장음표시 사용
261쪽
tempore: ia simul una cum Coelo empyreo,cum tempore , &cum materia prima fuerunt creati, nec prius tempore, nec pinsterius: sed si aliquo modo prius, fuit so-'lum dignitate naturae: sunt ergo geniti in instanti, & cum: dicitur,' nullum instanssuit ab aeterno uerum est de instanti. temporis , ibi enim tunc temporis non datur, sed in instanti aeternitatis. Ad Quintum, quod est ubi non est generatio in tempore, non est productio su stantiae, Respondetur uerum esse de agente Physico,qui agit per motum , & mutationem , non autem de agente supra naturali, qui agit per simplicem emanationem , desine tempore,cuiusmodi est Deus. Ad Sextum, quando dicebatur, omne agens extrahit id, quod est in potentia adactum, resp5detur similiter uerum esse de agente dependente. non de independent , uerum esse de agente per motum & mintationem, non de agete per simplicem ema
Ad septimum.,quod erat, omne egens
262쪽
est principium unde motus, respondemus etiam uerum esse de agente perim Otum , & quando subiungitur, sed agens siue suo rit naturale, siue uoluntarium, OpOItet praesuisse causam, quare tunc produxit, &nuc non, Dicimus quod hoc uerum esset, si ibi fuisset tunc temporis, sed Angeli sunt pro
ducti non in tempore ut dictum est) sed in
instanti aeternitatis. Ad Octauum concedimus,& tenemus,
Angelos ex nihilo fuisse conditos, si au tem id esse posse negat Aristoteles , nos quoq. in hoc Aristotelem negamus. Ad nonum, quod erat, Quidquid incipite de sinit etiam csse. Respondetur uerum esse de genitis per motum,&mutationem,& de genitis ex praeiacenti materia, non de genitis per simplicem emanationem, & ex nihilo creatis, sicuti sunt Augeli & sic explicit quaestio de productione Intelligentiarii;
sed tenentes tamen cum D Aug super Genesim de tempore creationis Angelorum, quod nempe cum Coelo sint creati, nota mus D. Hucronimum super Epistolam ad Tit:
263쪽
Tit:oppositum assirmare, tenet enim Angelos per multa saecula ante mundum uis bilem extitisse, & Deo seruisse, quod & Ambros: tenet in Hexameron, sed tamen Magister in d. a. distinctione lib. a. inquit D. Hyeroni:ibi non fuisse locutum ex propria sententia, sed aliorum opiniones retulisse.
De Intellectione Intelligenti, rum Philosophorum , dc
Theologoru Consermis sententia. C. xiij.
QVENTEs de Intelligentiis non ab re foret xistimamus , si de earum intellectione n5 per moduquaestionis, sed breuiter.& resolute nonnulla dicemus. Sunt cocordes Philosophi in hoc cu Theologis, quod Intelligentia inferior intelligat superiorem peressentiam superioris, Quod
264쪽
ex eo comprobant, quia in abstractis intellectus, &intellectum, sunt idem, ut uult Λverr.3. de anima Com.xiv.&xv. Secundo quia Intelligentiae abstractie per se in tricem perficiuntur,& ideo una est alterius forma &non nisi quia una est alte rius scientia,uel amor, Hinc Averr.Xii. m taph .com. xliiii. dixit persectionem uniuscuius'. mouentium unum quenqi orbium Per primum omnium motorem perfici , non tamen pei fici effective, neq. materialiter, uerum finali persectione coincidete cu
Tertio quia necessario in quacunq. Intelligentia aliud intelligente est aliquid simile sermae,& aliquid si mile materiae, secus in formis abstractis non esset multitudo,ut patet I. de anima com .v. Posita. n.
multitudine una est alteri potentialis, ut secunda respectu primae, sed non respectu tertiae, Quia uero secunda est similis materiae, ideo recipiens & quia prima similis est sormae, ideo recepta Ex quo in intelligentiis est compositio , & non alia, quae ex intellio
265쪽
gente, &intellecto, desiderantS ,& deside
Et quod in Intelligentiis sit compositio
patet xii. metaph:co. II. quod est minoris compositionis est nobilius in illo genere, donec deueniatur ad unum simplex. Hinc Averr. in destr. destruet. disput. v. dub s. ab abstractis quatuor aufert compositiones, quatum prima est ex partibus quantitatiuis, altera ex esse,& essentia, tertia ex accidentibus,&substantia, quarta, & postro ma ex genere & differentia,& xii. metaph: com. xliiii. tantum illic est causa & causa. eum, secundum quod intellectum est causa intelligentis, non tamen intellectum est causa intelligentis effectiua , neq; materia iis, neq; finalis tantum, sed formalis, & finalis simul, vel formalis tantum propter intellecta speculativa, quapropter nullum est in conueniens unum secundum quod a pluribus intelligitur plurium esse causam, sed perfectius secundum quod a perfectioribus intelligitur, imperfectius vero secundum quod ab imperfectioribus , unde ex
266쪽
Averr. tertio dα Anima, com. v. patet',
primae formae essentiam eius esse quiditate. sed aliae sormae diuersantur in essentia, &quiditate quoquomodo, loquitur Averr. de essentia, sicut etiam fecerat in a.de Anima com. 1 57. in fine; Pomum est indiuisibile subiecto,&diuisibile secundum cssetiam diuersam in eo, secundum quod habet colorc,odorem, saporemulcet in multis sit disserentia , Hinc conspicue uidetur Intelligentiaru composito, quae cum aliis est,& earum simplicitas, non enim compositio ex aliis quia huiusmodi est noua compositio, siue sit substantialis, siue accidentialis, ut uult Auer. xii. Metaph. com .3ν Quamobrem in s. de Anima com . p.dixit res abstractas non compositas, sed simplices csse , Ideo cum prima Intelligentia perficit secundam est actus ipsius accidentaliter, licet ipsa sit substantia, ueluti lapis est substantia.& tamen est accidentaliter in uesica sensibiliter hominis laedens operationes;unde necessarib est aliqua Intelligentia intensius&remissius forma sis notitia di-Hli verss
267쪽
uersis potentiis ι Nulla , enim Intelligentia. est adeo intense sermalis notitia de se ipia inferiori Intelligentiae, sicut etiam sibi intela intellecti quia secus inserior Intelligentia aeque intense suum finem intelligeret,& amaret, sicut etiam se perior Intelligentia intelligit,& amat; & sic superior Intelligentia non excederet inferiorem in beatitudine,& felicitate Armaliter, non enim esset magis beata,&faelix sermaliter quam intaior Intelligentia, Cuius oppositum habe
tas,quae est maior, est illius, quod est maioris intellectus,&quia etiam secunda Intelligentia est intelligens, prima uero Intellige-tia est intellectauepropterea quod Intelliges, Intellectus,& Intellectum sint idem omnimode, soli intellectui agenti competit, ut patet. I de Anima, com. xix.& si uniuersaliter intelligatur quod in abstractis intelliges,& intellectum sint idem omnibus modis, exponitur ly. omnibus modis,idest conuertibiliter; In abstractis enim omne intelliges est intellectum, & e contra teste Averr. in
268쪽
iii. de Anima com. xvi. quam expositionem etiam ponit idem Averr. xii. Metu ph. com. xxxix. nam declarando quod
intellectius,& intellectum fiunt idem, dixit
recipiens & receptum de intellecto, utruque est intellectus,sed in rebus materialibus sutiden omnibus modis intellectiis,& intellectum, ut videre est in s. de Anima com. 3es. namque intellectio idem est quod obiectum , verum intelligens, & intellectum sunt idem per unionem formalem in rebus materialibus, in intellectis per sic, non tomen in intellectis per accidens. Quod etiam patet ex sanctorum Patru,& sacrorum Theologorum assertis: Inquit
enim Apost. ad corinth.xiii. videmus nunc per speculum,& in enigmate, tunc autem
facie ad faciem, & psial. xvi. satiabor cum apparuerit gloria tua; & Ioan. primo cap. iii. videbimus eum sicuti est , sed erudi mus quod inquit Dyonis: in quarto de diuinis nominibus, Angelus, ait, est speculum rum, clarissimum, suscipiens totam, si
fas est dicere) pulchritudinem Dei, & D. Hii a Thom.
269쪽
Tho m. a. sciat. dist prima quaest. prima art iii. inquit,quod Angeli in principio suae
creationis non poterant proficcrc,nCn quia
maereri non possint, scd quia per suam virtutem in gloriam non poterant transsserri,
nisi ampliori lumine infuso, & in eadem quaest. & lib. art. i. inquit beatitudinem uniusicuiusq; consistere in quantum stet cotemplationem attingit secundum modum suae pet sectionis & ideo diuersimode inuenitur in Deo, in Angelo,& in homine consideratis secundum corum naturalia , Ips enim Deus seipsum per suam videt essentiam,& no per aliquam sui similitudinem ι intellectus autem Angeli videt ipsen, naturali cognitione, pcr similitudinem cius acquisitam in ipῖ, unde dicitur in lib. de causis, quod Intelligentia scit, quod est supra se, inquantum est creata ab eo, unde similitudinem diuini superioris esse participat s
cundum modum suum. Intellectus autem humanus ad hanc visionem naturali cognitione non peruenit, nisi per similitudinem Ieceptam a creaturis, in quantum per ea,
270쪽
quae facta sunt inuisibilia cognoscit, ut dicitur Romi I. Iter a D. Tho m. in s. sent. dist. prima quaest. prima art iii. ad sextum, inquit beatitudinem esse ex ipsa diuinitate, in qu m virtus intellectus immediate fertur , ex quo in partes inseriores redundat gloria: Verum quia breuiter velle de hoc agere proposuimus, huic capiti finem imponemus,&si plura exTheologorum mete circa hoc desideretur de eo quaeratur apud D.Thom secunda secundae, quaest.xi art.I.& tertia parte quaest.lii art.v.& contra gentes, capite xxvi.& 3σ. & de ueritate, quaest. prima ari I. ad octauum, & contra gent. cap. Ies. I. dc quodlib. ix. & opusc.I. cap Io . . los. dc io .&Ioanem Scotum in tertio sententiarum p. dist. distinctio. s cunda parte secunda, dist. .& c. q. quolib.& j . dist. 3. &ix. dist. secunda.