Opus theologicum dogmaticomorale de regulis, ac principiis inquirendae veritatis ad moralium quaestionum resolutiones, quae obligationes, vel exemptiones respiciunt, ordinatis in duos tomos, seu partes distributum, locurum, et materiarum indicibus lo

발행: 1787년

분량: 621페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

illud deis

struere, dis-eutiendum suscipimus a Iejunii eonditionibus,

quoad sus aqRex puer est, O euius principes mane comedurat;& contrar v. IT. Beata terra , eujus rex nobilis

es, o cujus principes vescuntur in tempore su oad reficiendum , in non ad luxuriam: Et secundo

per lautam vel sine ciborum discretione comesionem; unde damnatur dives Luc. I 6. v. IHomo quidam erat dives, qui induebatur purpura in bysso: epulabatur quotidie splendide. v. 22. Morιuus est autem dives, O sepultus est in inferno iEt tertio per accuratiorem ciborum praeparationem r unde, & filiorum Heli reprobantur actus, de quibus dicitur, quod, offerentibus populis, I. Reg. a. v. I 3. Veniebat puer Sacerdoris , dum coquerentur earnes, O habebat I cinulam tridentem in manu sua, v. I . Et mittebat eam in

lebetem, vel in caldariam, aut in ollam si vie in cacabum: omne, quod levabat fuscinula , tollebat sacerdos sibi. Et v. II. Etiam antequam adolerent adipem , veniebat puer Sacerdotis , dicebat immolanti di da mihi carnem , ut coquam Sacerdoti Oe. Et quarto per nimiam, vel perplures quam permittantur, comestiones; unde EZech. 6. v. q9. dicitur: Ecce haec fuit iniquitas Sodoma sororis tua, loquitur cum synagoga superbia, saturitas panis, in abundantia, O otiκm ipsius, O Aliarum ejus: manum egeno, pauperi non porrigebant . Et quinto per nimium ciborum appetitum; Unde Esau actus , ex nimia aviditate procedens ab Apost. Hebr. I a. v. IT. reprobatur, dicenter Scitote enim, quoniam σpostea cupiens haereditare benedictionem, reproba-ιus est enim invenit paenitentia locum , quam quam eum lacrymis inquisisset eam. Et Eccli. 37. v. 32. dicitur : Noli avidus esse in omni epulatione, non te sundas super omnem escam. LXVIII. Duplex autem, ut recte quoad hoc

procedit Daniel Concina lib. a. de secelesiae

452쪽

praeceptis differt. a. cap. II. n. q. duplex , inquit, stantiam

tu legislatore intentio distingui solet: μηβ, , τὸ riue

vocant o cctivam , seu intrinsecam; altera, quam Esectum appellant finalem , seu extrinsecam. Prima cadit sub alia ra.

sub praecepto, secus secunda: quia illa respicit id x Πζὼς ς legislator rei a praecipit; effectum, μη on ymi

spectat, qiιem legislator vellet ex legis ob- de tamen fervantia provenire , ut clarius , & copiosius cap. 'l'iI. n. 2η. 2S. N passim explicavimus, ac ducum ' eoneludi

mus . &ui ergo , pergit Daniel, semel comedit, mus. σ a cibis veιitis abstinet, satisfacit prima inten- . tioni Ecclesiae, implet praeceptum secundum substantiam ς Licet caeteroquin in illa unica comestione plures ex praedictis n. 67. defectibus immisceat; on ramen, eos immiiscens Hatisfacit secunda intentioni Du mi extrinseco . Unde Ca . dinalis Turrecremata de Consecr. dist. S. Can. diuinque modis inquirens, utrum ciborum inordinatio , seu gulae vitium jejunium solvat, per discretionem lac procedit: Quoad meritum, di cendum , quod per illas inordinationes circa illas circumstantias, hic positas, quae videri possunt n. 67. peccatur, meritum in toto , vel in parte amittitur: Si loquamur de eo secundo modo , scilicet secundum formam constitutionis Ecclesiae , non solvitur jejunium , nisi solum per inordinationem circa anticipationem temporis, quia certa mensura temporis ad comedendum est jGunantibus imposita, non autem sic circa alias circumstantias; de quibus agens Angelicus in q. dist. II. q. 3. art. q. q. ad a. sic ratiocinatur t d a. dicendum, quod ea, in quibus non potest accipi certa mensura, non eadunt sub determinatione legislatoris r Et ideo, quia non potest accipi certa mensura in quantitate cibi, vel aliis conditionibus numeratis, sicut in tempore accipi potest, Meo conditionea alia quatuor, ne scilicet lauta sit comestio.

453쪽

adhibito tamen ciborum delectu ; nec aeeuratior ciborum praeparatio; nec nimia quantitas, dummodo in unica compleatur come ilione 3 nec ex nimio appetitu sumpta; non cadunt sub determi-

tione pracepti Ecclesiae: O ideo quamvis per

inordinationes circa illas circumstantias, laute scilicet, vel accuratius , vel nimis , vel ex nimici appetitu comedens peccet, oe meritum jejunii amittat, vel in toto , vel in parte, non tamen

Ecclesia statutum transgreditur, nisi per solam nimiam anticipationem , oe ideo quatuor illos desectus admittens, jejuniunγ non soloit. In ieiunii ergo defectibus eius substantia attendenda est , quae si subsiliit, per illos non solvi concludendum est. Jesu nil autem substantia iuxta Isido. rum lib. 6. Etymolog. cap. I 8. Est parsimonia victus, abstinentiaque eiborum. Quia igitur ieiunium ad refraenandas concupiscentias ordinatur, quae nisi per ciborum delectum , victusque parsimoniam ob ineri non poteti ; inde & jejunii necessitas oritur, & modus: necessitas quidem propter animae spirituale bonum , etiam cum praecisione ab Ecclesiae praecepto iuxta necessitatis exigentiam intelligendum ; unde Angelicus a a. q Iq7. art. c. sic habet: unusquisque. . . . ex naturali ratione tenetur tantum jejuxiis uti , quantum sibi necessarium est ad praedicta , scilicet ad

deletionem, & cohibitionem culpae , & elevationem mentis in spiritualia: Quoad Ecclesiae autem ieiunia, ne cuique liberum sit victus parsimoniam ciborumque abstinentiam sibi efformare, modum Ecclesia praescribit per unicam scilicet cometii nem, apto tempore faciendam, ac per pinguiorum ciborum ab itinentiam: quibus quoad subliantiam servatis, Ecclesiae ieiunium non solvi tenendum est. Quia igitur reliqua, licet ab Ecclesia intendantur, prout cap. I. n. 24. a I. & passim de

454쪽

claravimus per vim tamen coactivam sub rationestatuti jejunii non praescribuntur et inde , etsi illa non servans, ieiunii meritum perdere, ae sub alia ratione peccare possit; non proinde tamen ieiunium , prout ab Ecclesia sub coactiva statuti ratione prae scri bitur, ac praecipitur, solvere dicendus est , dummodo ea servet, quae sub dicta coactiva ratione servanda praecipiuntur. LII X. Et quoniam ex Angelico p. 3. q. q. Qua φn.ες art. I. c. Perfectum dicitur, cui nihil deest se . . . 'cundum modum suae perfectionis. Perfectionis au ulterius existem modus Ecclesiastici jejunii, quantum ad vim plicantur, coactivam attinet, in ciborum delectus ,& uni-

ea come itione apto tempore facienda, consistit. Inde tunc erit perfectum Ecclesiae ieiunium, quantum ad vim coactivam attinet, cum ciborum delectus, & unica comestio sub ea ratione, έub qua Ecclesia cogit, servantur; secus impe fectum erit. Quia igitur ciborum delectus , &unica comestio, apto tempore facienda ad E clesiastici ieiunii substantiam , quantum ad vi in coactivam attinet, sufficiunt, inde quantum ad vim coactivam attinet, servato ciborum delectu , unica comellione , & hora comedendi ,

nihil perfectionis ieiunio deesse in sensu exposito dignoscitur. Etsi igitur perfectio actus sit modus ejusdem; quia tamen non omnis modus sub ratione illius praecepti cadit, nisi ad illius actus sibilantiam sub vi coactiva pertineat; inde fit, quoad non omnis modi defectus ieiunii substantiam destruit , nisi eam , sub ratione coactiva

praeceptam destruat. Si cudi igitur in aliis virtutum actibus e. g. in praecepto audiendi sacrum contingit, in quo modus intentus, ac praeceptus in ejus auditione intelligitur, attentio scilicet, genuflexio , mentis elevatio, mysteriorum consideratio , integritas &α & tamen si in ejus audi-

455쪽

servato delectu, Sc uniea circa meridiem peracta comestione, etsi serotina superaddatur reis.ctio, ut pluribus ab hinc saeculis passim in Ecclesia toleratur; vel una servata come Ilione, in ciborum delectu deficiat; per lacticiniorum scilicet, vel ubi consuetudo toleratur. per sagi minis vulgo struito in ad cotidiendos cibos cometito nem , ecclesiastici ieiunii subitantia, quantum ad vim coactivam attinet, non deliruitur; inde ab. solute dicendum, per hujusmodi defectum, ecclesiastici . jejunii subitantia , quantum ad vim coactivam attinet, non deficiente , illud Eon

solvi. Non igitur dicere cogimur ieiunii spiritum ab Ecclesia defecisse; immo & e contra jejunii substantiam in Ecclesia servare, etsi caeteroquin serotina superaddatur relaetio. Quin imo etsi lacticinia ex carne originem ducant; quia

tamen non adeo cum carne homogenea sunt, nec scut caro concupiscentiam fovent, ac proinde eum eorum comestione carnis maceratio subsistit; inde jejunii substantiam cum superaddita refectione , lacticiniorumque comestione non pu- nare teneri debet. Unde oritur, quod, licet celesia in singulis sextis feriis, pluribusque in

locis etiam in sabbatis carnis macerationem intendens, carnis comestionem interdicat, lactici . niorum tamen usum non prohibet; nec in jejuniorum diebus extra Quadragesimam expresse laeticinia prohibentur; unde in multis provinciis ortus in jejuniorum diebus lacticiniorum usus,

ut in Germania ex antiqua consuetudine Omnibus jejuniorum diebus totius anni, atque in Sicilia extra Quadragesimam etiam sine Cruciatae Bulla ova, ac lacticinia permittuntur. Quinimmo & Romana Ecclesia ad comedendas in Quadragesima carnes, urgentibus causis, dispensat, primis quatuor exclusis diebus, quartis ip-

456쪽

Superioris doctrinae explicatio

cluditur.

iuper, & sextis feriis ac sabbatis nec non &vigiliis, ac tota majori hebdomada similiter exceptis, in quibus ad lacticinia comedenda quandoque ex gravissima necessitate dispensat , nec proinde per eorum esum ieiunii subitantiam tolli absolute dici poterit. Quodque Unsiderabilius

eii, licet carnis come illo, utpote carnis macerationem minuens, & concupiscentiam fovens, cum ieiunio pugnare videatur; quia tamen non quaelibet carnis comellio , vel animalium pars eodem modo cum carnis maceratione pugnat;

inde, etsi alicubi in jejuniorum diebus, ut in Sicilia dignoscitur, saltem extra Quadragesimam eonsuetudo invalesceret sagi mine uti, non proinde dicendum jejunii substantiam tolli ; licet enim lic pera ctum j junium a sui perfectione deficiat, propter quod Romana Ecclesia, ad carnes

comedendas, urgentibus causis, dispensans , dispensatione utentes, ad eleemosynas faciendas, quali por quandam compensationem , hortari

solet; quia tamen haec, & similia quoad ciborum deuotum , pluridus in locis in jejuniorum diebus ex legitima consuetudine invalescentia , minime ab Ecclesia prohibentur, ac proinde , positis eircumitantiis, sub vi coactiva eorum ab itinentia non cadit; immo & quandoque ab eadem Ecclesiallica pote ilate dispensatur ; datur intelligi potis jejunium etiam cum modi defectu , non servato scilicet in sensu exposito ciborum delectu , quoad subitantiam subsiliere . Non enim sub vi eo ad i. a cadere intelligitur, quod Ecclesia tolerat, vel dil pensat, cumque posset impedire , non prohibeat. LXXI. Nec non : quia carnis maceratio in ieiunii conditionibus divisibilis eii; posset enim quis carnem macerare , semel in die comedens, licet tu ea comestione carnes adhiberet; vel, Ii

457쪽

licet plures ex rationabili eaussa admitteret co .

mestiones, pollet tamen carns macerationem per ciborum delectum. per carnium nempe abiti nentiam obtinere; vel, si sub jejunii forma mace. rari voluerit, poterit quis per ciborum quidem delectum semel in meridie adhibita comestione, serotinam superaddere refectionem ; sequitur, quod, licet persolum ciborum delectum , ieiunii forma non servata, ieiunium non subsistat, ut

in feriis sextis , in quibus non jejunii forma, sed

carnium abstinentia ad carnis macerationem obtinendum praecipitur; quia tamen carnis maceratio, in jejunio servanda, nedum per ciborum delectum , verum & per ieiunii formam, per unicam scilicet comestionem, apto tempore faciendam intenditur, quae certe divisibilia sunt;

idcirco, una non servata conditione, aliis tamen servatis, carnis macerationem non excludi,

ac proinde jejunii subitantiam non extingui, fatendum est. Unde Sapientissimus Pontifex Benedinus XIV. in Encyesica r Nou ambigimus, adservandam jejunii formam teneri, qui ex ciborum defectu , vel ex infirmitate , vel ob aliud

rationabile motivum , quod ad plures comesti nes non adstringeret , in jejuniorum diebus carnes comederet, prudentissime declaravit; interrogatus enim , an ii, quibus concessum sit vesci carinnibus, possint in vel pertina refectiuncula ea carnis quantitate uti, quae jejunantibus permittitur, in Brevi an . Irq . respondit: ' on licere; sed opus habere eo cibo , eaque uti portione , quibus utuntur homines jejunantes recta meticol a conscientia : quod sane non ideo factum, quia carnis abllinentia etiam in permissa comestione ad te-junii subitantiam non pertineat; sed ideo quatenus carnis abstinentia a jejunii forma divisibilis declaraturi Sicuti licet ossicium sub uni eo veluti

458쪽

Jejuniam

cum Virtu

tis defectu i in ejusdem fraudem admisso ,

venialem saltem cul.

praecepto recitandum imponatur e quia tamen divisibile est, una scilicet ab aliis ea nonicis horis separari poteti; inde qui omnes horas recitare non poterit, tenetur ad illam ossicii partem, quam poterit, iuxta damnatam ab Innoc. XI. Feria f. die a. Martii anno 1579. propositionem Fq. asserentem : mui non potest recitare matutinum , ct laudes, potest autem reliquas horas, ad nihil tenetur; quia major para trahit ad Ieminorem. Cum enim , ut saepe dictum est, in jejunio carnis maceratio praecipue intendatur; carnis autem maceratio nedum per ciborum delectum verum di per comestionum abstinentiam habeatur; & comestionum abstinentia a carnium abstinentia divisibilis sit; inde oritur , quod , siquis ob stomachi infirmitatem , vel ob aliud rationabile motivum a carne abstinere non poterit , comestionum autem pluralitate poterit, de . bet quoad partem ieiunii legem servare, semel scilicet in die comedere . Hujusmodi vero ieiunia , quae eorum servata forma , unica scilicet comellione , apto tempore facienda, ciborum delectum excludant, vel, iuxta praedicta, aliquid ultra comestionem admittant, a sui perfectione deficere , a nemine , cui sana Theologia sapit, negari poterit; eoque minus perfecta esse, quo magis a ciborum delectu , ieiuniique forma recedant ἔ eoque vero perlectiora esse, quo persectiori integritate, eorum serventur conditiones, omnino confitemur, ut n. 47. ac deinceps declaravimus.

LXXII. In ieiunii autem Daudem agentem , venialem saltem culpam incurrere, ipsumque ieri unium imperfectum reddere ex superioribus locis , n. 6 . citatis, tenendum est. Nec mirum et quoad hoc enim non secus ac de jejunio, sumendae Eucharistiae praemittendo, servata pro.

459쪽

por tione , discurrendum erit . De defectibus enim pam involis in celebratione missarum β. poliquam n. i. 'ς ς toneu

dixerat: Siquis non est jejunus post mediam ηο qm qi diem , etiam post sumptionem solius aquae vel

alterius potus, aut cibi per modum etiam mediise inae, O in quantumcumque parva quantitate, non potest communicare, aut celebriare , subjungitur: n. 3. Si reliquire cibi remanentes in ore

ιransglutiantur, non impediunt communionem,

non transglutiantur per modum cibi, Ied per modum salivae . Idem dicendum , si lavando os , deglutiatur stilla aqitie praeter intentionem. Si igitur praeter intentionem stilla aquae deglutita , ieiunium ad Eucharistiam requisitum non frangere dicitur; eo quod ergo exceptio firmat regulam in contrarium; inde sequitur, quod, si si illa aquae ex indultria deglutiatur, jejunium , ad Euchari iliae sumptionem requisitum , frangeret, eamque sumere impediret. Non mirum ergo, si in hoc cap. & in superioribus saepe diximus, atque ex Angelico probavimus, aliqua sive ex

Ecclesiae indulgentia, sive ex probata consuetudine , sive ex alia ratione permissa, accedente Ecclesiae tolerantia, qua posita, vis coactiva non intelligitur , jejunium non frangere, viden. IAE.& cap. I. n. 2 q. a . &c. secus vero in ieiunii fraudem contra Ecclesiae mentem sumpta. Non

enim in his , ac similibus ieiunium secundum

se consideratur, propter quod veritatem istam multi non capiunt, sed juxta Ecclesiae mentem considerari debet. Ecclesiae autem mens, etsi aliqua permittat, dempta ieiunii fraude , pravaque intentione, secus vero ea admissa, ut inpedictum est, ac n. 63. satis explicavimus.'

460쪽

Suanam ex jejunii conditionibus, serivatusmul impossibilibus, praeferri debeat,

proponitur,di1cutiιur, ac rejolvitur. I. Explieata in praecedentibus capitibus ieiuniorum solutione ex triplici jure respective procedentium , ejusque assignatis rationibus, ob non servatam stilicet unicam comestionem, sive ciborum delectum , aut horam ; nec non & parvitatis materia relate ad cibum, ac potum , sive durationem ex comestionis anticipatione, interruptione , sub quacunque ratione contingentibus; in hoc capite id unum. brevi calamo, declaramus , quaenam scilicet jejuniorum conditio inconcursu servatu simul impossibilis servari debeat , & consequenter a quanam ejusdem iuris ejunii conditione exemptio consurgat, si omnes servari simul nequeant sub eadem jejuniorum specie conuitioncs ν

Suaenam jejuniorum conditio , ex naturali jure procedentium , in earumdem conditionum coucurtu, semata simul impos setium, praeferri debeat, declaratηr.

in jejuniis

ex naturali iure proce dentitius conditio, in earumdem conditi

num con

cursu, sese

atu simul Il. Quoniam ergo Ieiunium, ex naturali iure procedens, ad animae, corporisve malum, aut bonum , sive morale, sive physicum respective avertendum, vel prosequendum ordinatur; ad quod ontinendum ciborum delectus per unicam comestionem , apto tempore faciendam, a naturali jure dictatur ; sub cuius ratione ex naturali iure

procedens apud omnes jejunium intelligitur; id ci

SEARCH

MENU NAVIGATION