장음표시 사용
231쪽
De Modo jejunandi. . Hujus ea- I. In hoc cap .ieiuniorum conditiones ad examen pinxi. Jmςi' revocantes , discutiendas aggredimur, solidisque aperitur. Innixi principiis reiolvere cona ut itur; & quia lux ta morem in universali Ecclesia noliro hoc tempore satis probatum ne dum comestio , verum &serotina toleratur retectio ; idcirco nos benevolo lectori quoad omnia satisfacere volentes , nedum ea , quae ad ciborum delectum , unicam comettio in nem , & horam, verum & quae ad serotinam pertinent collationem , agere , discutere, ac resolvere studuimus . Et quia ex triplici iure naturali odivi. no, humanoque Ortam ieiuniorum necessitatem, insuperioribus capitibus I.& a. exagitatam proposuimus ; idcirco hoc quarto capite tribus paragraphis distincto , primo ieiuniorum conditiones ex naturali; a. ex divino; 3. tandem ex humano iure procedentes , discutere , ac resolvere quoad praeiens judicavimus. 3. I. De Iejunandi modo ex naturali jure proveniente .
Jejunandi . II. Jeiuniorum necessitatem ex n.:turali iure ori-m das, ex ri cap. I. . r.jam vidimus quin dc personas, quae exn xur il tu' naturali iure ad ieiunia obligantur, cap. a. . I. satis niens, ille serobavimus : Ieiunandi autem modum , quae ex declaratur. naturali iure necessitatem imponat huc discutie n. sim. I sum reWcimus . Ei quia seiunia , ex naturali iure tura propo. Urta , a lage aliqua determinata non sunt, . id enitur. cap. 3 d. 2.3 sed pro sua cujusque nece ista te ad ea
teneri quemlibet superioribus capitibus I. & a.
232쪽
aos l. q. I. discussimus ; inde ad inquirendum te.
iunandi modum, ex naturali iure ortum , id unum discuti oportet, quinam scilicet ieiunandi modus pro uniusculusque necessitate naturali lu-ri satisfaciat λ ita ut ieiunandi modus, ex iure
naturae ortus, non aliunde, nisi ex ipsam et naturali uniuscujusque ieiunandi necessitate metiri debeat. Diximus autem nedum ad naturale practicae rationis principium ea prosequi pertinere,
quae ad corporalis vitae conservationem necessaria sunt, ea vero fugere, vitare, auferre, impedire, quae eiusdem corporalis vitae bonum laedere , vel auferre possunt; verum & ea, quae ad animae spiritualis vitae conservationem , sub ratione similiter prosecutionis, ac fugae, spectare videntur . Unde, quia effraenis concupiscentia supernaturalis vitae consecuti opem impedit, necessario sequitur, quod ad naturale practicae rationis principium, tamquam ad radicem quandam , ea prosequi , aut fugere, vel auferre, seu impedire pertinet, quae ad reprimendam concupisce tiam respective conducant. Et quia similiter unuse quisque ex eodem naturali iure, ut supra innuimus, erga deum, ac proximum tenetur officiis,
quem si forte laeserit, vel in aliquo defecerit , ad satisfaciendum obligabitur; inde ad idem naturale practicae rationis principium, tamquam ad
radicem quamdam , ea quoque prosequi, aut fu 'gere , vitare, auferre, impedire respective ex na turali dictamine pertinet, quae ad deum cogBO'scendum , mentemque elevandam , debitumque erga ipsum, ac proximum officium persolvendum necessaria iudicantur . . Si igitur ieiunium , praeter corporalis vitae respectum , ad reprimendam concupiscentiam, ad mentem elevandam , ad debis tum erga deum, ac proximum, officium persolvendum, ex naturali iore , tamquam ex ra'
233쪽
, dice praeceptum, nece Isarium dignoscatur, eo
modo exerceri debet, qui, ad corporis, animaeque bona acquirenda, conservanda, vel proseis quenda; nec non ad concupiscentiam reprimen. dam , ad mentem elevandam, ad debitum erga deum, ac proximum , ossicium persolvendum , ne-h cessarius iudicetur . .
abg III. Si igitur absque ciborum delectu per uniis
ulterius ex- cam in die cometiionem corporis sanitas conseris
plicatur, & vari, vel obtineri dignoscatur; sine ciborum de--Πςiv lxvx lectu, semel comedendo, ieiunandi modo, ex naturali jure oebito satisfiti contra vero si per ciborum delectum,aridorum scilicet comestionem,
secus vero carnium ; vel carnium , secus vero aridorum ciborum etiam plusquam semel comedendo , corporis sanitas conservetur, vel obtineretur, servato in sensu exposito, ciborum delectu, prout necessarius judicetur, etiam plus quam semel comedendo, ieiunii modo, ex naturali iure debito satisfieret: Quod si naturae necessitas ad id obtinendum non ciborum delectum exigeret . neque comestionem , sed parvam quamdam festionem; tunc ieiunii modus, ex naturali iure debitus, per parvam refectionem obtinebitur. Non absimiliter: si ad reprimendam concupiscentiam , vel ad mentem elevandam, sive ad debitum
erga deum, ac proximum, officium persolve nodum , ciborum tantum delectus, secus vero unica comestio; sive unica comestio, secus vero ciborum delectus ; sive non ciborum delectus, neque unica comestio , sed comedendi modus apto tem pore sic & sic exercendus ex naturali iure tanquam ex radice necessarius dictaretur; tunc servato tantum ciborum delectu , secus vero unica come- silone; sive unica servata comestione, secus ver
ciborum delectu; sive ciborum non servato dem lectu, neque unica comestione , sed comedendi
234쪽
tantum modo apto tempore sic & sie exercendo, ae unandi modus respective ex naturali iure deditus servaretur. Uno verbo, quia ut in superioribus capitibus I. & a. o. I discussimus, unus quisque ex naturali praeticae rationis principio, tamquam ex radice ad talem jejunii formam obligabitur, qualis ad praedicta consequenda, eorum que contraria avertenda necessaria digno1catur; ip de eridentissime sequitur ieiunii modum, ex naturali pract cae rationis principio, tanquam ex radice, ortum, illum dici, servarique oportere, qui tamquam medium ad finem obtinendum, ad corporis nempe, animaeque salutem consequendam, ad mentem elevandam, ad debitum erga deum , ac proximum, officium persolvendum, nec non & ad his contraria fugieΩda, vitanda . auferenda, impedienda, nulla licet alia lege praestriptus, necessarius judicetur.
De Iejunandi modo ex divino jure proveniente . IV. Ieiuniorum necessitatem, ex divino iure procedentem , sicut & personas , quae eodem divino iure teneri dicuntur , supra cap. I. & 2.3. a. exagitavimus , ac discussimus ; jejunandi autem modum, ex eodem divino jure provinauentem, hic explicandum suscipimus . Et qui ait; uniorum ex divino jure orta necessita3 ex voto vel iuramento procedix; quae certe non alio modo vovent lum , sive surantium conscientiam constrin, gunt, quam eo, quo ex eorum mente procedunt et inde ad inquirenuum ieiunandi modum, ex divino iure provenientem , voventium , sive iurantium mentem discutere opus erit. Si igitur vo. ventis, sive aurantis mens fuerit per unicam co-
235쪽
aogmestionem, ciborumque delectum ieiunium persolvere; hujus ieiunii modus, sive ob fidelitatem
ratione voti, sive ob reverentiam ratione jura.
menti, ex divino jure respective debitus, unica
servata comestione ac ciborum delectu obtinebitur. uod sit voventis, sive jurantis mens fuerit, an his , illiive cibis abstinere , non autem unicam servare come itionem ἔ sive unicam servare co- meitionem , secus vero ciborum delectum ; &tunc jejunandi modus ex divino iure, ex voto scilicet, vel juramento debitus, ab his, illisve cibis abllinendo, non autem unicam servando come itionem; vel non servando ciborum delectum, unica tamen servata comestione, juxta voventis , sive iurantis mentem respective obtinebitur.Quod si voventis , sive jurantis mens neque ad ciborum delectum , neque ad unicam comestionein , sed ad hanc, illamve comellionis horam servandam, obligaretur; tunc jejunandi modus, sive ex fidelitate, sive ex reverentia , ratione scilicet voti , vel iuramenti respective debitus, tanquam ex, divino jure proveniens, non ciborum delectum , vel unicam servare come Ilionem , sed tantum non antequam hac, illave peracta hora juXta voventis, sive iurantis mentem comedere exigeret. Quodque . de si inplicibus, seu privatis votis ac iuramentis respective dicimus, etiam de solemnibus , seu publicis , eorum tervata ratione, si casus contingeret , omnino dici debet. Unde quia votum ex religiosa professione emissum, juxta illius communitatis morem ad observantiam obligare
discussimus ; propter quod & quandoque in monasterio, vel refectorio, secus vero extra, e
rum observantia conctringit; inde fit, quod huiusmodi ieiunandi, sive auii inendi modus ille ex divino jure proveniens, dicendus erit, qui exemissa professione, servato communitatis more,
236쪽
untulauiusque conscientiam constringit . Idemque dicendum de solemni, seu publico iuramento, vel voto non ex religiosa professione, sed ex ejus coram Pontifice, vel alia publica , ac legitima potestate solemni, seu publica emissione proveniente , si ad jejunium forte constringeret; huiusmodi namque jejunandi modus ille dicendus similiter erit, qui solemniter, seu publice iurantis , sive voventis menti, servata semper sole. mnitatis, sive publicitatis ratione, conformaretur.
De Ieiunandi modo, ex humano jure procedente. V. Ieiuniorum modum , ac praxim , ex hu- Ieiunaninmano iure provenientium discussuri, omnem je- m d , ex junandi modum , ex humano iure provenientem . IR
discutere oportet. uuia igitur Iesu nandi modus niens car. ex humano iure conitringens, nedum ciborum Diu 'delectum, & unicam comestionem , verum & Eicii 'horae rationem attendit; quin immo exqolerata consuetudine serotinam admittit refectionem; inde huiusmodi jejuniorum modum discernere demerit ac eorumdem modum , a legitima potestate praescriptum, vel consuetudine inductum inquirere . Et certe, quod ad ciborum attinet delectum; ieiunium , ex humanis legibus procedens, per carnium abstinentiam servari oportere, ratione,& auctoritate satis clarum eli. 'VI. Quod si Drte ex aliqua rationabili caussa Etiam per-ca rnium abstinentia servari non possit, unicae lais misso ea men comestionis obligationem remanere nedum Di m qiis ,
sanioribus theologis , verum & aliquibus etiam messionis moralistis , ac probabilistis aliquando innotuit, obligati quos inter Legana in summa Verb. Iriuuium sic n*m xςm 'habeti Licet probabile sit dispensatum ad edendas probam
237쪽
a Iocarnes , non teneri ad ieiunium. . . . probabilius tamen est, id solum esse verum, quando aliquis est di enfatus ad edendas carnes ob infirmitatem, vel debilitatem t tune enim consequenter est dispen, satus a jejunio , quia est eadem ratio dispensationis ; secus vero quando est dispensatus ad esum carnιum ob damnum, quod recipit manducando p sces et tunc enim obligatur ad jejunium t tum quia, cum privilegium sit contra jus commune , Aricte explicandum est ἔ tum quia, cum praeceptum E eleua in toto servari non potes , saltem in parte serviari debet. Et apud Castropalaum q. partis
tradi. 29. disp. unica puncto 8. l. I. n. Io. Se
tentia retertur Rodri quea in Cruciata l. 6. dicentis : Si solum ob notumentum cibi quadνagesimalis tibi concedatur usus carnium , nequaquam potes bis comedere; sed formam jejunii de unica eomestio, ne servare debes. Quodque considerabilius est.& omnino tenendum, etiam Ecclesiae Pastores id ipsum tenuerunt, praeceperuntque; e quorum albo Petrus Barberigus Venetiarum Patriarcha in synodo M. ITI . celebrata, sic habet: dispengati autem omnes sciant, quod licet a delectu ciborum sint diye ati, se tamen adhuc jejuniorum observiationi esse obstrictos, atque lethali peccato esse obnoxios, si ejcis illicitis utentes . non jejunaverint, si scilicet unicam comestionem non serva. verint . Utrum autem quoad monallica jejunia, a carne quoquo modo dispensatus, etiam a te iunio , ab unica scilicet comestione dispensatus intelligatur alia certe inspectio eil , & maxima ex parte a praxi pendet, iuxta uni ulcujusque
Religionis. ac familiae conititutionum , bulla. rum , privilegiorum , ac consuetudinum interpretationes , per sua generalia capitula comprobatas. VII. Carnes autem ob infirmitatem cometiu-rum, non nisi salubres comedere debere αonet
238쪽
Lambertinus, in sua Inst. XV. n. 17. dicens r de. bet, sed ea-nique eas solum carnes permittant Medici, qua eda. 'μ sanuaιi conferant. Quodque considerabilius eii. sunt, ae sa- Egregius Pontifex Clemens XI. in edicto an. luti eon-I7o3. tam dispensatos, quam medicos sic monet: Ad illud eum Medici, tum hi, qui dispensationes petunt, animum intendant, ut carnes salubres sint: bet 'Iuoniam hae solum in Iuadragesima permittuntur his, qui ob justam causam cibis quadragesimal bus vesci nequeunt. VIII. Et quoad epularum mistionem, Bene- Carnium dictus XIV. de suis Encyclicis: Non Ambigi' eunquem, mus, Et: In Iuprema nonnullis in Hispaniis ex-do permis ortis cliis cultatibus, ab Archiepiscopo Compo- so, pistium festae oblatis, ad septem capita redactis, in Episi, tinnitidi Si Fraternitas tua die 8. Julii ITH. edita, ad ctus in e eumdem Episcopum delata , quoad epularum mi-- m ssionem in quaelito A. quaenam sint epula licita, qua vetantur cum interdictis conjungi Θ Respondet: Epulas licitas pro iis, quibus permillum est, carnes comedere, esse carnes ipsas : epulas interdictas esse pisces i adeoque utrumque simul adbiberi non posse. Natio autem quare potius carnes, quam pisces prohibentur, ab Angelico in dist. II.
q. 3. art. q. q. a. ad 3. assignatur , sic vatiocinan- .
ter Ad tertium dicendum, quod pisces frigidiores sunt naturaliter, quam carnes, nec alimentum ita couzeniens corpori praestant, sicut aliae carnes:
unde non fuit tanta nec stas prohibendi pisces,
IX. Graeci autem fere omnes, Armeni, Co- Orientales phti, & alii orientales in diebus ieiuniorum ut plurimum ab oleo, & piscibus ab itinent, sau quibusdam nguinem habentibus; eos tamen in Annuntiationis suu & Palmarum fellis comedere licitum reputλΠx Olenosti: Dum autem a piscibus, sanguinem habentibus, tur. ablunent, alios comedere possunt, & uti, scilicet O i iuxta
239쪽
3Ia Iuxta Goarium , squillis, ostreis , eaneris, podibus , sepiis , O aliis hujusmodi exanguibus , quasi a piscium perfectorum natura alienis, est cruditiae, Ieu vilitate stomachum inuentibus , sicut O piscium ovis exsiccatis. sale ad Iolem
AliquibuK X. Graeci etiam in Corsica a piscibus, sanguis
orientalis nem habentibus, oleo, & vino ab itinere cum con-
in obi I sueverint, porrectis tandem ad Benedictum XIV. ctis, in suis precibus, ipse in const. Es Pastoralis die as. ieiuniis ci- Maji I7 a. edita β. 9. n. I a. indulsit, dicens et M. iEctu,' hum ημm qμio pro earte dilectorum Aliorum graci ritus, talitii, in cortica habitantium , nobis nuper humillime pr communis ces porrecta fuerunt .... Nos paterna ponti icia νς mixtixur charιtatis . qua novit imbecillitates in irmorum sustinere,non immemores, tam dictis Gracis in Co sica habitantibus, quam omnibus, O singulis ML banensibus , Gracis, qui in Italia, O insulis adjacentibus commorautur , tenore strasentium, ut ad instar Latinorum, in quorum dioecesibus degunt, in memoratis quadrag sima, quartis , sextis feriis, reliquis anni jejuniis, vino, oleo, priscibus cuj cunque generis possint uti concedimus , indulgemus. Et ibidem n. I a. refertur dispensatio Gementis XII. Abbati, & Monachis Mon alterii S. Basilii magni dimidii Jussi dioecesis pa- normitanae facta, ut scilicet pilcibus, sanguinem habentibus, libere licite nonnullis anni quadra gesimis vesci posui, non obstantibus ritus Graeci
ordinationibus, hac nostra constitutione confirmamus, O roboramus.
raro pi- XI. Ex eo autem , quod aves, & volatilia, non ei Padum secus Rc pistes , ex aquis producta sint super te
esus ab Ee. ram, dicente scriptura Gen. I. v. am dixit etiam clesia per deust producanι aqua reptile asma viventis, σύ- ω, volgitie Iver terram sub firmamento eaelii & ecce prodeuntes ex aquis pisces.& volatilia super ter-
240쪽
a I 3ram iuxta illud v. a I. creavitque deus tete grandia , o omnem animam viventem, atque motabialem , quam produxerant aqua in species suas, O omne volatile secundum genus suum, quibus pro deuntibus benedixit deus v. 21. dicens: erescite so multiplicaminι, O replete aquas maris r ora
que multiplicentur super terram; Ex hoc, inquam, inferri non poterit, Ecclesiam, sicuti pileium esum in diebus ieiuniorum permiserit, ita &a. vium permittere debuisse. Cum enim in ieiunio.
corporis affictio exigatur, & animalium carnes, in aquis morantium, propter aquarum frigiditatem multum in sua substantia decrescunt, quod contra evenit in animalibus, eXtra aquas quiescentibus ; inde animalium carnes, in aquis quiescentium, quos pisces vocamus, minus a corporis afflictione recedentes, quam sint illorum carnes, in terra quiescentium , ab Ecclesia in ieiunio permittuntur, secus vero illorum carnes, quae in terra , vel in aere vivere solent. XII. Ad discernendum autem, quaenam sint Animalium. animalia, quae piscium naturam induant, & in quκ piscium diebus esurialibus, etiam in Quadragesima, a non ἱζόEM' dispensatis comedi possint, non minima dissicul- q in tepet. tas est, variis varia sentientibus. Unde Socrates pos- apud Lambertinum in synodo lib. II. cap. .ssu sic habeti Alii omnino ab omni animantium ge- gnatur. nere abstinent: alii inter animantia pisces Iolos co- medunt: alii cum piscibus voIucres etiam man-dYcant, easque ex aqua, ut est apud Howen , nasci alli runt. Subiungit autem ibidem Lambertinus:sed illud in controversiam saepe vocatur, an baec, aut illa aκimantium species ad piscium naturam pertineat , nec ne λ aut inter animalia terrestria, aut volatilia, vel potius aquatilia adnumerari debeant, O consequenter an liceat diebus jejunii eorum carnibus