Caroli de Aquino Societatis Jesu Carminum tomus 1. 3.

발행: 1702년

분량: 372페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

238 ELEGI ARUM

Irrita spes miseros lusit frustrata Parentes: Tot curae fructu nam caruere suo. Dum Bethlςa specus divinos excipit artus , Praeripit hanc laudem, Nagaris ora, tibi. Nec Pater hic cunas, molles nexura Iacertos, Nec dare quae possit vincula Mater habet. Iamque diem nox sceda nigro subtexit amictu, Nimbosasque ciet ventus, di imber aquas.

Tu Puero rebus spes, & fiducia sessis,

Tu nudo tegmen, praesidiumque venis. Quod si magna novae tangunt te munera sortis,

Difficiles animos munera saepe movent Celsa seres tu dona; licet pietasque , fidesque

officii maneat te satis una tui. Tempus erit, se se nimio cum captus amore Induet in frugem Parvulus iste tuam. Uirgineo quae membra foves nunc reddita partu , Triticeam pudeat non colu isse dapem. Grande rudimentum sortis tu sume futurae, Prolude di frugi, dum licet, ipsa tuae. Illa teget Verbum, veniet cum firmior aetas ;Lactentes artus, quod potes, ipsa tegas. Emeritam te dona manent sed & altera: postliac Nulla, reor, poterit flamma nocere tibi. Nam quae te possint flammae consumere, vitam

Per te divinus si Puer, ignis, habet

262쪽

De Fiscella ab Alcone missa ad Larisaeum Arcadiae Pasorem 1, in qua , super inducto, more Pasorum , caseo fecundaris ,

conditum erat Munusculum Cocolatis.

FIscellam, piger ad Solem quam texuit Alcon ,

Arcadici nemoris sume , Larinde, decus. Candida dona vides; nimis at ne crede colori; Atque suos lacti noveris esse dolos . Nectareum mulsum , & dulces ex arbore glandes Meviaca, lactis massa coacta tegit. Pastorum majora socis ne munera credas; Nec quae ferre rudis corbula rite queat. II is ego crediderim Pastores frugibus olim , Aurea cum fluerent saecla, levasse famem . Nam quas Chaoniae, Saturno Rege, ferebant Qtiercus, nunc arbor Mexica gignit opes. Cur primum dulcis nos fugerit esca, requiris ἔλCur Iongo redeat rursus ab exilio e Protinus expediam: cum nos Astraea reliquit, Has secum fruges duxit ad Antipodes . Saecula dum rursus nunc Arcades aurea condunt Pristina cum priscis moribus esca redit. Iduneris at nostri ut proprios benῆ noveris usus,

E numeris veniet regula certa meis'.

ollam sume prius, de rupibus illa Britannis Stannea, de Cyprio seu magis aere placet.

263쪽

Nam neque Pastori veniat tam dira cupido , Dives ut argento sulguret illa tibi. Deteri facilis, levi di nitidissima fundo, E Samio fuerit quae fabricata luto est. Ignescit sedenim longo vix tempore, di inter

Concidit incautas saepius icta manus. Sunt quibus arridet tenuato lamina ferro, Ocyus admoto qua nihil igne calet. Ignibus ampullas nam queis committere mos est,

Vulcanumque vitro ludificare levi, Saepius hos praeceps gula perdidit; ollula flamma vindice dum medium dissilit inter opus. Sed tibi, seu claro nitet urnula munda metallo, Seu veniat figuli deproperata rota ,

Longula sit : sensim sed quae decrescat ab imo,

Turgida turbineum , qua decet arte, sinum. Adde levem capulum firmo de robore sectum , Ne Iaedat dextram servida facta tuam. lCalluerint ut saepe, greges ductante bacillo, Non tibi tam duras suspicor esse manus. Americum minuat dein lenta novacula libum:

Certus odoratas solvat acervus opes.

Cui cumuli prςscripta suit brevis uncia , visus Ille mihi nimia Relligione capi. Uncia ubi fluxit, non illi auctaria desint, Ut binas quisquam dixerit unciolas.

Largior atque etiam, Siculo concreta redundent i

Si melle occiduae munera frugis, eris. Tunc etiam minimum sapidς superingere cannae , , Si sapis : Hispanam diluit illa dapem . Haec dum rite paras , operi studiosa Lycoris , Admoveat faciles, si vacat, ipsa manus.

264쪽

Sopitos primum stipulis exsuscitet ignes: Sarmenta di culto vecta ministret agro. Ventilet & tepidas hircino folle favillas Folliculum fornax rustica semper habet Qvi si defuerit ; conclusas pectoris auras

Prona vaporatis egerat ipsa socis. Nec pigeat tenerum sumantem tendere pectus , Nec pudeat graciles intumuisse genas . Λdde socci interea pelvim, quae nescia rimae Dimensas certa lege coercet aquas. Cum domiti salient latices, aestuque tumescent, Indicium fumo pervia rima dabit Secta minutatim , & tenui substrata papyro, Dulcia tunc cauta projice liba manu . Cumque iterum primo se se sublimior aestu Tollet barbarico dives odore latex , Detrahe fumantem prunis ardentibus ollam ;Firmaque mellifluas mensa receptet Opes. Sed rores certum in numerum miscere beato , Dentatamque sua vertere lege mo Iam , Hoc opus, hic labor est: turbo , mora nulla, citatus Per medios latices denticulatus eat. Frange reluctantem repetito verbere lympham ;UuIneribus fiet nam pretiosa suis. Verte fatigatis tornata hastilia palmis , In spumam flavum dum tibi nictar abit. Dum sublimis agit se concitus humor in auras , Densior & vegeto bila madore tumet , Summos pauIatim rores spumantis aheni Urceus excipiat, clara Saona, tuus. Ditibus extremi mittunt sua pocula Seres;

Mollis quae dixit Murrhina turba Romi.

R a Ipsa

265쪽

261 ELEGIARUM

Ipsa etiam, occiduis quas educat, India, sylvis,

Pocula Mexiacas mittit acuta nuces.

Has sine lautitias alii , fastiisque sequantur; Culta est deliciis res satis ista suis. olla tibi ad cyathum redeat bis terque quaterque, Mexiaci forent dum trahis inde savi. Cumque erit ille satur , spumam super ingere rursus; Et sine compactis ille redundet aquis. Dulcibus inclusus se retibus incitat aer;

Atque velit longas carceris esse moras. Suspensi exsuperent pocilla tepentia rores , Et toto gurges celsior orbe tremat. Quam sibi Bacchaei latices meruere coronam, Expetit hanc merito Mexica lympha sibi. Aggere sed celso postquam cumulata pependit , Λssiliensque haustus provocat unda tuos, Carpe manu cyathum ; caveas tamen excidat ille ;Et bene firma regat pocula picta manus.

Namque secus tinges pellitum gausape; quamvis Deterges facili, si quid adhaesit, aqua. Damna ferunt graviora, quibus bombycina vestis

InterteXta auro, murice tincta, micat:

Aut queis nodata in rugam collaria pendent, Belgica quae docto vulnere finxit acus. Dulcia cum felix exsuges pocula , sunt qua Mergere odoratis crusta licebit aquis. Ingere pastillum , longo qui duruit igni, Quemque dedit primo flore subacta Ceres. Talia ceu doctis mittantur crustula Pisis, Λudet Romano vendere verna foro. Triticeas mergi spiras non laudo ; saporem Degenerem inspersus namque vitellus habet

266쪽

Hispanae hinc etiam non quaero siliginis offas, Quasque, gemens longo Marte, Sabaudus habet. Parcite sanguineis , o Reges, parcite bellis Italiae immeritos dilacerare sinus. Serva est: heu miserae jam nec servire licebk: Italiae an vobis sola ruina placet pCogite, Pastores, teneras ad septa Capellas, Si tamen in stabulis tuta latebit ovis. . Nam, quae sublimes arces incendit, di Urbes,

Non parcet nostris flamma , Larinde, Casis .

267쪽

Cum nullum lugendi finem faceret, quod

in maternum vultum oculos

. attulisset

ELEGIA VIL

I Umina Goux AGAE si dici lumina possunt,

injectae frontis quae pudor usque tegit Dicite, quo scelere infando, quo crimine tanto, Suppliciis cruciat vos Puer iste novis 8 Innocuos paenis exerceat omnibus artus ;Pacem oculis saltem non neget ipse suis. Λspera virgineum corpus dum lora cruentant, Poenarum nondum est exsaturata sitis δ Non satis est duris inducere cingula setis, Auro, dissimulet quae male, texta chlamys 8Subdere dc immerito lateri calcaria; tanquam Ille seret stimulis exacuendus amor8Lintea quid dicam injectis vitiata lapillis, Asper ut occulta serperet arte sopor δQuid duIces oculi tantum potuere mereri pContristat placidas cur gravis ira faces Illis debuerat generosus parcere tortor,

268쪽

Sciret saeva suς saltem sic vulnera dextrae, Quantus & a lacero corpore sanguis eat. Sed Pueri poenas quamvis miremur acerbas, Causa magis poenae suspicienda venit. Intentata prius, nec nota piacula plectit; Culpa nec assuetos assicit illa reos.

Turpe, immane, ferox scelus est , vidisse parentem Si scelus in visa matre subesse potest. Imminet hinc oculis ultor noctesque diesque ;Nec modus est nimia de levitate queri. Horrificatque faces geminas ; queriturque , quod illas Spectata foedas a genitrice serat. Quo GONE AGA ruis λ fletu quid lumina perdis ZNil hic , quod praeceps expiet humor, habet. Tu cave , crudeles titulos, & nomina culpae Sustineas, oculi qua caruere tui. Lex tua dura nimis; nullis Iex ista Tyrannis Cognita: crede, Puer, lex siue lege tua est. Aspexisse vetas oculos , quod amare juberis; Et cui cor debes , lumina, dure, negas. Incautili oculis irasceris ultor acerbus ;Ingemis & longas in genitrice moras. Dic, age, quos misere lacrymis consumis ocellos, Tergere si vellet commiserata parens, Time piae posses dextram removere parentis Auderes tantum sustinuisse nefas Abstersisse oculos si mille per oscula poscat, ora procul blanda tu genitrice feras φLumina non igitur poterit tua cernere mater, ,

oscula queis centum figere jure potest λQuae tibi sola frui primum coelestibus auris

Praebuit, illa dedit lumina bina tibi.

269쪽

265 ELEGIARUM

Cui non ambigeres vitam tu reddere, lucem' Tu, scelusi, huic geminam reddere turpe putas pIrrita verba volant: monitis non frangitur ullis, A versaque preces respuit aure Puer .

Poenitet; heus multum furiosi paenitet ausi; Lumina, quo demens vos agit ardor 8 ait. Lumina Demineo pude t consistere vultu, Spectare aethereas lumina jussa faces. Tam cito vos Caeli, ec patriae coepere nitentis Taedia λ&aethereum dedidici stis iterὸ Astra vocant oculos: oculi, nisi fallor , ab astris, Et de cognato lumine lumen habent. Natura arcana consanguinitate ligavit Astra oculis; sociis ignibus inde micant. Naturae leges led lumina nostra resolvunt; Dediscunt superas lumina nostra vias. Natis Caelo oculis mortalem quaerimus escam; Sidera luminibus desipuere meis. Ergone posthabito nobis placet aethere mater 8Illa oculos, Caelum quos sibi poscit, habet ΘAspice, quos gerimus, clamabant sidera , vultus' Inficit hos tacitis nulla senecta moris. Asphre, queis niteo, dicebat, lumina, Titan; Has potis est Lachesis scindere nulla comas. Anxia sed frustra clamabant sidera; frustra Poscebant oculos Phoebus, dc astra meos. Quam metuo , e Gelo mea ne quoque corda recedant. Inde oculi postquam corripuere fugam. Incautum, fateor, me matris forma sesellit; Et casus partem criminis hujus habet. Sed pudet incautos etiam nos esse nocentes

Non facit ad noxas ista medela meM.

270쪽

Incauti solum norunt peccare: Tonantem Spernere, credo equidem, mens bene cauta nequit

Non ego dissimulem ; pietas mea lumina movit, Matris di ingenuus Alicitavit amor. Illa sed in matrem pietas si vera fuisset, Lumina debuerat figere nostra solo. Matris in aspectu nativo debuit ostro

ora verecundus tingere nostra color.

Ille decet natum; matrem color ille veretur, Et quae dejecta gratia fronte venit. Hoc demum fateor; clarae genitricis in ore Quaesierant solum lumina nostra Deum. Ut Caelo auderent nostri se fidere Amores, Maternus bene nos erudiebat amor. Namque velut dubii casus visura profundi, Littoreis primum cymbula ludit aquis; Sic quoque noster amor se per mortalia tollit, Perque suos scandit sidera celsa gradus. Hoc quoque sed nostro solamen inane dolori est': Nec lacrymas titulus mitigat iste meas. Siquis amans aliena in imagine quaerit amantem , . Inque suo lentas nectit amore moras, Nescit quid sit amans ; aut est vulgaris amator ;Uix amor hic veri nomen amoris habet . Ambages alii Iongas in amore requirant;

At Gost AGA ipso in Numine Numen amet. His oculis obstat neque enim jactantia dictis; Intendit culpam quin savor ille meam in His oculis opifex rerum mihi, nocte silenti , Virginea. visus cum Genitrice Puer. Quantus honos Nato suerit, quae gratia Matri, Irrita conanti dicere verba forent.

Illa

SEARCH

MENU NAVIGATION