장음표시 사용
31쪽
que quod mihi imputas , profecto nescis quid si
Φεα, id in te retorqueri poste Tu enim propter solam ignorantiam quid sit Φεα, in tam turpes
errores lapsus ea. Nam si ita aetates numerasses,
nullum K ainani tuo locum siperesse deprehendi sies. stuοmοὐ ab Adamoiad Noachum decem aliquis efficiat aetate Respondeo hoc facillimum fore si Noachus quoque illis aetatibus annumeretur, sive ut Scholastici loquuntur , inclusive , non ex- cli sive. Ipse enim hoc agnoscis dum dicis : deci- ma ἀs spatium quod a natali anno Noachi usque ad natalem Sem, Cham O Japhet expirabiit. Sola igitur . particula usque te decepit & in tantos errores ac labyrinthos praecipitavit, cum ignorares eam etiam inclusive sumi , non tantum exclusive, in his L similibus locutionibus, b Adamo ad actam a Noaclio ad Abrahamum. Ubi sensus est clarusia numeri optime sibi constant, si Noachum &Abrahamum, cum sua aetate singulos, includas, non vero, quod tu facis, excludas. Certe in hac Ica inanica defensione misere su
das, cespitas & verborum tuorum obli vi lceris. Dicis me ne unum quidem idoneum testem contra Lai-1ianempse exhibere. Mox cum producerem Codicem Beetae vetustissimum, dicis Unum tantum se
32쪽
DE AETATE MUNDI. II se. Dicis Ecessam ealculum Apricani o Eusebii approbasse Osecutam , adeoque te mirari nori plura reperiri exemplaria is quibus Cainanis novaru expunctum sit ;& mox tui oblitus dicis, Tune bone vir ad consensum veteris Ecclesie pro vocas Quidni provocarem, cum tu ipse fatearis Eccinam approbasse calculum
Speraveram te acquieturum in iudicio accurati stimo patris tui ; sed tu nequaquam dubitasse perfata
etiamnum ipsi sit perstiti esse liceret quin rationibus tuis acquies 'ret. Mire confidentem te esse oportet, qui non modo parentem tuum, virum infinitae lectionis, diffusissimae cruditionis judicii acerimi, speras crroris convictyrum si viveret, verum etiam Martinium Iesui tam & rerum Sinen sium peritissimum non dubitas quin mutesententiams aliquando videat ea quae ad Melam notaJ. Credo te eandem opinionem de Salmasio fovere , quod . si revivisceret, tua, quae ad Melam contra ipium scripsisti, approbaturum. Cu in me Prophetam appelles qui semel tantum atquid de futuris I id quidem verbis Scripturae dixi: vide annon tu vates & Archipropheta appellari debeas, qui defuturis contingentibus tam confidenter pro
33쪽
r8 DEFENsio DISSERTA T. Frustra tecum de Cainane disputatur quia in hac causa rejicis omnia novi & veteris Testamenti exemplaria. Ita enim inquis : yam vero licet in innumeris & novi P veteris Tesamenti exemplaribus nomen illius Cainani Aesset, quod tamen falsum , nullum tamen exinde peti posset argumentum. Ratio enim
mansessa esset ex eo quod Ecclesia calculum Africani Eisbii approbarit. Quid ergo tecum ultra Contendimus Non id nunc quaeritur quando ille Rainan pii-mum emerserit ,&an Origent, Theophilo Antiocheno, Africano, Eusebio, Hieronymo ac aliis cognitus fuerit, sed an ab illis tanquam legitimus approbatus, an vero tanquam supposititius,
reiectus fuerit λ Posterius ne ipse quidem negas.
Fateris enim eum ab Origene obelo notatum, idque ex Procopio GaIaeo ostendis; a tota Ecclesia
rejectum fuisse. Cur igitur tu eum defendis quem tot sanctissimi viri & ipsa Ecclesia antiqua reiecit sit igitur ita: fuerit Kainan etiam ante Christum
agnitus ; nunquam tamen esticies ut ille in Hebraeo Codice aut ipsa Lxx. versione Ptolemaica fuissse existimetur. Quis ergo, inquies, eum primus in Codices Sacros intrusit, aut quid inde compendii speravit ad Eccletiam redundaturum Hie
34쪽
diri vellem, si tamen huic testudini alae aptari poLsint ab ullo Daedalo, ad volandum. Cum lain antiquus sit ille Cainan & in Graecis codicibus reperiatur, in Hebraeis autem omnibus desideretur, quis ille suit tam audax qui cum excogitavitλDicam nunc quid mihi in mentem venerit , non quod sperem te assensum praediturum, sed ut squid rectius novisti impertias. Igitur puto superstitiosum quendam cum decem generationes ab Adamo ad Noachum deprehenderet, a Noacho autem ad Abrahamum exclusive tantum novem, hunc Cainanem inani denarii amore addidisse. Sed quia haec mera coniectura ; hinc verbum amplius non addo. Quicquid sit & quaecunque tandem origo hujus Cainanis, id nulla ratione admitti potest, Judaeos Codices Hebraeos corrupisse tum in numeris annorum , tum expuncto. Cainane. Cur autem hoc seri non potuerit,ppu-cis exponam, ac tum finem faciam. Si Judaei Codices Hebraeos corruperunt, id fecerunt vel ante natum Christum, vel post. Si ante, hoc non tacuisset Christus& Apostoli, qui alia eorum flagitia commemorant & acriter taxant: quin po
35쪽
dienda. Si post,hoc vel secerunt Iudaei Christia. ni, vel non Christiani. De Judaeis ad Christum conversis id minime probabile; quia hoc Judaei noru Christiani non tacuissent; & praetera duplicia hodie extarent exemplaria, quaedam a Clari stianis corrupta, alia a Iudaeis conserva ta: Remanet igitur ut haec accusiatio ludaeis obstinatis intendatur. Sed neque hi potuerunt exemplaria Hebraea corrumpere , ob easdem rationes,
non enim hoc passi fuissent illi Iuda i qui ad Ecclesiam Christianam accesserant; ia itidem aIiqua tamen, non omnia exemplaria corrupta essent. Ita igitur statuendum esset, vel Iudaeos a Chrilitana fide alienos omnia in universum Hebraica exem.
placia in sua potestate habuisse, nulla autem plane penes illos fuisse qui ingenti mellitudine fidem Christianam sui ceperunt; vel impossibile fuisse
exemplaria Hebraica corrumpere. Nam videmus id evenisse Graecis exemplaribus,quae inter se multum variant, neque omnia Cainanem illum agnoscunt, qui nimirum univer A exemplaria non potuerunt ab illo Cainanis architecto corrumpi, sed aliqua tantum. Jam quoque Cainanem Interpretes, quod tamen mι-
nimὸ factum est, e tinxit ut. Praef. ad 4 lingeland -
36쪽
Puto te respicere versione Belgicam in qua apud Lucam Carnan ab interpretibus non sit expun . . ctus. Si glossam inspexisses, facile videre potuisisses illi Cainani ab interpretibus obeluin sui sie ad.
ditum. Sic enim loquuntur: Dest naem Dinsueti
in . Duo dicunt i primum est, hunc Cainanem desiderari in Uet. Testamento , reperiri autem inversion C Graeca LXX. Inter P. quae tum Judaeis
familiariter recepta fuerit. Deinde quosdam putare Lucam cum Mose ita conciliari posse, si Arphaxad Salam genuisse dicatur ut avus nepotem , mediate scilicet per filium Cainanem,
Cainan vero eundem ut patrem proxime generasse. Priori modo Mosen, posteriori Lucam intelligendum. Interpretes igitur Cainanem hunc prout in exemplaribus Graecis reperitur, retinuerunt quidem , non vero expun Xerunt, ut Beza confisus codice suo antiquissimo : Sed ne quis exinde , corruptos esse Codices Vet.
37쪽
V. Testa. in quibus desideratur argueret, monuerunt Lucam secutum LXX. Interpretes eo quod illa tum temporis Judaeis Hellenistis recepta & Ω- . miliatis esset. Deinde addunt sententiam eorum qui Mosem & Lucam conciliare conantur: eam sententiam dicunt esse particularem quorundam , non omnium Theologorum. Maxima autem inter Interpretum Belgarum & tuam sententiam differentia est. Illi enim non ita concludunt: Κainan est apud Lucam & in LXX. Versione : erga textus Hebraeus est corruptus: sed
Mosen & Lucam conciliare conantur probabili conjectura: quod tu si secisses & non ubique tanetas corruptiones &V. & N. Testam . impinge res ex varietate lectionum ; nemo te reprehen. disse . sunt enim multi orthodoxi Theologi qui Cainanem apud Lucam retinendum censent: sed nemo illorum inde consequi corruptionem Cod. Hebraeorum dicet: vel Cainanem ex Luca Mosis Genealogiae inferciendum . vel in Hebraicis codicibus tota sex seculo deesse.
38쪽
OUam turpiter in Berosi authoritate eludem da laberis λ Decimus illi a Noacho Abraha
τήρ . Quid tu contra tam clarum locum Si dixisset Berosus Abrahamum decimum esse a Macho, Iam locum habuisset argumentatio maci Vide quam obli vosus P sis verborum tuorum. In disertatione pag. XXI.d icis: Berosius Abrahamum decimum epescribit eorum qui ροῖ diluditum natisunt. At in castigat. praefatio-tionis negas te hoc dixisse & addis; Sed vero ille Abrahamum decima poli diluvium aetate collocat. Opponis inter te quae sunt conjungenda. Utrumque verum est & Abrahamum decimum fuisse a Noacho, & decimum eorum qui post diluvium nati fiunt, & decima post diluvium aetate vixisse. Vox enim haec omnia significat. Sed tu callide Cainanem denario. numero intrudis , dum
Abrahamum decima aetate collocas; aetatem autem a Noacho ad Abrahamum , statuis annorum fere cxxx.: unde a diluvio ad natalem Abrahami emugisse autumas annos ii 3,. - DEM
39쪽
Verso L XX. non fuit divinitus inspirata.
DIcis: versionem Lxx. divinitus inspiratam fuisse. jam ab Apostolicis temporibus tota credidit Ecclesia. Valde promtus es ad Pontificiorum sententias pro tua versione arripiendas. Primo falsum est eam versionem divinitus inspiratam D isse, si intelligas extraordinariam, Propheticam & infallibilem inspirationem. Ita enim illi Lxxii. Prophetae fu i sient, id quod Iosepho ad versatur qui negat ab Artaxerxe fuisse vi τ αροφειν δ, L . Neque vero hoc jam ab Apollolicis tεmporibus tota credidit Ecclesia. Plurimi quidem Patres maximi ejus seere admiratores, sed illi Hebraeae linguae
imperititi. Origenes autem& Hieronymus non sunt veriti illam Lxx. versionem ex Hebraeo textu
corrigere, id quod ipse non dissiteris. Αρ vero unquam hoc facere ausi fuissent, si divinitus in . spirata, adeoque ejusdem authoritatis cum textu Hebraeo suisset λ neque sequitur ; editio Lxx. in Uufuit Apostolis: ergo est authentica & divinitus inspirata. Paulus etiam Aratum L Epimenidem citat. Usi Lxx. Apostoli quia Graece ad Graecos, scribebant. Usi aliquando, non ubique & sem
40쪽
23 DE AETATE MuNDI.per, saepe Hebraicam veritatem praeserunt; ut Hieronymus lib. a. citra Ru finuna observavit. DEFENsio XIV.
L X X. Interpr. versionem inplurimis aberrare a vero sensu vocabuli rum Hebraicissic:s.
Ci illi interpretes divinitus inspirati & suae lina guae peritissimi, qui factum quod vim vocabu
larum Hebraeorum tam male & improprie reddiderunt λ e. g. ma reddunt in. At proprie est κπων. & ita in N. Test. redditur ac ab ipsti Iose Pho u ' ipsis cum tamen coeli non sint se Iidi sed fluidi: oraua ri4 εργοις , cum tamen UI nunquam pro opere sed rus , sitimatur: - -inn
ti Genesi : quantum in caeteris libris Mosis, quantum in Psalmis errorum s Quot loca omissa λ quot addita λ Et audes versionem tam vitiosam vocare divinitus inspiratam λ prosccto tibi putas rem esie cum peponibus.