장음표시 사용
91쪽
Ε M. SI culicum vocem miratur; quae ad vitam communem attinent, non didicit. Sed adest praeceptori de capite periesitanti discipulus Plato, egregius scilicet patronus , ' qui turbae strepitu ostensus , vix dinas liatam illam periodum pronunciare potuit. Iam quid dicam
' de Theophrast, qui progressus in
concionem , protinus obmutuit, perinde ' quasi repente lupo conspectQ3 qui militem animalia in bello. Isocrates ob ingenii timiditatem nee hisiacere unquam est ausus ' M. Tullius
et tam vocem emittat eu lex, tantillum animal taui turba prepitu Hoc in eius vita legitur. extat initium illius orationis: Quanquam omnium natu minimus adsum . dc cum alioqui in scholis circulis esset omnium facundissimus. Pe Theophrasto Is Aristotelis discipulus , o eloquentia nomen etiam invenit, tametaquia non exercitatus, apud populum dictuma obmutuit.
minem videat . vocem adimere putatur illa. erate scripti plurimas orationes, nullam egit causam, quod voce esset exili, de natura timidus, ut in illius vita legitur.
92쪽
sa aeloquentiae Romanae parens, semper indecora trepidatione, perinde quasi puer singultiens, exordiri consuevit. Idque Fabius interpretatur cordati oratoris, periculum intelligentis argumentum. Verum cum hoc dicit, an non palam fatetur sapientiam obstare
ad rem probe gerendam m ijd isti
facient, cum res ferro geritur, qui tum metu exanimantur , cum nudis verbis est decertandum Et post haec celebra tur, si diis placet, praeclara illa Platonis sententia, beatas fore respublicas ' si aut imperent philosophi, aut philosophentur imperatores. Imo si consules historicos, reperies nimirum nullos
reipublicae pestilentiores fuisse principes, quam si quando in philosopha-itrum aliquem aut literis addictum
inciderit imperium. Cuius rei satis, opinor, faciunt fidem Catones quorum 8 alter insanis delationibus rei-pab.
Si aut perent Non hare dicunter exanimo, sed admotiae personam respiciens ludit, cum auto ipse longe diversa sentiat. Alteν insanu De censorio loquitur, qui
93쪽
pub tranquillitatem vexavit, ' alter libertatem Populi Romani dum nimium sapienter vindicat, funditus subis vertit Adde his ' Brutos , Cassios, Gracchos, aes Ciceronem etiam ipsum , qui non minus pestilens iit
Romanorum reipub quam Demosthenes Athenient ni m. Porro M. Antonius, at donemus bonum imperato
rem fuisse; nam id ipsum extorquere possim;
quadragies accusatus, semper absolutus est, ipse se iri uagies ac pius abios eos secit ut in eius vita narrat Plutarchus, ut in in septi-
Al: tr Vticensem intellige , qui provocato Caesare, subvertia libertatem Romanam. Brutos , Cassios mi ullum occidet tanto ac postea vim manu sua sibi nece consciverunt, Gracchas Tibetium c Caium uterque elo'quens, uterque seditiosus, uterque per tumultum periit lege Plinium de v:ris illustribus. Ciceronem Cicero Antonium in perniciena reipublicae provocavit.
Demosthenes ot hic Athenienses ad bellu in advelsus Philippum suscipiendum incitavit: quae res eis vertit male. I. Ante nuti Hic pius di istus est cognominatus Philosophus, vir omnium lanis dat immur , sed Comaeo di illaudatissimi et
94쪽
dediderunt, cum caeteris in rebus, tum
praecipue in liberis propagandis, in f ticillimum ei se providente opinor natura , ' ne malum hoc sapientiae interano trales latius serpat. Itaque Ciceroni degenerem fuisse filium c istat, sapiens ille ' Socrates liberos habuit matri similiores quam patri, ut non omnino pessime scripsit quidam, id est, stultos . sed utrunque ferendum
Nama in hae sapiιntia An non hi palam ludit, multiciam loqui facit, non mum ais nimum phagur cicerent Cicero filius Ciceronis, temulentus, ignavus, morosus, nulla in re similis patri, nisi in festi, itate, ut testatur ide-
Socrates lura ros ata testatur sene ea r nam uxorem habuit Sucrater uerosam, ac riaosam,
95쪽
EN Cora Iu M. dum, si tantum ad publica munia forent ' - - , ii di omnem prorsus vitae functionem nihilo essent dexteriores Ad convivium adhibus apientem in ut tristi silentio , aut molestis quaestiunculis obturbabit. Ad chorum advoca, camelum saltare dices Ad publicos Eidos trahe, ipso vultu populi voluptatibus obstabit , cogetur e theatro migrare ' sapiens Cato , quandoquidem lupercilium no potest ponere. In colloquium inciderit, repente ' lupus in fabula si quid
emendum, si contrahendum, breviter,
si quid eorum agendum , sine quibus haec quotidiana vita transigi non potest, stipitem dicas sapientem istum, non hominem. Vsq; adeo neque sibi,
proverbium est. Sapiens aio Est apud Martialem de Catone minore, qui, cum sederet in theatro, nec auderent agere qui acturi erant Floralia , in quibur mulieres nudae Quiri turpiter saltabant, iussus est aut inutare vultum , aute ire exi
Iupintriin a Proverbium est de subit ostentio in medio exmone oborto
96쪽
as A. neque patriae, neque suis usquam usui esse potest, propterea quod communium rerudit imperitus, a populari opinione vulgaribusque institutis lon
ge lateque discrepet. Qua quidem ex
re odium quoque consequatur necessum est, nimirum ob tantam vitae atque animorum dissimilitudine. Quid enim omnino geritur inter mortales non stultitiae plenum , idque stultis, apud stultos 3 Quod si quis unus universis velit obstrepere, huic ego suaserim, ut ' Timonem imitatus , insolitudinem aliquam demigret , atque ibi solus sua fruatur sapientia Verum ut ad id, quod institueram, revertar, qua vis saxeos, quernos, ingrestes illos homines in civitatem coegit , nisi adulatio 3 Nihil enim aliud significat illa lamphionisi Orphei
citha- Timonem Timon Atheniensis offensus hominum moribus, abiit in solitudinem , mortalium omnium consortia fugit, adeo ut sepulchrum quoque illius a continente sit undis maris avulsum. Exultat de hoc Lu ianidialogus ab Erasino versus.
mphionis: Orphei ast in sabulis, Amphione
97쪽
E M. 87 cithara. Quae res plebem Romananti jam extrema molientem , in concordiam civitatis revocavit Num oratio
philosophica Minime. Imo ridiculus ' ac puerilis apologus de ventre reliquisn
phione canente saxa sua sponte in structuramitin totum collite, atque ita cantu , non mamnibus claras extructas isse Thebar. De Orpheo quoque fabulantur , saxa oc quercur, cantu illius comi uota fuisse. Id Horatius interpretatur, agrestem multitudinem, quam petsaxa inuet cus intelligi voluit, illorum suaviloquentia, in civitatis formam fuissi coactam puerit apologus Cum plebs Romana a se alieno demersa, autho te Sicinio in actum montem a pallibus secessisset , atque ita de republica actum eli e videt et ut Patres Menenium Agrippam oratorem ad plebem miserunt qui huiusmodi apologo plebem patribucreconciliavit Tempore, inquit, quo in homine, non ut nunc , omnia in unum consentiebant, sed ungulis membris , suum cuique contidium, suus sermo fuerat, indignatas reliqua parte , sua cura, suo labore ac ministerio, ventri Omnia quaeri, ventrem in medio quietum, nihil aliud quam datis voluptatibus frui : con spira se inde , ne manus ad os cibum ferrent, nec or acciperet datum, nec dentes confice rent. Ae ita cum venitem fame domare vellant psa una membra tutumque cospus, ad
98쪽
Quae sapientis oratio tantundem potui lier, quantum commenticia illa
cerva extremam tabem venisse inde apparuisse ventris quoque haud segne ministerium ess quippe qui sanguinem hune , quo vivimus, vigemusque, mitteret in omne corporis parte .
Hocque apologo ostendent , iram plebis inpaties si uallem esse intestinae illi membrorum seditioni, flexit mentet hominum. Eric ferme Livius, primae De cadis lib. 2.
To mistoclis apologio Themistocles populum
Atheniensem , aegre ferentem avaritiam a
gistratus , huiusmodi apologo deterruit arebus novandis Vulpecula sitibunda , aestate media, sole fervente, dum foliam ingressa , quam quatit, luto a sole indutato in hae iit, in- ibique muscae totum vulpeculae corpus bla- dentes , sanῆuinem omnem exugebant. Quodetinacius, ossa ripam forte fortuna prarier-grediens, conspicatur, vulpeculae volens suppetias ferres, muscas spinis illis suis abigere parabat ibi vero vulpecula obsecraus, nemuscas abiget et, dixit: me nunc sanguinis saturae sunt, qua si abegeris, aliae famelicae inlatam locum succedentes , quidquid sanguinii teliquum fuerit, pro lsus ebibent. Oroa Sertorii Flutarchua in vita sertorii
99쪽
cerva Sertorii potuit quantum ' Laconis illius des duobus canibus,
lotis, sic mansuefactam, ut vocantem ex auis
diret,in vadentem sequeretur , jactabat sibi a
Diana missam, multaque per illam edoceri . Itaque quoties hoste adventuros coniectarer, simulabat sibi id a cerva indicatum , atque siquando victoria aliqua suorum ducum deferebatur , occulto nuncio sibi a cerva austa nunciata iactabat. Faque arte fecit , ut Barbari eum numinis instar colerent. Lacono Lycurgi videlicet Lacedaemoniorum legislatoris, qui, ut Plutarchus scribit in libello de puerorum educatione, duos catulor, iisdem editos parentibus, sic educavit , ut alterum ignavum voracemque, alterum vero generosum venatorem redderet. Deinde Lacedaemoniis in concione congregatis . Magnurum omentum ad virtutem , o Lacedaemonii, inquit, sunt mores, doctrina deseducationes Atque ego haec vobis manifesta faciam. Qus dicto . ponens in medium no id est, ollam, ac leporem , e regione catulorum, ipsos catulos dimisit. Ibi vero generosus ille inleporem impetum fecit, alte veto ad ollam se
recepit Lacedaemoniis autem nondum conjicientibus quid haec sibi vellent, Lycurgus inquit catuli in iisdem parentibus prognati sunt, caeterum diversam nacti educationem, alter Venator strenuur, alter ignavus Glortua evasita
100쪽
deque vellendis equinae caudae i. lis , ridendum modo dicti Sertorii comentum Vt ne quid dicam de Mi
noea Deq; vellιn pilis Cum Sertorius, ut Plutarchus in eius vita scribit . adversus Pompeium bellum gereret , multitudoque albarorum,
ducit Imperio minus pareret , hoc commentonsus est. Advocata totius exercitus concione duos equos adduci iussit, alterum macte senioque confectum , alterum robustum, caudamque habentem nigram. Macilento autem admovit virum robustum, forti vero homunculum imbecillem. Dato autem signo vir ille magnus, ut illi praeceptum erat caudam ta-ellis equi ambabus manibus prehendens, evellere setas omnea uno impetu annixus est Parvus conti homuncio robusti equi audam paulatim vellebat. Tandem vero ubi ille,seu stra conatus, sibi molestus esset, aliisque risummoveret, hic contra minimo labore setas statim evelleret ibi sertorius assurgens, Videtis, commilitones , inquit, ingenium pluam sequam vires Multa enim quae unico impetu superari non possunt, paulatim superantur. Minoe Minos Cretensium rex finxit , se nono quoque anno in consilium Iovis patris admitti , atque inde leges acceptas ad populum ferre, quo maior esset legibus autoritas. Vnde Homerus Odyss. . Misis E 'ννέωρρζιρασίλLεΔιος πινάλου αε τίς. id est, Minos nono quoque anno cum Iove familiarem habuit confabulationem. Vnde Hesiodu: dixit eum Iovis