장음표시 사용
221쪽
gemitum in cantu simulat, significat tristitiam sa-culi, qua in hominibus immundis mortem operatur. Per vespertilionem autem , quae circa ter ram volitat, significantur illi, qui saeulari scientia praediti, sola terrena sapiunt. Alia vero , terra magis adbarent prohibentur i quia illi qui abutuntur doctrina quatuor Evangelistarum, uipeream in altum non subleventur .immundi reputantur. In sanguine vero , . adipe,'nervo intelligitur prohiberi erudelitas , oe voluptas,infortitudo ad peccandum . XXX. Vahi igitur quisquis es, qui in absti- . nentiis, ac ieiuniis suis fidelibus imponendis, me Ecclesiam errare blaterare non desinis; cum mul contra ad. tae sint ad ea imponenda rationes, quae etsi subversiarios veteris legis observantia mortuae, vel mortifi-ςψηςivdi ea tete, vel etiam mortiferae dicendae sint; sub aliis tamen rationibus, ab omni errore, ac superii itione alienis, Vigere posse, ac praecipi vide supran. I 3. ad a3. in negari non poterit . Quam di Dforme autem sit pedem linguae munus; manus
oculorum , aut aurium 3 aures manuum, vel oculorum ἶ oculos autem manuum, sive aurium gerere λ vel militem ducis imperium assumere ἔ vel qui minoris ducis habet imperium, supremi ducis sibi abrogare principatum p Nos autem Omnes mysticum Chri Ili corpus sumus , qui est caput nostrum iuxta illud Apost. I. Cor. I 2. U. 27. Vos autem clis corpus Christi, o membra de membro . Et v. 28. suosdam quidem pojuit de us in Ecclesia, primum Apostolos, secundo prophetas, tertio doctores, deinde virtutes, exinde gratias curationum , opitulationes, gubernationes , ge nera linguarum , interpretationes sermonum . Et
V. 29. Numquid omnes Apostoli umquid omη ea propbeta umquid omnes doctores Z Num
222쪽
'quid v. 3 o. omnes virtutes p Numquid omnes gratias habent curationum p Numquid omnes linguis loquuntur Θ P, umquid omnes interpretantur Θ Enimvero si quoad politicas leges verum est , peccare populum, nulla interveniente rationabili caussa, legem a Principe promulgatam non recipere, ut L I. observavimus, quanto magis de Ecclesiastica potestate dici debet,quae monarchica cum sit, vel aliqua aristocratia mixta, a laicali potestate,
vel populo minime pendet Quod si verum sit
teneri omne, non tantum in foro fori, verum
N in foro poli praecipienti potestati obedire dicente Apostolo Rom. 13. v. I. Omnis anima pote-
flatibus Iublimioribus subdita sit: non est enim potestas nisi a deo et quae autem sunt, a deo ordinata sunt. v. a. Itaque qui resistit potestati, dei ordinationi resistit. Σui autem resistunt, ipsi sibi
damnationem acquirunt; si, inquam, non obedientes damnationem acquirimus; in coscientia ergo & non pro foro tantum eX terno obedire tenemur, iuxta ejusdem Apostoli sensum v. F. declara. tum t Ideo necessitate subditi asote non Isium propter iram, sed etiam propter constentiam. Si autem etiam hujus saeculi Principibus quoad politicas leges praelianda subditorum obedientia conscientiam ex Apostolo constringit, quanto magis Ecclesiae Rectoribus, qui sunt Episcopi, quorum Caput eli Romanus Pontifex , suorum respective subditorum quoad spirituales leges praestanda obedientia , conscientias constringere dicenda sit pXXXI. Ne credas igitur benevole lector speciO Contra poss hisce reformatoribus, debitam legitimis Pa- stam doctoribus obedientiam ne dum negantibus, Verum uente , & ab aliis negari praetendentibus; contra quo. Ecclesiae, ae illud Apoli. ad Galat. I. v. s. retorquentes im- Patrum ponimus: Miror, quod sic tam cito transIeremini ab eo, qui vos vocaviι in bratiam Christi, in aliud dignos eun-
223쪽
aliqui, qui vos conturbant, oe volunt converzere Eoangelium christi; ad suas sci licet ruendas opiniones evertere. Merito igitur exprobratione, ac reprehensione digni a Sapientioribus reputant uenovorum dogmatum inventores. Unde si Hieronymus de sui temporis pseudore formatoribus dicebat epist. ad Pam. & ocean. Iuisquis assertores novorum dogmatum, obsecro, uι earcas humanis auribus , parcas fidei, quae Apostolico ore laudata est. Cur post quadringentos annos docere nos niteris , quod ante nesciverimus Θ usque in hodiernum . diem sine vestra ista doctrina mundus christianus fuit: Si item contra eos, qui superstitiosa , nec sine tirrannide ab Ecclesia imposita, catholicorum ieiunia, divi Augustini tempore asserebant, eo innixi , quod nullum in sacra scriptura jejunium praeceptum invenitur, facit illud eiusdem S. doctoris , lib. I. contra Cresconium cap. 33. sic eos confutantis: Proinde quamvis hujus rei certe de Scripturis canonicis non proferaιur exemplum, earumdem tamen scripturarum eιiam in hac re a nobis teneatur Seritas, cum hoc facimus , quod
unive Vae Iam placuit Ecclesia, quam ipsarum scripturarum commendat aucto) itas; ut, quoniam Iacra scriptura fallere non potui, quisquis falli metuit hujus obscuritate quaestionis, eandem Ecclesiam de illa consulat, quam sine ulla ambiguitate sacra Ieriptura demonstrat; Quanto magis noliris hisce tem
poribus contra praecedentcs, recentioresque hae reticos eadem retorquere pollamus ἔ cum non
per quadringentos, sed per mille, & quadringentos , ac longe plures annos abstinentiarum , ie- Iuniorumque usum in Ecclesia, quae columna, &firmamentum veritatis est, nedum quoad unius.
eujusque electionem , Verum & quoad praecepta invaluisse sole clarius o ignosci possit Z Au uiant ,
224쪽
quaeso , 8 Tertullianum lib. de carae Christi cap.
a. qui contra negantes, quod traditum est, sic ratiocinationem inlii tuit. Tu , qui haec negas, ex qua , oro te , auctoritate negas p si propbeta es ,
praenuntia aliquid ty Apostolus, praedica publice ist Apostolicus, cum Apostolis Ienti: si tantummodo christianus es , crede , quod traditum est si nihil
horum es, merito dixerim , morere , nam O mor. tuus es. . . O eo magiS mortuus es, quo magis
non es chriuianus , qui , cum fuisses, excidisti, restin lendo , quod retro credidisti . . . Porro quod traditum erat, id erat verum, O db eis irad tum , quorum fuit tradere. Et delcribens, quorum fuerit tradere , Apollo lorum scilicet, qui missi a Christo ad praedicandum , instructi fuerunt, quidque praedicaverint, lib. de praescrip t. cap. a I.
sic describit. aeuid autem praedicaverint, id est, quid illis Christus revelaverit, oe hic praescribam, non aliter probari debere, nise per easdem Ecclesias, quas ipsi Apostoli condiderunt, ipsi eis praedicando tam viva voce, quam per Epistolas postea. Si haec ita Iunt; constat proinde
omnem doctrinam , quae cum illis Ecclois Apo- solicis, matricibus , cr originalibus bdei conspiret,
veritati deputandam ἔ ιasne tenentem ,
Ecclesiae ab Apostolis, Apostoli a chriso, Chrisus
a deo suscepit: reliquam vero omnem doctrinam de mendacio praeiudicandam, veritatem Ecclesiarum , Apostolorum, Cbrisi, dei. Non ergo, ut. Ecclesiae abstinentiis , ac ieiuniis constringi dicamus, in seripturis eorum prM cepta expresse reperiri necesse erit. Quaedam enim Apostoli non per Epistolas, sed viva voce tradiderunt iuxta illud I. Cor. II. v. 3 d. Catera autem, cum venero, di ponam. Et a. loan. I a.
Tlura habens vobis scribere , nolui per chartam, atramcntum: vero enim me futuram apud vos, O os
225쪽
Suseepta adversari orum confutatio sub alia ratione continuata prosequitur
o os ad os loqui. Et Epist. v. I . ad Gaium feribens, dicit: vero autem protinus te videre, os ad os loquemur. Cum ergo per traditio nem plura agerentur, nihil interest. si ieiunio- .rum praecepta nascentis Ecclesiae initio , e scripturis non probentur, si per traditionem, ac fidelium praxim quiqui fideles erant, abstinentiis, ac ieiuniis vacasse compertum sit.. XXXII. Et certe quae Ambrosius lib. Io. Epist. 82. ad vercellensem Ecclesiam de Aerii. & Iovi niani sequacibus asserebat, de modernis Ecclesiae reformatoribus, seu potius desertoribus apposite dici fas erit: Iua, inquit, istos Epicureos nova schola misit non philosophorum , ut ipsi riunt, sed imperitorum, qui voluptatem pradicent, deis licias suadeant, eastimoniam nullius esse dicant utilitatis p fuerunt nobiscum , sed non uerunt ex nobis. Neque enim pudet dicere , quod dicit Evan
gelista Ioannes, sed hic positi primo jejunabant,
intra monasterium conrinebantur , nullus erat luxuriae locus, interdicta ludibriWa disputationis licentia. Hoe delicati non potuerunt ferre. Abierant; deinde Oolentes redire, non sunt recepti . Pleraque enim audierant qua deberent cavere; monueram; nihil profeceram. Et ervescentes itaque disseminare talia coeperunt, quibus incentores essent vitiorum omnium. Miserabiles perdiderunt utique, quod ieiunaverunt; perdiderunt quod se aliquo continue runt tempore, σe. Qua ergo petulantia impius Lutherus contra Pontificem, reliquosque Ecclesiae Principes effutire non cessat, auda eter afferens , nullam esse in Ecclesia potestatem suis fidelibus vel ad spiritualem salutem , ordinatam , aliquid praecipiendi, ut in calce q. I. supra retulimus Enim vero contra illos pseudo reformatores Calvinum, & Lutherum , aliosque eiusdem turiu
ris ab E cclesia desertores facit illud Christi domini
226쪽
- . mini Joan. s. v. M. Vos ex patre diabolo estis ισ desideria patris vestri vultis facere , ille bo.
micida erat ab initio, in in veritate non stetit tquia non est veritas in eo , eum loquitur menda-eium, ex propriis loquitur , quia mendax est, O pater eius. Sicut enim di aDolus suae creationis initio in gratia existens, at non persistens, ardens invidia pellere nixus, quos caelo deus ad voeare ordinasset primos parentes, decepit per illa verba Gen. 3. v. r. Cur praecepit vobis deus σα boni, malive scientiam falso promittens v. s. Et eritιs
sicut dii, scientes bonum malum; ita & miseri, & miserabiles , & pauperes , & eoeei, &nudi virtutibus omnibus homines perditi in vera Eeelesia cum extiterint , ejusdem muneribus se. ginati, proprio ducti spiritu , a veritate recedentes, & carni indulgere volentes, alios deceperunt , nec decipere destiterunt; & quasi seientiam honi, & mali in discernendo divino spiritu apud ipsos residere praesumentes,contra Eeclesiam quod est Chri iii eorpus, obnitentes, Christum ipsum, qui est Ecclesiae caput, ferire non verentur; Cum tamen dominus Jesus, qui prima veritas est, dicat mendacium loqui qui ex propriis loquitur , qui scilicet sententiam suam,nullis innixus firmioribus fundamentis a Iemetipso profert . Et sane si Iesus per verbi unionem omnis veritatis principium est, dicemia de seipso Joan. I . v. 6. Ego sum via,
in veritas vita; ostendere autem volens,
suam, ae divini spiritus doctrinam veram esse. Joan. 8. v. 26. de seipso dicit. Ego qua audivi ab eo, Patre , hae loquor in mundo , de divino
autem spiritu Ioan. 36. v. 13. dicit. Cum au tem venerit ille spiritus veritatis, docebis vos omnem veritatem: non enim loquetur a semetipso: sed quacunque audiet, loquetur, non aliud sci-
licet, quam quod , a Patre ε α Filio cum pro
227쪽
consulanis dos adversarios convertitur .
cedat, in suamet ipsissima natura cognoscet; unde dicitur v. I . de meo accipiet, O annum tiabit vobis. Si , inquam , Christus verum dicere asserit, quia quae a Patre audivit, in sua scilicet, communique cum Patre, ac spiritu divina na- . tura , per duplicem nempe utriusque, divinae scilicet , humanaeque naturae intellectum sibi propria eognovit, loquitur; si item spiritus vera loquitur, quia, quae de Filio accipiet, quae scilicet in sua, communique cum filio natura cognoscit, loquitur; inde est, quod Christus,& spiritus vera loquuntur, quia ea loquuntur, quae in communi cum Patris ipsissima natura cognoscentes, a Patre non dissentiunt.. XXXIII. Si ergo Pater , tanquam omnium Origo, veritatis principium dicitur, & est; quod idem valet, ac si dicatur: Sicuti verum esse necesse est, quod a Patre procedit; ita Serum nouesse necesse est, quod a Patre non procedat. Quomodo ergo Lutherus, Calvinus ,Melancton, aliique eiusdem farinae pseudoreformatores veritatem a S secutos esse iactitare possunt, quos luce clarius innotescit, ea docere , quae doctrinis a Patre per Prophetas revelatis, iis quoque documentis, quae a Christo domino edocti, atque a divino spiritu confirmati Apostoli, ac Patres tradiderunt, Pr baveruntque , Opponuntur Z Quod si, non nisi a Patre procedens, verum esse, quodque a Patre non procedit, falsum esse necesse sit; qua ratione igitur vera esse possunt, quae legitimis potellatibus, a Patre procedentibus, a Chri ito scilicet per potestatem, a Patre datam, institutis , atque a divino spiritu edoctis , quarum intereti populos evangelicis. documentis instituere , non secusae Christus quae a Patre audivit, facere, suamque Ecclesiam docere coepit, opposita inveniuntur pH certe hujusmodi tarinae homines consortes cum Chri
228쪽
Christo regnare non possunt, qui proprio illusi iudicio, a sanis doctrinis , & Ecclesiae traditionibus recedentes, ventri, ac voluptatibus indulgere student, contra quos facit illud Ambrosii lib. de Elia , & ieiunio cap..& . relati can. Sexti die dist. 3 s. ad ligni scientiae boni,& mali abstinentiam alludentis: Indictuis jejunium t abstinentia lex a domino deo ; praevaricatio legis a diabolo; eulpa per cibum, latebra post eibum : eo nitio infirmitatis in cibo , virtus sirmitatis in jejunio .... Serpens gulae persuadet, dominus jejunare decernit .
Itaque gula de ParadiIo regnantem expulit; ab .ssinentia ad paradisum revocavit errantem. Contra eosdem quoque non minori efficacia , quam Am. brosius, invehitur Augustinus contra Faustum cap. 3. dicensi Sui in Evangelio quod vultis, ereditis, quod non vultis, non creditis, vobis potius, quam angelio creditis: quia, cum suus e usque animus
auctor est , quid in quaque scriptura probet , vel improbet, non se jam auctoritati scripturarum ad
fidem , sed sibi scripturas subjicit ipse ad volun
tatem . Nec immerito: Sicuti enim extra veram
Ecclesiam verus spiritus esse non potest ; ita econtra spiritus dei , qui ab initio in vera Ecclesia adfuit, eam dirigens, ac docens, cujus caeteroquin specialis directio per Maiorum , & Apostolicarum Ecclesiarum traditiones in rebus fidei, ac morum sibi minime contrarias dignoscitur , nunquam in rebus fidei, ac morum in errorem abire permittet. tInde dieitur Isaiae 39. v. a I. dicit dominus et ' ritus meus, qui est in te, O verba mea, quae posui
in ore tuo, non recedent de ore tuo, o de ore
feminis tui, O de .ore Ieminis seminis tui, dici dominus, amodo , O usque in sempiternum . Et Jerem. 6. v. I 6 . Hac dicit dominus: state super vias, ct videte, O interrogate de semilis antiquis, quae sit via bona, O ambulate in ea: invenietis
229쪽
refrigerium animabus vestris . Et a. Thess. a. v. I . fratres state, teneto traditiones,
suas didicistis, sive per sermonem, sive per Epi
Quo sensu XXXIV. Et licet, postquam in Epist. I. cap. 3.,um..e hic Thessalon icensibus dixerit v. I9.. spiritum nolite
ditionum extinguere; & v. a O. Prophetias nolite Uernere, teritas fide- dieat v. a I. Imma probate r bonum
tandi' pio ' tenete ; id tal 'n , non eo sensu intelligitur, ponitur hie quo pseudore formatores blandiuntur , quasi sci-ἔiscutitur , licet pro cujusque arbitrio, seu juclicio liberum Rωiyi euique , haec, vel illa, quae praesertim cir ca fidem, ac mores, ac principalia disciplinae cupita in Ecclesia circumferuntur, probare, ac reprobare, vel reiicere: sic enim fides, unius euiusque iudicio innixa , in fallibilis non esset, nec supernaturalis, & consequenter nec fundata superfundamentum' ApOttolorum , ac prophetarum ἔsed Apostoli sensus est , quod ea, quae in Ec-Hesia circumferri viderint, probare , seu potius inquirere debeant, an per veros ministros in Ecclesia dieantur, & ex iis sint, quae cum doctrina, ab Ecclesia probata, pugnare, vel concordare dignoscantur: si enim pugnare dignoscantur, reii ci ; si concordare, recipere , ac tenere , intelligitur praecipere. Cum enim doctrinae infallibili. ras, quae fidem praesertim , ac mores spectat , Per maius aliud, quam per Ecclesiae probationem conitare non possit; inde circa ea , quae ad fidem, aut mores, quaeque ad spiritualem salutem consequendam Ordinatur datam esse Cath
licae Ecclesiae in fallibilitatem mani se ite docet Apostolus per illa verba I. Τim. 3. v. I s; dicens. Ecclesia dei vivi eolumna, O firmamentum veritatis. Idemque exponens dilectus Jesu discipulus. I. cap. q. v. I. dicit et Carissimi nolite omni spiritui credere,
sed probare spiritus, an ex deo fini: quoniam multi
230쪽
pseudopropheta exierunt in mundum. Unde illis,qui proprio, iudicio firmantur, quadrat illud Prov. Iq. v. I 2. Est via, qua videtur homini jussat novissima autem ejus ducunt ad mortem; qui scilicet sibimet ipsis nimis prudentes, sublimioribus , ac Iegitimis potestatibus, proprio fisi iudicio, acquiescere nolunt,suum errorem sine poenitentia aliquando recognoscent. Timeant igitur, quicunque sint , legitimarum Ecclesiae potestatum iudicium quoad praesens institutum contemnentes , timeant, inquam , divinam exprobrationem, quam contra i daeos filiorum Jonadab adducens obedientiae exemplum, deus per Ieremiam protulit cap. 33. v. I . dicens: Pravaluerunt sermones Ionadab filii R chab , quos praecepit filiis suis, ut non biberent vinum i in non biberunt usque in diem hane , quia obedierunt pracepto patris sui: Ego autem locutus sum ad vos de mane consurgens, et loquens,'non obedistis mihi. v. I DMsq. ad vos omnes servos meos prome:as, consurgens diluculo , mittennue, O dicens: eonNertimini unusquisque a via sua pes, a, σbona facite studia vestra .... in non inclinastis aurem Pestram , neque audistis me . A proprio igitur uniuscujusque iudicio recedentes, catholicae Ecclesiae iudicio acquiescite, ne propria decepti opinio.
ne , tenebris obcaecatum retinentes intellectum , voluptatibus indulgere appetentes, aeternum damnationis barathrum incurratis. Timete ergo deum,
ut eum dilecto discipulo loquar in sua Apoe. I
v. 7. Timete inquam, deum, per voluntatis nem. pe conversionem, in date illi honorem, verbis nem.
pe scripturarum acquiescentes, quia venit hora μ. dici i ejus is