Johannis Gersen ... De imitatione Christi et contemptu omnium vanitatum mundi. Libri 4

발행: 1674년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

GO DE IMI AT. CHRISTI agis, quando me inopenai de de latum relinquis. . Si enim ad. instas imaris lata erymas effundere spossem, adhuc conia

latione tua dignus non essem;& ideo juste mecum agis. Unde nihil dignus

sum, quam flagellari & puniri quia

graviter & saepe te offendi, &, in multis valde deliqui. Ergo vera pensata ratio- 'ne, nec minima sum dignus, consblatione. Sed tu clemens & misericors, qui non vis perire opera tua, ad ostendendum divitias bonitatis tuae in vasa misericordiae, etiam praeter omne proprium meritum dignaris con lari servum tuum supra humanum modum. Tuae enim consolationes non sunt sicut humanae con lationes. α. Quid egi, Domine, ut mihi con-ι ferres aliquam caelestem con lationem 3 Ego nihil boni egisse me recolo, sed semper ad vitia pronum , & ad emendationem pigrum fuisse. Verum est di negare non possum. Si alit di-

372쪽

LIBER III. Cap. LII. agi

cerem, tu stares contra me, & non es.set qui defenderet. Quid merui pro peccatis meis, nisii infernum, & ignem

aeternum In veritate confiteor, quoniam dignus sum omni ludibrio & contemptu, nec decet me inter devotos tuos commorari. Et licet hoc aegrer audiam , tamen adversum me, pro Veritate, peccata mea arguam, ut facilius misericordiam tuam mercar impetra-

3. Quid dicam reus, &omni confusione plenus3 Non habeo os loquendi nisi tantum hoc verbum t Peccmi

Domine,peccavi: miserere mei,ignosce mihi. ' Sine me paululum, ut plangam dolorem meum, antequam vadam ad terram tenebrosim , m Opertam mortis caligine. Quid tam maxime a reo δέ misero peccatore requiris, nisi ut conteratur de humiliet se pro delictis suis 3 in vera contritione, & cordis humiliatione nascitur spes veniae, reconciliatur

373쪽

181 , DE IMITAΤ. CHRIsTI perturbata conscientia, reparatur graria perdita, tuetur homo a futura ira ,& occurrunt sibi mutuo in osculo sancto Deus & poenitens anima. . Humilis peccatorum contritio acceptabile tibi est, Domine, sacrificium, longe suavius odorans in conspectu tuo , quam thuris incensum. Hoc est gratum etiam unguentum,

quod pedibus tuis infundi voluisti,

'V. q. v. quia cor contritum, indi humiliatum

numquam despexisti. Ibi est locus rerifugij a facie irae inimici. Ibi emendatur , & abluitur quidquid aliunde

374쪽

βuδd gratia Dei non miseetur sapienti

buae terrena. I

a. 'ILI pretiosa est gratia mea, non patitur se misceri extraneis recibus, nec consolationibus terrenis. Ab. jicere igitur oportet omnia impedimenta gratiae , si optas ejus infusionem suscipere. Pete secretum tibi, ama solus habitare tecum di nullius requiret confabulationem ; sed magis ad Deum devotam effunde precem; ut compumetam teneas mentem, & puram conscientiam. Totum mundum nihil aestima: Deo vacare omnibus exterioribus antepone. Non enim poteris mihi vacare , & in transitoriis pariter delectari. A notis & a caris oportet elongari, & ab omni temporali solatio mentem

375쪽

18 DE IMITAT. CHRIs ΤΙ tenere privatam. Sic obsecrat Beatus

Menas , ta peregrinos in hoc mundo se contineant Christi fideles a carnalibus desideriis , quae militant adversus ani

mam.

L. O quanta fiducia erit morituro, quem nullius rei affectus detinet in mundo i sed sic segregatum cor habere ab omnibus aeger necdum capit animus, nec animalis homo novit interni hominis libertatem. Attamen si vere velit esse spiritalis , oportet eum renunciare tam remotis quam propinquis : & a nemine magis cavere quam

a seipso. Si temetipsum perfecte vice ris, cetera facilius subjugabis. Perfecta victoria est de semetipso triumphare. Qui enim seipsum subjectum tenet , ut sensualitas rationi & ratio in cunctis obediat mihi, hic vere victor est sui, & dominus mundi. 3. Si ad hunc apicem scandere gli-

376쪽

LIBER III. Cap. LIII. 18sscis, oportet viriliter incipere, & securim ad radicem ponere, ut evellas &destruas occultam & inordinatam in clinationem ad teipsum, & ad omne privatum & materiale bonum. Ex hoc vitio , quod homo semetipsum nimis inordinate diligit, paene totum pendet quidquid radicaliter vincendum est. Quo devicto & subacto malo, pax magna & tranquillitas erit Continuo. Sed quia pauci ubiipsis perfecte mori laborant . nec plene extra se tendunt, propterea in se implicati remanent, nec supra se in spiritu elevari possunt.

Qui autem libere mecum ambulare desiderat, necesse est ut omnes praVaS& inordinatas affectiones suas mortificet , atque nulli creatum privato amore concupiscenter inhaereat.

377쪽

De di mersis motibus naturae N gratiae. CAP. LIV '

L IL 1 diligenter adverte motuS n turae & gratiae, quia valde contrarie ac subtiliter movdntur : & vixi usi a spiritali & intime illuminato homine discernuntur. Omnes quidem bonum appetunt, & aliquid boni in suis dictis vel factis praetendunt, ideo sub specie boni multi falluntur. Natura callida est,& multos trahit,illaqueatre decipit; & se semper pro fine habet: Sed gratia simpliciter ambulat, & ab omni specie mala declinat , fallacias non praetendit, & omnia pure propter Deum agit, in quo & finaliter requies

cit. L. Natura invite vult mori, nec pre

mi, nec superari, nec subesse, nec spon-

378쪽

L1BER III. Cap. LIV. 187 te subjugari. Gratia vero studet morti ficationi propriae, resistit sensualitati, quaerit subiici, appetit Vinci; nec propria vult libertate fungit sed sub disci

plina amat teneri nec alicui cupit dominari : sed sub Deo semper vivere, stare&esse: atque propter Deum omni humanae creaturae humiliter parata est inclinari. Natura pro suo commodo laborat , & quid lucri sibi ex alio proveniat , attendit. Gratia autem non quid sibi utile commodumque sit; sed quod

multis proficiat magis considerat. Natura libenter honorem & reverentiam accipit. Gratia vero omnem honorem& gloriam Deo fideliter attribuit. - 3. Natura confusionem timet atque contemptum. Gratia autem gaudet pro nomine JEsu contumeliam pati. Natura otium amat, & quietem corporalem. Gratia vero vacua esse non

potesst , sed libenter amplectitur la borem. Natura quaerit habere curiosa

379쪽

a88 DE IMITAT. CHRIs ΤΙ&pulcra , fligit autem vilia & grossa. Gratia vero simplicibus delectatur humilibus; aspera non aspernatur, nec vetustis refugit indui pannis. Natura respicit temporalia ; gaudet ad lucra terrena; tristatur de damno; irritatur levis injuriae verbo; sed gratia attendit aeterna ; non inhaeret temporalibus; nec in perditione rerum turbatur; ne-.que verbis durioribus acerbatur: quia thesaurum suum Sc gaudium in cauo , ubi nihil perit, constituit. 4. Natura cupida est, & libentius accipit, quam donat; amat propria de privata; Gratia autem pia est, & communis ; vitat singularia, contentatur paucis; beatius dare judicat, quam apripere. Natura inclinat ad creaturas, ad carnem propriam , ad vanitatem, de discurius; sed gratia trahit ad Deum& ad virtutes; renunciat creaturis; fugit mundum; odit carnis desideria; restringit evagationes; erubescit in pu-

380쪽

L1BER III. Cap. LIV. 289blico apparere. Natura libenter aliquod solatium habet externum,in quo delectetur ad sensum', sed gratia in solo De o quaerit consolari, & in summo Bono super omnia visibilia delectari.

crum & commodum proprium, nihil gratis facere potest, sed aut aequale, aut melius , aut laudem, vci favorem pro benefactis consequi sperat; & mu L itum ponderari sua gesta & dona con-i cupiscit. Gratia vero nihil temporale quςri nec aliud prςmium quamDeum solum pro mercede postulat ; nec amplius de necessariis temporalibus desita derat, nisi quantum haec sibi ad affeta

cution Π aeternorum valeant deseria vire.

6. Natura gaudet de amicis multis,& propinquis ; gloriatur de nobili loco& ortu generis : arridet potentibus ;blanditur divitibus ; applaudit sibi similibus. Gratia autem de inimicos dia

SEARCH

MENU NAVIGATION