장음표시 사용
341쪽
Contra vero ex Ecelesiae mente vide. ratio in eo tur dari posse durationis parvitas, siquis cum mestioni, intentione licet amplius non comedendi, e mensa interru- surgit non ex placito, sed ex negotio, vel ne- ῆ .. ,' ceiatate; vel st iterum reassumere velit, ex in, sed εχ 'i, ' digentia, quam e mensa surgens, etsi cum intentionabili tione non amplius comedendi, non praeviderat; E. thes ly vel si praeviderat, re melius considerata, realium eis fine illam re iudicet. Huiusmodi autem durationis parvi. non am- tas, quae ex Eeclesiae mente in sensu exposito pertaesh,T come ilionis re assumptionem nec ieiunium soIvat,
eontingenia nec venialem culpam involvat, non ea erit . quae
te, ab omni supra n. '6. assignata est, sed per dimidii sub. 2 tractionem , non plus scilicet, quam uno qua-- ς' ψς R drante extendi posse videtur. Licet enim quie mensa surgit cum intentione amplius non rein assumendi, etsi caeteroquin ex negotio, vel ne eessitate surgat, ut iterum, etsi infra quadran. tem reassumat, secundum Ecclesiae mentem non agat ὁ quia tamen ex ejusdem Ecclesiae benignitate nec praeter, nec contra ejus mentem esse videtur infra quadrantem iterum re assurrere cinmestionem ; inde ex negotio, vel ex necessita. tate surgens cum intentione licet non amplius comedendi, infra quadrantem tamen, mutata voluntate, comestionem re assumens, nec ieiunium ex Ecclesiae mente solvere, nec venialem cul. pam incurrere videtur, & multo magis, si noubene saturatum surrexisse dignoverit. vide n.
. & 69. Quae supra LXVII. Quia vero, quae supra quadrantem est
u dr n- temporis duratio, quantum ad comestionis reasiis./ε m ' sumptionem in sensu exposito attinet, nedum secun- horam est dum Ecclesiae mentem non est,uerum S praeter,vel durationis contra ejus mentem existit; inde elapso quadran- domes otii, te, iterum reassumens , culpam incurrere incipit. interra. Qui igitur cum intentione amplius non re assu
342쪽
mendi comestionem, ex negotio, vel necessita' pik,ne, notte interrumpit , si elapso quadrante, comestionem ea placito, reassiimit, praeter Ecclesiae mentem agere in- : .his ii ' eipiens, a veniali saltem culpa immunis non exi' motivo. steret. Etsi enim quatenus Ecclesiae menti non eum fine contradicat, nec ieiunii finem destruat, ieiunium non solveret, nec lethalem culpam involveret, reassumen. quia tamen illa comestionis reasumpto in casu di, continis posito ieiunantis detrimentum , ac poenam qui est finis sub vi coactiva ab Ecclesia intentus, ct veniali, sed quoad executionem praeceptus , diminuit, ac a lethali proinde praeter Ecclesiae mentem esse incipit, sequitur, quod in casu posito infra horae dimidium mentem ex.
elapso quadrante, comestionem re assumens, ve- cusare viis
ni alem saltem culpam inccurrere incipit. vide in d*xv superioribus, ac praesertim n. 24. & a . & in.
LXVIII. Quod si absque intentione iterum reas Media eis sumendi, licet ex negotio, vel necessitate alia- lapsa hora. ve rationabili caussa comestionem interruporit, i , Immedia tamen elapsa hora, voluntate mutata, e m zen, , te iterum re assumat, quia sie ieiunii finem destrue- thaliterre, & contra Ecclesiae mentem agere incipit , ie. ρος. το in iunii detrimentum, ac poenam, sub vi eoacti. μῆμ' va ab Ecclesia praeceptam impediens; inde in casu posito reassumens, lethalem culpam incurrere, ac ieiunium solvere incipit. n. 69. LXIX. Quod si ex placito, sive ex necessitate, Quo sensa
ac negotio e mensa surrexerit cum intentione non ex Plasit. . amplius comedendi, non advertens indigere ulte- ..iriori comestione; infra mediam tamen horam non ex neeessi bene saturatum surrexisse advertens, ulterioris x xc
eomestionis indigentiam recognoverit; quia sic inens,
posito casu, comestionem iterum reassumens , intentione contra Ecclesiae mentem agere non videtur , im non am-mo S illa cibi re assumptio quasi complemen' Σ3ἱζε .
tum unius coaeestionis, ab Ecclesia permissa rei tum
343쪽
massumens putatur; inde infra mediam horam, insensu ex. huc, i '' posito, iterum reassis mens , nec ieiunium solves plodi. re , nec lethalem culpam incurrere videtur. Granitur, ac ve etenim onus sustinere coguetur, si non plerosolvitur, ne saturatum se recognoscens , utque ad tequentem diem comedere prohiberetur. Cumque , iacposito casu, illa comestionis re assumptio ne dum non contra , verum & nec praeter Ecclesiae men. tem praesumatur ; inde in casu posito nedum non letharem, verum & nec venialem culpam
, SP LXX. Subire tibi forte poterit, benevole le-
eium pra, et or, quasi me corripiens , dicens, materiae, seu vultur . durationis parvitatem in necessitate locum habere non posse , cum necessitas a quacunque jeiunii conditione, quin immo ab omnibus simul excusare possit, & a culpa etiam veniali ex mere. Si id opponis, Verum quidem dicis , at
mentem meam non assequeris. In praesentiarum namque sermo non est, an plures ex necessita.
te lieeant in die jejunii comestiones Θ Sic enim
inter unam , & aliam comestionem durationis parvitatem inquirere non Oporteret. Sermo igitur procedit ad inquirendum , quaenam, & in quo casu temporis duratio parva olcatur, ut infra eam comedens, etsi comestionem interruperit , iterum tamen realia mens , non bis led semel comedere moraliter dici possit λ Cum enim in omni serme praecepto ad illius excusandam transgressionem, materiae parvitas ut plurimum adinveniri possit, etiam in temporis duratione parvitas inquiri posse videtur, quae in jejunii transgressione vel a quanto , vel a toto quoad peccatum excuset. Sub ratione autem parvitatis durationis non excusantur eomestionem reata. mens , a ieiunii transeressione, si illa comestionis reailumptis duplicem moraliter lacerat cum pri-
344쪽
prima comestionem , sed potius sub ratione ne
cessitatis excusari poterit . Durationis ergo parvitas locum habere non poterit , si de duplici co- mellione sermo procedat. Si enim duplex futura esset comestio, durationis parvitas non esset, sed magna temporis duratio , vel secundum
se, vel quatenus non moraliter una esset cum rein
assiimptione comestio . Si ergo sub ratione parvae' durationis considerari poterit moralis interruptio, datur locus dicendi, illam coinestionis rea jumptionem , quasi prioris complementum , unam
cum prima moraliter effcere comellionem ; quam comestionis unitatem moraliter considerutam, ne cum ex motivo, verum & maxime ex fine
iterum re assumendi considerari oportebit. LXXI. Quod si cum intentione iterum reassu mendi e mensa surrexerit, distinguere oportet, utrum ex placito, an ex rationabili motivo sur. reXerit, comestionem iterum re assumpturus t Si enim ex placito surrexerit, comestionem iterum reaisumere intendens, & sic, si nondum plene saturatus fuerit, ex quocunque sine surrexerit, etiam ne jejunii detrimentum plene sentiret, in fra mediam horam re assumens, nec jejunium solvere, nec lethalem culpam incurrere videtur: infra mediam namque horam reassumens vidun. 2Φ.&2F. c9ntra temperantiam peccare quidem poterit, ac jejunii meritum perdere, vel saltem diminuere; quia tamen Ecclesia, etsi uni eam permiserit eo me Ilionem , cibi tamen quantitatem non taxavit, quin & in una comestiooe
saturari, quantum ad ieiunii praeceptum , sub vi
co activa servandum , attinet, contra Ecclesiae mentem non sit; inde , quia non plene saturatume mensa. surrexisse ponimus, cum intentisne iterum reassumendi, dc media hora, utpote parva
cludere dicenda sit, . in eo , qui ex placito,
345쪽
duratio, respectu illius, qui eum intentione eontinuandi comestionem interruperit, moraliter unam cum prima reassumptionem facit; hine insensu exposito infra mediam horam comestionem reassumens, jejunii finem , ab Ecclesia quoad executionem praeceptum, non destruit; & consequenter nec contra Ecclesiae mentem ageret, nec
ieiunium solveret, nee lethalem culpam quoad ieiunii laesionem incurreret. A veniali tamen culispa in casu posito excusari non videtur, non quatenus media elapsa hora, comestionem re assumit, sed quatenus ex placito, & non ex necessitate, nec aliquo rationabili motivo interruperit. Etsi enim, media tantum interposita hora, per illam intentionem iterum reassumendi, quatenus parva du ratio est , moraliter una efficiatur cum prima comestionis re assumptio , propter quod, cum nec jejunii finis deliruatur, nec contra Ecclesiae mentem iit, nec jeiunantis poena tollitur, ieiunium non sibivitur, nec lethale peccatum involvitur;
quia tamen illa come itionis interruptio, cui infra mediam horam succedit re assumptio, ex placito procedit; inde, etsi ieiunii fines non destruat , nee praecipientis intentioni contradicat, quia tamen aliquo modo jejunii detrimentum, ac paenam, ab Ecclesia sub vi coactiva intentam vide n. a . & a S. diminuit , propter quod praeter Ecclesiae mentem facta sit illa ex placito re assumptio, & interruptio, consequenter ex placito interrumpens, & in sensu exposito comestionem reassumens , venialem culpam incurret. Quod si ex rationabili causa , absque pravo fine , & cum
intentione comestionem realium endi, eam interruperit, etiam infra horam cum rationabili causa reassumens, a veniali quoque culpa ex Ecclesiae benignitate excusari poterit. vide n. 26. &
346쪽
LXXII. Et quia inter peccata maior , vel mi nor sub eadem peccati ratione intervenire poterit culpa; inde fit, quod, licet , siquis ex placito
comestionem interrumperet, eam iterum re assum pturus in sensu n. TI. exposito, eamque reatri
mens, jejunii poenam minueret, tamen Ob durationis parvitatem, ac finem rea numendi, praecipienti non contradicens, nee ieiunii finem de struens, non lethaliter, sed venialiter tantum peccare videatur; attamen finem superaddens minuendi, vel non sentiendi ieiunii detrimentum, ac poenam , ab Ecclesia sub vi coactiva intentam, ac praeceptam , venialem culpam augeret, cΟ-mestionem reassumens: quin immo si ex placito interrumperet, etsi cum intentione iterum re assumendi, quia tamen ex placito comestionem inter rumpenti , & ultra mediam horam reassumenti Ecclesiae benignitas suffragari non videtur; inde fit, quod, etsi animo reassumendi comestionem interruperit, si tamen ultra mediam horam reas- sumat, lethalem culpam incurrere incipit. viden. a . & a . & os. LXXlIl. Aliter autem ratiocinandum erit, si non ex placito, sed ex negotio, vel alio rationabili motivo, & eum intentione iterum comestionem re assumendi, contingat interruptio. Cum enim, rationabili interveniente motivo, contra Ecclesiae mentem non sit comestionem interrumpere ; inde fit, quod in casu posito illam interrumpens, & iterum reassumens, nec ieiunium solveret, nec peccaret. Inquirendum autem hic est, quanta in casu posito temporis duratio assignari poterit, ut una moraliter dicatur cum pri ma comestionis reassumptio, sive ut non peccet, sic agens; sive ut venialem tantum, vel lethalem culpam incurrat λ certum quidem eli majorem debere admitti durationis parvitaῖem , si non
terrupti inne , veniarilem culpam includeret realium in
nem tamen contra Ecclesiae mentem adis
dens , cui pam augeret, dii cuintitur, ac resolvitur a
Quo sensu,& quantast culpassi non ex
347쪽
32 ex placito, sed ex negotio, vel alio rationabili
motivo curn intentione iterum comestionem reas-
sumendi, illam interrumpat: quam si ex placito,' ac sine rationabili motivo cum intentione simili
Qua ratio ne durati innis parvitas
errupi ne , cum intentione . iterum rein
relate ad culpam considerari debeat sdiscutien dum prOP
ter illam reassumendi, interrumperet; & multo minorem, si ex placito, vel rationabili motivo
cum intentione tamen non amplius comedendi, interrumperet.
LXXIV. Unde si , ut diximus n. 6 s. ex placito e
mensa surgens, cum intentione iterum non reas 10 mendi, intra quadrantem tamen illam reassu mens , vix a veniali culpa excusabitur; Et ut diximus n. 66.ex negotio e mensa surgens, cum iu tentione iterum non reas umendi, insta unum tamen quadrantem reassumens , praesertim si satu, ratus non fuerit, praeter Ecclesiae. mentem nouagens, venialem culpam non incurreret e & ut diximus n. 67. Et rationabili molivo interrumpens, etsi cum fine illam non re assumendi, intra mediam tamen horam in sensu exposito reas sumens, venialem culpam contraheret, vel eam augeret; inde si non ex placjto, sed ex negotio , vel rationabili alio motivo cum intentione iterum re assumendi, come itionis interruptio fiat, major durationis parvitas ad culpam , sive ad jejunii solutionem requiritur, quam si ex placito. Ad quod explicandum, diicutiendum videtur, qua ratione durationis parvitas in conaestionis interruptione cum intentione iterum re assumendi, ab omni culpa excusat, vel venialem includat; quod sane per comparationem ad interruptionem cum fine nou realia mendi , primo proponitur .
Pὸisi is, LXXV. Us de in sensu exposito una ferme hora
nζ pat,ita. parva videtur, ut scilicet comestionis re assum- intra ho- ptio moraliter unam cum prima essiciat cinne- mm c.- itionem. Cum enim come ilionis quantitas ab Ecclesia non laxetur; inde sicuti contra Ecclesiae
348쪽
32Imentem non ageret, si in una physica eomestio
ne ulterius comedisset per malorem scilicet durationem inceptam comestionem produxisset; ita nec contra Ecclesiae mentem esse videtur pri- mam comellionem, eae rationabili motivo cum intentione illam re assumendi, interruptam , infra horam continuare , & moraliter unam per illius reassumtionem complere comestionem . Et si enim absque rationabili motivo mortificationi , ieiunio an ne Xae, non adeo conforme videatur, nec
sit, una hora cum dimidio comestionem continuare; quia tamen jejunii substantiam non destruit, contra praecipientis mentem non existens, illud non frangeret; quanto magis illud non fran. geret , non quidem una hora cum dimidio physice comedens,sed ex rationabili motivo,& cum intentione reassumendi comestionem, una hora cum dimidio primam comestionis partem, ejusdemquere assumptionem, inter posita quoque interruptio. nis duratione , absolute complens P Unde si, ut n. In diximus, en placito cum fine tamen realsu mendi, comestionem interrumpens , et infra me. diam horam re assumens, dempto saltem pravo fine, non nisi venialem patraret culpam; Inde si non ex placito, sed ex rationabili motivo , cum intentione reaussumendi interrumperet, etiam media elapsa hora , reassumens, a veniali quoque culpa excusari videtur: cum sic posito casu, infra horam re assumens, nec contra, nec praeter Ecclesiae mentem agere videatur; praesertim, si non bene saturatum se dignosceret. vide supran. 26. & 27. & 7o. LXXVI. Quia vero in casu posito ultra horam re- assumens, etsi cum intentione iterum rea tamendi, comestionem interruperit, si cum lassicientia saturatus surrexerit, contra Ecclesiae mentem a
gere , jejuniique finem destruere incipit, ac fortex dein
ex placito, sed ex rationabili
motivo , &eum fine re assumendi, contingeniste , etiam a veniali eulpa excuset, secundum se per con trapositi in nem ad superiores doctrinas declaratur . Durationis Parvitas in casu exposito , etiam cum fine reis
349쪽
rem licitam dei ruit; inde comestionem interrumpens ex
his, ;. rationabili licet motivo, & cum intentione
hem ζ iterum reassumendi, hora tamen elapsa reastu ratus sur- sumens , etiamsi cum sufficientia saturatus, ad negotium iurrexerit, jejunium solvere , ac le- thalem culpam incurrere videtur. Intervenit enim tacitus quidam consensus non sentiendi ieiunii detrimentum, ac poenam, ab Ecclesia sub vi coactiva intentam, & quoad executionem praeceptam. vide n. aue. & a . & passim in superioribus. Contra et LXLVII. Quod si in casu posito ex rationa-mt m ς 'R bili scilicet motivo surrexerit, cum intentione
non sum. lterum reailumendi non tamen cum sum cientia eienter Δ- saturatus emensa surrexerit; quia sic, concurrenturatus sur- ii empe rationabili interruptionis moti VO,
ac intentione iterum reaisumendi, & quod non plene saturatus surrexerit, elapia nora realium ens nec contra Eccletiae mentem, nec contra ieiunii finem agere videtur; inde ex rationabili motivo,& cum intentione iterum reassumendi, non plene saturatus interrumpens, elapsa hora re assumens, jejunium nec solvere, nec lethalem culpam incurrere videtur. Et licet si specialem indigentiam non agnoiceret, ultra horam reassumens, quatenus praeter Ecclesiae mentem ageret,& jejunii fines infringeret, venialem saltem culpam non effugeret; ab ea ramen in casu posito excusari videtur, si, non plene saturatus cum surrexerit, ulterioris cibi induentiam pro sui
sustentatione recognosceret . ide n. 26. a I. & pas sim , ac n. TO.
In eo-- LXXVIII. Quod si duabus elapsis horis, reasere reuνt ne sumere velit , etiamsi ex negotio , vel alio ra- dupliei ela. tionabili motivo, & cum intentione iterum reas-psa hora sumendi, comestionem interruperit, tunc non
350쪽
sequenter sub ratione unius moralis eomestiunis, ratione par- sed sub duplicis comestionis ratione considerari'' Ebri oportebit. Unde nullo habito respectu ad nego- sequentertium, ac rationabile motivum interruptae come . non am-stionis , neque ad intentionem iterum reassumen 'l' di, quin Immo neque an plene, vel non plene talis come salutatus ἰnterruperit; eodem modo duobus ela. stionis , sed psis interruptionis horis, quoad comestionis rea domestionis sumptionem discurrendum erit, ac si inquiratur, ratione ser- an duplex necessaria esset comestio ι an scilicet ab mo proce- unica comestione pro illo die eximeretur , & altera permitti possit ; quae certe solutio non est huius loci, in quo de obligatione jejunandi agimus, sed ad caput quartum pertinet, in quo de
exemptionibus agere constituimus . LXXIX. Quoad mediam autem noctem multa O Diouum eongerunt doctores; distinguentes enim aliqui mediam noctem jejunium antecedentem , & me- bium demediam ieiunium subsequentem , sic ratiocinantur. dia nocte Eo quod in media nocte , ieiunium antecedente, P φρομix' 'libertas possidet, & non jejunii praeceptum; in media vero nocte , ieiunium subsequente , jejunii praeceptum possidet, & non libertas; inde in dubio
mediae noctis, ieiunium antecedentis, comedere posse dicunt ad ieiunium die crastina oblisatum. Melius vero procedunt de media nocte, ieiunium subsequente. Qui certe, quiqui sint, etsi non in eo errent, quod dicunt praeceptum possidere relate ad mediam noctem, jejunium subsequentem; errant tamen in eo, quod dicunt, libertatem , non jejunii praeceptum in dubio de media nocte possidere , relate ad mediam noctem, ieiuuium antecedentem. In positivo namque dubio circa mores, praeceptum, non libertatem possidere tenendum est ; in dubiis namque facti, ad mores praelertim spectantibus , semitam debemus eligere tutiorem .