장음표시 사용
241쪽
Casa,altiori ac Profundiori disiscussione proponitur, ac resolvi
II esse loeorum consuetudini. inde, ubi legitima consuetudo sit aliquorum animalium carnes etiam in diebus vetitis absque scrupulo , ac tuta conscientia comedendi, licite comedi posse sustinent. Unde Panormitanus de observat. jejuniorum hoc tan gens , sic ratiocinaturr Ex quo non habemus in hoe jus specificum, recurrendum ad consuetudinem loci. Sema ergo in hoc consuetudinem. Et Lambertinus subjungit. Ex quo deducunt, licitum esse diebus esurialibus comedere ranas, quae in aqua vivunt, testudines quoque licet terrestres, minime vero quaedam volucrum aquatilium genera. Cuiusmodi dici possunt anates, vel similia, quia nimirum illis consuetudo favet, his autem contraria dignoscitur.
XIII. Sed quoniam, si res bene perpenda
tur, etiam quoad talium animalium genera, quae cum carnium maceratione non bene cohaerent, &quorum proinde comestici potius corruptela dici debeat, consuetudo favere poterit; idcirco altius, ex ipsemet nempe jejunii, taliumque animalium natura petenda discretio est, juxta prae- laudatum Lambertinum in sua synodo lib. II. cap. dicentem : Sed hoc merito admonendum censemus, ut videatur, an hac, vel illa consuetudo
.era, O ligitima dici debeat ;σ an apud pios , probosque viros recepta sit, ne forte abusus, O corruptelae pro judicandi, O agendi norma accipiantur. Principium autem ad id discemendum ex Angelici doctrina firmari poterit . Et quidem ex jejunii natura sumpta ratione a a. q. I 67. artis S. sic eloquiturr Iejunium ab Eeclesia est institurum ad reprimendas concupiscentias carnis, qua quidem sunt delectabilium secandum tactum, qua consistunt in eibis, O venereis ; in ideo illos e bos Ecclesia ieiunantibus interdixit, quI in in eo- medendo, maximam habent delectationem , in stri
242쪽
rum maxime hominem 'ad venerem provocant . Hujusmodi autem sunt earnes animalium in terra
quiescentium, O respirantium, O qua ab eis procedunt , sicut la ticinia ex gressilibus , oe ova
ex avibus . Et rationem assignans, sic prosequi- turi Iuia enim huiusmodi magis conformantur humano corpori, plus delectant, o magis conse runt ad humani eorporis nutrimentum: oe sic ex eorum comestione plus superfluit, ut vertatur in materiam seminis, cuius multiplicatio est max mum incitamentum luxuriae. Et ideo ab his en
bis . praecipue jejunantibus , Ecclesia statuit esse
abstinendum . Ex quo clarissimo, & universali principio , quantum ad ieiunii naturam iuxta Eeaclesiae mentem declaratam , & ab Angelico propositam, spectat, non quidem ex consuetudine,
qua tali , verum & potius ex ipsa met ieiunii ,
earniumque natura satis infertur, eas animalium carnes in jejunio licitas esse, quae carnis macerationi congruunt, secus vero quae non congruunt. Si ergo aliquorum animalium carinnes , etiam in terra quiescentium, ac respirantium, ad humani corporis nutrimentum parum conserunt, neque ex eorum esu superfluus humor, ad seminis multiplicationem deserviens ι generari dignoscatur, horum animalium carnes comedendi usus nodum ex consuetudine, quae
Eeclesiasticae legis interpres est, verum Sc ex intrinseca ieiunii, praedictorumque animalium cadinium natura, spectatoque Ecclesiae precepto, licitus reputari poterit, ac debeti umiliter dicendum de aliis, plus minusve ad corporis nu
trimentum animalium earnibus conferentibus.
243쪽
II 6lieitae in diebus esurialibus reputantur earnes t sudinum , viperarum, coclearum , seu limacum, Iutrarum, aliorumque animalium, sub terra , vel in imo aquarum relirant, ut ranae &c. E eontra vero subdit: ullatenus aves, esto in scopulis nidificantes, in multoties degentes , uti edie. Melium usus in cibis esurialibus excipit, utpote quae nimis nutriunt, vere nascuntur in terris, O in aquasse immerguηt, ut pisces pradentur. Addit tamen: Verum hac in re attendenda plurimum est consuetudo locorum et Alibi fortasse aves quaedam, ut Iu-tiga, macrousa oec. permittuntur vel obphcium defectum , vel ob inveteratam consuetudinem , ab Ecclesia toleratam . Hinc terrestres testudines hodie in usu suns apud nos Italos praecipue PP. Car- thusienses, luι res quoque alicubi, O in regno no
fro scilicet Neapoli fortasse frequentius , quα
alibi citra dubitationis aleam eum horrore reji- riuntur, eliminantur fulta , in Galliis sine scrupulo admittuntur. Igitur juxta varias co uetudines, variamque receptam disciplinam aliqua alibi possunt permitti . alio in loco non possunt tolerari. Et Daniel Concina , doctoris Angelici innixus principiis, de Ecclesiae
praeceptis lib. a. diuert. a. cap 3. num. a. sic ha hetr Aves licet aliqua nutriantur in aquis, carnium nomine veniunt. Hine corvi marini, fuligae,
O similes, quamvis piscium saporem habeant,
diebus jejuniorum comedi minime possunt. Idem die de Camaleone: Contra r Locusta, rana, lima ces , testudines , in concha diebus jejunii licite comedi possunt: quia in communi exsimatione pro piscibus habentur. In dubio, XV. In dubio autem, an hae, illaeve anima
p u vel an eao comedendi consuetudo retinenda, vel cor
244쪽
ruptela existimanda sit; earum natura cum je- carnium iunii natura conferri debet. Unde si certum et
huiusmodi consuetudinem de illis animalibus esse, ud te
quorum comestio, considerata eorum subitan . dum sit, tia , cum jejunio certo pugnare dignoscatur, iux- Pr P nixurata Angelici principia, supra a nobis adducta ,-ieseisi corruptela dici potius debet, & omnino rescin- tur. denda i Quod si de illis sit, quae considerata eorum natura, juxta eiusdem S. doctoris principia cum jejunio certo non pugnare dignoscantur, hujusmodi consuetudo retinenda videtur. Si vero sive certa , sive incerta sit huiusmodi animalium carnes comedendi consuetudo , dubium tamen est an huiusmodi animalium substantia cum jejunio pugnet; tunc medici aeque pii , ac periti perquirendi inquirendique sunt, ut, de hujusmodi animalium natura , ac substantia , ex intima physica probe introspecta, iudicium ferant, partiumque studiis omnino depositis , declarent, an hujusmodi animalium carnes cum jejunio pugnent, vel non; expositaque a theologis iuxta Ecclesiae mentem jejunii natura, sano medicorum, seu physicorum, ac theologorum judicio acquieicendum : Quod si aeque pii, ac periti in hujusmodi animalium introspicienda natura, non
conveniant, cum jejunio eorum carnes non pugnare affirmantibus multis, negantibus aliis, tunc
ledis Apostolicae iudicium requirendum , ut definiat, declaretque , an jejunii tempore huiusmodi animalium carnes permitti possint, vel non; ut sentit Lambertinus de synodo loc. cit. dicens: Si autem nec hisce regulis insistendo, quaestionem definire fas erit, nil tutius episcopo suaderi poterit, quam ut abstineat a decretis super ea in Onodo
edendis: sed potius ad Apostolicae sedis judicium rem delerat, ut sepe alias Sanctissimi Ecclesiarum Antistites omni tempore Iecisse dignoscuntur . Qui
245쪽
diebus eX doctorum placitis proponitur.
II 8 vero in dubiis, etiam ad leges iuris communis , vel Pontificias Sanctiones pertinentibus , Episco pis competit sententiam ferre; inde possunt interim, usque dum scilicet Apollolicae tedis iudicium audiant , Theologis, peritisque conquisitis, eorum audito iudicio, sententiam ferre . Et sicuti licite possunt episcopi eo, quo dictum est, modo in dubiis sententiam ferre ἔ ita & eorum respective subditi licite possunt suorum Episcoporum judicio acquiescere, usquedum scilicet aliud ab Apostolica sede resolutum, ab iisdem Episcopis declaretur. Firmum igitur, fixum --que sit carnium abstinentiam in jejuniis ex Ecelesiae instituto exigi . XVI. Quoad lacticiniorum autem usum , ea in diebus jejuniorum non absolute prohiberi , sed
locorum consuetudinem attendi debere multi autumant , secus vero de antipascalibus ieiuniis loqui solent. Unde Angelicus 22. q. I T. art. 8. ad
3. Ova , inquit, O tibicinia jejunantibus interdicuntur , in quantum sunt ex animalibus exorta . earnes habentibus. υnde principalius interdicuntur carnes, quam ova , vel lacticinia . Et pergit ibi. dem di Similiter etiam inter alia jejunia solemnius est Iuadragesimale jejunium : tum quia observatur ad imitationem Christi, tum etiam quia per ip1um disponimur ad Redemptionis nostrae mysteria devote celebranda. Et ideo in quolibet jejunio interdicitur esus carnium ἔ in jejunis autem quadragesimali interdicuntur univer)aliter etiam ova , lacticinia. Et subiungit immedia ter Circa quorum, ovorum scilicet, & lacticiniorum, abstinentiam in aliis jejuniis diversae conluetudines existunt apud diveryos; quas quisque observare debet secundum
morem eorum , inter quos conversatur. Cui prae einens Hieronymus Epist. 28. ad Licinium subfin. de jejuniis loquens ait: Pnaquaque provincia
246쪽
abrendet in suo sensu, O praecepta majorum leges
Apostolicas arbitretur. Idemque sentiens s. Antoninus in summa pari. a. tit. 6. cap. 2. 3. 3. ex Petro de Palude sic habet: sed pro majori declaratione horum Petrus de Palude in . dist. II. sic dicit: Comestio lacticiniorum in Riadragesima in
terdicita est , ut dist. q. can. denique , non autem in aliis jejuniis, nisi consuetudo hoc habeat, quam ubique Iervandam in jejuniis dicunt Aug. Ambr. O Hieronym. diu. I a. can. Illa, dist. 76. can. Dtinam. Et pergit Paludanus apud eumdem An to uinum . Dnde cui iniunctum est jejunare simpliciter, non habet, nisi a carnibus abstinere, ita quod jejunare etiam cum laLIiciniis potest. Quibuscum s entiant recentiores, quos inter Agorius de et . Ecclesiae praecepto cap. Io. dicens: Itra racommunem sententiam tu aliis jejuniorum diebus praeterquam jejunii quadragenarii jure communi permitti:ur usus ovorum, , casei, nisi contrarium consuetudo geηtis, popul; servet. Et Di-dacus Couarruvias variarum resolutionum lib. q. cap. ao. n. II. quoad praesens sic habet. Da lacte ero , buuro , c eo, ozis controvertitur, haec
etenim prohibita esse in quadragesima fatentur
omnes, O plane deducitur ex Graliano in can .denique di ii. q. Par autem est, &c. ex d. Gregorio , apud , quem, fatetur idem Covarruvias, id nondum potui reperire. Id autem , quod ex Co-Varruvia, aliisque certum habetur, est quod omnes
alii asseverant, jure pontidicio in jejunio quadragesimae probiberi o*a, lac, caseum , O bis sim lia, quod expressim probat canon sextae 1 nodi a
nemine hac in quaestione ci:atus: In aliis autem jejuniis non esse haec vetita, sed tantum esum carnium.
Unde subjungit: Nisi aliud fuerit consuetudine obtentum , in aliis jejuniis, praeter I uadragesimam licebit ovis, caseo, O la Ie vesci . aeua ratione
247쪽
oofervanda erit e Iusque provincia est uetudo ;Quibus consonans Milante in calce exercitationis 28. in exposit. prop. 32. ab Alexandro VII. damnatae sic habet i Sed si obiter hic quaeras, an in . aliιs ieiuniis ςxtraqMidragesiimalibus liceat in dioecesi P eapolitana vesci ovis, O lacticiniis p Respondeo negative ἔ quia . etsi alibi haec consuetudo utpote res mera dijciplina non vigeat, ct ideo excisset, in bae dioecesi vero expresse interdictui est horumce Wus ex variis synodalibus tonstitutioinnibus: Icilicet ex Concilio provinciali, sub Mario Carais an . I T6. celebrato cap. M. Tit. de jejunio a Gregorio XIII. confirmato ; & ex edicto Cardi. nalis Philo marini, qui interdixit opinionem con trariam Et pergit immediate idem Milante rHie olfi phcium, aliorumque anti paychalium seu esurialium ciborum copia magna est; unde nullum potest excogitari vel leve argumentum ad oppositum Dudendum : Uiri quoque pii, at do Et i, imo vulgus abhorret ova , cir lacticinia in laudatis jejuuiis vigiliarum , O quatuor temporum . Et Lambertinus de synouo lib. II. cap. I. iic habet: In caeteris vero jejuniis extra quadragesimam sicut ab Episcopo prohiberi non debent ova, lucticinia in iis locis, in ivibus eorum Mus legitima consuetudi, ne iam pridem inolemit; ita in aliis locis, qua hane conjuetudinem non habent, prudentis Episcopi oscium est, synodalιbus decretis cavere, ne antiqua disciplina vigor paulatim mollescati ut optime praeuitu quondam Archiepθι opus Neapolitanus Marius Cardinalis Carasa in synodo provinetali, anno 1 76. celebrata, O Gregorii Papa XIII. auctoritate coormata; cujus vesiliu secuti sunt illius succesores, nimirum Cardinalis Philomarinus per edictam a Congregatione Romana inquisitionis confirmatum ; O cardinalis Pignatellius in synodo dioecesana anno II 26. habιta. aqua monumenta collegit, O retulιt Milanu. c. XVII.
248쪽
XVII. Utrum autem lacticiniorum usu concesso, sagi minis usus concedi dicendus sit, contrciversia dignum videtur. Et certe quia in can. Presbter dist. 8a. concessis ovis , & caseo , sagi menetiam conceditur, usu carnium excluso , infert Glossa, lacticiniis concessis, sagi minis usum con cedi , dicens Licet comedere de sagimine illis diebus, quibus ova, O caseum licet comedere. Utque refert Agorius loco citato in calce cap. io. ex Hostiensi in summa de observando ieiunioreui conceditur usus ovorum, O e ei, intelligitur
concestum, ut psim uti sagi mine , O' Ire, inquit clunaacenses Monachi; sed Cisteretenses, O quidam alii religiosi contrarium servant. Id autem satis
tutum non videtur et Cum enim sagimen carnium succus sit, earumque humor; inde eiusdem substantiae ac caro cum sit, non potest ex ovorum,
aliorumque lacticiniorum permissione licitus reputari sagi minis usus , nisi te sitima accedat conis suetudo, uti viget in regno Siciliae , ubi, quibuscunque diebus ova, ac lacticinia licita sunt, etiam iejuniorum tempore, ac teriis sextis, ac sabbatis ex immemorabili consuetudine sagi minis usus indictus licitus reputatur. Nec ratio deest. Cum enim iuxta Reg. I F. iuris in 6. Odia restringi, o favores convenit ampliari; Interpretatio autem contra ius
commune ovium reputetur, ut ex Reg. 28. erui
potest, dicente: IE a a jure communi exorbitant, nequaquam ad co equentiam sunt trahenda; inde clarissime oritur, quod permissis lacticiniis, sive aeteroquin a communi jure non prohibitis, sive ex consuetudine licitis , non proinde sagi minis usus licitus reputari debet , dum carnium subItantia ex communi in re in praedictis diebus prohibetur, nisi alius accedat titulus, ipsi met communi iuri innixus,sagiminis nempe legitima consuetudo,
ovorum, Ea lacticiniorum usu concesso,
in jejuni arum glebus: sive in aliis, in quibus
esus prohibetur, esus sanguinis, vel sagi mi. Dis secun dum se non intelligitur Permiu us
249쪽
secus vero praeelse, & eonsequenter ad ovorum,& lacticiniorum licitam comestionem. Quod igitur de presbytero dicitur, cui post fornicationem
poenitentiae tempore, permissis ovis , & caseo, etiam sagi minis usus permissus fuerit, quia casus eii particularis , & non legislativus ad congequentiam contra ius commune trahendus non erit .
Non igitur verum eii, lacticiniis permissis , etiam sagi minis usum permissum intelligi, nisi alius accedat titulus legitimae scilicet consuetudinis, ut in Siciliae regno legitime vigere nuper memoravimus. Qui ous autem ex legitima consuetudine ova, ac lacticinia in diebus jejuviorum comedere non prohibetur, piscibus simul , ovis ac laeti. ciniis in eadem comestione uti posse a Benedicto XIV. in Epiti. Si Fraternitas super memorata in respons. q. clarissime docemur, dicente : Piscibus tamen edendis non interdicuntur ii, quibus datur tantum facultas adhibendi ova o lacticinia . Vini usus XVIII. Vinum autem nullis jejuniorum diebustati jὸ Esu, probiberi ex fidelium praxi constat, cujus ra-xon intelliis tionem assignans AB gelicus in A. dist. I s. q. Riῖur Pω- art. q. q. a. ad primum sic habet: Ad primum Bibit ergo dicendum,quod vinum concupit centiam incitatis lammando per modum alterantis; Et quia tales alterationes non diu manent, ideo potus vini non a eo riscaciter operatur ad concupiscentia fomentum, sicut ejus carnium , quo praecipue materia concuphcentia ministratur,incalor naturalis confortatur 'raduitus magis; oe ex alia parte subtractio vini nimis debilitareι naturam propter digestιonis impe
dimentum. Superfluum autem videtur, quod ab Emo Bellarmino asseritur tOm. q. controv.
lib. a. de bonis operibus in particulari cap. . dicente : In regionibus autem frigidioribus ideo
noluisse Ecclesiam vini abstinentiam imperare , quo niam a plurimis sine magno valetudιnis periculo
250쪽
tolerari non potuisset, quasi Eeelesia in temperatis, vel calidis regionibus vinum ieiuniorum temporibus prohibuerit, quod eis falsum . XIX. Unicam autem comellionem in ieiunio Quaevnservandam esse satis patet. Qui igitur quacunque ratione a ciborum delectu eximatur , vel dispenso αδ ei
tur , ad unicam tamen teneri comeisionem aper. rum deletissime declaravit Benedictus XIV. Duia enim ctum ivl aliqui const. 2κon ambigimus ea υ illose interere η- Φ0 ς
tabantur, quasi solimatitudini non licer: use
gente caussa, a carnis abilinentia dispensatae plures eX alia ra
ad bibere comestiones, & interdictas epulas misee *iφης, ς' re, secus vero particularibus personis; Pontifex in Encyclica et In suprema die a a. Augusti I7 I. Pontilicatus sui anno a. edita β. I. postquam dixerit: Hinc factum esse accepimus, quod non defuerint, qui per humanas, O hominibus a christiana poenitentia abhorrentibus dumtaxat dignas illationes , sibi, aliisque perjuadeant, unicam potissimum . comesionem servari, atque epulas licitas , in interdictas minime apponi debere, cum multitudini quidem indiJeriminatim ob urgentem, gravissimamque necestatem, non vero singulis ob legitimam eausam, edi de utriusque medici consilio dispensatur oec. β. a mentem suam sic explicati Iu- sane perjuasionem , a sententia nostra alienam, ut ex omnium animis paenitus evellamus, nos quibuscunque quacunque occasione, sive multitudixi indo, scriminatim ob urgentem , gravismamque necestatem , sive singulis ob legitimam cauJam , O de utriusque medici consilio , dummodo nulla certa, O periculosa lecta valetudinis ratio intercedat, O aliter fieri necessario exigat, in Iuadragesima aliisque anni temporibus diebus, quibus carmnium , ovorum, in lacticiniorum ejus est prob, bitus , dispensari contigerit, ab omnibus omnino , nemine excepto, unicam comestionem servandam,