVenerunt, praeter anni notam Aetiit appositam ; quippe ipsi diligenter tempora supputantes, annum 878. apponendum fuisse censent, cum in Citato legendario adnotetur annus 8τρ. Qui Iapsus, si modo vere illi su 'Putant, levis est plane , & vel Notarii vitio, vel hallucinationi memoriae facile tribuendus . Apud Sausi um in MartyreIoeio Gallicano ad diem aci. Metembris additur , eumdem Pontiscem Apostolica auctoritate, intercedente eodem Girbaldo Episcopo, inter Sanctos retulisse septem Episcopos Consessores, qui Cabillonensem urbem illustraverant sanctae vitae meritis, nempe Tranquillum . Desiderium , Ioannem , Flavium , Veranum , Gra tum , Lupum , cum Desiderato Presbutero . De Sanctitate priedictorum

Episcoporum Cabillonensium plura videri possunt in siallia Chrisiana tom. q. De eorum vero Canoni ratione facta a praedicto Pontifice Ioanne, Ballici

134쪽

ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. VII. 6 Iquaestionem movet in discursiι generali ex quo potissimum trium heb domadarum tempore , quo Ponti sex in civitate Cabillonensi permansit. non potuit, verisimiliter loquendo, opportunas ad rem recipere in sormationes . Citati autem continuatores Bollandiani ad diem 3o. Aprilis pu tant , Girboldum Episcopum , inventis corporibus SS. Ioannis, Desiderii, Flavii Episcoporum , & Desiderati Presbyteri, consuluisse summum Pontificem, an hos , qui communiter sancti habebantur, posset populo colendos proponere , quemadmodum cultu publico colebantur SS. Silve ster , Agricola, & Lupus; atque ab eo probatum fuisse usum eos appellandi sanctos, & quod tam in honorem ipχrum , quam ceterorum S S. Episcoporum una festivitas perageretur die 3 o. Aprilis.16 Ad ultimos progredimur Actus in praesenti exponendos. Auctoritate Leonis VII. delatum suis te cultum S. VVillibaldo Episcopo, reserunt nonnulli; sed legendi sunt continuatores Bollandiani in ejus vita ad diem 7. Iulii g. s. nu=n.43. De S. Burchardo haec leguntur apud Mabillonium see. 3.

. SS. Ord. S. Bened. pari. I. pag. 7oo. Burchardi corpus circa annum 984. ab Hugone Episcopo e tumuIo levatum es, permissu Benedicti Papa VI. testante Egil-υυardo in me libri tertii. Scriptor Gundensis Monachus contemporaneus tom. 3. Martii Bollandiani pag. 43. narrat corpora SS. Landoaldi, ac Soci rum suisse more veteri elevata auctoritate Episcopali, atque sigillis cauti Lsime munita; sed Abbatem Vomarum . ut ampliorem & tutiorem eis cultum impenderet, ad Romanum Pontificem coniugiile , ejusque auctoritatem implorasse, qui tunc erat Ioannes XIII. quem scriptor vocat digna memoria , cum paulo ante desunctus esset. 17 Alii fortasse plures Actus facti sunt, quos ignoramus , & quorum probationes non extant, opinor quia harum causarum definitio a Romanis Pontificibus fiebat in Synodis , quae quolibet saltem anno cogebantur,& quorum Acta vix scribebantur; uti conjiciunt continuatores Bollandi ni in proniaeo dissert. ao. num. 4. ubi sic legitur : Ejusmodi causarum definitio fiebat in Syno/is , quas annue unam . aut Fures Romani Pontifices celebrari coram se faciebant me. Et , quia ejusmodi θnedorum Acta vix scribebantur , sed, ut in iis sola voce decernebantur multa , se etiam approbabatur populorum religio erga eos, quomin annuntiata Θnodo sanctitas, o miracula fuerant.

CAPUT VIII.

De ejisllem interventu auctoritatis. I Raecipuos in capite antecedenti, qui nobis innotuerint, recen

suimus Actus, quibus summi Pontifices exhibitionem publici Religiosi cultus decreverunt erga SS. Martyres, & Confessores a primis Ecclesar iaculis ad tempora Ioranis XV. summi Pontificis. Nunc autem hoc ipsum praestandum est a Joanne XV. ad Alexandrum III.

135쪽

6 2 DE sERvORUM DEI BEATIFICATIONE

a Porro, eum B. Udatrici Episcopi Augustae Vindelicorum vita , Bemiracula ejus intercessione a Deo Patrata essent celeberrima, Luttolphus Augustae Episcopus in Concilio Lateranensi Ioanni XV. & Patribus in Synodo congregatis supplicavit, ut eum in Sanctorum numerum reserrent; omnibusque bene ponderatis, memoratus Udatricus Sanetorum catalogo

a praedicto Pontifice , Synodo laudante, adscriptus est; & integer Actus

extat in buliario Romam, in novo cod. Canonietat. , ct tom. I. Iulii apud continuatores Bollandianos , & in iaculo s. Act. SS. Ord. S. Benedicti. Idcirco selemnis est hic, qui nunc exponitur , primus Actus , adeo ut, redacta celebri quaestione de prima Canonigatione a summo Pontifice solemniter acta ad punctum, an suerit ea S. Suuiberti quae facta dicitur a Leone ΙΙΙ.& de qua in superiori capite sermo habitus est, an ea vero S. Udatrici facta a Ioanne XU. uti adnotavit vir licet heterodoxus, Ioannes Albertus Fabricius in sua bibliographia antiquaria cap. 8. num. 2ς. eruditiores putent, primam eam esse S. Udatrici. Mabillon in praef. ad Acta SS. OM. S. Eme-ἀicti saec. s. g. 6. num. 99. , Pagi adan. 993. num. a. , Fleuri tom. I a. hisor. EGIes lib. s7. pag. 277. Continuatores Bollandiani in promtio dissertat. Io. par. III. ubi, post recitatam bullam Ioannis XV. ita subdunt num. a. Si qujsartiaerit antiquius exemplam , ct aeque certum posuIata per extraneos Pontificia

ditioni Episcopos ab Apsolica Sede Candinitationis alicujus , libenter suscipiam :neque enim exis O , nullum extitisse ; puto tamen, bilus rei initium non esse a sindo. de quo agimus , decimo valde removentam .

Requis tum fuit a Benedicto VIII. seu ut verius nonnulli putant, a Benedicto VII. an liceret ecclesiam construere , & in ea collocare Corpus Simeonis Monachi & Eremitae in coenobio Padolironensi agri Mantuani , qui clarus virtutibus & innumeris miraculis vitam cum morte commutaverat ; & Benedictus respondit: Si ita tartiscat miraculis , ut vester homo nobis asservis; aedificate ecclesiam , collocate in ea eumdem cte. tractate eum ut Sanctum. Ita ex ejus responso colligitur , relato apud Mabillonium in saec. 6. Tened. pari. I. pag. I 68., ct in nre. cod. Canonietat. typis edito . &collecto opera &studio supra cum laude commemorati Justi Fontanini Archiepiscopi Ancyrani. Et hic quidem est secundus Actus in hoc temporis decursu a Ioanne XU. ad Alexandrum III. suo momento praeditus. Simeonis nomen descriptum est in Martyrologio Romano ad diem 26. Iulii:

ejus autem vita non integra extat apud Cardinalem Barcinium in annal. adan. Io I 6. sed integra apud Mabillonium in s.c. 6. Bened. pari. I. pag. ISI

& in ipsa quidem, quae scripta suit ab Auctore contemporaneo, ita legi tur num. I 3. Tempore , quo pro Canonizando ejusdem S. Simeonis gloriose corpore, sanctam Ansilicam Sedem accessimus, quoddam de eodem S. Uiro miracuIum cIartiit; & late prosequitur bonae memoriae P. Benedictus Bacchinus in bi-Dria minasterii S. Benedicti Padolimnis lib. I. par. 3I. - fert S. Petrus Damianus tom. I. in ultimo capitulo vita S. Roinualdiba:c, quae sequuntur : Hs quinquennium vero a S. Viri obitu data Monachis ab

136쪽

ET BEATOR. CANONIZ. LIB. I. CAP. VIII. 6 3

ab Apostolica Se de licentia, ut supra venerabile corpus ejus altare conseruerent. Putat Cardinalis Baronius ad ann. Ioa 7. num. I 3. 'eam fuisse S. Romualdi Canonigationem : Constat autem, psum in Sanctorum numerum adscriptiιm quinquennio pos ejus obitum eo tantum ritu , qui tunc erat in usu , nempe , ut petentibus concederet Apostolica Sedes super corpris ejus aliare construere : Ac sequitur Fleuri cit. tom. I a. pag. 463. An autem tertius hic Actus ad Canonia tionem potius, quam ad Beatificationem sit reserendus , alibi discutietur. Nunc tantum operae pretium esse videtur adnotare , duplicem esse opinionem de anno obitus S. Romualdi, qui annos natus centum & viginti ex hoc mundo migravit: nonnulli quippe volunt, eum mortuum suisse anno Ioa . alii anno Io 37. quemadmodum videri potest in issertat. a. G-

malaulensi inter exaratas a Guidone Grando Abbate Camaldulensi viro qualibet laude digno . Quod, si primae adhaerendum est opinioni, rece situs Achus erit adscribendus Ioanni X X. Si vero secundam amplecti placeat , adscribendus erit Benedi sto IX. summo Pontifici: tumque praedicto Pontifici Ioanni attribuendus est Adtus , qui legitur in vita S. Bononii Α

batis monasterii Locedensis ad Surium transmissa a clarae memoriae Cardinali Palaeoto Bononiae Archiepiscopo, eruta ex duobus antiquis codicibuS,& a dicto Surio inserta Achis Sanehorum ad diem 3 o. August. ubi resertur, Episcopum Vercellensem cogitasse de altari erigendo supra ejus corpus .& hanc suam cogitationem Clem communicasse, qui censuit, expetendam esse a summo Pontifice approbationem ; huncque, audita serie miraculorum ab Episcopo narrata. benigne indulsisse. ς Ioanni quoque XX. & Benedi sto IX. adscribitur elevatio corporis S. Adelardi Abbatis Corbejensis, uti legitur in ejus vita conscripta a S. Gerardo Abbate Silvae majoris cap. s. num. I a. apud Bollandum ad diem a. I nuarii ; ubi, relatis miraculis ejus intercessione saetis, haec leguntur de Abbate Richardo: Unde, missis Legatis accipere benedictionem a Ioanne Papa, qui tunc temporis Uicarius S. Petri habebatur Roma, Pontificali Hierarchia non

suum si permissus , sed etiam Apsalica jusmne jussus, quod libenter fecisser θ

injustis . Cum autem actualis elevatio corporis a Ioanne XX. demandatae suam non habuerit executionem, nisi anno Io . quemadmodum desumitur e X citata vita; reserenda idcirco ea est ad tempora Benedicti IX. Ex quo fit, ut quartus hic Actus ad utrumque memoratum Pontificem pro peculiari utriusque ratione pertineat.

6 Sequitur quintus Actus. Poppo siquidem Trevirensis Episcopus supplices porrexit preces tam nomine proprio, quam sui Cleri, & populi Benedicto IX. summo Pontifici, ut in album Sanctorum referre dignaretur servum Dei Simeonem Syracusanum Treviris reclusum : adhibito autem Fratrum consilio, hoe es collecta Romani cieri splendida Fraternitate, Pontifex decrevit, eum ab omnibus populis Sanctum esse nominandum . solemne ejus festum quotannis esse celebrandum . nomenque in Martyrologium cum Sanctorum nominibus suo loco inserendum. Extat Actus apud conti

nuatores

137쪽

64 DE sERvoRUM DEI BEATIFICATIONE

rmatores Bollandianos tom. I. ad diem I. Iunii. est in novo codice Canonietationum . Hae Canonietationis litterae Treviros a Benedicto per Legatum missae sunt, quibus acceptis , Poppo Simeonem inter SS. Consessores declaravit habendum esse & colendum ; ut ex sequenti colligitur inscriptione, quam ad autographum emendatam continuatores Bollandiani loc. cit. pag. 98. reia tulerunt : Anno Dominica Incarnationiι Io42. Indictione decima Benedicti Pa

pa IX. Regisque III. Henrici, Conradi Regis Filii Iri, Canonizatus es B. Simeon Παirensis quarta feria xv. Kalend. Decembris, pissmo Archipraesule Ponise , anno Ordinationis sua vigesimo sexto, jussu O litteris IX. Benedicti Papa 6

Congregatio Canonicorum ibidem ordita. ν heste Buretardo Monaco lib. de cinbus monaserit S. Galli cap. 6. Nor, pertus S. Galli in Alemannia Abbas impetravit a Pontifice Clemente II. Canonietationem B. VVi radae , adminiculante Henrico Imperatore,& conjuge ejus Agnete: Hoc obtinuit apud Dominum Arisblicum Clementem II. recitata vita B. Uriborada, ejusque miraculis, de tamdiu neglecta re ab ipse Papa redargutus, quatenus ipsam , prasente Theodorico Gutantiensi Episcopo , canonizaret , s pro sancta haberi praeciperet, ct anniversarium ipsu: diei solamnietandum institueret. De hoc autem sexto Actu plura videri possunt apud continuatores Bollandianos ad diem a. Maji , apud Pagi juniorem in Clemente II.& apud Mabillonium in praesar. ad sec. s. Σenedictinum . 8 S. Leo IX. dum in civitate VVormatiensi morabatur , summus Pontifex designatus est; cumque statim ad Urbem accessisset anno Io49. Synoedum habuit, teste Hermanno Contracto . Porro, antequam ad Urbem accederet, VValdradus Magnus Praepositus Coenobii S. Deodati ei obtulit historiam vitae S. Deodati Episcopi Niverniensis Romae in Synodo approbandam . Recitata suit in Srnodo vita , & Pontifex permisit, eam legi in Ecclesia Dei: Anno ab Incarnatione D. N. I. C. Io 9. indict. secunda : concurrente sexto , Facta I de pia memoria Pontifice Deodato scripta sunt, ad summum Apsolicae Sedis apicem delata sunt, atque in pro Unciali Synodsejusdem sancta Romanae Ecclesia es consitutum , ut in praesentia Episcoporum , Abbatum, Gericorum, ct laicorum recitarentur cum recitata fuissent, data auctoritate ab ipso summo Pontifice Leone II primo anno fui Apsolatus, decre- um es, quatenus in Ecclesia Dei leeerentur: Historia haec vitae S. Decidati una cum praedicta approbatione Pontificia extat apud continuatores Bollandianos tom. 3. Iunii ad diem I9 pag. 883. eademque suit in Gallicum idi ma translata circa annum Ig94. a Joanne Ruyr Secretario Ecclesiae, & C pituli S. Decidati, qui etiam testatur , membraneum legendarium tunc adhuc fuisse asservatum in archivo Deodatensi , in quo vita digesta est in varias lectiones. 9 In itinerario S. Leonis IX. apud Mibillonium fee. 6. Bened. habetur. eum post modicum tempus Gallias petiisse, ut orthodoxae Fidei prospiceret; deinde, post ejus reditum ex Galliis, aliud Concilium Romae coegisse ineunte Mase anno Ioso. &, annuente ac laudante Synodo praedicta ,

138쪽

ET BEATOR. CANONIZ. LIB. I. CAP. VIII.

inter sanctos retulisse B. Gerardum Tullensem Episcopum . Canonigati nis litterae extant apud Mabillonium sec. Bened. G tom. q. annalium ; min ηαο codice Canonidationum; ct in Actis Conciliorum tom. 6. pari. I. Pontifex in bulla dixerat, se elevaturum ejusdem S. Gerardi corpus ; quod praestitit die so. Octobris ejusdem an. Ioso. uti habetur in notis ad ejus Consi tutionem

in codice Canoni rationum . Et, ut omnia exponantur a S. Leone IX. summo

Pontifice gesta de cultu erga Sanctos decernendo, idem anno Iosa. dum Ratis nae morabatur, Ven. VVol angum ejusdem urbis Episcopum datumulo levavit, & corpus transtulit Ven. Erhardi; sicuti legitur in annalibu, Saxonicis, apud Μabillonium in sec. s. Bened. in vita S. Herardi, apud Bollandum ad diem S. Ianuarii, apud Pagi ad an. Iosa. & apud Pagi juniorem in vita Leonis IX. num. 3 . Quocirca Hundius tom. I. metropolis Salisebure Us in Gebhardo III. Episcopo Ratisponens ait pag. I94. Sub eodem, Leo IX.

Pontifex Maximus ab Andrea Rege Hungaria pro pace cum Imperatore Henrico III. consituenda accitus , Ratisponam venit, ct S. V IDangum in numerum Di πο-rum retulit . Amiliter oe S. Erhardum . Adscripsit quoque Mabillonius

S. Leoni IX. in Act. SS. Ord. S. Bened. ad sec. 3. pag. a 3. Canonizationem S. Suuiberti, quam alii, ut Vidimus, adscribere conantur Leoni III. En verba Mabillonii num. I 3. S. Suidberti corpus e terra levatum fulse auctoritate Leonis Papa IX., quando GIonia ab Herimanno Archiepiscopo exceptus es, quo eodem itinere B. Gerardum rilli-LGιcorum Antisitem in numero Sanctorum computandum saluit. Alii addunt, eumdem Pontificem, qui Episcopatu in Tullensem, quem ante Pontificatum administraverat, una cum Pontificaturetinuit , elevasse corpus S. Romani in eadem villa Tullensi anno Ioς o. cum ad eam post Pontificatum accessisset, explendae causa Pastoralis visitationis; quemadmodum legitur apud Baillet in discursu generali ad hisorias Salictorism g. 96. tum , invento corpore S. Bertini , Remensem Antistitem mandasse , ut e terra levaretur, eodem L ne IX. annuente ; uti Colligitur ex monumentis relatis apud Mabillonium sec. 3. pari. I. pag. Ic . di pag. I 63. Petitum praeterea aliquando fuit a sacrorum rituum Congregatione , ut in lectionibus propriis concedendis Ecclesiae Patavinae in honorem S. Maximi diceretur, Leonem IX. summum Pontificem Patavii exceptum a Be nardo Episcopo albo Sanctorum adscripsisse S. Maximum . Sed , cum in tabulis Patavinis exponeretur , Leoncm IX. ab Episcopo invitatum Missam celebrasse , & inventionem Sanctorum canoni Easse , Maximi videlicet, Fident ii, & Bellini, quorum corpora cultum publicum habuerant usque ad adventum Attilae in Italiam , & ejus timore occultata, reperta fuerant anno I Os 3. Bernardo tunc temporis Episcopo; die I 3. Iunii I 679. reserente clarae memoriae Cardinali Casanate . sic reformatae suerunt exhibitae lectiones: .stmamobrem ad ecclesiam B. Jusinae accedens Pontifex, solamni ritu titavit, urbem ab anathemate diffs uit. Cr Sanctari in inventionem canonietacitIV. nonas Augusi, qui dies fisus ab Ecclesia Palatana quotan iis recolitur sub ri- Iulo Inventionis S. Maximi Episcopiis fessoris . Sanctorum albo adscri-

139쪽

66 DE se voRUM DEI BEATIFICATIONE

ptos demum fuisse ab hoc eodem S. Pontifice Leone IX. Romaricum. Amatum, & Adelphum , testatur Ruerus I. pari. antiquit. Vogesensitim lib. . tap.ra. Fuisse autem hunc summum Pontificem Vogesii. & S. Romarici e clesiam consecrasse, certum est: Beatus siquidem Lanfrancus Cantuariensis Antistes, qui per id tempus erat in comitatu Papae, id testatur in sua epistola rom. 6. Concil. pari. I. col. II 8o. ubi tamen consecrationis ecclesiae meminit , sed non Canonizationis. Io Si omnia gesta a Pontifice Leone IX. utpote ab eodem Auctore prosecta , ne Actorum numerus nimis excrescat, pro uno Actu libeat computare ; sequuntur gesta Alexandri Papae II. eodem modo computanda, & octavum Actum constituentia. Obiit Theobaldus fremita anno io 66.& Apostoliear litterae Canonizationis ejusdem expeditae ab Alexandro summo Pontifice extant apud Mabillonium , qui primus eas vulgavit: item sunt impressae apud continuatores Bollandianos tom. s. Iunii; & in novo cod. Canonietat. In Pontificio tamen diplomate desunt notae chronologicae; unde fit, ut Mabillonius eas dicat editas ab Alexandro III., & Bollandiani ab Alexandro II. Quaestio minime decisa relinquitur in notis ad hanc Constitutionem in cod. Canonia. quocirca & nos porro procedentes alia ejusdem Pontificis gesta exponemus. Alexander itaque ΙΙ. ante Synodum , quam habuit Mantuae , Mediolanum perrexit, & multa utilia ibidem in Clemconstituit, tumque S. Arialdum SS. Martyrum numero adscripsit; uti constat ex Landulpho juniore apud Puricellum , & apud Pagi juniorem in ejus vita num. 33. : Passus es T. Arialaus v. RaI. Iulii amo Domini Io 66. de cujus morte doluit Alixander Papa; unde anno sequenti, scilicet Io67. cum idem Papa iret ad SDodum, quam Mantua celebravit. Mediolanum venit, multaque ferit statuta de satu Mediolanensis populi. 2' Oeri, Beatumque Arnaldum SS. Martyrum catalogo adscripsit. Et continuatores Bollandiani ad Acta Sanctorum finii tom. I. ad diem r. vitam reserunt B. Eneconis Abbatis, narrantque cap. . num. 3. Petrum Episcopum Burgensem jussu Alexandri II. publicum ei cultum detulisse: Procedente deinde tempore, incredibili popuIorum

devotione circa venerabile sepulcram ejus accrescente, Petrus bona memoria Buregenses Episcopus , auditis T. Eneconis miracutis, ad monaserium venit .... Suod videns venerabilis Pontifex , tanti miraculi surre repletus, Deum , G B. Gm-

fessorem coepit IIorificare; m indutus Pontificalibus usibus, sicut is mandatis acceperat a beato Papa Alexandra, in memoriam Dei Elem. Divina Maseria

gavdenter celebravit, decantania aliisena mee eum religiose coetu Monachorum

unius Gmsessoris metum, scilicet: in Iusti meditabitur sapientiam &c.

quia deinceps in ejus bonorem decantari prae it . insituras Discopali auctoritare. sestim ejus annualiter Kalendis Iunii eum reverentia eclebrari, concedendo pro B. Confessoris hisore omnibus Fidelibus ad diem sesum natalis ejus accurrentibus quadraginta dierum absolutionem. Deinde ps multum temporis . ad usus Divini Sacrificii, in ejus nomine fabricatum es altare , in quo Divina frequentantvr S cramenta , Orante T. Patrono nos Enecone pro Omnibus , qui suam fidelirer go

rint frequentare memoriam . . ' II Ad

140쪽

ET BEATOR. CANONIL LIB. I. CAP. vIII. 6711 Ad gesta sub Gregorio Papa VII. progredimur , quae nonum Aetum

constituunt. Inter vetera monumenta Cor jam ab Hugone Menardo

eollecta extat vita S. Paschasii Ratberti Abbatis, quam producunt Bollandiani rem. 3. Aprilis pag. 464. in qua haec habentur : Sub Fulcone Abbate. qui octavus decimus ab eo Orbeja praefuit, plurima ad ejus sepulcrum miracula sacta sunt; quocirca auctoritare Sedis Aposilica , a Uridove Ambianorum Pr

pule sacrum ejus eo as Iv. Idus Llii de terra Ie tum , ad majorem ecclesiam S. Petri honorifice translatum est, ut cum aliis SS. Ada lardo, G Praeordis populo venerabundum exponeretur. Concordat alia vita conscripta a Iacobo Sirmondo, & edita a Bollandianis ad diem a6. Aprilis: cumque interventus Apostolicae auctoritatis contigerit anno Io 73. non immerito reserenisdus videtur ad summum Pontificem Gregorium VII. teste Baillet inmitapradicti S. Paschasii. Apud eosdem continuatores Bollandianos ad diem I 6. Martii virtutes & miracula reseruntur S. Heriberti Archiepiscopi C loniensis, & plane ponitur bulla Canonizationis ejusdem expedita a Gro. gorio Pontifice . Deest haec in novo codice Canonizationum, & eadem caret notis chronologicis; unde fit, ut Theodoricus Custos monasterii Tuitiensis , qui eam Bollandianis reddidit, editam existimaverit a Gregorio VII. at alii editam arbitrentur a Gregorio VIII. alii a Gregorio IX.& alii a Gregorio XI. uti videri potest apud eosdem Bollandianos Iste. cin& apud Baillet intita ejusdem Sancti. Chartuitius Episcopus vitae S. Si phani Regis Hungariae scriptor apud Surium die a o. Augusti, narrat sanistissimum Regem anno Io 34. desunctum , post annos deinde 4ς. solemni

pompa elevatum fuisse jussit Romani Ponti scis ; quippe Romani Pontificis.

inquit, litteris mandatum fuit, ut eorum corpora Mevarentur, qui Pannoniam ad Tominum convertissent: quos inter principem certe locum tenebat Stephanus Rex . Hoc ipsum Pontificium mandatum extat in Aetis S. Gerardi Episcopi & Martyris apud evnulem Surium a . Septembris . Quare & hic Sanctus eodem, quo Stephanus , honore affectus est sub uno eodemque

Rege S. Ladislao, qui pro sua insigni pietate id honoris impense deserricuraverat gentis Apostolis . Legi potest Cardinalis Baronius ad an. Io 79. in me, ubi Pontificium mandatum tribuit S. Gregorio VII. I a Celebrabat Urbanus II. synodale Concilium cum magna Epist porum , Abbatumque frequentia ; &, cum Bietantius Archiepiscopus Tranensis coram universo Concilio scripta recitasset nonnulla miracula a Deopatrata intercessione Nicolai Peregrini Tranensis , & enixe postulasset, ut Sanctorum catalogo adnumeraretur , Pontifex respondit: rios igitur ea usam ipsam eidem Fratri nostro commisimus; de ejus nimirum probitate , ae scientia nihil haesitantes , ut, quod ei revelante Domino visium fuerit, maturiori det beratione constituat ad laudem ct gloriam illius, qui gratuita misericordia famu- ιο suos mirifice gratificare consuevit. Et hoc quidem diploma impressum reperitur in Iunio Bollandiano tom. I. pag. 249. & in novo codice Can nizationum . Invita S. Godolevae Virginis & Martyris, apud Bollandianos