장음표시 사용
121쪽
ρt certe posteriori esse crediturum. Quod si sorte utrunq; apud Iudaeos parum haberet virium ad faciedam fidem, tum aquam fluminis sumeret,quam in terram effunderet: sic sore, ut quicquid ex fluuio hauri ret,in sanguinem Verteretur.Cumq; indisertum se esse Moses profiteretur, atq; in se maiorem linguae tarditatem & impeditionem,cX quo Verba cu ipso fecisset, sentire diceret: quaerere ex eo Deus coepit, quisnam praeter se os hominis fecisset,aut quis mutum,surdum,eum qui cerneret,&caecum fgbricatus esset Itaque certus iret: futurum enim esse, ut in eius ore atq; l bris quasi insideret, ac doceret qua usurus esset oratione. Ne tum quidem acquies cens, Deum rogauerat,Vt mitteret, quem missurus ςsset, cu Deus ei infensiis,Aaro nem eius fratrem, Levitam, eloquentem
esse scire se dixit,eumq; illi obuiam proditurum , & ex illius aspectu magna affectu iri laetitia.Eum conueniret,eam illi exponeret quq dixisset: se utriusq; orationi verbisq; moderatum,ostensurumq; quid agere deberet. Aaron frater pro illo ad popu- tu verba faceret, ipse ei in iis adesset, quae ad Deum pertinerent. Virgam, qua signa
122쪽
eesturus esset, sibi sumeret. Haec cum a cepisset, hisque instructus esset Moses, se ad Iethronem socerum contulit. Is ostem denti Mos, velle se in Aepyptii fratres visere, permisit Elin eo colitio &proposito Deus significauit mortuo sesse eos,qui illi
mortem pararent. Itam ne eo ire verer tur .Hoc nuti O multo fidelior,sumpta uxore iberisq; in asinu impositis,uia in Aegyptii serentem in gressus est. Cum in monte quenda peruenisset,Aaron a. Deo monitus ei obuiam Venit eumque osculatus est. Ibi fratri praecepta Dei & signa, quae facienda dedisset,exponit: re deliberata,comunic tisq; consitus Ventut,omnes maiores natu conuocat. Aaron omnia qui Deus Mosi dixerat, exponit. Moses signa in conspectu populi odit: quae duo apud populum tantum valuerunt, ut non soliam omnes crederet, sed etiam Deu proni c supplices veneraretur, P ipsos respexisset rebus aduersis &afflictis.Perspecta cognitaque populi volutate,Moses &Aaron primo quoq; diu ad Pharaone fiducis pleni adeut,eiq; exponut Omnia,quae a Deo acceperant. Rex cu domini Dei Hebraeoru nome audiret, qui
eos de populi libertate ad ipsum misisset,
123쪽
γ . rogare coepit, quisna Dominus esichvt i ius verba audiret, seq; dominii ignorare, . nec Hebraeos dimissurum esse dixit. Quin, etiam utrunq; grauiter obiurgauit, quod animos populi rebelIionem studium
que nouarum rerum solicitarent: eisque
praecepit, ut ipsi potius ad opera redirent,' populum in ossicio continerent, quem si opere defatigatu, tamen in immensum
pene iam creuisse cerneret, quanto mesor
spes esset maioris multitudinis, si operi bus relictis, se otio torporique dederet Cum eos his verbis dimisisset, eo ipso die accersitis praefectis operum, praecepit, Vepopulo instarent, detractisq; straminibus
maius onus imponerent. Populus qui se multo grauius acceptum,posteaquam Moses & Aaron Pharaonem conuenissent, coneret,eos obiurgare, maledictis assic TC,ac conqueri, ab eis Pharaoni praebitum gladium, quo ipsos iugularet. Quae cum Iulos es Deo exposuisset, ab eo & acs populum missus est,qui eum suis verbis conso Iaretur,quod eu ex Aegypto quasi ex ca cCre Emiisurus esset,& ad Pharaonem,qui cum Co TursisS ageret,ut populo suo libe
PE abeundi potestatem faceret. Populus quidem
124쪽
quidem Mosi no est assensus,quod durissimo opere angeretur. Itaq; Deo legationis munus ad Pharaon em,clim ipsum liberandi populi muneri praefecisset,non habitu
rum exitum, quoa ne populus quide crederet,ostendit.Deus eum munus illud diligenter adiuncto Aarone fratre,obire tu bet:si parere Pharao nolit,minctur se si na L furum:si signa eos ille ostendere iuberet, moneret fratrem, ut virgam suam ante Pharaone prosiceret.Eunt fratres, ingressi verba faciunt: Pharao se id facturu ursus negat: signa se ostestros minantur, ex quibus Deu esse,a quo missi essent,cbgyosceret: eos iubet ostedere. Tu Aaron in conspectu Pharaonis & eius comit tus virgam produxit,quae in serpentem se vertit: Pharao sapietes atq;diuinos accersivit,eorumq; virgς illorucationibus in dracones quidem mutatae sunt, sed eas Aaron virga deuorauit. Ita cu Pharao obstinato animo esset,illi re insecta redierunt.Deus eΟS rursus ad eunde mane ad ripam fluminis stantem misit,qui ei exponeret, nisi populum abire sineret,se virga aquam fluminis per cussuros,quo ictu aqua statim non illa λ-ltim,sed uniueris Aegypti, in cruorem se
125쪽
Μos Is VITA. iid ei terent,piscesq; morerentur. Quae qui
dem consecuta sunt omnia: sed cum adlii biti magi eadem fecissent,Pharao pertinaciter restitit.Aegyptii aute cum aquam fluminis quod in cruorem versa esset, bibere non possent,circu fluuium foderui.Octa uo post die rursiis missi,minati sunt se es se facturos, ut percussa virga aqua sumi nis,ranae eXcitarentur,quae & in regiam,&iri cubiculu Regis,in te mam,in aedes omnium irrumpererit,uniuersamq; terra cori tegerent.Cumq; & ab illis lisc omnia per fecta essent,& a magis eadem,tu rei de ramitate malom coactus Pharao utrunq; rorare coepit, ut Deu ipsi suum precarentur,
Jtranas omnes necaret, nec usquam nisin flumine remanerent: sic enim fore; ut,opulu emitteret.Hoc se facturos illi polaicentur, ut ipse Deum non esse Deo He γrceorii parem sciret: p6steroq; die,quem λharao constituerat, hoc precibus a Deompetrant,nec tamen illo promissum exo uit,clim liberatum se videret.Atq; ut pauis doceam, quam & Mosis animus ad pa endum Deo paratus fuerit,&Pharao ob unate in semel suscepto consilio in per
iciem suam populique sui permanserit,
126쪽
Moses *penumero postea ad illum missiis
. est,quotiescunq; ad Regem adijt,eu nouo semper mali genere ad lanam mentem reuocare conatus est, cyniphibus, muscis, morte pecorum, vesicae ulceribus,grandi-nc,locustis, tenebris quae tractari poterat. Decima clades fuit mors eorum omnium, quae prima nata erant tam in hominibus, quam animantibus, quae rationis sunt ex
pertia : qua ille coactus, fletuq; miserabili Aegyptiorum omnium, populum Dei abire ille quidem permisit, sed postea eius liberationem acerbe serens,cum illum cum
suis omnibus fugientem insequeretur, in medio mari,quod rubrii dicitur, subme sus est. Ex quo intelligi par est,quam & salutare sit se ad Dei nutum ac voluntatem fingere,eiusq; preceptis pro virili parte parere,&perniciosum ea contenere.Gradus enim sunt in peccato quidam,quibus, nisi Deus timeatur, tandem aliquando in tantam sceleru voragine homines praecipites ruunt,Vt ViX,aut ne ViX quidem, Via quam ulla oratione, ulloq; malo reuocari queat.
Sed ad propositu reuertamur. Ergo ex iIlatam periculos a legatione, quanto Moses studio Dei prsceptis obteperauerit, in tela ligimuS.
127쪽
ὸ ligimus. Atq; ex eadem illud etiam perspij. ci licet,quatam a Deo gratiam inierit,cum, eum potissimum populi sui liberatorem delegerit,nec liberatorem modo, sed etiaducem atq; doctore. Quae quide ad obe da munera eam diligentiam,studium,ani mu, constantiamq; attulit, ut & Deo os civ suu probauerit, & suis nulla re,nullo locon,ulla causa, qua quide bonus dux,&ut ita dica, pastor praestare debeat,defuisse videatur. Quod ut intelligi possit,reliqua eius facta & dicta persequamur. Cum Pharao noue illis prim1s cladibus adduci non posset,aut nollet,ut populu emitteret,De Mosi clade una etiam reliquam esse dicit, qua ille coactus populum em1ssurus esset. Ire ergo eum ad illum iubet nuntiatum, nisi populum suum liberum abire sineret, fore ut media nocte omnia,quae prima exanimatibus & ratiois participibus &expertibuS, nata essent,moreretur, cum interea Haebraeorum omnes primigenii salui manerent. Cum haec Pharaoni Moses narras. sit, nec de sententia de ijceretur, eX eius animi pertinacia commotior discessit.Moesia aut Cm nocte cum ea accidissent Pha-
ararat Populo , quae Deus praedixisset,
128쪽
tum deniq; & priuato dolore & communi clade omnium, qui in sua quisq; domo
mortuum videbant, ac lugebant, coactus, accersitis noctu Mosi & Aaroni dixit, per se iam eis licere populu cum sis omnibus quae petierant educere,ut Deo suo immota larent . Ita Iudaei Mose duce ex Aegypto,
Idib.Marth,id est quindecimo Martii die,
cum pridie vesperi agnum edissent, cuius sanguine ostiorum suorum postibus illitatis, conseruati fuerant,exierunt. Hoc auteaccidit, quemadmodum Moses ipse scrip tum reliquit eo in libro,qui Exodus,id est exitus, siue prosectio inscriptus est, anno quadringentesimo & tricesimo, quam Iu dsi Aegyptum incoluerant.Itaq; Iosepho, siue Iolippo no est habenda fides, qui hac Iudsorum ex Aegypto profectione in ducentesimum &quintum decimum annimi, quam Iacob in Aegyptu migraret, incidis se dicit. Quod falsum esse,prsterqua quod ex superiore auctoritate,quq ex libro que nominaui, sumpta est, intelligitur auctoritate etiam & libri,qui Genesis inseriptus est,& eius qui Acta Apostolorum,& Pauli Apostoli in epistola ad Galatas,doceri potest.In iis enim omnibus quadringentoru
129쪽
s ann0rum fit mentio.Sed hoc praeter institat, tutum 0pus. Tertio eos die in locum qui , Phiar0th appellabatur, e regione Beelge j phon ad mare rubrum Dei iussu perduxit., Hoc cum Pharaoni nuntiatu esset, mutata sententia moleste grauiterq; tulit. Itaque coparato ingeti exercitu eos persequi coepit,iamq; eo peruenerat, unde ab Hebr is
conspici postent, cum illi eis animadue sis,Mosi obhcere coeperunt,quasi in Aegypto nulla sepulchra essent,sic se ab eo in solitudinem ad morte esse deductos. Satius fuisse in Aegypto seruitute oppressos perire,qua in solitudine interfici. Moses quae
a Deo acceperat consolationis plena exponit, neminem ex tanta multitudine quari cernerent, remansuru esse.Itaq; bono an mo essent, spe victoris,qua incrueta&sine sanguine potirentur,quod Deus praelium pro eis initurus-conflicturus esset. Prae ceperat autem Mosi Deus,ut cum ad mare
VCtum esset,virga mare percuteret: Sic em, i C, Vt mare in duas partes diuisium,populo transitum praeberet. Quod cum factum C Ct,AC piij, qui mare diuisum cernen TCS , Caci Cm via populum se assequi posis Lagi Cratem sperarent, cum eandem Viam
130쪽
ingressi essent,aliquandiu quidem incesserunt: sed cu longius progressi essent,iussu
Dei Mose manu in mare porrigente,aquae reuersae sunt,quibus omnes submersi posnas scelerum dederunt.Ad littus aute eiecta sunt eorum cadauera, quae cum popuIus cerneret, Deum timuit,eiq; & Mosi seruo eius credidit. Moses vero tum populuhortatus est, multis verbis, ut Deum vn
secum laudaret, eiq; gratias ageret, quod hostes in mare deiecisset .Eius exemplo adhortationeq; adducti cum alii omnes, tu Maria illius soror tympano sumpto, cum omnibus mulieribus, quae eam cu tympanis & choris sequebatur,prscin ere coepit, id quod Moses iam dixerat,Catemus Domino, gloriose em magnificat' est: equum& ascensere eius deiecit in marc. Ita victis hostibus,ingressi in solitudine, tridui iti
nere aquam no inuenerunt, tandemq; inuenta quae amara erat,ex quo locus postea Mara ab amarore dictus est,cu degustasset, respuerunt,murmurantest ex Mose quPrere coeperunt,quid biberent.Ipse qui nuhil per se praestare posse intelligeret, boni ducis & pastoris munere functus est. Deuem rogare minime destitit,quoad ei lignit ostendit.