장음표시 사용
91쪽
quoque pulcrius nihil est, quod his anne, ctendum esse ratio persuadet. id, inqua
Cum multa .. inquit, beatitudo continere . videatur, utrumne haec omnia in unu vel-
uti corpus beatitudinis quadam partium
Varietate coniugant, an sit eorum aliquid, quod beatitudinis substantiam compleat, ad hoc vero cetera referantur Vellem,inquam,id ipsarum rerum commemoratione
Iaxe faceres. Nonne inquit, beatitudinem
onum esse ascentem us3 Ac siimmum qui dem inquam, Addas inquit , hoc omnibus licet. Nam eadem sussicientia summa est, , eadem summa potentia, reuerelatra quoq; , 'claritas; & voluptas beatitudo esse iudicatur. Quid igitur λ Haeccine omnia bona, istifficientia, potentia, ceteraq; veluti quaedam beatitudinis membra su nt, an ad bonum veluti ad verticem cuncta referuntur Intelligo, inquam , quid in uestigandii pro- . ponas, sed ,quid constituas, audire desidero. Huius rei discretionem sic accipe: Si haee iomnia bratitudinis mebra forent,a se quoque invi cem discreparent. Haec est enim ε partium natura , ut unum corpus diuersa componant. Atqui haec omnia idem esse monstrata sum. Minime igitur membra sunt:
92쪽
' 4 L 1 3 E R ' lsunt: alioquin ex uno membro beatitudo videbitur esse coniuncta, quod fieri nequit. Id quidem,inquam,dubium non est: sed id,
quod restat exspecto. Ad bonum vero cete. ra referri palam est. Iccirco erinii sufficientia petitur,quoniam bonum esseiudicaturi iccirco potentia, quoniam id quoque esse creditur bonii. idem de reuerentia,claritudine, iucunditate,coiectare licet. Omnium igitur expetendorusiam ma, alq. caussa, - lnum est. Quod enim neq. reueneq. similitudine ullum in se retinet bonum , id expeti nullo modo potest. Contraque etiam,quae natura bona non sunt, tamen si esse vadeantur,quasi vera bona sint, appetutur. Quo fit uti summa, cardo, atq. cauila expetedorum omnium, bonitas esse i ure credatur. Cuius . . vero caussa quid expetitur, id maxime videtur optari. Velliti si salutis caussa qui Gpia velit equitare, notam equitadi mmuni ldesidera quam salutis effectum. Cum igitur omnia boni gratia petantur,non illa potius,quam bonu ipsum desideratyr ab omnibus. Sed propter quod cetera optantur, beatitudinem esse concessimus : quare sic quoq. sola quaeritur beatitudo. Ex quo liquido apparet ipsius boni, &beatitudinis
93쪽
uriam, atque eandem esse substatiam . Nihil vitaeo, eur dissentire quispiam possit. Sed
deum veramque beatitudinem unum, atq- idem tale monstrauimus. Ita,inquam. Securὸ igitur concludere ii cet dei quoque mi pὶ bono, nec usquam alio; sitam esse su
H v c omnes pariter venite capti, sit uos fagax ligat i robis catenis Terrenaae hebetans lis ido mentias. Neic erit vobis requies laborum, . Heic portus placida manens quiete, Hoc patens unum miseris QTlum. Non qωdquid Tagus aureis arenis D onat aut Hermus rutilante rua, Aut Indus calido propinquin orbi, Candidis miscens virideis lapillos, Illustrant aciem, maguque caecos Insuvi condunt animos tenebras. Noe quidquid placet,excitatque mentio, Infimis tellus aluit cauernis. Splendor quo regitur, vj eique caelum, Vitat obscurata auimae ruinas. Hanc quisquis poterit notare tacem C andiuos Phoebi radios negabit.
94쪽
A s s E NT I o R, inquam. Cuncta enim lfirmissimis nexa rationibus Uant. Tum illa, quati,inquit,aestimabis, si bonu ipsum uid sit agnoueris Infiniti inquam: siquiem mihi pariter deum quoq; , qui bonum
est, continget agnoscere. Atqui hoc verissima, inquit,ratione patefacta,maneant modo quae paullo ante coclusa sunt. Manebul, inquam. Nonne,ino uir,monstrauimus ea, quae appetuntur a pluaibus, iccirco vera, perfectaq; bona non esse, quoniam a se in uicem dilicreparent, cumque alteri abesset. alterum , plenum, absolutumq; bonum aD ferre non posse Tum autem verum bonum fieri cum in unam veluti sermam,arq; efii- lcientiam colliguntur, ut quae sussicientia lest, eadem sit potentia, reuerentia, claritas, latque iucunditas.'Nisi vero unum, atq; ide lomnia sint,nihil habere, quo inter expete-da numerentur. Demostratum est,inquam,. nec dubitari ullo modo potes .Quae igitur cum dis repant, minime bona sunt: cum. lVero unum esse coeperint bona fiunt. Non lne haec ut bona sint, uni ratis fieri adeptione continuit Ita iliouam videtur. Sed omne l
quod bonum est, boni participatione bona lesse
95쪽
T E R T I V s. 'T esse concedis, an minime λ Ita est. Oportet ' igitur idem esse unum, atque bonum similigat ne concedas. Eadem nam siibstantia est eorum , quorum naturaliter non est diuersus emchus.. Negare, inquam,nequeo.
Nostine igitur, inquit; omne quod est,tamdiu manere atque subsistere, quamdiu sit unum sed interire atq. di Golui pariter,atq.rnum esse destiterit Z Quonam modo λ Vt
in animalibus,inquit, cum in unum c ut, ac permanent anima corpusque, id anima vocatur. Cum vero haec unitas utriusq; separatione dis luitur, interire, nec iam est eanimal liquet. Ipsum quoque corpus qum in una serma, membroruin conlpnbione, permanet,humana visitur speciEs. At si dic tributae,segregataeque partes corporis distraxerint unitatem , desinit. esse quod fuerat. . EOq. modo percurrenti cetera procul-
diibi' parebit subsistere unuquodque, dum
vatum est: cum Vero unum esse desinat, in-
Consideranti, inquam, mihi plura putiam caliμd videtur. Esthe igitur,inquit B s. uantum . araturaliter agat, relictas nendi appetendia, venire ad interitum, corruptionemq. desidereth si animalia,inquam,considerςm, quae habent aliqua vo-
96쪽
s8 x r B E R ' .lendi, nolendique naturam, nihil inuenio,
quod, nullis extra cogentibus,abiiciant manendi intentionem , & ad interitum sponte festinent. Omne namque animal tueri salu . tem laborat: mortem vero perniciem 4. deuitat. Sed quid de herbis, arboribus'. , quid de inanimatis omnino consentiam rebus, prorsus dubito. Atqui non est, quod de hoe possis ambigere, cum herbas, atque arbores intuearis, primum sibi conuenientibus innasci locis , ubi quantum earum natura queat, cito exarescere . atque interire non possunt. Nam aliae quidem campis , aliae montibus oriuntur , alias serunt paludes,
aliae saxis haerent, aliarum secundae sunt steriles arenae, quas si in alia quispiam lota
transferre conciur, arescant. Sed dat cuique natura quod conuenit, &, ne, dum manere possunt,intereant,elaborat. Quid dicam , quod omnes, veluti in terras ore demersi, trahunt alimenta radicibus, ae per medullas robur, corticemque diffundunt ὶ
uid , qudi mollissimum quodque,si
medulla est, interiore siem per sede re ditur , extra vero quadam ligni firmitae
tegitur 3 ultimus autem cortex adversem
meli intemperiem, quasi mali patiens a fensui
97쪽
senser opponitur λ Iam vero quan nasturae diligentia , ut cuncta semine multiplicato propagentur. quae omnia non m do ad tempus manendi, verum generatim quoque quasi In perpetuum permanendi, veluti quasdam machinas esse quis nesciat Ea etiam quae in animata esse creduntur, nonne quod suum est,quaeque simili rati ne desiderant Cur enim flamas quidem sursum leuitas vehit, terras vero deorsum
pondus deprimit, nisi quod haec singulis
loca, motioneSq. conueniuntὶ Porro autem
quod cuique consentaneum est , id unumquodque conseruat: sicuti ea, quae sunt inimica,corrumpunt. Iam vero quae durasu rit, ut lapides, adhaerent tenacissime partibus suis,&, ne facile dissoluantur, resistui. Quae vero liquentia,Vt aer,atque aqua, facile quidem diuidentibus cedunt, sed cito
in ea rursus, a quibus sunt abscissa, relabuntur. Ignis vero omnem refugit sectionem. Neque nunc nos de voluntariis animae cognoscentis motibus, sed de naturali in tentione tractamus. Siculi est , quod acceptas escas sine cogitatione transigimus,
quod in summo spiritum ducimus nesciuistes. Nam ne in animalibus quidem ma- , . G α ρ nendi
98쪽
nendi cmor ex animae voluntatibus; verum ex naturae principiis venit. Nam saepὰ mortem cogentibus caussis, quam natura reformidat,voluntas ampli ctitur: contraq.
illud quo solo morialium rerum durat diuturnitas, gignedi opus, quod natura sem per appetit, interdum coercet voluntas. Adeo haec sui caritas no ex animali motione, sed, ex naturali intelione procedit. Dedit enim prouidentia creatis a se rebus hanc vel maximam manedi causiam , ut quoad possunt, naturaliter manere 'desiderent: quare nihil est,quod ullo modo queas dubitare,cuncta, quae sunt, appetere naturaliter constariam permanedi,deuitare perniciem. Confiteor, inquam,nunc me indubitato cernere,quae, dudum incerta videbantur. Cbiod aurem, inquit, subsistere ac permanere appetit , id unum esse desiderat. hoc enim sublato ne lene quidem cuiquam permanebit. verum lest, inquam. omnia igitur,inquit, v nudesiderant. Consens. Sed unuia ipsiam retronstraurmus esse, quod bonu est. Ita quidem. l Cuncta igitur bonum petunt: quod quideita describas licet, ipsu in bonum esse,quod desideretur ab omnibus.Nihil ,inquam,verius excogitari potest. Nam ves ad nihilum
99쪽
cuncta reseruntur,& uno, veluti vertice destituta , sine rectore fluitabunt ; aut si quid est, ad quod uniuersia festiuent, id erit omnium Gummum bonorum. Et illa nimium, inquit,si alumne laetor: ipsam enim mediae veritatis notam mente fixisti: sed in hoc patuit tibi,quod ignorare te paullo ante dicebas. Quid Z inquam. Quis esset,inquit, rerum omnium finis 3. Is est enim profecto, quod desideratur ab omnibus: quod quia
bonum esse collegimus, oporter, reru Om- 'nium finem bonum esse,fateamur.
I profunda mete vestigat vera, C upitque nullis iste deuiis falli.
In se reuoluat in imi lucem visus, Longo sique in orbem cogat inflectens motus, Animumque doreat quidquid extra molitur, is retrusum possidere thesauris. Dudum quod atra texit erroris nubes, Lucebit ipso pesicacius Phoebo. Non omne namque mente depulit lumen, Obliuiosam corpim inuehens molem. Haeretprofect emen introrsum veri, mod excitatur ventilante doctrina.
100쪽
Nam eur rogati donte recta emistis, Ni mersin alto viveret fomes corde Ruodsi Platonis Musapersonat verum. I uod quisquis di it immemor recordatur.
T v M ego,Platoni, inquam, vehementer asseruior : nam me horum iam secundo memoras. Primum,quod memoria corporea contagione, dehinc mi maeroris mole pressus amisi. Tum illa, si superiora , inquit, concessa respicias, ne illud quide lon. gius aberit, quin recorderis, quod te dudum' nescire eonsessus es. Q iid Zinqua. asibus, ait illa,gubernaculis mundus regatur. Memini,inquam, me inscitiam eam fuisse con
fessiim : sed quid afferas, licet iam prospi
ciam, planius tamen ex te audire desidero. Mundii hunc,inquit,a deo regi paullo antὸ minime dubitandu putabas. Ne nunc quidem arbitror, inquam, nec umquam dubitandum putaboc, quibus . in hoc rationibus accedam, breuiter exponam. Mundus hic extam diuersis, contrariisq. partibus in unam formam minime couenisset, nisi unus esseri qui ta diuersa coniungeret; coniuncta vero
naturaru ipsa diuersitas, inuice discors. disi sociaret,atque diuelleret; nisi unus esset.qui