Sermo academicus de numero Septenario. J. van der Waeyen

발행: 1696년

분량: 188페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

De NUMERO SEPTENARIO. a

prosciamus, in gratia Domini nostri Iesu

Christi. Singulatim nobis ante Omnia incumbit ut ad rerum vicissitudines attendamus, easque cum Prophetarum vaticiniis quam diligentissime conferamus, redemtoremque, strum ad capessendum regnum properantem , non sine inestabili gaudio videntes, precibus ac lacrymis obviam euntes imo ocumrentes ingeminemus Veni o Domine Jesu Veni Tu clementissime Deus his votis annue. Si haec Academia veritati tuae, sit regno tuo sacra Sanctifica nostrorum omnium conatus studia , ut lux Solis nobis sit instar lucis septem dierum , d nos, qui ex gentibus originem trahimus idonei evadamus, qui, blanda voce Iudaeos invitemus, dicentes, veni odomus Iacobin ambulemus in luce Iehovae Sistu Iehovali iudex noster , sis tu legislatorncia, ster, sis tu Rex noster tu servabis nos. Tibi

trinuni Deo Patri, Filiori Spiritui Sancto stlatis honoris gloria in sempiterna secula

Amen.

73쪽

A D E R MNEM ACADEMICUM E

NUMERO SEPTENARIO

75쪽

SERMONEM ACADEMICUM

NUMERO SEPTEN ARIO

NOTANDA at o ADDENDA.Cn una mihi constat ratio, qua indu his,pra cedenti Sermoni Academico pauca subjungam. Primo quidem lux adfunden- da fuit nonnullis, in ipso sermone brevi te memoratis, quorum ut plenior ea libi beatur enarratio lectoris intcrcst. Secundo e re si videbatur, ut nonnulla verba auctorum, qua pii Sermoni non concinne satis inscri poterant, utpote paulo prolixiora, ei recenserentur. Inprimis cum passim allegentur Theologorum potissimum scripta, quae in paucorum manibus reperiuntur. Tertio quoque opera pretium scire existimabam, si minus passim cognitos auctores, suis coloribus compendiose depingerem, ut constet qui 'quanti fuerinthetoes, quibus Doctrina, signate de persidis tot jam placuit, tradita est seculis; necrcdant Lectores dictoriis, quibus, tum inventores, ut dicunt, tum propa

gatorcs illius veritatis ab aliquibus gravantur. Miraberisto esse' tam signos Viros, qui absque ulla sollicitudine, tanquam sententiam prorsas communiter receptam, docuelae similia iis, cur hodie nox homines novis com mentis accensere ausi sunt. Verba mea quibus addendum quid videtur, ita notabo, ut scias, qua pagina quoqΠς versu reperiantur. 'Pagi

76쪽

NOTANDA ADSER M. CAD. Pae 'thae rini paulo aliter de hisce 'eorum mihis iiiij non tantum etiam' a sorba raeis discriminutae , T in Notis ad Apul de L. Aureo L. i. p. 986. Promiscue accipit Mirandula Pythagoricos Pythagoraeo; tam ii Quid hac de re incertus auctor apud Q-dam quid Scholiailes Theocriti, quid'ainblichu quem ego secutus sum, hac de re, vide in elegantimini Menagii Notis in P iogenem III. 8.P et aurea inis pythas m a cribens, meam

non facio sit ,

Videri possunt Picus Mirand. p. Tom. I. p. I. Micbael Neander in Epist. Nuncupi Carni. Aureis praefixa Me

v. 26. Piei Mirandulae Sic ille Tom. I. p. iq.P1t micorum sententia es , inter omnia a matica

numeros , ut sormatiore , ita etiam se actualiores timeris autem etiam scientiam virtutem , tam bonum, avi ad malum attribuunt Doctores Catholici Hilarius, hiero nus. Rabanus,

merorum virtuti em librion comp Uermae tibiaue proprietates ipsorum numerorum, invenies semper Eccl=s i os Doctores etiam quandoque quas usque adcim statem diei potest dum nune ad binarium duo te lamenta diis cherubin duo charitatis praecepta, dum primas dignitate duos primos populos re erunt. Nunc ternarii m serium , in v persantiali Divinitate . in triduo sepulchri in tribus Theologici tirtutibus in obur temporibus naturae, legi d gratiae, in tribus salibi perfectionis contemplantur. Pag IO. v. a. I. Pythagoram Doctores Magosyc. Gabriel Puth beus in Theotim pag. o. Itaque ascen didicerant xph si , non illam Platonicam 1 Philosophicam uae nihil

iud se tradisu , ni in natural Philosophiae seta in summatio, cuius cultur sanctoque ful MTyappellatur. Etenim Per arani se qua Magus est, in Sacerdo vel Sapiens quae Platone interprete nihil es realiam Sta quam nec aliquis ni ante didici 'et, ex

77쪽

eant antiquitias gloria claritasque pene semper petita es , ut P)thagoras, Empedocles, Democritur, Plato , lumina doctranarum, ad hans discendam navigaverint, pereerina ionibus susceptis, revers praedicarierint , hanc in arcanis habuerant. Non

hanc , inquam, caIebant Ephesi, sed alteram , quae Daemonum potentias, erIuliis constat, litam tantopere detectatur L hs , sdi ips profani scriptore insaniant. Neque en se neri P nius hane artem aliud appellat, is vanitates magica , notar montestabili=n irritam is inanem. Quintus Curtius Masam non es artem prositetur , sed vani ni cuiusque ludibrium. puletur 9 ponmus, homines latitis orbis fabula opinionem Magiae, T Masti men omnibus modis deprecantur, i ase avertunt. Ccdieno geniis nomen ebs Vide Menag. in Diog. I. I. i

. P. et v. a. A Chaldaeis quoq; multa didicisse, , M.

docet Picti Mirandula Comes plus j in semel citatus vero Diodori Eretriens , Aristoxeni Musci testimonio scribit ad aretam Chaldaeum fuisse Pythagoram 9. abeo tau fgemui a. oui pag. so Hiiquus in ObservMjom- basi ad Origenis Commentaria nota ci

s. in pus, ex quo citantur ea ut de Tarata Origentribuuntur. Vide Menag ad Diog. III 3, Pag. I 3. v. T. Quaternarii De Idemin Picus Tom. o.

p. q32. aemulatae sunt fere omnes nationes nomen quatuor litera rum , quo divina substantia Yprimitur. Nam praeter Hebraeos DGraeci op amorte Prahatoris quaternitatem inrabat nisi Tetraerammaton nornen Hebraeorum intellexis et, qxqμ 'um

etiam descit ina nulla eum in suam Philosophiam transuli se Hermippus ot uctor. Et alibi praeterea Othagorae veteresquθPlatonici, ex unioribus ali dii studia sua ad dioina transferebant, Itha rarae Me illud quaternitatis arcanum, divinam si ibin are pii laus maturai', ut facili existimem A rptus facit, in pyia ille diu mersatus in quid plura os alea

didicit Didicat is eirctimo timem eandemarae mulsi, autoreae odoret qua etiam circumcisone uti ramur consuevisio apud Gentii in historicos legimus, itaque potuiti thabra qua 6ρrtiterar Vm nomen, quo pud Hebraeos Dei sentiam iniscari. leberrimum fiet, is arcanu habuisse , idque etiam e si Mari

78쪽

is matteis ad divina Othagoras utebatur. Lubet addere alium

ex eodem' locum, qui in Tom. i. p. 168. Erit autem hoc onmii iri si Deiens quia illud possidentibus, nihil deerit, incuo intentent omnia: erit expetendum, quia ab ilis in illa sunt omnia, quae ex et aliqua ratione Usunt Deus ergo lemni uem entitas, id vidua nitas, solidissima teritas, beatissi na bonitar. Haec ni fallor es illa nτυκτὸς, id ejt, u termia, per cuam rithis oras iurabat, vocabatque principium sempis fluentis naturae, principium enim hae quae nur Iunt Deus, omnis me edemonsravimin sedi iuramin per ea, quae

fa icta quae firma, si divina sunt, quid illis aut sirmius,

aut Ianctius aut divinim ' Pag. 29. v. 22. Martyribus praeluxere Ioaehimis bbarincimiis ago, qui temptire vigentis Papatus vixerunt; et roquin agmen non duceret Joachimus Fuere enim inter eiustisssimos Ecclesiae Doctores qui licet subinde minus liquide, Fata Eeelegat Novi Testamenti ad septem aetates ictulere , ratione habita dierum primae hebdomadis Vcrinia rationes methodo nonum Josua Placaeus, vir in-sqni eruditione, ita miluuit, ut novae Creationis opus potissimum ciuilideret, quemadmodum id perncitur in singulari hornine, seu peecatore electo. Et salie materiam illam ludulenter admodum exequitur in opus lis aetna ex artee umu, a Disp. 3 1 usque ad V. Simile quid apud

Ptimasiam reperio in Apoc Bibl. Patr. Tom vi. p. a. pag. 16 i. f. Septem quoque hominis interioris aetates, quibus re variam Dei spiritu mentis salubriter innovamur patres nosti animadoretere potueriint. Prolixh setis hac de iis

Augusimus de Genes e. Manisthaeo L. L. Oh626. Verum id quod nobis hei potissimum ob oculos versitur, est opus novae creationis, quemadmodum id e scitur in Ecclesia,

ab initio usque ad finem mundi colligenda Hujus delineationem in opere plus semel jam memorato, factam esse contendimus. Nec negat quin imo Magnoscit Placaeus, sed ita paucis, ut nos hac quidem in parte prorsus lastituat. 'mim, quia illi nihil deerit, qui es

79쪽

DE NUM SEPTENARIO. ICertum quidem est, eos de veteribus, qui putaverunt lana jam prae foribus sic diem novissimum quorum ingentem

esse numerum notius est, quam ut probatione indigeat, certum inquam est, illos temporum ieriem, ques septem prin us diebus respondeat, in sequealti tempore quaerere non pinu sise id nihil insilui' constat, eosdem in creationis pri- mae si illoria agnostere typicam rerum in nova creatione futurarum deliticationem , sed cui praecedentis temporis hilloria non item sequenti respondeat.

Quin in aliqui eorum memoratae am hypotheseos obtur, nonnunquam veritati propius accedunt. Verii ini qui rerum otianium inem a suis temporibus Justo intervallo remotam statuebant, maximam partem mysterium illud

Creationis tysicae temporisque septenarii agnoscunt v Illud autem distrimen probe notandum est, quod dremmis imae hebdomadis,nthypum semel alii, at si plus semel imo bis erve quaerendum esse nonnulli arbitrantur. Qui semel acti emcillam observandam e re putant, iterum in diversae it Alii enim praeter hanc unam nul lana a iam agnoscunt, alii vero, licet seriem, dea mundi lapsa usque ad finem, ad septem referant periodos, parilem tamen septen cini u fatim denuo sub Novo Testamento agnoscunt. - Nonnulli et istimant, sex dierum creationem una cum sequente Sabbatho iei septimae, significii e sex millia annorum, quos sequetur Sabbathum, aeternum duraturum. Illorum opinio fuit uiis serie opus Nov; Creationis decurrere' respondere operi Creationis primae. Sic Barnabas Epist cum Notis Menaidi edita p. sq. di b A tendite silii . ore a dieis, eo ummatis in se dier Imedicit iis consummavit Deus omnia in sex millia annorum

Dies enim apud usum mille anni sunt. Ipse mihi testis esὶ ἀμ se iero di erit anauam illi anni. Undes hedebeti quia in sex misti annorum consummauntur omnia. Hactenus Barnaba Vir, ut amitrantur, Apostolidus Ad

80쪽

i No et ANDA AD SER M. ACAD.

V 2jbeat mundindurare dico ummari, i Deus millena ri sentiore quiescere. Hae fuit sen:entia omnium fere Pa-ιium ad quam Platonio D 3thagorae proxime videbantur

nullus est post humanior , is litteratur Iudaica is abbatist a imbuitii, qui Me facile nos i persuadeat. 'o p tes ia simonio an si en prael. Divini Theologa Abb stis, quis Plato in Timaeo, secutus es, putant n a in is uibuique septem mille annii, coelum quinti tradunt ad imum tradidisse Seth , hune Hanocho, Hanochum smacho illum Nemo hunc Hesero, o Hebraeorum P ir hir, postea id eonfirmatum a se iis iocari per dimi iubis creationi dies, qui repraesentant sex millia Trum qui ct ait Psalmo rasius. Dies Dornini est milis lj anisi iis .etilii iiii licui diei unus. Sic ille On-πoti: P. C. Quom tro erat acumine Manoe in sex dised bis, uenar ii, sit durare debet mundus hic inferior.

diei ultimo mesquieti animarum, velresurrectioni Septimam

res si urata pu bant sex diebus creatio-, i has muta Minum durationis mundi repaesentari exisimaban Sic enim legitur Tulinua, Troa solea in istis Omara Aboda Sara, de quodam Elia quem Thisbiten aliqui te si detuli 4 vaticiuatum in haec verba, Traditio es Domus

mi inuis erit, si mille annis obtinebit Mesar. Quem lo

Dux Fide pluribus enarrat idem Le Moyne Biblian de conjicit a Christianis ad Iudaeos manassu sententiam, eu ur in aliud est mentio Postquam Christianorum

Dgendi traditionem de mimo huyus duratione stam remi:

SEARCH

MENU NAVIGATION