장음표시 사용
81쪽
evidenter lique ex .s3 sq. ubi Apostolus dicIt Δῶ
ad substantiam , deponet accidentia non propria , sed mutabilia qualia sunt corrupti abilitas,mortalitas Lecipietque accidentia non propita messentialia Spiritus, sed communia, puta incorruptibilitatem, immortalitatem Utrumque porro corpus mortale & immortale,ru corruptibileri incorruptibile, extensum divisithile, circumscriptum manet iobus sibi glorificato jam, ade6que spiritua promittit 3UI carnem, ex qua vi suis rustit Deum, Iob. X X. 26. Caro autem non est sinuose sibus,neque est nisi extensa Paulo etiam hoc iocou. 39. - caro & σωμα,corpi idem sunt. 7mosimile allatum ab anima quae ita definitidie si in capite,ut simul etiam lit alibi, inferius solide discutiemus uuari fatemur, Candem rem pro diversitate temporis vel loci habere posse diversos modos. At iterum iterumqtne negamuS, rem,seu substantiam quamcunque,propriirm S essentialem modum amittere, oppolitaeque substantia modum essentialem proprium recipere posse Citius sane gryphes iungentur equis,&quadrata rotundis mutabuntur. Denique nequicquam ad omnipotentiae Divinae asylum Adversarius se proripit. Etsi enim DE USOmnia,quae Bouεnm sunt,facere potest: quia tamen verax est: αιευδῆς, iccirco non cit in P τὸ δυνατὸν inrifacere contradictoria, eo Tm ore eo in corpM Spircrum Hoc enim foret mentiri Deus utique cum omnia pollit quaedam tamen sunt, qua potentia ejus perfe-e ionem dedecent. ε Hudenter loquor, inquit S.Hieronymus Epist ad Eustach. rum omnia posse Dei οβ ιtrire virginem novi tote Ipos ruinam. An quia Deus omni. potcetv est,eiscere unqu. in potuit . ut tria sui quatuor,
vel centum ut ignis ita luat ut praeteritum sit futurum Τ
82쪽
LVII. Demonstrationi clarissimae frustra oppo MItur, quod Christus non remoto lapide surrexerit, cper clausas januas coenaculum ingressus sit,adeoque coiapore suo tum lapidem, tum januam penetraverit. Ne arum enim vel solide probari potest , vel apud ipsosmet Adversarios certam habetur Ac prius quod attinet, Christum sepulchro clauso surrexisse , adeoque si .pulchrum penetrasse, uspiam sane dicitur. Quin prutius insinuatur Matth. XXVIII.,-2 Angelum inparitorem Christo lapidem removisse. D. Parochus quidem pag. ss. excipit , vanum mer eonfictum hoc osse effugium. accur ver Qui , inquit , Fur
motis es post resurrectionem Christias udieribi aditus in sepulchrum reseraretur id vero plane temere assuma-itur. Sicut neuter Evangelista, nec Matthaeus nec Mariscus assirmat, Christum rei reXisse post amotum lapiadem ita nec ante Potuit c momento, quo lapis r motus est, Christus a esurgere, & pia mulierum tui hamonumentum visitare Eandein actionem utrisque inseris viisse,nonnulli Patres assirmant. Hilarius Marsh. canta 3 ita habet; Angelm Domin descendens de caelo, da Isdem revolvens, sepulchro snsidens,misericordia Patria an igne est resurgent filio ab infreis, virtutum caelectiκm -imsIeria miliemis Arnobius quoque iunior in Piri
33. Clamavis, ct Domin exaudiust etim misi e ve- Ium suum in circuitu timentium corpiu ejus erretolus, idem amon:imento, Oerim eum. Praeterea mira latine necessitate multiplicanda non sunt , Denique respondeat pio nobis Durandus cujus in risim q. s.
haec verba leguntur e cendum est, quod in nudo textu S. Scriptura habetur, quod Chrissus resurrexit clauso rumuis Io. ideo asseriso contraria nonpraejudicat sideι,nec Scriptura Uuodsi ex dictis aliquorin Sanelorum id hasea uri accipiendum est pro opimone. Sed ponantia etiam, resuris
rexisse Christum ante descensum Angeli. Non inde a pidis penetratio sequetur. Potuit enim Dominus lolonutu lapidem hunc sepulchralem 3d momentum amo
83쪽
vere reponere, cum Scriptura etiam parva fidei,sse. dum Divinae potentiae translationem montium tribuat aut rarefaceret subito condensare aut annihilare ad muniendam corpori resurgenti viam, ac mox restituere. Haec di similia utique fieri potuisse,in omnium con- feta est. At penetrationem corporis Christi per lapidem nec Scriptura assirmat,& ratio tanquam contradiistorium penitus improbat.
LVIII. Neque magis stringit alterum,quod Iob.
X. I9.26. narratur, Christum κρῶν κεκλἐσμένω , cum j nita claus esse iti, venisse eo, ubi discipuli coacti eranto timorem,& stitisse te ibi, το μεm,in medium. Aliud enim certe est, venire eum ianua clause sint ,aliud 'en rνare perianuas clausas. Prius legimus,posterius non item.
Dicitur eius diserte venisse , se sitisse in medium.
Penetrasse nuspiam dicitur. ircumstantia θυρων κεκλιNμένων, ianuarum ciausarum,non notatur ad designandam
rationem,seu modum introitus christi , sed ad exponendam Apostolorum formidinem, uti verba Evangeli. Ra manifeste prae se ferunt. Et qualis quaeso haec a-λ- λογςἰοι est: Fores domu diligenter in actobserata furunt a discipulis propter merum sudatorum. tamen Cis Fus ad illas ingressin est: Ergo per janua intravit,inrumdimensione penetrando Plus hela concludi quam praemitti vel caecus videat. EX antecedente illo hoc tantum sequitur, Dominum ingrellum esse line ope discipulorum anuas reseranti uin.Loquatur pro nobis idem, qui supra, Durandus, .cit. Cum dicitur,mquit quod Christus intravit ad discipulos ori resurrectionem anus clausis, abolute dicendum es,bo esse verum,ctc. Sed non dacitur,
quὸd intravit per janua clavsas. Cum enam corpus glorio sum Upt moveri per aerem N per terram, Christus viris ιute Divina potuit corpus suum ostendere , oexultare, prout votat Potui infrare ad discipulos per fenes'iram, vel quemcunque alium locum, ranc prim se ostendere.
quando fui coram discipulis , O c τὸ Oeniijanuis clam
84쪽
sisse non per ianuas clau . Uperjanuas intraviteo- ruerunt janua perquam subit aperiri iubis ciaudi, Gam apertio' clauso lateret discipulos. Et quia res non citur seri, quando innotescis, ide. Heuntur fuisse ela sui apertio rurum nulti apnaruiι ει hoc modopose diei, furrexisse clauso sepulchro si alicus id legeretur.Velpossestinet, quὸ Chrissus ratione, qua Deus habuit is pores Iasia corpus oecturam corporis fui,ita quod potuit figuram
corporι mutare mavuctam, sic intrare Per quamcumque ιmam ianuarum eis remanentibus claus se quamvis aliqui dicant,hoc nonfuisse convenienν,nulgus tamen Hcre,
quin fuerit possibile Christo,in quan/um Deus es. Convenientius autem videtur ponere modum qui ab Ommbus com
ceditur possibilis, quam ponere istam qui a pluribus impos
falis reputatur. B.etiam segetustinus videtur hunc modum
renere Ium ergo hi modi, uno forte excepto,& plures alii possibiles sint,&Scriptura nihil definiente,nihil deteris minari debeat,praevaricatur utiq; D. Parochus, qui fictitium illum de penetratione dimensionum modumdi non absolute impossibilem,at certe omnium dissici limum ab Cmnibus judicatum non nude coniectat, sed tanquam necessarium urget. Neque etiam vel Curillus vel Hilarius ab Adversario laudati, causam ejus adjuvant. Neuter enim penetrationis modum definit. Cyrillus monet, omnipotentia naturam fuisse superatam , at eversam per
Immutationem naturae proprietatum non dicit. Hilarius quoque penetrationem negat potius quam stabialit Ait enim : Veni iesu ianuis clausis, oeserit in medio discUulorum. e G constructaparietum penetrans, otidia tignorum naturam impenerrabilem transcurriI tibi assitaniativa interrogatio vim habet negationis Paulo post sententiam suam exponit indecin qu lans qui pistr. in medio est GHι ad hoc Osermo ct femos, ct extra rationem humanam se veritas facta. te rarentiam facti non apprehendimus. Non igitur definitus ab eo penetra tioni modus.Denique monent eruditi, verbis illis μ
85쪽
κεκλεισμεν danuis clausis,tempus potius adventus,quam modum ingressus designari. Id D. Parochus exsibilattas quam vanum inridiculum. At nec vanum id, nec ridiculum ipsi videbitur , ubi verba Evangelista expenderQmodo dignabitur. Ita enim habere: Ο γενομένης μωρ - κεκλειωμίνων, eum vespera esse , O fores essent clausae. Prioribus verbis circumstantiam temporis designari apertum est. Cum igitur posteriora cum illis peccopulam connectantur, liquet iisdem tempus quoquQdenotari. Nocte enim appetente fores claudi, moris
est; Onser Ios .R. s.Luc. XL .Mos est ita loqui Graecis MLatinis. Ita Graecingctem vocant κλαυο Θυον Roman FH dicebant prima face. Ex Anacreonte, Flacco, Juven Ii, similia iis Mia ατ , Daniel Heinsius, Exercit. - α attulit En igitur, D.Paroche,argumentum no
strum firmissimo tibicine nixum fLIX. . Argumentiri in octavum inde petitum ess quod nullum corpus esse possit πλυτοκαν, pluribus in locis simul substantialiter praesens Tale enim a quod daretur, corpus, nec unum effer, quippe a seipso divisum: limul esset actu: potestate ad seipsum referri posset relatione reali simul esse posset immotu&qui re& Et quod corpus C isti concernit, par ejus hactenus,quae omnium reliquorum corporum, ratio est. Ita Angelus Matth. XXVIII. g.de corpore ejus resuscitato dicens: Non est hieourrexit enim ὁ non obscure a positione unius loci, negationem alterius concludit. Et Matth .XXUL 34.ipsemet praesegit:Fauperta semper vobiscum habetis,me autem non semper habetis. Denique Apostolus testatur, A II. i. risum Oct ascensionem Coeis cop inque ad tempora restitutionis omnis m. Materiem id
simul in Eucharistia localiter Iraesent.
86쪽
se eorpus bH i,perinde ae omnia reliqua eorpora, non potest in pluritiosius ymul inuis subflantialiter esse presens. Ergo ου- Gristi non es simul in Coeles, simul in
Eucharistia localiter 'aesens.
opositio est μφι ητητως vera Assiimptionem ra tiones allatae confirmant. LX. Non semel hactenus D. Parochus exemplumani. mς ingesserat Nunc vero illud ex prolata, deditaopera urget, ad illud tanquam sacram anchoram, cotia fugit ad argumentum allatum non tam solvendum. quam eludendum,ut ingenue dicam. Quia enim Scholasticis nonnullis videtur, animam in toto corpore, Mingulisque ejus partibus totam ess hinc ille corporis, umque Christi λυτο - , vel saltem ejus possibilitatem infert. Caeterum frivolum Minane hoc sophisma esse. quo incertum per aeque incertum,im falsum peraeque falsum probatur,& minimum dubiis perspicua tollun tur,cum contra perspicuis dubia probari debeant,fidem,
nunc faciemus. Etenim primo, cum de πηλi-- corporis agitur quid nobis affert locationem Spiritus λ Iam olim scite Fulgentius G ad Petri cap. 3.monuit, non esse datum corporib- , ut siue , sicut Spiritus acceperinie . Nemesius quoque Aristotelem secutus de IuxLI. corporio anim obtervat, quamvis Mima in corpore esse dicatur. non ramen ιn eo esse dici, ως ὀντο πω Puι-n loco, quali vide licet sunt coxpora Monentque crebr&Philosophi nimam esse in corpore,ut formam in materia, non proprie ut locatum in loco vel contentum in continente Equidem animam esse in corpore, novimus ex testimonio nobili illinarum in eo operationum. At quomodo sit in corpore, id certe perceptu dissicili mum est. Saltem id certum est, non eo modo esse in corpore, quo corpuh est loco sibi adaequato Secundo,cum agitur de mλ lom
corporis,de eo corpore agitur, quod proprie ja ia 4 rore m
87쪽
ιο vindicitur, quia partes habet. At anima,eum partes non habeat, improprie Mnegative totius nomine intagnitur. Qualis igitur quaeso haec consecutio est 2 Ssania mim corporepluribu que corpor, membris tota, id ess,na perpari eximi tum etiam corp- humanum simul in cae- ιο mul in erνa esse potest totum, id estgerpartor,nempe ut caput, mam, pedes inrelioratas membra utrubique simiai beat. An non contrarium potius infertur :videlicet,eorupus idem in eoelo merra simul esse,non per partes. hoc est, line capite, diaribus semembris suis ad vero perinde est,aci dicas, idem corpus non esse simul in
coelo in terra Corpus enim hominis integrum nutis spiam est, ubi non sunt ejusdem caput, manus membra ora quaestio nostra agit de locis adaequatis,ad quae requiritur aequalitas uater perficiem concavam corporis continentis,& convexam content Argumentum D.Parochi loquitur de anima hominis quae sicut superficiem & ex tremitates non habet et kai ka corpoTe Conin ineri neq; eum eo commensurari potest.Quarta quaestio est,an corpus unum possit in pluribus disjunctis, sepa- Tatis locis simul esse , ut eodem tempore non existat in locis intermediis.At animam rationalem,qui totainini pite iatoram in pedibus esse a filam uit, eandem simu in omnibus membris intermediis seu terpositis existere Non negant. Quis r. dubrum certe est,&anciphi in eonistroversia versatur, sitne anima in toto corpore, sinpuli que partibus tota, an potius in corde vel cerebro sedem suam habeat. Scriptura quidem totam in toto corpore esse nuspiam definis. Neque sana ratio repugnat, quis Datuatur,animam ex cerebro, velut Regia sede agere ii reliquiam corpus, cin eo beneficio spirituum animalium suas quodammodo operasones exercere, eadem ratione, qua Sol ex Caelo in terram agit,uel, ut κυει - wloquar,qua Angelus definitive in loco existens, pera. tionis suae sphaeram extra se satis amplam obtinet. On. ora cum sana ratione vix magnus aliquis Apollo conciliaverit,
88쪽
liavest,s anima in toto corpore singulisque partibus to last,quid igitur fiat de anima in nova aliqua parte fucis crescente,vel in parte aliqua corporis persectionem,sea alia etiam ratione decedente. Cum vero Scriptura veteres tum Philosophi tum Theologi definire omiserint , quod anima in toto corpore Tingulis ejus partibus tota sit & ratio ipsa mirificum hoc doga
ma neutiquam vel suadeat,vel persuadeat; multum ceriate vereor,ne primi argutiores quidam Scholastici αφῖ, hocce φαρμαwον ad errorem de multipraesentia corporis Christi incrustandum finxerint. Haec enita nativa erroris indoles est,ut absurda absurdis cumulet. Mario denique ipsa illa locutio,quia anima in toto corpore, oesivitalia partibvi tota P,plane flexiloquaru ambigua est.Vel enim extensam, seu coextensam corpori positidie intelia ligunt; atque ita nihil veri loquuntur,sed id,quod cum animae natura pugnat,pronuntiant. Vel verba sua negatiove accipiunt,eo sensu,quod anima sit in corpore modo quodam indivisibili,ade 6que non per partes. Atque ira nihil equidem falsi dicunt,sed nihil etiam explicant,&vocabulo denique rotim abutuntur 'motum enim est, quod habet partes Vel denique hunc sensum habent, quod totum corpus sequi possit mentis nutum rimis perium,&id ipsum qua libet etiam pars corporis possit rvicissim quod totum corpus possit in mente percepistionem novam excitare, id ipsum quaelibet pars coruporis possit. Quae quidcm praesentia nec phras illaconia cinne eX primitur,&in mutuis corporis 4nimi actionibus lassionibus consistens,nihil facit ad multi praesentiam unius corporis inter alia corpor 3,quae demum vera est, de qua heic agimus,locatio,demonstrandam. Quocunque igitur D. Parochus severterit , citius aquam ex pumice, quam paradoxum suum ex majori paradoso extundere poterit. Rivinique pariter omnia, qua par doxo illi suo magno conatu in aedificat. LXI. corpus' πλυτο re unitatem non amittere,
89쪽
D. Parochus inde probare satagit, quia unitas rebus non detur per locumfremane ab ipsa e sentia i Addit scue plura,etiam disparata accidentia calom, humaritaru fiagoras c.non multiplicet ita siua subiecIa,sic nec Ioeauicei H-haratas ,pag.489. ceterum objectio illa frivola est Etsi enim,unitas corporis non pendet i loco achequato, tanquam a causa, pendet tamen ab illo tanquam a condristione necessaria suae existentiae , signo ejus demonis Brativo.Neque etiam plura disparata accidentia subjectum multiplicant, ii videlicet subjecto in sint in grada remita,& compatibilia sint. At in gradu summo inessem equCunt. Cum summo enim non stat gradus oppoliti, in Logicorum filii sciscunt.Neque etiam α,υmminesse queunt. At duo loca adaequata, eidem subiecto, corpori videlicet,sunt σύαγκ.Cum pluribus modis corporis unitas solvatur, praecipue tamen per semonem lolvitur. lnde corpora,quae dividi, adeoque unitalem suam per
tem, ob quam sectio corporis unitatem tollit , est secantis interpositio , continuitatem corporis secti seu vens Hinc Con imbricensibus divisibilitas phylia est,
cum per contactum phsicum unum eoγιti introducrtur in
paΥte aberιm corporM,ia ue sepanit . Corporis igiturtinitas tollitur per aliquod interpositum,diversum,quod ibi, ubi ponitur,non facit partem illius corporis,de cujustinitate agitur. Sussicitque ad unitatem tollendam interpositio corporis quamvis exigui Cum igitur Adversarii ipsi agnoscant, inter corpus Christi, quod incce lis existit, qu6dque simul in terra esse contendunt, intemponi corpora, nullam corporis Christi partem facientia,&quae quantitate quidem consinua magna utique Zova sta sunt , quantitate vero discreta immunera& varia qua quaeso ratione assirmare audent corporis Chiisti in coelo limul&terra hoc modo existentis, unitatem sar tam& tectam manere An ita argutiis suis nos illuminare contendunt,ut caeci fieri neressum habeamus λ
90쪽
LXIL Christus certe claris verbis praesagiuit,fore, ut non semper nobiscum sit , neque semper ipsum habeamus,Matth.XX VI in .Et futurum,ut coelum ipsum capiat usque ad tempus restitutionis omnium , Petrus asserit Act. III. 2I. Neque solida est εν in D. Parochi, quod Christum non semper habituri simus, praesentem videlicet in corpore visibili ac mortali, ita ut membra ejus e laboribus fatigata refocillari debeant, habituri tamen semper simus in corpore glorioso, invisibili, quodque coelum ita ipsum ad tempus usque restitutio , Mis omnium recipere debeat, quoad praetentiam vis ibi- Iem , ut tamen quoad praesentiam invisibilem desacra λmentalem quotidii te in Eucharistia locum habeat. Etenim humana ejusmodi distinctionum argutarum commenta Scripturae non tam utisfaciunt, quam illudunt. Nam
corpus Christi invisibili modo in terra praesens esse,unde tandem D.Parochus fidem faciet tint Christus Matth. XXIV. 24.&c. iis,qui praesentiam corporis ejus invisibilem actant,credere diserte prohibuit.Utri magis fidem substringemus t Sed in loco Matth. XXVI. II quamlibet pissentiam corporis localem,sive visibilem sive imvisibilem,negari,liquet,tum quia Christus dicit, Me non δεmper habebit λ; non ,me non semper videbsto kat Chri num invi libiliter habere,certe est Christum habere: tum quia dicit: Semper paupere babebitis vobiscum, quolibet modo corporali,me autem non semper habebitis,eodem uiatique corporali modo tum deniq, quia rationes ejus ad versus quamcunque praesentiam corporalem ἀλω τον militant. Quare qnim Christum non semper nobiscum habebimus Ipsemet Christus respondet his verbis:
Filioli adhue modicum vobiscum sum. Quaretu me,s GL cut dixi fucis, qu ego vado,non poterii venire; ct vobis dic modo,Joh.XIII. s. Ego ad Patrem et-o,ib.cap.XIV. 2. gbeo ad eum qui misit me,oec. xpedit vobis,ute sabeam. is enim abiera,eonsolator non veniet ad vos. Sin iaηtem profectiti fuero, eum mittam acetis .ib.cap.XVI.